54"" Jaargang.
Donderdag 12 April 1900.
No. 10215.
Tusschen twee liefdes.
i£§Ü
Kennisgeving.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 4.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau j Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Itleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 133.
Burgemeester en wethouders van Schiedam
brengen ter algemeene kennis, d.U door den heer
Minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid,
bij zijne beschikkingen van O dezer La. P,
is aangewezen Vrijdag 27 April a. s. als dag,
waarop de verkiezing, en Vrijdag 11 Mei
d. a. v., als dag, waarop zoo noodig de
herstemming zal plaats hebben ter benoeming
van één lid-patroon der KAMER VAN ARBEID
voor de ALCOHOL-INDUSTRIE en van één
lid-patroon der KAMER VAN ARBEID voordo
VOEDINGS- en GENOTMIDDELEN.
Zij brengen tevens in heiinnetingdeartt. 17,
18 en 41, der wet op de Kamers van Arbeid,
luidende
Art. 17. Het hoofd of de bestuurder van een
bedrijf of eene onderneming, waarin personen
die op eene kiezerslijst voor eene Kamer van
arbeid zijn geplaatst, arbeid verrichten in
fabrieken en werkplaatsen, is verplicht te zorgen
dat iedor van dezen gedurende ten minste twee
achtereenvolgende uren van den voor de stem
ming bepaalden tijd gelegenheid vinde om mede
te werken tot de keuze waartoe hij bevoegd is.
Art. 18. Het hoofd of de bestuurder in het
voorgaande artikel bedoeld is verplicht te zorgen,
dat in zijne fabriek of werkplaats, op eene plaats
waar arbeid wordt verricht, gedurende twee
werkdagen vóór en tijdens de tot stemming
bepaalde uren, op eene zichtbare wijze is opge
hangen eene door hem onderteekende lijst, de
uren in het voorgaande artikel bedoeld ver-
meldende voor elk afzondei lijk of groepsgewijze
of voor allen gezamenlijk.
Op *de woorden varbeid" en sfabrieken en
werkplaatsen" in dit en in het vorige artikel
is 1 der Atbeidswet, met uitzondering van
het laatste lid van art. 2, toepasselijk.
Art, 41. Oveitreding van art. 17 of 18 wordt
gestrait met hechtenis van ten hoogste veertien
dagen of geldboete van ten hoogste vijf en zeventig
gulden.
Schiedam, 10 Apiil 1900.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam,
Mr. W. H. JANSEN, W. B.
De Secretaris,
v. LUIK, L. S.
Algemeen overwicht.
SCHIEDAM, 11 April 1900.
»E OOKL.OG.
De toestand.
Ten Noorden van Bloemfontein hebben de
Boeren het bewijs geleverd dat zij ook daar
men zou gerust kunnen zeggenonder
de oogen van lord Roberts durven en
kunnen. Terwijl wij dit schrijven, zijn nog
geene bijzonderheden bekend over de nieuwe
overwinning der Boeren wij weten niet wie
de aanvallers waren, waar het gevecht ge
leverd is, wie dit belangt ijke échec der
Britsche wapenen te verantwoorden heeft
wij weten alleen dat den Engelsclten weder
een gevoelige slag is toegebracht die hun op
DOOR
CHARLOTTE M. BR.AEHME.
87)
„Ik wil aannemen," zei Lady Mfey, „dat
uw verstand is verbijsterd. Ik wil gelooven
dat u betoovefd zijt, dat u valscheHjk las
tert dat de goheele wereld gek is maar
nooit zal ik één woord gelooven tegen de eer
en de eerlijkheid van Sir Clinton Adair."
„En ik," ztei Daisy, „vertrouw nog den he
mel, maar ik heb niet voel vertrouwen meer
in xnenschen. in Sir Clinton Ada.tr aller
minst. Ik ben zijn vrouw; hij loochent het
niet."
