53"" Jaargang.
Zaterdag 3 Maart 1900.
No. 10181.
Tusschen twee liefdes.
3
BUITENLAND.
Duurgekochte overwinningen
BINNENLAND.
SCHIEDA11SCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- eri Feestdagen.
Prijs per kwartaalYoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekYoor Schiedam en Ylaardtngen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
iiWPiülilT
Prijs der Adverten tiën: Yan 1—7 regels fl. 0.90iedere regel
meer 12Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en,Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advertentiën opgenomen tot den prys van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 2 Maart 1900.
DB OORLOC!.
Een ander oorlogsterrein.
De bordjes zijn verhangen. Vier-en-een-
halve maand is de oorlog gevoerd op Engelsch
grondgebied. Nu kiijgt de Vrystaat, straks
misschien ook Transvaal zyn beuit. In veler
lei opzicht is dit voor de Boeren een nadeel.
Hun land, hun velden en akkers, hun vee,
hun huizen en dorpen loopen nu gevaar
vernield of geroofd te worden de schade
van den oorlog zullen nu de Boeren in hoo-
gere mate te lijden hebben dan ooit.
Ernstiger nog is, dat niet meer gehoopt
mag worden op een algemeenen opstand der
Hollanders in Zuid Afrika. Nu de Boeren de
Kaapkolonie ontruimen voor zoover dit niet
reeds geschied is, en overal, in de Kaapkolonie,
in Natal, aan de Westgrens de door ben
bezette districten weder hebben moeten pi ijs-
geven, zal het Holiandsche element zeker niet
in opstand komen tegen de Biitsche regee
ring. Van dien kant hebben de Boeren, althans
zoo lang de krijg niet weder een anderen
keer neemt, niets te verwachten.
Op het gebied van den Vrijstaat zal de
strijd nu eerst woeden. Daarheen zijn de
Boerenkommando's uit alle richtingen toege
sneld om den erfvyaud te weren.
Een spoorlyn, die Hariysmith verbindt met
Kroonstad, in het Noorden van den Vrijstaat,
moet door de Boeren zijn aangelegd, om de
Natalsche kommando's in staat te stellen zich
haastig terug te trekken naar het hart van
den Vrijstaat.
Die afmarsch der Boerenmacht uit Natal
is in uiterst korten tijd geschied en levert
weer een bewijs van de bewonderenswaar
dige wijze waarop de Boeren zich verplaatsen.
Want Ladysmith is niet ontzet; het is
zooals wij gisteren reeds te kennen gaven
door de Boeren viygelaten. Generaal
Bulier is er eindelijk in geslaagd naar Lady
smith door te dringen, maar alleen by
de gratie der Boeren.
Van lord Roberts' verdere plannen hooren
wy niets. Wij vernemen alleen dat lord
Kitchener den opmarsch der troepen in de
Kaapkolonie, te Rensburg, leidt. En een ge
rucht zegt dat generaal French met cavalerie
Bloemfontein is binnengetrokken, maar op
het 'ministerie vun oorlog weet men er niets
van.
Onmogelyk schijnt het niet dat de Boeren
Bloemfontein moeten opgevenhet schijnt
dat het midden van den Vrystaat niet ge
schikt is voor hun vechtwijze, en dat eerst
in het Noorden, bij Kroonstad, het ruwe
bergachtige terrein begint waarvan de Boeren
zoo uitnemend profijt weten te trekken.
Een belangrijke vraag is: Wat is er met
het gros van Cronjé's troepen en zyn zwaar
positie-geschut gebeurd Waarom heeft
Cronjé zich met zyn 4000 man aan het
groot gevaar gewaagd van te moeten capitu-
leeren
Waarom heeft hij niet een poging gedaan,
in een der eerste dagen om zich door de
Engelschen heen te slaan Kan het wellicht
zijn doel geweest zijn lord Roberts by Paarde-
berg zoo lang mogelijk tegen te houden, ten
einde zyn hoofdmacht de gelegenheid te geven
DOOR
CHARLOTTE M. BEAEHME.
53)
„Ik zal heel geduldig zijn," ging zij met
een harfaverov eren den glimlach. voort, „zóó
geduldig dat je bij je zelf zult zeggen„Dat
ikan Lady May niet zijn." Ik zal je v uzorgen
izooals ük het een mijner lievelingsbloemen
zou doenals ik die zag kwijnen, dan zou ik
ze opkweeken, verzorgen, liefhebben, en alle
schadelijke invloeden er van wegnemen. Er
zal precies hetzelfde met jou doen."
