54'" Jaargang.
Zondag 8 en Maandag 9 April 1900.
1
Tusschen twee liefdes.
No. 10212.
Eerste Blad.
Ken n i s g e t i n g.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
t aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Korean Bet erst raat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 1G regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven bier-
tan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Kleine ailvertenZiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents
per ad\p 'tentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 123.
Burgemeester en Wethouders
van Schiedam;
Gelet op art. 56 der verordening op de Brand
weer van 18 Juni 1880 (gemeenteblad no. II
van dat jaar)
Brengen bij dezen Ier openbare kennis, dat bij
hun besluit van den 5den dezer de heer II. C. P.
WENDT als brandmeester is overgeplaatst
van spuit no. 5 naar spuit no. 3.
Schiedam, den 7den April 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Mr. VV. H. JANSEN, W. B
De Secretaris,
v, LUIK, L -S.
Algesteco overilrlu.
SCHIEDAM, 7 April 1900.
OE ÖOHLOfi.
Om Bloemfontijn.
Een droevige en een welkome tijding.
Bij Bos'hof overvalt lord Metfauen een
kleine Boerenmacht van zeventig man, doodt
er 8, wondt een gelijk aantal en neemt de
rest gevangen. Maar al behoort tot do gedoo-
den de bekwame en dappere Fransch© vriend
der Boeren, generaal De Villebois-Mareuil,
dit kleine succes der Engelsche wapenen
weegt niet op tegen, de verdwijning van vijf
geiiee'le Britsche compagnieën, vooral onder
de omstandigheden waaronder dit échec werd
geleden.
Immers, wanneer de Boeren sterk genoeg
zijn. om ten Ziuidea van Bloemfontein, vlak
bij den spoorweg naar de Kaapkolonie, een
flinke Engelsche troepenmacht na een ge
vecht van bijna een etmaal gevangen te ma
ken, dan blijkt daar voldoende int hoe ge
vaarlijk lord Roberts' positie is.
In het Noorden bij Brandforfc, in het Oos
ten te Thaibanehu en Ladybrand, in heb
Zuidoosten bij Wepener, in het Zuiden aan
beidé zijden der spoorlijn, overal Boerenkotn-
mando's, die met groot succes tegen de En
gelsehen opereeren. En ook in het Westen is
zooals wij weten, een sterk Boerenkcvmmando
geden.
Hot bedenkelij'kst is de aanwezigheid van
een flinke Boerenmacht ten Zuiden van
Bloemfontein. De laatste telegrammen laten
geen twijfel over, of de Boeren bewegen* ach
aan 'weerszijden d'er spoorlijn. Zullen zij dio
ongemoeid laten Het is kwalijik denkbaar.
En het behoeft waarlijk geen betoog dat de
DOOR
GELARLOTTE M. BRAEHME.
84)
„Neen," zei Adolf. „U schijnt nieuwsgierig
naar Lady Trevlyn, juffrouw Jordan," ging
hij voort. „Ik zai u alles vertellen wat ik er
van weet, on dat word mij door een, van haar
dienstboden, verteld. Eemge jaren geleden,
toen zij1 nog een jong meisje was, was zij ge-
engageerd mot Sir Clinton maar liet ver
loofde paar kreeg ongenoegen ik heb nooit
gehoord hoe en waarom kortom, zij kre-
■geai ongenoegen en scheidden. Sir Clinton
ging weg geheel alleen en nam niemand
van ons mee. Ik was toen al drie jaar bij hem,
en ik wist er niet moer van dan een van de
andleren. Wij kregen aiien een mededeeling
van zijn notarissen, dat wij in zijn dienst
konden blijven op kostgeld. Ik hob er zelf
niet het flauwste détikbeeld van waarheen
hij ging. Het duurde ongeveer drie jaar voor
dat hij in Eingeland terugkeerde, en toen was
Mj versahrikkelijk veranderd zijn gelaat
was ouder geworden, zijn oogen hadden een
doffe, dwalende uitdrukking zooals u wel eens
genen zult hebben bij iemand die gek is ge-
worden. van verdriet."
Met een zaehten uitroep sprong Daisy van
haar stoel op,
„Wat scheelt u vroeg Adolf.
„'Niets,anbwoordd'o zij zwakjes, „een steek
in, mijn hart; maar het is ,:1 weer over. Ga
voort, Alddf; je spreekt ai; een boek."
