53'" Jaargang.
Dinsdag 10 October 1899.
No. 10059.
0.
Maar een mensch!
t
BTJITEHX.ASB.
f
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1,25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekfoor Schiedam en Vlaardinjgen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: van 1 —7 regels 90 centsiedere regel
meer '121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ito. 123.
h
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 9 Oct. '99.
De Transvaalsche regeering heeft een
nieuw groenboek uitgegeven over de crisis.
Daarin komt o. m. haar antwoord voor van
25 September op Chamberlain's telegram
van 10 Mei. In die dépêche, in krachtige
bewoordingen vervat, werd beslist gew
gerd te treden in het voorstel, om af te zien
van. de suzereiniteit. Voorts werd de regee
ring der Republiek herinnerd, dat het aan
bod om 'n gemengde commissie te benoemen
niet voor onbepaalden tijd kon worden ge
handhaafd. Het telegram bevatte tevens de
verklaring dab geen antwoord kon worden
aanvaard! dat ontwijkend of ongunstig was
op het punt der voornaamste voorwaarden.
De Transvaalsche regeering antwoordde
hierop, dat er niet de minste reden bestaat,
die een ingrijpen in de binnenlandsche aan
gelegenheden van Transvaal rechtvaardigt.
Het protesteert tegen heb feit, dab Enge
land het oor leent aan de petitie door d'e
Uitlanders aan de koningin van Engeland
persoonlijk gezonden.
De regeering weigert de beweringen te
erkennen, in die petitie omschreven, welke
ten deele leugenachtig, ten deele valsch
zijn, maar zij is gereed om raad of vriend
schappelijke voorstellen te ontvangen van
de koninklijke regeering."
Het telegram verdedigt verder het finan
cieel beheer en het bestuur van Transvaal
in het algemeen.
Het besluit met zich ernstig te beklagen
over den invloed, die oogensckijnlijk uitge
oefend wordt op de Britscke politiek door
het Zuid-Afrikaausche Verbond, dat in het
antwoord' wordt omschreven als een organi
satie, wie heb te doen is om een revolutie
uit te lokken en de onafhankelijkheid van
Transvaal te vernietigen.
Tegelijk met dit Transvaalsche groen
boek stelt het gouvernement van den Oran
je-Vrijstaat de dubbelzinnig-uittartende
houding der Britsche regeerders nogmaals
in een helder daglicht door de correspon
dentie te publiceeren die van 27 September
tot 3 October gewisseld is door president
Steijn en sir A. Milner. Daaruit blijkt hoe
Steijn zich beklaagde over het opeenhoopen
van Britsche troepen in Zuid-Afrika, waar
door de vredelievende pogingen van hem en
anderen werden bemoeilijkt.
Totaal in strijd met de waarheid werpt
Milner het verwijt terug op Transvaal. En
geland rustte zich ten strijde omdat Trans
vaal troepen samentrok aan de Natalsche
grens.
Alsof niet reeds lang d'e troepenbewegin
gen van Engelsche zijde plaats vondenals
of niet reeds lang troepen, wapens en amu-
nitie uit Engeland naar de Kaap werden
verscheept, voordat de Transvaalsche veld-
kornetten rondgingen om de Boeren onder
de wapens te roepen.
Maar zóó redeneert het „perfide Albion"
altijd.
Koningin Victoria heeft het Parlement
tegen 17 October a.s. bijeengeroepen ter be
spreking van dringende aangelegenheden.
Tegelijk meldt de „Times" dat de procla
matie geteekend is, waarbij de reserve
wordt opgeroepen. Het aantal manschap
pen dat onder de wapens moet komen zal
DOOR
IDA BOY-ED.
7)
Arnold keek vluchtig naar de namen:Leo
pold Von Zeu.tih.em en Marie Von Zeuthern,
geboren Osterroth dat moesten de ouders
rijn. Daaronder volgde: Leopold Von Zeu-
thërn, vroeger regeeringsassessor.
Hij heette dus Leopold, dacht Arnold.
Toen kwam. het heim in de gedachten, dat hij
dezen naam reeds in de doodadivertenbie gele
den had en d!ah de jonge Zeuthern zijn broe
der „Leo" genoemd had.
ige invaldat „vroeger negee-
nogsassessfori' op db grafzerk te laten plaat
sen, dacht hij verder. Misschien had hij dit
zelf wel zóó bepaald' om zijn grief nog te ver
eeuwigen.
