54*" Jaargang.
Dinsdag 15 Mei 1900.
No. 10241.
GOUD EN EER.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BUITENLAND.
SCH EDAMSCHE COURAiil,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prgs per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl, 4.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zgn.
Bureau t Boteratraat 68.
Prijs der Advertentiën:- Van 46 regels 11. 0.92iedere regel
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klein* ativeetentiën opgenomen tot den prigs van 40 cents
per advertentie, bg vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ko. 133.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 14 Mei 1900.
DB OOKLOQ.
De toestand.
Kroonstad bezet. Dat is het zeer belang-
rgke feit dat lord Roberts meldt. DeBoeren
hebben het dus wgzer geoordeeld niet aan
de Valscbrivier stand te houden. Zij hebben
de tgdelijke Vrijstaatsche hoofdstad ontruimd
voor de naderende Britsche overmacht. Lord
Roberts zelf bevindt zich nu met het gros
van zijn leger te KroonstadTucker en
Hamilton staan buiten het stadje, ten Zuiden
en ten Zuidoosten er vannog meer /Zuide
lijker is een deel van Brabant's koloniale
vrijwilligers nog in contact met de Boeren.
De toestand is nu zeer onduidelijk. Van
de Boeren weten wjj alleen dat Lindley tot
Vrijstaatsche hoofdstad is geproclameerd. Dit
plaatsje ligt oostzuidoostelijk van Kroonstad,
en hierin ligt een aanwijzing dat de Boereu
voornemens zijn zich in het oostelijk gedeelte
van den Vrijstaat te handhaven, wellicht
met het stoute doel, terwij! Roberts naar het
Noorden trekt, zijn verbinding met het Zuiden
af te snijden, Zeker is het dat zich Boeren-
kommando's ophouden in dit oostelijk, berg
achtig gedeelte van den Viijstaat, dat zich
uitnemend leent voor de Boerenvechtwijze.
Of de Boeren tegelijk aan de Vaaalrivier
lord Roberts den toegang tot Transvaal
betwisten, bljjkt niet. Over het geheel, wij
zeiden het reeds, is de toestaud zeer on
duidelijk. Heerscht er een paniek onder de
Boeren? Beginnen de Vrjjstaters, althans een
deel van hen, de partij verloren te achten
en onttrekken zij zich aan de gemeenschap
pelijke zaak? Of is het voordeel der Engel-
schen slechts tijdelgk en berust de terugtocht
der Boeren op een weloverwogen plan
Wij weten het Diet. Maar dit is zeker
alleen door een zeer bijzonder krijgsplan dat
ons, gewend als wij zijn aan de vechtwijze
die in Europeesche oorlogen wordt gevolgd,
eeist achteraf volkomen duidelijk wordt, kun
nen de Boeren het winnen van den sterk-
overmachtigen vijand. Wat wij dus kunnen
en moeten doen is vertrouwen en hopen. En
verlaten een aantal Vrijstaters wellicht ont
moedigd de zijde hunner broederen, tegenover
het numeriek verlies staat dan de grootere
moreele kracht en onderlinge sameuweeking
der overblgvenden.
Om nog even op de bezetting van Kroon
stad terug te keeren, willen wij wgzen op
een belangrijk voordeel der Engelschen. Van
Kroonstad loopt een zijlijn van den spoorweg
in noordwestelijke richting naar de Vaal.
Van het eindpunt van dit zijlgntje tot Klerks
dorp, het eindstation der lijn die over Johan
nesburg naar Pretoria loopt, is de afstand
niet groot. Naar Klerksdorp rukt van War-
renton de divisie-Hunter langs de Vaal op.
Zoodoende kan wellicht samenweiking tus-
schen Hunter en Roberts verkregen en de
gemeenschappelijke opmarsch naar Pretoria
vergemakkelijkt worden. Althans, indien de
Boeren de spoorlijn niet vernield hebben.
Het schijnt wel dat zij langzamerhand min-
Roman uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
12)
Hij bad zich op de lange zeereis flink in
het Engefech geoefend', zoo dab hij tamelijk
w-el met die taal overweg kon.
„Mijn vader, mijnbeer Pudge, laa/t u groe
ten, mijnheer Joaquin," zeide zij. „Hij zou
vanmorgen nog hier komen."
Joadhim antwoordde met een paar beleef
de woorden en zag toen den ruiter aan, die
naast het jonge meisje zijn paard inhield.
