53"* Jaargang.
Zondag 31 December 1899.
No. 10128.
Eers/e Blad.
IVSaar een mensch!
1
BOUWMATERIALEN,
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. i.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 1 (Keent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 6S.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ïeleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ufo. 133.
ïi/i.-CS
.-Si «y
""tSSsaynr*
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam, zijn voornemens op Ooncïerdag 91
Januari a,s.» des namiddags ten 3 ure,
ten raadhuize aldaar in het openbaar aan
te besteden de leveung van
als: Keien, Trottoirbanden, Straatklinkers,
Metselplavei, Houtwaren en IJzeren voor
werpen ten behoeve der gemeentewerken.
Bet bestek is a f 0.25 verkrijgbaar ter
gemeente-secretarie en ligt met de teekening
der ijzerwerken, aan de Sia.istimmerwetf op
werkdagen ter inzage.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 30 Doe. '99.
De oorlog.
Zondebokken en schuldigen.
Onder dit opschrift trekt die „Westm. Ga-
zette' te veldo tegen de houding der „gele"
pers n,a de geleden nederlagen. Met de „Ti
mes." aan Giet hoofd, is het in do jingo-Maden
nu een koortsachtig Zoeken naar zondebok
ken.
Eerst was hot de als Iersah Katholiek toch
reedis weinig geziene sir Williaan Butler, die
als opperbevelhebber in de Kaapkolonie en.
gouverneur ad interim voor een. vreedzame
oplossing heeft geijverd, om zijn. „vriendschap
voor do Boeren" teruggeroepen is en. nu sinds
weiken. blootstaat aan den schandeüjksten
Tom moest sir Michael Hidks-Beadb, de
kanselier der schatkist, het ontgelden, omdat
hij de koerden van de ataatóbeurs niet los ge
noeg heeft gemaakt, toen het er op aankwam
zich ten strijde te rusten En. eindelijk is het
omveer ook losgebroken boven de hoofden
van lord Lansdowne, den minister van oor
log, en lord Wolseley, den grijzen opperbe
velhebber der Britsche landmacht.
De „West. Gas." wijst er op hoe dwaas dit
is. Men slingert verwijten naar heb hoofd
van dit drietal, en wijst de geleden nederla
gen am de spaarzaamheid van den een, de
onbeOowaamheid van den tweede, het gebrek
aan activiteit van den derde. Men laakt hen,
men laakt de generaals, men laakt ieder die
te laken is, behalve de staatslieden die het
voor Engeland'» welzijn zoo schadelijke potje
te vuur (hebben gezet.
En men vergeet dab sir Michael Hi-oks-
Beocth de instemming had van het gansche
Kalbinet, dat niemand, toen de noodige voor
bereidselen bekoorden, te worden gemaakt, op
een oorlog van zulk een omvang reikende,
dat diezelfde pers, die nu den opperbevelheb
ber te lijf gaat, hem hemelhoog heeft gepre
zen over de prachtige mobilisatie der eerste
divisies die naar Zuid-Afrika vertrokken.
Vam lord Wolseley gesproken Men her
innert zich zeker hoe de veldmaarschalk eeni-
DOOK
IDA BOY-ED.
,76)
Saibine was blijde, dlah de oude heer het
Abevel gaf, licht op te steken. Zulke lange
Kschemeruren beklemden haar het hart. Odk
scheen het haar toe, als was hij weder in zijn
jTgowone stilzwijgendheid vervullen, die altijld
zoo iets veefbeteekenends had.
Misschien, houdt hij er ook niet van, dacht
zij, in het bijzijn van don 'knecht een gesprek
•Ate voeren.
'jijf, Sabine verbeeldde zidh, dat hij haar dilc-
riwijls vol bekommering aankeek Hij legde
'ri somtijds ook den vinger zijner linkerhand te
gen zijn slaap aan. Dat was bij hem een be-
vrijs van inwendige onrust.
Wat zou hem schelen?
f'// Zij werd erg zenuwadhltig. Een pijnlijk
vootgevoel maakte zich van haar mejrter. Zij
jiverboeldds zich, dat haar iets te wdchten
sstond. Het noodlot was op het punt, haar
teen. nieuwen vernietigen slag boe te bren-
Misschien was alles ook maar verbeelding.
vfZij gevoelde zidh verlicht, toen de maal
tijd afgefoope-n was en de oudle heer haar ver
stekt, met hem naar het salon mee te gaan.
