Zondag 1 en Maandag 2 October 1899.
No. 10052.
53"° Jaargang.
Eerste Blad.
ïïet Blauwe Laboratorium.
Ken nisge v i n g.
'Hen-
Bericht.
BUITENLAND.
7)
a 14.-
Men gj
f7,-a
30 hal»a
5 bJvfr.
mieren
a 5/8,
«teen.
Jt. -
per
stieren
er kilo,
geld.
r aan
Mei,
36%
Hei.
80%
tos.
rouw
,8u.
mst.
uur.
man
iété,
Jool-
orte
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal"Voor S c h i eda m en VI a a r d i n ge n fl. 1.25. Franco
post fl. 1.65.
Pr^js per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
het bureau bezorgd zijn.
Bureau
Boterstraat 69.
COURS IT.
Trijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12i/a cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde "kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Aio. 133.
BU dit nummer wordt aan onze
abonné's te Schiedam een gratis
dienstregeling Tan spoor, tram en
posteryen gezonden.
Burqembester en Wethouders
tan Schiedam,
Geiet op art. 18 der wet van den 4den
December 1872 Staatsblad no. 134), tot voor
ziening tegen besmettelijke ziekten
Biengen bij deze ter kennis van de ingezetenen,
dat ten huize van den stadsheelmeester, den
lieer N. F. ELZEVIER DOM, aan de Lange
Haven no. 87 driemaandelijks en wel op den
eersten Dinsdag van elk kwartaal, gelegenheid
zal bestaan tot
kostelooze inenting1 en herinëuting legen
pokken.
Schiedam, den 30sten September 1899.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
Be secretaris,
VERNÈDE.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 30 Sept. '99.
De Britsche ministerraad heeft gisteren
vergaderd, en na afloop rukten de ruenselien
elkander de extra-edities der dagbladen, uit
de handen. Want de camdots kondigden den
uitslag van. den. kabinetsraad aan met het
vreeselijke, onheilspellende woord: „Oorlog!
Oorlog
Toch, de oorlog is nog niet verklaard;
maar de Britscb© regeering heeft gisteren
een ultimatum opgesteld, bevattende eischen
zóó aanmatigend, zóó schandelijk-brutaal,
dat de oorlog nog maar een. quaestie is van
dagen, misschien van uren.
Deze nieuwe eischen worden nu aan Trans
vaal gesteld
lo. Transvaal betaalt een. schadeloosstel
ling voor de kosten van. het uitzenden, van
Britsche troepen;
2o. ontmanteling van alle forten
3o. opheffing van het gezantschap van d'r.
Leyds;
4o. onafhankelijkheid der rechters in
Transvaal
5o. gelijkstelling van beide talen, Hol-
lansdk en Engelsch;
6o. erkenning van de suprematie der Brit
sche belangen, in geheel Zuid-Afrika.
"Vóór den kabinetsraad die van twee uur
tot bij' half vier duurde, had minister Bal-
Een Petersburgsche geschiedenis,
noon
L. T. MEiADE EN ROBERT EUSTACE.
(Slot.)
„Nacht op nacht do© ik verschillende
proefnemingen. Deze plaat is bestemd om de
indrukken op te neanen van zijn droomca.
De prooven kunnen gemakkelijk worden ge
maakt dioar mijn sujet verschillende midde
len in te gewen, zooals pocaine, opium en der
gelijke. Het is van algemeen© bekendheid dat
de werking dier middelen heftige en buiten
gewone droomen veroorzaakt. Dit is mijn. ge
heim. Overdag ben ik heel goed voor helm.
Ik voed mijn sujet goed. en hij loopt geen ge
vaar van te sterven, ofschoon de mogelijk
heid bestaat dat hij krankzinnig wordt ten
gevolge van de oversterke prikkeling van zijn
zenuwgestel. Wilt u nu eenige van die ont
wikkelde -photografieën zien
Ik huiverde en bedtekte mijn gelaat met
mijn handen. Een korte gil kwam over mijn
lippen.
„Niet meerriep ik uit. „Ik smeek, ik
bid uzeg miji niet meer. U is een diuivel in
menschelijke gedaante. Ik wil niets meer boo-
ren."
Dir. Chance kwam dicht bij mij staan.
„Vrouwen zijn overgevoelig," zei hij met
zachte stem. „Herinner u dat u het wilde we
ten. Herinner u dat ik u er voor heb gewaar
schuwd dat het geheim rijk was aan ver
schrikkingen, aan ontzetting voor menigeen.
had gedacht dit u in staat was u boven
dit alles ,te verheffen, maar ik zie dlat u
maar-een gewoon mensch is."