Het werd' hem gedurig lichter om 't hart.
Alle tobberijen der laatste weken schenen als
weggevaagd'.
- .«fijn hemel 1 dacht hij, het is immers een
Wildvreemd mensch, aan wiens graf ik hier
rial Hij en ik, wij gingen elkander niets aan.
was uiets persoonlijks tusschen, hem en
uuj, geen haat en geen liefde. Iets zakelijks,
teaig verschil van denken en gevoelen maak
te mij tot zijn rechter. Toevallig was juist ik
het. Het is toch hetzelfde, hoe men in don
een vijand1 doodt. Ik moge dit graf
eeren maar dat deze man daarin rust, mag
""J niet bezwaren.
Hij boog zich voorover, om zijn krans neer
met meer zijn dan noodig is om de batal
jons die naar Zuid-Afrika worden gezonden,
op de sterkte van 1000 man te brengen.
Den 17en moeten de reservisten onder de
wapens komen.
Twee besluiten van groote beteekenis
de vervroegde bijeenroeping van het Parle
ment en de oproeping van een deel der re
serve. Men mag veilig aannemen dat die
twee besluiten den oorlog beteekenen. Het
parlement zal de noodige credieten moeten
toestaan, noodig voor het voeren van den
strijd.
Waar de krijg het eerst zal losbarsten, is
nog zeer twijfelachtig. Want niet alleen
aan de Natalsche grens, ook in het westen,
tegenover Kimbeiiey en Mafeking, trekken
zich de troepen van den Vrijstaat en Trans
vaal samen. Vooral Mafeking wordt door
een macht van 8000 Boeren onder Cronjé
ernstig' bedreigd.
De kotme.an.dant van Mafeking. kolonel
Baden-Powell, ,'ieeft zelfs den raad gegeven
vrouwen en kinderen uit de stad te zenden,
daar hij voor een bombardement door de
Boeren zegt te vreezen.
Evenwel, alle berichten o-ver Zuid-Afrika
komen uit Engelsche bron. Vandaar de
vreemde tijdingen over de bewegingen der
Boeren. Zelfs wordt uit Newcastle in Natal
gemeld dab de Boeren naar hun haardste
den terugkeeren en alleen patrouilles aan
de oever der Buffalo-rivier hebben achter
gelaten. Boeren die van de rivier kwamen,
zouden dit te Newcastle hebben gemeld.
Zoo is ook het bericht dat generaal Jou-
bert naai- Pretoria is teruggekeerd, blijk
baar tendentieus en onbetrouwbaar, wan
neer men er bij hoort vermelden dat de
Boeren pogingen doen om hem als opperbe
velhebber te doen vervangen door Ben Vil-
joen, die grooter Engelschen-hater is.
Te Bloemfontein zijn de wetten afgekon
digd waarbij de Volksraad de regeering on
begrensde credieten toestaat voor heb voe
ren van den oorlog, en straffen worden be
paald voor burgers en genaturaliseerden
die geen gevolg geven aan de oproeping om
onder de wapens te komen.
De Vrijstaatscho regeering heeft een com
missie benoemd1, wier taak het zal zijn de
slachtoffers van den oorlog hulp te verlee-
nen.
Wat de oorlogskansen betreft, daarvan is
moeilijk iets te zeggen. Ds. F. Lion Cachet,
te Rotterdam, de bekende Transvaalkenner
en vriend, die zelf een groot deel zijns le
vens in Transvaal heeft doorgebracht, ziet
de toekomst donker in. Hij wijst er in de
„Standaard" op dat de Boeren gemakkelijk
de bergpassen op de oostgrens van den
Vrijstaat en de zuidgrens van Transvaal
kunnen verdedigen tegen een veel sterker
troepenmacht. Maar zij hebben op meer
plaatsen troepen noodig. De Engelschen
kunnen de verdediging der passen zóó ver
zwakken, dat weerstand onmogelijk wordt,
door afleidende bewegingen, die de Boeren
dwingen hun kleine strijdmacht te verdee-
len over ver-verwijderde districten.
