53"° Jaargang. Zaterdag 23 September 1899. No. 10045. CIRCÏÏSSLAVEN, m BEKENDMAKING. Ken nisge y i 11 g. UIT IIEPBKS. BUITENLAND. SCHIEDAMSCHE CO J Hl7. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBo terstraat BS. lil 1114 fliWIlWliViillMlillil liiïi Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel meer 12te cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën. bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Uleine adcertcntiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Sio. 123, S 22 9 14 19 12 15 G 12 5 ld 12 23 25 II 13 Imuifa >0 nianl >!d 30 c. groott deSsctó 2 25 si fan It skoaiea net 13 steur- 17 68' Hedei 1 e rik lel f5, 60 c, 50 c., 1150, les per i marlt en II", tongen lïiscb, rs met 5-40 r »erd ml f750 >3.25, uwfl f6.10 2.10, 3 20, roode 140, 1 n ii. 3011. )2M. )0 M. )55f. 17 Si. n.ffi. i Oei. ?eli Ma Mei. 19 Be jet iffij 84 ml* rte De Burgemeester van Schiedam, gezien de wet van 30 December 1887 (staats blad no. 225) betreffende onderstand (onder sleuning) aan mindere geéroploieerden, vaste wei Wieden en bedienden op daggeld werkzaam bij inrichtingen van 's rijks zeemachten op 's rijks werkvaartuigen, niet vallende in de termen van art. 2 der wet van 24 Juni 1854 staatsblad no. 92); Gelet op art. G van het Koninklijk besluit van 10 Januari 1888 staatsblad no. 3) hou dende bepalingen nopens de betaalbaarstelling der bij eerstgenoemde wet toegekende onder steuningen Maakt bekend dat de attestatién de vila tot ontvangst van bedoelde ondersteuningen, in het begin van ieder kwartaal, op de werkdagen van des voormiddags 10 tot des middags 12 uren, ter secretarie der gemeente verkrijgbaar zullen zijn. Schiedam, 22 September 1899. Do Burgemeester voornoemd, VERSTEEG. Inrichtingen welke gevaar, schade ol hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders VAN SCHIEJAJI, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Geven kennis aan de ingezetenen, dat op heden aan J. M. HQNNERLAGE GRETE en zijne rechtverkrijgenden vergunning verleend is tot uitbreiding zijner branderij aan den Buitenhavenweg no. 140, kadaster sectie L no. 142, door plaatsing daarin van een stoom ketel, met een verwarmingsoppervlak van 3 50 M1. Schiedam, den 21 sten September 1899. Burgemeester en wethouders voornoemd ERSTEEG. De secretaris, VEftNÈDE. Pastoor Thissen en »Het Centrum." Zooals men weet, heeft »Het Centrum" protest aangeteekend tegen de wijze waarop- de priester Th, in den ïLimb. Koer." spreekt. nHet Cenlr." merkt zeer juist op: nGeluk- kig dat een dergelijk voorbeeld van journa listiek niet anders dan afschrikkend werken kan". Hierop antwoordt pastoor Th. thans het volgende sWel, wel, geachte confrater, hoe hebben wij het nu met u? »AIs gij werkelijk van oordeel zijt, dat ons geschrijf een afschrikkend voorbeeld is, dan moest gij er mede ingenomen zijn. Afschrikkende voorbeelden werken immers gewoonlijk meer uit, dan goe-de voorbeelden. »En toch schijnt gij ons j>dergelijk voor beeld van journalistiek" uit de hoogste hoogte uwer hoogheid te willen vertrappen. ïGij betuigt immers, dat gij uw kort maar krachvg protest uitbrengt voor de eer en waardigheid der Katholieke pers. Waaruit dan zonneklaar blijkt, dat gij niet van afschrikkende voorbeelden gediend zijt. »Maar gelieve ons verder eens te zeggen, Centrum", wie u gemachtigd heeft zoo autoritatief op te komen voor de eer en waardigheid der Katholieke pers »Daar zult gij wel geen antwoord op kun nen geven, vermits gij zelf wel zult weten, dat de Katholieke pers u nooit of te nimmer tot haar spreekbuis zal kiezen. ïEa met reden I" Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 22 Sept. '99. Kort en waardig is liet woord waarmede Dreyfus hot antwoord geeft op de door de tegenpartij geuite meening dat de aan den ongelukkigen veroordeelde geschonken gratie, voorafgegaan door de intrekking van 't hoo- ger Lxu'oep, een aanwijzing oplevert van Drey fus' schuld en schuldbewustzijn. Ernstig en duidelijk verklaart kapitein Dreyfus dat het doel niet is bereikt en dat hij niet zal rusten voordat hem weergegeven is de eer, hem en zijn trouwe echtgenoote en zijn onwetende kinderen. Er is een tijdperk afgesloten nu van de zaak-Dteyfus, die meer is geworden dan de zaak van éénen mensch: de zaak van een volk, de zaak der menscliheid. Ze is niet af- geloopen, die groote Al-menschelijke zaak. Toch schijnt de regeering er op te hopen. Of is het maar bonne mine mauvan 'jeu, wanneer minister De Gallifet voor het ver- Ieenen van gTatie president Loubet o. a. dit motief aangeeft: „Behalve deze overwegingen, geschikt om bezorgdheid te wekken" de minister heeft nl. eerst betoogd dat de wet niet toestaat de vijf jaren op het Duivelseiland gelijk te stel len met cellulair en dus dubbel te tellen, zoo dat eigenlijk die vijf jaren de straf zwaarder zouden maken dan bedoeld was, terwijl hij bovendien wijst op Dreyfus' wankelende ge zondheid „zijn er nog overwegingen van meer algemeenen aard die tot dezelfde con clusie leiden. Een hooger politiek belang, de noodzakelijkheid om al haar krachten te ver zamelen, hebben altijd aan regeeringen na moeilijke crises en ten aanzien van feiten van bepaalden aard maatregelen van mede- doogen en vergeten voorgeschreven. De ro- geering zou slecht boantwoorden aan den wensch-van het land dat naar pacificatie ver laagt, indien zij niet door daden waartoe zij bevoegd! is, hetzij op eigen initiatief hande lend, hetzij door voorstellen aan het Parle ment, haar best deed alle sporen van een smartelijk conflict uit te wisscheu." President Loubet heeft het hem door De Gallifet voorgelegde besluit geteekend, waar bij aan Dreyfus zijn verdere straf en de mi litaire degradatie wordt vrijgescholden. Maar DOOB AMYIE EEADE. 72) (Slot.) N-og hield zij do oogen op hem gevestigd', maar haar hand werd bliksemsnel naar voren gebracht. Er schitterde staal een blanke arm werd' opgeheven een kreet een stroom bloed een stem vol ingehouden hartstocht, roepende: „Je zult „Darkle" niet trouwen; 't is voor goed met je gedaan." Zij had hot mes diep in zijn borst gedrukt, zij wist dat hij moest sterven. Castelli wankelde en viel toen zwaar op den grond. Hij bracht zijn hand op do wond, om te trachten het bloed te stelpen, dat steeds rij kelijker vloeide. Met een wilde poging trachtte hij het mes mt zijn borst te wringen, uitroepende: „Help! help! ik ben gewond." 'Maar hij slaagde er niet in: Geo had mtar werk maar al te goed verricht, en liet bloed vloeide maar steeds uit da vreeselijke wond. Hij werd zwakker, en ten laatste lag hij bewusteloos en doodsbleek op den grond. half uur later werd) hij door een doo- oelijk verschrikten stalknecht gevonden; hij haalde nog adem, maar dat was ook alles, „Geo heeft me doorstoken/' bracht hij er ton laatste fluisterend uit. Er werd om de politie gezonden, en toen herhaalde Castelli zijn aanklacht tegen, haar, terwijl er een blik vol haat over zijn gelaat kwam. toen hij haar naam noemde. A adat de politie en de dokters hem bezocht hadden, werd hij zeer voorzichtig naar het kantoor van dén directeur gebracht, en op een sofa gelegd. Zij wisten alien, dat hii ster ven zou. Daar lag hij als het slachtoffer van een