53'" Jaargang. Dinsdag 10 October 1899. No. 10059. 0. Maar een mensch! t BTJITEHX.ASB. f BINNENLAND. SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen fl. 1,25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekfoor Schiedam en Vlaardinjgen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 68. Prijs der Advertentiën: van 1 —7 regels 90 centsiedere regel meer '121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Ito. 123. h Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 9 Oct. '99. De Transvaalsche regeering heeft een nieuw groenboek uitgegeven over de crisis. Daarin komt o. m. haar antwoord voor van 25 September op Chamberlain's telegram van 10 Mei. In die dépêche, in krachtige bewoordingen vervat, werd beslist gew gerd te treden in het voorstel, om af te zien van. de suzereiniteit. Voorts werd de regee ring der Republiek herinnerd, dat het aan bod om 'n gemengde commissie te benoemen niet voor onbepaalden tijd kon worden ge handhaafd. Het telegram bevatte tevens de verklaring dab geen antwoord kon worden aanvaard! dat ontwijkend of ongunstig was op het punt der voornaamste voorwaarden. De Transvaalsche regeering antwoordde hierop, dat er niet de minste reden bestaat, die een ingrijpen in de binnenlandsche aan gelegenheden van Transvaal rechtvaardigt. Het protesteert tegen heb feit, dab Enge land het oor leent aan de petitie door d'e Uitlanders aan de koningin van Engeland persoonlijk gezonden. De regeering weigert de beweringen te erkennen, in die petitie omschreven, welke ten deele leugenachtig, ten deele valsch zijn, maar zij is gereed om raad of vriend schappelijke voorstellen te ontvangen van de koninklijke regeering." Het telegram verdedigt verder het finan cieel beheer en het bestuur van Transvaal in het algemeen. Het besluit met zich ernstig te beklagen over den invloed, die oogensckijnlijk uitge oefend wordt op de Britscke politiek door het Zuid-Afrikaausche Verbond, dat in het antwoord' wordt omschreven als een organi satie, wie heb te doen is om een revolutie uit te lokken en de onafhankelijkheid van Transvaal te vernietigen. Tegelijk met dit Transvaalsche groen boek stelt het gouvernement van den Oran je-Vrijstaat de dubbelzinnig-uittartende houding der Britsche regeerders nogmaals in een helder daglicht door de correspon dentie te publiceeren die van 27 September tot 3 October gewisseld is door president Steijn en sir A. Milner. Daaruit blijkt hoe Steijn zich beklaagde over het opeenhoopen van Britsche troepen in Zuid-Afrika, waar door de vredelievende pogingen van hem en anderen werden bemoeilijkt. Totaal in strijd met de waarheid werpt Milner het verwijt terug op Transvaal. En geland rustte zich ten strijde omdat Trans vaal troepen samentrok aan de Natalsche grens. Alsof niet reeds lang d'e troepenbewegin gen van Engelsche zijde plaats vondenals of niet reeds lang troepen, wapens en amu- nitie uit Engeland naar de Kaap werden verscheept, voordat de Transvaalsche veld- kornetten rondgingen om de Boeren onder de wapens te roepen. Maar zóó redeneert het „perfide Albion" altijd. Koningin Victoria heeft het Parlement tegen 17 October a.s. bijeengeroepen ter be spreking van dringende aangelegenheden. Tegelijk meldt de „Times" dat de procla matie geteekend is, waarbij de reserve wordt opgeroepen. Het aantal manschap pen dat onder de wapens moet komen zal DOOR IDA BOY-ED. 7) Arnold keek vluchtig naar de namen:Leo pold Von Zeu.tih.em en Marie Von Zeuthern, geboren Osterroth dat moesten de ouders rijn. Daaronder volgde: Leopold Von Zeu- thërn, vroeger regeeringsassessor. Hij heette dus Leopold, dacht Arnold. Toen kwam. het heim in de gedachten, dat hij dezen naam reeds in de doodadivertenbie gele den had en d!ah de jonge Zeuthern zijn broe der „Leo" genoemd had. ige invaldat „vroeger negee- nogsassessfori' op db grafzerk te laten plaat sen, dacht hij verder. Misschien had hij dit zelf wel zóó bepaald' om zijn grief nog te ver eeuwigen. Het werd' hem gedurig lichter om 't hart. Alle tobberijen der laatste weken schenen als weggevaagd'. - .