Dinsdag 20 Februari Ï900
Tusschen twee liefdes,
BUITENLAND
Prijs der Advertenliêii: Van 17 regels fl. 0.90; iedere regel
meer 421/2 ceots. Reclames 30 cents pör regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Adve rtentiën bii ahnorement cp voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau 'e bekom m.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor SchiedamenVlaardingen fl. 1.25, Franco
post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
het bureau bezorgd zijn.
In de nummers, die Li»-s dag- er 7./ terdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kk*ine ,-^cae'ne.n tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij ve-ru* -netahrv' aar 1» vaau t, voldoen.
oostelijke richting naar Ramdam, twaalf
mijlen ten Oosten van Graspan, waar 's Maan
dags de geheele divisie bijeenkwam. Hij rukte
daarop snel voorwaarts naar de Rietvier waar
een afdeeling Boeren hem den overtocht be
twistte bij De Kiel-drilt en Waterval-drift,
French beschoot de Boeren een paar uren
lang met zijn kanonnen en dreef hen terug,
waarop hij Woensdag de rivier overtrok en
zijn tocht in noordoostelijke richting naar
Klipdrift en Rondeval-drift in de Modderrivier
voortzette.
Daar werd weder een kort gevecht gele
verd. De Boeren werden opnieuw krachtig be
schoten en gedwongen tot een overhaasten
terugtocht, vijf laagers in handen der Engel-
schen achteilatende met een grooten voor
raad vee en 2000 schapen.
De snelheid, waarmede French oprukte eu
zijn overweldigende strijdmacht maakten het
hem, ondanks de moeilijkheid om water te
krijgen en zijn trein te beschermen, moge!jjk
den vijand te verrassen en te overvallen.
Het telegram uit Pretoria in ons vorig
nummer over French' operatie zegt dat de
F.ngelschen bij Rondevaldrift werden terug
geslagen. Bij Klipdrift zijn zij blijkbaar ge
lukkiger geweest.
Over lord Roberts' opmarsch naarJacobs-
dal ontbreken nog de bijzonderhedenmaar
wel vernenfeo wij iets naders over de ver
overing van een Engelsch konvooi door de
Boeren by Rietrivier.
Reuter's berichtgever te Jacobsdal meldt
dienaangaande
sDonderdagmorgen werd een Britsch kon
vooi van 200 wagens aan de Rietrivier aan
gevallen door een sterk Boerenleger van
Coiesberg met tien kanonnen. De aanval
was goed overlegd. Er was tegenbevel ge
zonden aan het konvooi, doch deze order
was niet ontvangen, zoodat de tocht werd
voortgezet. De Boeren openden het gevecht
met een welgericht vuur uit eenige vijftien
ponders en Vickers-Maxims, die wat schade
aanrichtten. Het konvooi had een zwaar uur
tje, maar kolonel Ridley kon met een bri
gade bereden infanterie den vijand beletten
bij de wagens te komen. Het doel van de
Boeren was blijkbaar de voertuigen te ver
nielen, doch zij richtten gelukkig weinig
schade aan."
Dan komt er een gaping, en opeens wordt
gezegd dat het konvooi door de Boeren ge
nomen is. De verliezen der Erigelschen wor
den, de hevige beschieting in aanmerking
nemende, gering genoemdéén doode en
nog geen dertig gewonden.
In de Kaapkolonie.
In het Westen der Kaapkolonie verdienen
de gebeurtenissen met niet minder aandacht
te worden gevolgd dan die in het Noorden
van den Vrijstaat, waarmede zij nauw ver
band houden.
