Woensdag 25 October 1899.
Eerste Blad.
Maar een mensch!
53"" Jaargang.
No. 10072.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaar dingen fl. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
1 Prijs per weekVoor Schiedam en Vla ar dingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat BS.
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer 12'/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde teleine advertentiën opgenomen tut den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon IVo. 133.
ISgemeen overzicht.
JDc oorlog.
SCHIEDAM, 24 Oct. '99
Een Boer en-o verwinning?
Men voelde zich Zondag te Londen in mi
litaire kringen, ondanks de berichten vaai
<ie bij Glencoe en Elandslaagte behaalde
overwinningen, niet op zijn gemak. In de
groote politieke -n militaire clubs stak men
tot zeer laat 's ouds de hoofden bijeen en
wachtte, war m op tijding uit Glencoe.
Want sedert Vrijdagavond laat had het mi
nisterie van oorlog geen berichten meer ont
vangen over de 3000 man die daar na den
heeten dag van Vrijdag door Joubert's
hoofdmacht aangevallen en waarschijnlijk
ingesloten waren. Daar de spoorlijn van La-
dvsmith verstoord was, konden de 3000 man
te Glencoe er niet op rekenen ontzet te wor
den door liun kameraden te Ladysmith.
Wat was er dus van dit korps geworden,
waarover generaal Yule het bevel op zich
had genomen.
De eenige troost die de beangste harten
vonden, was dat het kamp van Glencoe goed
verschanst en generaal Yule een betrouw
baar aanvoerder is, wel in staat het een
paar dagen met zijn troepen uit te houden.
Dat er reden was voor onrust bewijst ze
ker heb telegram aan de „Temps" uit Lon
den dat de lezer hierachter zal vinden. De
Engeisclien zouden bij Glencoe de neder
laag hebben geledenhun verliezen zouden
zóó ernstig zijn dat de regeering eerst nade
re, betere tijdingen wilde afwachten, voor
dat zij de geleden verhezen bekend maakte.
Het gerucht, dab den Boeren weder een
nederlaag zou zijn toegebracht, werd door
het departement van oorlog met bevestigd
Men bleef dus in het onzekere totdat in
den laten namiddag do staatssecretaris
Wynd'ham in het Lagerhuis een. beknopt ré
sumé gaf der door de regeering ontvangen
telegrammen. Dit résumé, waarvan de
hoofdstrekking door ons gisteravond per
bulletin hier ter stede werd bekend ge
maakt, toont aan dat generaal .Toubert in
zijn aanval o-p de Engelschen te Glencoe en
Dundee aanvankelijk succes heeft gehad.
Dundee is met achterlating der gewonden
door de Engeisclien ontruimd, die zich op
Glem ■jv hebben teruggetrokken.
Wymdham drukte zich in heb Lagerhuis
zeer aarzelend, voorzichtig en vaag uit, en
nadere berichten ontbreken nog. Wij kun
nen ons dus slechts in min of meer gerecht
vaardigde gissingen verdiepen.
Allereerst deze vraagWaarom kwam
Vrijdag de vóórkotoime d'er Boeren in ge
vecht? Twee lezingen zijn er. De correspon
dent der „Standard" te Glencoe zegt dat de
aanval van drie zijden had beboeren fci
schieden; het kommando uit Dannha
oader Erasmus, waarbij ook de Vrijs' j
waren ingedeeld, kwam echter te laat.
Een andere lezing klinkt al niet veel
waarschijnlijker. Volgons die lezing was het
Erasinus' kommando dab de Engelseben bij
Glencoe aangreep. Van twee zijden zou hem
DOOE
IDA BOY-ED.
20)
Zij had behoefte om zich uit te spreken.
Eindelijk, eindelijk kon zij al liet verzwegen
leed onder woorden brengen. Wat zij tegen
geen mensch op de wereld mocht zeggen,
haar trots tegenover iedereen zou geloo
chend hebben, dat kon zij aan dien
ccnen man, die zoo wonderlijk nabij haar
toch zoo onbereikbaar ver van haar
stond, openbaren. Als vanzelf lag er een
f*!eP geheim over alles, wat er tusschen hen
TOorviel.
