Tusschen twee liefdes.
53ste Jaargang
Donderdag 1 Februari 1900
No. 10155
BUITENLAND.
lÜNNENLÏm
SC IEIMMSCI: CÜURAHÏ
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Kliiiiui
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van ziin gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
Algemeen «verricht.
SCHIEDAM, 31 Januaii 1900.
D£ OORLOG.
De toestand.'
»E!k telegram dat ons bereikt, toont steeds
duidelijker het verschrikkelijk karakter van
het gevecht op Spionkop van Woensdag 1.1.",
begint de militaire medewerker van de
ïVVestm. Gaz." zijn laatste beschouwing van
den toestand, waarin hij als de groote fout
aangeeft het gemis van betrouwbare.kaarten.
Noch de soldaten, noch Warren, m>ch de
ongenoemde officier die een daad van moed
deed door het bevel te geien tot den tei ug-
tocht, treft een blaam. De stelling der Boeren
was onneembaarde EngePche sol <aten
deden wat zij konden doen maar het was
vetg-efsch.
De schrijver is niet 01 genist over Dun-
donald's cavalerie, die loigens een intusscheri
ingekomen, maar nog niet olfici -el bevestigd
Reuter-bei icht op den zuidelijken oever is
aangekomen. Hij denkt dat Dundonald den
terugtocht heeft gedekt en acht het waar
schijnlijk en gewensclil dat t r ravaleiie op
den noordelijken oever is gebleven om voe
ling te houden met den vijand.
Wat Ladysmith betreft, de schrijver
waardeert het goede hait van hen die de
heldhaftige verdedigers van Ladysmith tot
eiken pi ijs willen ontzetten. Maar het ver
stand zegt hem dat in Natal geen aanval
lende tactiek meer moet worden gevolgd.
Wil men Buller's troepenmacht versterken,
dan is daarvoor tijd noodig, en in dien tijd
zullen de Boeren hun stellingen in gelijke
mate sterker maken. Daarom, als Ladysmith
het nog kon volhouden, kan de redding alleen
geschieden door teiug te keeren tot liet oude
plan: een inval in den Vrijstaat.
De militaire medewei kei' van het liberale
blad meent bet goed. Maar hoe is het in de
Kaapkolonie zelf gesteld
De Boeren zitten nog altijd in Colesberg;
generaal Fitnch heeft hen vandaai nog nii-t
kunnen verdiijven. Donderdag 1.1. is nog een
pngt.ig daaitoe want dat was blijk baai
die »veikenmng op gioot" schaal" mi—
lukt; zij heeft hen volgens een Boeien-teie-
gram zware vpiliezen gekost. De Engel-che
beiichien spieken van een paar gewon len
Gatoere beeft blijkbaar nog niets getdlaau,
maar generaal Kelly-Kemmy, d© bevalhieibbar
dar pesde dlrvisi©, die wals uitgesoindan om
Gaitocre te steunen, is opgerukt tot Thëbus,
t/uissahem Steynsbmig en Rosmead, Jonction
Hieit schijnt dat hij daar nog afgesneden! is
vain' Gabaar© te Sterkstroom, of Molteno
door een BoeremiaideelMing bij Steynsburg. De
berichten. over da troep ©nibefwegraigem in-de
Kaapkolonie blijven echter zeer verward, De
bijvoeging dlaft men hoopt dlat Galteer© Keilly-
Kcniny zal ba Ibulp komen, wettigt eweinhvel
het vermoeden dat ook dietse generaal in esn
weiinig benijdenswaardig© positie veirtkieieint.
MolsscWem is zijn doel ook wel generaal
French te versterken
Men mag dus wel aanneimeai, dait dat de
Kaapkolonie groote dingen, wonden woorbe-
reiid, maar ook daar schijnen die Boeren niet
geminacht te mogen worden,
In ieder geval gelooven wij wel dlart dei eer
ste bediainlgrijjke gebeurtenissen ruist in, Ntaital,
DOOK
CHARLOTTE M. BRAEHME.