Haar gelaat gloeide van geluk, en toch had
hij de geheele wereld willen geven om haar
te ontkomen. Den vorigen avond was hij als
het ware overvallen, en had (hij geen poging
gedaan owi haar liefkooemgen te ontvluchten.
Maar thans, nu zij over hem heen. boog, met
haar lelie-blanken arm om zijn hals geslagen,
terwijl haar geurig haar zijn wang beroeraé
en haar blanke, warme hand bij de zijne lag,
durfde hij haar zelfs niet aanraken. Hij
noemde zichzelf eeru lafaard en een trouwe-
looze, maai todh niet trouweloos genoeg om
dat te doen, om met zijn lippen het gelaat
te liefkoozen, dat zoo dicht bij het zijne was.
Heb meisje voelde zich verbaasd, maar toen
gegriefd door zijn koelheid. Ziji kon weinig
vermoeden, welk een kwelling zij hem be
reidde.
„Heb doet je blijkbaar niet zooveel genoe
gen mij biji je te zien als gisteravond, Clin
ton," zedde zij ten laatste.
een goed-verdedigbare stelling te bezetten
Het lijkt ons geenszins onmogelijk.
Ten Zuidwesten van Paardeberg is een
sterke Boerenmacht gezien. Wij denken dat
dit de uit de Kaapkolonie terugtrekkende
Boerenkommando's zijn.
Te bejammeren is het dat de Boeren, nu
zij toch Ladysmith hebben opgegeven, niet
eerder naar den Vrijstaat zijn getrokken.
Misschien had Joubert Croujé kunnen redden.
Aan den anderen kant kan het ook zijn
voordeel hebben gehad, Buller zoo lang
mogelijk tegen te houden.
Wtj zyn er benieuwd naar, waarheen de
Natalsche kommando's zijn getrokken en of
de Boeren de passen in de Drakensbergen
sterk bezet hebben gelaten. Vermoedelijk wel.
hebben de Engelschen behaald, in de Vrijstaat,
maar vooral in Natal.
De beide telegrammen van Boerenzyde in
ons vorig nummer, die blijkbaar door de
Engelschen zyn geheim gehouden tot na de
overwinningen, wyzen daar reeds op. Vooial
in de gevechten van Vrijdag en Zateidag
hebben de Engelschen zware verliezen gele
den, en zy hadden de handen zóó vol met
deu vijand dat de gewonden drie dagen lang
onverzorgd op het slagveld hebben gelegen.
De gevechten van Vi ydag en Zaterdag heb
ben bovendien tot niets geleid. De Boeren
wezen alle aanvallen van hun tegenstander
eneigiek af. De Iersche troepen, de Con-
naugt's en de Inniskiliings, zyn er geducht
geteisterd.
Zaterdagavond deden de Boeren een aanval
op de brigade Hart die evenwel werd afge
slagen. Daarop werd door de Boeren een
door Buller gevraagden wapenstilstand toege
staan, volgens welken beide partijen wel
zouden mogen voortiukken, evenwel zonder
te schieten.
Blijkbaar hebben de Boeren in dien wapen
stilstand alleen een dag winst gezien voor
hun terugtrekkende kommando's. Zondag
avond werd de strijd hervateen aanval der
Boeren op de Erigelsche linkerflank werd toen
afgewezen.
Dinsdag eindelijk kon Buller de stelling
der Boeren nemen, en kon hy Ladysmith
ontzetten, daar het door de Boeren werd
prijsgegeven.
Uit Buller's laatste telegram maken wy op,
dat het met White's troepen met zeer goed
is gesteld. De arme kerels hebben ook groote
ellende geleden. Hun volharding in het door
staan van dit beleg verdient zeker een woord
van lof.
Uit nadere bijzonderheden over Cronjé's
overgave blijkt nog dat de Canadeezen voor
het aanbreken van den dag de Boeren tot
op 100 meters waren genaderd. Onder een
moordend vuur wierpen de mannen echter
schansen op en zetten de sappeurs hun loop
graven voort. De duisternis was daarbij in
het voordeel der Engelschen.
