53'"
Jaargang.
Donderdag 28 December 1899
No. 10125.
-li)
Eerste Blad
Maar een mensch!
Bericht.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Prijs der Advertentiën: van 1—7 regels 90 cents; iedere regel
meer 12% cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemefi.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
I fi
Bureau: Bolerstraat 68,
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Uleine advertentie» opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 1S3.
Zooals andere jaren zullen ook dit
jaar In de 8chiedanisclie Courant, die
in den ochtend van den Nieuwjaars
dag verschijnt, Nieuwjaarsgroeten
kunnen opgenomen worden tegen den
prijs van VIJFTIG CENTS.
Algemeen 'overzicht.
SCHIEDAM, 27 Deo.
Be oorlog.
'99.
G-een Merry Christmas
dit jaar in Old England. Vooral te Londen
■was het geducht te merken dat de tijdscm-
standigihoden velen beletten ach over te go-
ven aan de prettige stemming, huiselijk en
hartelijk van toon, die de Engelsehe Kerst-
feestviering kenmerkt. Hoe vele families zijn
niet in rouw gedompeld of vreezen. voor net
lot van lieve vriendenEn ock do financieelo
toestand is er niet naar om blij heb groote
Qhristelijlkü feest te voeren. Vele artikelen
van dagelijiksche behoefte zijn zoo duur ge
worden zoo veel is or gegeven voor d'e oor-
logsfondsen al is dat vele nog maar een straal
tje in den beker gouds, noodig om do mate
rieels ellende van den oorlog te lenigen. Eu
bij die redenen, zelve reeds afdoende, voegde
zich nog het zwaar-mlistige weer, dat er óók
toe bijdroeg om de stemming te versomberen.
Neen, van een „pretty and merry Christ
mas" kan dit jaar niet gesproken, worden.
Ook in het gezin van den grijzen maar
schalk -die het opperbevel in Zuid-Afrika gaat
aanvaarden, kam van een Kerstfeestviering
geen sprake zijn geweest. Zaterdag toch is de
67-jarige lord Roberts vertrokken onn rijn.
zwaren plidht te vervullen. En toen „Boibbs"
Zaterdag onder groote belangstelling van de
vorstelijfke familie, vam d© aiutoriteoiten en
van het volk dat hem liefheeft, van Londen
vertrok, waren daar aan liet station zijn
vrouw en zijn 'kinderen, in diepen rouw over
den in Natal gesneuvelden, veelbelovenden
luitenamb, die zóó jong reeds aan de zijnen
werd onltnomen.
De dood van den zoon zal celeer d'e energie
van den vader versterken.
Imbussoheai is ook lord Kitchener met be
kwame spoed op weg naar Zuid-Afrika. Hij
is te Malta aangkeomen, maar zonder verwijl
doorgereisd naar Gibraltar, om. vandaar naar
Madeira te gaan, war de opperbevelhebber
den chef van zijn .staf zal vinden.
Van loird Kitchener wordt vooral veel £v«t-
DOOK
IDA BOY-ED.
73)
•Hij wachtte totdat Sabine zich verder zou
uiten.
Maar zij' bleef met gekruiste armen staan
en staarde somber vóór zich.
'Zij zou de waarheid zeggenDat was haar
vast besluit! Terstond zou zij deze aan haar
ouders onverschrokken in het gezicht slinge
ren Maar niet in het bijzijn van dien glui-
perigen, nieuwsgierigen, man, die, zoodral hij
den drempel" hunner woning overschreden
had, aan' iedereen mot ruiwe woorden van
haar pijnlijk, .heilig geheim zou vertellen,
van het geheim barer vurige, onzalige, hope-
looze liefde.
Neem, dat voor geen geld van de wereld.
Heb was al verschrikkelijk genoeg, dat zij
dit aan haar ouders moest meSdeelen, dat zij
dab onuitsprekelijke onder woorden moest
brengen datgene, wat in diep stilzwijgen
werkelijk groot Kon blijven, zóó groot, dat
het haar nog bij al haar ellende verhief.
