Vrijdag 4 Mei 1900.
54"' Jaargang.
No. 10232.
GOUD EN EER.
Z 7 "Z ^IHNNÉNL AND,
Bericht.
SCHIEDAM VOORUIT,
h^fdT"26^10 e'ndelij'£"Wat komb je in je
BUITENLAND.
SCHIIEDAl!i CHE COURIJIT.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraal 68.
Prijs der Ad verten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleinm advertentie* opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ko. 123.
B(| dit nummer wordt aan onze
abonné's te Schiedam een gratis
dienstregeling van spoor, tram en
posteryen gezonden.
Een .kleine maand geleden werd op initia
tief van. een onzer stadgenooten een vergade
ring gehouden waarin werd besproken de
stichting eener vereenigmg die zich ten doel
zal stellen dc oeconomische opheffing onzer
staid. Een commissie werd. door de 21 aanwe
zigen 'benoemd om die plannen uit te werken.
Die commissie, samengesteld uit do heeren
M. C. M. de Groot, voorz., A. Cool Mz.,
Louis L. v. Emden, lierman J. Jansen en
Arnold Zoetmulder, zette zich aan den ar
beid, ontwierp statuten voor do op te richten
vereenigung en ontwikkelde haar meening om
trent de wegen die tot het gewenscli te doel
zouden kunnen leiden, in een circulaire diein
eenigo duizenden onder dc ingezetenen werd
verspreid, hen te gelijk oproepende tot een
groote vergadering oi> Vrijdag 4 Mei,
's avonds te 8 uur in „Musis Sacrum".
„Schiedam Vooruit" zoo wensdht de
commissie de op te nekten veTeeniging te
noemen. Wat gympatliieken geest ademen die
weinige korte woorden' Schiedam, de stad
onzer inwoning die Let oude ziet vergaan
zonder het niewwe, althans in voldoende ma
te, te zien verrijzen; Schiedam, vroeger een
der eerste koopsteden van ons land, thans
afglijdende naar het moeras d'er doodte ste
den; Schiedam dat zooveel kan zijn en zoo
weinig maar is; Schiedam, ons Schiedam,
vooruit, de tanden op c-lkaar bijtend, de taaie
spieren spannend, zich schrap zettend op de
helling om pal te staan er. omhoog to schrij
den, stap voor stap, langzaam aan misschien,
maar mee het bewustzijn dat het in de hoogte
lichtend doel bereikt kan, bereikt zal wor
den.
„Scthiedkm Vooruit1" Het kan, zoo
men wil. Men, dat is heel Schiedam, de
grooten en de kleinen, de ouden en de jon
gen, de man en de vrouw, dc patroon en de
knecht. Want „Schiedam Vooruit" wil zeg
gen: groot en klom, oud en jong, man en
vrouw, patroon en knecht, ieder en allen
vooruit! Hier klinkt de roep tot een ieder:
tua ren agiiur uw belang is er mede ge
moeid
Wij bobben tob heden volstaan mot de
circulaire der oommissie in extenso op te ne
men in ouzo kolommen
Dat de leuze „Schiedam Vooruitook de
onze is,daarvan zijn onze lezers zeker over
tuigd'. En wij plegen ons niet te onttrekken,
waar het geldt te strijden voor de belangen
onzer stad. Nog scheen het ons echter niet do
tijd. dte plannen in hun onvasten vorm reeds
te besprekenwij wilden de commissie eerst
eens haar gang laten gaan. Daaromi blijven
ook nu dte door de commissie ontworpen plan
nen onbesproken. Todh willen wij onze harte
lijk» instemming uitspreken met de bendens
neergelegd, in de art.. 2 en 3 der voorgestelde
statutende bevordering van Schiedam's
Roman uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
3)
Haar vader was op zijn bureau op de ver
zekeringsbank. Daarheen ging zij. Daar kon
zij hem het gemakkelijkst onder vier oogen
spreken; want als hij boven was d©familie
bewoonde de bovenverdieping van liet groote
gebouw dan werd hij door allerlei andere
dingen in beslag genomen.
Hij was gelukkig -tlleeii. Hij zag in span-
11 Obtdie op, toen deze naast zijn
schrijftafel stond'.