Deze was heel wiat gesoigneerdter gekleed dan
voor een. rit door de Afrikaansehe wildernis
noodig scheenhij zag er fatterig uit in, zijn
wit flanel met zeer breed© hemelsblauwe stre
pen. Di'fc kostuum met een rijipet van dezelf
de kleur herinnerde levendig aan een jockey-
kostuum op een, wedren. Daarenboven dro©»
hij lichtgele handschoenen, heel groote gou
dten m&ncliebknoopen, een even grooten gou
den ïioefijizer in zijn relb dos 'en lichtgefle
schoenen. Zijn gel,vat was smal en bleek met
een wipneus. Do uitdrukking was gebla
seerd'; zijn. donkere oogen stonden dof; zijn
knevel droeg hij omhoog gepunt.
„Mijnheer Frederick Arnstein mijn
heer Joaquin," zeide de jonge dame, do bedde
hoeren voorstellend.
De hoeren begroetten elkaar, Joadhim zeer
gereserveerd'^ daar de ander hem niet bevieL
„Ik ben ar nieuwsgierig naar, de mijn te
aten die mijn vader heeft gekocht," ging de
jonge dkme voort.
Tegelijk wenkte zij een der zwarts bedien-
der zuinig worden met hun eigendommen,
Tusschen de Zandrivier en Kroonstad ten
minste moet de lijn geducht gehavend zijn.
De vliegende kolonne die tot ontzet van
Kimbeiley oprukt, is volgens de laatste be
richten gevorderd tot Vrijburg. Honderd
Engelsche mijlen scheiden haar dus nog van
Mafeking.
Uit Natal blijft het nieuws uiterstschaarsch.
Laffan's correspondent zegt dat Bulier op
rukt in de richting van Helpmakaar. Donder-
derdag zou er dicht bij Pomeroy en bg
Helpmakaar hevig zijn geschermutseld.
Verspreid1 nieuws.
Naar aan de sMatin" uit Kaapstad wordt
bericht, beeft president Kruger in den Volks
raad verklaard, dat hij de bewijzen in han
den had van een duivelsche samenzwering
om de beide Republieken te vernietigen,
Engelsche berichtgevers vertellen dat bij
den opmarsch naar Geneva Siding een pa
trouille Inniskilting dragonders (Ieren), seen
typisch staatje va» Boeren verraad" ondervon
den. Zij gingen naar een hoeve, waar de
witte vlag woei, om te eten en te rusten.
Terwijl zij bezig waren af te stappen, werd
uit de vensters der hoeve op hen geschoten.
Eenige hunner werden bij het eerste salvo
gedood. Het huis bleek vol vijanden te zijn.
Zestien dragonders werden gevangengenomen
de meesten gekwetst. Het huis zal verwoest
worden, de voorraden en de te veld staande
gewassen worden verbeurd verklaard.
Generaal Warreu >s benoemd tot militair
gouverneur der Kaapkolonie ten Noorden van
de Oranjerivier, behalve het district Kim-
berley.
Generaal Gatacre is Zaterdag te Sout
hampton aangekomen. Er vond geen betoo
ging plaats.
Op-St. Helena zjjn Zaterdag 200 gevangen
Boeren ontscheept. Drie sterfgevallen kwa
men voor.
Een Boer die den Ssten Mei van St, Helena
trachtte te ontsnappen, is doodgeschoten.
Op Ceylon worden inderdaad in het ge
bergte verblijfplaatsen voor Boeren-gevan-
genen gereed gemaakt.
De militaire attaché van Frankrijk aan de
zijde der Boeren is bij Ventersburg van het
paard gestort en heeft zich gevaarlijk ge
wond.
De SEuld-Afrikaansche Mali.
Hot Hollan der korps.
Eeu particuliere correspondentie uit
Kroonstad, dato -7 Maart, aan het „Ilbl."
geeft do "volgend© bijzonderheden over het
Hollai, Vrkorps
Toen het leger dor Boeren van Colenso en
Ladysmith naar Glencoe vluchtte, namen dc-
Boeren daarbij hun wagons mede, doch met
achterint;ug van. alles wat niet van hen zelf
was. Zoo —Wam het dat, toen de vlucht bij
Gleucoo eindigde, een groot aantal Hollan
ders, die tob dte Boerenkommando's (vooral
tot h©t Pretoria-laager) behoorden, aldaar be
merkten dat hun goederen achter waren ge
bleven voor Ladysmitb, Ben aantal Hollan
ders die niet als burger, doch geheel vrijHvil-
lig, deu oorlog medemaakten, verklaarden
dan ook to Glencoe dat zij geen lust meer
den dae haai- volgden, stoeg af en gaf hem
haar paard over. Joachim reikte haar galant
de hand toon zij uit den zadel sprong, en zij
scheen wel wat langer cp zijn. arm to leunen
dan bepaaM nool'ig was, Zonder zidh toen
ook maar een, oogeniblik om de omliggende
streek te bekommeren, zette zij, zich op Joa
chim's stoel die voor de deur stond, en, vroeg
hem, hoe het hem in de eenzaamheid herviel.