Toen. stond1 de ramp-zalige man op. Sm ee
kend strekte hij zijn handen uit naar Lady
May.
„Ik durf je niet vragen mij te vergeven,"
zei hij. „Mijn zonde is te groot om vergeven
te wordeiiik kan geen verontschuldiging
aanvoeren."
Zij zag met haar klare oogen diep in de
zijne.
„Ik^wil geen ander woord' gelooven dan
liet jouwe, Clinton," zeide zij. „Is het waar
wat deze dame beweert?"
„Ja," - antwoordde hij. Weer viel een
vrees-olijke stilte op hen.
„Waar!" zei Lady May ten laatste,
„waar! Je bent hier geweest; iedereen hield
je voor mijn -verloofde, m toch was je al dien
tijd getrouwd. O Clinton, het kan -niet waar
zijn Ik zou eerder gelooven- dat ik zelf, dat
God oneerlijk was dan jij. Het kan niet
waar zijn 1"
ongeveer 1500 man is te staan gekomen.
Lord Roberts' positie is blijkbaar zeer pre
cair, en de laatste ontmoetingen met de
Boeren rechtvaardigen de meening van den
Afrikaander correspondent van het vHbl."
die straks zal volgen, dat Tommy Atkins zijn
veerkracht en flinkheid voor eert goed deel
is kwytgeraakt. En dit is te ernstiger, waar
hij aangevoerd wordt door officieren die, hoe
dapper sn geestdiiftig ook, getuige de feiten,
sdomooren" zijn, zooals zelfs de sTimes"
gedwongen is te erkennen.
In het Noorden, iu het Oosten en Zuid
oosten bedreigen de Boeren lord Roberts te
Bloemfontein. Zij zijn de stad op enkele
tientallen mijlen genaderd; volgens sommige
berichtgevers zijn zij reeds bezig met schans
werken. Als zij er in slagen Robetts' ge
meenschap met hpt Zuiden te versloren, dan
staat voor de Engelschen het ergste te vreezen.
Dat schynt dan ook Roberts' eerste en
voornaamste zorg te zijn de verbinding met
het Zuiden, vanwaar hij van alles voorzien
moet worden, te bewaren. Lord Kitchener
of Khartoum in hoogst eigen persoon is be
iast met deze ernstige taak.
Het zou ons niettemin sterk verbazen,
indien de Hoeren er niet in zouden slagen
de spoorlijn op een of meer plaatsen te ver
nielen. Want ten Oosten van den spoorweg
zyn de Boeren, volgens de berichten der En-
gelsche correspondenten heer en meester. Zy
hebben daar de Engelschen te Wepener ge
ïsoleerd, Brabant's troepen gedwongen uit
Rouxville weg te trekken naar Aliwal Noord,
de brug bij Odendaalstroom over de Oranje
rivier vernield en zijn reeds vrij dicht ge
naderd tot Bethulië, waar de spoorlijn naar
East Londen de rivier kruist. En ten Westen
van den spoorweg, in de districten Philip-
polis en Fauresmith, is het vrij onrustig.
Reuter's correspondent te Norvals Pont
meldt daarover dat de proclamatie van presi
dent Steyn er overal werd verspreid. Toen het
Engelsche garnizoen onlangs uit die buurt
werd teruggetrokken, werd dadelijk grootere
beweging onder de Republtekeinen melkbaar.
De Engelsche inwonets, hierover bezorgd,
wendden zich tot de Engelsche autoriteiten
te Springfontein die hun verzekerden, dat
onmiddellijk stappen zouden worden genomen
om die bezorgdheid weg te nemeü.
De vraag is of de autoriteiten hun belofie
gestand zullen kunnen doen.
Te Wepener, zeiden wij, hebben de Boeren
de Engelschen geïsoleerd. Maar kolonel Dal-
getty die er het bei el voert heel een enorm
sterke positie in te -nemen. Een aanval der
Boeren zou afgeslagen zyn. Een kommando
van 600 Boeren uit Rouxville en een sterker
kommando nog uit Smithfield zijn de Boeren
komen versterken.
