53"<e Jaargang.
Zaterdag 31 Maart 1900.
No. 10205.
Tusschen twee liefdes.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
M-i
«iMiEDiiiiraiiE m li m
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
iiililiiilVulflfctUMiïï
Prijs der Advertentiën: Van 17 regels fl. 0.90; iedere ïegei
•meer 12Va cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van z\jn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Uleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon 3Vo. 123.
Verpachting van gemeentegrond ter gelegen
heid tan de jaarmarkt of kermis.
Burgëmecster en wethouders van SCHIE
DAM zijn voornemens op Donderdag den 12rf<?n
April 1900, des namiddags ten twee ure, ten
Raadhuize, bij openbaie inschrijving te ver
pachten.
een standplaats voor een Kinematograaf,
Bioscope of dergelijke inrichting op het
Overscliiesclie plein, nabij de spoeling-
brug, ter grootte van ongeveer 25 bij
9 nieter., gedurende de aanstaaudc jnnr-
markt of kermis in Juli 1900,
op de voorwaarden der verpachting voorstand-
plaatsen, gehouden op den 29sten Maait jl„
welke voorwaarden ter inzage liggen op de
Gemeente-Secretarie (afd. financien) en die tegen
betaling van 10 cent per exemplaar aldaar ver
krijgbaar zijn.
De gezegelde formulieren voor de inschrijving
bij bovengemelde vei pachting zijn roede aldaar
te bekomen tegen de betaling van 32% cent
per exemplaar.
Schiedam, den 30sten Maart 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr. W. II. JANSEN, A. B.
Dc Secretaris
v. LUIK, X. S.
De standplaats zni in loco worden aange
wezen op den dag der verpachting, des vooimid
dags ten tien ure, tot bijwoning waarvan ge
gadigden zich hebben te vervoegon aan de
Stadswaag op de Groote Markt.
Aan de bepaling der verordening, dat de
Kermis aanvangt op Maandag, zal streng
de hand worden gehouden, zoodat op den
ln Zondag der maand Juli alle publieke
vermakelijkheden zijn verboden.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam zyu voornemens op
Donderdag 12 April a.s. 's namiddags
2 uur ten Raadhuize aldaar in het open
baar aan te besteden
Het maken van een gedeelte bazalt-
steenen kaaimuur langs do Nieuwe
Haven te Schiedam.
Aanwijzing ter plaatse op Dinsdag
I# April a.s. v.rn. 11 uur.
Bestek en teekening liggen ter inzage op
de Stadstimmerweif,
Bet bestek is a /0.23 verkrijgbaar ter
Gemeente-Secretarie.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 30 Maart 1900.
«ioubert, f
Zonder onderscheid spreken alle buiten-
landsche bladen, ook de Engelsch», met lof
van den overleden kommandant-generaal,
van Piet Joubeit. Een dapper man, een
warm patriot, een bekwaam veldoveiste, een
DOOB
CHARLOTTE M. BRAEHME.
77)
„Hoe weet je dat?" vroeg Daisy.
„Dab zou ik uit honderd kleinigheden kun
nen bewijzen," antwoordde heb listige meisje.
Daisy bemerkte dat, wilde zij een paar mi
nuten voor zich. zelve hebben, zij het goed
hartige meisje weg moest zenden.
„Ik wilde wel dat je een. kop thee voor mij
sette, Margerie," zeide zij. „Ik ben erg moe."
Hat meisje ging nu weg, en de jonge vrouw-
was alleen. Zij deed de deur op slot, opdat
Mai-gerie niet plotseling zou terug komen en
haar overvallen. Toen knielde zij neer en
borg haaar% gelaat in haar handen. Zij wilde
bidden zij wilde den hemel smeeken haar
te helpen, haar ondernemn g te zegenen
maar zij kon niet; haar hart klopte, haar
hersens gloeiden; zij kon alleen bidden met
hall-geopende 'lippen die in hun zwak ge
nuister om mededoogen vroegen.
Zij was nu eindelijk! onder het dak van
haar echtgenoot hier in zijn huis in
het huis waar zij zoo warm behoorde verwel
komd te worden hier was zij vermomd
hier zou rij hem zien, met hem spreken, en
hij mu haar niet kennen. Het zou een ver
schrikkelijke beproeving voor haar zijn, maar
kon. die dragen, en. veel meer nog, indien
zij rijn, geheim kon to weten komen.