27)
„Ja, ik ben hier geboren, eta heb Mar al
tijd gewoond, «n ik denk dat ik hier ook wel
zal sterven. IK 2de ge«n enkel urttódht op ver
andering. Mijn vader stierf 'toen. ik nog zeer
jong was. Hij was zulk een goed dienaar ge
weest voor den eigenaar viain deze bezitting,
Sir Henry Woodley, daib hij mijn moeder
e°n pemsjoem gaf en haar boesitand 'hier haar
verder leven te blijven wonen. Ik ben esn
Tiaar jaar op een jongejuffrcmwenschool te
Woodbum geweest, maar ik geloof niet,
vervolgde Daisy met bekoorlijken eenvoud,
„dat ik er veel Iieb geleerd, Dait is mijn ge
heel e' levOTSgesdMedemis."
„Her, is eau eenvoudige, JaindieiMjfce gesdliie-
dem'is, Daisy. Hoe oud ben js?"
„O," ■antwoordde Daisy mat zekere zeff-
voJldiaiaimbedd, „ik ben ouder dan ik «r uiibzie.
Ik ben ai bijna megemibiem,"
,jBn je hebt geen kameraadjes geen
vriendinnen?" vnoeg hij verder.
,/Nïemiamd om wie ik geef," antwoordde
zij. „Ik heb wel meisjes tie Woodbarmi ge
kend!; maar dlait waren dochters van winke
liers,' zei) Dantey in haar ansdhnJd, „en die
hesclhouiwdm zich atLs ver (boven mijl stoom
de."
QDïe op-vakbimgt van maatsdbappeldjkleia
stand vond Sir Ohntou zoo varanaikeilijfc dari
hij in een hantelijksn, ongedwongen. sctater-
maar ten Zmiiden der Oranjerivier zullen
plaats hebben.
Over dein slag bij Spionkop en zijn gevol
gen ontbreken nog altijd uitvoerige berach-
tem, die oen totaal overzicht mogelijk ma
ken. Of Lybtetl ton's brigade, die nog op dan
NaordaLijlken oever is, daar wijwalkg of ge
dwongen is gebleven, zoudeai wij met durver»
zeggen. Beide mogelijilahedeai bestaan»
In liet Engelsclie Parlement.
De troonrede.
Het Parlement is gisterön. geopend met
een troonrede waarin de Koningin o. m.
zegt:
Met uiiltaonderimg van den oorlog in Zaïid-
Afnika, is onze verhouding tot bet buiten
land vriendsohappeilijk.
2hoh verzettend tegen den inval m mijn
ZuidtAfrikaansche kolomen door db Z.-A.
RepubJhek ©n den OranjeeVrijstaat, liaeft
mijn volk mot toewijding geantwoord op bet
beroep dat uk gedaan helb op mijn onderda
nen. Mijn soldaten, zoekeden en mairiln&sol-
daitein staan 'als helden met achter bij do mo-
beèste traditiiels onzer militaire' 'gesafutedams
Ik betreur dliep dat zoovele kostbare levens
fijn opgeofferd, doch ik heb mat brat® en mlet
heit innigst genoegen den vadierlandsli©v©n-
den ijver, de spontane aanbankelijkDieid
waargenomen, waarmede mijn onderdanen
uit alle deden des Keizerrijiks zidi aangebo
den hebben, om deel te nemen aan de go-
meenlsclDappellijke verdediging hiuinnei* impe
rialistische belangen.
Ik heb het vertrouwen, dat ik niet te ver
geefs op hen zal rekenen wanneer ik hen mt-
noodilg vol te houdbn en hun jpavimge® te ver
nieuwen, totdat zij dezen strijjd om. de hand
having van heit Kedeeffirijjk en. de bevestigtóg
zijner suprematie in Zuid-Afriikai met een
o.venwinni!mg helbben ten einde gebracht.
Eten voorstel zai worden ingediend tot fe-
dönaitie van vijf Australisdlie kolomtiën, dlat
niiab alleen aan die .kokmièn, dloch aan het
IGdzertijk in bet algemeen ten goedle zal ko
men. D© Koningin brengt hier hulde aan
dan schitterenden moed der koloniale troe
pen in Znsd-A&iikai dienst doende. Zij heeft
van een aantal ral,andsdie staten, in In.die
talrijke aanbiedingen gekregen am hun troe
pen en bulpmjd'dèlan te stellen, ter besdiak-
king der Keazciiu voor den dienst 111 Zuid-
Af rika.