De Engelsche oorlogscorrespondenten achten
het mogelijk dat de Roeren door Basuto-
larid Dalgetty's positie zullen omtrekken. Mis
schien hopen zij het om daardoor een wapening
der Basuto's te lechuaardigen.
Ook in Natal is blijkbaar de sfïijd ontbrand.
Laat ons hopen spoedig te hooien van een
tweede gevecht bij Elandslaagte, waanan de
uitslag ditmaal ten gunste der Boeien is.
Te Mafekirig heeft men zeker de inboor
lingen kwijl willen wezen en ze daarom de
stad uitgejaagd. Men hoopt er nog altijd op
ontzet en beweert zelfs dat de Boeren wijken
„Het is waar, lieveling," zei Sir Clinton.
Met toom op bet gelaat zag Daisy op.
„Mijn man beeft niet het recht u lieve
ling te noemen, La-dy Trevlyn, zesde zij. „Hij
behoort mij, niet u."
„U hebt gelijk," zei het schoone meisje
kalm. „Waar, Clinton zei je werkelijk dat
liet waar is?"
„De hemel zij mij genadig, May. Ja, het
is waai-! Ik ben een lafaard con trouwe-
looze. Ik haat, ik vervloek mij zelf. Ik ja,
het is waar."
Toen,zonder een woord meer, wendde La
dy Adair zidh van hem af. Zij liep terug naar
het raam, waar zij zooeven vol vertrouwen
en. liefde had gestaan. Misschien heeft nooit
een vrouw zulk - een zielsangst doorleefd als
haar nu machtig aangreep. Sir Clinton had
zijn bleek gelaat neergebogen en weder ver-
horgen in zijn handen. Daisy stond uitdagend
opgericht, maar de toom en de trots weken
van haar gelaat, toen zij de diepe smart van
Lady Miay zag.
De sclsoone erfgename, de bewierookte, ge
vleide vrouw, zij die de edelste mannen van
Engeland had afgewezen de gevierde Lady
May stond daar zwijgend, in bittere smart
en leed', bitterder dan bet deel der meeste
vrouwen is bitterder dan do dood.
Ben gewone vrouw zou hem overgelaten
hébben aan zijn 'noodlot zou gemeene zaak
tegen hem hebben, gemaakt zou hem over
stelpt hebben met ver-wijten en beleedigingen
zou hem vernietigd hebben. Zij d-ecd niets
van. dat alles. Zijn ontrouw schokte haar
diep; de wetenschap dat hij' haar misleid
had, berokkende liaar innig verdriet; maar-
ver boven eigen smart, ver boven' elke ge>-
dlaiehte aan wraak, rees omhoog de groote,
voor het ontzetlingsleger. Voorloopig zyn wij
daar nog niet bang voor.
Lord Roberts' positie te
Bloemfontein.
Een „Afrikaander correspondent" schrijft
aan het „Hbl." heb volgende
Het is wel der moeite waard de positie van
lord Roberts te Bloemfontein na te gaan. Na
de overgaaf van Cronjé, het ontzet van Kim
berley en Ladysmith en het gevecht bij Po-
pulierbosch, werd do Jiugo-pers die zoo lang
in zak en asch had gezeten, dol van opgewon
denheid. Vergeten waren, alle opgedane erva
ringen, geloerd had ze niets; mat een paar
snorkende zin-non en een penn-estreek maakte
zij den gebeden veldtocht af. Toen Bloemfon
tein werd bezet zonder dat -een schot was ge
vuurd, werd onze „Bobs" ten hemel verho
ven en men verwachtte an hem d!a-t hij d'en
oorlog in een week tijds zou beëindigen. Men
hoorde van niets dam van de groote geest
drift, waarmee de troepen door de Vrijs ta
ters werden ontvangen van het vurig verlan
gen, waarmee db eed van trouw overal weid
afgelegd en van de snelheid, waarmede do
Mausers inkwamen, „sneller dam eon. fabriek
ze kan afleveren", zoo als -een der correspon
denten meldde. Staatslieden vam allerlei
grootheid en kleur twistten middelerwijl over
do verdeeling en het lot van het lamd, dat
nog veroverd moest warden.