Vader," zeide zij. „U hebt mij herhaal
delijk over Afrika, gesproken. 3k heb er no<>
eens over nagedacht. Ik zal er heen gaan."
De directeur schudde misnoegd zijn hoofd
en zweeg. Hij scheen eenigszins verschrikt te
„Maar, vader, u hebt me toch zelf den raad
gegeven, er heen te gaan."
„Nu ja, dat was een tijd geleden."
„En bent u dan sinds van meening veran-
derd? En waarom?"
„Ik ben niet van1 meening veranderd. Een
gegronde, door het verstand ingegeven en on
dersteunde meening verander ik nooit."
„Nu dan
„Maar, Ottilie, bedenk tooliden afstand
bloei met terzijdestelling van godsdienstige
en politieke partijbelangen.
Daarmede kunnen alle ingezetenen van
■Scliïedam het eens zijn. Wil evenwel die taak
worden uitgevoerd, dan legge men niet de
lasten op andbren, maar neme ieder zijn por
tie op zich. En het eerste dat er te doen val't,
is morgenavond te verschijnen op de vergade
ring waar aller belangen het onderwerp van
bespreking zullen, zijn.
Morgenavond 8 uur meet lieel Scluadam in
„Musis" zijn om mede te overleggen hoe te
verwezenlijken de heerlijk» wensbh„Schie
dam Vooruit'"
Algemeen overslcht.
SCHIEDAM, 3 Mei 1900.
BK OORLOG.
De toestand.
Geen letter nieuws bijna van het oorlogs
terren). En toch zijn er belangrijke dingen
gaande ten Oosten en Nooidoosten van
Bloemfontein, waur Hamilton, gesteund door
French, bezig «chijnt zich een doortocht naar
den kant van Wmburg te forceeren. Of het
hem gelukken zal
Zeer juist geeft, dunkt ons, Charles Willi
ams in de ïMorning Leader" den toestand
weer. Hij zegt
sDe Boeren houden klaarblijkelijk de Leeuw-
rivierlinie nog bezet, boewei zy dicht by
Tabanclm niet meer zoo sterk zijn. Maar
het blijkt, dat zij terugtrekken waarheen en
wanneer zij willen en juist zoo snel als zy
verkiezen zonder een kanon, een wagen of
zelfs maar een stuk vee te verliezen. Het
heeft hun nu behaagd een deel van de bereden
infanterie en een brigade van de zevende
divisie noordwaarts van Tabanchu te lokken.
^Generaal lan Hamilton kwam daar, bij
Houtnek, 15 mijlen noordelijk van hel plaat-je,
tegenover generaal Botha te staan, die voor
nemens schijnt de positie zoolarg te behou
den totdat het hem goeddunkt haar op te
geven. Zoodia hy bemerkte dat hij een bri
gade en een vrij steike afdeeüog beredeu
infanterie tot zich trok, liet hij versterkingen
komen, waarop lord Robeits aan generaal
French bevel gaf Hamilton te ondersteunen.
«Botha beeft dos een stelling ingenomen
die hem in staat stelt weeistand te bieden
aan een kolonne die op Roberts' recbtei vleu
gel naar het Noorden wil oprukken, en die
hem tevens toelaat te opereeren in de flank
van een kolonne die naar Ladybrand wil
gaan.
ïDat is juist wat men verwachten kon van
pen bekwaam generaal, die met een zwak
kere troepenmacht opereert tegen een ster
keren vijand en tevens, door droeve ervaring,
genoodzaakt is uiterst voorzichtig te zijn in
zyn bewegingen.
nDo terreinsgesteldheid leent zich uitstekend
voor eene stelling als die van Bothade
wegen liggen vrij hoog en loopen naar zyn
stelling steil op. Er zijn goede zydelingsche
gemeenschapswegen en aftochtswegen voor
het geval de positie mocht hebben uitgediend.
»Ook hier bevinden de Boeren zich op
historisch terrein. De heuvelrug ten Noorden
van Tabanchu is de plek, vanwaar de groote
trek, twee derden van een eeuw geleden, naar
een onbekend land vertrok. Depositie is dus
geheihgde grond, doch zal daarom niet langer
een onbekend land een onzekere toe
komst."
