53"° Jaargang.
Donderdag 19 October 1899.
No. 10067.
jEerste Blad.
Maar een mensch!
n 1887
1900.
r. 300
1 300
300
300
300
800
300
300
300
300
i
BUITENLAND.
wa Blits
A. «aa
res, bak.
300
300
300
5li[!l IEMMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25. Franco
per post 11. 4-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Btureau Bolerstraat 68.
«WW
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het-Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meinet cedeer ten tiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
luiere. Telefoon Mo» 133.
Algemeen «verzicht.
SCHIEDAM, 18 October '99.
Be oorlog.
Van li et oorlogsterrein
blijven de berichten slechts schaarsch toe
vloeien. En wat er komt het kan niet
te dikwijls herhaald worden is vaak lang
niet onbetrouwbaar. Van de meeste berich
ten, uit Engeleciie bron, dient niet dan onder
voorbehoud te worden kennisgenomen.
Het ministerie van oorlog te Londen ver
genoegde rich Maandagmiddag om 4 uur de
volgende mededeeling te doen»De ontvan
gen telegrammen wijzen niet op eemge wer
kelijke verandering in den militairen toestand.
Kleine troepen Boeren hebben, naar verluidt,
de Nalalsche grens op verschillende punten
overschreden, en men zegt dat er versterkin
gen zijn opgeworpen in de Van Reenerispas".
Dat is alles.
En gisterenavond 7 uur maakte het depar
tement van oorlog bekend dat sedert de
mededeeling van den vorigen dag geen nieuws
van eenig belang uit Zuid-Afrika is ont
vangen.
Natal.
De officieele mededeelingen van den gene
raal White in het kamp te Ladysmith geven
meer. Deze dagorder zegt het volgende
sDe kolonie Natal werd van Transvaal uit
binnengerukt op den morgen van 12 dezer.
In diie colonne? rukte de vijand op. Op de
rechterflank was een gemengde colonne van
Transvalere eD Vrijstaatsche burgers met een
vrijwilligerskorps Hollanders. Deze colonne
trok door de Botha's pas (een der noorde
lijkste passen in de Drakensbergen, dicht
by de Transvaaische grens.
ïljet centrum vormde de hoofdcolonne
onder generaal Joubert's persoonlijk kom-
mando. Deze trok Lang Nek over en bewoog
zich voorwaarts naar Ingogo. Op de linker
flank tukte een groot kommando aan van
Wakkerslroom over Motts Nek en Wool
Drift.
ill et doel van al deze drie colonnes was
Newcastle, dat in den nacht van den 14den
werd bezet; het centrum had den vorigen
nacht gekampeerd op Mount Prospect, bet
slagveld van generaal Coliey (gesneuveld in
den oorlog van '81).
iGisteren (Zondag dus) marcheerde een
voorhoede van 1500 Boeren met artillerie
zuidwaarts naar Ingagene, maar het gros
der colonne trok dien dag terug op New
castle.
sEen troep Boeren die eenige dagen ge-
ledeu was samengetrokken teu oosten van
De Jaagers Drift nam op den 14den een
patrouille van 6 man der Nautische politie
gevatigen. Ook heeft een piket bereden infan
terie van het 00ste fuseliers eenige schoten
gewisseld met den vijand. Dit is tot nu toe
het eenige gevecht.
ïEen groote macht Vrijstaatsche Boeren,
geschat op 11.000 tot 13.000 man, bewaakt
DOOR
IDA BOY-ED.
15)
„Misschien heeft vrouw Weder er wel
een," bracht Mevrouw Deubcn in bet mid
den.
„Neen, neen wat "van de besteedster
komt, deugt niet veel. Het zal niet gemak
kelijk gaan, nu midden in den tijd een
plaatsvervangster voor Lize tc vinden. In
geval van nood moet Sabine tot aan den
eersten Mei een werkvrouw voor de morgen
uren nemen en overdag zelf op de kinderen
passen."
De ouders waren door dit voorval nog te
geagiteerd' om aan Sabines „zelfstandig
heid" te denken. Haar moeder liet zich ont
vallen: „Het zal aan Sabine ook geen
kwaad doen, als zij eens wat meer ie doen
krijgt, dan tot dusverre het geval was."
Sabine werd vuurrood. Zij richtte zich
hooger op. Haar blik, somber en diep, ging
aan alle aanwezigen voorbij. Zij keek door
het raam naar de grijze lucht, naar het
grenzonlooze, naar het onzekere En een
diepe zucht ontsnapte er aan haar boezem.