Plotseling ging er groot gejuich op onder
een regiment dat op een heuvel was gelegerd
Cronjé, het nuttelooze van verderen tegen
stand inziende, had de witte vlag laten op
steken. Volgens den correspondent der Daily
News" had een deel van Cronjé's troepen
zich 's nachts door de Engelschen weten heen
te slaan. Het komt ons voor dat de corres-
„Integendeel, nog meer, al® het mogelijk
is," zeide hij. „Elkeen keer dat ik j© zie, wordt
het geluk je te zien grooter, May en, de
smart, van je te moeten scheiden, bitterder.'
„O, nu ben j© weer als vroeger," zeide zij,
„weer als de Clinton die woedend-jaloerscïi
of dol-veiiiefd placht te zijn. Ik kende den
kalmen, koelen, bedaarden man bijïia met,
die hier zit."
„Ik ken mijzelf kwalijk," antwoordde hij
Zij legde haar mooie, zachte wang op zijn
lliand.
.Omdat je zoo gelukkig bent," zeide zij
„Omdat je zoo verrukt bent, dat je weer bij
mij bent. O liefste lieveling, wat doet het
mij leed dat je toen bent weggegaan."
„Mij ook," herbaalde hiij op een toon zóó
oprecht-hartstochtelijk, dat zij, bijl zidi zelf
zeide dat zij zich toch wel moest vergist heb
ben door hem voor koel of veranderd te hou
den.
Maar nog raakte (hij haar niet aan noch
Hemde hij haar hand in do zijne of legde
zijn hand liefkoczend op haur gouden haai-.
„Hij is bleu geworden," zeide zij bij zich
zelf. „Hij is bang voor mij; hij herinnert
zich alleen mijn grillen en nukken en denkt
niet aan mijn liefde."
Zij schoof haar stoel dichter naar hem toe
en dacht glimlachend bij zacfhzelf, dat het nu
haar beurt was om het hof te maken. Zij be
gon met hem te spreken zooals zij, gewoon
was, op die luchtige, tintelende wijize, waar
op mannen, zoo gaarne de vrouw die zij lief
hebben, hooren spreken, zelfs over bagatel
len. Zijais ondanks vermaoikte zij hem"; hij
vergat zijn zorg en zijn verdriet door naar
haair te luisteren. Zij bezat een deel humor
pondent dit alleen meldt om liet geringe
cyfer van Cronjé's troepen te verklaren.
Cronjé's houding na do overgave wordt
kalm en waardig genoemd. Hy zeide alleen
dat de overgave onvermijdelijk was geworden.
En blijkens de beschrijvingen die de oor
logscorrespondenten van Cronjé's laager geven,
was dit ook zoo. Mondkost was er bijna niet
meerwat er was, was bijkans oneetbaar. De
ossenwagens waren verkoold; ovsial lagen
nog onverzorgde gewonden en lijken van
menschen en paarden.
Engelse he geestdrift.
Er was reden te over gisteren voor da
Engelschen om te juichen. Cronjé gecapitu
leerd, Ladysmith ontzet, generaal Clemens
weder te Colesberg; 50 Boeren gedood, 123
gewond, 300 vermist bij de herovering van
Jamestown door generaal Brabant (welke
cijfers o. i., al heeten ze door de Boeren ver
schaft te zyn, ons te hoog toeschijnen),
waarlyk, er was wèl aanleiding om te juichen.
De geestdrift te Londen was dan ook alge
meen. De vlaggen werden ontplooid, in troepen
trok men door de straten, juichende, zingend,
met de portretten van White en Buller op
de borst, zwaaiend met de Britsche kleuren.
En men drong de beurs en nnderegebouweo
binnen, overal nieuwe geestdrift wekkende.
De scholen en de kantoren waren meeren-
deels geslotenop sommige ïhoeken" der
beurs werden geen zaken gedaan. De dag
wa geheel gewijd aan nationale vreugde.
De klokken beierdenin de kerken werd
van de overwinningen gewaagd, door tegen
standers van den oorlog om op vrede aan
te dringen, 's Avonds werd op verschillende
plaatsen geïllumineerd.
Aan White en Buller werden telegrafische
gelukwenschen gezonden door de hoogge
plaatste autoriteiten, de Koningin en den
prins van Wales vooraan.
De Koningin seinde aan Buller o.a.