Het zal noodig zijn' de militaire crediotcn
belamgrijik te vermeerderen ten gevolge diar
cperaities in. Zuid-Afrika, De ondervinding
gedurende een grooten oorlog opgedaan, zal
noodwendig vel© lessen omvatten van groot
belainig voor de militair© administratie.
D© Koningin 1® overtuigd' dat hot Lager
huis niet zal weigeren aiDe noodzallcelijlko uit
gaven toe te staan om de deferusiehmaddieilen
te brengen op het niveau van de verantwoor
delijkheid die verbonden is aan heb bezit
vain een zoo uitgestrekt Keizerrijk. In een
tijd waarin! ve®schiMendb ander© volken bun
maannet-toeiusbiinig volmaken ten kost© van
niouwe opoffeniinigen, zal dte bemdiwifllilgflieid
vam het LagcrhiuiB om te voorzien in dié be
hoeften ©ener doélanabige mairnne en van de
verdediging der kusten, stellig niet verslap
pen.
In het Hoogerhuis.
Hert, dlebait over bet adres van antwoord
op do troonrefde gaf lord Salisbury aanleiding
zijmi, of liever der mgoerimg, m'eeniiriio- te zeg-
lach ui'tlbaiisbte den eersten dien zij ooit
van zijtn lippen had gehoord! Met een ernstig
verwijt in Ihaar lieve oogen zag Daisy hom
clfliTi i.
„Dab is niet mooi van u, mij uit te ladheni,
mijnheer Olifton. Ik verzeker u dat hot mij
likudleirdei."
,,'Dns die wiinirelieradljchteïS wdldlan met
met je omgaan?" zai hij, met een vreemden
glimlach neerziende op haar bekoorlijk ge
laat en haar bevallig© gestalte.
„Neen," antwoordde Daisy eerlijk, „en ik
gaf er op mijn beurt niet om, meisjes te
kennen die van beteren stamd waren dan ik
da,t wil zeggen als een boubvestersd'ochter
eeai stand heeft wait dunkt u, mijnheer
Clifton V'
Zij sprak zóó ernstig dat Sir Clinton weer
moest lachen.
,,'Eein hesl bekoorlijke stand ze'ss" zai hij.
,,'Miaar, Daisy, j« weet z»o wemig Vertel me
nu ook eesrus: heeft iemand je wel eens ge
zegd dab je Sheeü mooi bent
„Heen)," antavoordde zij met een gloeien-
don bl>os va,n genoegen. „Dat heeft memiand
mie ooit gezegd."
„Maar," drong hij aam, „weet je het toch?"
„Wel," zei Daisy, „ik heb wel eens bij mij-
zalf gedaidht dat mijn gezicht aangenaam
prettig ooi te zien was; maar ik wtisb niet
dab het werkelijk was wat men mooi neemt."
,jHet is heel' mooi, Daisy. Als j© verkeerde
in wat men <fe „wereld" noemt, dan zon je
22!esni,_ dab heed, veel menisdhan zoo oondbe3em.''
„Ik geloof niet dat ik er veel oom zou ge
ven," a®ibwtoo(pd!da Daisy, „maar met dat al
'ben ilk tocih blij' dab ik mooi ben. Houdib u
gen over den toestand, die ook hij blijkbaar
kritiek acht.
Allereerst gaf hij zijn blijdbchap te kannen
over hot feit dat niet werd voorgesteld on
middellijk ©en onderzoek in te stellan maar
de handolingen van d© mmlitaiire aiitanteiibein,
hoeavel sulk een onderzoek zeer verstandig
kon zijn. Heb is echter boter heb uit te stel
len bot oen gelegener tijd.