j,U hoort het, we hebben elkander innig
bef, mijn ouders en ik. En tochIk leef
u n leven niet mijn eigen 1 En ik ben
jWaud, die het sl ichts met de uiterste
welling verdraagt, wat met zijn individua
liteit strijdt. Ik benijd de vrouwen, die zich
j-'wjgend in haar lot kunnen schikken. Ik
kan dit niet. Leef ik liier dan nog wel? Al-
bestaat slechts in mijn herinnering of
p Biijn phantasiegeluk, voorvallen, leven,
bo hoezeer drukt mij ook die stilte, dat on-
tfiteekenende om mij heen! Dan komt men
J eens op krankzinnige gedachten. Alen
001131 van onwaarschijnlijkheden in plaats
aa óle werkelijkheid moedig onder de
?':'Sea te zien. Mijn ouders ja, die zitten
^hapjes bij de kachel dan kan men zie
lvrede hebben en vergeet men, hoe het
ss, toen men nog in den storm leefde. Ik
^oetook bij die kachel zibten! Ik! En
a ik moet tot bet inzicht komen, dat
hulp worden verleend, blijkbaar van bet
zuiden en uit bet oosten; toen die hulp
korpsen echter uitbleven, moest Erasmus
kleine troep alleen den strijd doorstaan.
Toch schijnen zijn troepen door de neder
laag niet gedemoraliseerd te zijnalthans
zij Jiebben medegedaan aan den hernieuw
den aanval door Joubert's hoofdmacht.
Hiermede m strijd zijn berichten die mel
den dat Lucas Meijer het bevel voerde over
het kommando dat Vrijdag échec leed Hoe
nu Wij meenden dat Lucas Meijer het be
vel voerde over de kommando's uit Utrecht
en Vrijheid, die aan gene zijde der Buffel-
rivier voortrukkend, liet laatst te Rorikes-
drift ziju gezien.
Is het gebeurde van Vrijdag dus niet zeer
duidelijk nog, beter te begrijpen schijnen
do gelijktijdige aanvallen van Joubert's
hoofdmacht op Glencoe en Dundee en van
generaal White's aanval op de Boeren bij
Elandslaagte. White wilde blijkbaar die
Boeren verhinderen de Engelscken bij Glen
coe in den rug te vallen. Misschien hadden
de Boeren zich ook hier genesteld om Whi
te's leger tegen te houden, ten einde Jou-
bert de vrije hand te laten. En dit schijnt
inderdaad gelukt; immers, White heeft
zich naar Ladysmitli teruggetrokken. Van
een vervolging der bij Elandslaagte gesla
gen Boeren en vnn den verwachten tweeden
aanval bij Wasehbank, woidt niets verno
men.
Niet onmogelijk komt het ons daarom
voor, dat White getracht heeft de gestoorde
verbinding met Glencoe te herstellen, maar
daarin ondanks de overwinning bij Elands
laagte niet is geslaagd.
Die overwinning heeft dan ook latere
berichten leeren hot ons zwaarder offers
gekost dan eerst werd gemeld. Niet minder
dan 257 man verloren de Engeisclien aan
dooden en gewonden5 officieren en 37
minderen sneuvelden; 30 officieren en 175
minderen werden gewond.
Of de Boeren-gciieraal Koek is gesneu
veld, is niet met juistheid bekend; latere
berichten zeggen dat niet hij, maar zijn
zoon onder de dooden is. Onder de dooden
aan de zijde der Boeren wordt ook genoemd
generaal Vdjoen, terwijl konmiandant Pre-
torius 'gevangen en gewond zou zijn.
Zonderling is, dat bij dit alles niet ge
sproken wordt van de Vrijstaters; nog zon
derlinger dat generaal White Zaterdag zijn
kamp te Ladysmith voor durfde ontbloo-
ten van troepen, terwijl de Vrijstaters vol
gens de laatste berichten zich op zoo korten
afstand van Ladysmith handhaafden.
Waar zijn de Vriistaatsche kommando's?
Staan zij no-g tusschen den Va/nReenens- en
den Tintwa-pas en. Ladysmith, of zijn zij te
ruggetrokken in de bergen? Of zijn zij, met
achterlating van troepen om de bergpassen
te bewaken, naar hun land teruggekeerd
uit vrees voor een dreigenden opstand der
Basmto's?
Wij zullen daarover niet gemakkelijk hot
juiste te weten komen; alle berichten zijn
uit Engelsche bron. Dat de Engelschen een
échec hebben geleden, is niet onmogelijk;
de regeering zal daarover waarschijnlijk na
dere gegevens afwachten.