„Waar zou Suzamua toch blijven?" vroeg
-hine schier geërgerd.
2aJl bepaald kamen," verzekerde hij.
geleidde haar naar een bijzonder gezellig
'aafejo, waar men in gemakkelijke ora-
oon een rond tafeltje kon zitten en
t'het gericht op een groot, oud schilderij
ge weken geleden verklaarde dat men de
kradht dor Boeren had onderschat. 'tKon
niet anders of de grijze krijgsman heeft ook
over die ruiterlijke bekentenis heel wat moe
ten hooren, zóóveel zelfs dat hij Üiet geraden
acht bakzeil te halen.
De militaire medewerker der „Daily News"
die 't nogal eens weet, zegt nu dat lord Wol
seley, toen hij zeide„Wij hebben de sterkte
dar Boeren onderschat", daarmede met ge
doeld had op den informatie-dienst van het
departement van oorlog. Natuurlijk was men
daar zeer wel op do hoogte. Maar lord Wol
seley bedoelde met die „wij" de natie in 't al
gemeen,; die had de kracht der Boeren on
derschat.
De medewerker der „Daily Nc.vs" zegt le
den te (hebben om aan te nemen dat de gene
ral aan een volgend gastmaal dien naderen
uitleg had willen gewen, maar zijn toespraak
nam toen door omstandigheden een anderen
loop.
Meer en beter troepen.
Do Engclsdhe oorlogscorrespondenten _n
Zuid Afrika. zien den toestand niet zoo heel
gunstig ra. Ondanks hun bluf want daar
mede gaan zij nog door merkt men, hoe
bezorgd zij zijn. Zij zien in dal de corog niet
goed gevoerd wordt, dab, wil men tot een
godd resultaat komen, een gansch andere ge
dragslijn gevolgd dient te worden.
Geprezen word'en de koloniale troepen en
met name de lichte ruiterij.
„Koloniale troepen," zegt een der correspon
denten, „hebben ar veel beter verstand van
de Boeren te bevechten dan onze eigen gere
gelde troepen. Zij zien er niet zoo kranig uit
en ze zijn lieel weinig gedrild; maar liet zijn
allen bereden mannen; zij weten dekking te
zoeken zij schieten, goed, en, zij zijn zeer be
wegelijk. Bewegelijkheid is alles in Zuid-Afri-
ka, en. onze infanterie, hoe voortreffelijk ook
m menig opzicht, is niet bewegelijk, en ge
raakt totaal uitgeput na eon betrekkelijk
korten marsdh over zandig terrein.
„Zoodoende moet de weinig bewegelijke in
fanterie om met het oog op een. naohtélijken
aanval een positie in te nemen, twaalf uur
vóór de bereden troepen op wog gaan. Zij
moeten hun jassen achterlaten en zijn. dik
wijls doornat en doodmoe voordat de aanval
begint. Dit was bet geval de vorige ivedk te
Bsiteourt" de brief is van 30 Nov. uit
Frére „en daarom konden wij den vijand
geen nederlaag toebrengen. Indien de Boeren
infanterie hadden, zou de ouzo haar staan,
maar iedere Boer in het veld is bereden en
kan tien mijl afleggen tegen onze mannen
twee."
Ook Winston Curchill, de in den laatsten
tijd herhaaldelijk genoemde correspondent
der Morning Post", spreekt zoo. Hij zegt dat
iedere Boer, bereden in een voor hem gun
stige streek, drie tot vijf geregelde soldaten
staat. De macht van. het moderne giaweer is
bovendien zoo verschrikkelijk, dat front-aan
vallen vaak vermeden dienen te worden. De
groote bowegel ijtfheid der Boeren beschermt
echter hun flanken. De eenijge manier om
liet met hen. Iclaar te spelen is z. i. dan Ook
troepen, te krijgen die even vastberaden en
oven goede schutters zijn of, bij gebreke daar
van, groote troepenmassa's te gebruiken.
Het oprukken van een leger van 80,000 man
mot oen gesdhutlinie van. 150 vuurmonden
zou de Boeren wel wat machtig zijn; daar
in olieverf had, waarvan men bij heb licht der
lamp wel is waar weinig kon onderscheiden,
maar dat toch een aangenomen mdnuk
maakte.
Alleen maar om iets te zeggen, vroeg Sa
bine naar den naaan van den schilder en naar
de wijze, waarop hij er aan gekomen was.