«fijn hemel 1 dacht hij, het is immers een Wildvreemd mensch, aan wiens graf ik hier rial Hij en ik, wij gingen elkander niets aan. was uiets persoonlijks tusschen, hem en uuj, geen haat en geen liefde. Iets zakelijks, teaig verschil van denken en gevoelen maak te mij tot zijn rechter. Toevallig was juist ik het. Het is toch hetzelfde, hoe men in don een vijand1 doodt. Ik moge dit graf eeren maar dat deze man daarin rust, mag ""J niet bezwaren. Hij boog zich voorover, om zijn krans neer met meer zijn dan noodig is om de batal jons die naar Zuid-Afrika worden gezonden, op de sterkte van 1000 man te brengen. Den 17en moeten de reservisten onder de wapens komen. Twee besluiten van groote beteekenis de vervroegde bijeenroeping van het Parle ment en de oproeping van een deel der re serve. Men mag veilig aannemen dat die twee besluiten den oorlog beteekenen. Het parlement zal de noodige credieten moeten toestaan, noodig voor het voeren van den strijd. Waar de krijg het eerst zal losbarsten, is nog zeer twijfelachtig. Want niet alleen aan de Natalsche grens, ook in het westen, tegenover Kimbeiiey en Mafeking, trekken zich de troepen van den Vrijstaat en Trans vaal samen. Vooral Mafeking wordt door een macht van 8000 Boeren onder Cronjé ernstig' bedreigd. De kotme.an.dant van Mafeking. kolonel Baden-Powell, ,'ieeft zelfs den raad gegeven vrouwen en kinderen uit de stad te zenden, daar hij voor een bombardement door de Boeren zegt te vreezen. Evenwel, alle berichten o-ver Zuid-Afrika komen uit Engelsche bron. Vandaar de vreemde tijdingen over de bewegingen der Boeren. Zelfs wordt uit Newcastle in Natal gemeld dab de Boeren naar hun haardste den terugkeeren en alleen patrouilles aan de oever der Buffalo-rivier hebben achter gelaten. Boeren die van de rivier kwamen, zouden dit te Newcastle hebben gemeld. Zoo is ook het bericht dat generaal Jou- bert naai- Pretoria is teruggekeerd, blijk baar tendentieus en onbetrouwbaar, wan neer men er bij hoort vermelden dat de Boeren pogingen doen om hem als opperbe velhebber te doen vervangen door Ben Vil- joen, die grooter Engelschen-hater is. Te Bloemfontein zijn de wetten afgekon digd waarbij de Volksraad de regeering on begrensde credieten toestaat voor heb voe ren van den oorlog, en straffen worden be paald voor burgers en genaturaliseerden die geen gevolg geven aan de oproeping om onder de wapens te komen. De Vrijstaatscho regeering heeft een com missie benoemd1, wier taak het zal zijn de slachtoffers van den oorlog hulp te verlee- nen. Wat de oorlogskansen betreft, daarvan is moeilijk iets te zeggen. Ds. F. Lion Cachet, te Rotterdam, de bekende Transvaalkenner en vriend, die zelf een groot deel zijns le vens in Transvaal heeft doorgebracht, ziet de toekomst donker in. Hij wijst er in de „Standaard" op dat de Boeren gemakkelijk de bergpassen op de oostgrens van den Vrijstaat en de zuidgrens van Transvaal kunnen verdedigen tegen een veel sterker troepenmacht. Maar zij hebben op meer plaatsen troepen noodig. De Engelschen kunnen de verdediging der passen zóó ver zwakken, dat weerstand onmogelijk wordt, door afleidende bewegingen, die de