„Dat ben ik, en ik ben er dankbaar voor,"
antwoordde ik.
Een klokje dat op een tafeltje naast mij.
stond, toonde mij dat het nog zeven minuten1
four een langdurige conferentie met Roth
schild, terwijl na afloop oorlogsraad is gehou
den. Tegelijk confereerde de eerste Lord der
Admiraliteit met den Kanselier der Schat
kist.
Het is een ultimatum dat nu aan Trans
vaal wordt gezondenhet antwoord zal we
zen een weigering; wie die er aan twijfelt?
Engeland's eischen gaan thans zoo ver builen
de perken der redelijkheid, dat ook een min
der vrijheidlievend volk dan de onafhankelij
ke Boeren zijn verontwaardiging niet mees
ter zou kunnen blijven. Do eischen zijn on
rechtvaardig, hard-brutaal en ongemotiveerd.
De namen der Britsche regeerders zullen een
brandmerk dragen van hebzuchtige wille
keur, in alle eeuwen die komen zullen, voor
het gansck© nageslacht.
Wat steekt het antwoord der Zuid-Afri-
kaanscke Republiek op de voorlaatste eischen
van Chamberlain daar waardig oij af.
Donderdag hebben beide Volksraden een
geheime zitting gehouden, die door president
Kruger en de leden van den Uitvoerenden
Raad werd bijgewoond. Waardig en beslist
luidt het antwoord:
„De regeering der Zuid-Afrikaansehe Re
publiek houdt zich stipt aan de conventie
van 1884 en verlangt niets meer."
Geen enkele toespeling op de suzereini-
teit; maar wel wordt de verwachting uitge
sproken dat Engeland zich eveneens zal hou
den aan de conventie van 1884, welke aan
Transvaal binnenlandsdhe onafhankelijkheid
waarborgde. Transvaal zegt, dat heb bij de
wet III van- 1899 een billijke en redelijke
vertegenwoordiging in beide Volksraden aan
de üitlanders heeft gegeven. Transvaal
wenscht, dat voorstellen voor eenige veran
dering zullen uitgaan van Groot-Britannië,
niet van Transvaal.
En Engeland antwoordt op dit kalme,
waardige bescheid met eischen, die den krach-
tigen, vrijen man tot gedweeën, willoozen
slaaf tra-chten te maken.
Men verwacht te Pretoria den oorlog.
In de middaguitgave van gisteren der
„Times" vinden wij een telegram uit Preto
ria, behelzende het verslag van een onder
houd dat haar correspondent gehad heeft
met Kruger.
De Staatspresident verklaarde, dat hij al
bet mogelijke had! gedaan tot behoud van
den vrede. Hij had Chamberlain's eigen aan
bod tot het instellen van. een gemeenschap
pelijk onderzoek aangenomen, maar Cham
berlain had opzettelijk den draad der onder
handelingen afgebroken. Aan alle zijden wer
den troepen opgehoopt en men dwong hem
tot den oorlog. Fe* was onmogelijk aan de
Britsche nota van 12 September toe te ge
ven, want dat zou er mee gelijk staan, land'
en volk in handen van vreemdelingen over
te leveren.
En toen de correspondent vroeg of er nog
mogelijkheid was op heb behoud van den vre
de, luidde Kruger's somber antwoord„Neen,
tenzij Engeland iets doet om den vrede mo
gelijk te maken."
De correspondent voegt er bij1„Men ver
zou duren voordaib het negen uur was. Zou
de Engelsche consul mij ter liulp komen?
Alles hing nu van hem af. Dr. Chance had
gelet op de richting waarin mijn oogen ge
dwaald waren.
„U hebt genoeg van dezen kelder," zei bij.
„En geen wonderMaar herinner u, dat u
er tegen mijn wil in is doorgedrongenLuis
ter nu naar mij. U kent mijn geheim. Het is
mij een genoegen, geweest het u te vertellen.
Ik zou proeven, op u kunnen nemen. U heeft t
een krachtige verbeelding, en u zou een zeer
goed sujet zijn."
„Neen, neen, d'ood mij liever," riep ik uit,
op mijn knieën vallende.