„Maar, vader, ik zou er bijna oan lachen,
als mijn hoofd ook maar eenigsrins naar la
chen stond. U hebt mij immers verzekerd'd'at
William Pudge een oud vnend van. u was, in
wiens huis ik stellig en zeker goed bezorgd
zou zij'n. U hebt mij gezegd dat zijn huis vor
stelijk is ingericht, dat het 't gouden huis
wordt genoemd, en dab ik als gouvernante bij
hem schitterender zou leven dan menige
Duitscli© prinses."
„Valt liet je d!an zoo gemakkelijk van je
ouders en je familie, van je vfcderland' te
scheiden
„Vraagt u me dat nog?"
„Nu, kort en goéd, voorloopig geef ik mijn
toestemming nog met.--Ik moet er over na-
donken."
„U wilt moeder haar meening vragen."
„Ottilie
„O ja, u zult doen wat zij wil goed vindon.
Maar ik geloof wel, da.t zij het zal goed vin-
dien,"
„Deze geheele zaak overvalt mij. Ik heb
inderdaad dikwijls gedacht dat het goed' zou
zijn ails je bij Pudge gingt. Hij heeft mij ge
schreven^ dat hem een gouvernante voor zijn
dochtertjes ontbreekt. Je zoudt hot d'aar goed
hebbendaar ben ik van overtuigd. Maar
je zult toch begrijpen dat het geen kleinig
heid' is. Afrika."
„Laat ons er maar niet meer over spreken,
vader. Dat geeft toch niets, zoolang u er niet
met moeder over hebt gesproken."
worden behouden dan noodig is voor dat
doel."
Dat is juist waar het op aan komteven
als Bulier in Natal ziet ook lord Roberts
zich gedwongen te streden, niet waar het
terrein zijn operaties begunstigt, maar daar
waar de Boeren den stryd geschikt achten.
Daaruit blykt ook de groote superioriteit der
Boeren in het oorlogvoerenzij kiezen het
terrein daar en dóór alleen wagen zij den
strijd. En in het kiezen van hun operatie-
veld zijn zij onnavolgbaar.
Intusschen staat de Engelsche troepen
macht te Thabanchu versterkt te worden met
Brabant's kolonne die daar ieder oogenblik
wordt verwacht.
Ten Noorden van Bloemfontein is Tucker
slaags geweest met de Boeren. Hij zou hen,
gesteund door Maxwell's brigade, terugge
dreven en drie kopjes bezet hebben.
Van de andere punten van het oorlogster
rein ontbreekt alle nieuws.
Alleen wordt do. 17 April uit Plumer's
kamp gemeld, dat een Kaffer, die naar het
Zuiden was gezonden, was teruggekeerd met
bericht dat een Britsche kolonne de Vaal had
overgestoken en tegen 13 April te Taungs
werd verwacht.
En gisteren seinde Lord Roberts dat blij
kens een bericht van Baden-Powell, den
20sten April te Mafeking alles wel was.
Dat is echter reeds twee weken geleden.
Verspreid' nieuws.
Een officier, een onder-officier en een ka
nonnier van een der batterijen rijdende artil
lerie, die zich bjj Sauna's Post by het gevecht
in de hinderlaag bij Koornipruit bijzonder
hebben onderscheiden, hebben het Victoria-
kruis gekregen.
Generaal White heeft deze onderscheiding
uit handen van Koningin Victoria zelve in
ontvangst genomen.
Een transportschip met 1422 muilen is uit
New-Oi leans te Kaapstad aangekomen.
Het transportschip Bavarian is met
1099 Boerengevangenen aan boord op de
reede van St. Helena aangekomen.
Te Southampton zyn weer 44 gekwetste
officieieo, 187 man en 86 zieken aangekomen.
Op 30 April had de oorlog Engeland reeds
gekost 375 millioen gulden.
De 3>Petersburger Zeitung" acht het oogen
blik gekomen om vredesondci handelingen te
openen. Engeland's eigenliefde zal niet toe
laten dat het zelf het initiatief neemt, maar
het zal een aanbod van bemiddeling nu niet
afwijzen.