„Het doet me genoegen dat ik u belang
stelling weet in te boezemen, juffrouw Jor
dan," zei de beleefde bediende, „maar ik heb
maar weinig meer te vertellen. Toon Sir
Clinton terugkwam», zag hij er jaren ouder,
bleek en. door verdriet verteerd nit. Iedereen
was verrukt hem te zien en venwel kamde
hem hartelijk. Hij ontmoette Lady May
weer, en zij* werden, vrienden, zoodat ieder
een verwachtte dat zij, mei elkander zouden
trouwen, maar dat hebben zij niet gedaan,
verstoring van lord Roberts' eenige verbin
dingslijn met de Kaapkolonie een ernstig ge
vaar is voor de Engelschen.
Bovendien, het moge waar zijn, dat de
Boeren aldus hun macht moeten splitsen, ook
lord Roberts is door de bewegingen der -me
ren genoodzaakt generaal Tucker to Kareo-
Siding op den weg naar Brandfort te plaat
sen, French naar Boschmanakop te zend'en,
Gat acre te Springfontein on Brabant te
Wepener te laten. Althans voorloopig; want
het komt ons niet onmogelijk voor dat da
Boeren, althans wat Gatacre en Brabant be
treft, liet deze vooruitgeschoven kolonnes zóó
lastig zullen maken of hun verbindingslijnen
zóózeer bedreigen, dat Roberts het raadzaam
zal oordeel en hen naar Bloemfontein te la
ten rukken, zooal-s generaal Clements met
rijn 6000 man reeds neeft geoaan.
Wij zeiden reeds dat vooral Gatacre en
meer nog Brabant wordt bedreigd. Duidelijk
blijkt uit het gebeurde bij Reddersburg dat
daar, in het Zuidoosten van dén Vrijstaat,
zicii een sterke Boerenmacht ophoudt. In ver
band daarmede wint ook aam beteeken is een
telegram van Woensdag aan. de „Times",
meldende d'at de Boerengeneraal Banks door
middel van parlementairs den bevelhebber
van Wepener do volgende sommatie heeft la
ten overbrengen
„Ik ben hier met eenige duizenden burgers
en verzoek u, om der wille van de humani
teit en oan de treurige opoffering van men-
echen levens, zooals in net laatste gevecht, te
voorkomen, u aan mij over te geven."
De parlementairs, die geblinddoekt voor
den Britsdhen bevelhebber waren gebracht,
kregen slechts deze boodschap mede terug
„Geen antwoord."
'Natuurlijk bevatten d'e Engelsche bladen
nog tal v. n meer of minder betrouwbare be
richten die doen zien dat het er inderdaad
voor de Engelse-hen niet heel gunstig uitziet.
Zoo zegt een Laffan-telegram dat op het
oogenblik 20,000 Bo, ren om Bloemfontein
staan in een kring van 20 mijlen, en dat er
nog voortdurend versterkingen voor den vij
and aankomen. Boereu-patrouilles zijn bin
nen tien mijlen van de stad gezien Daarbij
komt dat do Britsahe paarden erg zijn over
werkt. Het grootste deel is niet bruikbaar.
In één compagnie zijn nog maar vijf paarden
die voor den dienst geschikt zijn.
Volgens de „Daily Telegraph" trekken zich
aanzienlijke afdcelingen Boeren samen om
Karrec-Siding. waar de divisie van generaal
moker staat. Bij Boschmanskop hebben lich
te schermutselingen plaats gehad. De hoogte
zou door een Bntsclie infanterie-brigade rijn
bezet.
Zeer ernstig acht Charles Williams in dé
Morning Leader" den toestand. Maar be
paald bedenkelijk, onrustbarend zelfs vindt
hij dat officieel wordt medegedeeld dat de
toestand suitermate bevredigend" is. Klaar
blijkelijk zipt men het gevaar niet in. Te recht
meent "Williams dat dit een reden is om zeer
ongerust te zijn.
en ik geloof niet dat ï-emrud wood w.iarejn.
Ik weet het althans niet, cn ik ben Sn- Clin
ton's vertrouwde bediende.
„Hoe vreemd1" fluiste-de Daisy.
„Ja, het is vreemd, want heb is algemeen
belkenid dat Lady May verschillende uitne
mende aanzoeken, heeft afgewezen. Zij zelf
verwachtte dagelijks aun huwelijk te hooren
aankondigen. Hij frequenteert het huishij
gaat overal met haar heenmaa<r tot nu toe
heeft men niets van een huwelijk gehoord, en
iik houd het er voor dat men er nooit van zal
hooren. Indien rij voornemens waren I o trou
wen, dan zouden zii tiet reedis lang hebben
gedaan. Ik denk niet dat er ooit iets zal ko
men van1 een huwelijk russehen hen."