Zdj kunnen de Boeren dwingen troepen
te zenden naar het Westen, waar een inval
van Kimberley uit gemakkelijk is; een ge
slaagde inval van die zijde zou Bloemfon
tein afsnijden van Transvaal. Bovendien
kan Transvaal van het Westen, uit Griqua-
land, worden aangevallen, zonder dat de
Vrijstaters hulp kunnen bieden.
te leggen. In al den ernst van zijn stemming
was hij schier gelukkig. Het scheen hem toe,
als was hij nu van allen ballast van gedach
ten ontheven.
Van eten andëren kant kwaan een in het
zwart gekleede dame en liep tusschen de grar-
ven, zoodat haar kleederzoom tusschen het
klimop niet te zien was. Axnoïdi lette niet
op haar: het was de vierde of vijfde derge
lijke verschijning, die hem sedert de laatste
vijf minuten voorbijgegaan was.
Deze ging echter niet voorbij; zij kwam
regelrecht op hem af.
De schoonheid dezer vrouw trof hem zelfs.
De kleur van haar gelaat vertoonde zich dbor
den zwarten sluier heen, die, van dén hoed
neerhangende, een breeden, dónkeren achter
grond gaf, die blank was. Het dónkere haar
hing vrij en gelokt om het hoedje. De gestal
te der vrouw was hoven <te middelbare lengte
en zeer slank.
Zij bleef bij het naburige graf staan. Dit
had een overrijk en nog frisch sieraad: de
eene krans lag daar op den anderen; mis
schien had' men er eerst gisteren iemand1
ter ruste gelegd.
Maar als deze vrouw gekomen was om dit
graf te bezoeken, dan scheen het toch zon
derling, dat zij haar blikken daarop niet liet
rusten.
Zij bleef veeleer staan en keek verwon
derd, ja met onverhalten nieuwsgierigheid
naar Arnold.
De ruimte tusschen hen, door twee graven
aangevuld, was toch zóó gering, dat ieder
zeer nauwkeurig het gezicht van. dan ander
kon onderscheiden.
Nog ernstiger wordt de toestand, wan
neer de Engelschen uit Natal en Zoeloeland
het zuidoosten van Transvaal, de districten
Utrecht en Vrijheid binnenrukken, die ge
heel open liggen; de Boeren zullen dan
voor de verdediging dier districten een zoo
groote troepenmacht moeten afscheiden dat
de bergpassen van Majuba niet meer te ver
dedigen zijn.
Voor de Engelschen komt het er maar
dj) aan, zóóveel troepen bijeen te brengen
dat zij aldus het Boerenleger kunnen ver
doelen.
Dat de Boeren aanvallend zullen optre
den in Natal, gelooft ds. Lion Cachet niet.
Wat zou het hun ook baten
Ten slotte spreekt hij zijn leedwezen er
over uit dat Nederland geen poging heeft
gedaan om, in vereeniging met andere sta-
t en bij Engeland aan te dringen op de door
Transvaal verzochte arbitrage onder krach
tig zedelijk protest, zoo met erger, tegen
den roofoorlog dien Engeland begint.
De geachte schrijver zal zelf wel met aan
succes op zulk een pogmg gelooven. Duitscli-
land heeft blijkbaar niet den minsten lust
zich in deze quaestie te mengenRusland
heeft, naar men zegt, zich verzekerd van
Engeland's neutraliteit bij een actie tegen
Perzië; en Frankrijk is machteloos.
Wat de Vereenigde Staten betreft, de re
geering te Washington is geheel op Enge
land's hand. In antwoord op de mededee-
ling van Transvaal, dat generaal James
O'Bcirne is benoemd tot diplomatiek agent
te Washington, verklaart het departement
van buitenlandsche zaken aldaar, dat de
ontvangst van een Transvaalschen vertegen
woordiger de regeering der Vereenigde Sta
ten in moeilijkheden zou brengen. Daar de
Amerikaansche regeering aan Transvaal
nooit het recht heeft toegekend om zijn
eigen buitenlandsche aangelegenheden te
behandelen en nooit de Britsche suzereini
teit in twijfel heeft getrokken, is president
Mc Kiuley vast besloten mogelijke verwik
kelingen te vermijden.
Een Amerikaansch officier vergezelt ook
de Britsche troepen in Zuid-Afrika.
Gemengde Iffedcdecllngen.