Na een poosje werd zij kaln^er. Het meisje
kwam terug met de kop thee. Zij dronk die
-■eeg en bemerkte toen met verbazing dat
Margcrie's groc-te bruine oogen, strak op haar
man van eer, een eerlijk vijand, een gentle
man dat zjjn de bewoordingen, waarin
hem hulde wordt gebracht. En men prijst
Joubei't gelukkig dat hjj, zonder overwon
nen te zijn, is gestorven, juist nu de definitieve
overwinning der Engelsche wapenen aan
staande is,
Daai neven prijzen de EDgrisclie bladen
Joubert's beginselen die bij Kruger's ideeën
vergeleken zeer liberaal mochten heeten.
Het b°st komt het oordeel der Engelsche
pers over Joubeit uit in de woorden die de
«Standard" aan hem wijdt. Het blad maakt
de woorden tot de zijne, waarin geneiaal
White te Kaapstad zijn tegenstander heeft
gehuldigd«Joubert was een man van eer
en een dapper soldaat." Het blad noemt die
Joubert's schoonste grafschrift, tevens het
bewijs dat de Engeisclieo hun gevallen vijand
weten te eeren. [Tegenover Cionjé is dit
audeis al bitter weinig gebleken. Red.]
De «Staridatd" noemt Joubeit niet alleen
Engeland's knapsten, maar ook zijn meest
sympathieken tegenstander. Hij nam even
krachtig positie tegen de Hollandsche kliek
als tegen de Engelsche oppermacht in Zuid-
Afrika. Hjj was Kruger's gevaarlijkste poli
tieke tegenstander, en het blad betieurthet
zeer dat hij Kruger niet heeft kunnen ver
dringen. Met andere Engelsche bladen is ock
de «Standard" van oordeel dat dan de zaken
een gansch anderen keer zouden hebben ge
nomen, en nooit zou het dan, volgens de
«Daily Telegraph", tot een oorlog zijn ge
komen.
De «Standard" die, nu Cronjé, Albrecht
en Von Scliiel gevangen zijn, Joubert's ver
lies voor de Boeren onherstelbaar noemt,
vraagt: «Wie zal Joubert's plaats kunnen
innemen?"
Daarop geeft Henri Houx in een sympa
thiek aitikel aan den overleden komman
dant-generaal gewijd, het juiste antwoord.
Hij herinnert er aan hoe, toen de Grieken
juichten bij den dood van Philippus van Ma
cedonië, een waarschuwende stem klonk
dat Macedonië in staat was meerder Pldlip-
pussen op te leveren. En zoo geldt ook nu
«Joubert is dood. Maar de Boerenrepublie
ken zullen andeie Joubert's leveren."
Het is echter nog onbekend wie Joubert'®
opvolger zal zijn.
Louis Botiha schijnt liet meest in aanmer
king te komen.
DB OORLOG.
De toestand.
Van het oor'ogsfaerrein is er ongeveer geeh
nieuws. Alleen is het nu zeker dat 'het kom
ma raio onder Grobler en Olivier inderdaad
het Noorden van den Vrijstaat heeft weten
to bereiken. Dit is weder een kranige tocht
geweest.
Een, telegram uit Bloemfontein aan. de
„Tunes" zegt dat een langer verblijf te
Bloemfontein door voorzichtigheid geboden
wordt. Alen vergete niet dat de Bngelschen
zich in vijandelijk land bevinden en in den
laatsten tijd verliezen hebben, geleden. Bo
vendien moeten mannen en paarden toege
rust worden tegen den naderenden Zuiö-
Afriikaanscliea winter.
Volgens de laatste berichten zijn do Boe
ren wat zuidelijker gerukt. Daarentegen zijn
gelaat gevestigd waren. Het meisje zag haar
zoo aandachtig aan. dat het haar moest tref
fen en rij niet kon nalaten te vragen
„Waarom kijk je mij zco aan-?"
„Dat kan ik niet zeggen," zei Margerie. „U
ziet er jong uit, en toch lijkt u oud'. IJ hebt
een eigenaardig gezicht, juffrouw Jordan
ze zeiden dab u al op leeftijd waart."
„Dat ben ik ook," zei Daisy sdherp.
„Uw gelaat ziet er toch zoo zacht uit. Dc
dacht dat u er keel anders zoudb ui trien."
En waarom wist rij zelf niet in het
vervolg was Margerie veel minder familiaar
met de nieuwe huishoudster.