De opperbaljuw stiet zijn vrouw eens aan.
Hij billijkte deze uitdrukking niet, ofschoon
hij de juistheid daarvan inwendig ten volle
«kende. Maar wat zou de arme Sabine
doen? Men kon do trouwe Gusta toch niet
afschaffen, opdat Sabine zich meer met keu-
kenaangelegemhcden zou kunnen, bemoeien.
De taak, met het k e uk end ep ar tem ent belast
te zijn, had, volgens de voorstelling van den
opperbaljuw, iets gewichtigs. Ook aan Me
vrouw Deuben speet het, dat zij Sabine be
de pa-sen van de Drakensbergen van Olivers
Hoek tot Coilinspas. Zij hebben herhaaldelijk
patiouilles afgezonden van de bergen, maar
op iiet oogenblik is hun hoofdmacht uit de
bezette passen gerukt, die versterkt zijn."
Sinds dien zijn de Boeren verder gerukt
van alle zijden. De Vrijstaters volgen de spoor
lijn Han rimith-Lady-milhde Transvalere
trekken zuidwaarts langs de spoorlijn, even
eens op Ladysmith aan en waren Maan
dag te Dannhauser gekomen, dat door bun
voorhoede werd bezet. De spoorlijn werd
door hen bij Ingagane opgebroken.
De opmarsch der Boeren, ook van het
Oosten, dreigde het legerkorps van geneiaal
Yuie te Dundee en te Glerrcoe af tesnjjden
van de hoofdmacht. Daarop is bevel gegeven
Dundee te ontruimen wat dan ook Maandag
en gisteren is geschied.
Wanneer op dit oogenblik niet reeds ge
streden wordt, dan staan toch de twee legers
niet meer dan vijf mijlen van elkaar af: de
Boeren zullen Dundee wel alreeds hebben
bereikt en bezet, en het Britsche kamp te
Glencoe ligt op genoemden afstand ten zuid
westen der stad.
Hoe sterk de Boeren zijn, blijkt nietdui
delijk. Sommige berichten spreken van 14000
of 15000 man; andere berichten zeggen dat
het kommando dat van De Jaagers Drift op
Dundee aanrukt, alleen 150U0 man sterk is
de oorlogscorrespondent der Daily Tele
graph" in Natal, schat dit kommando echter
op niet meer dan 7000 man.
Over generaal White's doelloozen tocht
naar Acton Homes zeggen Engelsche berichten
dat de Vrijstaters de Èngeischen iu de bergen
wilde lokken, wat hun niet gelukte.
Men weet dat, volgens een andere, ook
onze lezing, White juist de Vrijstaters in de
vlakte wilde lokken.
Mafeking en Kimberley
boezemen ons na het Natalsche oorlogsterrein
het meest belang in. Maar orer deze beide
plaatsen is het nieuws nog veel lutteler en
veel onbeticwbaarder. Immers, de commu
nicatie tusschen Malekirg en Kimberley en
laatstgenoemde plaats en het Zuiden is geheel
verbroken. Er zullen nu natuurlijk wel be
richten worden overgebracht, met name van
Kimberley naar Kaapstad, maar die zijn dan
ook lang onderweg en bereiken ons zeer laat.
Wat Mafeking betreft bezitten wij eenige
berichten uit Pretoria van den 14den, Daaruit
blijkt dat er dien dag hevig gevochten is bij
Mafeking. Hef schijnt dat de Èngeischen toen
een uitval deden. Na een hevig gevecht trok
ken de Engehchen in de stad tetug, maar
later hernieuwden zij den aanval De Boeren
hadden aanvankelijk gebrek aan zwaar ge
schut, maar kregen dit later van Cronjé. Zij
hadden twee dooden en drie gewonden, ter
wijl van Engelsche zyde alleen negen ge
wonden worden genoemd.
Dit was den 14den. Daarna is er een voor
de Boeren noodlottig, maar weinig betrouw
baar telegram, van den lGden uit Lorenpo-
.Marquez [zie ons nummer van gisteren.
Red.J, en daarop schreeuwden de kranten
jongens te Londen het gisteravond luidkeels
den voorbijgangers toeDrie honderd Boeren
bij Mafeking gedood. Uit de bladen zelf bleek
leedigd bad. Maar toch belioo"de zij tot die
karakters, die altijd denken, zich bloot te ge
ven, als zij een begane verkeerdheid erken
nen.