Wolffs bureau meldt»De voorzitter van
den zeehandel, Fhr. von Zedlitz-Neukirch,
heeft eemgen tijd geleden op dringenden
raad van zijn geneesheer zijn ontslag aange
vraagder is nog niet op zijn vetzoek
beschikt."
Men weet dat deze hooge ambtenaar en
gunsteling van Miquel onlangs ontmaskerd is
als de leider der campagne m de conservatief-
agraibche pers tegen de Kanaalwetten.
Een der katholieke Belgische bladen kon
digt de verschijning aan van een werk over
de sociale quaestie, geschreven door een jong
geestelijke die, om de sociale vraagstukken
van nabjj te bestudeeren, een jaar als mijn
werker heeft geleefd.
De „Gaulois" verneemt dat de regeering
aan de Kamer zal voorstellen alle niet-goed-
gekeurde congregaties uit te bannen.
De uitspraak van Waldeck-Rousseau in
zake de werkstaking te Le Creuzot is Zater
dagavond aan den heer Schneider en de
vertegenwoordigers der arbeiders overhan
digd. De afgevaardigden der werkstakers
In ademlooze zalige verbazing staarde Ar
nold in deze groote, donkere oogen.
Zijn haart klopte hevig. Er verliepen se
conden. Toen maakte de vrouw een beweging.
Arnold verschrikte.
De macht der gewoonte dwong hem tot 'n
zeer onbeduidende beleefdheid. Hij nam zijn
hoed af, en het scheen hem toe, als boog de
d!ame zachtjes met het hoofd.
Hij keerde zich om en ging heen. Hij ge
voelde dat hij moest gaan. Het was misschien
een dochter, die gekomen was can het graf
van vader of moeder te bezoeken. Hij mocht
zich niet schuldig maken aan de onbeschei
denheid, de uitlatingen van smart ©ener
vreemde te beluisteren.
Maar hij verliet het kerkhof niet. Hij liep
er zonder een bepaald plan rond1, las gedach
teloos een opschrift en staarde, zonder wer
kelijk te zien, naar een zerk.
Hij wilde weten, wie zij was. Daarvoor be
stond een eenvoudig middel. Als zij heenge
gaan was, wilde hij naar het rijk versierde
graf terugkeeren en zien, of er een naam op
stond. Wie daar begraven lag voor hem
moest zij een naaste bloedverwant zijn;
want haar sluier, die achter haar hoofd neer
hing, was van krip en haar japon was tot aan
de knieën met krip gegarneerd.
Eensklaps kwam de gedachte bij hem op,
dat het Mevrouw Von Zeuthern wel eens
kon geweest zijn, die geaarzeld had, dicht bij
het graf van haar overleden echtgenoot te-
komen, omdat zij daar een vreemden man
zag rtaan.
Dat zij het in geen geval kon gewteest zijn,
bleek al spoedig. Zij droeg geen weduwen-
verklaarden, dat het hen op alle punten te
vreden stelde.
Gisteren hielden de arbeiders een groote
meeting ter eere van Waldeck-Rousseau's
beslissing.
Men beschouwt dezen gelukkigen afloop
der industrieel© crisis als een belangrijk
succes voor het ministerie.
Uit sociaal-oeconomiseh oogpunt is het
een groote overwinning voor het beginsel
van scheidsrechterlijke uitspraak in geschil
len tusschen werkgevers en werknemers.
Men verwacht dat morgen te Parijs het
vei hoor der royalisten zal beginnen.
Elke groep der verdediging zal vermoede
lijk in de voltallige zitting dei commissie
eeo afzonderlijke memorie indienen.
Men denkt dat Bórenger den I8den of
20sten October met zijn rapport gereed
zal zijn.
Zaterdag zijn generaal Roget en de rechter
Grosjean gehoord.
Men spreekt van de aanslaande arrestatie
van generaal Lermy.
De belangrijke onthulling der Brusselsche
sPetit Bleu" over Rochefort bestaat in een
reproductie van een pholografie waai op men
den ouden tegenstander vau Napoleon III
in amicaal gesprek ziet ïsamenzwerende",
zegt hel blad met prins Victor Napoleon
in diens hotel le Brussel.
Het blad zegt echter nadere onthullingen
toe, voor het geval dat Rochefort de kracht
van dit photografisch bewijs van zijn intriges
aan wil tasten.
