53stc Jaargang.
Donderdag 8 Februari 1900.
No. 10161.
Tusschen twee liefdes.
m
c
UITSLAG VERKIEZING.
Burgemeester en Wetiiouuers der Ge
meente Schiedam maken bekend, dat op heden
een afschrift van het proces-verbaal, vetmeldende
den uitslag der op 6 Februari gehouden stem
ming, ter vet kiezing van een lid patroon
van de bovengenoemde Kamer van arbeid, is
aangeplakt, teiwijl zoodanig afschrift voor een
ieder ter Gemeente-Secretarie ter inzage is
nedergelegd.
UITSLAG VERKIEZING.
BUITENLAND.
Degrootegrief der Uitlandors
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 0. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel
meer i2i/o cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 133.
HAMER VAX AKBMD voor de
Voedings- en Genotmiddelen
te SCHIEDAM.
Schiedam, den 7den Februari 1900.
Burgemeester cn wethouders voornoemd
Bc Burgemeester,
VERSTEEG.
Do Secretaris,
v. LUIK L S.
HAMER VAX AKBE1» voor dc Alco
hol-industrie te Schiedam.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Schiedam maken bekend, dat op heden
een afschrift van het proces-verbaal, vermel
dende den uitslag der op 6 Februaii 1900 ge
houden stemming, ter veikiezing vah 1 hd-piitroon
en 1 lid-weikman van de bovengenoemde Kamer
van arbeid is aangeplakt, terwijl zoodanig
afschrift voor een ieder ter Gemeonte-Secreiarie
ter inzage is nedergelegd.
Schiedam, den 7dan Februari 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester
VERSTEEG.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 7 Februari 1900.
DË OORLOG,
Uit Natal nog altijd geen spiertje nieuws.
Ten minste een door het agentschap van
sCentral News" te Durban gemeld gerucht,
dat Zondagmiddag door Bullet's leger een
ernstig gevecht is geleverd, is te onbetrouw
baar, dan dat wy er eenige beteekenis aan
kunnen hechten.
Of Duller nog eens de Tugela is overge
gaan blijft een mysterie.
Bij Colenso is reeds een der pas aan liet
front ontvangen marine-kanonnen in stelling
gebracht. De mblauwjakken" doopten het Lady
Randolph Churchill.
Generaal Woodgate, op Spionkop gewond,
schijnt op den rand van het graf te liggeD.
Van de Westgiens vernemen wij alleen
dat de Boeren zich tusseben Kimberley en
Modderrivier schijnen te conceritreeren. Wij
dachten dat zjj dit reeds weken geleden had
den gedaan. Zij zullen zich daar achter, een
nieuwen aanval verwachtende, op den strijd
voorbereiden.
Het eerste groote nieuws schijnt evenwel
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEHME.
33)
Aik dooi* toovwrsilag keende de licMij'ko
blos op baar gelaat terug; baar oogen sctuit-
tendem weer. Zij was wedbr heb van geluk
stralende meisje dat hij had gekend). De
stamt van liefde, iiartstoobt etn verdriet
schoen voorbij te zijn baar zielsrust was te
ruggekeerd.
Zwijgend wandelden zij naast elkaar. Dai
sy sprak het eerst.
„Alk ik uiw vrouw ben," zeido zij, „zal ik
u data mow t behoeven te verlaten 1"
„Neem, Daisyin leven on in dood! zullen
wij bij elkaar blijven."
Zij glimlachte, oa hij dablit bij zich zelf
dat hij mooit op eanig gelaat zulke volmaak
te tevredenheid, zulk volkomen geluk (had
gezien.
„Ik ben zoo geMdtig," aaide zij weer.
„Maar het is mij, nog zoo vreomd. Ik heb
nooit gedacht dat ik met iemand zou willen
trouwen, on nu ga ik met u trouwen,"
„Eén ding is ea* nog, Daisy," zei Sir Clin
ton. „Ik beat niet van meaning vt-rand-erd
ik ga naar het buitenland zou jo bereid
zijn je moedor to verlaten en met mij mee
■te gaan
„Ja, ik houd heel veel van haar, maar ik
zou u volgen, tot heb einde der aarde."