De huishoudkamer was op die eerste ver
dieping, en toen Daisy naar beneden ging,
boorde zij de welbekende, dierbare stem van
haar echtgenoot; hij sprak met een der be
dienden en vroeg of rij gekomen was.
Eén oogeublik stond Daisy onbewegelijk,
Zij had een gevoel of zij voorover zou vallen
om te sterven zij' geloofde niet db kracht
en de moed te hebben om hem te ontmoeten.
Ziji stond onbewegelijk en zwijgend als een
marmeren beeld; maar spoedig vermande
rij zichzij moest doorloopen en hem onder
de oogen treden of vluchten. En weer hoor
de zij db dierbare stem
„Je kunt juffrouw Jordan zeggen dak ik
haar nu dadelijk wel even wil zien. Ik moet
uit en heb weinig tijd. Zij kan mij in de bi
bliotheek vinden."
Een uitstel. Zij' haalde lang en diep adem,
voor enkele minuten althans wa® zij gered.
Maar daar kwam Adblf, de kamerdienaar,
naar haar toe. Als Franschanam beleefd voor
elke vrouw, boog hij netjes voor haar.
„•Sir CS in ton. wemscbt u te zien, juffrouw
Jordan; hij is in de bibliotheek."
„Welke deur is dat?" vroeg rij.
meerdere Engelsche troepen vooruitgescho
ven naar Glen.
Generaal Clements vond te Fauresmith in
een inijngdhaolit een negenponder en een
Martim-Maxim, benevens een groote menigte
begraven ammunitie.
De Engelsche bladen hebben liet nog druk
over de plannen der Boeren ten aanzien van
Pretoria en de Rand-mijaen,
Volgens een bericht aan „Daily News" uit
Pretoria van den 26sten wil Kruger de
Transvaalsehe hoofdstad in staat vaai tegen
weer brengen; maar verscheiden aanzienlij
ke bowoneis zouden zich er tegen 1 lebben ver
klaard. Te Johannesburg zouden verschillen
de gebouwen op bevel van Kruger onder
mijnd zijn.
Men houdt vol dat de Boeren voornemens
zijn de mijnen te vermelen. In een drietal
zouden reeds ontplofbare stoffen zijn aange
bracht op bevel van. Kruger en Steijn en te
gen deu zin van vele invloedrijke burgers.
Het eigenlijk doel zou rijn de kapitalisten
bang te maken zoodat zij bij hun regeermg-en
er op aandringen een einde te maken aan
den oorlog.
De New-Yorksche „World" bevat echter
een brief uit Pretoria', waarin m'elding wordt
gemaakt van een interview met president
Kruger op 7 Februari. Kruger verklaarde
dat zoo zeker als er een1 rechtvaardige God
is, de Trausvaalsohe vierkleur de overwin
ning zal behalen. Het kan een maand, het
kan drie jaar duren, maar cr is geen andere
uitslag mogelijk. Hij zal geen eigendommen
doen verwoesten. De mijnen rijn zoo veilig,
als in de handen der eigenaars.
„Als de maan bewoond is,' zeide Kruger,
„kan ik niet begrijpen, waarom John Buil
haar nog met geannexeerd heeit."
De Transvaalsehe rogeering heeft van alle
banken in het land geld gerequireerd dat be
taald wordt met baren goud.
Engeland en Egypte.
In het Engelsche Lagerhuis is eenigen tijd
geleden geconstateerd, hoe Engeland er een
handje van heeft als lieer en meester in het
land dor Pharao's te „schalten en wadten".
De Iersi'hc- leider John Redmond had toen,
deu Ssten Februari, nl. den onderstaatsse
cretaris van buitenlandsohe zaken gevraagd,
of het waar was, dab voorraden on wapens
door do Egyptische regcering waron verzon
den aan de troepen, die tegen Transvaal
strijden.
De ondei secretaris had' erkend dat zee
Maxims van Egypte geleend waren.
Op de vraag van Mac Neill, of dit geschied
was met toestemming van Egypte, had Bro-
driek geen antwoord gegeven.
Deze discussie is dr. Leyds niet ontgaan.