De miiiiiister-presidaat verkhuardlö verefer
niet te golooven in de volmaaktliaaL van da
Britecluo staatsimriohbing als instrument, van
den oorlog. Zooals zij mi wienkt, is zij geen
goede vocht .machina. Zij os ongeëvenaaïtid om
in vredestijd voorspoed to brengen, maar 'in
tijd van oorlog, wanneer groote mogendhe
den vain aille zijdien naar orus zien met geen
weiwiheinda oogen, wordt bij ons da vraag
gebaren of wij mat m zeikere mait» «mze in-
steMingen moeten wijzigen, om opgawasscsn te
zijn begon gavareini die elk oogjanlbbk: kunnen
opkomen.
In da tegenwoordige crisis is cnitiak van
gaan nut. Wij moeten de handen maensiiaiain
om alias te doem wat in omsse macht staat
om ons te bevrijden uit oen positie vol
ver naderingen en niet vrij van
gevaar. Wij heibbeai allen grond te denken
dab. wij dan1 oorlog tot een goad eind» zulten
brengen, als wij van gainschar haai te aam het
wenk gaan. Wij moeten trachten ons zoo
spoedig mogelijk te herstellen. Wamnear wij
met alle klaLnare quaiasbi.es achtenstóllan! jij
den eenani grooten plicht om 't land te ster
ken in deze crisis, zullen wij gevaar loopen
in beroeaingen te komen dii» zeker dien glans
van ons rijk zullen vardoovan an misschien
zijn integriteit zullen bedreigen.
Ann hat dteibat werd o. m. dselgemiomien
door lord ïtoseberry, die (jen toon van Sa
lisbury's redie stank afkeurde. Hat land zou
voor gaan opoffering terugdeinzen oan dia op -
perhaensohappij van het rijk t» handhaven
em vroeg walke maatrogalen da regeariag
O O 00
dankt te naman
De mimeter van oorlog, lord Lamsdbwne,
antwoordde dat de inlichtingen varsolxaft
door hat „Initeliligence Department" in zijn
oogen betrouwbaar zijn. Wat zij mogelijk
onderschat liaiddten, was d© vachtkraidlit van
de Boeren.
De minister venklaard© zidh bereid) spoedig
een verManiing af te l'eggen, omtrent d© mib
tiire miaaitregölen door de regaeritag te ne
men.
No, dit nietszeggend diabat werd het adres
van antwoord aangenomen.
In hot Lagerhuis
werd het deibat wait forscber geweend, als in-
teidling bot heftiger basprdknngen, die zeker
plaats vinden maar aaioïeiidiing van liet door
lord Edlmiund Fitamaiuxioe ingediend amens-
dement op liet adres van antwoord, waBurm
leedwezen wordt uitgesproken over het ge
brek aan kennis, aan vooruitzionditoid en
aan doorzicht m do kudanig dar ZuaidiAfri-
kaansdue aanigel©genheden sinds 1895 en ir
de voorbereiding van den oorlog.
Do -oppositiei zal daarbij d© regeering zeicer
niet sparen. Een flinke kracht, moer don wij
gewoon zijn', zal dan ook kunnen uitgaan
van de Ieren. Immers, gasteren ltebben' do
Iersdie leden vam het parlement besloten ae
paatijgesdiillllen te laten rusten, een aaneen
gesloten partij te vormen, en zich af te schei
den van de liberale bondgenooben.
De lansdbei leden besloten verder een
amendement op het adres van antwoord voor
van knappe menschen, mijnheer dafton?"
„Br was een. tijd dat ik veel van knappe
menschen, hield," zeidie. hij.
„En waarom nu mot meer?" vroeg Daisy,
en er lag diep© teleurstelling in haar blik,
zóó diep dat hij die wel moest zien.
„Waarom krijgen kinderen genoeg van
lekkernijen Waarom komt er een tijd dat
alle monschem van alios genoeg hebben?"
„Krijgen d© menschen van alles genoeg?"
vroeg Daisy ernstig, „zelfs van hun eigen
raoedter of zusters?"
„Ik heb nooit een zuster gehad, en mijn
moeder is zóó lang geleden gestorven, dlat ik
die vraag niet kan beantwoorden. Maar ik
geloof dat zij vam, al het overige genoeg krij
sen."