„Heb je mij werkelijk zóó lief, Dafey?"
vroeg hij. En het antwoord dolt zij gaf, moest
hom wel tevreden stellen.
uit de Kaapkolonie te moeten komen. .Mag
men Engelsche berichten gclooven dan zijn
de Boeren te Colesberg omringrid. Hebben
deze zich overgegeven, dan zal Kelly-Kenny
nog slechts Gaiacie de hand hebben te reiken
jammer dat de Boeren in sterf0 «telling
zich in de Stormbergen bevinden om den
inval in den Vrijstaat met succes ie beginnen.
De laatst door ons ontvangen telegrammen
wettigen evenwel liet vermoeden dat de
zaken niet zoo gunstig staan, als men wei
in Engeland denkt. Althans French" opera
tie naar Norwals Pont schijnt nog niet zoo
heel vee! om 't lijf te hebben.
Intusschen gaan voortdurend nieuwe troe-
pee naar Zuid-Afrika. Deze week zullen in
het geheel 3500 man cavalerie en bereden
infanterie en 10,000 man infanterie en militie
op weg naar Kaapstad zijn.
Maandag zijn uit Queenstown 100 officie-
ten en 2070 soldaten van het Canadeesche
contingent naar Zuid-Afrika verdokken.
Volgens de nFigaro" heeft de Italiaansche
agitator Cypriani dr. Leyds aangeboden een
hulpkorps van 1000 man voer Transvaal te
vormen. Maar dr. Leyds weigetde. De Boeren
waren zelf sterk genoeg.
In lief Engelsche Parlement.
De oorzaken van den oorlog.
Wij dienen nog even terug te komen op
de Laget huis-zitting van Maandag en wel
op dat deel van Chamberlain's rede waarin
over de oorzaken van den oorlog wordt ge
sproken.
Chambeilain, wiens rede in de Engelsche
bladen eikend wordt als de beste die het
debat over het adres van antwoord tot nu
toe heeft opgeleverd, was zeer gematigd en
handig in zijn betoog.
Over de oorzaken van den ooriog liet hij
zich aldus uit
De strijdvragen tusschen Boeren en Britten,
tusschen Engeland en Transvaal zijn groote
strijdvragen van principieelen, niet van tech-
nischen aaid. Zij berusten niet op bij/.ondei-
heden bij de onderhandelingen rrmat het zijn
quaesties die reeds vóór 1895, vóór 1881
zelfs, aanwezig vvnien. En den inval van
Jameson èit de kb sieclit-qiinestie èn d- eou-
feientte te Bloemfontein noemde Chambei-
lain dan ook niet ooizaken, maar incidenten
en gevolgen van een sinds lang bestaand
geschil.
Zéér ver ging du minister terug in het
zoeken der oorzaken van lu-l geschil. Niet
fet den op de ovet winning der Boeren hij
ajuba gevolgden vrede is du strijd begonnen;
the viede, de Majuba politiek van liet itbetale
ministerie-Gladstone, beeft het geschil slechts
verscherpt, en nog voordat de inkt dei
Majuba-convontie was opgedroogd, begonnen
de Boeren reeds de bepalingen daarvan te
breken.
Gladstone was zeker de Boeren niet on
vriendelijk gezind, vervolgde Chamberlain
zijn regeering had de Majuba-conventie gt-
sloten, en toch was Gladstone, voordat er
drie jaren om waren, teeds gedwongen de
gevaren van een burgeroorlog in het door
Hollanders bevolkte gebied onder de oogen
te zien, ernstige krijgstoerustingen, die met
groote kosten voor Engeland gepaard gingen,
te ondernemen en een militaire expeditie
naar Zuid-Afrika te zenden om de Boeren te
dwingen de conventie na te leven.
„Dua bon je bereid, alles voor mij to verla
ten, en ütom jo ea* in toe, dat wij dadelijk
trouwen, Daisy. En ga je dam meit mij mee
naar Frankrijk
„Ja; ik stem er van harte in, toe," zei
Daisy. „O wait ben ik gelukkig! Toen ik van
morgen opstond, wemsehto ik dat de vogels
zouden ophouden met zingen en de zon mat
ecthijtveai. Ik was zoo «ngeMklkig, dat' allo lo
ven mij een bespotting toesdhecn."
„■En dalb alleen om mij, Daisy F
„Ja, mijmihuor Clifton, allcuti om u. Nu
is liet woei* boel anders. AjLs liet niet erg kin
derachtig was, zou ik wxA naar do tmtwkw
willen dansen, mnair dat majg ik wtt doen."