Ocsn Frits vertelde andere graag, hoe en waar
hij zoo langzamerhand zijn schatten had bij
eengebracht, Maar heden scheen hij toch zeer
verstrooid te zijn, en als de huisschel over
ging, zweeg hij vol verwachting.
En eens, spoedig nadat het geluid der schel
zich had dben hoor en, stak Juffrouw Meyer-
wisch haar hoofd om de deur en knikte.
De oude heer stond onmiddellijk op en
scheen dit zwijgende bericht te begrijpen. Hij
verliet de kamer.
Het was Sabine, alsof er in de aangrenzen
de totkamer gefluisterd werd. Maar zij kou
zioh ook wel vergist hebbenwant oom Frits
kwaim niet uit die kamer, maar van liet por
taal in. die kamer terug. Hij scheen er erg
bleek uit te zien.
„Ik stoor u zeker," zeide Sabine haastig.
„U mioet ergens anders wezen. Ik verzoek
u, u volstrekt niet om mij to geneereawant
dat zou mij spijten."
Hij zette zich bij haar neer, en legde haar
hand in. de zijn©.
„Neen, lieve kind 1" begon 'hiji hartelijk.
„Ge zij't op uw rechte plaats, en ge zijt dit
op heb rechte uur. Ik heb u wat te zeggen."
„Mij bracht Saihine met moeite uit.
Haar gedachten bepaalden zidh. bij de
vraag: Wat? Wat?
„Veroorlooft u mij, met u over Arnold
Von Körlegg en over het verleden» te spre
ken?" vroeg hij zachtjes.
entegen zijn kolonnes van 15,000 man alleen
sterk genoeg om verliezen te lijden. Churchill
noemt het een gevaarlijke politiek verster
kingen „af te druppelen" en legers te ver
brokkelen. De Boerenrepublieken moeten,
evenals de Geco n federeerden in den Ameri-
kaansuhen burgeroorlog, door herbaalde wrij
ving worden verzwakt. Engeland moet zich
niet haasten, maar overstelpende legermas
sa's bijeenbrengen. Ten slotte zou het goed-
kooper uitkomen, indien meer gezonden werd'
dan noodig is.
Winston Churchill eindigt aldus
„Er is hier genoeg weik voor een kwart
millioen manschappen, en Zuid-Af rika is den
prijs aan bloed en geld wel waard. Meer m-
geregöide troepen zijn noodig. Zijn de „gent
lemen" van Engeand allen op de vossenjacht
Waarom geen Engelsche lichte cavalerie? Om
den wille van onze kloekheid, van onze trou
we kolonisten en onze doode soldaten moeten
wij den ooidog doorzetten."
De militaire medewerker der „Westm. Ga-
zette', hot schrijven van dezen correspondent
besprekend, voeit het meest voor heb laatste
plan van Churdhillhet uitzenden van bere
den troepen. Geen infanterie meer, maar zoo
veel ruiters als mogelijk is, en een
groot aantal paarden, minstens 20,000, die
m Australië en Zuid-Ameriba best te krij
gen zijn. Daarom juicht de schrijver het ook
toe dat de regoeiing in plaats van 3000 man
der bereden vrijwilligers (Yeomanry) er wel
10,000 wil hebben.
Aan hot bijeenbrengen va,n een overweldi
gend leger zeg 250,000 man is, meent
de militaire medewerker, niet te denken, al
was het maar omdat een dergelijk leger niet
op zoo grooten afstand van, zijn basis (En
geland) te verzorgen is.
Slecht ingelicht.
Over de Boeren is Churchil', al heeft hij
ook te Pietoiia gevangen gezeten en al be
weert hij zijn wijsheid te hebben van leden
van den Uitvoerenden Raa 1 en velschillende
bui gei s, bijzonder slecht op de hoogte. Trou
wens, de medewerker der »Westrn. Gaz."
meikt zeer juist op riat Churchil! alleen op
hooren zeggen afgaat, en dat zijn zegslieden
te Pretoi ia, wetende dat hij Kngeisch oor
logscorrespondent was, hem wel om den tuin
zuilen hebben geleid.