De Boeren toch blijken daar de Engelschen
verre d» baas te zijn. Het heet dat hun over
macht generaal Clemens gedwongen heeft
met geduchte verliezen terug te trekken naar
Nauwpoort, en onwillekeurig vraagt men
zich al hoe de Boeren hier eensklaps zoo
sterk zijjn geworden. Zou Cronjé misschien
een deel zijner troepeu van de Modderrivier
naar Coiesberg hebben gezonden met de be
doeling de Engelschen terug te drijven en
zich meester te maken van de ljjn De Aar-
Kimberley, om aldus Roberts den terugtocht
af te snijden? Dit lijkt een stout misschien
overmoedig planvan de Boeren zou het ons
evenwel niet verwonderen.
Het gevecht dat de Engelschen heelt ge
dwongen Rensburg te ontruimen en naar het
Zuiden terug te trekken, zal de verliezen
der Engelschen met een belangrijk cijfer
verhoogen. Twee geheel» regimenten zijn
afgesneden. Men weet waar ze zijn, wordt
er bijgevoegd, en men zal ze gaan ontzetten.
Tot nu toe is daarover echter niets gehoord,
en wij vreezen dat de Wiltshire-regimenten
wel van de lijst kunnen worden geschrapt.
Maar er zijn meer verliezen geleden. Een
Australische compagnie bv. werd bijna ge
heel vernietigd, en andere troependeelen zyn
eveneens geducht geteisterd.
Intusschen wordt ook op andere punten
in de Kaapkolonie gestreden. Van Sterkstroom
zijn de Boeren opgerukt tegen Gatacre's
kolonne die bij Molteno staat, terwijl van
zijn kant generaal Brabant, naar het heet
met succes, in het district Dordrecht tegen
de Boeren opereert.
Voor de Boeren is Molteno van groot be
lang, omdat dit punt de spoorlijn naarRos-
mead beheerscht. Ligt het dus in hun voor
nemen, de verbindingslijnen der Engelschen af
te snijden, dan dienen -y de voorname spoor
wegkruispunten te bezetten.
In natal.
Aan de berichten over de gevechten aan
de Tugela hebben wij niets toe te voegen.
Bijzonderheden ontbreken ten eenenmale.
Wat Buller wil, is niet duidelijk. Toch niet
zijn verloren sleutel van Ladysmith terug
halen liet zal wel spoedig blijken wat
Buller in den zin heeft en welk karakter
moet worden toegekend aan den strijd die
andermaal aan de veel-omstreden Tugela
woedt.
»Een geloofwaardig zegsman" heeft Reuter's
correspondent te Chieveley verleid dat in da
gevechten in de vorige week een zwaar kanon
der Boeren op Doornkloof onbiuik gemaakt,
een ander op Spionkop zwaar beschadigd,
een Nordenfeld voor een dag onbruikbaar
gemaakt en vermoedelijk een vierde vernield
werd.
Verspreide berichten.
Het bericht van het ontzet van Kimberley
is ook te Kaapstad met groote geestdrift ont
vangen. De vlaggen werden uitgestoken en
men trok juichend naar het regeermgsgebouw,
het skasteel", waar de militaire bureelen
zijn en cu de kantoien van de Argus",
terwijl braaf gefloten en gesist werd voor de
kantoren der Afrikaanderbladen en de wonin
gen der onpopulaire ministers.
French is bevorderd tot generaal-majoor
en Kekewieh tot kolonel rwegens diensten,
bewezen in velband met de verdediging en
het ontzet van Kimberley."
Naar uit Kaapstad 'aan een Engelsch blad
woidt geschreven mag het geen wonder
heeten, wanneer de Kaapsche Hollanders
naar de Boeren overloopen. De Engelsche
soldaten treden nl. zelfs in dorpen en steden,
waar do staat van beleg nog niet eens is afge
kondigd, zoo eigendunkelijk en hard op dat
dit de inwoners in de hoogste mate verbitterd.
Leon, een Fransch ingenieur, die zich nis
agent der Creusotfabrieken bij het Boeren
leger bevindt, is Maandag hij Kimbeiley
gevaarlijk aan het hoofd gewond, terwijl hij
naar het bombardement stond te kijken.