De heer Frederick Arnstein was in tus
schen ook afgestegen, tod zich, zonder Joa
chim daartoe permissie to vragen, een stoel
uit 't huis laten halen en strekte zich daar
uit zoo lang als hij' was, terwijl hij rijn bee-
nett om de beenleuningen legde. Want de
stoel was daarop gemaakt; het was een
easy-chair van teakhout, waarvan de rijleu-
jiiflgen 'bijna hwee meter lang wiaren. Juf
frouw Pudge scheen het volstrekt niet kwa
lijk te nemen, dat haar cavalier zijn voeten
ter hoogte van haar gelaat bracht. Dlaarvoor
had zij! een Engelsche opvoeding genoten.
Maar Joadhim voeld'e grooten lust om een
duw te geven tegen de beenen van rijn onge-
nooden gast.
„U is een Portugees?" vroeg juffrouw Pud
ge hem.
„Neen, juffrouw, ik ben geen Portugees,"
antwoordde Jotioliim.
Hij achtte het niet noodig haar een nade
re verklaring te geven.
„Van welke firma?" vroeg de heer Frede-
ririck Aanstem.
Joachim fronste de wenkbrauwen.
„Heb ik u al gevraagd van welke firma u
is antwoordde hij op scherpen toon.
•'Mr.^FredericOc lachte. „De naam dien ik
draag," zei hij, „maakt hot onnoodig naar de
firma te vragen. Arastern Co. te Bei-lijn
rijïn over de geheele wereld bekend."
Juffrouw Pudge sprong op; riji sdheen d'e
hadden den oorlog met een Boerenkom man-
do mede te maken.
Tot generaal Botha werd daarop heb ver
zoek gericht een afzonderlijk Hollanderkorps
te mogen vormen, wat t< egestaan werd, ook
omdat reeds het plan vaster vorm begon te
krijgen om verschillende uitlanderkorpsen te
vereenigen onder de hoofdleiding van den
kolonel De Villebois.
Hoeveel er toch voor moge zijn om de uit-
landers de tactiek der Boeren te dben volgen
en hen daarom in de Boerenkommando's op
te nomen, de levenswijze cn omgang lussehen
de Boeren onderling verschilt te veel van dio
der uiblandcrs om een volkomen eenheid in
de gemengde kommand o's te verkrijgen en
vooral in, de paar weken die we te wachten
zijn en waarin vele kleine kommaudo's op
zich zelf zullen strijd'en ie oen volkomen sa
menwerking in die kommando's onmisbaar.
Gaat een deel stoutmoedig tot den aanval
over, dan moet het de zekerheid hebben, dat
het even stoutmoedig door de overigen on
dersteund zal worden en in de Boerenkom
mando's ontbreekt die zekerheid.
Zoodra toestemming was verkregen tot vor
ming van een Hollandeakorps en zich daar
voor een vrij groot aantal personen hadden
opgegeven, gingen dezen terug naar Pretoria,
waar. door heb gouvernement de uitrustingen
werden gecompleteerd.
Maandag den 19den Maart vertrokken van
daar do eerste 50 leden naar Kroonstad, na
dat op den -miidd'ag van dien dag heb korps
zich had vereenigd voor de in ontvangstname
van een vaandel, dat door mevrouw Becker
aan liet korps werd vereerd, welk bewijs van
sympathie door allen zeer word gewaardeerd.
Dinsdag vertrokken een dertigtal anderen,
zoodat "Woensdagmiddag heb korps ter sterk
te van ongeveer 80 leden aan den 'kolonel De
Villebois, die den titel van vechtgeneraal
heeft ontvangen, kon worden gepresenteerd,
wat na do inspectie met een toespraak ein
digde.
Hot korps heeft tot kommandanb gekozen
den heer S. Smorenburg, die reeds van het
begin den oorlog medemaakte, en koos als on-
denko mm and an ten (korporaals) de heeren C.
Boot, J. Nijenis, J. II. Kolenburg en J.