„Dat is erg jammer,'' zei T\iiisy. „"Vrou
wen zijn zoo niet. „Ik zou nooit genoeg Wij-
gen van mijn moeder, mijn huis, of van u."
„Je bent zeer verschillend van ander©
meisjes, Daisy ten minste van do meaisjes
die ik heb gekend.
Zij keek hem met nieuwsgierige blikken
aan.
„Ik heb mijl dikwijls voorgenomen," zeide
zij, „u te wagen of u ooit vam iemand zeer
ved hebt gehouden. Mijn moeder zei eens
dab u op haar den indruk maakte van een
man, düe iemand zeer lief heeft gehad, en dat
die iemand dood is."
„Ziei je moeder dat, Daisy? Zij heeft ge
lijk. Ik heb vroeger iemamd zeer lief gehad',
met 'heel mijn liarb en mijn ziel mieer dan
mijn leven en al wat het inlbiefld en die
iemand is gestorven,."
(Daisy luisterde eerbiedig. Dus dtot wias het
te stellen, waarin wordt gezegd dat de tijd
gekomen is om aan den onnoodigeni en on.-
rechkvaardigon oorlog oen eimdo te maken
op den grondslag van do erkenning van de
onafhankelijkheid van Transvaal on Oramjo
Vrijlstaat,
In het Lagerhuis dan voord© ailcrecrsb sir
Heiuy Caanpbell-Banncrman als leider vam
Harer Majesteits loyal© oppositie het woord
Hij verklaard© dlat Blij en zij, ui wier mam
hij sprak, besloten waren, ean krachtige
voortzetting van den oorlog te steunen, ten
eind© de onschendbaarheid van Haror Majes
teits grondgebied te verzdceiresn, dodi ten op
zichte van de omsbauidighadien, die aan den
oorlog vooi'afgingen, vetrklaard© hij den toon
en het karakter den* gwoorde onderhandelin
gen te moeten betreuren.
Voor do regeermg sprak Balfour. De mi
nister zeide dait de reged-mg zich moer bezig
houdt met de zorg voor de toekomst diam
met u ui f ai ire antiek op hot veirlcdan. In
zijn eemigszims duistere uitlabingcn luid sir
Campböll-Bannetrmnn wel zijn steun voor
den oorlog beloofd, zoolang dez© werd) ge
voerd om dbn inval op Bnitsch groiiidgeibiöd
terug te slaan, ma® hij had zadi niot willen
bimdién door een veiklairimg of, waarneer inj
aan bat berwind was, Engeland zou voortgaan
zijn volkomen suprematie te vcetigan m
Zuild-Afrika.
De i'cgearimg had dos vijamdis strijdmacht
ondieinsciliab, miaar het „Imteïlagenico Depirt-
ment" beiioort gievrijrwaard te blijven voor
aanvallen) dbe met op feiten gegrond' zijn.
Zoneter twijfel is het land te rockt teleurge
steld door sommige resultaten vam dbn oor-
log.
De regeerimg weet, dat de toekomst vol
zorgen en, moealijWieden is voor lieu die v«r-
an'tfwoordfalijk zijn voor db openbare aangele-
genlieden. Zij zal trachten zich van haar vcr-
pladbtdngen te kiwijbein, zóólang zij liet ver
trouwen van het Huis bezit Zij zou nooit
den wrede aanraden, zoolang met db oorlog
billijke voordteelbn had op~aleverdL Het land
zal er op aandringen, dait aan onze miiitam®
oor raimsclioots zou wwden voldaan en dut
wij in dbn ZuidL-Afrikaanschcm. "rond ?een
wortel zouden achterlaten, waaruit OLtteae
giftige vruchten zouden kunnen voortkomen
Lord Edmoiid Eiitamaurico daonido dlaarop
zijn aimiandomemb op het adres van antwoord
m, waarover heden, verder zal warden gedis
cussieerd.
S\ r* r\ r-
Gemengde ilfederfecllngen
De bladen te St. Petersburg kordigen het
bezoek van dr. Leyds aan de Russische
hoofdstad aan.