En toch denkt men dat zij elkander lief
hebben," zed Daisy.
„Dat is juist- het ge'it-nnzinnigodat is
heb juist wat niemand oegrijpb."
„Het lijkt wel een raadsel," zei Daisy, ter
wijl rij zich onverschillig afwendde. „Een
raadsel dat niemaind kan oplossen
Dit zeida rij luchtig; maar haar hart was
vervuld van de bitterheid des d'ooB. Nu kon
zij alles begrijpen; het was voor haar zoo
duidelijk als een opengeslagen boek Hij h'wt
haar liefgehad, en zij haddein gotw stdio
scheiding van haar die hij zoo inn'g 1 rib/tel,
was hot verdriet geweest dat hom gek had
gemankt; hij was zeker 'n heb woud, waar
rij hem had gevonden, half doodS van ver
moeienis en ellende neergevallen. Dit gedeel
te der geschiedenis was nu duideliik genoeg
voor haar;" zij kon. zidli ook voorstellen hoe
hij naar Engeland, was teruggekeerd en zijn
schoon® geliefd© trouw had gewonden, hoe
toen de bekoring zich met dubbele macht
van hom liadi meester gemaakt. Ma-'r wat zij
zich niet Icon voorstellen, was, waarom hij
met haar was getrouwd. Pat was da noodlot
tige fout geweest; zender die zou hij geluk
kig zij'1 geweest hij zou dan mot^Laay
May rijn getrouwd! Dat was do groote ver
gissing, de groote font geweest, de éémge
dwaling waarvooi geen herstel moge-lijk waa.
Waarom had! hij' die begaan? Blijkbaar had
hij noodt opgehouden Lady May lief te heb-
De Yillebois-Mareuil.
In generaal De Villebois-Marpuil verliezen
de Boeren weder een bekwaam legeraan
voerder, een man van groote persoonlijke
moed en erkende strategische bekwaamheid.
Kort geleden bevatte de »Neue Freie
Presse" deze karakterschets van den raads
man van Joubert en Cronjé
»In Transvaal noemde men hem den »Moltke
der Boeren". In Frankrijk den ïZuid-Afri-
kaan-chen Lafayette". Generaal Villebois-
Mareuil, ruim vijftig jaar, is geen minderwaar
dige kracht. Aan zijn strategisch talent is de
tactiek der Boeren toe te schrijven die tot nu
toe triomfeerend is gebleken. Zjj'n invloed is
te kennen uit alle wapenfeiten der Boeren,
die moderne strategie uitwijzen en op we
tenschappelijke grondslagen zijn gebaseerd.
Want Villebois-Mareuil is (was) niet alleen
een practicus, geen houwdegen alleen, maar
ook een uitstekend militair schrijver. Hij heeft
verscheiden stategisch-wetenschappelijke wer
ken geschreven, waarin hij zijn ervaringen
zoowel als zijn theoretische studie op aan
schouwelijke en iuterressa-nte wyze verwerkt
heeft.
ïZijn drang naar daden heeft hem uit het
Fransche leger gedreven", gaat het blad
vooit. »Toen de expeditie naar Madagascar
werd voorbereid, vropg hij om een kom-
mando. Het werd hem geweigerd, daar alle
kolonelsplaatsen reeds bezet waren. Hij ging
toen naar Afrika en nam het bevel overliet
Vreemdenlegioen op zich, omdat hij hoopte
dat dit ook deel zou gaan nemen aan de
campagne op Madagascar,
»Toen deze hoop niet in vervulling ging,
nam hij, vier jaar geleden, ontslag uit den
dienst, op grond van lichaamsgebreken; want
De Villebois-Mareuil was een klein, tenger,
weinig imponeerend mannetje, vroeg grijs c-n
met gering weerstandsvermogen. Maar nu
(in Zuid-Afrika) heeft hij getoond welke
kracht in dit zwakke lichaam woonde. De
taak die hij op zich heeft genomen, schijnt
hem kracht te geven."
Deze schels is geschreven, toen velen nog
het succes der Boeren toeschreven aan de
militaire raadslieden uit den vreemde, waar
van de nu gesneuvelde Fransche officier een
der voornaamste was. Later heeft men inge
zien dat de overwinningen der Boeren goed
deels da verdienste zijn van mannen als
Juubeit, Cronjé, BoLha enz.