De onderstaatssecretaris van buitenland-
sche zaken Brodrick heeft te Portsmouth
over den oorlog gesproken, waar hij o. a,
zeide dat Engeland sterker dan ooit uit dit
conflict zal treden en dan edelmoedig zal zyn
jegens zijn vijanden.
Zijn bewering dat er nooit een oorlog is
gevoerd die het Engelsche volk meer vol
doening kan geven, is zelfs de jTimes" te
kras. Het blad zegt dat, wanneer dit de
heerschende gedachte is in ministerieele
kringen, het ontwaken voor hen die Bro-
drick's meening deelen, verschrikkelijk zal
zyn.
CSemengde Hfededeellngen.
Het Eogelsche Lagerhuis heuft een commis
sie benoemd om een onderzoek in te stellen
naar het bij oorlogsleveranties voorgekomen
bedrag.
„Die opmerkingen zijn geheel overbodig,
Ottilie. Overigens zou ik wel eens willen we
ten hoe je nn opeens op dat denkbeeld komt.
Tot nu toe heb je het a-I ijd geweigerd."
„Wel, dan hebben wij eenvoudig ons in
zicht gewisseld."
„Dat komt me ook zoo voor. Jij althans
bent van opinie veranderd. Ligt de oorzaak in
je relatie tot den graaf?"
„Ja."
„Nu, hoe is het daar dan mee
„Heel eenvoudig. U en moeder hebt mij
immers voortdurend voorgehouden dat het
een. onverstandig huwelijk zou rijn. Dat heb
ik eindelijk ook ingezien."
„Zoo?" vroeg de vader op twijfelenden
toon.
Ottilie was zeer bleek, maar zij hield zich
goed.
„U weet nu mijn opinie, vader," zeide rij,
„en. ik wacht uw toestemming en uw vader
lijke hulp af."
„Meisje, meisje, je hoofd' is te hard
Ottilie was opgestaan. Zij gaf daarop geen
antwoord.
„Ga nu maar," zei haar vader; „wij pra
ten morgen nog wel met elkaar."
III.
In den maneschijn.
„Wat zijn dat voor ideeën?" vroeg haar
stiefmoeder den volgenden dag. „Je wilt naar
Afrika?"
11e sDaily Express" is in staat mede te
deelen dat de prins Van Wales wel degelijk
de Parijsche Tentoonstelling zal bezoeken.
Hij zal verscheiden weken te Parys doorbren
gen de prinses gaat mede.
Verder wil de prins, daartoe bewogen door
de «geestdriftige" ontvangst der Koningin,
in den nazomer of den herfst met zijn jacht
een bezoek brengen aan de Westkust van
Ierland. Hij zal dan Belfast en andere Iersche
steden aandoen, waar de Koningin niet is
geweest.
De oud-senator Edouard Boeher vertrouwde
van den hertog van Orleans, is overleden.
De Fransche regeering heeft den gezant te
Berlijn De Noailles opgedragen Keizer Wil
helm de gelukwenschen van president Loubet
en de Fransche Republiek over te brengen
met de meerderjarigheid van den Duitschen
kroonprins.
De krankzinnige koning Otto van Beieren
is weder lydend. Zijn toestand geeft echter
geen aanleiding tot bezorgdheid.
Te Dessau is ovei leden baron Moiitz von
Cohn, Pruisisch en Anhaltsch hofbankier, die
van 1848 tot 1888 het particulier vermogen
van keizer Wilhelm I beheerde. Hij behoorde
tot de financiers die in 1848 den naar Enge
land vluchtenden prins van Pruisen ter zijde
stonden, en genoot steeds het onbegrensde
vertrouwen van den grootvader des tegen-
woordigen Keizers die hem ook nog kort
geleden den Rooden Adelaar le klasse schonk.
In Oost-Duitschland neemt de vijandschap
tegen de joden wegens den zgn. ritueelen
moord van Konitz toe. De Joden hebben nu
besloten onder hun geloofsgenooten in geheel
Duitschland een collecte te openen om de
werkelijke daders van den moord op te
sporen.
