Zondag 19 en Maandag 20 November 1899.
No. 10094.
53"e Jaargang.
Eerste Blad.
Maar een mensch!
Oe aanstaande verkiezing voor de
Kamers van Arbeid.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt (Fag e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V1 a a r d i n g e n 11. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardtrigen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1—7 regels fl. 0.00iedere regel
racer 12i'2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van ziin gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde teleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan liet Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Sïo. 123.
Men heeft van verschillende zijden ons te
kennen gegeven, dat, met bet oog op de ver
kiezing van a.s. Dinsdag voor een vijftal
patroons- en wetkheden-leden voor elk van
de hier bij Ivoninkljjk besluit van 13 Mei
1899 no, 47 ingestelde Kamers van Arbeid,
bet niet ondienstig zou zijn alsnog aan de
kiezers voor die Kamers eenige inlichting te
geven.
Hoewel wij in het laatste jaar bij ver
schillende gelegenheden over Kamers van
Arbeid in het algemeen, daarna ir. het bij
zonder over de hier ingestelde een en ander
hebben medegedeeld, willen wij met liet oog
op de practijk der vet kiezing gaarne nog in
liet licht stellen, wat ons gewenscht voorkomt
en wat kan strekken om de K. v. A. te
doen beantwoorden aan het doel dat de Regee
ring zich stelde.
Zooals men weet werd bjj Kon. besluit in
de rnaand Mei besloten tot bet stichten hier
van de volgende Kamers van Arbeid:
fo. Voor de alcohol-industrie, omvattende
de branderijen, de distilleerderijen en mou
terijen de gistpakkerijenhel molenaars
bedrijf; bet bediijf der wegers en nieters
van graan en steenkolen en dat der zakken
dragers;
2o. voor de voedings- en genotmiddelen,
omvattende de brood-, koek-, beschuit-, suiker
en banketbakkerijende slagerijende bier
brouwerijen; de azijnfabriek; de zoutziederijen;
de zuivel- en kunstboterfabriekenbet be
drijf der driukwatei leidingde tabak- en
sigarenfabrieken; bet vet vaardigen van nieuwe
kleeren, hoeden of schoenende boek- en
Courantdrukkerijen; de kaarsen-, de gas-, de
glas-, de soda-, de zeep- en de cartonnage-
fabrieken.
3o. voor de bouwbedrijven, omvattende het
bewerken van hout, steen of metalenbet
schilders-, stoffeerders-, behangers-, stuka
doors-, mandenmakers-, kurkesnijders-, anrde-
vveikers-, en straatmakersbedrijfbet ont-
vverpeu van en het houden van toezicht bij
het uitvoeren van bouwplannen.
Gevolg gevende aan meergenoemd Kon.
besluit riepen B. en W. dezer gemeente de
hoofden en bestuurders in alle bovengenoemde
bedrijven op om vóór 15 September j 1. een
lijst op te maken van de namen, voornamen
enz. der mannelijke en vrouwelijke personen,
die in hun bedrijf binnen hel gebied der
Kamer als patroons of in hun dienst als
werklieden werkzaam zijnde of geweest zijnde
gedurende bet laatst verloopen jaar (1898),
en uit die opgaven, voor zoover noodignadei-
hand verbeterd en aangevuld, zijn thans de
DOOB
IDA BOY-ED.
42)
Dat deze ontmoeting in Italië door haar
ontworpen en verleidelijk voorgesteld, was,
ooi gemeenschappelijk kunstgenot te sma
ken, had zij vergeten.
Zij dacht slechts aan hem en verlangde
slechts naar hem. De geheele tooveraclitig
schoone wereld was haar slechts een omlijs
ting. Zij was slechts in Italië gekomen, om,
wij van dwang en geheimhouding, als
mensch met -dien eenigen mensch omgang te
hebben.
Het was op den derden dag. Zij voeren in
son gondel naar den Li do, om buiten op het
balkon van liet badhotel thee te gaan drin
ken, Oom Fnts maakte nooit van de stoom
boot gebruik. Ook aan den spoortrein had
hij een hekel; maar deze was, helaas! onver
mijdelijk op reizen. Alle harde geluiden, al
het haasten en door elkaar dringen van men-
sohen. vermeed hij gaarne.