„Waarom niet, Da«sy 1"
„Alls ik tra trouwen, dan moot ik loeren
ernstig en Stommig te zijn. Dat zijn allo ge
trouwde dam os, niet wam*?'
Kiix* Clinton lachte. Hij kon zich wol en
kele getrouwde dames herinneren, dio nu
juiist niot bekend waren om haar ernst en
stommigheid.
„Jo moet geon moeite doen om jo in eenig
opzicht te veranderen," zei hij. „Zooals jo nu
bent, vind1 ik je allerliefst eon echt ve?.d-
blownpje. Alk ee'n iuiiiblaemi zou je mmlda,
zijn."
„Is dat ciou complimentje,?" vroeg zij in
twijfel.
„Zeker. Ik heb jo neg niet veel compli
mentjes gemaakt, wel, Daisy?"
„IJ hebt mo het grootst mogelijke ge
maakt dooi* mij to vragen uw vrouw te wor
den," zei do zij zaailub.
En, al had. (hij haar niet lief, toch vootl'do
Sir Clin tan zich aangenaam aangedaan.
Ctmmbeildjn concluded de dus dat de
twisten met Transvaal ni°t bet wetk van
één Biilsehe legeeting, maar haar ooi zaak
vit,(hm in den aaid der omstandigheden, in
de gtoote verrchilleu van karaktei, zeden
en beschaving tusschen Biitien en Boeren.
Het spreekt van zelf dat de rntnisterieele
leden deze uiteenzetting wairn toejuichten.
Ei is dan ook een kern van waarheid in
Clmtnbei leiu's betoog. Indetdaad gaan de ge
schillen tu-sclien Engeland en Transvaal
dieper dan een kiesrecht- of een Uitlaudeis-
quae.-tie. Ind-idaad is het in den gtond het
i as-enver-chtl ert de in een eeuw van bot
singen scherp toegespitste haat tusschen
Engei-chen en Boeren, die tot dezen oorlog
heeft geleid.
De vraag is echter: aan wie de schuld
van die haat En dan weten wij hoe het
antwo iid moet luidende Bnt-clie hebzucht,
die zich zoo vaak in de geschiedenis heelt
geopenbaat d.
Dat Engeland de schuldige was, dat de
zaak der Boeren was een lechtvamdige zaak,
het blijft de onvergankelijke roem van
Gladstone dit te hebben mogen en durven
inzien,
En het is een treurig toeken van den tijd
dien wij doorleven, dat geen van Gladstone's
oude en invloedrijke mede-Lijders hel mis
leide Engelsche volk duift toe te ïoepen:
Tot zoover, rnaar geen stap voider.
Het debat van gisteren, liet einddebat over
Filztnaunee's amendement heeft opnieuw
bewezen, Ime weinig geestdrift voor recht
en rechtvaardigheid er meer m de Engel
sche liberalen leeft.
De zwakheid derop positie
bleek gisteren andermaal uit de rede van
dun bekenden liberalen aanvoerder Asquith,
die wtil het am end em en t-F i tzm aurice steun
de, maai* dé noodzakelijkheid erkende om
den ooriog voort te zetten. Het einddoel
waarnaar inen moest streven, was oen duur
zame regeling; de koloniën moesten bevei
ligd warden voor het gevaar van een boc-
konisfigen inval; aan beide rassou in Zutd-
Afika moesten gelijke rechten worden ver
zekerd. waarbij het leidende beginsel moest
zijn geen superioriteit maar gelijkheid. Do
regeling moet niet zóó zijn, dat het over
wicht van het eene ras vervangen wordt
door iiet overwicht van een ander ras. In
liet verschiet» zag Asquith den tijd aanbre
ken. dat Hollanders en Engelschcn. de oude
vijandschap vergetende, te zaïneii leven en
werken onder gelijke wetten welke niemand
kan opheffen.
De goede trouw der rogcering
stond bij dozen spreker vast. Hij geloofde
dat de ooriog noch bedoeld, noch gewenscht
was door die regeering, maar het was een ge
heel andere vraag of deze wel de beste
stappen had gedaan om den oorlog te ver
mijden. De afwezigheid' van de bedoeling
om een oorlog te beginnen, was dc eenige
verklaring van den toestand van militaire
onvoorbereidheid waarin Engeland nu ver-
koert. De oorlog zou misschien te voorko
men zijn geweest door president Kruger.
