Tusschen twee liefdes.
Jaargang
53""
Woensdag 7 Februari 1900.
No. 10160
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Baterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel
meer 121/2 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven lner
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Xo. 123.
tlgeuiera overzicht.
SCHIEDAM, 6 Februari 1900.
»E OOltliOtw.
Feitelijk zijn wij zonder eenig nieuws van
het oorlogsterreio. Want het ie Kaapstad uit
Nauw pooit ontvangen telegram gebruikt vee!
woorden om te verbloemen dat een ei ken
ning met cavallerie uitgeloopen is op een
terugtocht met verliezen.
Dat generaal Buller andermaal een poging
waagt om Ladysmith te ontzetten, wordt
door het departement van ooi log nipt beves
tigd. Te Londen beweert men al, dat die
poging reeds mislukt is, zoodat bet ministerie
het beter viridt er maar lieelemaal niet over
te spreken. Het is echter zeer goed mogelijk,
zooals anderzijds wordt beweeid, dat de be
richten omtient Buller's opmarsch uit onbe
trouwbare Durbansclie bron herkomstig zijn.
"Wij zien alleen uit de Engelscbe bladen
dat de oorlogscoriespondenten nog in hun
bpricliten van Zateidag en Zondag niet ge
wagen van het voorti ukken der Engd-chen.
Misschien schrapt de censuur ook wel wat
daarop betiekking heeft
Het schieten dat men te Ladysmith heeft
gehoord, is volgens liet departement vei moe-
delijk geweest het beproeven van nieuwe
kanonnen die Boller heeft ontvangen.
Wij dienen dus kalmpjes af te wachten
wat de toekomst ons zal brengen.
De Boeien gaan inlu^schen volgens de be
richten uit Spearman's Kamp voort hurs
stellingen te versterken. Zij branden liet ge-
hecle terrein voor hun stellingen plat om alle
dekking te ontnemen aan de oprukkende
Ei gelsche troej en of, zooals de coriespondent
der Daily News" vermoedt, de bruine kleur
tl- r khaki-uniformen beter te doen afsteken
tegen den zwart gebranden grond.
Hetzelfde brand-sysleem passen de Boeren
ook toe aan de Moddet rivier. Daar gebruiken
zij dit middel ook om achter den 100k ope
raties uit te voeren.
Dat de Boerenmacht om Ladysmith niet
vermindert, blijkt uit een telegram van 1
Febr, van den correspondent der xiDaily
News". Deze zegtid Vandaag kwamen groote
verstel kingen voor de Boeren per trein aan.
De nieuwe aankomelmgen werden vetdeeld
over Lombard.-kopen de randjes van Bulwena.
De vjjand is van plan on öf een aanval te
doen op Ladysmith óf een hardnekkigen
verdediging van zijn commui icatie-lijri voor
te bereiden, in de verwachting van generaal
Buller's komst.
Den 30sten en 31sten Jan, en den lsten
Februari zyn le Ladysmith te zanien 14
soldaten aan ziekten overleden. De gezond
heidstoestand wordt er dus blijkbaar slechter.
In het Ëngelsclic Parlement.
Harcourt contra Chamberlain.
In. het Lagoiöiuis ward gisteren. Hiet vvèl
zeer laag-bijKlbn-giromdsche debat voortgezet
over het adres van antwoord1 met Fi tizmauri-
oa's afkeurend amendement.
Van gisteren: werd veel vorvadit. Sir Wil
liam Harcourt z»u 't woord voeren en. daar
na zou Obamiberiaitni spreikant Zeer belangrijk
'kuniöon wij' echter oofk dietse discussie n'i'et
DOOS
CHARLOTTE M. BRAEHME.
32)
„Bk vvtil het verhelpen," zei hij. „Wil' jé
met mij meegaan, Daisy I"
Tob op zijn sterfbed vergat hij niet tac©
plotseling haar gelaat door oen glans van ge
luk weid verlicht het trof toon miaidiitig.
„Ik!" fluisterde zij. „O, mijuheor Clifton,
meent u dat werkelijk?"