In ieder geval blijkt uit Joubert's krach-
tig-aanvallend optreden, dat de positie der
Boereu in Nabal nog lang niet hopeloos is.
alles uit is, ik, die het leven ternauwernood
ingetreden ben. O neen, het zou beter ge
weest zijn, als ze mij, zooals ik wilde, voor
mijn brood hadden laten werken. Al mocht
dit ook slechts karig geweest zijn, ik zou
toch een levensdoel gehad hebben!"
Arnold was diep bewogen. De hartstoch
telijkheid dier vrouw sleepte hem mede. Zij
was dan toch ongelukkig! Zij leed en ver
zette zich vruchteloos tegen haar lot.
„Maar denk eens aan uw kindereu!" riep
hij en greep haar bij de hand, die hij tus
schen zijn beide handen geklemd hield.
Een zwaarmoedig glimlachje speelde er
om haar lippen.
„Ja, Milly en Leo," zeide zij. „Maar, ziet
u ik moet het u zeggen, want ik weet,
dat u mij zeker niet verkeerd begrijpt
dat u mij stellig niet verkeerd begrijpt
ja, wat groote kinderen zijn, dat wordt
nooit op zijn juiste waarde geschat. Daar
over bestaan zooveel mooie phrases, dat nie
mand den moed meer lieeft, de nuchtere
waarheid te zeggen. Als mijn kinderen mij
door den dood ontnomen werden, dan ge
loof ik, dat ik ze van wanhoop spoedig in
het graf zou volgen. En zulk een gevoel
heeft iedere echte moeder. De kinderen
voedt men; met de beste krachten der
eigen ziel voedt men ook nauwgezet hun
ziel. Zij staan nooit op één. lijn me' ons.
Eerst zijn zij als mooie planten, die men
koestert en verzorgt, dan als aardig speel
goed, vervroolijkende zonneschijn, later
voorwerpen van liefde en zorg, en dat blij
ven zij altijdZij beloonen ons met hun
dankbaarheid zij geven liefde weder. Ja
maar het is de liefde van den eerbied, de
dankbaarheid van den plicht. Er is geen
vrijheid en geen gelijkheid en geen keuze
En zoo denkt dr. Loyds er, blijkens zijn
interview door Reuters correspondent te
Brussel, ook over. Leijds wantrouwt de juist
heid der Bntsclie berichten zeer sterk. En
zeker is het mogelijk dat de overwinningen
te fraai gekleurd, de échecs daarentegen ver
goelijkt worden.
V anhet Westenen li etZui den
komen nog altijd weinig berichten, maar
die er zijn. luiden gunstig voor de Boeren.
Zoo is het een bedenkelijk toeken dat in
dei haast landingstroepen van de Power-
f u 1 door de Engelschen per extra-treinen
naar het Noorden zijn gezonden. Ziet het er
zoo treurig uit met Kimberley 2 Of wordt
inderdaad de noordrand der Kaapkolonie
van Colesberg tot Aliwal North door de
Vrijstaters bedreigd?
Engelsche berichten zeggen zelf dat Co
lesberg niet te verdedigen is en ontruimd
zal worden.
Ongelukkigerwijze spreken de berichten
van dezen kant ook al van onrust bij de Ba-
soeto's, zoodat de Vrijstaters hun komman
do's niet de grens over durven zenden. Zou
de Britsche resident in Basoeto-laud nu op
eens de inboorlingen niet rustig kunn
houden, nu hun hulp de Engelschen van
zoo gioot nut kan zijn2
Het is good ook den schijn des kwaads te
mijden.
Verspreide berichten.
Koningin Victoria heeft aan markies
Lansdowne, den minister van oorlog, ge
seind
„Mijn hart bloedt bij het bericht van de
verschrikkelijke verliezen. Nog een groote
oveiwinning vandaag; maar ik vrees dat zij.
duur gekocht is. Wilt gij de uiting van mijn
warmste, hartelijkste sympathie overbren
gen aan de nabestaanden der dooden en ge
wonden met do uitdrukking mijner bewon
dering door liet gedrag van hen die zij ver
loren hebben
De „Daily Mail" spreekt weer over een
beraamde Franscli-Russische coalitie tegen
Engeland. Het gelijktijdige uitzeileu der
Fransche en der Russische Zwarte Zee-vloot
zou dan ook aanleiding hebben gegeven tot
de Engelsche maritieme maatregelen, waar
van een telegram in ons nummer van g „te
len gewaagt.