Maar ar kwam een verandering van too-
neel. LardJ Roberts ie te Bloemfontein en zal
er nog een flinken tijd blijven. Zijn leger is
samengesteld uit menschen van allerlei slag,
voor 't me-eremdee-1 stedelingen, losbandig en
verwijfd! en daarom ongeschikt om de ver
moeienissen te weerstaan van de geforceerde
marschen in een afmattend ldimaat. De na
tuurlijke gevolgen konden niet uitblijven.
Gedecimeerd, door gevechten en ziekte, onvol-
doendie1 gekleed! en dikwijls onvoldoende ge
voed hebben zij, hoe dapper zij ook zijn, do
verve, de elan en bovenal de bewegelijk
heid verloren, die zoo noodig zijn voor succes
tegenover een vijand', zoo gehard', zoo dapper
en zoo bewegelijk als de Boeren. Bovendien
vecht deze vijand voor alles wat een man
dierbaar is, in zijn eigen land, waar hij do
keus heeft van zijn eigen stellingen.
'Ben andere moeilijkheid is gelegen in de
paarden. Naar alles wat men hoort zijn de
a-rme dieren in een allertreurigste n toestand.
Gewend1 om des nachts op sta-1 te staam, om
"■eregeld gevoed en verzorgd' te worden, moet
alleen reeds de verandbrmg tot -een leven in
de open- lucht hen zwaar aangegrepen heb
ben. Wie, als do schrijver, heeft ondervond'on
de plotselinge verandering vam tempcratmir
in beide republieken, waar de thermometer
van schier hloadliitte overdag daalt tab eeni-
ge graden ondier het vriespunt dete nacht®,
kan oord eden over de uitwerking van dit
klimaat op de paarden. De Vrijstaat is voor
het meerendeél een grasland e® d'e onervaren
reiziger die voor het eerst db golvende weiden1
ziet, die zich zoo ver het oog reikt uitstrek
ken en begroeid zijn met gras vam bijna vijf
voet hoog, zou allicht gelooven, dat db la-st
vam dbn voed eraan voer voorbij is. Maar spoe
dig blijkt hem, dat hij zich vergist hoeft.
Laat hij do paarden maar laten grazen op de
weelderige weiden, d!a-n zal hij ziem dat de
dieren hoe hongerig ze ook zijn, den neus zul
len ophalen voor 't voedsel, tenzij ze geboren
en grootgebracht zijn in de-a Vrijstaat. Bij-
machtige liefde baars tevens. Zij had waarlijk
wel reden zich tot hem te wenden om bittere
woorden over hem uit te startenzij lïad liet
volle recht wedervergelding te oefenen
maar hij was de liefde van haar meisjesjaren,
em zij voelde hoe diep tij geleden moest heb
hen, hoe diep vernederd, hoe wanhopig h.j
moest zijn. Zij had medelijden m'et zich ze'f,
maar nog meer met hem. Nu kon zij alles be
grijpen zijn smartelijk gelaat met die
angstige, bekommerde uitdrukking, zijn
voortdurende neerslacntigheid de reden
waarom hij voortdurend om en bij haar was
geweest en toch nooit van liefde 'had gespro
ken en toen herinnerde zij zich dat-, schoon
hij naar Engeland was teiuggekeerd, niet hij
het was geweest die ha-ar had opgezocht
maar zij was tot hem gegaan, was neerge
knield aan zijn voet, had! haar blanke armen
om zijn hals geslagen, had hem met al do tce-
dere namen genoemd die de liefde haar had
ingegevenzij was het die hem tob zich had!