Boeren dwingen hun kleine strijdmacht te verdee- len over ver-verwijderde districten. Zdj kunnen de Boeren dwingen troepen te zenden naar het Westen, waar een inval van Kimberley uit gemakkelijk is; een ge slaagde inval van die zijde zou Bloemfon tein afsnijden van Transvaal. Bovendien kan Transvaal van het Westen, uit Griqua- land, worden aangevallen, zonder dat de Vrijstaters hulp kunnen bieden. te leggen. In al den ernst van zijn stemming was hij schier gelukkig. Het scheen hem toe, als was hij nu van allen ballast van gedach ten ontheven. Van eten andëren kant kwaan een in het zwart gekleede dame en liep tusschen de grar- ven, zoodat haar kleederzoom tusschen het klimop niet te zien was. Axnoïdi lette niet op haar: het was de vierde of vijfde derge lijke verschijning, die hem sedert de laatste vijf minuten voorbijgegaan was. Deze ging echter niet voorbij; zij kwam regelrecht op hem af. De schoonheid dezer vrouw trof hem zelfs. De kleur van haar gelaat vertoonde zich dbor den zwarten sluier heen, die, van dén hoed neerhangende, een breeden, dónkeren achter grond gaf, die blank was. Het dónkere haar hing vrij en gelokt om het hoedje. De gestal te der vrouw was hoven <te middelbare lengte en zeer slank. Zij bleef bij het naburige graf staan. Dit had een overrijk en nog frisch sieraad: de eene krans lag daar op den anderen; mis schien had' men er eerst gisteren iemand1 ter ruste gelegd. Maar als deze vrouw gekomen was om dit graf te bezoeken, dan scheen het toch zon derling, dat zij haar blikken daarop niet liet rusten. Zij bleef veeleer staan en keek verwon derd, ja met onverhalten nieuwsgierigheid naar Arnold. De ruimte tusschen hen, door twee graven aangevuld, was toch zóó gering, dat ieder zeer nauwkeurig het gezicht van. dan ander kon onderscheiden. Nog ernstiger wordt de toestand, wan neer de Engelschen uit Natal en Zoeloeland het zuidoosten van Transvaal, de districten Utrecht en Vrijheid binnenrukken, die ge heel open liggen; de Boeren zullen dan voor de verdediging dier districten een zoo groote troepenmacht moeten afscheiden dat de bergpassen van Majuba niet meer te ver dedigen zijn. Voor de Engelschen komt het er maar dj) aan, zóóveel troepen bijeen te brengen dat zij aldus het Boerenleger kunnen ver doelen. Dat de Boeren aanvallend zullen optre den in Natal, gelooft ds. Lion Cachet niet. Wat zou het hun ook baten Ten slotte spreekt hij zijn leedwezen er over uit dat Nederland geen poging heeft gedaan om, in vereeniging met andere sta- t en bij Engeland aan te dringen op de door Transvaal verzochte arbitrage onder krach tig zedelijk protest, zoo met erger, tegen den roofoorlog dien Engeland begint. De geachte schrijver zal zelf wel met aan succes op zulk een pogmg gelooven. Duitscli- land heeft blijkbaar niet den minsten lust zich in deze quaestie te mengenRusland heeft, naar men zegt, zich verzekerd van Engeland's neutraliteit bij een actie tegen Perzië; en Frankrijk is machteloos. Wat de Vereenigde Staten betreft, de re geering te Washington is geheel op Enge land's hand. In antwoord op de mededee- ling van Transvaal, dat generaal James O'Bcirne is benoemd tot diplomatiek agent te Washington, verklaart het departement van buitenlandsche zaken aldaar, dat de ontvangst van een Transvaalschen vertegen woordiger de regeering der Vereenigde Sta ten in moeilijkheden zou brengen. Daar de Amerikaansche regeering aan Transvaal nooit het recht heeft toegekend om zijn eigen buitenlandsche aangelegenheden te behandelen en nooit de Britsche suzereini teit in twijfel heeft getrokken, is president Mc Kiuley vast