De grondwetscommissie uit de Zweedsche
Kamer had voorgesteld het ministerie in
staat van betchuldiging te stellen wegens
schending der giondwet. De beide Kamers
zyn omtrent dit voorstel overgegaan tot dp
oide van den dag.
In Spanje zyn op enkele plaatsen weinig
beteekenende relletjes voorgekomen by de
1 Mei-viering.
Te Rome is overleden pater Aloysius Maria
üalii, generaal der Carmelieten.
Vorst Ferdinand van Bulgarije is met zijn
kinderen te Sofia teruggekeerd.
In het antwoord der Porte op de nota
der gezanten wordt de verhooging der douane
rechten uit financieel oogpunt noodzakelijk,
maar slechts een voorloopige maatregel ge
noemd. De Porte vraagt dat de mogendheden
met haar zullen onderhandelen om tot een
overeenkomst in deze te geraken.
Dit antwoord wordt door de gezanten aan
vaard als basis voor ondet handelingen.
Ismaïl Kemal Bey heeft zyn vertrek door
het Engelsch gezantschap aandePoite laten
mddedeelen, daarbij tevens ontslag vragende
als gouverneur van Tripolis, wat onmiddellijk
werd verleend. Ismail is gevlucht op het
Engelsche oorlogsschip Salamander, en
daar hij niets strafbaars heeft gedaan, ver
klaarde de Britsche ambassade al dadelyk
hem niet te zullen uitleveren.
In den Congo-staat is den 17den April
„Dat is uw idee, niet h°l mijne."
„Je moet altijd tegenspreken. J© weet toch
hoe dlat gegaan is. Maar je wilt zeker zeggen
dat ik je uit het huis jaag. Dat is net iets
voor jou. Ik ben natuurlijk do sleeble stief
moeder."
„Ik weet alleen dat u beiden mij voorge
steld en geraden hebt
„Verschoon mij van dat „u beulen". Die
hatelijkheden ben ik reeds lang zat. Spreek
zooals het je betaamt."
„Ik bedoel u en vader. Hoe moet ik mij
dan uitdrukken?"
„Als je niet dien onzin mot graaf Poyntz-
ilolf-enberg begonnen waart, zou je vader
nooit op dat denkbeeld zijn gekomen, je naar
Afrika te sturen. En nu moeten de menschen
zeker zeggen dat ik de oorzaak bon."
„De zaak zelve is te ernstig en te gewich
tig dan dat men veel aandacht behoeft te
wijden aan wat de menschen zeggen."
„Dat boteokent zeker weer, dat ik er meer
gewicht aan hecht, er meer op let wat ande
ren zeggen dan op mijn eigen geweten, mijn
eigen overtuiging. Die hatelijkheden kan je
gerust sparen, ik veracht ze. Ik weet zelf
Godd'ank I nog wel wat betamelijk is. En ik
zeg dat het niet past, aat een jong meisje ge
heel alleen naar Afrika reist. Dat zijn bui
tensporige grillen die men niet zal begrijpen,
en natuurlijk zal men d'an zeggen dat die
stiefmoeder je uit het huis heeft gejaagd."
Ottilie was niet erg verbaasd; want zij
kende de eigenschap van. haar stiefmoeder
reeds om in flagrante tegenspraak te komen
een muiterij uitgebroken onder de werklieden
van het fort Shinkakassa.
De muiterc zijn allen afkomstig van
Manyema en Tanganyika. Zij maakten zich
meester van de magazynen en de krijgsvoor
raden en losten geweerschoten tot den avond
van den 18e, zonder resultaat. De troepen
van Boma vielen het fort aan en maakten
er zich den 19en April 's avonds van meester.
Veertig muiters ontsnapten, doch worden
achtervolgd; men meent ze te zullen inhalen
bij Issanghila. Het werk in het fort is hervat.
By het uitbreken van den opstand is een
metselaar van Spaansche nationaliteit gedood.
De democratische conventie van Michigan
heeft haar afgevaardigden op den partydag
opgedragen vóór Bryan te stemmen als can-
didaat voor het presidentschap.
Heden wordt in Brazilië met groote praal
de 400 jarige herdenking van de ontdekking
van Brazilië door Cabral gevierd.
