53*'" Jaargang
Zondag
11 en Maandag 12 Maart 1900. No. 10188,
Slsiliiii ratal ui er de Nieuwe Ba?en.
Tusschen twee liefdes.
Eerste Blad
Kennisgeving.
gesloten seal zijn.
f 1—
BUITENLAND.
SCHIMIÜ1: ICIE C )Uf ÜNT,
Deze'courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prrjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
maiawjvwMiigi
Prijs
der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere ïegel
meer lüi/g cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleinm advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, b'g vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 123.
ft
De Burgemeester van Schiedam,
Gelet op de circulaire van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Zuid-Holland van
21 Februari j.L, A No 560/1 2de Afd.
Provinciaal Blad. No. 18)
Brengt by deze ter kennis, dat de miliciens-
verlofgangers van de lichting van 1896, die »an de
Regimenten Huzaren zijn overgeplaatst by de trein-
afdeelingen der Regimenten Veld-Artillerie, ge
durende den na te melden tijd, krachtens ait. 125
der militie-wet, onder de wapenen moeten komen, als:
1/3 der lichting, van 21 Mrt, tot en met 11 April 1900,
1/3 17 Apr. ttt 8 Mei
1/3 10 Mei 31 Mei
Wordende mitsdien de navolgende miliciens
verlofgangers, hij deze opgeroepen, zich op natemel-
den dag, des namiddags voor vier ure, bij hun
korps, het 3de regiment Veld-Artülerie, garnizoens
plaats Breda, te bevinden,
op Woensdag 21 Maart 1900:
CÜRNELIS WILHELMUS SCHINKEL,
Nommerverwisselaar met Jan van Brummelen,
loteling der gemeente Amerongen
Voorts wordt do betrokken verlofganger ver
wittigd, dat hij zich, voorzien van al de voorwerpen
van lleeiing en uitrusting door hem bij zijn vertrek
met groot verlof medegenomen, alsmede van ver
lofpas en zakboekje, op het bepaalde tijdstip bij
zijn korps moet bevindendat hij zich echter
vooraf ter Gemeente-Secretarie moet vervoegen,
zoowel tot het afteekenen van zijn verlofpas
als tot liet ontvangen van de passagebiljeilen en
daggelden waarop hij blijken zal aanspiaak te
hebben; dat hij, m gebreke blijvende op den be
paalden dag onder de wapenen te komen, bij zijne
latere opkomst zooveel langer in dienst wordt
gehouden en hij, aan de oproeping niet voldoende,
als deserteur zal worden behandelddat hij,
wegens ziekte of gebreken aan do oproeping met
kunnende voldoen, daarvan moet doen blijken
door eene ter Gemeente-Secretarie over te leggen
geneeskundige veiklaimg, onder verplichting zich,
onverwijld na zijn herstel, bij zijn korps te ver
voegen.
Na deze openbaie kcnn<-./oïi«g wordt de be
trokken milicien geacht v vu zijne verplichting
kennis te dragen, waardoor hij gehouden is, zonder
verdere oproeping, aan de voorschreven opkomst
te voldoen, zoodat hij later geene onwetendheid
ten deze zal kunnen voorwenden.
Schiedam, den 10den Maart 1100.
Üe Burgemeester voornoemd
VERSTEEG,
Burgemeester en wethouders van
Schiedam
brengen ter openbare kennis, dat te be
ginnen met Maandag 12 Maart n.s., de
voetbrug over de Nieuwe Haven
(bij de Btaoderssteeg) wegens reparatie, tot
nader aankondiging voor het personen vei keer
DOOR
CHARLOTTE M. BItAEHME.
60)
,.Ik koop dab heb niet zoo slecht zal afloo-
pen," antwoordde bij, nauwelijks wetende
wab hij zedde, „Ik ben. u zeer verplicht voor
uw vriendelijkheid om zoo spoedig hierheen
te komen."
„Mijnheer Cooper verzocht mij nog u te
vragen of u deze week ook soms te Londen
moet rij», Sir Clinton. Hij heeft eenige stuk
ken voor u ter teekening."