Als ik kou denken,aldus Asquith,dat achter
de onderhandelingen welke de Britsehe rc-
gcering voerde, de bedoeling stak om den
weg te effenen voor dc annexatie van Trans
vaal, dan zou ik, ondanks den inval op
Brltseh gebied ea de Britsehe verliezen aan
XX.
Een, onbeminde vrouw.
Het duurde wol een paar uur voordat me
vrouw Erne van haar verbazing bekomen
was. nij mat Daiisy trouwen 1 Het leek
ongelooflijk. Zij had nooit een zweem van
liefde bij hom opgemerkt voor Daisy. Hij was
vriendelijk togen haar gewest, on scheen
zeer op haar bijzijn gesteld maar, goeidb
hemeldaar had zij nooit van kunr.cn droo-
men. Het had haar d'iep verdriet gedaan dit
Daisy zoo aan hein ge,hecht bleek te zijn
maar dait heit zou eindigen, met een huwelijk,
kwam haar wol hot wonderlijkst voor.
Zij wist niet wat te zeggen, toon Sir Clan-
ton haal* Daisy's hand vroeg. Zij nam do hp
van haar boezelaar in haat* band en rolde die
heen on weer, ate wilde zij ea* eeaig begrijpen
uit persen.
„Wat zoai ik er tegen kunnen üiebbcin,
mijnheer Clifton," zeido zij, „als Daisy u lief
hoeft en u haar? Ik zal haar verliezen'dat
is zoo. Maar als zij gelukkig is, mag ilk daar
niot aan denken."
..Zij zal gdtilëleijg zijn." zei Sn* Clinton.
..Daar komt u voor uw heeie leven gerust op
zijn. Haar goluk zal mijn eenige zorg zijn."
Weer keck muvrouw Erne naar hom op.
nu niet een vertegen uitdrukking op Kaar ge
laat.
„U weet dat wij hooi arm zijn, mijnheer,
zcid'a zij. „Ik behoef u niet, te zeggen dat
Daisy gcon vermogen heeft. Maar, neem mo
niet kwalijk maar, ze lieeft ook sreon kleo-
ren1, dio passen voor uw vrouw. Daisy heeft
me gezegd dat zo met u weggaat; zij kan.
menschenlcvuis, mijn stem met geven om
nog één cent toe te staan voor de voortzet
ting van den oorlog. Maar dat is> niet de
meeiiïüg van dc eroote meerderheid der
Engelschcn. Al wordt dc manier waarop de
onderhandelingen gevoerd zijn, gccritiseeid
cn veiooideeld, wat betreft den plicht on
de noodzakelijkheid om den oorlog voort te
zetten, zijn Parlement en volk één van zin.
Niettemin werd door Asquith
dc regec rings politiek
g e w r a a k t.
Men kan beweren dat de oorlog Enge
land opgedrongen is, meende hij, maar
daarom kan toch niet het beleid, do toon
en het oordeel aan Engelsche zijde wonden
goedgekeurd. Het kan niet ontkend .vouten,
dat er van 1895 af gebrek aan vooruitziend
heid cn doorzicht is geweest. De regeering
heeft niets gedaan om de achterdochtigheid
bij de Boeren, welke in deze gcheelo zaak
zulk een ernstige factor is geweest, weg te
nemen. Asquith geloofde dat geen enkel
Britsch staatsman ooit de bedoeling luid,
Transvaals onafhankelijkheid te kortwieken
(sir), maar dat was een reden te meer om
geen voedsel tc geven aan die achterdoch
tigheid.
Minder tam d*au Asquith toonde zich
diens partijgenoot Lloyd-George. liet
amendement - Fitzmaurice ondersteunend,
noemde hij de beschuldiging, dat dc Trans-
vaalsehe regeering tyranniek was en de
vreemdelingen onderdrukte, ongegrond, en
gaf als de groote grief der Uitlandcrs tegen
Transvaal aan, dat het geen wet wilde uit
vaardigen, waarbij hot wegloopen der in
boorlingen nib de mijnen verboden word
Een zuiver binncnlandsclic aangelegen
heid dus.
Nad.it de conservatieve sir John Stiiling-
Maxvvell cn kolonel Kenyou-Slaney gepro
testeerd hadden tegen het amendement
nam
Sir II. C a m p b e 11-B a n u e 1* ma n
nog eens het woord om van de zijde der op
positie het dubat te sluiten en de argumen
ten die de regeering had aangevoerd, te be
strijden.