Misschien zou Duitschland zioh ook aan
sluiten bij de coalitie.
Een telegram van den Londeiisriien cor
respondent der „Köln. Ztg." wijst daarte
genover op de steeds wassende vriendschap
tusschen Duitschland, Engeland en A Ver-
eonigde Staten.
Het Duitsche korps in Transvaal heeft
aan keizer Wilhelm het volgende telegram
gezonden
„Aan des Keizers Majesteit te Berlijn.
Duitsche vrijwilligers, naar de grens ruk
kend, doen de gelofte vechtend en vallend
den Duitschen broederstam trouw te blij
ven. Zij beklagen diep dat de politiek der
liooge regeering geen invloed kan oefenen
op onze belangen, maar protestecren tegen
Engeland's roofziek handelen. Moge Duitseh
bloed niet tevergeefs vloeien voor vrijheid
en recht en Uwer Majesteit® zogen met ons
zijn. De Duitsche soldatentrouw zal de
in deze liefde. En ieder mensch en iedere
vrouw behoeft een gelijk georganiseerd we
en, waarvan men terugontvangt, wat men
in een andere richting geeft. Zonder deze
wederzijdscbe wisseling verbruiken wij onze
beste krachten meer en spoediger dan het
gemoed dit kan verdragen, zonder schade te
lijden. O, daarover heb ik al zoo veel nage
dacht heel veel
Hij gevoelde, dat zij waarheden uitsprak,
die in den kevigsten strijd haar eigendom
geworden waren. Hij hoorde, dat haar ziel
iets miste, dat een luide, krachtige stem in
haai- naar liefde, geluk, naai- een metgezel,
die haar begreep, naar zelfstandigheid
schreeuwde. Hij liet haar hand los. Zijn ge
zicht was bleek, zijn stem klonk dof.
„En ik heb u van dat alles beroofd," zei-
de bij. Zij sprong op. Het vuur in haar
oogen werd uitgebluscht. Zij haalde met
moeite adem en greep, om zich te onder
steunen, naar de leuning der bank. Beang
stigd stond bij vóór haar en zag, dat zij
naar woorden zocht.
Thans was het oogenblik gekomen
thans mocht, thans moest zij tegen hem
zeggen: U heeft mij van niets beroofd. Zóó
arm was ik reeds tijdens mijn huwelijk. Al
leen de vorm van mijn ongeluk heeft een
verandering ondergaan.
Maar zij kon dit niet zeggen. Zij trachtte
tot kalmte te komenmaar het duurde een
geruimen tijd, voordat dit haar gelukte.
„Luister maar niet naar mij," zeide zij
eindelijk met inspanning van al haar krach
ten en met een gedwongen glimlachje. „Ik
heb mij weer eens door mijn temperament
laten meesleepen. Ik heb het immers goed
boven duizenden. Ik lijd t mijn kinderen
geen gebrek. Dat is al veei. Alle menschen
vriendschap handhaven die Uwe Majesteit
zelf eens toonde.
Dit door kolonel Scliiel en dr. Mangold
namens het Duitsche korps onderteekend
telegram zal zeker keizer Wilhelm wel een
oogenblik tot nadenken stemmen over de
„politiek der hooge regeering".
De Boeren moeten een Amerikaanscli
journalist hebben gevangen geno-nien die
zich tusschen de strijdende Engelsche solda
ten ophield. Zijn regeering zou te Pretoria
aandringen op zijn bevrijding.
't Verhaal klinkt wel wat zonderling
In het Lagerhui*.
De Commons hebben gisteren de finan
cieels voorstellen der regeering tot dekking
der oorlogskosten goedgekeurd.
Sir Michael Hieks Beach, de kanselier
der schatkist, deelde m het Lagerhuis me
de, dat de inkomsten ruimschoots de ra
ming overtroffenhij hoopt zelfs aan het
eind van het rekeningjaar een batig saldo
van drie millioen pond sterling te hebben.