„A3® j© cr in toestemt, Daisy. Ja hebt nog
niet alles gehoord wait ik je te vragen, heb.
Wd y> met mij meegaan, als mijn vrouw
wil je met mij trouwen
Haar gallaat stond veer straklkor ein, zij
keek ham: bijna angstig aan., toon zijl zeiide
„Uw vrouw? Ik ik begeer niet te trou
wen, mijnheer Giften."
„En waarom niet, Daisy?" vroeg hij.
„Ik geloof niet dut een huwelijk al tijd zeer
gehilkkig is; iedereen dlien ik km, en! due ge-
Imvdl is, is angelukikig."
„Zeker niet. Je vader en ja moeder vreure®
toch gelukkig."
„Ja," antwoordde zij m'et onbewuste logi
ca, .„maar die hadden elkaar ook lief." g
Hij' stond' op liet pumt te zeggiani„En zoo
heb ik je ook Hief," maar hij zweegdiat kon
hij niet in. waarheid eu als nuaa van, eer zeg
ge®.
„Geloof Je wankieöüjk dlalt menschen die g&-
tiuuiwdi zij®, angtófuikikig zijtn, Daisy? Lief
jkiaxld, wat veaigïjs' je je daarin. Welt, men.
houkxlb het huwelijkriéven. voor het tgeffiuikiMg-
vin'd-exi'; 't blijft bij verwijten togen een' mi
nisterie, dat ni'emamid' voor lxot oogenbljk *vvog
wd hebben (tenaij misschien die IetrscBiB na-
tionaliston), zij het alleen uit ongenegenheid
om onidter deze omstandigheden het bcnvïin'di
tie voeren,
Hareourt verklaarde dan ook eveineenis aan
liiot slot zijinietr redo, d'ait Engalanld, nu hot
eenlnmal dien oorlog is bogonniem, dien moet
uitvechten „to tlio bitter end1". Engeland
moeit don oorlog sbeker tot dan laat»ten drup
pel ledigen.
Sir Walham nu besprak eerst dia slrdkiking
van het aanonideaneut-Fitzmaurice daib z. i. d'e
regeering uitnoodligde wrsiag to doen. van
haar handtehnge® tegenover de naitio.
Dostaa t kun die vóór don oor 1 og
keuide de liberale hoofdman fci-aohtCg af.
Waoa* db ministers verklaarden dat geen le
gerkorps was uitgezonden vóór het ultrma-
turn va.n Kruger, merkte sir William te rodlxt
op dat dit ultimatum een antwoord was op
het oprtoepen der Engelsoh© reserve®. De
staatlkuncfe dier regeeoing was tusschon 1SS1
on 1895 radicaal gewijzigd, en aan die ver
andering' was de oorlog te wijten. Onlder dien
dekmantel van heit voond susesraini te.it ma
tigde de Britsohe regeer,Lmg zklii heb recht
aan om de ZwM-Afiukaanisoiiie Republiek haar
binnéixlaindsche staatkunde vcor to suhrijvem.
Of die politiek dar Engelsche xxgeeriing good
of niet gc_d was, in ieder geval was heit de
staatkunde van dan oorlteg.
Miinacllibing dor Boeren,
van hun karakter, lrun hulpmiddelen bleek,
naar Harcoairt's mieonunig, die die mteemónig is
van veten, uit dla> wijze waarop het Bnltscho
ministerie db ondemtoindelingen. liaddem. ge
leid. En scheip klonk Ihet veirwijt:
„Deskundigen konden wel het aantal man
nen on kanonnen der Boeren tellen, maar de
miinüstiöra hadden ïn aanmerking moeten' nte-
meu de ontcmbaixs geestkracht van een
vrij volk, d'at voor zijn onafhankelijkheid
strijdt."
Do inva.l van Jameson
liad de regearing belet voldoende maatregelen
te nemoix; is van de miJiihterioele tafel ver
klaard, en diit deed! sir William bitter uit
roepen: „Da vlcek van den inval Lgt nog
cp ons; die raid is de oorzaak van dien oor-
!og."