De hbcrale leider vroeg op welke gege
vens de bewering van een Afrikaandcr sa
menzwering in Zuid-Afrika was gebaseerd
Ilij voor zich had evenveel sympathie voor
de Hollanders als de Engelsclion in dc
Kaap. Als hij in mindere mate den nadruk
had gelegd op de grieven der Bntsche on
derdanen in Transvaal, dan was dat o. a.
omdat de Britsclic regeering als hun kam
pioen was opgetreden. Engelschcn en Hol
landers moesten samenleven aan de Kaap;
dat is de oplossing.
Geen reden tot ontmoediging
of paniek achtte Banuerman aanwezig
Daarom mocht de oppositie vrijelijk criti-
seeren. Do oppositie wenschte dat er een
po-litiek zou gevolgd worden, die do meeste
hoop aanbood, dat het lijden der Engelsche
soldaten niet vergeefsch was geweest, en
dat harmonie en vrede zouden geboren wor
den uit den worstelstrijd. Als eerst liet En-
gclsch grondgebied gezuiverd is van den
vijand en Engeland's militaire superioriteit
bevestigd, wat beteekenen dan tijd cn plaats
van beslechting? Waar liet op aankwam,
dat waslioo de beslechting zou zijn.
De leider vail III*. Ms. loyale oppositie
toch niet met u op ïei- n in Kaar lande
lijk japoniuetjo, mijiilho»
„Neen. Bc ben blij da. di.araan donikt.
Koop voor haar wat u Incr kunt krijgen,
mevrouw; ik zaïl de rest wel koopen, ate wij
te Parijs zijii. Maar maak haar niet te mooi
zij is ecu veldbloempje laat haar eenvou
dig blijven in haar keus,"
Sir Clinton legde eien bankbiljet in de
hand des* gelukkige moeder.
„Ga naar Woodbura, en koop wat zij n'oo-
dig (heeftmaar u moet het gauw doen. Ik
hoop dab wij do volgende week kunnen trou
wen. Ik verlang er n.uu*. op reis te gaan.'
Hij kon haar niet zeggen, welk een onrus
tige geert in hem was gevaren, en hoe on-
verdvagélijk het leven in bot landhuisje voor
I ram was geworden.
Mevrouw Erne keek wat hij haar gegeven
had, en zij wa»s bijna ontsteld, toen zij zag
dat het een biljet van vijftig pond was Vijf
tig jiond en alleen voor kleeren. Wél, zij
had er in haar lieelo laven nog niet zooveel
voor uitgegevenZij wist kwalijk hoe zij dat
bedrag mioest besteden.
,,AÏ koop rk zijde en fluweel voor haar,
dadtit zij, „dan is er nog niet zooveel geld
voor aoodig."
Zij ging met do verrukte, imitig-griukkégo
Daisy naar hot landstadje».
Mot. aarzelende schreden gingen zij den
vooinnmiistm winkel van Woodburn binnen
een winkel waar zij nooit ha.d durven koo
pen. Vijftig pondNeen zeker, nooit had
geld zul'k geluk gaajh'ontai. Voor hot eerst
wesdon Daasy's kleine voetjes omslatc® door
elegante schoentjes, haar tengere (handjes
door zacht leer. Het mooie japonnetje gaf
aanvaardde de door Asquith gestelde voor
waarden hij zou -temmen voor het amen
dement omdat het do dwalingen en tekort
kom ingen van het vcrlcdcue veroordeelt, dio
als zij na den oorlog opnieuw begaan wer
den, noodlottig moeten zijn voor de harmo
nie en een goed bestuur van Zuid-Afrika.
Met het antwoord der regeering belastte
zich Balfour, cn zijn antwoord was een
vorlieerlijkiiigvan Chamber
lain c n het imperialisme.
Hij zag in het amendement geen aanval
op de regeering. maar op Chamberlain.
Deze kon echter die aanhoudende aanvallen
gerust over 't hoofd zien, want gedurende
den tijd dat liij aan het bevind was, had
het Britsehe rijk voor dc eerste maal een
volkomen bewustzijn getoond van wat het
was en wat zijn bestemming was. Ten spijt
van die kleine aanvallen was zijn naam
voor altijd verbonden met dit groote mo
ment m de geschiedenis van Engeland.