misdaad. Al de woede was van zijn gelaat ver dwenen. Het doodzweet stond met groote droppels op zijn voorhoofd. Nu zijn krachten hem begaven zag hij er knapper rut dan ooit in zijn leven. Zijn oogen waren gesloten. Er koerschte stilte in de kamer. Niemand waagde liet een woord te spreken, toen het stervensuur na derde. Whanks, dien men dadelijk had laten ha len, zat naast hem. De dokters, de directeur en een of twee der artisten, stonden in de kamer, allen smartelijk aangedaan omdat zulke dingen in hun midden gebeuren kon den. Castelli opende de oogen en mompelde: „Whanks ik wilde je alleen spreken." Gastel li's verlangen werd kenbaar ge maakt, en de mannén verwijderden zich en sloten zacht de denr. Toen boog Whanks zich over Castelli heen om zijn laatste woorden op te vangen. „Vraag haar broer voor mijn kin deren te zorgen, beloof je me dat „Ja," zei "Whanks plechtig. Het trof hem zeer dat hij zijn ouden meester door de hand eener vrouw moest zien sterven. Castelli lag een oogenblik stil, hij haalde kort adem en fluisterde toen „De paarden moeten verkocht wor den, voor de kinderen, en het geld in Maar de volgende woorden gingen verloren en Whanks antwoordde „Heb daar geen. zorg over, ik zal alles wel regelen; heb zal de kinderen nooit aan iets ontbreken." Castelli keek op en er verspreidde zich een glimlach over zijn gelaat, maar hij kon zijn dankbaarheid' niet uitspreken. Plotseling scheen lïij wat bij to komen en hij mompelde: of daardoor alleen de verzoening en de rust zullen weerkeeren De Gallifet doet daai-voor wat hij kan dit kan niet ontkend worden. In een leger order aan de kommandanten der legerkorp sen zegt de minister: „De rechters van den krijgsraad te Hennes spraken hun meening uit in volle onafhanke lijkheid. Wij buigen ons zonder bijgedachte voor hun vonnis, inaar wij buigen ons even eens voor de daad van diep medelijden van den President der Republiek, Er zou geen sprake meer kunnen zijn van represaille maatregelen, van welken aard ook. Ik ver zoek daarom, en gelast u desnoods, het ver leden te vergeten, en ik roep uit„Leve het leger, dat niet toebehoort aan eenige par tij, maar aan geheel Frankrijk!" Geen represaille-maatregelen, van welken aard ook. De Spons, de groote Spons zege viert. Voor hoe lang? Max Regis is er waarlijk alweer in ge slaagd Algiers in beroering te brengen. Een nieuwe harde en moeilijke strijd breekt blijk baar voor de kolonie aan. Opnieuw beginnen de gewelddadigheden tegen de Joodsche be volking. Reeds dadelijk na zijn aankomst nam Re gis, zooals wij medegedeeld hebben, een drei gende houding aan. Zijn villa werd in staat van tegenweer gebracht. Wat Guérin te Pa rijs mislukt is, wilde Regis in Algiers be proeven. Daarmede ging gepaard een heftig manifest waarin de bevolking werd aange spoord tot den strijd tegen de joden. Woensdagavond is de bom al gebarsten. De afgezette burgemeester cn zijn aanhan gers wilden een betooging houden voor de militaire club, waar een afscheidsfeest werd gegeven ter eere van generaal Larchey die den dienst heeft verlaten. De antisemieten werden door do politie teruggedreven en be gaven zich daarop naar de jodenbuurt, waar het tot een botsing kwam. Er werden revol verschoten gelost, die door de joden wei-den beantwoord. De politie moest van de wa pens gebruik makentwee agenten en een inspecteur werden gewond. Regis, zioh daarop naar zijn villa Anti-jui- ve willende begeven, stiet bij de poort op de gewapende macht; er volgde opnieuw een botsing, waarbij twee personen gewond wer den. Eindelijk, om 11 uur, was de orde her steld. Buiten de