besloten mogelijke verwik kelingen te vermijden. Een Amerikaansch officier vergezelt ook de Britsche troepen in Zuid-Afrika. Gemengde Iffedcdecllngen. Wolffs bureau meldt»De voorzitter van den zeehandel, Fhr. von Zedlitz-Neukirch, heeft eemgen tijd geleden op dringenden raad van zijn geneesheer zijn ontslag aange vraagder is nog niet op zijn vetzoek beschikt." Men weet dat deze hooge ambtenaar en gunsteling van Miquel onlangs ontmaskerd is als de leider der campagne m de conservatief- agraibche pers tegen de Kanaalwetten. Een der katholieke Belgische bladen kon digt de verschijning aan van een werk over de sociale quaestie, geschreven door een jong geestelijke die, om de sociale vraagstukken van nabjj te bestudeeren, een jaar als mijn werker heeft geleefd. De „Gaulois" verneemt dat de regeering aan de Kamer zal voorstellen alle niet-goed- gekeurde congregaties uit te bannen. De uitspraak van Waldeck-Rousseau in zake de werkstaking te Le Creuzot is Zater dagavond aan den heer Schneider en de vertegenwoordigers der arbeiders overhan digd. De afgevaardigden der werkstakers In ademlooze zalige verbazing staarde Ar nold in deze groote, donkere oogen. Zijn haart klopte hevig. Er verliepen se conden. Toen maakte de vrouw een beweging. Arnold verschrikte. De macht der gewoonte dwong hem tot 'n zeer onbeduidende beleefdheid. Hij nam zijn hoed af, en het scheen hem toe, als boog de d!ame zachtjes met het hoofd. Hij keerde zich om en ging heen. Hij ge voelde dat hij moest gaan. Het was misschien een dochter, die gekomen was can het graf van vader of moeder te bezoeken. Hij mocht zich niet schuldig maken aan de onbeschei denheid, de uitlatingen van smart ©ener vreemde te beluisteren. Maar hij verliet het kerkhof niet. Hij liep er zonder een bepaald plan rond1, las gedach teloos een opschrift en staarde, zonder wer kelijk te zien, naar een zerk. Hij wilde weten, wie zij was. Daarvoor be stond een eenvoudig middel. Als zij heenge gaan was, wilde hij naar het rijk versierde graf terugkeeren en zien, of er een naam op stond. Wie daar begraven lag voor hem moest zij een naaste bloedverwant zijn; want haar sluier, die achter haar hoofd neer hing, was van krip en haar japon was tot aan de knieën met krip gegarneerd. Eensklaps kwam de gedachte bij hem op, dat het Mevrouw Von Zeuthern wel eens kon geweest zijn, die geaarzeld had, dicht bij het graf van haar overleden echtgenoot te- komen, omdat zij daar een vreemden man zag rtaan. Dat zij het in geen geval kon gewteest zijn, bleek al spoedig. Zij droeg geen weduwen- verklaarden, dat het hen op alle punten te vreden stelde. Gisteren hielden de arbeiders een groote meeting ter eere van Waldeck-Rousseau's beslissing. Men beschouwt dezen gelukkigen afloop der industrieel© crisis als een belangrijk succes voor het ministerie. Uit sociaal-oeconomiseh oogpunt is het een groote overwinning voor het beginsel van scheidsrechterlijke uitspraak in geschil len tusschen werkgevers en werknemers. Men verwacht dat morgen te Parijs het vei hoor der royalisten zal beginnen. Elke groep der verdediging zal vermoede lijk in de voltallige zitting dei commissie eeo afzonderlijke memorie indienen. Men denkt dat Bórenger den I8den of 20sten October met zijn rapport gereed zal zijn. Zaterdag zijn generaal Roget en de rechter Grosjean gehoord. Men spreekt van de aanslaande arrestatie van generaal Lermy. De belangrijke onthulling der Brusselsche sPetit Bleu" over Rochefort bestaat in een reproductie van een pholografie waai op men den ouden tegenstander vau Napoleon III in amicaal gesprek ziet ïsamenzwerende", zegt hel