En ook aan den schandelijksten, onzede
lijk sten oorlog van deze eeuw, had Balfour
cr vrijelijk bij kunnen voegen.
Maar Balfour wendde zich togen de op
positie. Zeker, deze mocht de politiek der
regeering critiseeren, doch zonder votum
van wantrouwen; want wat het land te
vrcezen had, was dat vreemde natiën en de
staatslieden van Transvaal zouden denken
dat de verdeeldheid van het Lagerhuis hun
een kans gaf. Daarom deed hij -een beroep
op de oppositie om geen votum uit te bren
gen, dat als gevolg zou kunnen hébben ver
lenging van den oorlog en vermeerdering
(ter Europcesehe verwikkelingen.
Hot a men dement-Fitzm aurice
verworpen.
Balfour's beroep was niet vergeefsch.
Toen 't amendement der oppositie in stem
ming werd gebracht, verklaarden zich
s'echts 139 leden cr vóór; 352 afgevaardig
den stemden tegen liet amendement.
Sc-lioon in ongunstige conditie een der
tig a veertig regeeringsgezinde loden van
het Lagerhuis bevinden zich in Zuid-Afri
ka, behaalde hot Kabinet dus e-en flinke
overwinning.
Vermoedelijk hebben de Ieren niet mee-
gertemdwij moenen dit te kunnen opma
ken uit het geringe aantal uitgebrachte
stemmen.
De mmislerieelen begrootten den uitslag
met luide toejuichingen.
Gemengde Mededeclingen.
De hertog van Connaught is naar Dublin
vertrokken om het bovel op zich te nemen
over de troepen in Ierland.
John Redmond is gekozen tot voorzitter
der hereenigde Iersche club in het Lagerhuis.
De »Maliu" spoort Duilschland aan om de
Egyptische quaestie ter hand te nemen, nu
liet door zijn Afrikaansche bezittingen even
eens groot belang heeft gekregen bij de neu
traliteit van het Suezkanaal. liet blad zegt
dat Duitschland zeker kan zijn van den steun
van den Tweebond.
Ook Whist (Valfrey) bespreekt in de »Fi-
garo" de Egyptische quaestie en betoogt dat
Engeland's macht in Egypte zeer verzwakt is.
De iKölri, Ztg." zegt dat Duitschland geen
lust heeft ten gerieve van Rusland en Frank
rijk de kat de bel aan te binden.
haar zoo'n ander aanzien da.t Sir Clinton,
hacu* kwalijk herkende. Het, was veaTukkelijik
Daisy zoo, met een diepen blos op haar go-
laat, schuchter voor hem te aion staan, al
haar best doend» om haar blijdschap te ver
bergen.
„Wel, Daisy," zei hij bewondiareinicL, „je
wordt nog een volmaakte scluxwrlmdl ondea*
mijn leiding."
„Ik wilde dat ik het kon worden," eaitde
zij. „ilk zoiu graag zóó mooi zijn, dat u altijd
cn al tijd mij met liefdie zoudt gadeslaan."
„Daisy," riep lliaar moeder met grappige
schrik uit. „Wat spreek je vrij. Mijnheer
Cliiton zal wel denken dut je geen opvoodïnfg
hebt geliad."
..Mijnheer Clifton bowondert haar open
hartigheid," zei Sir Clinton.
En mevrouw Enie ging heem, moenende
dat zij wol gemist kon vvordeai.
„Vindt u werkelijk dat ik er fef uitzie,"
vroeg Daiisy schuchter. „Vindt u mij werke
lijk zóó naai* uw* zin?"
..Hoe zou ik anders kunnen denken?" was
zijn wedervraag.
„Ik bon u zoo heel dankbaar, mijnheer
Clifton. U bent bijna te goed voor mie. Ik
ben u alios verschuldigd wat ik hob mijns
nieuw leven, mijn geluk, mijn liefde. En nu
al daze mooie dingen. Ik wilde dat i!k wist
hoe u mijn dank te tooneoi."
Hij wist op het gelaat een ra* vrouw te lo
zen, en do innige uitdrukking van het hare
zekte hcftn dat zij venvacht to dat hij h«m* zou
liiefkoozcm. Zij was vlak bij (hem komen staats,
en haar handje lag in zijn hand.
IVordt vervolgd