Zich kunstmatig tot verder mopperen
dwingend, zeidc zij halfluid„Nu ja, het is
toch waar. Het ligt aan de omstandigheden.
Ik zeidc het maar zooeen verwijt was er-
niet nree bedoeld."
Dat wist Sabine ook wel. Maar toch was
het pijnlijk voor haar.
De behoeften der kinderen en al de on
aangename gevolgen van het voorgevallene
ontrukten Sabme aan haai- overpeinzingen.
De kinderen hadden dorst en wilden ein
delijk wel eens wat drinken bobben. Verder
moest aan de snikkende Lize het loon uit
betaald worden. Het was er nu maar om te
doen, niet op het zegevierende gezicht van
de keukenmeid Gusta te letten. Leo en Mil-
ly moesten beziggehouden worden, totdat
zij naar bed gingen, en daarna moest Sa
bine ze in groote baast uitkleeden en was-
sclien.
Dien dag toch had haar moeder juist
haai- trio-avond. Dan werd er al om zeven
uur gegeten, omdat de organist Kolvater
en de muziekdirecteur Turibius om acht
uur kwamen. In de gebruikelijke speelpau
ze had Sabine dan broodjes en wijn rond te
dienen; deze dingen moesten ook nog
klaargemaakt worden. Het bleek in deze eer
ste uren na Lizes vertrek reeds, hoeveel
werk het flinke meisje aan do keukenmeid
Gusta uit de hand genomen had, en zoowel
Gusta als haar meesteres kregen er langza
merhand tocli wel wat spijt van.
Jammer genoeg echter kon Mevrouw
Deuben haar hulp niet aanbiedenzij moest
zich noodzakelijk nog in haar pianogedeelte
van liet H-dur-trio van Brahms oefenen, dat
dat van Engelsche zijde er achttien zouden
gesneuveld zijn,
't Kan z'ijn, schoon wij het voorhands
niet grif aannemen. Want opmerkelijk is
het zeker in de hoogste mate, dat de Engel
sche victorie-berichten juist gisteren, terwjjl
het Parlement over de oorlogscredieten ging
beraadslagen, uit de Loudensche dagblad-
bureau's de wereld in werden gezonden.
Daarom nemen wij ook een afwachtende
houding aau tegenover de tweede Britsche
overwinning; die welke te Spitsfontein by
Kimberley zou zijn behaald door de manschap
pen van een gepantserden trein. De Boeren
zouden zoo slecht hebben geschoten dat van
dertien granaten niet dén raak was, en het
geweervuur waarmede zij later bet maxim-
geschut beantwoordden, was al even slecht. Ge
volg vijf Boeren en twee paarden gedood,
verscheiden Boeren gewond, alle Èngeischen
springlevend.
Te Mafeking 600, te Kimberley 4000 man
Engelsche bezetting,
In het Zuiden.
De dagbladen brengen tal van verspreide
mededeelingen, waarvan alleieerst vermelding
verdienen die welke handelen over den staat
van 2aken aan de zuidgrens van den Vrijstaat.
iCentral News" verneemt van Nauwpoort,
een der laatste stations aan de lijn Port
Elizabeth—Bloemfontein dat een kommando
Vrijstaters van Bethuhë de grens is overge
gaan en de spoorlijn heeft vernield benoorden
Nervals Pout.
Reizigers die uit den Vrijstaat kwamen,
bevestigen dit. Zy vertellen dat zij bij Nor-
vais Pont den trein moesten verlaten en
een langen omweg maken onder geleide,
waarop zij weer aan de spoorlijn kwamen
en hun reis konden voortzetten.
Ook de andere spoorlijn die, van East Lon
den komend, zich in den Vrijstaat bij Spring
fontein vereenigt met eesstgenoemde lijn,
wordt door de Vrijstaters bedreigd. Hier is
het grensstation Aiiwal North. Vandaar nu
werd Maandag aan de Da,y Telegraph" o.a.
gemeld dat eiken nacht patrouilles Vrijsta
ters van het Beeslekraai-kommando bij de
brug komen. Maandagnacht losten zij schoten,
vermoedelyk als signalen. Men weet dat de
Boeren het station willen overmeesteren en
vervolgens de spoor- en de telegraaflijn ver
nielen. Zij hebben een paar kanonnen die zij
op de hoogten willen plaatsen, zóo, dat daar
mede de stad en het station bestreken
worden.