Churchill dan vertelt dat de Boeren den
oorlog met vrees begonnen, maar door hun
overwinningen bemoedigd zjjn en er nu zelfs
op rekenen dat Engeland den vrede wil. En
/ij zelf vertrouwen wel dat zij, den oorlog
voortzettende, de Engelscheo de zee in zullen
jagen, maar de burgers lijden veel ongemak
in het veld en verlangen terug naar hun
haardsteden. Daaiom willen zij vrede op deze
voorwaaiden: Engeland staat Natal, Kim-
berley en liet nu bezette deel der Kaap
kolonie af, eikent de volkomen o.allianke-
lijkheid van Transvaal, staat een ulgemeene
amnestie toe en betaalt twintig millioen p. st.
-chadeveigoeding.
De coi respondent beweert vooits dat de
Boeten de inspanning slerk beginnen te voe
len, al zijn hun veiliezeu niet meer dan
'2000 man. Maar hun laatste reserven zijn
in het veld, uitgenomen voor den uoilog on-
gesclukten en Engelseh-gezinden die de amb
tenaren hebben omgekocht.
De Boeren zijn schaarsch voorzien van
„AJis liet zoo zijn moet 1" zeide zij en haal
de hoorbaar adem.
„Ja," vervolgde hij mot een zachte, treu
rige stem, „bet moet zoo wezen. Voor dezen
éénen keer moet het gebeuren. Ik hob u een
mededeoling te doen."
Hij kwam niet verder. Met haar hand om
klemde zij zijn arm. Haar donkere oogen ke
ken hem aan. „Is hij dood?" bnadht zij met
moeite uit.
„Wel neen, lieve kind! Welk een gedadh-
te!" zeide hij.
„O Verruimd, gerustgesteld slaakte zij
een zucht. Haar verwrongen' gelaatstrekken
kwamen tot kalmte, haar haard liet zijn arm
los.
„Niet waar? Dat zou u en ons allen, die
hem hoogachten, diep getroffen hebben? Ook
gij, ik weet het, wensdht hem, evenals wij,
leven en geluk toe."
„Geluk?" mompelde Sabine. De oude heer
had dit woord zoo aarzelend, zoo zonderling
uitgesproken.
„Ja, heb geluk van een huwelijk, dat cp
den grondslag van innige genegenheid, van
volkomen overeenstemming tassdhem twee
karakters berust. Een vrouw, die hem lief
heeft, vereert en begrijpt, die aan zijn som
bere levensbeschouwing vroo' ijken levens
moed bijzet."
„Hoe zou hij zulk een vrouw vinden zei
de zij op een doffen toon.
Een vreeseiijk voorgevoel rees langzaam en
dreigend bij haar op. Maar zij wilde er geen
geloof aan slaan En zij wilde zich ook
goedhouden een fiere houding bewaren
•liever verachting toouen dan teleurstelling...
liever slaan dan weder en telkens weder ge
slagen worden,
voedsel en de oogst heeft deerlijk geleden.
Ook hebben de Boeren vele van hun prachtig
getrainde paarden vei leren, die zij nu moeten
aanvullen met ongetrainde paarden. Depaar-
denziekte zal dit gemis nog heviger doen
gevoelen.
W(j behoeven niet op de tallooze onjuist
heden ia Churchill's relaas in te gaan. Wij
weten dat de Boeren voedsei genoeg heb
ben, en dat voor den oogst voldoende is
gezorgd. En wat de paarden aangaatwie
zouden het meest le ljjden hebben door de
gevreesde paardenziekte, de Engelsehen met
hun door een zeereis afgematte rijdieren of
de Boeren met hun geacclimatiseerde en
sgezouten" paarden, die de ziekte reeds te
boven zijn
De verliezen der Boeren zijn ook lang geen
2000 man. Een Dalziel-bericht uit Pretoria
geeft deze opgave, lonpeode tot 20 Nov.bij
Dundee 42 dooden, 91 gewondenbij Elands
laagte 36 dooden, 112 gewonden, 201 krijgs
gevangenen bij Modderspruit (Loinbardskop)
11 dooden, 146 gewonden voor Mateking
van 14 October tot 20 November 5 gedood
en 16 gewond; voor Kimberley4gedood en
10 gewond; aan de roordelijke giens 5 ge
dood, 11 gewond. In het geheel: 103 ge
dood, 386 gewond en over de '200 gevangenen,
totaal dus ongeveer 700 man.
Als sinds dien het verliescijfer der Boeren
door de gevechten bij Belmont, Graspan,
Mod lerrivier, Magerfontein, Stormberg, Co-
lenso en enkele minder beteekenende tot 1100
is geklommen, mogen de Engelschen bet
loven. Die schatting is zeker nos te hoog.