blad met prins Victor Napoleon in diens hotel le Brussel. Het blad zegt echter nadere onthullingen toe, voor het geval dat Rochefort de kracht van dit photografisch bewijs van zijn intriges aan wil tasten. Björnstjerne Bjömson heeft 'n open brief geschreven aan Dreyfus, waarin hij eerst op grond van eigen nauwgezette studie zijn meenmg over de Zaak uiteenzet, en vervol gens Dreyfus toe'oept dat hij zijn lot niet als ei >11 ongeluk moet beschouwen. Hij ziet m Dreyfus een werktuig, door een geheim zinnige macht gekozen, om het kwaad te vernietigen, een martelaar, die de mensch- heid sterkt tegen het gevaar, een voorbeeld voor het mcuschdom van zachtmoedige ge latenheid en vergevensgezindheid. Bjórn- son verzekert Dreyf"« zim ee' b:°d en zijn vriendschap en ei idigt „Ik sta niet a' leen. Geheel het kleine volk van Noorwegen heeft dezelfde gevoe lens, Allen zijn uw vrienden. „En zie vóór u de toekomst. Het eindoor deel der geschiedenis kan eerst komen, wanneer onze tijd ver weg is." De »Neue Freie Presse" zegt dat Cerrtu- schi, de beruchte getuige door Quesnay de Benurepaire aangebracht, te Rennes in beslo ten zitting veiklaard heeft dat een zekere Adamovvitsch hem verteld had van dr. Mo setig te VVeenen vernomen te hebben, dat deze in 1894 een hooggeplaatst Duitsch offi cier had gesproken die hem vertelde dat Duitsehland vier spionnen in Frankrgk had Dreyfus, Esteihazy, Guénée en nog een vierden, dien Cernuschi weigerde te noemen Dr. Mosetig, door de »Neue Freie Presse" geïnterviewd, spreekt alles categorisch tegen. Cernuschi zou dus een valsche verklaring hebben afgelegd. Het plan bestaat tijdens de tentoonstel ling van 1900 een Russische courant uit te geven. Te St. Petersburg zal in de eerste helft van November een Fransoh blad verschij- dat hem zoo machtig had sluier, eu haar gelaat zonder voile zag er wel ernstig uit, maar toch niet treurig. Haar verschijning paste niet bij de voor stelling, dis men zich van een jonge weduwe bij het nog pas gedolven graf van haar echt genoot maakt. Toen er eenige minuten verloop© 1 waren, begaf hij zich naar de plaats, waar hij liaar gezien had. Juist zag hij haar langzi.un weg gaan. Een zonderlinge ontroering maakt zh-h van hem meester. Misschien zou het liem ge lukken, haar te volgen, in dezelïi» tiam te stappen of tob aan de naaste staanplaats van rijtuigen achter haar te loopen. Hij moest te weten komen, wie zij was, wat hei ook kos ten mocht. Hij had nog nooit een vrouwen gelaat gezien aangetrokken. Zoo haastig, als de plaats hem dit maar veroorloofde, ging hij naar 'het graf. Zijn ver moeden. had. hem niet bedrogen; want ook dit graf had, evenals dlait van de Zentherns, aan het hoofd der zerk een opstaand gedenk boeken. Het was een afgeknotte zuil, op wel ker voetstuk duidelijk te lezen stond: „Rustplaats der familie Th. F. Müller." Hij was teleurgesteld. Dat beteekende niets. Dat bracht hem niet verder. „Ik zal later don opzichter van heb kerkhof opzoeken en hem ondervragen. Die man moet toch we ten, waar dé familie te vindfen is, aan wie het graf toebehoort," dacht hij en snelde naar den uitgang toe. Een hevige ontroering greep hem aan. Vóór het hek stond nog de zwarte vrouwen gestalte. tien, de „Courrier du soir". Redactieprins Banatinsky en Arabajine. In alle Protestantsche kerken in Frankrijk is gisteren gebeden voor den vrede in Zuid- Afiika. Visco Babatassi, Turksch onderdaan, is als sagent provocateur" van de Turksche regee ring uit Zwilseilund gebannen. Naar uit Weenen wordt bericht is aan den eersten secretaris van het Russisch ge zantschap te Belgrado, die na het