Straub.
De namen der overige leden zijn J. W.
Smorenburg enz. enz. enz.
Toetreding van een aantal andere Hollan
ders wordt nog verwaclit. Hedenavond ko
men nog zestig.
Oorspronkelijk behoorden ook tob het
korps de heeren Haenen en Claeren, beiden
tot het begin van dit jaar onderofficieren van
het 8e regiment vesting-artillerie te Gorin-
oheim. Bij aankomst be Kroonstad, rijn zij
echter bedden overgegaan bij de Vrijstaatsche
artillerie, bij het stuk dab onder bevel staat
van den luitenant Keulemans, den vroegereu
luitenant-adjudant van hun regiment.
Na de inspectie vaardigde generaal De Vil
lebois Mareu.il de volgende dagorders aan het
korps uit:
Dagorder No. 1.
De 'kommandeerende generaal van het
Europeesch legioen geeft biji des® aan liet
Hol!anderkorps dat onder rijn orders ge
plaatst is, kennis van den inhoud van een
schrijven door hem aan H. M. de Koningin
van Holland gericht, die tegelijker tijd een
stelling te huldigen dat een dam» geen twist
moet laten ontstaan onder haar aanbidders.
En al was Joachim nog geen aanbidder, hij
'kon heb toch worden. Zij behandelde hem
ten minste op een wijze die Joochim als zeke
re aanmoediging opnam.
„Ik zou de mijn wel eens willen zien," zei-
de zij'. „Zou u zoo vriendelijk willen zijn. mij
eens rond te leiden, mijnheer Joaquin."
„Gaarne."
„Kom, mijnheer Am stem," zeide rij.
„Ik lig hier zoo heerlijk," antwoordde hij,
„en ik zou mij eerst wel met een glas sherry-
brandy willen versterken, voordat ik den berg
beklim."
„-Schaam u, mijnheer Amsbern!" riep zij
uit. „Overwin uw aangeboren luiheid maar
eens."
„Aangeboren luiheid? Ik meen dat wij
twaalf a, vijftien mijlen over oneffen terrein
hebben gegaloppeerd. Kijk maar eens naar
de arme paarden, miss Pudge.
Amstera had niet geheel ongelijk, wan
neer hij medelijden had met de ^oarden. Het
was Joachim al opgevallen hoe verhit de Pe
ren waren. De Kafferbedienden liepen op en
neer met de paarden, die geducht dampten,
terwijl witte schuimvlokken onder de zadel
dekken zichtbaar werden. Naar Joachim's
xneening waren het zeer goede paarden, zoo-
al niet Arabieren, dan toch met Arabisch
bloed gekruistvooral de beide paarden van
miss Pudge en dten heer Arnstern waren zeer
flinke loopers. Miss Pudge had een schimmel
beredenhaar metgezel een vos.
„Onzin!" riep miss Pudge ongeduldig u.i.
„Sta maar opik heb u meegenomen om mij
te beschermen, en ik ben hier niet gekomen
om hier te blijken ritten, maar om de mij'n
te zien."
De heer Arnstern 6cheen zich. zeer gevleid
eerbewijs aan het korps en een verbond voor
de toekomst ie.
Mevrouw
Door het Gouvernement van de Zuid-Afr.
Republiek belast met de samenstelling van
een Europeesch legioen, ter verdediging van
deszelfs onafhankelijkheid, kon ik niet nala
ten Uwer' Majesteit mede te doelen, met
welk een trotsch gevoel ik liet schoono Hol
landerkorps rich onder mijn orders zag stel
len. Ik zal het gebruiken zooals het ver
dient dat het waardig zij de groote be
stemming van uw volk.
Mij zal die eer blijven er door nader ge
bracht te zijn, overeenkomstig mijn sympa
thie en dio van heb Pransclio volk, tot het
yolk van Uwe Majesteit en te mogen don
ken hoe indirect het ook moge geweest
zijn dat mijn degen een korten tijd in
Uwer Majesteits dienst is geweest.
Indien de taak van oen soldaat in het
vuur de afstanden kan verminderen, zou het
een eenvoudigen Pranscüiman betamen eer-
biediglijk ©en Koningin, dochter van het
groote 'Huis van Oranje, or op te wijizen, tot
welk een graad de bloedvermenging tussdlien
de Hollandsohe en Fransdlie volken, een ge
meenschap van gevoelens heeft tot stand ge
bracht, ten opzichte van het Odoine Boeren
volk, dat men vorpletteren wil onder mach
tiger legers dan hot zelf bezit.