De zon stond' nog hoog aan den hemel, men
kon niet naar haar opzien, een fonkelen
waairte de lijnen van haar witte schijf on
kenbaar. Hitte sidderde in golven over water
et land. Maar zij was niet drukkend.
Zachtjes dompelde de gondelier zijn lange
Roeiriemen in het water. Men merkte telkens
kleinen ruk, als hij, met een vasten druk
Wgem den gondelrand, daarmee een slag deed.
vóór aan de kiel, onder den hoogen, met ijzer
ersierden boeg, klokte en plaste het water
voortdurend.
Aan den horizon scheen, de lucht bleeker te
Worden. Daar stond de witachtig grauwe hui-
kiezerslijsten samengesteld voor de due bier
geslichte Kamers van Arbeid.
"Voor elk dier Kamers heeft men dus een
lijst van patroons-kiezers en een van werk
lieden-kiezers, samen dus zes lijsten.
Wie nu patroon en wie werkman, wie
kiezer en wie dit niet zijn hebben wij vroeger
uiteengezet en doet thans niet ter zake, nu
wij de praktijk der veikiezing behandelen
A.s. Dinsdag is bepaal! als de dag der
verkiezing.. Ieder kiesgeieehtigde heeft een
stembiljet thuis gekregen en kan nu naar
willekeur vijf personen uitzoeken die ver
kiesbaar zijn in zijn bijzondere Kamerzoo
kiezen de patroons vijf patroons-leden en de
werklieden vjjf wetküeden-leden.
Dat een patroon op een wetkmatt stemt
of omgekeerd is, hoewel de Regeering dit
oorspronkelijk wilde toelaten, ten slotte in
de wet verboden, ten einde zooveel moge
lijk de K. v. A. een zuivere vertegenwoor
diging van patroons- en weikbeden te doen
zyn. We! komen in eeuzèfde Kamer de pa
troons en werklieden, eenmaal door hun
collega's gekozen, samen.
Wil men viuchtbaar werken, met name bij
een zoo nieuw instituut als de Kamers van
Arbeid, waarbij zoo onderscheiden bedrijven
bovendien in éëne Kamer wot den samen
gebracht (gevraagd kan b.v. worden wat de
gemeenschappelijke belangen zijn van een
azijrdabriek en eeue courantdiukkerij) dan is
samenwerking der belanghebbenden eeneiscii.
Dat hebben de werklieden, voor zooverre
zij geotganiseerd zijn begiepen, en ze heb
ben eendrachtig samenwerkend in deze, on
danks zoo vele punten van verschil overigens,
een reeks candidaten gesteld, die zooveel
mogeljjk kunnen beschouwd worden als ver
tegenwoordigers van de groepen handwer
kers, die in de K. v. A. zijn opgenomen.
Zooveel mogelijk wij herbalen het, want
van eenige eenzijdigheid schijnt ons, voor
zooverre wij dat beooideelen kunnen, de
candidateniijst niet vrij te pleiten. Dan, wij
ontkennen allerminst dat de samenstelling
zoo omzichtig mogelijk is geschied en dat het
verslag der Donderdagavond gehouden ver
gadeting ons heeft kunnen leeren, dat liet
zeer bezwaarlijk gaat alle moeilijkheden te
ovei winnen en met een volkomen onaangetaste
lijst van candidaten voor den dag te komen.
Indien er dan ook óón punt is, waai bij
wij bijna volstrekt prijzen dan is het bij de
samenwerking, die er tusscben de belang
rijkste aibeidersorganisaties heeft bestaan,
waarbij dus zoo wèl in het oog gehouden werd
dat de belangen der ai beiders één zijn. Wij
missen onder de samen wet kende veieenigin-
gen het Ned. Wei kliedert Verbond, dat naar
wij heden vernemen zelfstandig candidaten
zal stellen. De redenen waai om liet Werk
liedenverbond niet heeft samengewerkt met
de andere vereenigingen niet kennende, kun
nen wij niet andets dan liet feil zelve be
zen rij van Venetië, zich liet boven het water
verheffend. Torens en koepels staken er bo
ven uit; op den gouden wereldbol van de
Punta della. Salute flikkerden de zonnestra
len. 't Was een wereld, schoon en stil als in
een droom.