„Dat ben ik ook juist van plan te doen,"
zei dr. Chance op langzamenbedaarden
toon. „Mlijn proefnemingen zouden leelijk
gestoord kunnen worden, wanneer u mijn ge-'
heim aan iemand' anders mededeelde. Aan
vrouwen, zelfs de beste vrouwen kan een zoo'
belangrijke zaak niet worden toevertrouwd.
Ik ben niet van plan d!en grooten droom
mijns levens te laten vernielen dbor de gril
van een meisje. Ik ben aerixalve voornemens,
nu ik u mijn geheim heb medegedeeld, voor
altijd uw lippen dioor den dood te verzegelen.
Over vijf minuten zal u sterven."
„Vijf minuten antwoordde ik. Zijn woor
den maakten mij zenuwachtig. Over vijf mi
nuten zou het negen uur zijn.
„Is er in dien tussdientijd' iets dat ik voce
u kan doen ging de geleerde voort.
Ik dacht na. Hoe ontzettend ook mijn
vooruitzicht was, toch was ik in staat om na,
te denken. Als ik slechts tijd kon winnen h
Ik keek naar het slachtoffer op den grond
Zijn oogen hadden een somiberen glans; zij
stonden vol tranen. Hij trachtte te spreken.
Eens zag ik hein wringen en worstelen in
zijn touwen.
„Houd moedl" zed ik, mij over hem. heem
buigend „Bedank dat, zoolang er leven is, er'
ook hoop is. Als ik u kan helpen
„Dat is onmogelijk," viel ,dr. Chance mij-
wacht t© Pretoria algemeen, dat de staat van
oorlog
digd.'
elk oogenbhk zal worden afgekou-
De rogeering te Pretoria heeft dan ook
reeds een kennisgeving afgekondigd betref
fende de maatregelen, ingeval van oorlog te
nemen.
Bepaald' is dat de mijnen mogen blijven
doorwerkendat aan de mijnwerkers behoor
lijke bescherming zal worden verleend; dat
de drankverkoop verboden zal zijn en dat
een afzonderlijk politie-korps zal worden ge
organiseerd voor den Witwatersrand; dat 't
goud, gedurende den oorlog geproduceerd,
moet gedeponeerd worden bij de regeering,
die daarvan voldoende geld voor de kosten
van het bedrijf der mijnen zal laten aanmun-
ten, terwijl de rest na den oorlog zal worden
teruggegevendat strenge bepalingen om
trent paspoorten zullen worden toegepast.
Reuter bericht ook uit Pretoria den in
houd der wet op do verbeurdverklaring der
eigendommen van hen die schuldig worden
bevonden aan hoogverraad.zij treedt in
werking zoodra zij in de „Staatscourant" is
afgekondigd.
De web bepaalt dat de eigendommen van
hen, die schuldig worden bevonden aan hoog
verraad, iiLaj-- ©itschennis of aansporing tot
die misdaden, zullen verbeurd verklaard
worden. Van degenen, die overeenkomsten
beramen of vormen met vreemde mogendhe
den om dezen over te halen tob daden van
vijandschap, kunnen de goederen verbeurd
verklaard worden, onverminderd de boeten
op de genoemde misdaden gesteld, welke boe
ten dezelfde zijn als voor burgers die weige
ren op kommand'o te gaan als zij daartoe be
vel krijgen.
Al is de oorlog nog niet verklaard, de
beslissing is nu toch gevallen. Natuurlijk, er
kunnen zich nog onverwachte en ongedachte
gebeurtenissen voordoen. Transvaal kan het
fiere hoofd1 buigen, de Engelsche regeering
kan een vlaag van edelmoedigheid krijgen,
het Engelsche volk, in liooge verontwaardi
ging, kan zijn regeerders tot den vrede dwin
gen dit alles is mogelijk, het kan, maar
het zal niet geschieden.
Chamberlain en de jingo's willen den oor
log, en niemand die hun heersdh zucht in
toomt. Een der liberale leiders in Engeland,
heeft verklaard dlat men niet op lord Salis
bury moet rekenen om de opening der vij
andelijkheden te beletten. En wat de Ko
ningin betreft zij vermag niets.
Wat baat het dus of de liberalen al blijven
protesteeren Wat geeft het of er moedige
tory's opstaan om de politiek hunner partij
met geesels en schoipioenen te kastijden?
Wat kan nog de hand weerhouden die de
oorlogsfakkel gaat ontsteken?