vertrek van den gezant de zaken der ambassade waarneemt, gelast geen enkele persoonlijke relatie met ex-koning Milan te onderhouden. De spanning tusschen Servië en Rusland zal eeist ophouden, wanneer Milan Servië verlaat. Zondag is de zoon van den groot-vizier, Djavid-bcij, adjudant van. den Sultan eu lid van den Staatsraad, te Konstantinopel op straat doodgeschoten. De moord baant groot opzien. Duitschland's invloed in Marokko wordt steeds grooter. Eerstdaags wordt er een Duitsche postdienst geopend met een hoofd kantoor te Tanger. Geruchtsgeivïjze verluidt ook dat de eerste Beilijnsehe banken nog voor het eind van het jaar te Tanger filialen zullen vestigen. Te Johannesburg hebben de bewoners 't voornemen een eigen polibie-korps te vor men om de stad voor plundering door de naturellen te bewaren. De Koninginnen te Potsdam. Men meldt uit Potsdam van Zaterdag avond Koningin "Wïlhelmina en de Koningin- Moeder der Nederlanden zijn hier heden avond aangekomen en werden door den Keizer ontvangen. De Keizer begroette de Koninginnen allerhartelijkst, kuste haar op de wang en overhandigde ruikers van rozen. Op den rit van het feestelijk versier de station naar heb Stadslob bracht de me nigte stormachtige ovaties. Het rijtuig werd door Gardes du Corps geëscorteerd'. Zoowel aan het station als op de plaats van heb slot waren ecrcwacliten opgesteld. I11 het slot werden de gasten op hartelijke wijze door de Keizerin ontvangen. Aan den maaltijd in het Stadslot namen deel de Keizer, de Keizerin, ide Koningin nen Wïlhelmina en Emma, de Koningin van Wurtembcrg, de vorstelijke familie van Wied, do staats-secretans von Biilow, de minister van het Kon. Huis von Wedel, op- perhofniaaschalk graaf von Eulenburg, de heeren von Lucanus en Ilahnke en de Ne- derlandsche gezant jhr. van Tets van Gou- driaan en mevrouw, benevens het gevolg Een telegram van gisteren uit Berlijn meldt, dat de Keizer en de Keizerin in den voormiddag het bezoek ontvingen van de Koninginnen Wilhelmtna en Emma. Omtrent de doopplechtigheid bericht een later telegram uit Potsdam: In tegenwoordig heid van den Keizer, de Keizerin, de Koning» innen Wilhelmina en Emma der Nederlanden, den Koning en de Koningin van Wurtemberg, had hedenmiddag de doopplechtigheid plaats Wachtte zij misschien op hem 1 Hij moest eikennen, dat ook zij hem aangekeken had, zooals men andters een vreemden, man niet aankijkt: doordringend, uitvorschend, lang durig. Zij keek naar rechts, zij keek naar links. Er viel evil blijkbare onrust in haar houding op te merken. Daarop liep zij naar de bloemenuitstalling en vroeg de verkoopster naar iets. „Mijn God, hoe noodlottig I" 'hoorde Ar nold haar roepen. Hij had; achter den dikken pijler van het hek gestaan en meende, zich het oogenblik ten nutte te moeten maken. Terwijl hij zijn hoed afnam, in een eerbie dige houding, trad hij nader en zc-kle„Ver keert Mevrouw misschien in verlegenheid? Mag ik mijn diensten aanbieden?" Zij boog dankend met heb hoofd, zonder eenige verlegenheid, door het aanspreken van den vreemden man noch verwonderd, noch beleodigd. „Ja, ik verkeer in verlegenheid, Mijnheer," zeide zij„maar n zal mij daaruit toch niet kunnen helpen. Een jonge dame en twee kinderen, die met mij hierheen ge gaan waren en mij hier zouden opwachten, zijn verdwenen. Ook de bloe.menverkoopsier beeft drie zulke personen, als ik ze haar be schreef, niet gezien en kan mij dus niet zeg gen, in welke richting zij zich. verwijderd hebben." „Als u mij die personen wilde beschrijven, Mevrouw (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1899 | | pagina 1