Toen spraik Hareourt ovtir de pailcimon-
taü-0 commtoi© van ondbrzoek naar den' in
val, waarin de spreker met do kraichtuge zoe
ker i? geweest dien men iu Stem had! \\r-
wanht. Hat was dns oen soort zelfverweer,
dait nu air WiOikux deed spreken als hij dfced.
„Man hoeft bij dia commissi© oqii bepaalde
bodlcehng vcronldriiisteld," zeilde hij, „oxndiat
zij hot onderzode nóct voox-taebto. De com-
musuie Ihad zulk eon geheime bödooliing mot.
Ais het onderzoek voorbgeaat was, had de
eomunteie ook in de volgende PiaaieimoMte-
zatttiing nog bijeen moeten komem, en db be-
warkers van diain! invul todden wel otmis vol-
dloondbn inivilbcd kunnen hebben om do ltor-
'bon/aiemilnig te beletten.
„Zoolang evemwol geen bewijzen zijn gdo-
verd en do lasteringen en vailschhodeai naai
dleize zaak verbonden, niet zijn weerlegd," be
sloot Hiarcouirti, „zal de vardeuMng van bb-
deplitCitügilieiiid tegen do ïiegeeaing blijlvem be
staan."
C ill a in b e r 1 a i n's antwoord
gaf niets nieuws. Trouwens, liot eenage nfou-
ste teveu ter wereld'; waarom dienk je or zoo
geheel mulders over?"
„.Mannen slaan lnur vrouwen," zei Daisy
ernstig.
„Raeb in omzein staud ten minste ik be
doel fatsoenlijke mannon. Je zoudt even good
kunnen zeggen d'at alle molenaars blind zijn
omdat je toevallig een molenaar hebt gekend
dio bknd was, als diat alle, mannen hun
vrouiw-slaan orndait dén of twee slechte man
nen dat doen. Wat een malle gedladhbei! En
is diat de reden, waarom je niet begeert te
trouwen
jiNoen, niet geheelmaar hot kan mij
niet schoten, mijnheer ölifton. Ik aou voor
u willen zorgen en altijd bij u zijh; maar k
héb nooit aan trouwen gedacliit."
„Ja kimt niet met mij' mee gaan, Daisy,
dain als mijn vrouw."
„Kan dat weilkolijk niet?" vroeg zij mat.
„Neem Je hebt bepaald l>ij. je zelf een idyl-
lisJao opvatting van liet l«e® gbvonnd
dat je mat mij mee zoudt kannen gaan',
waar ik ook heem ging, om voor mij te zor
gen en mdj te vertroetelen, zooals je liler
(hebt gedaan. Is hot zoo niet?"
„Jai, dait zou ik giaag wiEan," zeide zij.
„En dait lean nu juist niet, D'aisy. Da com-
vemtiö cm. de gewoonte beletten dat. Je zomdlt
niet mot mij' kunnen gaan en biji mij ij-
vemi, beüialve als mijn vrouw."
ÏDaifey keek schuchter naar hem op.
„Wil u mij dlami warkelijic tot vroaiw hob-
bsn.?' aeida zij. ,,11 weet dlalt ik niet heel
fcniap ben:, en u staat zoo ver boven mij."
Waarom zieg je) dait ik zoo ver boven, ja
sta, Daisy
„Omdat ui een gentleman bent en ik ben
we dait db ndnibtar ten gelioorc zou 'kunteai
brenigcn, zou zijn een baken tennis van schuld
aam dazen noodiiottigen ooriog.
Allereerst protesteerde Onamberlailm tegan.
dan toon van Hairoourt's criticlc op een on
getwijfeld zeor ernstig .tijdstip voor hot land,
al geloofde hij niet dbt Ihot lannd im gevaar
was.
Toon veavolgde hij ongeveer aldlus
„Het land verlangt, zeer sterk dat elika
spier ïngespaenen zal worden om den oorlog
tot een good eind© te brengen. Do houding
van het geheels land is beiwondeirenBwajud,
maar heit Land hoeft getoond dat het va.n
onts allen verwacht dat wij één! van. geest zul
len samamweaiken."