stad gekomen, begaven Re gis en zijn aanhangers zich naar de villa Anti-juive. Daar kwam het weer tot een bot sing met de politie. Een aantal personen werden gewond; zes werden m hechtenis ge nomen. Régis zond toen zijn partijgangers terug, zeggende dat hij hen niet aan geweerschoten wilde blootstellen ingeval de villa belegerd werd. Toen zijn partijgangers in de stad to- ïugkeerden, kwamen zij in botsing met de gendarmerie, die zij met steenen zouden ge gooid hebben. Zelf is Régis er in geslaagd zijn villa te be reiken, en hij dreigt nu wie hem wil arrestee ren een kogel door den kop te jagen. Zijn villa wordt door gendarmerie belegerd. In Algiers zelf zijn alle samenscholingen „Ik kan Leila zien bij de> zee de wind huilt, de rots is bijna bedekt, ik moet haar redden." Toen dwaal den zijn gedachten af naar hun trouwdag. „Je bent de mijne Leila, ik zal je eeuwig liefhebben wat wordt het donker, Whanks ben je daar? Leila Hij snikte eens of tweemaal en toen wist Whanks dat de schaduw des doods over Cas telli gekomen was. Maar er waren geen engelen die op hem, wachtten oin hem mee te nemen naar die streken, waar Leila lang geleden al was heen gegaan. In zonde had hij geleefd, in eenzaamheid was hij gestorven. Toen de politie Cleo wilde gaan gevangen nemen, vond zij haar dood. Een leeg glas, een fleschje naast haar, met het woord „Vergif" er op, zeiden genoeg. Een stukje papier, door haar laatste stuiptrek kingen verfrommeld, vond men in haar hand. Er was op geschreven „Ik was één met je in leven, ik ben één met je in den dood. „Darkie" wordt eenzaam e*:htergelaten, en dat is goed. Cleo." Een nieuwsgierige menigte verdrong zich op het kerkhof. Men zag het lijk van de moordenares in stilte ten grave dalen; men hoorde alleen de aarde op de kist vallen toen deze was neergedaald, en de toeschou wers waren voldaan. Ook de lijkdienst bij het graf van luaar slachtoffer was spoedig af- geloopen en toen ging ieder rijns weegs. Er was niets meer te zien. Maar er wei-den geen tranen gestort, geen bloemen gestrooid op de verscli omwoelde aaide. Onbemind' lagen rij daar. Dat is de straf der zonde. verboden; na sommatie zullen zij door de ge wapende macht worden uiteengedreven. Gisteren kwam de Volksraad van den Oranje-Vrijstaat bijeen. President Steyn las een openingsrede voor, waarin leedwezen werd uitgesproken, dat de betrekkingen tus- sclien Engeland en Transvaal zoo zeer ge spannen zijn. Hij zeide te kunnen mededec- len, dat bij de conferentie tussehen sir Al fred Milner en president Kxuger te Bloem fontein, Kruger's voorstellen, hoewel door den Hoogen Commissaris verworpen, in den Oranje Vrijstaat eenstemmig beschouwd wer den als volkomen fair. President Steyn ging den loop der onder handelingen na, en zeide dat Transvaal mis leid was door Conyngham Greene. Hij be schuldigde feitelijk de Engelsche regeermg van trouwbreuk, en zeide, niet geneigd te zijn aan de regeering van Transvaal den raad te geven de jongste Engelsche eischen in te willigen. Steyn achtte den toestand hachelijk. Hoe wel hij den Vrijstaat door het tractaat met de Z.