Haar valder moest en zou dan wel midldelea
veten te vinden om aan den laster den
mond te stoppon.
En adhter deze gedachten stonden, nog an
dere, kwellend, onbestemd, dreigend.
De jaloezie kwam boven en dreigde zich
van het hart van Sabine meester te maken.
■Hoe? Zoo vertrouwelijk, zoo innig -hadden
die beiden met elkaar omgegaan, dat de aan
wezigen een verliefd paar in hen meenden te
den
„Saibdne, zullen wij haar bier roepen?"
vroeg Mevrouw Deuben.
„Neen, ik zal eerst zelf en alleen met haar
.spreken, als doctor Seibald weg is!" zeide zij
^vastberaden.
H - „Ik ga al heen, Mevrouw," haastte hij zich
\te.zeggen. "Want hij gevoelde het wel: zij
jwees ham de deur.
-Op dit oogeniblik! kwam Gusta de kamer
WnnensfcüiverL, met een visitekaartje in de
linkerhand.
wacht op het gebied1 van verkenningen, waar
in hij zich in Egypte een meester heeft ge
toond.
De toestand.
Dat do Engelsehe troepen in Zuid-Afrika
bevel zouden hebben gekregen zich adi'ter-
waarts to con een t re erenzooals uit Eerlijn
weid bericht, is niet bevestigd.
Onmogelijk is hët echter niet dat een der
gelijk bevel zou zijn gegeven. Inderdaad, zou
het misschien het verstandigst zijn, wanneer
lord Methuen op De Aar en French en Ga-
lacro naar oenig punt in het Zuiden dier
Kaapkolonie terugtrekken. Want (dcze drie di
visies zijn nu toch machteloos en loopen bo
vendien gevaar tot capitulatie gedwongen te
worden.
Met 'generaal Bulier in Natel is het wat
beter gesteld; toch kan hij ewenimin iotsdoen
dan zich de Boeren, zoo zij wat wrimig
wanrsilhijttlijk is op hun beurt aanvallen,
van het lijf te houden. Bulier zou echter van
Chleveley teruggaan op Estoourt.
Hot doel deeor achtorwaartsctfo beweging
zou dan zijn da troepen te sparen totdat ver
sterkingen aangekomen zijn dé© con algamee-
nen opmartei en waarschijnlijk een inval '.n
den Vrijstaat mogelijk nrakeuhet gevolg
zou vermoedelijk wezen, dat Mafcldng en
Kimberky, misschien ook Ladysiniifh met
hun bezetting voor de Engelsdhën verloren
gingen.
Do militaire medewerker d'ar „Weslim. Ga-
zette" maakt eenige zeer merkwaardige op
merkingen over den oorlog, waaronder er
één is düe direct verband hoiïdit mot dten toe
stand der Engelsehe troepen, vooral mat lord
Melihuon's positie. Hij zegt dat in den mo
dernen oorlog, waarin de tegenstanders zijn
gewapend met de nieuwst© verdragende wa
pens, om een vijand t© vardlaan, die zich goed
versdhanst heeft, een driemaal sterkere macht
noodig is dan die des vijands. De Enigelische
generaals hebben, omdat zij niet sterk ge
noeg waren, dit aorioma uit het oog moeten
verliezen, dat wel iets van zijn kracht verlo
ren heeft d'oor den omtemibaren/ moed der En
gelsehe troepen. Toch moeten dergelijke aan-
vallen in het vervolg worden vermeiden, wan
neer de En gelachen geen groot numeriek over
wicht hebben. De medewerker berekent dat
loird Methuen nu niet meer dan 8000 of 9000
man in heb veld kan brengen. Eerst in heb
nridkfon van Januari kan zijn macht verdub
beld zijn.