In de gondel sprak niemand een enkel
woord. Sabine leunde naast den ouden heer
op de kussens der hoofdbadk, op een der klei
ne vouwstoeltjes zat Suzanna,
Suzanna dacht, dat den volgenden dag mis
schien reeds alle vrede in hcnnelijken angst
kon veranderd zijn, als Arnold Von Köriegg
kwam, en vroeg zich af, of het niet haar
plicht was, oom Frits in liet geheim in te wij
den. Deed zij dit, dan verried zij Sabine, en
deed zij het niet, dan misleidde zij oom Frits,
Wel had Sabine baai' op haar gewone harts
tochtelijke manier gezegd, dat zij terstond
openhartig met den ouden heer zou spreken,
zoodra zij zelf maar de zekerheid omtrent haar
toekomst had. Daaruit maakte Suzanna dan
op, dat Sabine nog geenszins van de weder
liefde van Arnold zeker was, of althans van
zijn vasten wil, zich over den vreoseüijken
lijnderpaal heen te zetten. Er welde zoo iets
als trots en vreugde in Suzanna opals ik
dat niet van hem had gedacht' Maar dan
kwam er een hevige angst bij haar op, als zij
zich afvroeghoe zal het dan met Sabine
gaan
De oude heer dacht ook veel, zeer veel, ter
wijl zij zoo stil voortvoeren, met de groene
golven nabij het oog, den oosterschen kleu-
rendroom der stad in de verte als achtergrond
en den helderen hemel boven zich.
Hij dacht over de mooie vrouw ïvn, die
naast hem zat te droomen. Hij meende den
fijnen geur te ruiken, die er uit heur haar op
steeg, en de plooien van haar lichte witte ja
pon lagen als een looden gewicht op zijn knie.
treuren, niet het minst hierom omdat een
\roeger zoo krachtige organisatie haar hoofd
aandeel in de leiding der verkiezing feitelijk
prijsgaf.
Dan nog iets, wat ons eenigermate beeft
verbaasd. Artikel 8 der wet op de Kamers
tan Ai beid zegt dat leden der Kamer kunnen
zijn mannelijke of vrouwelijke inge
zetenen des Rijks, die den leeftijd van dertig
jaren hebben beieikt. Welnu, waar in een
der K. v. A. eene industrie is vertegenwoor
digd waarin een zwei' groot aantal vrouwen als
weiklieden weikzaam zyn, daar heeft het ons
verbaasd, dat er zelfs geen stem h opgegaan
om ook aan de vrouwen een plaats in de
K. v. A. in ie ruimen. Eén zetel op de 15
ware toch stellig niet te veel geveigd en wel
licht waie eene ietwat eenzijdige candidaten
iijst juist voor deze Kamer daardoor voor
komen. Wij bevelen bij eventueele vacature
ons denkbeeld ten zeerste aan.
Is de samenwerking onder de handwerkeis
krachtig geweest, niet aldus tusscben de pa
troon®, welke, wij willen bet direct toegeven,
minder gemakkelijk te bereiken is, omdat bet
aantal gelijkelijk belanghebbenden bij deze
categorie veel minder groot is dan bij die
der weiknemers.
Het is i eeds nu met vrij groote zekerheid
te zeggen, dat de waarde der Kamers van
Ai beid voor zoovei re die uil patioons bestaan,
hier ter stede, althans na deze veikiezing,
niet zal mogen worden overschat, tenzij
wat wij niet kunnen aannemen er
eene geheime organisatie der patroons beslaat.
Juist om liet gewicht dat K. v. A. mits
goed samengesteld in de beide helften, kun
nen hebben, betreuren wij ligt, dat door het
negligeei en mn de zijde der patroons, dit
belang onnoodig verkleind wordt. Men heeft
te Schiedam steeds geioepen over de goede
verstandhouding tusscben patioon en werk
man, ons dunkt geen beter bewijs voor het
bestaan hiervan waie te leveren geweesl,
indien de patroons de banden ineengeslagen
eu voor bun deel er vooi hadden gezorgd,
dat er niets haperde aan wat kan strekken
om de verhouding bij vooitduring goed te
doen blijven. Mi.-schien is het niet te laat
nog voor samenwerking van de weikgevers
daar eerst Dinsdag de stembus geopend wordt.
Ten slotte nog eenige wenken aan de
kiezers.