>Pearson's Weekly" looft f 3000 uit voor
hem die den juisten dag noemt, waarop de
Algemeen overzicht,
SCHIEDAM, 19 Februari 1900.
DB OORLOG.
Zijn de kansen gekeerd?
Wil men de berichten van lord Roberts
over de krijgsverrichtingen in het Westen
naar den letter geiooven, dan ziet liet er voor
de Boeren bedenkelijk uit. Kimberley ont
zet. Cronjé in vollen aftocht, voortdurend
bestookt door Kelly-Kenny die hem najaagt
als wijlen Farao de Joden French die
Kelly-Kenny nog een handje komt helpen
de Vrjjstaters ontmoedigd... Waarlijk, er is
reden voor de Engelsche bladen om victorie
te kraaien eindeljjk dan toch heeft de oorlog
den keer genomen die van de ministerstafel
in Hooger- en Lagerhuis zoo dikwijls is ge
profeteerd. Bobs kwam, zag en overwon.
Zou het waar zijn De Engelsche pers
durft deze stelling nog niet aan; de toon der
meest-beteekeneude bladen is nog eem'gszins
gereserveerdmen weet blykbaar niet goed
hoe men 't heeft. Zooveel voorspoed opeens
is ook wel wat verbijsterend.
En ook wij, al trachten we ons van alle
optimisme te ontdoen, kunnen moeilijk aan
nemen dat de wind plotseling geheel zou
gedraaid zijn. Nog daargelaten dat er in de
telegrammen wel iets tegenstrijdigs is, dat
eenerzijds gesproken wordt van een door de
Boeren genomen konvooi, anderzijds van het
buitmaken van wagens door de Engelschen
(zou Kelly-Kenny misschien bezig zijn een
Engehoh konvooi te hernemen dit alles
daargelaten, lijkt het toch zonderling dat de
Boeren opeens het hazenpad zouden kiezen
zonder één krachtige poging om zich den
vyand van het lijf te houden. Zeker, Roberts
beschikt over een overmachtig leger, maar
de Boeren strijden niet voor het eerst met
één tegen vier, vijf of meer.
Er ligt o. i. iets angstwekkends in dien
terugtocht der Boeren, en onwillekeurig den
ken wjj aan het steeds vluchtende Russische
leger in 1812 en het vreeselijk lot dat de
egrande armee" wachtte.
uToch optimisme I" zal de lezer denken.
Neen, dat niet. Wij nemen de mogelijkheid
aan dat de Engelschen inderdaad succes
hebben. Maar wij ontveinzen ons niet deze
andere mogelijkheiddat de onverwachte en
ongedachte terugtocht der helden van Modder
rivier en Magerfontein dient om het een of
andere weldoordachte plan mogelijk te maken.
Wjj kunnen ons daarin natuurlijk niet
verdiepen; de daarvoor noodige feitenkennis
ontbreekt ons. Maar, als voor eenige dagen,
zjjn wij van oordeel dat het verkeerd zou
zyn plots de zaken donker te gaan inzien.
De Boeren verdienen dat wij vertrouwen in
hen stellen.
En danéén zwaluw maakt nog geen
zomer, één overwinning nog geen definitieven
overwinnaar.
Aan de Westergrens.
Intusschen schijnt men toch wel van het
ontzet van Kimberley te mogen spreken, en
indien de bijzonderheden die Reuter over deze
tocht meldt, de feiten niet overdreven voor
stellen, dan dient men generaal French voor
zijn kranig uitgevoerde operatie de eer te
geven die hem toekomt.
Zondagmorgen den llden vertrok French
uit het kamp aan de Modderrivier in zuid-
groote wereld door in de verschillende bla
den; o var Lady May wend niet gesproken.
Ilij verlangde naar haar te vragen. Hij be
sloot den morgen te gaan doorbrengen ;u
zijn club; idiaar zou hij waarschijnlijk wel
iets van baar lioorcn zij bekoorde tot die
vrouwen over wie mannen nooit moede wor
den te spreken.