De geschillen met Tramsva!
warum volgens dien minibter de bezegeling
van de groote principieiale afwijkingom tus-
sohen do beschaving van de Boen-cn ew die
dar E'ngelseben.
Wanneer werkelijk beweerd kan wortitan
dab db oorlogstoebeffeijdsdem onvoldoende
waren, dlan Was dit te wij-temi aam hét feit
dat d© regeering op den. iredie hoopte; zij
was besloten dien met in gevaar te brengen;
niemainld koni haar v&rwijiten dat zij don oor
log weinisdhte.
E'n Chamberlain bdkroonlde zijn faa-izleesoh
betoog mot de brutale vcaldaring dab
do oorlog rechtvaardig,
noodzakelijk en biillijk was. Daor-om batraur-
de liij het amenldbment; want dit wekt thvij-
fel aan db emisgietandheiid van tot Land.
Do mamóster edkendo de mcnedlijilehedfen
waarin, dia Kaapscho Hollamdcii-» zidii bevon
den. Hun loyautait wals moer dan gawioon
wegens db ban dan die hen aan Engolands
vijndon bonden. Ecthter mocht dio positSla der
loyail® Britsdli© ondea*da.non ook niot over het
hoofd worden, gaien.
Toen sprak Giiamberlaam. over
Zul d!-A frik a's toekomst.
Hij noemde ltat an waarlijk, wie zou
hom dab betwisten voorbarig tlrams te
spreken van de vooinvaairdeim van een. latere
xogeling, maar d© rcgeaxiixig is hot hoofdisaike-
lijk eens met dien heer Grey. Yoorzoover het
m haar hand. ligt, zal er geen twoedo Mhjuba
zijin. (T o e j u i c h i n,g e n.) Nooit weder all
ien do Boeren oen vesting kunnen opriditbn
in het hart van Ziud-Afi"Jka, een vesting van
waaxud zioh rassanöiaat en vijixjidlsclxap ver-
bxiaiidt. Nooit weder zulten zvj db Bxiitisdao
ïUpremafe in gevaar kiuineni' bxeaxgen exi En-
sehan lamnen behandelen als beltooxdbn do
zen tot een minder ras.
De mcio'eliikhejd dat niiet Eixgalanldl, xuaar
de Boeren-repiiSblitlken die vooi-waanden zul Ion
stollan, hoeft ixiatuurlijik geen toegang tot lxot
bi'eiim van een Chamberlain.
.Do minfeter bracht ten slotte hulda aait
de koloniën voor lxun steun. In de beproe
vingen die het volk heeft doorgestaan, is
iedere miaderlaog een aansporing tot grootett-e
vaidlerlaindscihlieivcndo offers. De pradhtiga
sponituno loyauteit der koloniën is geen ge
ringe vergoeding voor het lijdon van den
oorlog. De regeering is dankbaarheid' ver
schuldigd aan, dó koloniën voor linxir moxee-
ion en maitanieolen steun, dien zij naet zou
den hebbsm gegeven in een zaak dae niot
récht en billijk was, mcernde Clxatiiberla'iiï;
nxaar hij vergat er bij te vertellen hoe hob
volk in Groot-Bx-ita.nmë en zijn koloatiëni ja
renlang voorgelogen en bedrogen is door oe.ixi
baatzucihtigo, impentiialietilscilie pers.
makar dfc dochter van een houtvester. Moeder
zei dait uw positie niet te. vergelijken wiats met
de mijmo."
„Houd je mji dan voor erg rijk, Dalisy
Haar zaclxito, emstigo oogen sloeg zij naar
hom op, terwijl zij antwoordde
„Niet zoo néél rijk; maar u (heibt toch
veanxbgen, en dh.b hebben wij niet."
„Zie je mij dan voor eetn edelnmu aan,
Daiiisy?" viroeg hij fadxendt
„Neen," antwoordde zdj. „Moeder zei diat
u er wel uitizag als een, edelmani, maar ik
weot d'at u het niot bent."