Bjj het afgaan dezer berichten was men
te Kaapstad zeer bezorgd over Aliwal North.
Hier en daar.
Te Kimberley, Herbert, Barkley-West,
Vrijburg, Mafeking en Taungs is de staat van
beleg afgekondigd. Overal wordt een strenge
censuur op de telegrammen gehandhaafd.
Een hospiiaoitrein die van Maribogo naai
Kimberley is teruggegaan, bevestigt dat bij
eerstgenoemd plaatsje de spoorlijn is opge
broken. Men kreeg den indruk dat de Boeren
in hun werk gestoord waren.
Er is een locomotief met een ambulance
wagen uitgezonden om de bij Kraai pan ge
wonden Èngeischen, indien de Boeren hen
willen loslaten, naar Kimberley te brengen.
veel te zwaar voor baar krachten was. Lui
de deed zich door de kleine woning het zon
derlinge geluid van de piano- hooren, H*et
klonk alles behalve mooi. Het ontbreken
van de tonen der violoncel en dor viool
maakte den indruk van een groote onbe
kwaamheid, die ook, afgezien van het ge
brekkige spel, reeds op zich zelf den toe
hoorder zenuwachtig moest maken. Nu eens
werd er eon melodieus thema begonnen en
scheen plotseling af te breken, dan volgden
er weer vele verkeerde noten, Da-arbij telde
de speelster luide en gedurig luider.
De opperbaljuw luisterde er nooit naar.
Hij was aan dit gedruiscli gewend en las
daarbij doodbedaard zijn courant. Maar Sa
bine dacht telkens, dat zij er krankzinnig
van zou worden.
De moeder beklaagde er zicik dikwijls
over, dat haar dochter volstrekt niet muzi
kaal was. Sabine sprak dit niet tegen. Zij
gunde aan haar moeder van harte baar ge
not in het triospe! en herinnerde zich, dat
haar moeder het vroeger, uren zij nog op
Heinsdorf woonden, steeds bejammerd had,
dat er aldaar geen andere gelegenheid tot
musiceeren bestond dan het spelen van een
quatre-niains met den onderwijzer aan de
dorpsschool Kups, den broeder van den han
delaar in koloniale waren te Müklau. Nu
was zij daartoe iu de gelegenheid en maakte
zich deze wekelijks ten nutte. Sabine mocht
niet vertellen, hoeveel prachtige concerten
zij te Berlijn had bijgewoondzij vermeed
het zorgvuldig, de namen van kunstenaars
te noemen, die hij haar herinneringen aan
kostelijke muzikale openbaringen opwekten.
Alles zou als een afbrekende crit-iek van
■den organist Kolvater en den muziekdirec
teur Turibius opgevat zijn.
En dat Kolvater evengoed viool speelde
Kapitein Nesbitt moet in den mond gewond
zijn. Al deze berichten dateeren nog van
Zaterdag.
Te Kaapstad is men zeer bezorgd over
Vrijburg, dat een zwakke bezetting heeft.
Rhodes' vrienden beweren dat de Trans
vaaische regeering een prijs van 5000 p. st.
op zijn hoofd heeft gezet. Wie gelooft het?
Te Dut ban en Pietermaritzburg wordteen
korps gevormd van 1500 vluchtelingen van
den Rand.
De Transvaaische Volksraad heeft besloten
alle burgers in vrijheid te stellen die gevan
genisstraf van minder dan een jaar ondergaan.
De sluiting der kolenmijnen in Natal belet
niet dat tiarisportschepen te Duiban kolen
kunnen innemen. Voorloopig worden die uit
Indië aangevoerd.
Tusschen Vrijdag 20 dezer en Dinsdag 24
dezer vertrekken van Engeland 1092 officie
ren, 17603 man en 1620 paarden.
Uit Gibraltar gaan garde-grenadiers en
Coldstream-garden naar Zuid-Afrika.
Bij Dundee hebben de Èngeischen een
spion gepakt. De man heet Vermaak en zou
een Nederlander zyn.
In liet Britsche Parlement.
Het is in het Parlement gisteren erg kalm
toegegaan. Men heeft er nu en dan toege
juicht; men heeft er gelachen, vooral wan
neer er doof de eigenlijke oppositie, die van
Dillon en Labouchère, harde waarheden wer
den gezegd; er zijn ook heel mooie phrasen
gebruikt; heel wat klinkende, snorkende
woorden gebezigd, maar het eind van het
lied is geweest dat, althans wat het Lager
huis betreft, slechts 'A der leden ook nu nog
den oorlog niet wil, en daarvoor flink durfde
uitkomen.