»Met de diepste droefheid heb ik gehoord
van de zware verliezen die mijn dappere
Iersche soldaten hebben geleden. Ik wil u
myn deelneming en mijn bewondering uit
spreken voor de schitterende eigenschappen
die zij in het gevecht gedurende deze ver
moeiende operaties overal aan den dag hebben
gelegd."
Men zou byna een verwijt over het ofleren
van zooveel bloed in deze regels lezen.
Niet minder groot is de veriukking te
Kaapstad geweest. Maar daar heeft men den
indruk bedorven door by ïOns Land" en de
»South African News" de ruiten in te gooien.
Te Kaapstad is men ook, naar de »Times"
verneemt, ontstemd over den eerbied waar
mede Cronjé en zyn mannen worden behan
deld. Men had hen daar zeker door lansiers
willen laten afmaken.
Te Belfast heeft de tijding van het ontzet
van Ladysmith aanleiding gegeven tot bot
singen tusschen manifestanten vóór en tegen
den viede.
Gemengde Dfededecllngen.
Op een in 't oog loopende plaats spreekt
de »St. James Gazette" over de versterking
der Frarische bezetting van Madagascar,
voorloopig door een regiment van het vreem
denlegioen dat vroeger onder bevel van De
Villebois-Mareuil stond, den Franschen kolonel
en sommige: vau haar verhaaltjes waren zoo
grappig, dat Giet onmogelijk was er met om
te lachen. Zij kon zoo goed typeeren en ïmi-
teeren, dat Sir Clinton nu en dan in een
schaterlach. uitbarstte.
„Zoo is het beter," daclit Lady May bij
zichzelf, hem hooiende lachen.
Allengs lokte zij hem uit zijn koele terug
houdendheid; zijn vroolijklieid scheen mef
de hare te stijgen. Hij lachte, praatte,
schertste op zijn vroegere wijze; alleen zag
zij die hem zoo nauwlettend gadesloeg, nu
en dan een schaduw over zijn gelaat glijden,
een uitdrukking van zorgelijke, pijnlijke ge
dachten. Wat kon daar de reden van zijn
Maar zij was niettemin reeds verheugd over
de vorderingen die zij gemaakt had.
„Het Was of de bordjes verhangen waren,"
dacht zij, „en ik hein he-hof te maken en
voor mij te winnen had."
Het duurde ifiet lang of haar innemend
heid, haai1 uitnemende schoonheid en haar
bijzondere gratie hadden haar macht over
hem weder doen gelden, en hij praatte met
haar of da tijd hen nooit gescheiden had.
Het eenige verschil dat zij opmerkte, was
dat hij geen poging deed om haar te liefkoo
zen hoe ducht (haar zachte, blanke hand ook
bij de zijne lag, de zijne deed geen moeite
die te drukken. Zij herinnerde zich hoe hij
vioeger placht te smecken om één drulkje
van haar hand. Wat 'had hem toch zoo ver
anderd?
Plotseling kwam de gedachte biji haar op
(lat hij die gedragslijn, had aangenomen,
meenende haar daardoor aangenaam te zijn
daar zij altijd zoo schuchter en terughou
dend jegens hem was geweest, had hij een
die nu in het Boeren-leger is; later zullen
echter meerdere troepen volgen.
Daar het Fransche departement van oorlog
tot nu toe wegens het moordend klimaat van
het eiland principieel tegen iedere onnoodige
versterking der bezetting is geweest, daar
Madagascar bovendien per stoomschip slechts
drie dagen van Afrika verwijderd is en in
geval van oorlog Zuid-Afrika bedreigt, spoort
liet blad aan tot waakzaamheid.
Volgens de sFigaro" zal president Loubet
morgen een afgezant van Mc Kinley in plech
tige audiëntie ontvangen, die hem een ter
herinnering van Lafyaette geslagen penning
komt overhandigen.
Volgens de sManch. Guardian" zal ter
dekking der oorlogskosten de inkomstenbe
lasting verhoogd Worden met 4 pence (20 c.)
per pond sterling (f 12) inkomen, de sterkste
verhooging die ooit is geschied. Bovendien
zullen de rechten op bier en whiskey zeer
verhoogd worden.
D-> ^Liverpool Courieri' zegt datdeTrans-
vaalsche goud mijnen sterk belast zullen woi den.
Eerst hebben en dan belasten I
Lord Rosebeiry heeft het voorzitterschap
van de Midlothian Liberale Vereeniging neer
gelegd c-n zal ook zyo relaties tot andere
Schotsche liberale vereenigingen verbreken.