-A. Republiek gebonden oordeelt om deze hulp te verleenen, rust op den Volks raad de plicht te beslissen over de houding die do Vrijstaat zal aannemen. Hij gelooft echter niet, dat er oorzaak is voor een oor log of een aanval op Transvaal, daar de pun ten van geschil door een commissie van ar bitrage kunnen worden uitgemaakt. Hij acht een oorlog een beleediging voor den godsdienst en de beschaving. In het slot zijner toespraak zeide. presi dent Steyn God te bidden, dat Hij de leden van den Raad de kracht moge geven, om be sluiten te nemen, die niet alleen den vrede en den voorspoed kunnen bevorderen, maar ook in staat zijn om de veiligheid van den Staat te beschermen. Hij verzocht den Raad in geheime zitting te gaan, om over deze zaken te beslissen. Hiertoe werd door den Volksraad besloten. Men verwacht dat de Volksraad heden tot een bondgenootschap met Transvaal zal be sluiten. De Af rikaa nder-leden van het Kaapsche Parlement, die met Kruger telegrammen hebben gewisseld, hebben daarna deze motie aangenomen„Deze vergadering heeft met groote voldoening vernomen dait het Uit voerend bewind van Transvaal de uitnoodi- ging voor een gemengde commissie aangeno men heeft. Zij vertrouwt dat die aanneming zal voorkomen dat de vijandelijkheden uit breken." Het schijnt onjuist dat Kruger telegrafisch koningin Victoria heeft verzocht ten gunste van den vrede tusschenheide te komen. Reu- ter's bureau te Londen althans heeft uit goe de bron vernomen dat de Koningin geen te legram van Oom Paul heeft ontvangen. Vandaag is er waarschijnlijk ministerraad te Londen. fieunengde Mededeel In gen De Czaar en de Czarina zijn gistermorgen om 9 uur aan boord van de Poolster te Kiel aangekomen. De bemanning van de Duitsehe oorlogsschepen paradeerde in het XXVIII. Slot.. Het was een mooie lentemorgen, vioeg in blei- Alles ademde geluk; de vogeltjes deden blijde hun eerste lentezangen liooren, en de leeuwerik steeg jubelend uit het versche gras omhoog, dankbaar dat de lente weer m 't land was. De bijen gonsden tusseheu de pas ontloken bloemen en de met bloesems bela den boomen, en de lucht was vol van heer lijke geuren. De natuur was verrukkelijk, hemel en aar de genoten ervan, want is niet de groenende leute het heerlijkste van alle jaargetijden, omdat de koude treurige winter voorbij is ge gaan. Nergens scheen de zon zoo schitterend haar stralen te werpen als op een zeker oud hee renhuis, dat midden in het land stond. Zij rustten op zijn met klimop begroeide schoor- steenen, en op zijn goed onderhouden lanen en mooien tuin, terwijl Vanda en Adrian ervan genoten. Twee jaren waren voorbij ge gaan sedert men hun vader in zijn eenzaam graf gelegd liad, en voor de kinderen was die tijd zeer gelukkig geweest. Tom had' zijn voornemen te kennen gege ven om beide kinderen aan te nemen, maar Whanks wilde van die schikking niets we ten, en eindelijk toen men hem had overge haald twee kamers in het huis van mijnheer en mevrouw Gurney te betrekken, werden de zorg en de kosten van Adrian's opvoeding op zijn'verlangen aan hem overgelaten. Op dezen zonnigen Mehnorgen wandelden broeder en zuster nog eens voor 't laatst in een gdheel jaar samen rond. Adrian ging naar Rome om de schilderkunst te bestudee- rende droom van zijn jeugd zou nu wer kelijkheid1 worden, en hij was even vol hoop als de Meidag. „Daar komen de anderen," zei Yanda, en rij bleven aan de laan wachten. want. Een talrijke mensclienmenigte was bij de aankomst tegenwoordig. Prinsen Heinnch van Pruisen en prins Waldemar ontvingen het keizerlijk paar. Dreyfus is gistermorgen half negen aange komen te Carpenlras, waar hij bij zijn neef Yalabrègue een tijdlang blijft. Zijn vrouw heeft zich daar gisteravond bij hem gevoegd, ilcn hoopt dat het zachte klimaat en de piettigc ligging der villa van zijn bloedver want hem veel goed zal doen. In liet stadje is het bericht van Dreyfus" aankomst zeer kalm opgenomen, Carpentras is een stadje dicht bij Avig non. Do socialistische patriot Paulin Méry, af gevaardigde voor Parijs, heeft aan president Loubet geschreven dat hij er op rekent