Met liet toegezondeu stembiljet ga men
Dinsdag 21 November naar bet stadhuis en
wel tusschen 8 uur 's morgens en drie uur
namiddags.
Op de achterzijde van het stembiljet plaatst
men de namen van vijf of minder (niet meer)
personen, die verkiesbaar zijn voor de
Kamer van Aibeid, waarvoor men stemge
rechtigd is.
Wie nu verkiesbaar zijn kan men neigens
vinden; daarvan bestaal geen officieele ly-t
In zijn ziel was een stemming, met wee
moed en bitterheid gemengd, en hij dacht
Er zijn meuschen, die letterlijk voorbestemd
zijn om zelf te lijden en anderen te doen lij
den. Zulk een mensch is zij.
Hij zag den Makenden hartstocht, die er
m haar woonde, en vroeg zich afWaarheen
wil die? Wat zaJ deze nog van haar zelf, wat
van anderen maken?
Hij zou haar lo-t wel hebben willen vooruit
zien, het besturen, liet beschermen. En hij
was maar een oud, afgeleefd man.
Sabinc alleen dacht aan niets. Zij vermoed
de niet eens, dat de gedachten van haar met
gezellen zich zoozeer met haar bezighielden.
Zij zat onbeweeglijk. Zij haalde ternauwer
nood adem. Zij gevoelde slechts. De hitte, die
er heerschte, deed haar goed. Het was niet
die afmattende hitte, zooals zij in liet Noor
den dikwijls iemand op het lijf valt; er was
in haar een van leven gloeiende kracht en
een natuurlijkheid, die van de overwinning
zeker is. Sa-bi no keek naar de witte steenen
an den gernetsclden walkant. Daar te lig
gen als een jongen, zich in den zonneschijn
uit te strekken en lui te zijn en aan niets te
denken! Of zich to laten dragen door den
groeuachtigen stroom, liet koele nat om vrije
leden te voelen, de paarlen van het water
an de blanke armen te laten afdruipen en
plassend om zich heen te slaan als een over
moedig kind en niets te denkenSlechts te
leven, te leven!
De zucht tot het leven drong haar in alle
poriën binnen.
De blauwe hemel welfde zich om harent
wil hoven haarals een gedicht uit het Oos
ten rees de witte stad uit het groene water
op, en dat ter wille van haar, opdat zij voor
haar naderend geluk een waardige plaats
mocht zijn!
maar in het reed» aaogehaalde ai t. 8 der
wet op de K. v. A. wordt gezegd
sLeden der Kamer kunnen alleen zijn
mannelijke of vrouwelijke ingezetenen
des Rijks, tevens Nederlanders, die den
leeftijd van dertig jaren hebben bereikt
en in een bedrijf in de Kamer verte
genwoordigd, als patroons of als weik
lieden binnen haar gebied weikzaam
zijn geweest, hetzij gedurende het laatst-
veiioopen kalendeijaar, hetzij, op meer
derjarigen leeftijd, gedurende drie van
de laatste tien kal-ndeijaren, die aan
hunne veikiezing voorafgingen."
Men kan dus zoowel in functie zijnde
weiklieden en patroons kiezen als deze in
ruste, mits zij maar voldoen aan de boven
genoemde eischen. Vóórkomen kan bet zelfs,
dat men aldus in de Kamer der patroons
een werkman of oud-werkman, in die der
werklieden een oud-patroon of nog fungee-
rend patroon kiest, door gebruik te maken
vau bet laatste lid van art. 8; immers bet
kan vooi komen, dat men in de laatste 10
jaren 3 jaren patroon en 3 jaien weikman
was. Echter, wij gelooven niet, dat er kans
bestaat dat ditmaal van de laatste zinsnede
van art. 8 zal gebruik worden gemaakt, al
is het nut daarvan en vooral dat van den
vooiafgaanden zin, niet zonder gewicht.
Wij zouden de kiezers voor zoover die
weiklieden zijn wel willen aanraden zich
aan de aanbevelingen van de verschillende
arbeiders-veieenigingen te houden, ieder dan
op de bijzondere wijze als hem goeddunkt.