Dit saldo is reeds een belangrijke bijdrage
voor het oorlogscrediet van tien millioen,
dat V rij dag is toegestaan. De minister
meent dat de rest van het geld gevonden
moet norden door een tijdelijke verhooging
der vlottende sehuld. Ilij vraagt uit dien
hoofde machtiging om een som van acht
millioen pd. st. op te nemen op schatkist
biljetten, Het is niet noodig dadelijk tot
een leenmg toevlucht te nemen en de vraag
hoe in de betaling uit dc- opbrengst der be
lastingen moet worden voorzien, zal de re
geering laten rusten tot April van bet vol
gend jaar, wanneer de begrooting wordt in
gediend.
Sir Michael wees in zijn toelichting op de
reeds behaalde overwinningen, en al zijn de
laatste berichten eenigermate zorgwekkend,
elke dag brengt Engeland nader tot het
tijdstip waarop in Zuid-Afrika een verplet
terende overmacht tegenover de Boeren zal
staan.
Terwijl aldus de oorlogskansen voor En
geland gunstig staan, wees sir Michael er
nog op dat deze oorlog verschilt van vroege
re oorlogen, waarin Engeland gewikkeld is
geweest, en waarvoor het de volle kosten
heeft moeten dragen. Wat ook de kosten
van dezen oorlog mogen zijn, het is niet ze
ker dat Engeland ze geheel zal moeten dra
gen. Het zou in overeenstemming met alle
wetten van den oorlog zijn, wanneer, als het
overwon, de Traiisvaalsche belastingplichti
gen een deel van de kosten zouden diagen.
Sir Michael betoogde dat Transvaal rijk
is, vooral door de goudmijnen.
De Ieren konden niet nalaten bij die
woorden een spottend gejuich, aan te heffen,
maar de minister vervolgde„Transvaal zal
zeer wel behalve de gewone regeeringsuitga-
ven tot een redelijk drag kruinen deelen
in de oorlogsuitgaven."
Mocht daarentegen de oorlog onvoorspoe
dig zijn en lang duren, dan zou de regee
ring een beroep doen op de vaderlandsliefde
van het volk.
De leider der oppositie, sir Henry Camp-
bell-Bannerman keurde het voorstel goed.
Hij achtte het noodig onverdeeld te z\jn.
Daarentegen verzetten Dillon en de ove
rige Ieren zich nogmaals tegen den oorlog,
in vaak heftige bewoordingen. „Chamber-
zeggen, dat men daarvoor dankbaar moet
zijn."
Nu echter was zijn zelfbeheersching van
hem geweken. Hij greep naar baar hand en
drukte deze heftig aan zijn lippen.
„U gaat onder lijden gebogen!" riep liij
uit. „Ik heb dit we! begrepen. En toeh
scheen u voor geluk geborem te zijn. Van
dit oogenblik af zal ik rust noch duur meer
hebben, voordat ik hoor, dat de wonden ge
nezen zijn, dat een nieuw geluk u geheel
ervult."
Zij liet hem haar lian-J behouden en glim
lachte hem pijnlijk toe.
„Maak u over mij maar niet bekommerd,"
smeekte zij. „Ik ben er alléén de schuld
van, als het mij niet gelukt, tevreden te
worden. Ik beschuldig mij zelf, eenig en al
leen mij zelf. Ik heb zulk een ontevreden
humeur: dat is alles. Egoïsten hebben het
goed, de volstrekt onbaatzuohtigen o,>k. Bei
den bevinden zich in een toestand van even
wicht. Maar ik wankel zoo heen en weer:
nu eens verlang i' iets ongehoords aan ge
luk en gunst van het lot voor mij, dan we
der koester ik dit ééne verlangen, mij voor
de mijnen op te offeren. Zoo verkeer ik al
tijd in strijd. Nu eens gevoel ik mij onge
lukkig voor mij zelf, dan weer voor ande
ren. Of ik bij zulk een gemoedsgesteldheid
nu te Berlijn of te Mühlau woon niet
waar, dat staat gelijk."
Zij wilde met een schertsend woord be
sluiten. Maar haar stem weigerde haar daar
bij haar dienst, en zij wendde haastig het
hoofd af.
„Ga heen l" fluisterde zij. „Dat is beter
„Ik ga heen," zeide hij, „ik ga ongelukki
ger heen dan ik kwam, en toch ook rijker.
U heeft mij tot deelgenoot van uw lijden
Iain's hand," zoo sprak o. a. O'Brien, „is
met bloed bevlekt als die van een misdadi
ger dien men naar het schavot zendt." Na-
tuufhjk werd O'Brien, toen hij weigerde die
woorden terug te nemen, met verpletteren
de meerderheid geschorst.