dat nu aan Dreyfus, die „tweemaal geoordeeld en tweemaal veroordeeld werd als varrader van zijn land," gratie is geschonken, dezelfde gunst de talrijke soldaten zal bereiken die voor heel wat mindere vergrijpen zijn ver oordeeld, maar die „noch millioenen noch dagbladen noch advocaten der joodsche ben de" tot hun verdediging hebben. De „Siècle" opent een nationale en inter nationale inschrijving voor een gedenkteeken ter nagedachtenis van Scheurer-Kestner, den „promotor" van de revisie van het proces- Dreyfus. In de „Figaro" worden brieven van den overleden senator gepubliceerd over de zaak- Dreyfus van September en October 1897, toen Scheurer-Kestner besloot do revisie uit te lokken. De advocaten in het hoogverraadsproees te Parijs vragen volledige toepassing der wet- Constans op de instructie. Guérin is gistermorgen naar het „Groot- Westen" gebracht om de huiszoeking bij te wonen. Gebleken is dat er in het „fort" 10 Win- c'iestcrkarabijnen met 7 schoten, 15 zes loops-revolvers, 4500 patronen waren voorts ploertendooders, stokken enz. in ruime sor teering. Te Le Creuznot is een algemeene werksta king uitgehroken. Geen enkele werkman kwam gisteren op de fabrieken. Er zijn troe pen aangekomen; maar tot nu toe is liet i-ustig gebleven. Te St. Etienne is een algemeene mijnwer kersstaking afgekondigd. Ongeveer 2500 ar beiders staken. Het „Neue Freie Tageblatt" verneemt uit Luzern dat kolonel Schneider, de gewezen Oostenrijksche militaire-attaché te Parijs, niet ernstig riek is, zooals beweerd werd. Anderzijds zegt men dat Schneider geduel leerd heeft met generaal Roget, die te Ren- nes zijn woorden in twijfel heeft getrokken. Schneider zou ernstig gewond zijn. Keizer Frans Jozef heeft do feesten ter eere van Andreas Hofer, don Tiroler patriot, bijgewoond. Morgen zal het keizerlijk decreet waarbij krachtens art. 14 der grondwet het Vergelijk Zij vormden een vreemde groep. De groo te, slanke figuur- van Vanda, de vurig© ruste- looze jonge man, de plompe grijze WÖianks, en de glimlachende Tom en zijn vrouw, allen waren bij elkaar om Adrian's laatsten dag thuis zeer aangenaam te doen zijn. Na veel zorgen bekroonde het geluk ten laatste hun leven, en ieder voelde zich op dien lentedag tot dankbaarheid gestemd. De kleine groep uit de laan verdwijnt uit het gericht; lente en zomer zijn voorbij ge gaan, door meerdere gevolgd, totdat het weer Mei is. Het oude huis is vandaag vroolijk genoegmenschen loopen af en aan, de klok ken van den met mos begroeiden toren lui den, en do dorpsbewoners staan in kleine troepjes in afwachting van de bruid. Vanda Castelli heeft haar leven toever trouwd aan de zorg van James Herepath, en haar broer, Adrian Castelli, de groote artist, de afgod van vorst en volk, is uit Rome ge komen om haar geluk te wensdhen. En zoo verliet zij het huis, dat haar jaren gehuisvest had. en begon met haar dienst bode Sally, die men nu den naam van Sara gegeven had, een nieuw leven, met een lief hebbend echtgenoot aan haar zijde. Whanks ging na> Vanda's huwelijk naar Amerika, maar alvorens te vertrekken, ver telde hij Tom heb geheim, van rijn leven. „De man die uw leven en dat van miss Leila verwoest heeft, Herhert Clifford, was mijn broer. Om zijn misdaad.' goed te maken, heb ik mijn leven gewijd aan hen die rij ach terliet. Dat is nu niet meer noodig, ik ga dus heen, ik heb gedaan wat ik kon." En zoo valt het gordijn achter hen die ge leden en gezondigd hébben en gestorven zijn, en lien die bleven leven, om het te genieten. Hier moeten wij hen verlaten.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1