Bovendien vallen, dte Boereni niet mee. Da
schrijver is dan ook bepaald verrast d'oor het
feit dat de Boeren meer zijn gebleken dan
een ongodiscdplinesrde ihoop boeren, dapper
genoeg en goed' genoeg schietend! maar overi
gens een troep „bandieten", waaronder hij
verstaatmannen op Vm ©i gen houtje veen-
tonde, niet gehoorzaam aan hun officieren.
„Er staat een officier in de gang. Hij zou
u graag alleen willen spreken, Mijnheer Deu
ben," zei-de zij.
De opperbaljuw nam het kaartje van haar
aan.
„Het is Mijnheer Von Körlegg," zeide hij
ernstig.
Saibin© wend zoo wit als een doek.
Er ontstond een korte paiuze.
„Gusta, laat Mijnheer maar binnenko
menNu, aldieu, Sebald!"
Hij sdhiuidde den doctor de hand, en deze
gevoeld© zidh te zeer overcompleet, dan dat
hij nog een oogenblik zou hebben bunnen
blijven.
Do opperbaljuw zette zich wait in postuur.
Hij gevoelde, dat hij een gewichtig oogenblik
te gem oei ging.
Hoog richtte hij zich op, in al zijn waar
digheid schier imposant oon aan te zien.
„Papa," zeide Sabine met een fluisterende
stem, „Iaat de deur openstaan, opdht wij
alles kunnen hooren. Maar op een kiertje.
Wij zullen ons niet verroeren. De zaak, waar
over zal gesproken warden, is immers geen
geheim voor ons."
Hij knikte toestemmend en ging met zwa
re voetstappen naar de ander© kamer.
Een waanzinnig© gedachte had' zich. van
Sabrne meestor gemaakt. Zij luisterde met
al haar zintuigen. Het was haar, als kon zij
door dia muren heenkijken ©n als zaïg zij den
ouden, zelfbowusten, waardiger, man sn te
genover hem, ernstig en niet minder waar
dig, den jongen officier. En hij bekende alles.
En hij zaide, dat hij en Sabine elkander lief
hadden, dat hij eerst gemeend had, om don
overledene van haar te moeten aifzien, maar
■dat hij had ingezien, welk onheil daaruit ook
voor een onschuldige ontstaan was, en dat
hij nu kwam, ten einde om Saibines hand te
vragen.
Zij luisterde met gretig voorovergebogen
lidhaam. En zij koorde
„Vergeef het mij, Mijnheer Deuken, dat
ik uw woning binnengetreden ben. U zial wel
begrijpen, dat slechte een buitengewone zaak
mij heeft kunnen bewegen, u te verzoeken,
mij te ontvangen."
„Ik verzoek u, Mijnheer Von Körlegg, mij
niet voor zoo kleingeestig te houden, dlait ik
niet in staat zou wezen, den dader van de
Maar de schrijver erkent dat hij zich in dit
opzicht totaal vergist heeft.
Van het hoogste belang voor de toekomst
der Engelschen in Zuid-Afrika is de houding
der Kaapstlhe Hollanders. En. die geeft aan
leiding tot groote bezorgdheid. Blijkbaar
breidt de geest van verzet der Afrikaanders
zich Sterk uit, en te Kaapstad begint men
bang t© worden voor een algemeenen opstand.
Men noemt het ageeren mot kleine l roepen-
afdeelingen gcvaai-lijker most met heele,
hefst nog wel dubbele divisies gewerkt wor
den. Breekt een opstand in de Kaapkolonie
uit, dau wordt vermeerdering dier Engelsehe
legers met nog 50,000 man noodig geoordeeld.
Het oorlogsnieuws.
Belangrijk nieuws komt er met uit Zuid-
Afrika. Verbazing mag het bovendien wek
ken dat de berichten, van Buller bijv., zoo
laag onderweg blijven. ,Of houdt het departe
ment van oorlog ze een dag of wat bij zich?