De tussehenkomst van een of meerdere
der mogendheden misschien? Wij geloovea
niet dat die zal komen.. Toch verneemt de
gewoonlijk wei-ingelichte „Ind. Beige" uit
Londen, dat men in officieel® kringen te
Londen niet zeer gerust is over Duitsdrlamd,
welks houding steeds minder welwillend
in de rede. „Het is niet aardig van u, ver
wachtingen op te wekken die nooit, met geen
mogelijkheid, verwezenlijkt kunnen worden.
Hoe zullen wij de nog restende minuten
doorbrengen ?»U hebt nu n-og maar vier mi
nuten te leven. Ik zou u aanraden, geduren
de het zeer korte tijdsbestek dab u nog over
blijft, uw ziel voor te bereiden om voor haar
Maker te verschijnen. Wat? Wilt u dat niet
doen
„Mijn Maker zal wel voor mijn mei zorg
dragen," antwoordde ik. „Ik geef mijn leven
prijs voor een verdrukte. Ik heb geen vrees
voor den dood U kunt doen wat u wilt."
„U hebt inderdaad een zeer belamgwekken-
den aard. Het is waarlijk jammer dat u uw
leven niet kunt wijden aan de wetenschap;
u zoudt haar groote diensten kunnen bewij
zen. Geef mij uw hand. Ik wil dezen kettdbr
eens met u rondwandelen."
Hij stak zijn hand uit en greep de mijne.
Ik weigerde niet met hem rond te wandelen.
Hij trok mij mede van het eene eind naar
het andere van de sombere ruimte. Het klok
je liet met zilveren klank negen slagen hoo-
ren.
„Uw tijd is om," zei dr. Chance, „Kom."
Hij keerde terug en liep toen haastig, mij
nog altijd bij de hand houdende, den kelder
door. Wat ging hij doen? O, groote God!'
Waarom was de consul niet op tijd? Ik span
de mijn krachten in om te luisteren of ik
niets hoorde; maar er kwam. niemand.
Ik stond nu juist onder den koepel met
het glazen dak. Ik stak juist mijn voet uiti
om de trap op te gaan, toen een plotseling
geraas mij deed verstijven. Voordat ik eenige;
beweging kon maken, daalde een kooge gla
zen klok met groote sn©1' gjd naar beneden,!
over mij heen, en zonk m een rondloopenden1
rand in den steenen vloer waarop ik stond.
Wat zou dab beteekenen? Dr. Chance keek,;
buiten den glazen muur staande, naar mij.i
Hij grijnsde met een hatelijke uitdrukking!
van triomf. Ik riep hem toe hij nam er»
wordt. Men maakt zich bezorgd of Duitsoh-
land wel volkomen onpartijdig zal blijven,
en eenige reden is er voor die bezorgdheid
wel.
Daar is allereerst heb niet-oribelangrijk© le
gercorps Duitschers in Transvaal; voortdu
rend laten zich Duitschers daarbij inlijven
met toestemming van den consul. En wat
Engeland nog bitterder stemt is dat ook vele
actief-dienen de DuitscQie officieren geneigd
schijnen in Transvaalsclie gelederen te gaan
strijden. Reeds moeten zich te Berlijn ver
scheiden officieren hebben aangemeld bij den
consul-generaal der Zuid-Afri kaa nsdie Repu
bliek, en men gelooft dat die beweging van
hoogerhand eer wordt aangemoedigd dan te
gengewerkt.
D i t is zekerte Berlijn slaat men de ge
beurtenissen aandachtig gade. Een beslissen
de zegepraal van Engeland in Zuid-Afrik®.
Icon Engeland's macht en vooral zijn aanma
tiging wel eens meer doen toenemen d'an
Duitschlamd lief kan zijn.
Lord Salisbury heeft in de laatste dagen
herhaaldelijk conferenties gehad met eten
Duitschen gezant.
De mogelijkheid bestaat ook nog dat, met
een beroep op de besluiten der Vredescon
ferentie, aan Engeland een scheidsgerecht zal
worden voorgesteld, op de wijze als de Oran
je-Vrijstaat dit zou wensdien. De „Russia''
zegt dat men niet kan weten of de regeering
van den Czaar niet op die wijze tusschen-
beide zal treden.
Dan zal 't zeer spoedig moeten geschieden.
En van Engelsche èn van Transvaalsche
zijde worden de oorlogstoerustingen krachtig
en met driftigen ijver voltooid. Uit Pretoria,
uit Kaapstad, uit Kiugersdorp stroomen de
berichten over de maatregelen van Trans
vaalsclie zijde. Wij sommen hier enkele be
richten op; uit alle blijikt hoe ernstig de
toestand is.