De Franscke miniistorraiad heeft de vloot
wet goedgekeurd.
De voor de vloot en d© kusbverdleidiging
veireiBchte 800 mdiïlioan frames zullen zonder
loeming woi'dan verkregen en zijn verdeieJd
over verscMlietEdi© dienstjaren; zij ziju be
stemd voor Ihaven wenken, den aauleg-van een
harvcn te Bizeirtai, dan bouw van tuighuizen
te Saigon en Dakar, de aanschafikng van mo
biel© vei-dtedigingsmiddlelen voor Algerié en
Corsica en d© uitbreiding van. da vloot. Deze
zal versterkt worden met reeds gobouwdfe of
nog te bouwen paaitserschepgm tem gehate
van 28, voorts 24 gepantserde kruisers, 52
torpedojagers, 263 torpedobooten en 36 on-
derzeeache torpedobooten.
De bisschoppen van Aix, Montpeliier, Ver-
verdi'iot dait hem gek had gemaakt, dat hem
nog altijd zoo treurug em somiber maakte. O
meen, voor zoo'n verdriet bestond geenr ge-
rueeamiddieL
,,Eti Meld die persoon van u ook zooveel,
mijnhoar CHfton?"
„Laat ons daar nu naei j-ver spreken,
antwoordde hij. „Wat ben je van plan in j
verdetr leven té doen, Daisy f'
Zij lachte db ^elulokige lach van vol
maakte tevredenheid.
„Ik zal voor u zorgen," antwoordde zij.
„Ik zal u voorlezen en op uw gelaat letten,
of u treurig wordt. Ik zal alles krijgen, wat
u wilt, en altijd alles voor u gereed heibban."
„Maar, Daisy, ik zal niet altijd hulpbe
hoevend blijven," zei Mj.
•De voDnvaakte tevredonlliedd op liaan- ge
laat verainidlardb niet.
.jNeenu zult niet altijd. Iliulpbehoeivend
blijvenmaar u zult altijd ïomaind ncod'ig
hébbem om voor u te zorgen."
Sir Clinton koek haar ernstig aan
„Be 'ken nu al uw behoef teint," ging rij
voort, „en ik ken uw wenschen precies;
niemiamd zou ooit zoo goed. voor u kunmiem
zorgen ais ik."
„Dat weet ik, Daisy," zei Mj, „maar ja
ziet wei dat ©r eem groot ondïeirsohöild bus-
sehbn ons is. Mannen als ik hebben niemand
noodig om voor hen te zorgen. En dam, al
zou ik wel iemand! noodig habben, dlan zou
die zorg toch. niet mogen gesdmeidten, door
zulke tecre, lieve handjes als de jouwe."
Daiisy begon eenigsakis ongerust te kijken
„Ifc ik diachtt dat u mij altijd voor a
zoudit laten zongen)," Bedde zij.
sailles en eernge anderen hebben de At-somp-
tioni-ten in krns-e bewoordingen hun sym
pathie betuigd, Zij zullen door de regeeimg
woitlen gebtralt met iuliouding van hun
salai is.
De minisier-prerident zul den aartsbisschop
van Parijs antwoorden, dat hij niet kan na
laten diens nutteloos bezoek aan de Assornp-
tiomsten af te keuren.
Volgens den Vaiicaan-chen correspondent
der tPol. Corr." is men op het Vaticaau
ontstemd tegen de Fiam-che regeeiing, niet
om de Paters Asmmptionisten zelfs zou
de houding van den aai tsbissehop van Parijs
worden afgekeurd, -- maar wegens het wets
ontwerp op de middelbare scholen.
Dr. Lieber, de leider van het Duilscbe
Centium, heeft bepaald in levensgevaar ver
keerd. Volgens de nGermania" schijnt nu
echter niet meer voor zijn leven gevreesd te
worden.
Atjeli.
Ontze coroeepondlent te Batavia sednt on
der dlagtteekening van heiden
Majoor Da Boijci' vervoügd© -dien prcten-
danh-sultan van Langkaliam. Mamtjainig (aam
don bovendoop dor Djamiboe Ajer-nvifea-) naar
Rampais Luitenant Mioltcels wiea'd gedood
011 zes ïnlamdsahe mindtei'iein genvond.