Een ander bewijs, hoe slecht de Engelsche
berichtgevers op de boogie zijn, levert een
Reuter-telegram uit Kaapstad. Het zegt dai
er reden is te gelooveu, dat veie geoefende
Belgische en Hollandsclie artilleristen door
Transvaal in dienst zijn genomen en in ge
regelde bezendirigen zjjn ingevoeld van April
1896 tot koit vóór den ooi log.
Zij ontvingen 50 p. st, dadelijk, een zelfde
bedrag bij aankomst te Pretoria, 10 sh. pei
dag soldij en stukken land. Dit veiklaaitde
uitmuntende bediening van de Boeien-artil
lerie. Bovendien kwamen er specialiteiten
op artillerie gebied met de nieuwe kanonnen
mede.
Ook in de geldelijke behoefte zal de Trans-
vaalsche regeering waarschijnlijk kunnen
voorzien. Een nieuwe goudbelasting is inge
voerd, waardoor alle andere goudbelnslingen
worden vervangen. De nieuwe wet bepaalt,
dat een recht van 30 pCt. van de opbi engst
zal beta ild wot den door pet sonen maatschap
pijen eo fii ma's die in hun eigen mijnen
werken, en van 50 pCt. van de opbrengst
van nonnen, die voor rekening der regeering
werken.
De mjjnen, waarin de arbeid gestaakt is,
moeten 30 pCt. betalen van de netto opbrengst
berekend naar de productie van drie maan
den. Inrichtingen tot het bewerken van
gouderts betalen eveneens 30 pCt. van de
zuivere winst. Indien deze inrichtingen wer
ken voor anderen, dan zal de maatschappij,
ten wier behoeve de wei kmatnheden geschie
den, de belastiug moeten betalen.
De wet is van kracht verklatud, ingaande
op deu llden October.
Voor oorlogsnieuws verwijzen wij naar
„Hij heeft haar al gevonden," zei de oude
heer langzaam.
Zij zafc als versteend.
„Arnold is sedert veertien dagen met Su-
zanna geëngageerd. Zij willen de wereld eerst
deelgenoot© van. hua geluk maken, als het uw
zegen, beste Saibine, verkregen heeft," ver
volgde hij.
Zij zweeg, zij verroerde zich niet. Zij keek
met een strakken blik vóór zidh.
„Mijn kind," zei de oudle man, die zolf van
een grievend wee vervuld was, „huil maar
eens uitIk ween met u 1 Kom tiadh tot oe>-
zinning! Het is een zaak, waarop ge altijd
verdacht hadb moeten zijn. Gij en hij gij
kondt nimmer in een nauwere verbintenis
tot elkaar bomen nimmer! Dat wist ge
toch wel."
'Hij legde haar hand in de zijne. Dese was
koud.
Zijn hart was bezwaard, en een hevige
angst maakte zich van hem meester. Als zij
daar maar niet zoo stil en strak en bleek
vóór hem zat! Als hij haar tranen maar
te voorschijn kon doen komen As de Mxxzes-
staf maar de zijne was, om. die heilige bron
te doen vloeien, die het verzengendste leed
verkoelt
Hij boog zidh naar haar voorover.
„Saibine," zeide hij, „wil ik u eens vertel
len, hoe alles in zijn werk gegaan is?"
Zij kniikto niet toestemmend.
Maar hij dachtMisschien luistert zij toch
wel naar mij. En hij omklemd© haar hand
nog warmer art inniger dan te voren. Zijn
blikken, waarin een oneindige teederhsid te
lezen stond;, vestigden zich op haar bleek ge
laat.
„Toen hij mij indertijd schreef, dat hij
onze telegrammen. Er is niets belangrijks
aan toe te vo°gen. Het heeft den schijn of
wij spoedig belangrijke oorlogsberichten mo
gen verwachten. Maat' er valt niets met
eenige zekerheid te zeggen.
fiemengd© Mededeel in gen.
De Duitsche uReiehsanzeiger" schrijft:
ïDa sLokal-Anzeiger" gaat voort ondanks
de tegenspraak van WolfFs bureau reclame
te maken door mededeelingen uit den inhoud
van het verdrag tusschen Engeland en
Duitschland.
ï\Vij zij tl gemachtigd tot de verklaring
dal al deze mededeelingen op brutale en
ongepaste verzinsels berusten".