Twee batterijen, veld-artillerie met 500
burgers zijn naar Volksrust, aan de grens
van Nabal, vertrokken. Nog 500 zouden gis
teren vertrekkenDe grootste bedrijvigheid
heerseht in militaire leringen te Pretoria. Go-
wapende burgers en artilleristen rijden door
de straten. De veldkornetten waarschuwen
de burgers dat zij ieder oogemblik gereed
moeten staan om te vertrekken.
Het kommando te Krugersdorp zou giste
ren op het cpoor gaan naar do Natalsche
grens. Groote opgewondenheid is hier en daar
veroorzaakt door de publicatie van d© be
kendmaking van den kommandant-generaal,
waarin den kommando's bevolen wordt zich
op een bepaalde plaats aan de Natalsche
grens te verzamelen.
Een telegram uit Kaapstad zegt dat Don
derdag een af deeling burgers naar de Natal
sche grens is gegaan, en een andere afdee-
ling naar Middelburg. Detachementen wiel
rijders zijn bij de verschillende komman dofs
ingedeeld.
Vandaag zou het eerste contingent van de
manschappen uit Pretoria naar de oostgrens
vertrekkende officieren en het Duitsdie
niet de minste notitie van; hij keerde zich
om en drukte op een hefboom dicht bij dan
mmi'. Ik hoorde plotseling het doffe stam
pen van een heen- en weergaanden zui
ger; een klep bij mijn voeten ging open en
sloot zich weer met een sissend geluid Als
een bliksemstraal schoot mij eensklaps de
waarheid door den geest. Ik stond onder de
klok van. een enorme luchtpomp, die in den
koepel boven mijn hoofd was geïnstalleerd.
Dr. Chanc© had'mij verteld dat de koepel
moest dienen voor het maken van een lucht
ledig, em in een luchtledig, dat wist ik, kon
niemand leven
Ik hijgde naar adem en smeekte hem om
genade, maar de zuigerstang stiet steeds snel
ler en sneller op en neer. Razend van angst
Fep ik als dol tegen het glas en wendde al
mijn geringe kracht aan om het te breken.
Heb was zeer dik en tartte pl mijn pogingen.
Mijn oogen schenen uit mijn hoofd, te pui
len; mijn geheel© lichaam scheen te zwel
len. Wanhopig worstelde ik naar lucht. Plot
seling was er een geruisch alsof er water in
mijn ooren stroomde; mijn gedachten raak
ten verward; ik viel neer. In de benauwd
heid van mijn doodsstrijd kon ik juist het
boosaardig gelaat van mijn meester zien, die
naar mij keek. Het was een duivelachtig ge
laat. Hoe ik toen dien wonderbaarlijken, inval
kreeg, op dit laatste, uiterste oogeriblik, weet
ik niet; maar plotseling herinnerde ik mij
mijn revolver; met de laatste kracht die mij
overbleef trok ik die uit mijn zak, richtte
haar boven mijn hoofd en trok de haan over.
Er was een vreeselijk gerinkel van val
lend glas eu een plotseling instroomem van
lucht. Ik verloor mijn bewustzijn.
Toen ik tot mijzelf kwam, boog zich een
vreemd gelaat over mij heen, en een zaohte
hand veegde iets warms van mijn gelaat;
ongetwijfeld bloedde het door heb glas dat er
op was neergekomen. Ik begreep terstond dat
de consul was gekomen, en d!at ik gered was.
Ik' opende mijn oogen, en kreeg-het gelaat en
korps zouden gisteren reeds naar het front
gaan.
Nog wordt aan de „South African News"
uit Pretoria geremd, dat de Transvaalsche
Regeering een commissie heeft aangesteld,
bij wie zich vreemdelingen, die bereid zijn
politiedienst te doen, kunnen aanmelden. De
zen zullen beëedigd worden als speciale agen
ten, belast met het bewaken van eigendom
men.
Van Engelsche zijde zit men evenmin stil.
Reuter seint uit Durban dab de Natal
Field Artillery, de Durban Light Infantry
en de Natal Mounted Rifles bevel hebben ge
kregen zich onmiddellijk naar het district
Ladysimth, grenzende aan Transvaal, te be
geven.
Van alle oorden der wereld gaan nieuwe
troepenzendingen naar Zuid-Afrik»uit En
geland, uit Canada, uit de koloniën.