Toch werd naar de stem van Viilebois-
Mareuil dit, is zeker gaarne geluisterd
in den krijgsraad. Ook schijnt hij zich zeer
verdienstelijk te hebben gemaakt ten aan
zien van de verdediging van Pretoria en
het beleg van Kimberley, Hij was nu bezig
de verdediging der Vaal-linie in orde te
brengen en wij vermoeden dat hy, met een
klein eskoite op weg van de eene stelling
naar eene andere, door Methuen's mannen
is opgevangen.
De Viliebois-Mareuil's persoonlijke moed
ben. Zij was nog niet lang getrouwd, toen
zij zich. zoo liadi verbaasd over zijn groote ont
roering bij liet hooren dier versregels. Het
was zijn schoon© geliefae aan wie dlfe regels
hem deden denkennu wist rij het. Nooit
bad hij opgehouden haar lief te hebben
maar waarom was hij dan mat een andere ge
trouwd? Dat was het eemge geheimzinnig©
punt in heel d'e lamentabele geschiedenis.
Het km niet geweest zijn omdat hij haar
liefhad dat was niet mogelijk; hij had.
haar gevraagd zijn vrouw te worden, met
hem te trouwen; maar nooit had hij veel
over liefde gesproken; die zwakke, vage ge
negenheid die hij voor haar koesterde, was
dan ook niets in vergelijking tob zijn intens©
liefde voor Lady May.
„Waarom is hij met mij getrouwd?" riep
de ongelukkige vrouw handenwringend uit.
Duizendmaal beter was het te slapen onder
die veldbloemen dan hier te zijn beter
dood to rijn dan te leven en alle hoop op ge
luk uit haar geest te moeten bannen. Geen
vermoeden van do waarheid kwam bij haa.r
op; geen vermoeden da,t hij met haar was
getrouwd in een opwelling van mannelijke
edelmoedigheid en1 sympathie. Zij brak rich
het hoofd in haar zoeken naar de waarheid.
Blijkbaar had. hem zijn huwelijk ook be
rouwd want hij had geen moeite gedaan
om haar met kanand in kennis te brengen
en niemand in Engeland wist dan ook iets
van haar bestaan. Een gloeiende blos van
toorn kleurde haar gelaathaar liartst och te-
lij'"o, wanhopige liefde maakte plaats voor
vertoornden trots. Zij voelde dat, welk ex
cuus lüj ook kon hebben, liij haar leven had
verwoest zonder eenige reden.
Daisy was nu gedwongen haar gepeins te
staken. Zij moest naar beneden, waar oen
massa werk haz»- wachtte werk dat nie
mand anders kon doen, en dat zij ~eed!s be
gon te haten.
„Het zal niet lang meer duren," nam rij
rich voor. „Dtar zal ik voor zorgen.".
Zij haatte dit groote, prachtig© liuis met
zijn overdaad en weelde. Het scheen voor
haar een. der redenen te belichamen, waarom
heeft hem en de zaak der Boeren wellicht
parten gespeeld. Zooals vroeger reeds heeft
hij zich ook ditmaal misschien te veel bloot
gegeven.
Hoe het zy, bene meritus est
Koornsprui t.
Van Boerenzijde wordt nog het volgende
gemeld over den overval der Engelschen bij
Koornspruit.
De Boeren veiloren 3 gesneuvelden en 10
gekwetsten, waaronder een hunner dapperste
veldkornets. Later op den avond kwam gene
raal De Villiers met een Kaapsche strijdmacht
van Tabanchu en nam 16 Engelschen krijgs
gevangen. Het totaal der gevangenen gedu
rende dezen dag gemaakt is 389. Komman-
dant De Wet zond de Britsche kanonnen en
de krijgsgevangenen naar Winburg,
De beteekenis van het gevecht moet niet
onderschat worden. Het voordeel werd be
haald door een kommando Vrijstaters, die
zonder bedekking in het open veld vochten.
De Vrij state rs worden geïnspireerd door
hun verlangen om Bloemfontein te hernemen,
en de Transvalers door het verlangen om
met de Vrystaters te wedijveren.
Dat belooft niet veel goeds voor de En
gelschen.
Merkwaardig is nog de wijze waarop de
Boeren wisten te maken dat het eskorte
eerst de hinderlaag bemerkte, toen de meeste
wagens reeds waren genomen. De Boeren
hadden zich aan weerszijden van de drift
gelegerd en riepen de officieren op den eersten
wagen zonder een schot te lossen toeHan
den op"de officieren gaven zich toen over.