Trouwens, ook te Londen is men ontevreden
ever het weinig-zeggend© der gepubliceerde
telegrammen.
Zoo moet men liet feat dait ear den 18on en
den 22en o-m Laidysmith is gevochten, opma
ken uit de medegedeelde verliezen van Whi
te's troepen. Er wordt zelfs niet gezegd dat
cr gestreden is, laat staan of men met uit
vallen der Engelschen of aanval Ion dor Boe
ren te d'oen heeft of wdlke dor partijen do
overwinning bethaoldb.
Wij kunnen alleen vermoeiden dat de En-
gelfcben uitvallen hebben gewaagd, dodli af
geslagen zijn. En wij 'kunnen nog iote verder
gaan, en aannemen dlat men het te Lady-
srnith toch wel benauwd schijnt te krijgen.
Waartoe andei's die pogingen?
Vn Engelsehe zijde wordt nu wel beweerd
dht men blijkens een helicgrafisdh bericht te
Lady smith goeden moed blijft liouden, zelfs
ondanks Buller's nederlaag aa.n de Tugela,
1
.•naar het slot van het officieel© telegram over
Ladysmilth, luidende: „Lady-smith was dus
Zaterdag neig niet ingenomen," bewijst wel
dat men ook aan (net departement van oorlog
tc Londen niet zoo gerust is over liet lot van
White's leger.
Inderdaad de stad lieeft het toch reeds bo
ven veler verwachting uitgehouden.
Wat het Engelsehe leger ten Zuiden der
Tugela betreft, verneemt de „Diaiilv Chroni
cle" uit Chiewtey, dab de Boeren hun verde
digingslijn hebben gewijzigd, zoodat ze ook
de heuvels links hebben bezet, met het oog
merk oen het Britsuhe kaïmp te beschieten.
Dientengevolge verlegde .generaal Bulleir hot
kamp drie mijlen naar het Zuiden, buiten net
bereik van de Boerenkanonnen. Volgons an
dere correspondenten is dit geschied wegens
gebrek aan water in de oude stelling.
De correspondent der „Standard" zegt, dat
onopzettelijke daad te -scheiden. Laat ons het
verledene laten rusten!"
Sabine had haar ouden vader wel een kus
willen geven om deze verstandige, te gomoet
komende, gepaste woorden.
„17 heeft zonder trwijfel wd gehoord, Mijn
heer Deuben, van de geruchten, die den naam
vam Zuzamna Osterroth mat den mijnen in
verband brengen."
„Zeker, Mijnheer de luitenant. TJw bezoek
valt, zooals ik openhartig wil meedeelen, mid
den in onze beraadslagingen daarover. Wij
overwogen juist, of wij aam die geruchten ge
loof moeeten hechten Wij zijn er wel toe
gedwongen, er geloof aan te slaan."
„Deze geruchten verbinden waarheid en
leugen,"
„Dat pleegt altijd zoo te gaan. Maar erg
genoeg, als hiervan ook maar iets waar is."
„Mijnheer de opperbaljuw," Sabine
hoorde, hoe de stem van den spreker een ze-er
kraebtngen toon aannam „Mijnheer de op
perbaljuw, de zaak, die Juffrouw Susanna Os
terroth. eenmaal in mijn woning gevoerd
heeft, is een strikt geheim tusschen. haar en
mij. De eenige, aan wien ik mij verplicht ge
acht helb, in het belang van Juffrouw Oster
roth rekenschap daarvan te geven, is Mijn-
Sieer Frits Osterroth- Een brief met de vol
ledige verklaringen aan den oom en. voogd
van Juffrouw Suzzanna is onderweg."
Het scheen den ouden Jieer te ergeren, dat
Frits Osterroth in deze zaak de vertrouwde
moest zijn, terwijl men hem buitensloot. Zijn
antwoord klonk geagiteerd:
„Daaraan heeft u zonder twijfel goed ge
daan, Mijnheer Von Körlegg. Alleen weet tk
dau niet, waarom u naar mij toe gekomen
En bovendien: oom Frite is te Berlijn. Al
id jge hij ook tienmaal alles begrijpen en ver-
,even daarmee is de geschiedenis hier te
Muhlau nog niet in het rein© gebracht."