Te Melbourne zijn do militaire komman-
danten van alle Australische koloniën, be
halve Nieuw-Zeeland, bijeengekomen, om de
uitrusting en verzending van troepen naar
Zuid-Afnka te bespreken. Uit alle kolomen
melden zich in grooten getale vrijwilligers
aanuit Victoria alleen reeds 1400.
Canada zal een regiment van 1200 man
ter beschikking van het moederland, zenden.
Ook de troepen die nog op Kreta zijn wor
den naar de Kaap gezonden.
Bovendien wordt gezorgd voor last- en
trekdieren. Een Chicagoér huis, dab in paar
den handelt, heeft volgens een locaal blad
order gekregen om alle trekpaarden op de
markten van het Westen op te koopen.
De advocaten in het hoogverraadsproces te
Parijs hebben den voorzitter Bérenger de be
kentenis ontrukt dat alleen de bezwareide
stukken van bet dossier aan de verdediging
werden voorgelegd. Bérenger weigerde de
andere over te leggen, waarop Déroulède's
advocaat bleef aandringen. Het kwam tot
heftige discussie. Bérenger dreigde zich bij
de orde van advocaten te zullen beklagen
over den adovcaat.
De „Intransigeant" beweert dat bij Buffet
ook in beslag is genomen een brief van De
Galhfet aan den hei tog van Orleans, luiden
de: „Indien de republikeinen d'e dwaasheid'
begaan mij liet ministerie van oorlog toe te
vertrouwen, dun zult gij geen reden hebben,
monseigneur, ontevreden op mij te zijn."
De minister spreekt dit in de „Figaro" te
gen. Hij heeft wel eens aan den hertog ge
schreven, in November of December 1898,
toen hij nog niet aan een portefeuille dacht.
Het was naar aanleiding eener invitatie om
m Engeland bij den hertog te kooien jagen.
Ook de „Aurore" beweert echter dab er
eon zeer compromitteerende brief is, waarin
De Gallifet aan den redacteur der „Espé-
rance du Peuple" zou hebben geschreven
„Wanneer zult u de staatsgreep uitvoeren en
ons den Koning in het land brengen, die ons
van deze republiek verlost?"
De „Figaro" publiceert fcweo brieven uit
het dossier, van den afgevaardigde prins
Louis de Broglie aan den graaf de la Bossil-
lerie en dea nationalist Felgères aan Thié-
de gestalte van dr. Chanc© in het gezicht.
Boeien omsloten zijn polseneen man in do
uniform van d© poïitie-agenton te St. Peters-
burg stond vlak naast hem; nog zag ik een
gedaante als van een schim zeker zijn
slachtoffer dat ik was komen bevrijdfen
hij werd door twee andere mannen onder
steund.
„Spreek maar niet. Houd u rustig. Al uw
lijden is nu voorbij," zei de vriendelijke
stemlater hoorde ik d!at het die stem van
den Britschen consul was geweest. Toen viel
ik v/eer in een diepe onmacht, en het was
eerst verscheiden dagen later, voordat ik mij
weer iets herinnerde. Het zal ongeveer veer
tien dagen later zijn geweest dat ik weer tot
mijzelf kwam op een prettige slaapkamer in
het huis van den consul. Zijn. vrouw boog
zich over mij heen. Zij verbelde mij in wei
nige woorden wat er gebeurd was. Het slacht
offer van dr. Ohauce's wreedheid was naar
het ziekenhuis gebracht, en zou wel spoedig
hersteld zijn. Dr. Chance zelf was gevangen
genomen en zou ongetwijfeld voor zijn mis
daden naar Siberië worden gezonden. De ge-
heele stad sprak over hetgeen ik had gedaan,
en de verschrikkelijke geheimen van het blau
we laboratorium.
„Uw brief kwam juist nog op tijd," zei me
vrouw Seymour. „Mijn man gaf er onmid
dellijk gevolg aan. Hij ging.naar den gezant,
die hem een schrijven gaf voor den prefect
van politie. Maar hoe waait u er toe geko
men zoo flink eu moedig te handelen?"
Tranen vulden mijn oogen; ik was te zeer
ontroerd om te antwoorden.
Ik ben nu in Engeland terug. Ik heb Olga
en Maroussa. niet weergezien. Er ben be
nieuwd wat er van haai zal worden, wat haar
toekomst zal zijn. Wat mij zelf betreft, ik
zal nooit naar St. Petersburg terugkeer en.