Prins Prosper v. Arenberg die zich als
officier in Duitsch Zuidwest-Afrika aan gruwe
lijke wreedheid schuldig moet hebben ge
maakt, schijnt nu toch gevangen genomen
te zijn.
De Fransche regeering zal haar wetsvoor
stel betreffende de verdediging van de kusten
<-n de koloniën en de uitbreiding van de
vloot, in Januari, als de Kamer weer bjjeen
komt, indienen.
De uitgaven voor de verdediging van de
kusten eu de koloniën worden op 120 mil
lioen francs geraamd. Voor de uitbreiding
van de vloot, zijn reeds 105 millioen op de
begrooting uitgetiokhen.
De ministers vergaderden hedenmorgen
onder voorzittei schap van president Loubet.
De minister van buitenlandsche zaken zeide,
dut de hangende geschillen in China waren
opgelost, overeenkomstig den eisch der
Fransche regeering.
Kouing Alexander van Sei vië is door Frans
Jozef weer in genade aangenomen. De Keizer
eu de aai tshcrlogen ontvingen gisteren den
Koning a.m liet station te Weenen, waar
Alexander op den Hofburg logeert, 's Middags
was er gala diner.
De Bulgaarsche Sobranja beeft een voor
stel aangenomen tot uitgifte van een leeniog
van 25 millioen in sclialkistbons tegen 6pCl.
Naar men zegt beeft de Paus na de ope
ning van bet Jubeljaar tot zijn omgeving in
liet Latijn Simeon's wooid herhaaldslleer,
laat riu Uwen dienstknecht gaan in vrede."
Zijn levenstaak, zeide hij, was geëindigd, en
hij was bereid, de tiara af te staan aan zjjn
opvolger, die met hem vei geleken nog jong
van jaien was en nieuwe triomfen van de
Kerk zou beleven. Daaibij noemde de Paus
don naam van kardinaal Gotti.
Ook het "Vaticaansch orgaan »Voce della
Verita" ontkent nu dat de Paus het coeli-
baat voor Zuid-Amerika heeft afgeschaft.
Volgens het sJournal" te New-York zijn
drie afgezanten der Philij pino's met vredes
voorstellen op weg naar Washington. Hun
zending gaat buiteu Aguinaldo omdeze
beeft geen invloed meer. Worden hun voor
waarden niet aangenomen, dan duurt de
oorlog voort.
De Panama-maatschappij is nu omgezet in
een Amerikaansche maatschappij met 30 mil
lioen dollars kapitaal.
Men hoopt op den steun der Ameri
kaansche regeering.
aanzoek om haar hand dacht te doen, toen,
lieve kind, was ik er geheel op voorbereid,
dat ik spoedig do tijding zou krijgen, dat Su-
zanna hem jubelend am den hals gevallen
was. Dit zou misschien niet zeer verstandig
geweest zijn, maar toch zeer menschelijk en
vergefelijk. Want zij had hem lief! Dalt had
ik reeds van hun eerste ontmoeting af ge
merkt. Het reine hart van mijn Suzanna heb
ik sedert haar vroegste jeugd gdkend en gade
geslagen. Hoe zou mij de eerate onrust van
dit hart hebben kunnen ontgaan?"
Sabine gaf geen teek en, dat zij hem hoorde.
Maar hij sprak voort. Hij gewoelde, dat ge
rechtigheid en noodzakelijkheid hem tot spre
ken dwongen.
„Laat mij het u openhartig bekennen:
dat dit moedige, braive, e©rlijjke meisje den
moed en den tact heeft gehad, zoo zonder
beraad, zoo zonder strijd en later naberouw
Neen te zeggen: dat heeft mijn genegen
heid voor haar nog doen toenemem. Ec heb
haar later naar de redenen van dit Neen ge
vraagd. „Oom," zeide zij, „afe hij mij lief
had, zooals ik ham, dan. sou ik Ja gezegd
hebben. Dan had ik wel Ja moeten zeggen;
want het levensgeluk van' bwe© mensohem
mocht er niet aan opgeofferd wanden, dat de
arme Saibine daaronder missdhien. nog meer
zou lijden. Maar daar hij niet uit liefde aan
zoek om. mijn hand deed, moest ik wel Neen
zeggen; want op mijn geluk ailsen kwam
het niet aan." Nleit waar, Saibine, dat was
een goed en cdiel gevoel I"
Het scheen hem toe, als trilde haar koude
hand tusschen de vingers, die haar omklemd
hielden.
(Zie vervolg Tweede Blad.)