„Neen, Ik vertrek vandaag nog naar
Frankrijk. Het zal wel een tijdje duren voor
dat ik in Engeland terug ben. Die zaken moe
ten maar wachten totdat ik terugkom. Ik zal
mijnheer Cooper wel mijn instructies zenden,
voordat ik vertrek."
Er werd een verver selling gebracht voor
dea klerk, en Sir Clinton zeide hem goeden
dag Hi] ging terug naar den tuin. en het
was hem net of hij in slaap wandelde, of hij
droomde. Daar was het zachte, groene gras
veld, het breedo terras onder do koele scha
duw der boomendaar waren Lady I -wig en
Lady May. Hij had. haar niet zeer lang alleen
gelaten, en toch scheen plotseling een wereld
"hen te scheiden. Hij keerde terug met de we
tenschap dab Daisy in gevaar verkeerde en
dait hij eeax zoontje had.
Hij keek naar het gelaat rij nor schoone
jonge verloofde. Ware hij dat oogenblik al
les» met haar geweest, dam zou hij haar de
waarheid hebben gezegd, maar Lady Lewis
was er bij, en zoo ging ook dea© gelegenheid
verloren. Lady May zag hem met eeax glim
lach aan.
Van 's morgens 6 tot 's avonds uur
zal aldaar gelegenheid zijn tot o ve r v a a r t.
Schiedam, 10 Maart 1900.
Burgemeester en ivethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris
v. LUIK, L.-S,
HET REGEERINGSVOORSTEL
TOT WIJZIGING VAN ART. 240 EN 248
DER GEMEENTEWET.
H.
Het progressief stelsel door de Rege-cring
voorgesteld is in meer dan één richting geli
miteerd.
Wij zonden dit niet anders wensehen. Im
mers, er bestaan schrikwekkende voorbeeldten
waartoe bandeloosheid op het gebied van pro
gressief belasting heffen heeft geleid, vóór de
wet van 1897 aan dit kwaad een einde maak
te.
In sommige Friesche gemeenten was voor
enkels jaren de finamcieele toestand zóó, dat
het gemeentelijk budget slechts kon worden,
sluitend gemaakt door een abnormaal hoog
percentage te heffen, van de groote inkomens.
Het gevolg was dab deze inkomens uit d& ge
meente verdwenen, waardoor het gemeente
lijk financiewezen volkomen werd. gedesorga
niseerd. Slechts door buitengewone rijikssnb-
sidiiën, bij zoogenaamde noodwetten verleend.,
werden deze gemeenten en verscheidene ook
in andere provinciën voor fmancieelen onder
gang behoed.
De wetgever beware dus ons land voor een
mogelijken terugkeer van dergelijke toestan
den
Het regceringsv ooretel schijnt echter in dit
opricht al te voorzichtig, waardoor naar ik
vrees niet in alle gemeente» het gewenschte
dtoelontheffing van do middenklasse», zal
kunnen worden bereikt. Waar de demarka-
tieüjn voor de progressie is te trekken, is in
het algemeen niet te zeggen. Daarom is
m. i. zeer terecht, in hot ontwerp alleen
een maximum aangegeven. Naar omstandig
heden zal men het maximum moeten naderen
of ver daarvan verwijderd blijven. In het al
gemeen ma,g echter worden aangenomen dat
de progressie zich verder zal moeten uitstrek
ken, naarmate dè verhouding van het aantal
groote inkomens tot dat der kleinere minder
gunstige cijfers aanwijst.
Volgens heb ontwerp gaat bij inkomens,
die het zevenvoud van de kleinste voor nood
zakelijk levensonderhoud vastgestelde som
overtreffen, het progressief in een proportio
neel stelsel over.
In onze gemeente eindigt de progressie der
halve bij belastbare inkomens van zeven
maal vierhonderd of 2800, alzoo over
eenkomstig de klassenscliaal der bestaande
verordening bij de twintigste klasse, deze
inbegrepen.
Dit klassenstelsel tob grondslag nemende,
en daarop toepassende dte beginselen van het
„Je bent niet lang weg geweest," zeide zij.
„Hier is je boekik heb onthouden waar je
gebleven waart, zooals je ziet."