getrokken. Misschien ha.d hij, toen hij naar
Engeland terugkeerde, er niet ana gedacht
haar weer te zien misschien had hij zich
wel voorgenomen haar ie ontwijken. Zij her
innerde zich, hoe dikwijls hi; een poging had
gedaan om met haar te spreken over het ver-
1 odéne, en zij had steeds geweigerd naar hem
te luisteren. Dit alles was slechts een arm
zalige, on be t c eken c nde, maar toch een waar
achtige verontschuldiging. Haar hart ging
tot hom uit in onuitsprekelijk medelijden
haar lief-da schee®, de sfeer va® het eigen-ik
te, verlaten om omhoog te strove® naar iets
hoogers en beterseen groot gevoel va® ver-
gevensgeziiidhedd kwam over haar. Eigenlijk
was alles haar eigen schuld, dacht zij. Hij had
haar altijd meer liefgehad da® zijni leven;
gevolg moet voor alle Engelsche paarden ge
perst voeder worden aangevoerd, waardoor
de moeilijkheden, voor het commissariaat ont
zaglijk zullen stijgen. Hoe treurig het er met
do paardbn reeds uitziet, hebben, wij reeds
vernomen uit brieven van Emgolsch» officie
ren. Armzalig, met uitstekende ribben zeere
boenen en gewonde -uggen, uitgezogen door
db insecten die een waie plaag voor 't land
zijn, zij® ze voor den dienst niet langer ge
schikt. Zij zulle® het nooit wieder worden
ook! Do verscho rem on Le-diexcn zijn voorbe
stemd om hun lot to deel enhet is slechts
een quaest-ie van tijd.
Het is dus duidelijk, dat alleen roods we
gens den toestand van, bet Britsche leger, do
positie van lord Roberts geenszins veilig of
gunstig is.
De- schrijver belooft in een volgend artikel
to zullen nagaan hoe deze positie vorder
wordt verergerd door de herleefde activiteit
van de verbonden strijdmachten.
Verspreid nieuws.
Omtrent het gebeurde bij Reddersburg
wordt nog gemeld dat acht Boeren omstreeks
9 uur des morgens, een half uur voor de
komst van generaal Gatacre Reddersburg
waren binnen gereden en de plaats hadden
opgeëischt. Zy haalden de Britsche vlag neer,
maar trokken weg, toen Gatacre met 900
man aanrukte om de plaats te hernemeD.
De Britsche vlag werd toen weer geheschen.
Tsvee Boeren, d:V op Gatacre hadden gescho
ten werden gegrepen. Gatacre uam hen mede
toen hij naar Bethanië terugkeerde.
Volgens de gevangenen zijn in het gevecht
bij Reddersburg 50 tot 150 Engelschen ge
wond. Een ander bericht daarentegen meldt,
dat de Boeren de gewonden hebben uitge
leverd aan generaal Gatacre. Zij waren 33 in
aantal. Ais verdere verliezen worden opge
geven 8 man gesneuveld en 450 vermist.
De correspondent van de ïDaily News"
te Kaapstad meldt dat de Boeren, die by
Redder.'-burg 5 Britsche compagnieën over
vielen, worden achtervolgd door cavalerie
onder generaal Gatacre.
Bij Reddersburg is ook in handen der Boe
ren gevallen een der telegram-censoren,
kapitein Tenant.
Onder de bij Boshof gevangen Boeren zijn
drie Hollanders; de overigen zijn Franschen,
Duitscliers en Russen, Zijn z,ijn te Kimberley
aangekomen.