Björnstjerne Bjömson heeft 'n open brief
geschreven aan Dreyfus, waarin hij eerst
op grond van eigen nauwgezette studie zijn
meenmg over de Zaak uiteenzet, en vervol
gens Dreyfus toe'oept dat hij zijn lot niet
als ei >11 ongeluk moet beschouwen. Hij ziet
m Dreyfus een werktuig, door een geheim
zinnige macht gekozen, om het kwaad te
vernietigen, een martelaar, die de mensch-
heid sterkt tegen het gevaar, een voorbeeld
voor het mcuschdom van zachtmoedige ge
latenheid en vergevensgezindheid. Bjórn-
son verzekert Dreyf"« zim ee' b:°d en zijn
vriendschap en ei idigt
„Ik sta niet a' leen. Geheel het kleine
volk van Noorwegen heeft dezelfde gevoe
lens, Allen zijn uw vrienden.
„En zie vóór u de toekomst. Het eindoor
deel der geschiedenis kan eerst komen,
wanneer onze tijd ver weg is."
De »Neue Freie Presse" zegt dat Cerrtu-
schi, de beruchte getuige door Quesnay de
Benurepaire aangebracht, te Rennes in beslo
ten zitting veiklaard heeft dat een zekere
Adamovvitsch hem verteld had van dr. Mo
setig te VVeenen vernomen te hebben, dat
deze in 1894 een hooggeplaatst Duitsch offi
cier had gesproken die hem vertelde dat
Duitsehland vier spionnen in Frankrgk had
Dreyfus, Esteihazy, Guénée en nog een
vierden, dien Cernuschi weigerde te noemen
Dr. Mosetig, door de »Neue Freie Presse"
geïnterviewd, spreekt alles categorisch tegen.
Cernuschi zou dus een valsche verklaring
hebben afgelegd.
Het plan bestaat tijdens de tentoonstel
ling van 1900 een Russische courant uit te
geven.
Te St. Petersburg zal in de eerste helft
van November een Fransoh blad verschij-
dat hem zoo machtig had
sluier, eu haar gelaat zonder voile zag er wel
ernstig uit, maar toch niet treurig.
Haar verschijning paste niet bij de voor
stelling, dis men zich van een jonge weduwe
bij het nog pas gedolven graf van haar echt
genoot maakt.
Toen er eenige minuten verloop© 1 waren,
begaf hij zich naar de plaats, waar hij liaar
gezien had. Juist zag hij haar langzi.un weg
gaan.
Een zonderlinge ontroering maakt zh-h
van hem meester. Misschien zou het liem ge
lukken, haar te volgen, in dezelïi» tiam te
stappen of tob aan de naaste staanplaats van
rijtuigen achter haar te loopen. Hij moest te
weten komen, wie zij was, wat hei ook kos
ten mocht. Hij had nog nooit een vrouwen
gelaat gezien
aangetrokken.
Zoo haastig, als de plaats hem dit maar
veroorloofde, ging hij naar 'het graf. Zijn ver
moeden. had. hem niet bedrogen; want ook
dit graf had, evenals dlait van de Zentherns,
aan het hoofd der zerk een opstaand gedenk
boeken. Het was een afgeknotte zuil, op wel
ker voetstuk duidelijk te lezen stond:
„Rustplaats der familie Th. F. Müller."
Hij was teleurgesteld. Dat beteekende
niets. Dat bracht hem niet verder. „Ik zal
later don opzichter van heb kerkhof opzoeken
en hem ondervragen. Die man moet toch we
ten, waar dé familie te vindfen is, aan wie het
graf toebehoort," dacht hij en snelde naar
den uitgang toe.
Een hevige ontroering greep hem aan.
Vóór het hek stond nog de zwarte vrouwen
gestalte.
tien, de „Courrier du soir". Redactieprins
Banatinsky en Arabajine.
In alle Protestantsche kerken in Frankrijk
is gisteren gebeden voor den vrede in Zuid-
Afiika.
Visco Babatassi, Turksch onderdaan, is als
sagent provocateur" van de Turksche regee
ring uit Zwilseilund gebannen.
Naar uit Weenen wordt bericht is aan
den eersten secretaris van het Russisch ge
zantschap te Belgrado, die na het vertrek
van den gezant de zaken der ambassade
waarneemt, gelast geen enkele persoonlijke
relatie met ex-koning Milan te onderhouden.