De Troonrede waarmede de zitting werd
geopend, was zeer kort. Zij zeide
iGedrongen door gebeurtenissen die diep
ingrijpen in de belangen van het Rijk namen
wij onze toevlucht tot den raad en de hulp
van het Parlement, De toestand in Zuid-
Afiika maakte het noodzakelijk dat de regee
ring in staat wordt gesteld de strijdmacht
te versterken door de reserven op te roepen.
»Met uitzondering van de moeilijkheden
veroorzaakt door het optreden der Zuid-
Afrikaansclre Republiek heerscht er vrede
over de wereld".
Aan het Lagerhuis werden voorstellen toe
gezegd ter voorziening in de uitgaven in
verband met de gebeurtenissen in Zuid-Airika.
Voorstellen omtrent de binnenlandsche wet
geving zullen tot de gewone zitting worden
uitgesteld.
Toen volgde onmiddellijk de bespreking
van het adres van antwoord.
In het Lagerhuis.
Acland Hood en Royds steunden de re-
geeiing. Zij wezen er op dat de regeering
al het mogelijke in het werk had gesteld om
het geschil op vredelievende wyze op te
lossen, maar bet ultimatum van Transvaal
was onbeschoft. Het Huis en het land zouden
de ministers steunen in het besluit om de
Britsche onderdanen te bevrijden van hun
ondergeschikte positie en gelijke rechten te
verkrijgen voor alle blanken.
De gewone argumenten, versleten cn uit-
als Joachim en dat Turibius een der uit-
stekendste violoncellisten van den tegen-
woordigen tijd was, stond voor Mevrouw
Deuben, evenals voor geheel Miihlau, vast.
Beide mannen waren slechts door familie
omstandigheden en chicanes te Mühlau blij
ven hangen, terwijl zij te Berlijn een eer
sten rang hadden kunnen innemen 1
Na afloop van het haastig genuttigde
maal was Sabine nog bezig, .broodjes in de
keuken klaar te maken, toen de beide hee-
ren de reeds verlichte huiskamer binnen
traden.
Mevrouw Deuben verontschuldigde ziolr
terstond, dat zi}-sii«tr-*e«l~tijd had gehad
om haar partij behoorlijk in te studeeren.
Kolvater en Turibius hadden in denzelfden
toestand verkeerd. Overigens brachten zij
deze verontschuldigingen telkens te berde.
Voordat men begon te musiceeren, placht
men altijd de nieuwtjes van de laatste
week met elkaar te bespreken, waaraan
Deuben zelf met veel belangstelling deel
nam.
In den lichtkring der lamp zat men om
de tafel heen de kaarsen op de piano en op
de muzieklessenaars stak Mevrouw Deuben
eerst aan op het oogenblik, waarop hat spel
begon.
Zoo in de schemering, in den ver achter-
uitgeschoven leuningstoel, had de muziek
directeur Turibius werkelijk het voorkomen
van een kunstenaar. Hij liet zich zonder
te vermoeden, dat hij daarmee twintig ja
ren bij de mode voor musici ten achteren
was het haar lang gno-eien; het hing ia
lokken tot over den kraag van zijn jas heen.
Zijn gezicht was baardeloos; daar het
echter door vele rimpels doorploegd was,
ha-d dit gelokte hoofd iets van een earica-
tuur van jeugd weg. Op straat droeg Turi-
getrapt, die de jingo-pers al zoo lang aanvoert.
Van meer belang is sir Henry Campbell-
Bannerman's houding. Het mag gezegd, dat
Sir Heniy zich een waardig leider van »Harer
Majesteits loyale oppositie" toondezelfs zou
zijn toppositie" wel wat al te loyaal kunnen
genoemd worden. Ook hij zeide dat de onder
handelingen met Transvaal geëindigd waren
in een boodschap, waarin e'ischen werden
gesteld op zulk een toon, dat geen regee-
n'ng die zichzelve respecteert, die eisclren
in overweging kan nemen, en de oppositie
wil dan ook de regeering geen moeilijkheden
in den weg leggen, wat betreft het toestaan
van credieten om een snelle en afdoende
voortzetting van den oorlog te verzekeren.
Na aldus de regeering en haar aanhangers
gerustgesteld en hun toejuichingen daarvoor
ingeoogst te hebben, kon de liberale leider
gerustelyk als oppositie-man poseeren.