Verscheiden Londensche bladen zien daarin
een aanwijzing dat Roseberry zich uit de
actieve politiek zal terugtrekken. Waarschijn
lijker echter is, dat hij ontstemd is door de
voorkeur die de Schotsche liberalen toonen
voor Sir Henry Campbell-Bannerman boven
hem.
Dr. Jameson moet te Ladysmith ernstig
ziek zyn gevonden aan buiktyphus.
De Engelsche gezant te Weenen is naar
Londen vertrokken.
Onmiddellijk werd gezegd dat dit in ver
band stond met een poging tot ïntervernie
der mogendheden in zake Zuid-Afrika. Het
is reeds tegengesproken.
In den Duitsche Rijksdag verklaarde de
minister van buitenlandsche zakenVon Bulow,
op een vraag van den sociaal-democraat
Gradnauer over de houdiug der rijksregee-
ring tot de Haagsche conferentie:
»Ons streven is steeds dat de vrede
niet verstoord zal wordenwy hebben geen
waarborgen, dat dit ook van andere zijde
geschieden zal en daarom moeten wij voor
bereid zyn.
»Wy hebben met blijdschap deelgenomen
aan den arbeid der Vredesconferentie, nadat
was vastgesteld, dat de territoriale nstatus
quo" niet zou worden gewijzigd. Aan de ver
plichte ai bitrage konden wij ons echter niet
onderwerpen. Wy kunnen daarover slechts
beslissen bij voorkomende gevallen."
Havas deelt officieus mede dat de minister
van oorlog, generaal De Gallifet, ontkent
eenige poging te hebben gedaan om in de
zaak-Zola tusschenbeide te komen.
De abbé Ardant, eigenaar der iCroix" te
Limoges, die door minister Millerand in een
redevoering aldaar beleedigd meende te zijn,
had een aanklacht ingesteld. De rechtbank
verklaarde zich echter, waar Millerand die
redevoering had gehouden in zyn qualiteit
zelfde gedragslijn aangenomen, met de bedoe-
ling het haar naar den zin te maken.
„Ik ben óók veranderd," dacht ziji „Ik
was zoo trotsch, zoo hooghartighij denkt
dat ik een godin ben die men aanbidt, niet
een vrouw die men liefheeft."
Al had zij hem dus «enigermate terugge
bracht tot zijn vroeger standpunt, toch voel
de Lady May zich eemgszins teleurgesteld.
Zij zou gelukkiger zijn geweest als luji haar
plotseling in zijn armen gesloten en gekust
en "uzegd had
„Hom, laat ons goede vrienden zijn, en
het verledene begraven, lieveling."
Maar hij' deed nets van dien aard. Hij
sprak zeer opgeruimd zoolang heb gesprek
liep over onderwerpen van algemeenen aard,
maar zooara het persoonlijk weid, werd hij
stil. Hijl praatte over politiek, literatuur,
kunst, de nieuwtjes van den dag, hun ver
schillende vrienden en bekenden, maar noch
over zich zelf noch over haar. Het geluid van
de bel voor de lunch schrikte liaar op; dar
tel keek zij naar hem op.
„Clinton, ons heerlijk uurtje is alweer
voorbij; daar gaat de bel voor de lunch. De
morfen is om en keert nooit terug."
„Keert nooit terug," herhaalde hij bij zich
zelf. „Met al zijn smart en zijn geluk keert
de morgen nooit terug!"
Zij gingen naar de eetkamer, waar miss
Lockwood hen met een glimlach op het ge
laat te gemoet kwam. Miss Lodkiwood had
bij zich zelf overwogen dat d© jongelieden, nu
wel hun huwelijksdag zouden bepaald heb
ben. En toen Lady May naar haar kamer
ging oan iets aan haar toilet te veranderen,
volgde de oude dame haar.
als minister, onbevoegd om van de zaak
kennis te nemen.
Volgens de sManch. Guardian" is het tele
gram van keizer Wilhelm zóó gesteld dat
het de Boeren niet kan beleedigen. Het hul
digt alleen in korte woorden de dopperheid
der Engelsche troepen.
Den 25sten Maart wordt te Dyon het
standbeeld van Garibaldi onthuld.