Is men nu ten Stadhuize gearriveerd met
bet stembriefje, waarop men vóóraf de
namen zijner candidate» heeft irigevuld dan
scheurt men na het nummer van liet
briefje aan bet stembureau getoond te heb
ben en vooits naam enz. ter contióle te
hebben opgegeven, het deel van het briefje
dat voorzien is van de iiandteekeiiing des
burgemeesters, lang® den geperforeerden rand
af en werpt dit in de stembus, juist op
dezelfde wijze als bij andere verkiezingen
gebtuikelyk is.
Ten slotte wijzen wij nog op twee bepa
lingen der wel n.l. die van art. 18, \oor-
clnyvende, 'lat liet hoofd of de bestuurder
van eenig bedrijf verplicht is te zorgen dat
in zijne fabriek of werkplaats gedurende
twee weikdagen voor (dus vanaf heden Za
terdagochtend) en tijdens de tot stemming
bepaalde uren, op eene zichtbare wijze is
opgehangen eene door hem onderteekende
lijst, de uren voor het stemmen bestemd,
vermeldend, en op art. 17 bepalend, dat
ieder kiezer gedurende ten minste twee ach-
teieenvolgende uren van den voor stem min
bepaalden tijd gelegenheid vinde om mede
te weiken tot de keuze waartoe hij bevoegd
is, zooals de wet.het plechtig uitdrukt, of om
te gaan stemmen, zooals men dat gemeen
zaam noemt.
Haar geheele gloeiende Ik breidde zicli uit
en nam van al de heerlijkheden der weield
bezit.
Schommelend droeg de gondel hen verder,
wiegelend en zwijgend, gedurig dieper in den
droom van een koninklijk geluk
Alle drie vrsclirikten zij, toen een schok
hun aankondigde dat zij aangekomen waren.
Sabine deed haar oogen wijd open en keek
om zich heen als iemand, die uit verre werel
den terugkeert* De oude heer zag dien blik.
En lut was hem, als had hij ongewenscht een
geheim beluisterd.
Waar waren haar gedachten Bij wieu
Heeft haar gepeins een doel dacht hij.
Dooi een plotselinge vroolijklieid overval
len, die in bandelooze vreugde haar schier de
borst deed barsten, praatte: Sabine druk met
haar metgezellen. Zij wandelden de korte laan
af, die het lange smalle eiland doorsnijdt, en
zochten een plekje boven op het balkon der
badinrichting, vanwaar men het uitzicht op
de Adriatisclie Zee had.
Dicht onder hen, in het ondiepe strandwa-
ter, wemelde het van badende menschen. De
heeren waren bijna allen in zwart, de dames
schier allen in rood badkostuum. De vloed
steeg en de aanrollende golven schenen me
nigmaal de krabbelende en krijsehende men
schen te verzwelgen, terwijl het volgende
oogenblik hen weder aam aller blikken bloot
stelde, als het water terugweek. In volkomen
onbevangenheid sloegen Sabine en Suzanna
dit vroolijke tooneel gade.
De blauwe zee strekte zich in het oneindige
uit; aan den horizon vertoonde zich met de
roode en gele kleurpunten harer phantasti-
sche zeilen een visschersvloot.
Sabine had het gevoel, als zou men hier
uren achtereen kunnen zitten om naar de zea
tlgeoiecn uverzirht.
SCHIEDAM, 18 Nov. '99.
Be oorlog;.
L a d y s ni i t li.
Als Ladysmith niet reeds gevallen is, dan
zal het toch met lang meer duren. Duidelijk
blijkt uit do berichten, ook van de zijde
der Boeren nu, dat de toestand reeds in het
begin dezer week kritiek was; dat er toen al
tan ontzetten geen sprake meer kou zijn.
Wij zouden bijna geneigd zijn het er voor
ditmaal eens op te tvageu, en te zeggenLa
dysmith is gevallen.
Wanneer wij lezen in de „Standard and
Diggers News" van een deserteur uit Lady
smith, die vertelt dat de troepen geneigd zijn
te vluchten en zich daarop voorbereiden, dan
komt liet ons voor dat een leger, dat vluch
ten wil, waarvan mannen gaan deserteeren,
vrijwel gedemoraliseerd mag worden gehee-
tcn. Wanneer we voorts lezen dat liet Brit-
sche zwaie gesohut zwijgt, dat de Engelschen
dekking zoeken achter hooischelven, dat bur
gers in kelders en holen 1 even en alleen
's naolits hun huizen durven opzoeken, dat
op verschil lende punten de vlammen opslaan
uit de stad, dan zal niemand, ons van on
beradenheid en lichtvaardigheid betichten,
wanneer wij zeggenLadys-mitih zal spoedig
vallen, i s misschien reeds gevallen.