Hij nam het ernstig uit haar hand en leg
de het op het gras. Toen eerst bemerkte zij
dat zijn gelaat de verbijsterde, starende uit
drukking vertoonde van een man wiens ge
dachten elders zijn. Hij keek haar aan, onze
ker vrat hij zou zeggen.
„Clinton," vroeg rij zacht, „heb je onver
wacht nieuws gekregen iets onaange
naams
„Ik heb heel onverwacht nieuws gekre
gen," antwoorddé Rij. „Het spijt mij geducht,
May, maar ik ben genoodzaakt Trevlyn te
verlaten. Het doet mij zelf ontzaglijk leed,
maar ik meet vandaag nog vertrekken."
Hij zag liet licht in haar bekoorlijk gelaat
verduisteren, een trek van droefheid en smart
achterlatend. Haar blikken hingen aan de
zijne.
„Vertrekken!" zeide zij-, en nooit vergat
hij den droeven klank van haar stem. „Ver
trekken! Dat kan je niet meenen, Clinton.
Maar je blijft toch zeker niet lang wog je
komt toch gauw terug?"
„Ik ben bang van niet," antwoordde hij
„ten minste niet, spoedig, vrees ik. Ik weet
niet precies wanneer ik in Engeland zal te-
rugkeeren."
„In EngelandGa je dan, het land uit,
Clinton?"
„Ja," antwoordde hij kortaf. „Ik ga naar
Frankrijk."
Toen rij hem nu aanzag, waren haar oogen
vochtig van tranen en trilden haar lippen.
Zij waren, een eindje opgewandeld van de
plaats waar Lady Lewis zat.
„Clinton/ zei Lady May, „wees toch niet
zoo terughoudend jegens m;j. Je straft mij te
wreedje bent te hard; je houdt mij buiten
wetsontwerp, verkrijgt men een belasting
schaal, ongeveer overeenkomstig onder
staand model.
Terstond rij toegegeven dat die schaal
eenigsrins andere verhoudingen zal kunnen
aanwijzen dan de aangegeven e, maar belang
rijk kan dit verschil niet rijn en mocht er
verschil bestaan, dan versterkt dit in meerde
re mate de meening dat met het regeerings-
voorstel het gewenschte resultaat voor ge
meenten, die in gelijke financieele omstan
digheden als Schiedam verkeeren, niet is te
verkrijgen.
Aannemende toch dat te Schiedam ail3
middeninkomens rijn te beschouwen de be
lastbare inkomens van 1500 tot ƒ4000, dan
wordt overeenkomstig de ontworpen séhaal
over die inkomens een percentage geheven
van pl. m, 3
Hooger mag dit percentage zeker niet rijn
om van ontheffing van bedoelde inko
mens te kunnen spreken.
Nog minder kan de ontworpen schaal in
de richting van verlaging worden gewij
zigd, want werd het heffingspercentage lager
gesteld, zoodat bijv. bij belastbare inkomens
van 2800 de progressie pas tot 24 ware
gestegen, dan zou ook van de hoogere klassen
niet meer dan 24 mogen worden geheven,
omdat hier ter stede overeenkomstig het ont
werp de progressie bij inkomens van ƒ2800
haar maximum zou hébben bereikt. Het ge
volg zou dus zijn dat de opbrengst der belas
ting in totaal op verre na niet toereikend zon
zijn.
Wij meenen dus te mogen aannemen dat
de hieronder volgende schaal voor belangrij
ke wijziging niet vatbaar is.
Klasse.
Belastbaar inkomen.
Percentage
geheven van
het accrès.
Belasting
geheven van
het accrès.
Belasting
som.
Percentage gehei
van het be
lastbaar inkomer
1
f 1 lot ben. f 100
2
J 100 j 200
1 pCt.
J
1 pCt.
3
200 j 300
1.25 j
j 1.25
j 2.25
1.121/9 J
4
300 i> 400
1.50
1.50
j 3.75
1.25 j
5
400 dj» 500
2
j 2.
j 5.75
1.44
6
500 d j j 600
3.—
3.—
j 8.75
1.75 d
7
600 d d 700
3.05 j
j 3.05
11.80
1.97
8
700 Dj» 800
3.10 j
j 3.10
j 14.90
2.13 d
9
800 s 900
3.15
3.15
18.05
2.26 j
10
<0
O
O
w
t-i.