He t zal mij steeds aangenaam' zijn mij
voor te stellen dat ik hier strijd overeen
komstig de gevoelens des harten der jeugdi
ge en gratievolle Vorstin, die ik to Parijs
heb bewonderd en di t kan niet anders dan
de krachten verdubbelen van den Fransdhen
soldaat, geroepen de macht van het Trans-
vaalsclie Hollanderkorps te leiden.
Ik leg aan de voeten van Uwe Majesteit
Mijn diepgevoelden eerbied.
VELEEBOIS MAREUIL.
_y\. r sS"
Gemengde Medcdccllngcn.
Ten aanzien van de onweersproken mede-
deeling in de Daily Expiess", volgens welke
koning Oscar \an Zweden en Noorwegen
zich geheel stelt aan de zijde van Engeland
in het Zuid-Afrikaansch conflict, heeft baron
Lange, hei m, minister van buitenlandsche
zaken, aan een journalist te Stockholm ver
klaard dat 's Konings persoonlijke meening
in deze onbelangrijk is, daar volgens de con
stitutie alleen het ministerie uit politiek
oogpunt de Vereenigde Koninkrijken verte
genwoordigt.
In den Duitschen Rijksdag had Singer er
over geklaagd dat de voorzitter Von Balie-
strem een conferentie had gehad met de
partijleiders over de agenda, waarop geplaatst
waren de lex-Heinze en de vieeschkeurings-
wet, terwijl de linkerzijde van die conferentie
was buitengesloten.
Von Ballestrem heeft zich daarop Zater
dag beroepen op een verklaring van zjjn
voorganger Von Foickenbeck, dat er maar
éen voorzitter is die de agenda vaststelt en
daarbjj raadpleegt wien hij wilterwjjl het
vanzelf spreekt dat hg dan niet raadpleegt
met partijen die obstructie voeren tegen deze
of gene wet.
De uitslag van de herstemmingen voor den
te voelen. De bestraffende toon der jong© da
me had iets vertrouwelijks dat hem aange
naam aandeed'. Hij stond op en ging mee.
„Hoe komt men eigenlijk biji de mijn?"
vroeg hij.
„Zij ligt ginds aan den berg," antwoordde
Joachim. „Wijj moeben de rivier over. Hoo-
gerop is een brug."
Hij wees den weg en voerde het paar den
berg op dien hij zelf nog zoo weinig kende.
Het voetpad, kon hij dan ook niet terstond
vinden; maar hij zocht er ook niet lang naar.
Hij nam een. kleine wraak door zijn weg te
kiezen recht over het gesteente. Hij had na
melijk opgemerkt dat miss Pudge flink ter
heen was, maar dat de heer Arnstern te nau
we en zeer dunne schoenen droeg, die zeer
goed waren voor paardrijden, maar niet deug
den voor een klimpartij' op een met steenen
bezaaide berghelling.
Miss Pudge was spoedig aan rijn rijlde en
werd niet moede hem allerlei vragen te doen.
Zij scheen niuwsgierig te zijn naar rijn her
komst. Mr. Arnstern bleef achter.
„Wij hebben een interessante reis ge
maakt," zeide zij. „Vooral te Parijs beviel
heb mijt goed'. Kent u Parijs?"
„Ik ben er als jongen eens m'et mijn vader
geweest," antwoordde liij.
„Ook te Monaco ben ik geweest; daar is
het ook zeer mooi."
„Monaco ken ik niet."
„Ja, liet is er heel mooi. Er wordt ge
speeld, maar gewoonlijk niet erg hoog."
„Zoo?"
„Ja. En te Berlijn beviel heb mij ook zeer
goed. De straten zijn er zoo zindelijk, en men
riet er veel knappe officieren. Ik dweep met
Dui'tsche officieren, weet u. Die rijn liet
mooiste dab ilk in Europa hob gezien.'
Joadhim voelde dab hij zeer rood wend, en
gemeenteraad te Parijs is dat 49 nationalisten
zgn gekozen en 11 radicalen of socialisten.
De overwinning der nationalisten is dus
schitterend. Onder de gevallen linksche can-
didaten behoort Lucipia, die voorzitter van
den gemeenteraad was.
De vLïberté" hoogst onbetrouwbaar,
zooals men weet, waar het de Zaak geldt
bericht uit Londen dat Alfred Dreyfus daar
is geweest om met Esterhazy te onder
handelen, ten einde zich het nieuwe feit te
verschaffen waarop het proces herzien zou
kunnen worden.