Blijkbaar heeft hij zich den tijd gegund zelf
de quaestia na te gaan, waarna hij den 13den
Maart de aandacht van de Turksohe en Egyp
tische regeeringen op dit incident heeft ge
vestigd, ten einde het bewaren der neutrali
teit d'oor Egypte te verkrijgen. Leyds vroeg
tevens een verklaring van dit loenenen
heeft er op aangedrongen, dat genoemde kar
nonnen onmiddellijk van Engeland zouden
worden teruggevraagd. Indien dit niet ge
schiedde, zou Egypte verdacht worden, zijn
neutraliteit te hebben laten varen en open
lijk aan Engeland hulp te hebben verleend.
Tot heden werd op dit protest geen ant
woord ontvangen.
Hij wees haar de bibliotheek en rij, al haar
moed bijeenrapende, klopte aan de haar ge
wezen deur,
„Binnenriep de stem van haar echtge
noot, en Daisy duwde met bevende handen
de deur open en trad binnen.
Hij zat aan eon tafel, druk san rijvende.
Hij legde rijn pen neer, toen zij binnentrad,
maakte een halven draai met zijn stoel eni
zag haar aam.
„Goeden dag, juffrouw Jordan," zei Jiij op
vriendelijken toon. „Het doet me pleiaer u
te zien."
Zij stond onbewegelijk en dankte den he
mel uit den grond van naar hart dat zij een
blauwe bril had opgezet. Want zij zag een
trek van verbazing op zijn gelaat verschijnen
alsof er iets was dat hem trofmaar die trek
verdween weer.
„Ik ben bang," zei hij, „dat u alles in groo
te wanorde zult vinden; mijn vorige huis
houdster hoeft mij on vervracht verlaten. U
moet m'aar zien dat u alles weer zoo goed mo
gelijk in orde maakt."
Daisy maakte een buiging waarover rij op
een ander oogenbü'k zaker zelf zou hebben ge
lachen. Zij antwoordde nietzij zou ook geen
woord hebben kunnen spreken al had zij
daardoor haar leven kunnen redden.
„Ik hen zelf niet zoo heel veel thuis," ging
hij voort, „zoodat'dubbele oplettendheid van
de zijde .van mi jen huishoudster noodig is. Ik
zou graag willen dat u iederen morgen mijn
instructie komt vernemen. Vandaag kom ik
niet dineeren morgen krijg ik een paar
vrienden ten eten. U kunt daarvoor alles in
orde 'make®, en een en ander dan aan mijn
goedkeuring onderwerpen."
„Zeer goed, Sir Clinton," zeide rij met
zwakke stem, zóó zwak dat hij haar bijna
Koloniale rechten en plichten.
In het Hoogerhuis deed Camper-down gis
teren een iceks vragen over de plichten en
ïechten der Bntsclio koloniën met zelfbe
stuur in. verband met den oorlog, daarbij
vooral lettend op de houding der Kaapkolo
nie.
Lord Selbome, secretaris van oorlog, deze
vragen beantwoordende, noemde 't volkomen
onrechtvaardig te beweren dat do Kaapkolo
nie geweigerd heeft haar strijdmacht onder
db wapens te roepen. Zij heeft die opgeroe
pen voor zoover de regcering on de gouver
neur het verstandig achtten, Jat rij zouden
worden opgeroepen.
De minister wilde nieruit eJiter niet afge
leid' zien, dat het ministerie der Kaapkolonie
op "ieder punt de meening was toegedaan van
hen, dio verantwoordelijk zijn voor allee wat
den oorlog betreft.
Wat aangaat de door den oorlogstoestand
veroorzaakte schade, is het de bodo-oiini- dter
Engelsche regecring volledige schadeloos
stelling te brachten te verkrijgen van
hen, die de schade veroorzaaktc-n, ten
voordeele van hen, aan wie zij werd toege
bracht-. De quaestie dbzer schadeloosstelling,
die zoowel db Engelsche regeering als de Ko
loniale regeeringeu betreft, is een zaak van
samenwerking en overleg, en wordt thans
zorgvuldig overwogen.
Rhodes en Chaimiberlain zullen dus do ge
leden schade moeten vergoeden Want door
htm lijdt Zuid-Afrika dl het leed dat het au
doorslaat en jaren later nog zal doorstaan.
Maar dat bedoelde Selborne natuuilijfc
niet. De Boeren zullen volgens heem het gelag
te betalen hebben.
Qui vivra verra.
De Dela go a-ba ai.