O
O
O
3.20
3.20
21.25
2.36
11
1000 s 1200
3.25
3.25
j 24.50
2.45 j
12
d1200 1400
3.30
6.60
31.10
2.59
13
1400 »j»1600
3.35
d 6.70
37.80
2.7 j
14
j1600 j 1800
3.40
j 6.80
j 4-4.60
2.79 j
15
1800 j 2000
3.45
6.90
51.50
2.86 j
16
j 2000 j 2200
3.50
7.—
j 58.50
2.92Vs j
17
2200 d j 2400
3.55
7.10
65.60
2.98
18
2400 dj» 2600
3.60 d
j 7.20
d 72.80
3.03
19
2600 j j 2800
3.65 j
7.30
80,10
3.08 j
20
s 2800 j j j 3000
3.70 j
7.40
j 87.50
3.121/a j
Het hierboven aangegeven belastingtarief
vergelijkende met het in onze gemeente be
staande, ziet men dat alleen de kleine inko
mens zullen worden gebaat en heit percenta
ge dat over de inkomens van 1500 tot
ƒ4000 zal worden geheven, zelfs nog te laag
is aangegeven en dus nog een weinig zal moe
ten worden verhoogd, omdat tegenover de
mindere opbrengst der lagere klassen geen
meerdere opbrengst der hoogere staat, aange
zien, gelijk wij zagen, bij de twintigste klas
se het maximum der progressie is bereikt.
Verlichting van de middeninkomens zal
derhalve door het ontwerp niet warden be
reikt voor Schiedam, en in financieel opricht
overeenkomstige gemeenten.
Intusschen rij hiermede geenszins gezegd
d!at het ontwerp daarom verwerpelijk is. In
tegendeelwanneer maar het voorstel door
de Ragesering zelve of door de Tweede Kamer
een weinig worde geamendeerd, met name,
indien de grens der progressie eenigsrins
worde verlegd, bijv. tot inkomens gelijk aan
het tienvoud in plaats van het zevenvoud der
kleinste som voor noodzakelijk levensonder
houd vastgesteld, schijnt het ontwerp ook
voor onze gemeente alleszins aannemelijk te
zijn.
Te meer bestaat tegen het verleggen van
die grens geen bezwaar, aangezien de bei as-
tin gverordening der gemeente in elk geval da
goedkeuring der Kroon behoeft.
Mocht een gemeente in dezen niet reeds
zelf haar eigenbelang voldoende begrijpen,
dan is onthouding der Koninklijke goedkeu
ring altijd nog een afdoend middel om te ver
hinderen dat de progressie ooit hooge-r worde
opgevoerd dan de noodzakelijkheid dit eischt.
Jlir. Mr. T. Humalda van Eysinga.
je gansche leven. Zeg mij waar je heen gaat
en met welk doel?"
„Ik moet gaan," zeide hij, „om orde te
stellen op zaken die ik ongeordend achter
liet, toen ik Framkrijk verliet zaken die
ik die ik eenigszins héb verwaarloosd. Ik
ben aangemaand er nu voor over te komen."
„Is dat alles?" vroeg rij. „Ik was bang
ja, ik weet- zelf niet,waarvoor. Wanneer ga je
weg 1"
„Onmiddellijk dat wil zeggen, als je
iemand van ja personeel kunt missen om mij
naar het station te rijden. Ik zal terugkeeren
zoodrai ik kan."
„Ik kan het nog niet vatten," zeide rij.
Zij stond voor de groote stamrozenhaar
oogen, door tranen omfloersd, waren opgesla
gen naar de zijne; haar gelaat was doods
bleek, tot zelfs de lippen, en vertoonde een
droevige uitdrukking als van een huilend
kind. „Ik kan het nog niet vatten, Clinton.
Ik dacht ik geloofde dat wij nooit weer
zoutten scheiden. Ik kan het niet begrijpen,"
Zij liep door en hij volgde haar, tot haar
getrokken door de kracht zijner vurige liefde
zelfs nu rijn vrouw in doodsgevaar verkeerde,
nu hij wist dat hij een zoon had dien hij nog
niet had gezien. Hij volgde haar ea rij wan
delden door de stille, afgelegen laan naar een
heesterbosch je.