Het gevecht van Dinsdag, toen de Engel-
sollen met 13 stukken geschut uit do stad
trokken, en de Boeren ten Zuiden der stad
aanvielen, steunt nog dit vermoeden. Bet
komt ons voor dat het meer dan een uitval
is geweest. Wanneer men met 13 kanonnen
do stad verlaat, dan begint het veel te gelij
ken op oen poging om zich door den vijand
heen te slaan. Een poging die dan door de
Boeren pootig is afgeslagen.
De uitval van Dinsdag was ook niet on
verwacht. De correspondent der „Daily Tele
graph" verwachtte dien blijkbaar. Hij seinde
Maandag van Estcourt dat van het aanbre
ken van den dag tot 's avonds 7 uur een he
vig artillerie-vuur werd gehoord te Lady
smith, eu dat blijkbaar een uitval werd be
proefd in de richting van Pieters.
Nu is liet alleen dc vraag of de berichten,
die het succes der Boeren van Dinsdag mel
den, betrouwbaar zijn. Zij komen uit Trans-
vaalsehe bron of zijn door de censuur te Pre
toria nagezien. Natuurlijk kunnen zij dus op
gesmukt zijn. Maar wij gelooven het uiet.
Het is niet de gewoonte der Boeren. Zij heb
ben dit nooit gedaan; zij durven eerlijk uit
komen voor een geleden nederlaag. Wij mo
gen dus gerust aannemen dat deze telegram
men ook thans vertrouwbaar zijn. Aiders
zou ook het departement van oorlog te Lon
den ze wel tegen hebben gesproken.
Estcourt bedreigd.
Het ministerie van oorlog bewaart inte
gendeel een angstwekkend stilzwijgen.
Wat is daarvan de reden Zijn er geen be
richten 1 Zeker wel; maar ootk ondanks de
wanhopige pogingen der Engelsdhe oorlogs
correspondenten en van de hoogst partijdige
berichtgevers van Reuters bureau, is liet
te kijkendat was de meest werkeloos®1
held, die men zich maar kon voorstellendat
deed haar zoo goed.
Toen echter alle tafeltjes op liet groote bal
kon bezet raakten, en elegante dames en hee
ren elkaar verdrongen, toen geuren van scher
pe odeur en etenslucht van naburige tafeltjes
somtijds tot hen doordrongen, stootte Suzan
na haar vriendin eens -en aan. Dat was niet
iets voor den ouden heer.
Zoo wandelden zij dan I et witte strand
zuidwaarts langs, heel langzaam, terwijl hun
voeten lieelemaal in liet zand zakten. Oom
Fnts liep voorop, moederziel alleen, om na
de drukte van het laatste uur tot kalmte te
komen. Daarna kwam, vijf stappen achter
hem, Suzanna, die haar blikken scherp op den
natten rand gevestigd hield, dien de telkens
aanrollende en dan weer terugwijkende golven
op liet strand afteekenden. Zij zocht schelp
jes. Zij en Sabine wilden die voor Leo en
Milly verzamelen Ook Sabine, die al spoe
dig achter Suzanna achteibleef, keek in 't
eerst vol belangstelling naar kleine raritei
ten mt, dio de zee zou kunnen aanspoelen.
Al spoedig echter vergat zij dit.
In haar oor klonk droomerig de eindeloo-
zo melodie van het ruischen der zee. Vóór
haar verblind oog stonden in grootschen
eenvoud nog slechts twee kleuren, het blauw
van den heme! en hot geelachtig wit van het
strand.
„Goedendag, Mevrouw," zeide eensklaps
oen vroolijke stem achter haar.
Zij slaakto een kreet zij keerde zich
om. Arnold stond vóór haar.
„O mijn God o mijn God! stamel
de zij, buiten haar zinnen vaan geluk.
Zij liet haar parasol op den grond vallen,
eveuzoo ham handschoenen.
(Wordt vervolgd.)