„Juist daarom ben ik naar u toe gekomen.
Ik verzoek u, geachte heer, mij in uw bijlzijn
een kort onderhoud met Juffrouw Suzanna
Ost-errothr toe te staan."
„Met welk doel?"
„Ik wensehte aauzodk om haar hond te
doen."
Sabine slaaikte geen kreet.
Zij stond als verstijfd. Geel en groen werd
het haar voor de oogen. De gehe-ele wereld
de Boeren hij Chievoley groote versterkingen
hebben gekregen, maar dat ze niet oprukken.
Daarentegen schijnen do Emgelschen verle
den Donderdag wat lyddiet-boiiimei) naar de
stelling der Boeren to hebben geworpen, en
daarbij de loopbrug zeker oon door do Boe
ren gelegde hulpbrug over de Tugela te
hebben vernield. IJe Boeren antwoordden
met, wat hun gewoonte is. Zij zijn zoo ver
standig de opstelling hunner batterijen zoo
lang mogelijk verborgen to houden.
Dat de Booren editor voortdurend gereed
zijn om liet de Engelsdhen lastig te maken,
blijkt uit den overval van een patrouille van
7 huzaren door oen troep Boeien van onge
veer 60 man. Het geschiedde op don weg
naar Woon en, slechts vijf mijlen van Ciiiove-
Iey. Twee huzaren werden gedood. Engolscho
verkenners die daarop werden uitgezonden,
constateerden dat de Boeren over de Tugela
waren teruggetrokken.
Over dien slag bij de Tugela valt mete I oo
te voegen aan de lezing van de zijde dor Boe
ren, die de lezer ondier enz© telegrammen
vind't. De nederlaag der Eugelsdten wordt
daarin „verpletterend" genoemd, waarmede
sterk contrasteert het geringe verlies der Boe
reu.
De militaire mediawerker der „Westen.
Gaz." gelooft dat Buller zich heeft laten ver
voeren om een beweging die bedoeld was ils
een verkenning op groote schaal, uit te brei
den tot een groot gevecht. D'it is dan toe te
schrijven aan do handigheid waarmede do
Boeren hun stollingen hadden verborgen en
de kalmte waarmede zij vuurden.
Over Gatncre's en Freai-dh' posities in do
Kaapkolonie geen nieuws. Dat de Boeren te
ruggetrokken zouden zijn voor 150 man der
Kaapsdhe politic die Dordrecht bezetten,
komst ons ondenkbaar voor. ..venwel, Gata-
cro meldt het.
Oak van lord Methuen geen berichten, n
nu de meeste oorlogscorrespondenten naar
Kaapstad zijn vertrokken, vermoedelijk om
dat zij uitgeput zijn door de ontzettende hit
te, d'ie tot 120 graden in de schaduw stijgt,
zal het nieuws nog schaarseher worden.
Volgens den correspondent der „Standard"
breiden de Boeren hun loopgraven uit o-ver c©
Moddcrnvier langs de Ilietriv.er naar den
kant van Jacobsdal. Daar zich een lange rij
'hooge kopjes van deze plaats in zuidweste
lijke richting uitsteekt, is daze oparatae der
Boeren een dreigement voor lord Methuati's
positie.
Verschillende correspondenten noemen die
uitmuntend verdedigbaar, maar het „Central
News" meldt da.t cok de loopgraven der Boe
ren wonderen van versterkingskunst zijn.
Een groot voordeel voor cte Boeren is dat
zij gewend rijn aan het klimaat, dat „Tommy
Atkins" (den Engelschen soldaat) zeker erg
zal doen lijden.
in de r-ondte scheen van bruisende klolkketo-
ncn vervuild to zijn. De toongolven woedden
in haar hoofd en beroofden haar van haar
bezinning.