Volgens den correspondent der aDaily
News" te Odessa gaan in den loop van dit
jaar 40.000 man Russische troepen naar het
Verre Oosten.
Verscheiden leden der republikeinsche
parly van beteekenis zyn van oordeel dat
president Mc Kinley zich door zyn partij
kiezen voor Engeland zeer veel kwaad heeft
gedaan. Het denkbeeld van een bondgenoot
schap met Engeland schijnt steeds minder
vatbaar voor verwezenlijking, daar het de
groote meerderheid van het Araerikaansche
volk tegen de borst stuit.
Tweede Kamer.
By de te Maastricht gehouden verkiezing
voor een lid der Tweede Kamer is de heer
M. de Ras herkozen met 956 stemmen. Op
mr. Haex werden 703 stemmen uitgebracht.
Gestichtenvret.
De Minister van JuHitie heeft een wets
ontwerp ingediend tot wijziging van de wet
van. 3 Januari 1884, tot aanwijzing der ge
stichten waar, hetzij gevangenisstraf, hetzij
hechtenis wordt ondergaan, en van aanver
wante gestichten.
De strekking van het wetsvoorstel is, om
de bijzondere strafgevangenis voor vtouiwen
te Goiinchem aan te wijzen als het gesticht
voor tot gevangenisstraf van meer dan 3
maanden en niet meer dan 5 jaren veroor
deelde vrouwen, die voor het verblijf in de
oei wegens ouderdom of lichamelijke gesteld
heid ongeschikt zijn. Dit ikan volgens den
Minister geschieden omdat die gevangenis
voor een groot deel onbewoond is en het zidhi
niet laat aanzien dat in dien toestand veran
dering zal komen. Voor aanraking met da
overige in het gesticht zich bevindende vrou
wen behoeft geen vrees te bestaan, dewijl de
verschillende categorieën door het aanbren
gen eener weinig kostbare afscheiding in en
kele zalen volkomen van elkander kunnen
worden afgezonderd.
Bij Kon. besluit is Martinus Van Raalte,
journalist te 's Gravenhage, benoemd tot
ridder in de orde van Qranje-Nassau.
Bij Kon. besluit is aan P. Peters, tuinman
te Twelloo, de eere-medaille der orde van
Oranje-Nassau, in zilver, toegekend.
Bij Kon. besluit is verleend de eere-me
daille, verbonden aan de orde van Oranje-
Nassau, in goud, aan C. J. Broers, procu
ratiehouder der firma J. M. Van Kempen
en Zonen, fabrikanten van gouden en zilveren
werken te Voorschoten.
Blykens een telegram van den Gouv.-Gen.
van Ned. ïndië van 1 Maart wordt de Gouv.-
koffieoogsi op Java voor dit jaar thans ge
raamd op 213.000 picol.
„Ia alles in orde, lieve?" vroeg zij, nieuws
gierig.
Lady May wist zelf niet waarom zij zucht
te, toen zij: antwoordde:
„Ja zeker volkomen in orde."
„En héb je mij dan niets te zeggen V' ging
de oude dame voort „In 't geheel niets?"
Weer kwam er een vaag gevoel' van. teleur
stelling over Lady May.
„Wat zou ik voor nieuws hebben 3" vroeg
zij een weinig wrevelig.
„Ik dacht," zei miss Lockwood, „dat jullie
misschien je huwelijksdag zoudt bepaald'
hebben."
„Daar is nog tijd genoeg voor," zei Lady
May met een luchtig lachje. Maar in dat
lachje klonk toch iets gedwongens.
„Ik weet dat je main, vragen niet onbe
scheiden zult vinden, May," zei mis® Lock
wood weer. „Want jouw belangen zijn de
mijne, en jouw verdriet en vreugde evenzeer.
Heeft Sir Clinton niet over den trouwdag
gesproken 3"
„Nog niet," lachte Lady May. „Ik denk
dat hij nog niet geheel bekomen is van zijn
verbazing, mij terug te zien,"
Zij (had bij die woorden gelachen!, maar zij
bekende zichzelf dat Bet iets vreemds was.
Zij was deu geheelen morgen met Sir Clinton,
alleen geweest, en hij had geen woord van
liefde tegen haar gesproken hijï had zélfs
niet van trouwen gewaagd, hij die vroeger
nooit moede werd haar té smeeken, deu dag
te noemen.
Wordt vervolgd