De Boerendeputatie.
Het vertrek van het Zuid-Afrikaansch drie
manschap uit 's-Gravenhage naar Rotterdam
ter inscheping naar Amerika werd gister
middag voor het publiek een gelegenheid tot
het brengen van een harteiyke ovatie, zich
kenmerkende door groote geestdrift.
Reeds toen de drie heeren met hun rijtui
gen vóór het stationsgebouw stil hielden,
klonk hun het gejuich tegemoet eener tal
rijke menigte op het Stationsplein.
Op het perron gekomen werden zy begroet
door een koor van mehjes, leerlingen der
industrieschool, die hun de Transvaalsche en
Vrysta&tsche volksliederen toezongen, waar
aan ten slotte de dichte menschenmassa, op
het perron verzameld, uit volle borst deelnam.
De jongejuffrouw Jorissen, uit Pretoria, en
de jongejuffrouw Lorch, leerling der industrie
school, boden ieder aan een der gezanten
bloemstukken aan, welke bloemenvoorraad
nog door andere belangstellenden meigroene
palmtakken, {waaraan de republikeinsche
iinten, werd vermeei derd.
Velen uit de honderden omstanders staken
den gezanteD de hand toe tot afscheid, een
sympathiebetoon, dat zij even vriendelijk en
met een uitdrukking van dankbaarheid op
het gelaat beantwoordden.
Onder nieuwe juichtoonen baande 't drie
manschap zich tusschen dichte ryen dames
en heeren een weg naar een gereserveerd
vertrek naast de wachtkamer le kl.
In dit salon stond het bestuur van de Haag-
sche aid. der Zuid.-Afrik. Ver. geschaard, uit
welks midden de eere-voorzitster, baronesse
Van Iiarinxma thoe Slooten, een afscheids
woord sprak en namens het bestuur deraf-
deeling het gezantschap een massief zilveren
vredespalm aanbood. Op de strikken of ban
deroles vaa hetzelfde witte metaal zijn gegrift
de woordenVrede en Vryheid, zoomede het
opschrift: 2 Mei 1900. De afd.'s-Gravenhage
der Ned. Zuid-Afrik. Vereeniging. Het is
dezelfde vredestak, die in de magazynen der
firma Van Kempen gedurende de Vredes
conferentie ter bezichtiging lag.
De heer Fischer dankte voor dit laatste
blijk van sympathie.
In dit bijeenzyn sprak ook de heer Blink,
als voorzitter der Haagsche afd. nog een
enkel woord tot de deputatie.
In antwoord op deze rede sprak de heer
Wolmarans woorden van innigen dank.
met haar eigen woorden. Den vorigen dag
nog bad deze zelfde vrouw gezegd' dat een
jong meisje rich zelfstandig moest makeiten
dab Afrika met de tegenwoordige verkeers
middelen met ver meer was.
Zij gaf daarom geen antwoord meer en liet
mot d'e grootste zelfbeheerschiiig, die rij sacih
in een harde leerschool eigen, had gemaakt,
alle verwijten over rich uitstorten. Zij j ais-
terdo ten laatste in Let geheel niet meer
naar de woorden harer stiefmoeder, maar
dacht na over den indruk van haar brief op
Joachim.
De dag ging voorhij zonder dat zij ant
woord kreeg Ook de derde dag scheen, geen
tijding van Joachim te willen brengen. In
dfen namiddag evenwel kwam een brief, maar
weer van freule von Ankenstoin. Hiji werd
althans door een hertogelijk lakei gebracht,
on het adios was van den hand der hofdame.
Het couvert hield evenwel een brief van Joa
chim in.
Ottilie las dien met koortsachtige span
ning. Joachim schreef dat hij niets begreep
van den brief, dien hij had ontvangen. Daar
om vroeg hij een verklaring. Hij zou 's avonds
van zeven urn- af op de bekende plaats in het
park wachten.
Nauwelijks had Ottilie dezen brief voor de
derde maal gelezen, of de deur van haar ka
mer werd' driftig opengerukt en haar moeder
trad binnen. Ottilie stak den brief haastig in
haar zak.
IVordt vervolgd