Dat ging met verscheiden wagens zoo, tot
dat er eindelijk een flink Engebch officier
was die zijn kameraad, toen deze het berel
der Boeren gehoorzaamde, doodschot. Dit
schot was het alarmsein.
«Gemengde M ededceï In gen-
Het reglement van orde van het Britsche
Lagerhuis vei biedt te spreken over een ond( r-
werp waarover reeds een motie is ingediend.
Dit is het geval inet de.vraag op welke voor
waarden een einde zou kunnen gemaakt
worden aan den oorlog, waarover een motie
is ingediend die echter niet behandeld kan
worden omdat de voorsteller naar Zuid-Afrika
is vertrokken.
Courtney nu constateerde gisteren dat de
couranten voor de tegenstanders van den
oorlog gesloten zijn, dat vergaderingen ge
hinderd worden, en dat hij deze quaestie
om de bepaling van het reglement van orde
in het Lagerhuis niet kan bespreken. Ver
andering van het reglement is dus noodig.
Harcourt en Campbeü-Bannerman gaven
dit toe, schoon de laatste het oogenblik onge
schikt achtte.
Ten slotte werd op Balfour's voorstel be
sloten deze zaak over te laten aan de com
missie voor het reglement van orde.
liij rijm huwelijk met haar met had bekend
gemaakt. Zij dacht dat hij zich over haar
schaamde, dat hij zich schaamde haar binnen
te leiden als db meesteres van al dwm rijk
dom.
„Ik kan dit alles missen," zei Daisy mdt
eeu minachtenden trek om haar mand. „Ik
heb er geen behoefte aan, maar ik wil gerech
tigheid voor mij on voor mijn land."
Toeai kwam er een ongelukkige gedachte
bij haar op, ril. dat hij met haar was ge
trouwd om zich. op Lady May te wrok on, on
dat hij na riju huwelijk niet den. moed had
gehad er voor uit te komen. Daisy meende
te voelen dat zij eindelijk het probleem bad
opgelost nooit had hij haar liefgehad,
nooit had hij iets om haar gegeven. Zij was
slechts een. wraakmiddel geweestKaar hart,
haar leven, haar liefde waren hem niets ge
weest. Hij was met liaar getrouwd am rich to
wreken op zijn schoon© geliefdeen toen
do moedi hem begaf, had hij gezorgd dat zij
buiten de wereld leefde.
„En mijii leven," dacht de arme vrouw,
„beteekende niets voor bem mijn leven
heeft hij verwoest voor de gril van eeu uur
mijn leven dat voor mij zoo veel en voor
ieder, ander zoo weinig boteokent."
Zij was er van overtuigd dat rij nu alles
begreep, dat de goheele geschiedenis opon
vóór haar lag; en een heftige begeerte naar
gerechtigheid nam bezit van haar.
„Fk zal hom dwingen mij als zijn vrouw te
erkennen in haar bijrijn," zeido zij bij zich
zelf.„Ik zal hem dwingen in haar tegen
woordigheid te bekennen waarom hij mot mij
is getrouwd. Ik wil gerechtigheid zco waar
als iik noodt liefde héb gehad."
Het was laat toen Sir Clinton thuis kwam.
Zij die met jaloersche oogen dc wijzers op do
kick had1 gevolgd, wist hoe laat. O neen, het
kon niet langer zoo voortgaan. Zij meende
dat God vol genn-de was, en indien niemand
op aaide haar noodig had, dan zou er voor
haar wel plaats rijn in den hemel. Zij wildé
gerechtigheid erlangen, en dan wilde zij naar
huis gaan, naar haar kind, en sterven.
„Ik zal zoo ernstig om den dood bidden,"
Biyn Roberts drong toen krachtig aan op
een betere behandeling der gevangen Boeren,
waarop Howards Vincent, pas uit Zuid-Afrika
terug, verzekerde dat de Engelschen hun
gevangenen zeer goed behandelden.
Dat blykt wel uit het hooge sterftecijfer
der arme gevangen Boeren 1
Naar het ïJournal" uit Londen verneemt,
vreest men daar dat de Vereeriigde Staten
toch in zake Zuid-Afrika tusschenbeide zul
len komen.
Webster Davis, die zich voor de zaak der
Boeren spant, is een der welsprekendste Ame-
rikaansche staatslieden, een man van gezag
en invloed. Bovendien zal de publieke opinie
steeds meer haar kracht doen gevoelen aan
de republikeinsche partij" en Mac Kinley met
het oog op de aanstaande presidents-ver-
kiezing.