In de schadevergoeding van 15,314,000 frs.
waartoe Portugal wegens de Delagoa-quaestio
dooi' het Bemer scheidsgerecht is veroordeeld,
is niet begrepen de in 1890 betaalde som op
mindering van 28,000 pond sterling. Boven
dien komt er 5 rente op rente bij smds 25
Juni 1889, waarvoor de te betalen schadever
goeding tot een kleine 30 millioen francs
stijgt.
Portugal zal de schadevergoeding uitbeta
len aan de Engelsche en de Amerikaansche
regeering volgens de door deze staten op te
maken verdeeling.
De groote politieke vraag is nu of Portugal
kan betalen, zoodat Engeland' wordt belet
gebruik te maken van zijn recht van voor
koop op de Delagoa-baai
Maar het bedrag valt mee, getuige de te
leurstelling die zich m de Engelsdie bladen
uit. De Delagoa-baai zal dus Engeland mis
schien nog ontgaan.
Wij hopen hot van ganschor harte voor de
Boeren,
Dc Zuid-Afrlliaanschc Hall.
Om M af eki n g.
De „Randpost" bevat een belangweldcen-
den brief van 11 Febr. over het gevecht bij
Ramuhsa.
Het was een prachtige nacht; de maan
scheen vrij helder, de sterren fonkelden, al
le® ademde vrede; zelfs de nachtfcrekels sche
nen in stilte te willen genieten; dit laatste
echter schoen onzen waditen vreemd, althans
ongewoon. Het was tusschen 3 en 4 uur in
niet kon verstaan; maar zelfs dat zwakke
stemgeluid dwong hem haar met een nieuws
gierigen blik aan te zien.
„U hebt zeker mijnheer Cooper gesproken,
juffrouw Jordan?" ging hij voort. En weer
was haar antwoord bijna onhoorbaar.
„Hij heeft dan zeker al heb noodige met
u geregeld, en alles tot uw tevredenheid met
u afgesproken, niet waar
„Ja," zai Daisy,
Er was een sterke aandrang in haar om
naar hem toe te vliegen, haar armen om zijn
hals te slaan en te zeggen
„Ken je mij niet? Kan cenige vermom
ming mij voor je verborgen d'oen blijven Ik
ben Daisy Daisy, je vrouw!"
Een oogenblik was die aandrang haar bij
na te machtig; met de grootste inspanning
alleen kon rij dien onderdrukken.
Zij zag Sir Clinton rijn pen weder opne
men en in de inkt doopenrij begreep dab
heb onderhoud was afgeloopen.
Maar plotseling keek Sir Clinton nog eens
op.
„U moet mij onmidd'elHj'k in kennis stel
len, als er iets hapert dat verbeterd moet
worden. In een groot huishouden, zonder een
vrounv des huizes om over alles het oog te la
ten gaan, rijn de bedienden licht geneigd on
achtzaam te wo-rdenals u over iets hebt te
klagen, dan zal ik altijd1 gelegenheid hebben
om met u daarover te spreken."
Toen begon hij weer te schrijven, en zij
ging heen. Zij trilde -an het hoofd tot de
voeten; haar gelaat was bleek als van een
doode; groote druppels stonden op haar voor
hoofd. Het kwam haar voor da-t geen vrouw
zooveel kon doorstaan.
I „Hij kende mij niet," d!ackb rij „Maar
I geen vermomming, welke ook, zou hem ooit
den morgen, de oogen werden meer dan ooit
gebezigd, want door liet bosehaditig terrein
worden de oogen wel eens nusleud.
De wachten waarschuwen elkander en stil
letjes komen ze binnen de muren van heb
foit. Kapitein Von Dalwig wordt gewaar-
bdiuwd en zacht wordt geroepen „alarm" en
in een ommezien staan burgers en artilleris
ten in positie. Het was ditmaal geon valsch
alarm dat ons zco dikwijls uit de warme kom
baars had1 gejaagd. Onze brave kapitein had
ons goed ingeprent don vijand zoo dicht mo
gelijk to laten komen en laag aan te leggen;
niemand was zenuwachtig en daardoor to
haastig; do kanonnen der Engel soke n had
den onze zenuwen reeds genoeg gestaald. Do
manschappen kennen bovendien hun kapi
tein en de kapitein heeft het volle vertrou
wen in dc standvastigheid en moed der rij
nen. Waar dit samengaat moet onze zege ze
ker zijn.