„Dus heeft zij mij lief om mijzelf," dacht
ixiji, em liardop zei hij„Daisy, ik zou je wel
iets willen zeggendaarna, moeit je voor je
zelf maar beslissen of je mijn vinuw wilt
worden of niet. Jaren geleden liefo ik iemand
lief gehad
„Dat weet ik," viel Daisy hem in de redfe;
„ou zij is dood."
„Dood voor mijl," zed Sir Grinten; maar
Daisy verstond niot wat hij bedoelde.
Hij zag in haar reini gelaat dat naör hem
opgelhevem was.
„Mijn levem en mijn liefde," zei hij, „mijte
vux'igBto hoop, al mijn geluk zijn toon gestor
ven. Dalisy, ik ka.ni geen vrouw meer de war
me, i'nnige liefdo van heel mijm tort govern
Ik za.1 nooit meor gelukkig zij'n; maar als jo
wilt aannemen wat ik je kan geven, trouwe
en opredhile adxlting, vxüanitisehappeilijlk® go-
negoniliend, en, e.eai, kx*aditige begeerte om je
gelukkig te xnaiken dan zal ik mijn, boat
doen."
„Maar," zeii Daisy dof, „dat is geen, lief
de."
Di© woordlan, stelden hem mi'igwrmate fo-
Wat die door sir William Hax-oourt wedbr-
om ter sprake gebrachte anquêteteoanraiissie
bétreft, daarover weigerdb Cliamibea-Loiin zidi
uit te la,ten vóór do belxamideteng der mlotlio
over deze quaestie, die David Tlixomas den
28sten Januari, heeft ingediend.
Uit het verdére debat kam Woxdiem vermeld
dat D'XiH'on, de tedea* der Ieren, zich nlamons
zijm fractie tegen het amenidameinit-Fxtizmau-
rioe verklaarde, omdat de laatste zinsnede
selxijn't to wiltem zeggen dat db ooxdog met
gi'ooter kracht moest zijn gevoerd. Do Ie@i
houdbn den ooxlog voor onre«lxbvaai*dig en
onbillijk, en) het geweten van .heel de be-
scliaafde mensdxheid komt kt opstexnld tegen
dezen strijd. Het gaat boven Engeland'?
maelxb db Booren van hun vrijheid tb beroo-
voni, di© zidlx door hxm kranigen weienstaud
eon recht hébben verwox-ven op die vrijheid
dat geen brutalb kracht ooit zal kunnen te
niet doen.
Ook Oourtoey beschouwd© den ooalog xixet
als onvermijdelijk, maar als onreichtJvaardlig
on oninioodig, teaveeg gobracht dloor oan ver
keerde poilitiek aan het departement van ko
loniën. Als eon a.ndie-r dan Ohambexdain daoa-
had gezeten', dan zou er geen oorlog zijmi ge-
woest. Krager, Steyn en Hofmeyr hébbén
hun best gedaan om eten vrede to beiwlaren.
Ctccncngde Bcdedecllngen.
De a Morning Leader", het eenige blad dat
zich krachtig tegen den oorlog blijft verzetten,
is in grooter formaat verschenen. Laat ons
hopen dat het radicale ochtendblad in aan
zien en invloed moge winnen.
Het blad bevat een aantal uitspraken over
den oorlog, o. a. van Herbert Spencer. D»-ze
Z'-gt dat tiet Ȇenk om Majuba" denzellden
hartstocht verraadt die de bloedwraak voor
de laagststaande wilden tot eersten plicht
maakt. En het nemen van de hoofdstad van
een veroverd land herinnert hem levendig aan
de scalp die een Indiaan zijn vijand afrukt.
»Is het dan zulk een nobri gevoel", vraagt
de groote socioloog, »le kunnen zeggen ik
ben stei ker dan gij
Een nieuw bewijs van accuratesse.
Vocit'ig Coldlstreaims warein opgegeven als
gesneuveld ala den slag bij Magerfon'tein. Zij
blijken slechts gevangen genomten.
Jauiès, in de x>Petite Iïépublique", de
debatten io het Engelscbe Lagerhuis bespie-
keud, betreuit bet dat niemand den moed
heeft gehad le eischen dat men den ooslog
staakt. Hq hoopt dat de socialisten in Enge
land zich meer met de publieke zaak zullen
bemoeien. Het Britsche proletariaat moet zich
vereenigen en opkomen legen den oorlog,
evenals het Fransche proletariaat de pogin
gen moet bestrijden om Engeland en Fran
krijk in onmin te brengen.