„Had hij haar dan niets te zeggen vroeg
zij zich in een passsie van angst en verdriet
af. Zou liij haar nu, op dit laatste oogenblik,
niet aan zijn hart drukken!, haar gelaat kus
sen, haar nog eens en nog eens zeggen hoe
innig hij haar liefhad, haar vragen spoedig
zijn vrouw te worden 1 Dat was het wat zij
verwachttedat zou hij nh toch doen. Hij
kon haar niet in die wreed© onzekerheid' ver
laten nu kon hij toch niet schromen haar
te zeggen of hiji haar liefhad en of hij al dam
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 10 Maart 1900.
BB OORLOG,
De toestand.
Het is niet gemakkelijk zich een juist be
grip te vormen van den toestand. Positieve
niet met haar wilde trouwen of zij hun
huwelijksdag wilde bepalen of nog niet. Ze
ker, nu, in dit laatste oogenblik, zou hij toch
het geheimzinnig stilzwijgen verbreken,
waarin hij zich hulde.
Langzaam, droevig wandelde Lady May
aan rijn zijde; haar spanning steeg tot bit
tere smart, want hij sprak geen woord.
„Clinton," zeide rij ernstig. „Ik heb mij
dikwijls afgevraagd, of ik goed of slecht
heb gehandeld dien avond, toen, ik je kwam
opzoeken. Soms d'enk ik wel eens dat, wan
neer ik je niet had opgezocht, jij nooit moeite
zondt hebben gedaan om mij te vinden Is
dat zoo?"
Zij was zoo dicht bij de waarheid dat hij
er van ontstelde.
„Ik kon niet hopen dat je mij ooit zoudt
vergeven," zeide hij. „Ik bem er niet zeker
van d'at ik den moed zou hebben gehad je aan
te spreken als wij elkaar toevallig ontmoet
hadden."
„Maar nu," zeide zij, nu je riet dat ik
verdriet heb dat ik het niet meende
dat ik er berouw over heb gehad
„Nu sou ik nooit weer bang voor je zijn,"
zeide hij treurig. „Ik zal je schrijven, May,
en jij misschien zal je het te druk heb
ben?"
/Nooit te druk om je te schrijven," zeide
zij met lichte verontwaardiging over die ge
dachte.
„Mijn adres zal den eersten tijd wel onze
ker zijn; ik zal heen en weer moeten reizen.
Als ja mij schrijft, zend dam je brieven, met
mijn adres er op, aan. mijn zaakwaarnemers,
de heereu Cooper Co. Zij zullen ze dan met
hun eigen berichten doorzenden."
Zij wae meer ontstemd dan zij liet blijken.
„Moet déze reis weer zoo mysterieus wor
den als de vorige vroeg rij.
berichten rijn uiterst sohaarschuit losse ge
gevens moet een geheel worden samengesteld,
en dat geheel is dan nog maar los latwerk,
geen hecht gebouw. Waarmede wij be
doelen. dat, waar wij zeggen hoe wij ons den
toestand voorstellen, wij geen garantie voor
de waarheid op ons kunnen nemen. Do lezer
wijte dit niet ons, maar den Engei schen. oen-
sar die blijkbaar de waarheid het hoogste
goed lacht en er dan ook verbazend zuinig
mee omspringt.
Het middelpunt van de nstrijd' is nu het
Noorden van den Vrijstaat, de streek waar
de Kaolspruit ea de Modderrivier ziah ver
eenigen, ongeveer 60 K.M. hemelsbreedte ten
Noordwesten van Bloemfontein. Daar, waar
schijnlijk met de beide rivieren ia hun front,
wachten de Boeren den vijand' af.
Lord, Roberts is nog maar op ruim 10
K.M. afstand vandaar. Of liever was, want
in aanmerking genomen het tijdsverschil tus
schen het oogenblik waarop de laatste berich
ten werden afgezonden en wij dit schrijven,
is de mogelijkheid niet buitengesloten, dat
het Engelsche leger weder vooruitgernkt is.