Kapitein van Daalen veirvolgd© Panglima
Poliilm in Tomisoh, maar vond ham niet. De
bovóltóng was vmmdBcliaippeiijk gaamid.
(„N. R. Ct.")
Kamers vun arbeid.
Een kon. besluit van 22 dezer bepaalt, dat
aan art» 76 van bet kiesiesrlemont voor de
Kameis van Aib-ul (liesluit van 6 Januari
1898, nSüiatsblad" nu. 20) tusschen de vvoor-
len »<!e garnalenvisschei ij 9 maanden"
en liet netienboeten 3 maanden" liet
volgende zal weiden toegevoegd: »het'laden
en lossen van schepen 6 maanden".
Levensverzekering.
In de Veieêrïtging voor de Staathuishoud
kunde en de Statistiek zijn ter behandeling
in de eerstvolgende algemeene vergadering
inn de orde gesteld de vragen »Is hier te
lande eene bijzondere wettelijke regeling van
bet levensverzekeringbedrjjf (daaronder be
grepen de begrafenisfondsen) wensehelijk
Zoo ja, van welke beginselen zouden deze
moeten uitgaan, en welke punten daarbij
moeten worden geregeld
De uituoodiging om over deze vragen van
praeadvies te willen dien *n, is aanvaard door
de heeren dr. R. H, van Dorsten en dr. S.
R. J. van Schevichaven. Het bestuur hoopt
in staat te zijn omstreeks Mei a. s. de prae-
adviezm dezer heeren rond te zendeD.
Gastei dünfeendan bij H. M. de KonAngm
baron van Goldlstein, kamerheer i. b. d„ en-
baronesse van Goltsteim, daim» du PalMis vam
H. M. db Etomimgin-Moedcr; mevtr. Van dfecr
Staail vami Péemluilbaron ©n ban'omessie Vam
Wassamaer van Rosalnidebaron JE. Mackay,
mimistei' vam StoatJ. baron vam Zuylemi
van Nyetvdt, kamerheer i. b. d„ en le luit.
jhr. van SudxteU'ein!, ordoiman»eK>fficier van
H. M. de Koningin.
De verkieaing voor de Tweede Kamer (wth
catureiRas) is bepaald op Dj.nsd' g 20 Fo-
Bes te Daisy, je beut heel eemvooidig em
heel lief. Je begrijpt hot met, zie ik. De we
gen der wereld zijn je nog gdhexal vreemd.
Er is iets dat mem ccmveantie noeimt daar
weot je niets van."
„Neon," antwoordde Daisy opemihartBg,
„dat weet. ik ook met."
„Nu, die caruvcmtie zal j© baletiten voor
mij te zorgen, als ik weer beter em sterker
ben,' zen hij, „hoewel ze dit nm met belet.
„Dam is dn© conventie zeer wreed," zei
Daisy, „em ik houd er Met van."
„Dat doen heel weinig menschen, Miaar
dat kan niet liet eindie zijmi, Daisy. \Ve Bul
len een heel andetra oplossing moeten vin
den. Hoe zou je het bijv. vindon als eem wel
willende fee je eem aardig vermiogemtje gaf,
co de eem of andere jong© pachter hier uit
de buurt vroeg je om met hem te trouwen?
Zou dat niet aardig zijm?"
„Neem, dat zou mij in 't geheel niet beval
len. Ik zou niet wiUem trouwen, mijnheer
Chfton."
„Wat zon je dam wal wililen dloen vroeg
hij.
„Voor u zorgen," antwoordde zij.
'Hij glimlachte weer, maar nu toch wat
«rmstigar.
„Wij redeaneieren in eon cirkel," zeii Mj.
„Dat kam immers niet."
„Dam zal ik maar aam iets amdeas danken,"
zei Daisy, „maar in ieder geval denk ik aam
u. Nu bént u lang genoeg buiten geweest, en
moeder heeft heerlijke soep gekookt. U moeit
biiruniemkameni om er wat vam te eten."
Wordt vervolgd'y