Immers Bryan, Mc Kinley's democratische
mededinger, krijgt steeds meer aanhangers
omdat hjj de party der Boeren heeft gekozen.
Men verzekert dan ook reeds in enkele
staatkundige kringen te Londen dat president
Mc Kinley om zijn kansen op herkiezing te
verbeteren, een volte-face voorbereidt en zqn
Engelschgezinde houding, die hem in Amerika
onpopulair heeft gemaakt, zal opgeven.
En mochten de Vereenigde Staten in
den oorlog tusschenbeide komen dan houdt
men het voorzeker dat de meeste Enropeesche
mogendheden zich bij die interventie zullen
aansluiten.
Rhodes is te Southampton aangekomen.
Hij wilde zich niet laten interviewen maar
zeide, dat hy slechts korten tijd in E -geland
blijft en spoedig naar Rhodesië vertrekt.
Dr. Jameson ligt te Kaapstad ernstig ziek.
De Fransche Kamer heeft de laatste arti
kelen van het ontwerp betredende het ko
loniale leger aangenomen mer enkele door
de regeering goedgekeurde wijzigingen. Ver
volgens werd het geheele omwerp met 400
tegen 131 stemmen aangenomen.
De Fransche Kamer zal in de volgende
week tot eind Mei op reces gaan. Maar vooraf
zal Denys Cochin nog eens een aanval^gagen
op de regeering in een rede over de alge-'
meene politiek. Kans van slagen heeft zyn
aanval niet.
Men zal zich herinneren dat bij de Fransche
Kamer een petitie is ingekomen, vragende
de toepassing van het besluit van 30 Maart
1880, strekkende tot ontbinding der Jezuïe
ten-orde.
Over die petitie heeft Pochon een rap
port uitgebracht, waarin hij de geschiedenis
der maatregelen tegen de orde nagaat en de
regeering met aandrang uitnoodigt de wet
ten en verdragen betreffende weerspannige
congregaties te eerbiedigen, zooals Hendrik
IV en andere Fransche souvereinen en zelfs
paus Clemens XIV hebben gedaan.
Mesureur heeft over zijn plan tot. grond-
zeide zij bij zichzelf, „dat God niet zal wei
geren mijn gebed te verhoeren."
XL"VHI.
De verrassing nadert.
De huishoudster ging den volgenden mor
gen niet als gewoonlijk haar instructies ha
len. Zij zond Mar gei ie in haar plaats die, op
Sir Clinton's vraag, antwoordde dat juffrouw
Jordan ongesteld was. Het speet hem, zei hij,
maar hij ging weer uit, zoodat hij haar liet
vragen riah dien dag geenerlei moeite voor
hem te geven.
Daisy was werkelijk riek volstrekt niet
gevaarlijk, maar uitgeput door spanning en
aandoening. Zij had hevige hoofdpijn, zóó,
dat zij zelfs het daglicht met kon verdragen;
als zij beproefde op te staan, was het of hn-ir
krachten haar begaven, en rij was verstandig
genoeg om te begrijpen dat als rij niet bij
tijds rust nam, rij kans liep ernstig riek te
worden voor zoover rust mogelijk was,
wanneer iedere gedachte smart beteekende,
en de krachtigste gewaarwording die rij voél
de. was een hevig© begeerte om te sterven1.
Het duurde vier dagen voordat rij weer op
stond, en toen voelde rij zidh nog ziek en
zwak. Eén harer eerste gangen was naar Sir
Clinton's studeerkamer, die gedurende haar
bedlegerigheid geheel verwaarloosd was. Het
had niet dien schijin, of hij er dikwijls geweest
was. Er zwierven een paar brieven rood,
maar wait haar bitter ontstemde, en. het uit
barsten der crisis verhaastte wee, dat rij op
den schoorsteenmantel een brief uit Frank
rijk zag liggen, een brief van haar zelf, dia
blijkens het poststempel daar reeds vier da
gen lag en nog ongeopend was. Hij was stof
fig en smerig geworden en was daar blijk
baar van de aankomst af ongeopend blijven
liggen.
Dat was te vod. Toen zij dien brief in
haar hand had, schenen alle zachtere gevoe
lens in Daisy's hart te verstijven; haar go-
laat gloeide van toornhaar hart dreigde te
barstenhaar hamdon beefdenhaar gelaat,
andere zoo liefelijk, was nu onaangenaam
voor het oog.
(Wordt vervolgd.y