Sir Edmond Monson, de Engehche gezant
le Parijs, is met verlof naar het Zuiden
vertrokken.
Sommigen brengen dit verband met de
onderscheiding van Léandre, den teekenaar
van »La Rire". Maar de »Gi! Bias" en de
nEclair" zoekeD het dieper. Zij zeggen dat
de gezant heimelijk naar Rome is gereisd
om daar zijn collega lord Currie te steunen
in diens pogingen om de Italiaansche regee-
icur, ofsctteon zij sléchts eon (headxalinig warm
vau wa.t/ hij gezegd! had.
„Hot is geen liefde, Daisy daar héb jo
géliij'k in. „Maar lxet is voldoend© om te trou-
w>en."
„Eu weuscht u mij tot vrouw, zonder dat
u mij liefhébt?" vroeg Daisy.
Hij wist niet wa.t to antovooiden1. Hij kon
haai* niet zeggeu wat hij afgeluisterd flxatcl, cm
dait liij met hatxr vvdldo trouwen uit medelij
den. met toar. Hij wilde tooi* niet. gnnveu
door fliaar do waaikeid' te zeggen. Wat moest
hij zeggen?"
„Do gelukkigste huwelijken," zei hij, „zijn
niot aitijjd die, welke uit jonge liefdé zijn
voortgekomen. Daisy, woud mijn vrouivv
jo zult je niet te beklagen lxébbein ovor te
weinig geïuk."
„Zou ik u gelukkig kunnen maken
vx-oeg zij zadit. „Als ik dacht da.b ik dat kon,
dan zou ik niet aarzelen. Ik wil liever uw
geluk dan het, oxijine. Ik zou alles ter wereld
voor u dben."
„Dan moet je juist doen wat ik je nu
vraag. Je zult mijn vrouw werden wil jo,
Daisy V'
En zij antiwooidde „ja" en bezegelde aldus
'haar lbt.
Hij nam haar hand in de zijne, maar niet,
om ca* een kus op te drukken. Zélfs nu hij
haar hand vatte, kwam de herinnering in
hem op aan een andere, blanke en mot juiwoo-
lou getooide Biaind, di© hij gekust tod met
torbstochtélijfce kussen, em die hij, later gei-
weigend had aan te raken. Hij joeg.dfe her
innering van; zidlx. Hot meisje dat ham lief
haid, zou zijn vrouw wonden.
Zoo ware® zij verloofd, e® Daisy kou ntog
ling over te halen zich voor «enigen tijd
met de bezetiing van Egypte te belasten.
Een communiqué aan de Parijsche bladen
noemt dit echter ongegrond. Sir E. Monson
is eenvoudig voor zijn gezondheid naar Nizza
gegaan.
De anti-semiet Firmin Faure zal in de
Fransche Kamer Delcassé interpelleeren over
diens buitenlandsche politiek, en met name
over een mogelijke inmenging van Italië in
Engelsch-Transvaalsche conflict.
Falliéres is met 175 stemmen herkozen
tot voorzitter van den Fianschen Senaat.
Peytral kreeg 9, generaal Mercier 2 stem
men.
Het schijnt dat generaal Mercier toch nog
zijn trekken thuis zal krijgen.
De rapporteur van de begiooting van oorlog,
Camilla Pelletan, heeft van het departement
van oorlog het geheele dossier ter onderzoek
ontvangen dat betiekking heeft op den veld
tocht op Madagascar. Men zegt dat Pelletan
zonder erbarmen de misbruiken aan het licht
zal brengen, waaraan generaal Mercier zich
bij de voorbereiding van dezen veldtocht heeft
schuldig gemaakt.
Koning Leopold heelt de benoeming van
Surniont de YoRberghe tot minister van
nijveiheid en arbeid en van Liebaert tot
minister van spoorwegen geteekend.