Half bewusteloos viel zij op de knieën en
zonk met haar hoofd voorover op de zitting
van een stoei neer.
Dood olijk verschrikt knielde haar moeder
bij haar neer.
Arnold hoorde in bot aangrenzende ver
trek een doffen slag, terwijl de vloer even
kraakte. Onwillekeurig vestigde hij zijn blik
op de deur, achter welke het gedruisch en
de ontsteltenis schenen getoeerseht te heb
ben. Deze deur stond even aan.
Hij vermoedde, wie daar luisterde. En dit
govoel verlichtte dit bovendien reeds zoo
pijnlijk© uur niet voor hem.
Een bittere trek speelde er om zijn lippen.
De oppeibaljuw echter verborg met moeite
zijn welbehagen. Het deed hem goed aan hot
hart, dat het beslissendsto on gewichtigste
woord dan toch in zijn bijzijn zou gesproken
worden.
Met zijn zware voetstappen ging hij de
kamerdeur uit om Suzanna. te halen. Hij
hield het ditmaal voor ongepast, haar buiten
de deur te roepen.
In de achterkamer zat Suzanna van agita
tie te huiveren. Men had eerst Saibino zoo
zonderling geroepen. En daarna was Lize bij
haar binnengekomen m©t het op een fluiste
renden toon uitgesproken bericht:
„Z-ooavon is luitenant Yon Körlegg in de
voorkamer gelaten 1"
Hij wat moest hij in dit huis d'oen?
Wat was er gaande?
Seconden lang hield dezelfde gedachte
iliaar bezig, die Sabine in verwarring had ge
bracht als hij toch nog eens tot Sabine te
rugkeerde en nu om haar hand vroeg
Maar neen, dat was onmogelijk. Hij had
bet zoo openhartig, zoo met de meeste dui
delijkheid gezegd, dat hij Sabine niet lief
had En tij had haar ook noodt liefgehad.
Althans niet met het gevoel, dat voor Sabine
liefde heette.
„Ik kom, ik komzeide zij bevend, toen
de opperbaljuw het hoofd om do deur sta-k
en togen haar zeide, dat zij in de voorkamer
moest bi men.
Zij wist zidh teir auwernood staande te
Te Pretoria zijn ongeveer 500 man gevan
genen van Geut acre's divisie aangekomen.
Een groote winst voor dc Boeren is liet
herstel van Joubert, den Moeken komniaji.-
dant-generanl, en do ontvluchting van don bij
Eland-slaagt© gevangen genomen kornman-
daut Demaiilon.
Gemengde Mededecllngcn.
De bekende Duitsclie sin.iihuishoudkundige
professor Schmoller spi"ekt in het sNeues
Wiener Tageblatt" de wees uit dat Rusland,
Engeland en de Vereenigde Sluten in de
volgende eeuw meester zullen zijn van den
oeconomiscben toestand der wereld. Hel zal
de taak der ovi ige »groote" mogendheden
zyn zicli te vereeuigen om de dreigende oeco-
nomische politiek dier drie te beperken. Zoo
hadden z. i. Fiankryk en Duitschlaud veree-
nigd Me Kinley's tarievenoorlog kunnen be
letten.
Overleden is de Belgi-che generaal Bras-
sine, gioot voorstander van den persoonlijken
dienstplicht. Aan zijn rneenirig dienaangaande
odeide hy in 1896 de poitefeuille van oorlog
op. Vandenpeerehoom nam toen zijn plaats
ie. Brassine stond bij alle pai lijeu in aanzien.
Hij IS b9 jaar ge wot den.