Zaterdagavond vonden politie-agenten te
Parijs op de Bercy-brug een dame met ge
scheurde kleeren zg hinkte en was in het
gelaat gewond. Zij verzocht dat men haar
naar den afgevaardigden Paulen Méry zou
brengen en bleek te zgn de bekende novel-
liste Gyp (gravin de Maitel). Zg deed een
fantastisch verhaal van een wegvoering naar
een kasteel buiten Parijs, vanwaar zij be
weerde ontvlucht te zgn.
Schoon men van het verhaal niet veel ge
looft, is een onderzoek ingesteld.
De Fransche vice-admiraal Zédé is over
leden.
Eveneens is overleden de Oostenryksche
generaal-veldmaarschalk Von Pielsticker, aan
wiens ingrijpen o. a. de overwinning der
Oostenrijkers in den slag hg Custozza te dan
ken was.
Nog is gestorven graaf Moritz Esterhazy,
Hongaaisch magnaat.
By de ontvangst der dalegatiën te Buda
pest verklaarde keizer Frans Jozef dat de
nauwe betrekkingen tusschen Oostenrgk-
Hongarije en Duitschlanu' die zoo treffend
zijn gebleken bjj het jongste bezoek aan
Berlijn, inderdaad worden aangevuld door de
uitstekende betrekkingen met andere mogend
heden, vooral met Rusland betreffende alle
Oostersche quaesties.
De Keizer besloot met de verklaring»Wij
kunnen dus hopen dat de weldaden van den
vrede voor de monarchie zullen behouden
blijven".
De prefect van Se villa seinde Zaterdag dat
de orde hersteld is, zoodat hij het onnoodig
achtte den staat van beleg af te kondigen.
Te Barcelona en ook te Valencia heet de
meest volmaakte rust te heerschen.
Rusland heeft volgens het jiNeue Wiener
Tageblatt", zijn geldelijken steun aan Monte
negro van 70.000 op 350.000 roebels gebracht,
opdat Montenegro er een volledig uitgerust
bataljon infanterie met beroepsofficieren op
na kan houden.
Uit Yokohama wordt een nieuwe belang
rijke aankoop door Rusland bericht van
grondgebied op de westkust van Korea.
Aan een bg den voorzitter van het hoofd
comité van het Ned. Roode Kruis ontvangen
schrijven van den consul der Nederlanden te
Lorenpo-Marquezden heer Pott, is het
volgende ontleend
»De per K n i g aangevoerde zendingen
hij. ergerde er zich te meer over, amidat miss
Pudge het 'bemerkte en hem vroeg waarom
hij zoo'n 'kleur kreeg.
„Hebt u wel eens Duitsch» officieren ge
zien, mijnheer Joaquin?" vroeg rij, toen hij
geen antwoord gaf.
Jcr.cl.im had geen lust op die vraag te ant
woorden en ontweek 'haai.
„Ik vrees dat wij te vlug loopen, rm'ga
Pudge," zed hij. „Mijnheer .Arnstern is een
'heel eind achter."
Miss Pudge keek om.
„Waar blijft u toch, mijnheer Arnstern
riep rij. „Kan u niet klimmen?"
„Zeker wel, juffrouw Pudge," riep hij te-
rag. „Als ik wil, ben ik eerder boven dan u."
„Dat zou ik wel' eens willen zien."
Iniderdaad was hij spoedig 'bij hen. Hij
scheen slecht geduimd te rijn. Zonder een
woord te zeggen, liep hij het tweetal voorbij
en nam de leiding.
Maar de ta-g werd steeds moeilijker be
gaanbaar en op zeker punt, waar de berg
wand steil bovenhet dal etond, was sdi'erp-
kantig erts neergeworpen, dat onder den
voet wegschoof. Mr. Arnstern .wilde eens too-
nen 'hoe flink en moedig hij wasmaar rijn
linkerschoen was reeds door een stuik kwarts
opengereten, en nu lij een sprong deed',
gleed hij met het losse erts achteruit; hij
gaf een schreeuw en zou zeker van den stei-
len wand afgegleden en vierhonderd voet
diep in d'e Bessiespruit zijn gevallen, als Joa
chim's hand hem niet vastgehouden had. Als
een ijzeren tang greep die ïiand hem vast in
den kraag, en de jonge man voelde rich met
onweerstaanbare kracht opgetild en als een
pop op vasten grond neergezet,
Wordt vervolgd