Een inlandsch wagenbestuurder die door
de Boeren bij Koornspruit gevangen gemaakt
is, maar later ontsnapte, is te Maseru aan
gekomen. Hij vertelt dat de Boeren, om de
Engelschen te verrassen, zelf een uiterst ge
vaarlijke positie hadden ingenomen, waaruit
zy moeilijk hadden kunnen ontkomen, indien
hun aanwezigheid ontdekt was en er maat
regelen genomen waren om hen aan te vallen.
De Boeren zeiven zouden ook ernstige ver
liezen hebben geleden.
Maandag heeft O'Brien in het Engelsche
Lagerhuis den onderstaatssecretaris van oor
log Wyndharn gevraagd of het waar was dat
bij Koornspruit geheime papieren en kaarten
in handen der Boeren waren gevallen, waar
uit het invalsplan in de Viystaat blijkt.
Wyndharn antwoordde dat Roberts hem
niets te dien aanzien had gemeld.
De Engelschen hebben Kenhardt den len
April weer hei nomen. Vele opstandelingen
haar coquetteere® had hem van haai* gedre
ven, eu zij had. hem. weer tot zich getrokken.
Het verledene stond weer in levendige kleu
ren voor haar geeeb en zij was rechtvaardig
genoeg om te bekennen dat het grootste deel
der schuld bij haar alg.
Toen verhief zij zich tot heldenmoed
die gevleide, gevierde, schoone vrouw zij
vei*gat zich, zelve om aa® hem te denken
zij dacht niet meer aan eigen smart om hom.
Zij verliet haar plaats bij het raam. en ging
tot hem. Zij stak hem haar handen toe.
„Clinton," zeide zij kalm. „Het is mijn
schuld, niet de jouwe."
Hij keek naar haar *.p met wild-gloeiende
blikken.
„O lievelingriep hij uit.
„Stil!" zeide zij vriendelijk. „Je moet- zul
ke woordeu niet tegen ir.ii bezigen die ko
men je wouw toe. Clinton, hei is mijn schuld'.
Laat ons nu het kwaad hersteilen, voordat
het erger wordt.
Een halve minuut hield zij haar hand op
Sir Clinton's hoofd', dat i® diepen ootmoed
gebogen was, en al die liefde van haar hart
en haar ziel scheen in cbe aanraking tot hem
uit te stroamen.
„Clinton, zie op. Laat ons liet kwaad her
stellen. Herinner je,dat ik je opzocht jij
lieibt me niet gezocht. Ik wil met Lady Adair
spreken."
Mot onzeglijke smart- staarde hij in het
•edele, schoone gelaat. Hij trachtte te spre
ken, maar kon geen woord uiten.
Toen ging Lady May naar Daisy toe .Zij
stak hiaar beidé handen toe iu hartelijke be
groeting.
„Laat ons hean helpen, Lady Adair," zei-
de zij. „Hij verkeert iu diepe ellende."
waaronder de aanvoerders Jan Moolman en
De Klerk, zijn gevangen gezet. En deel der
Britsche troepen is naar De Aar afgetrok
ken; de rest wordt deze week te Carnarvon
terug verwacht.
Te Barkley-Oost is onder andere opstan
delingen ook een broeder van den Kaapschen
minister Sauer in hechtenis genomen.
Het derde contingent Nieuw-Zeelanders is
uit Oost-Londen naar Beira vertrokken.
Volgens de Engelsche bladen zal generaal
Rundie, de bevelhebber der achtste divisie,
met een bijzondere opdracht naar Kimberley
gaan.
Weer zijn vijf krijgsgevangen Boeren aan
typhus overleden. Een der gevatte vluchte
lingen is gestorven aan de gevolgen van een
bajonetsteek. Ook aan boord van hst oorlogs
schip Doris en te Simonsstad zelf heerscht
tiu typhus.
De Villebois-Mareuil's Tyk wordt niet naar
Europa gebracht. Het zal, volgens den wensch
des overledene, rusten op de plaats waar hy
gevallen is.
Een bericht van G dezer uit Pretoria zegt
dat de opbrengst der goudmijnen van den
Rand in Februari is geweest 75.170 onsen.