Bij de vei kiezing van een president der
Fian-che Kamer, ilie 9 Januari a.s. plaats
beeft, zullen twee candid.iten Deschanel zjjn
zetel betwisten: Cocheiy, de onder-voorzitter,
partijge ooi en oud-coilega van Méhne, en
Hemi Brissoii, De laatste schijnt vao de drie
de beste kans te hebben
In liet Imogvei uuui-pi oces te Parijs kreeg
gisleien d- piocureui-ge"eraal Bernard liet
vvooi d. Deze betoog te iiat de beschuldigden,
ondaoks de gioote velschillen van meening,
-amen konden gaan in hun haat tegen de
R'puliek. IJ y Iteiinneidu aan de schande
lijke hou hog der getuigen voor den Senaat,
-lie de rechteis, iie regeeting en zelfs den
Pie-idem Oer Republiek Ueleedigdeii. Hg
noemde dit complot oneindig veel meer te
.Inch!en dan het lioiiliuigi-me.
IJ" piocuimii-geiieraa! veikla.ude het werk
.au de verdediging der R-puhhelc te zullen
umoejtn z ■mier haat. IJij liet de beschul
diging valten tegen Oheully, Fiéchencourt,
Boni rnom, LU tinei, Cailly en Bailhères. Voorts
/eule hij, dat dc- snmenwei king dei sbonden"
duiileiyk is. en dat de he-chuidigden wilden
komen tot oinvei werping der HepubUek.
De bekiaigiien waren weder zeer rumoe
rig; Buff-t en C.ully weid liet bijw, en der
veniere ziitmgen ontzegd, behalve gedurende
liet pleid oi hunner advocaten en by de uit-
spiaak.
Vandaag zet Bernard ajn requisitoir voort.
houden. Waggelend kwam rij achter den
ouden heer aan.
Bij haai- binnentreden maakte Arnold eon
deftig© buiging.
Van verlegenheid groette rij hem tema-u-
v-rnood'. Zij keek hem verwonderd aan, en.
haar angstige blikken kwelden hem zeer.
„Mijnheer Von Körlegg heeft je iets te
z'ggen, mijn lieve kind," begon de opperbal
juw.
„Mij? Mij?
Zij vouwde de handen en stond' vóór Ar
nold als een smeekend kind.
„Juffrouw," zeide hij op een arnstigea
'oen, „hot feit, dat ge mij ©enigen tijd gele
den d© eer van uw bezoeik geschonken hebt,
in een zaak, di© zooals ik reeds tegen
Mijneer den opperbaljuw gezegd heb ons
geheim is en moet blijven, dit feit is beikond
geworden, en er is daaraan een lasterlijke uit-
lerging gegeven. Geef mij offioiëel het recht-,
iedereen ter verantwoording te roepen, die
uw goeden naam in opspraak wil brengen.
Ik veroorloof mij de hoogste eer, die een man
zich tegenover u kan veroorloven: ik onder
wind mij, Juffrouw, mijn naam, mijn be
scherming, mijn leven aan uw voeten neer te
leggen. Juffrouw Susanna, word mijn
vrouw!"
Hij voelde zich meegesleept. Meft onverbid-
delijkon ernst was hij begonnen. De vooruit
overlegde woorden kwamen hem in geregeltdo
volgorde over de lippen. En toen maaikte een
hervig-o aandoening zich van hem meester
Zijn oog© x werden vochtig
Suzamr.a. echter week van hem terug.
„O, mijn God!" riep zij, „o, mijn God!"
Zij bigreep alles, volkomen en duidelijk.
Omdait ©en doo.ijn vreemde, ellendige men-
scihen kwaad van haar gesproken had, kwam
hij, ridderlijk en opofferend, en bood haar
zijn hand aan.
Alleen daarom alleen daarom!
Wat kenden de menschen haax schelen?
Wat kon het haar schelen, hoe deze over
haar dachten?
En correct en koel, gehoor gevende aan
een gebod der eer, of aan een opwelling van
edelr.ioi digheid, kwam hij en vroeg om haar
hand
Zonder liefde, geheel zonder liefde.
{Wordt vervolgd.)