Onderweg ontmoette hij twee oude vrien
den. Hij zou de geheele werolxl hebben wil
len geven om de kracht te bezitten een van
hen. Do vragen naar Lady May om zijn
gelaat met een onverschillige, zorgeloozc uit
drukking te 'kunnen opheffen en te vragen
„A propos, hoe maakt Lady May Trevlyn
hot? Is zij al getrouwd?"
Hij had thuis op zijn eenzame kamer de
proef genomen hoe die woorden zouden klin
ken met een feilen blos van schaamte over
zijn dwaasheid', had hij ze hardop ui tgespro
ken. Maiar zelfs daar, waar geen oog hein
zien, geen oor hem hooren kon zelfs daar
had. hij die woorden slechte kunnen stame
len.
Neen, het was onmogelijk. Hij liet die
gedachte va-en lnj zou geen man of
vrouw over zijn verloren geliefde op koelen,
onverschilligen toon kunnen spreken; hij
moest maar op zijn geluk vertrouwenin
rijn club, waar over allés en allen wend ge
sproken, zou zeker ook wel over Lady May
gesproken wonden.
Hij was verward in zijn begroeting van
oude kennissen en vrienden. Voortdurend'
hoopte hij dat de een of onder hem over La
dy May hou spreken. Maar het leek wél of
leen omdat do lichtzinnigheid eencr vrouw
mij tot waanzin had gedreven."
Hij ontbeet met kolonel Dempster, en
toen zij aan tafel zaten, deed hij al het mo
gelijke 0111 Lady May's naam door hem te
doen noemen. De galante kolonel sprak ook
over alle Londenschc belles, maar h a a r
naam sprak hij niet uit.
„Zij is bepaald getrouwd en het land uit
gegaan," dacht Sir Clinton. ,.Ik kan het mij
niet anders voorstellen."
Na den lunclx ging hij bezoeken maken
en nam een uitnoodiging aan om bij Lord
Mcrlock te dineeren.
„Het is een heerendmertje," zeide zijn
Lordschap. „Ik houd zelf erg van een hce-
rendincr. Daar kan je zeggen wat je voor
den mond komt, en je bent niet gedwongen
jc besten tijd zoele te maken met dames te
onderhouden."
Een heerendiner gaf hem een grooten
kans; gewoonlijk werd bij zulke gelegenhe
den zeer vrij over dames gesproken. En dan
zou ook wel Lady May ter sprake komen.
Het was een vroolijk diner; menig pi-
quant feit uit de „cbronique scandaleuse"
werd smakelijk opgediseht; met ieder glas
wijn werd een reputatie gemoord; de be
langwekkendste echtscheidingen die aan
hangig waren, werdén luchtig besproken en
echtsoheidingsprocessen die men verwacht
te, evenzeer. In één woord, het discours was
uitermate opgewekt, en natuurlijk gingen
allen hoogclijk gesticht van tafel.
Maar toch hoorde hij Lady May's naam
niet noemen. Toen het diner afgeloopen en
het gelach dat de laatste kwinkslag had ge
wekt, was weggestorven, toen d'e gasten al
len vertrokken waren, kwam het bii Sir
Clinton op, eens naar Cliffe House te wan
delen en te zien of hij iets van Lady May
kon ontdekken.
Hij stak een sigaar op en ging er lieen.
Cliffe House was geheel donker. Zijn hare
bonsde toen hij naar do welbekende ven
sters, de deur, de klcme balkons keek. "Was
zij daar, zijn sclioone, verloren geliefde?
Een wijle stond hij tegenover het huis;
toen wandelde hij op en neer. Maar opeens
slingerde hij met een onderdrukten uitroep
zijn sigaar weg.
„Genadige hemelzcide hij. „Wat ben.
ik een dwaas! Hoe kan ik vergeten dat ik
getrouwd ben getrouwd en dat de lief
ste vrouw tor wereld op mij wacht in het
land van den olijf en den wijnstok Ben ik
dan zoo zwak of zo0 gek dat zelfs de lucht
op deze plaats mij weer tot waanzin drijft?