De spanning tusschen Servië en Rusland
zal eeist ophouden, wanneer Milan Servië
verlaat.
Zondag is de zoon van den groot-vizier,
Djavid-bcij, adjudant van. den Sultan eu
lid van den Staatsraad, te Konstantinopel
op straat doodgeschoten.
De moord baant groot opzien.
Duitschland's invloed in Marokko wordt
steeds grooter. Eerstdaags wordt er een
Duitsche postdienst geopend met een hoofd
kantoor te Tanger.
Geruchtsgeivïjze verluidt ook dat de eerste
Beilijnsehe banken nog voor het eind van
het jaar te Tanger filialen zullen vestigen.
Te Johannesburg hebben de bewoners 't
voornemen een eigen polibie-korps te vor
men om de stad voor plundering door de
naturellen te bewaren.
De Koninginnen te Potsdam.
Men meldt uit Potsdam van Zaterdag
avond
Koningin "Wïlhelmina en de Koningin-
Moeder der Nederlanden zijn hier heden
avond aangekomen en werden door den
Keizer ontvangen. De Keizer begroette de
Koninginnen allerhartelijkst, kuste haar
op de wang en overhandigde ruikers van
rozen. Op den rit van het feestelijk versier
de station naar heb Stadslob bracht de me
nigte stormachtige ovaties. Het rijtuig werd
door Gardes du Corps geëscorteerd'. Zoowel
aan het station als op de plaats van heb
slot waren ecrcwacliten opgesteld. I11 het
slot werden de gasten op hartelijke wijze
door de Keizerin ontvangen.
Aan den maaltijd in het Stadslot namen
deel de Keizer, de Keizerin, ide Koningin
nen Wïlhelmina en Emma, de Koningin
van Wurtembcrg, de vorstelijke familie van
Wied, do staats-secretans von Biilow, de
minister van het Kon. Huis von Wedel, op-
perhofniaaschalk graaf von Eulenburg, de
heeren von Lucanus en Ilahnke en de Ne-
derlandsche gezant jhr. van Tets van Gou-
driaan en mevrouw, benevens het gevolg
Een telegram van gisteren uit Berlijn
meldt, dat de Keizer en de Keizerin in den
voormiddag het bezoek ontvingen van de
Koninginnen Wilhelmtna en Emma.
Omtrent de doopplechtigheid bericht een
later telegram uit Potsdam: In tegenwoordig
heid van den Keizer, de Keizerin, de Koning»
innen Wilhelmina en Emma der Nederlanden,
den Koning en de Koningin van Wurtemberg,
had hedenmiddag de doopplechtigheid plaats
Wachtte zij misschien op hem 1 Hij moest
eikennen, dat ook zij hem aangekeken had,
zooals men andters een vreemden, man niet
aankijkt: doordringend, uitvorschend, lang
durig.
Zij keek naar rechts, zij keek naar links.
Er viel evil blijkbare onrust in haar houding
op te merken.
Daarop liep zij naar de bloemenuitstalling
en vroeg de verkoopster naar iets.
„Mijn God, hoe noodlottig I" 'hoorde Ar
nold haar roepen.
Hij had; achter den dikken pijler van het
hek gestaan en meende, zich het oogenblik
ten nutte te moeten maken.
Terwijl hij zijn hoed afnam, in een eerbie
dige houding, trad hij nader en zc-kle„Ver
keert Mevrouw misschien in verlegenheid?
Mag ik mijn diensten aanbieden?"
Zij boog dankend met heb hoofd, zonder
eenige verlegenheid, door het aanspreken van
den vreemden man noch verwonderd, noch
beleodigd. „Ja, ik verkeer in verlegenheid,
Mijnheer," zeide zij„maar n zal mij daaruit
toch niet kunnen helpen. Een jonge dame
en twee kinderen, die met mij hierheen ge
gaan waren en mij hier zouden opwachten,
zijn verdwenen. Ook de bloe.menverkoopsier
beeft drie zulke personen, als ik ze haar be
schreef, niet gezien en kan mij dus niet zeg
gen, in welke richting zij zich. verwijderd
hebben."
„Als u mij die personen wilde beschrijven,
Mevrouw
(Wordt vervolgd.)