Het maanlicht had juist plaats gemaakt
voor het eerste licht der zon. Een stem roept
ons toe„Moe nie schiet me, ons is Boeren
Pang klinkt dc Mauser van onzen kapitein
een luchtsprong van den voorsten man be-
teefcent een hartsehot: het was kapitein
French.
„Come on boys, charge the cannon. Hands
up, you b..." wordt geschreeuwd', waarop
volgt het kommand» aan ons: „Vuunr!
Drie minuten volgt snelvuur en het komman-
do is: „Vuren halt stilte!" Weer hooren
We geruisdii in de bosschen en voor ons luidt
hot kommaindo opnieuw: „Viïurrr!" Na twee
minuten klinkt het: „Ophouden vuren en
alles is voor een minuut stil en we hooren
het akelig gekerm en hulpgeroep van gewon
den. die ons toeroepen„i aim shot, help,
water!" Do kapitein overtuigt zich persoon
lijk of de vijand geheel weg is en of er nog
verraad kan worden gepleegd, waarna hij de
gewonden hulp belooft. Het wordt langza
merhand lichter en vlak voor ®s, eenige tre
den van den muur verwijderd, zien we de
ontzielde lichamen van hen, die met een
„hands up" met de bajonet dreigend hadden
gedacht ons van schrik te doen verstijven en
tob overgave te dwingen.
De artillerie stuurt als nagift den nog
steeds vluchtenden vijand een paar granaten
na, die hun aftocht nog doet versnellen.
Achteieenvolgens worden vijf zwaar ge-
wondon binnengedragen, liet zijn een ser
geant en vier manschappen van het Rhodb-
sia-regimcnt, daarna vijf lijken, waaronder
dat van kapitein French, zooals ik reeds zei
de.
Al spoedig verschenen kommandanten Bo
tha en „Voorwaarts" in het fort en gaven
dezen hun hoogste tevredenheid' aan den ka
pitein en zijn Johannesbursfers to kennen,
voornamelijk de laatste was verheugd, al rijn
mannen onbeschadigd terug te zien. Onze
kleine bezetting had zich moeten houden te
gen omtrent 340 Engelschon zooals wij later
vernamen. Ze bestormden ons van drie pun
ten. Onze ambulance met dr. Snell, apothe
ker Fischer en de ijverige assistent Weber,
waren spoedig ter hand', maar moesten eerst
eemgo vijandelijke bommen over hun hoof
den laten gaan, alvorens ze hun zware taak,
de gewonden behoorlijk te verzorgen, kon
den beginnen.
10 geweren met bajonetten en patroon ban
don en hoeden werden buit gemaakt. Een
voor miji verborgen hebben doen blijven. Ik
zou hem in weerwil van alles hebben her
kend."
Zij was eeuigermate ontsteld over rijn
bleek, smartelijk gelaat; blijkbaar was hij
niet in Engeland alleen met de bedoeling om
zich te vermaken; hij was mager en bleek;
zijn gelaat toonde de sporen van verdriet
hij zag er slechter uit dan rij hem ooit had
gezien. Er was iets neerslachtigs in hem. Zou
liet misdiien rijn, omdat hij zich eenzaam
err ongelukkig voelde, nu hij niet bij haar
was?
Haar huishoudelijke plichten eisdhten van
haar ingespannen arbeid. Zij moest letten op
het linnengoed .en liet zilver, luisteren naar
de klachten der meiden, toezien dat de
knechts hun werk niet verkeerd deden, den
kok gewen wat hij noodig had. Maar daar
voor was zij niet hier; haar doel was het ge
heim in het leven van haar echtgenoot te
ontdekken na te sporen of hij een andere
vrouw in plaats van naar lief had uit te
vinden waarom hij Frankrijk verlaten en er
nooit over gesproken had haar zijn huis bin
nen te lei dien.
Die gedachten hielden haar geest bezig en
maalden dat de dienstboden haar mot ver-
baring aanstaarden, wanneer zij de een-e ver
gissing op de andere stapelde.
En wanneer Daisy dan de uitdrukking van
verwondering op de gezichten van. haar om
geving zag, vermande zij zich. Zij moest op
haai' hoede zijnrij moest geen aanleiding
geven tot achterdocht. Wilde rij ooit het ge
heim in Sir Clinton's leven 1 eeren kennen,
dan moest rij voorzichtig rijn en geen arg
waan tegen rich zelf wetten.
Wordt vervolgd.)
in
A
A