Gemengde üledcrfecllngen.
De Fransche ministerraad heeft minister
Delcassé gemachtigd te weigeren antwoord
te geven op de vraag van den afgevaardigde
Berry over den aauvoer van Engelsche troe
pen over Beira.
Niet alleen Castelin zal nu interpelleeren
[Zie telegrammen hierachter. Red], maar
Georges Berry zelf zal zijn vraag eveneens
omzetten in een interpellatie.
Een voorstel van Paschal G-rousse.t om hot
stoffelijk overschot van Diderot naar het
Pantheon over te brengen is door de Fran
sche Kamer met 270 togen 247 stemmen ver
wezen naar de commissie die over nog eenige
voorstellen van gelijken aard heeft te rappor
teert®.
Aan de stations te Parijs staan sedert ver
scheiden dagen niet minder dan 1100 waggons
met voorwerpen voor de tentoonstelling. De
verbindingslijnen met de tentoonstelling zijn
onvoldoende. Bovendien heeft de directeur
der tentoonstelling bepaald dat tusschen den
1 Iden en den 18den geen waggon kan gelost
worden. De spoorwegmaatschappijen die hun
rollend materiaal dringend noodig hebben,
en de exposanten die graag willen opschieten,
klagen steen en been.
De Weener bladen wyden lange artikelen
aan het voorgenomen bezoek van keizer Frans
Jozef aan het Hof te Berlijn. Zij meenen dat
dit bezoek gelegenheid zal geven om politieke
aangelegenheden te bespreken, maar noemen
het een dwaling te denken, dat er sprake is
van een nieuwe defensieve combinatie tegen
Rusland.
Keizer Wilhelm heeft in een aigonliandig,_
hartelijk schrijven dé® eerste-burgemieester
van Berlijn kennis gegeven van hot bezoek
en do verwachting uitgesproken dat die stadl
versierd zal worden.
Frans Jozef zal zeker, evenals vroeger, te
Berlijn, waar hij zees: bemind is, luisterrijk
worden ontvangen.
Daisy's trotsch en toorn wanen verdwe
nen; zij waren nooit zeer machtig geweest;
nu haddon zij plaats gemaakt voor oneindig
mededoogen en oneindige liefde.
„Ik wil niet hard, of onhartelijk zijn,"
zeide zij „Maar ik moet gerechtigheid hebben
gerechtigheid voor mij zelf on voor mijn
■kind."
Een oogenblik zweeg Lady May; ecu tril
ling van smart bewoog haar gelaat.
„Een kind," zeide zij. „Heeft u een kindje,
Lady Adair
„Ja," antwoordde Daisy. „Ik heb e&a lie
ven kleinen jongen; unar Sir Clinton heeft
hem niet lief; hij heeft mij niet lief hij'
heeft niemand e® niets ter wereld lief da® n,
e® dat is niet rechtvaardig, niet fair."
„TJ hebt volkomen gelijk/ zei Lady May.
„Het is niet rechtvaardig, niet fair. U zal
volkomen gerechtigheid wedervaren, Lady
Adair."
Moedig onderdrukte zij haar eigen smart,
haar gewonde liefde, haar afschuw en erger
nis; zij besloot alleen aan hem te deuken eu
te doen wat goed was voor" hem. Zij moest,
dat wist zij, deze schoone vrouw met hot gou
den haar, die voor haar stond, verzoenen.
„Wij moeten hem helpen" zeide zij hard
op. „Hij is zeer ongelukkig en hij heeft veel'
geledén."
„Hij is zeer ongelukkig omdat liij met mij
is getrouwd," zei Daisy eenvoudig. „Ik ka®
hot niet helpenik san mij niet voorstellen
waarom hij het deed. Het schijnt mij toe dat
hij u altijd heeft liefgehad."
Wordt vervolgd.y