Hij zeide niettemin deo oorlog te betreu
ren tegen een Europeeseh volk, tegen een
volk verwant aan het Bnlsche ras, een volk
van buren en nauwe bloedverwanten van
ten minste de belft van onze landgenooten
in twee groote Britsche koloniën. Engeland
heeft thans in Zuid-Afilka tegen zich in het
harnas gejaagd machten en invloeden, die
liet met inspanning van alle krachten aan
zijn zijde had moeten houden. De tijd voor
een breedvoerige critiek der regeeringsstaat-
kunde is nog niet gekomen, maar de regee
ring trad te overmoedig op, en dat kon niet
met succes worden bekroond, in het bijzonder
niet waar dat geschiedde tegenover de Hol-
landsche Boeren, een stoer en onvervaard
voik van ruwe mannen maar brave vader
landers.
Dit eere-saïuut aan den tegenstander werd
door applaus onderstreept, en sir Henry ging
voort met als zijn meening te kennen te geven,
dat door bet barscii optreden der Britsche
regeering de onderhandelingen zijn mislukt.
De Britsche regeering bracht onnoodig de
suzereiniteitsquaestie te berde en wekte den
achterdocht der Boeren op door het zenden
van troepen, terwijl hare diplomatieke ver-
toogen iets tergends hadden. Spreker ver
langde de verzekering, dat de lust om vroe
gere militaire rampen te wreken of een poli
tieke heer schappij van de Èngeischen over
de Hollanders in de Kaap te vestigen, geen
deel heeft in de Britsche diplomatie.
De regeering antwoordde bij monde van
Balfour, die bet blaadje trachtte om te keeren.
Harer Majesteits regeering toch had ge
hoopt, dat Zuid-Afrika niet in oorlog zou
gebracht worden door Transvaals hardnekkige
weigering om aan de Uitlanders de rechten
te verleenen waarop zij recht hebben. De
suzereiniteiriquaestie werd eerst door Enge
land te berde gebracht, toen Transvaal be
weerde een onafhankelijke staat te zijn. De
bewering van den vorigen spreker dat de
Regeering barecb was opgetreden, was niet
gerechtvaardigd, maar waar zou Eugeland
nu zijn als het geen l roepen had gezonden
Het was de plicht der Regeering, maatrege
len te nemen voor de veiligheid van het Rijk,
Zelden was Engeland een oorlog begonnen,
waarbij liet zoo duidelijk als thans ging orn
rechtvaardigheid en vrijheid
Gelukkig dat dadelijk het ware antwoord
bius altijd een mantel. Alle dames uit
Mühlau vonden sedert vijf en twintig jaren,
dat hij er geniaal uitzag.
Kolvater zag er niet zoo artistiek uit en.
had niet zooveel beweging op zijn lijf.
't Was een gebogen, zwaargebaand manne
tje. Hij zag er overwerkt en bescheiden uit,
inzonderheid als hij, die zijn. acht kinderen
met behulp van orgelspel, vioollessen, on
derwijs in schrijven en lezen aan de lagere
school moest grootbrengen, bij de „rijke"
Deubens te gast was.
Zoowel Turibius als Kolvater schenen
niet op hun gemak te zijn. Het gesprek
wilde niet recht vlotten. Deuben en zijn
vrouw moesten hun de woorden uit de keel
halen en allerlei vragen doen: of de oude
Moinerb nog weer beter zou worden; of er
bij den landraad dien avond aan huis oen
bijzondere onrustigheid voor zijn buurman
Turibius merkbaar geweest was, want ein
delijk moest de verwachte erfprins toch ko
men of Mevrouw Kolvater op het dames
kransje bij Mevrouw Müller iets nieuws ge
hoord had; -of luitenant Von Pfordt giste
ren in zijn hotel met Mijnheer Schrotter-
Melanienliof een dwaze weddingschap om
twintig flesschen Champagne aangegaan
had. Kolvater en Turibius waren kort en
bondig in liun antwoorden en wisselden dik
wijls veelbeteekenende blikken met elkaar.
Eindelijk moest Deuben wel merken, dat
zij iets bijzonders hadden, waarmee zij aar
zelden, voor den dag te komen. Hij vroeg
er regelrecht naar op zijn humoristische
manier, waarvan hij dacht, dat hij daar
door alles kon te weten komen.
(Wordt vervolgd.)