Misschien staan de partijen, reeds weder te
genover elkaar; misschien is de strijd' zelfs
reeds begonnen.
In den Vrijstaat is de hoodmacht der Boe
ren samengetrokken. Wij houden het er voor
dat een goed deel der Natalsche kommando's
hierheen is gezonden. Er zal echter een vol-
doendte macht zijïx achtergelaten om Buller
in Natal „schaak" te houden. De Bóeren-
macht in den Vrijstaat wordt bovendien ver
sterkt door een toeloop van nieuwe vrijwilli
gers. Laf fan's bureau zegt dat er rich reeds
duizend hebben aangemeld, wier plaats in
huis of ambt nu is ingenomen door vrouwen.
Uit het Zuiden dreigen de divisies van.
Clemens, Gatacre en Brabant den Vrijstaat
binnen te vallen. Maar de Boerenlegers, die
zoo prachtig, voortdurend strijdende, hun te
rugtocht hébben bewerkstelligd, zullen naar
het ons voorkomt, den iraval uit het Zuiden
weten te keeren. Wij meenen dat rij al hun
best zullen doen om van de Oranjerivier een
tweede Tugela te maken.
Zijn. de mededeelingen van Londensdha
bladen, juist dan zal White hier rijn krach
ten mogen beproeven. Do verdediger van La-
dysmith moet reeds op weg zijn naar het
Noorden der Kaapkolonie; generaal Hunter
neemt zijn kommand» in Natal over. Van
Buller's leger zou een deel, de brigadei-War-
ren, zich of bij Roberts' of bij Gatacre's le
ger voegen. Warren zelf sdiijnt bestemd voor
lord Roberts' staf.
De oproerige geest onder de Kaapscbe Hol
landers wint intusschen voortdurend' veld. Op
verschillende plaatsen worden dé Engelschan
letterlijk geboycot. De loyale bevolking eascht
dan ook krachtige maatregelen om de rebel
len „mores" te leeren.
Met Mafeking loopt het blijkbaar op een
eind. Volgens een telegram uit Mafopo vaax
6 dezer via Lorenjo Marquez wordt het beleg
krachtig voortgezet. De Boeren hébben we»
dér een fort stormenderhand genomen.
Vredesonderhandelingen?
De Engelsche bladen staan weer vol van
fantastische berichten over de ontmoediging
der Boeren, met name der Vrijstaters, en
Hij scheen verlegen.
„Neen, niet mysterieus, zeker niet. Miaar
nu moet ik gaan, May. Mijn trein gaat om
één uur; ik zal moeite hébben nem nog te
halen.'
„Je zult toch eerst ontbijten, iets gebrui
ken voordat je goat, Clinton I'
„Neen," antwoordde hij. „Dat kan ik niet.
Ik heb nergens behoefte aan. Ik kan nu
aan één dmg denken, en dat is, dat ik je
vaarwel moet zeggen."
„Maar waarvoor is dat moodig? Je kunt
toch naar Frankrijk gaan en spoedig terug
keeren je behoeft niet zoo lang weg te blij
ven. En je o Clinton, je dwingt mij te
zeggen wat ik niet moest zegven maar die
onzekere terughoudendheid, die koelheid die
voortdurend tusschen ons oprijst sedert onze
verzoening, ligt geheel aan jou niet aan
mij. Je tónt veranderdje beat koel en ge
reserveerd; je houdt mij buiten je eigenlijk
leven, buiten je hart. Je straft mij te wreed
voor het verkeerde dat ik deed; je moogt mij
nu toch wel vergeven."
„Ik heb je vargeven toen je het mij
vroegt," zei hij, en zijn stem, klonk sdhor.
„Tart mij niet zoo, May."
Zij viel hem met een. uitriep van verba^
zing in de rede.
„Je tarten! O dinton, wat spreek je toch
vreemd!"
„Ja, dat doe ik," zei hij, haastig haar hand
vattend, „Je moet mij vergeven en er niet
aan denken als ik weg ben. Ik ben eenigsrins
getroffen door dit plotseling bericht."
„Heb je je geld verloren, dinton?" vroeg
zij. „Als dat zoo is, dan kan je al het mijne
krijgen."
(Wordt vervolgd.)