<»'emeng<ic Mcdedeelingen.
Eerstdaags zal, naar men zegt, het ver
haal verschijnen van keizer Willi elm's reis
naar het Oosten, geschreven door den Kei
zer zelf met medewerking der Keizerin,
vooral wat betreft photografisehe opnamen
In de Siegesallee te Berlijn zijn velschil
lende beeldengroepen, voorstellende vroege
re vorsten uit het huis Hohenzollcrn met
mannen van hun tijd, door een baldadige
hand verminkt.
Men weet hoe de Keizer gesteld is op die
beeldenreeks. De politie heeft dan ook
reeds 500 mark uitgeloofd voor het vmden.
van den dader
Koning George \an Griekenland cn pie-
sident Loubet wisselden gisteren bezoeken.
Bij de opening der zitting van den Parij-
schcn gemeenteraad hield Vsguier als oud
ste lid een toespraak, waarin hij de politiek
der regeering huldigde.
Lupicia werd tot voorzitter herkozen.
Dc „Siècle" verzekert nu stellig ie weten
dat kolonel Jouaust, de voorzitter en ma
joor de Bréon dc twee leden van den krijgs
raad zijn geweest die vóór Dreyfus' on
schuld hebben gestemd.
Do Paus heeft mevrouw Loubet een kort
baren rozenkrans gezonden van agaat in
goud gezet.
Toen de Paus nog mgr. Pecehi was, heeft
hij de familie Loubet leeren kennen, en 't
schijnt dat dc herinnering aan de Loubet's
een aangename is.
Te Ilolleschau, in Moravië, vielen Zondag
ernstige ongeiegeidheden voor. De menigte
wierp de ruiten in van de woningen der
Joden en plunderde enkele winkels. Daarop
viel zij de gendarmerie aan, welke van de
wapens gebruik maakte, waarbij 3 personen
gedood en enkele gewond werden. De troe
pen herstelden de orde.
Ook op verschillende andere plaatsen in
Bohemen en Moravië is straatkabaai aan de
orde van den dag. Overal moeten de Joden
het ontgelden, zoodat de volkswoede niet
alleen de opheffing der taalverordeningen
schijnt te gelden
De Spaansclie ministerraad heeft den staat
van beleg afgekondigd te Barcelona. De
minister van justitie, die de Catelaanselie
belangen verdedigt, heeft daarop zijn ont
slag genomen.
Door een herziening van de pensioenen
hoopt de Spaansehe regeering een besparing
van CO millioen te bereiken.
Te Skutari is overleden prins Chevket
Effendi, de 27-jarige zoon van wijlen sultan
Abdul Aziz.
Luitenant Behaglo, die een Fransche ex
peditie in Centraal-Afrika aanvoert, is ge-
gemaakt. En als het toeval ons weer c as
tot elkander bromgt, ver van ruwe en on
verstandige menschen, die ons steeds be
spieden mag ik dan de vrijheid nemen,
u te vragen, lioe het met u en uw kinderen
gaat?"
Sabine knikte zwijgend. Hij nam kaar
hand in de zijne en kuste deze dankbaar en
eerbiedig. Toen ging hij heen.
Sabine zette zich weder op de bank neer
en barstte m tranen uit.
Om haai- heen blepf alles stil. Allengs
droogde zij haar tranen en keek angstig in
de rondte, of geen nieuwsgierige haar wee-
nen gadegeslagen had. Er was echter ner
gens iemand te zien.
Door de karig met loof begroeide strui
ken van het pas aangelegde park vertoon
den zich de huizen van Mühlau. Een zij
straat keerde haar achterzijde naar het
park toe. Uit de schoorsteenen, die boven
de daken uitstaken, verhieven zich rookwol
ken in de droge lucht. Onveranderlijk, in
lachend blauw stond de hemel en gaf aan
den roodachtig grauwen kerktoren en aan
zijn koepeldak een kleurrijken achtergrond.
Sabine stond op en begaf zich met haas
tige schreden naar de stad. Het was haar,
nadat zij den laatsten traan gedroogd had,
onuitsprekelijk licht, schier gelukkig te
moede.
Het was haar, als had zij de laatste tien
maanden met wachten doorgebracht. De
dag van heden had aan dit wachten een ein
de gemaakt.
De stilte was voorbij gegaan en. het leven
was gekomen.
(Wordt vervolgd.I