In puilement.iire kringen te Berlijn wordt,
r.aar de sNationalzeitung" verneemt, met
groote stelligheid veizrkerd dat Von Miquel
zich volgens zijn eigen verklaring na afdoe
ning der kanaal wet in het privaat leven zal
leiugtiekken en zicii te Frankfort vestigen.
Von Miquel is nog ongesteld.
Prins Ileimicli van Pruisen is gisteren te
Napels aangekomen.
Gisteien is op liet departement van bui
tenlandsche zakeD te Washington hel Hay-
Pauncefote-veidrag geteekend dat, naar het
schijnt, het Clayton-Bulwei-veidrag in zake
het Nicaragua.kanaal in dien zin wijzigt, dat
Engeland feitelijk zijn aanspraken op toe
zicht op het kanaal laat varen, zonder daar
voor eenige vergoeding te ontvangen.
Te Marlt id lieeisclit de influenza lievig; er
zijn 5000 zieken, onder wie Romero Robie-
do, Canalejas, Pi y Margall, Gamazo, mar
kies de Vega, markies de Cerralbo en vele
andere mannen van naam.
Engelscbe berichten, uit Odessa te Kon-
stantinopel ontvangen, zeggen dat Rusland
behahe het in Zuid-Rusland staande 7de
legerkorps nog een divisie van het i5de korps
naar den Kaukasus dirigeert, waaraan het
vermoeden wordt vastgeknoopt, dat ook deze
troepen naar de Afghaansche grens zullen
gaan.
De »Ifö!n. Ztg." meent dat dit bericht onder
vooi behoud dient te worden aanvaard, daar
het 15de korps in Warschau staat. Mocht het
echter bevestigd worden, dan gelooft het
blad er uit te mogen opmaken dat Rusland
zich aan zijn westgrens, waar het zich tot nu
toe steeds versterkte, nu zóó veilig weet,
dat het een deel zijner troepen daar meent te
kunnen ontberen, nx. a. w. dat Rusland,
wanneer het een actieve politiek in Gentraal-
Azië begint, rekent op goede betrekkingen
tot Duitschland.
niot de 'helle zouu^stx-aal begrijpen die op
haar was neei'igeidaald. Telkens wear herhaal
de zij het bij zich zalf dat zdj met mijnheer
Clifton gitiig trouwen, dait zij zij a vrouw zou
zijn; maar rij kon. Ihet rich iriet voorstelen.
Plotseling keek rij naar hem op.
„Mijmiieor Clifton," zeid® rij, „u moet mij
todi eens zeggen waarom, u opeens zoo bent
gaan denken Gisteren siprak u er ailleen van.
weg te gaan, en hoopte u, als u terug
kwaamfc, mij geluikJdg getrouwd te vinden.
Toen dfléhit u er toch nog niet aan mij te
vragen uw vrouw te worden'?"
„Neen, dut deed ik ook niet, Daisy."
„Waardoor is die gedachte dan bij u op
gekomen?" liMd zij aan. „Ik tod niooit kun
nen' deniken dat u opeens zoo van plan zoudt
veranderen. Hoe is u dlaiar zoo plotseling op
gekomen
daar zoo plotsefling op gekomen?"
„Dait is mij® geheim, Daisy," antwoordde
liij zeer vriemMijk. „Het doet er immers niet
toe cf ik één of zesbi'g dlagen vooraf zoo dacht.
Misschien begon ik te denken dat ik je erg
zou missen, cn bemerkte ik dat fik het niet
zonder je zou kunuen. stelten."
„Was het dat vroeg rij; eox over haar ge
heel© gelaat spreidde rich zulk een mooie
glans va n teedere liefde uit, dat bij hert, niet
over rich, kon verkrijgen haar do waarheid te
laten bemerken. Zij mm zijn hand en druk
te dio ifl. db tore. „Was het dat? O, ik ben
zoo blij." Zij snikte bijna, terwijl rij dit aai
de. „Ik docht dat u misschien mot mdj, wiiMo
trouwen, omdat u modelijden mét mij! luidt.
U hëbt. mij zoo gehtkkig gemaakt,"
Wordt vervolgd), -