Ik zal naar huis gaan en aan Daisy schrij
ven."
Ilij wandelde de breede, mooie straat te
rug. Rijtuigen, met prachtig geklcede en
van juweel en schitterende vrouwen, snorden
hem voorbij. De avond was zacht en sappig
van dauw, verzoet door den geur van bloe
men, zat van de uitwaseming van joug-groen
gebladerte. Duizenden sterren tintelde aan
den hemel lieflijke, reine oogen die op
hem neerzagen met hun heiligen blik en de
waanzinskoorts die zijn aderen deed trillen,
tot bedaren brachten.
(Wprdi vervolgd.I
men samengezworen had om ha..* naam
niet te noemenniemand maakte ook maai
de geringste toespeling op liaar. AI de on
derwerpen van den dag werden besproken
en uitgepluisdhet bal bij den hertog van
Itosecarn, de partij van Lady Lceson, de
soiree-dansante bij Lord Rushton maar
over het eenige onderwerp waarover heel
zijn ziel dorstte iets te hooren, geen enkel
woord.
Hij luisterde ingespannen en verloor geen
woord van wat, ara hem heen gesproken
werd. Hij zou zijn vrienden zoo graag heb
ben toegeroepen
„Vertelt mij toch iets van Lady May 1"
Hij deed vragen die, naar hij dacht, hot
gesprek op haar zouden brengen, maar ook
dit baatte niet. Voor zooverre het zijn ver
langen gold om iets te hooren over zijn
sehoone verloren geliefde, was zijn geheele
morgen verspild. Niettemin voelde hij rich
aangenaam getroffen door de wanne ont
vangst die iedereen hem bereidde hij
werd letterlijk overstelpt met vragen en uit-
noodiigingen.
Waar was hij geweest? Wat had hij uit
gevoerd? Waar iiad hij toch gescholen?
Zijn hand werd wel honderd malen in
vriendschap gedrukt. De een drong bij hean
aan te komen dineeren, een ander vroeg
hem voor 's avonds. Kortom, Sir Clinton
Adair was ©enigszins verbijsterd over de
wanne vriendschap die hean ton deel viel.
„En di,t is de wereld die ik ontvlood,"
dacht hij bij zich zélf„dlit rijn de vrienden
waarvan ik mij met verachting afwendde, al-
DOOR
CHARLOTTE M. BRAEBME.
.Zijn terugkeer zou vandaag het algemee
ns onderwerp van gesprek en morgen reeds
weer vergeten zijn. Maar één ding hinderde
hem: hij moest zijn huwelijk bekend ma
ken; niemand! in Engeland' wist er iets van,
en iedere minuut langer zwijgen zou <le
mededeeling onaangenamer maken. Waar
om, kon hij zelf niet zeggen. Daisy was een
bekoorlijke vrouw, die Lean innig liefhad tri
zijn liefde ten volle verdiende; zij was een
gr adieuse, volmaakt© vrouw, over w»e hij
zich waarlijk niet behoefde te schamen
niemand wist iets van haar afkomss of fa
milie, en niemand behoefd© daarvan ook
iets te weten. Telkens weer vroeg hij zich
zelf dan ook af, hoe het kwam dan het
denkbeeld', zijn huwelijk bekend' te maken,
hem zoo onaangenaam was. Misschien vrees
de hij dat men hem zon plagen, omdat hij
zijn vrouw in den vreemde had achtergela
ten misschien was hem ook de gedachte
onaangenaam dat er druk over hem gespro
ken zou worden. Hoe dit ook rij, Sn* Clin
ton zag er verschrikkelijk tegen op.
„Be zal het morgen doen," nam hij zich
voor. Een paar uurtjes rust is waarlijk niet
te voel gevergd."
Hij kéék de berichten uit ds Londensche
OnWN 1