54*" Jaargang.
Zondag 27 en Maandag 28 Mei 1900.
No. 10251.
Eerste Blad.
GOUD EN EER.
Kennisgeving.
Hoogere Burgerschool
EEN VRAAG.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. '1.25. Franco
per post 11. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Botcnlrnnt 88.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleintt adeertentiëiopgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon So. 123.
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN
Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Geven kennis aan de ingezetenen dat op heden
aan A. JORDAANS en zijne rechtveikrijgenden
vergunning verleend is tot oprichting van
een smederij in het pand aan de Westvest no. 4,
kadaster sectie C no. 488.
Schiedam, den 25sten Mei 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris
G. J. BISSCHOP.
met 5-jarlgen cursus, te Schiedam.
liet toelatlngs-examcn zal plaats heb-
beD XI, 12 en 13 Juli a.s. (Geen 2e
toelatingsexamen!.
Aangifte vóór 1 Juli a.s. bij den
Directeur.
De Directeur der S. B. School,
A. A. BEEKMAN.
De voorstellen van B. en W. ten aanzien
van hot Ziekenhuis kermen onze lozers. Wij'
deelden gisteren mede hoe een flinke verbou
wing noodig wordt geacht om een inrichting
te verkrijgen die niet weelderig is, maar vol
doen zal aan d'e oischen -die voor een gemeen
te als de onze tegenwoordig aan een goed Zie
kenhuis moeten worden gesteld.
Bekend mag verondersteld worden welk
standpunt wij, nu een jaar geleden, toen de
reorganisatie van het Ziekenhuis aan do ordo
was, hebben ingenomen. Vooropstellende dat
een Ziekenhuis in con gemeente ails Schiedam
in onzen tijd niet maai" alleen moet zijn een
inlichting van weldadigheid, maar ten goede
moet kunnen, komen aan. alle gemeentenat
rendat bovendien iedere patiënt vrij moet
kunnen zijn in de keuze van zijn geneeskun
dige, hebben wij destijds de voorgestelde hor
vormingen met sympathie begroet.
Ook nu verheugen wij ons dat heb Dagc-
lijiksch Bestuur zich in deze diligent toont
en niet aarzelt mot ingrijpende voorstellen
ter tafel te komen, waar het geldt eon zoo be
langrijken bak van gemeentezorg die zich nu
Roman, uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
22)
Met eon verzoend, vreedzaam, zelfs eeniger-
rnate hoopvol hart verscheen Joachim aan
do lunch, waar Pudge hem zeer hoffelijk ont
ving en 'liean zijn leedwezen te kennen gaf,
d'a't mevrouw Pudge hem niet kon begroeten.
Mevrouw Pudgo liet den graaf persoonlijk
haar verontschuldigingen aanbieden, maar
zij. voekfo zich te onwel cm aan de ontbijt
tafel te verschijnen. Van Ottilie die even
eens ontbrak, werd alleen,- terloops gezegd,
dat zij bij het kind en de taoeder was geble
ven.
Zoodoende zaten alleen Victoria en de lieer
Frederick Arnstem met ton aan. Victoria
zag er in een witte, luchtige, rijk met kant
bezette japon zeer goed uit. Er -lag een waae
van vrouwelijkheid, iets teers dat anders
haar krachtige natuur vreemd was, ovter haar
wezen uitgespreid. Haar -goudblond' haar
glansde in de morgenzon.
De jonge Arnstem droeg een pak van gele
zijde met een vuurroode das. Hijl gedroeg zich
zeer voorkomend jegens Joachim en noemde
hem telkens „graaf en „kameraad". Hij- pro
beerde in Victoria's oog-en den cavalerie-offi-
cier uit te hangen.
Victoria behandelde hem met geringschat
ting, maar was te voorkomender jegens Joa
chim. Zij beval hemi deze en gene schotel
aan of schoof ze hem toe, vroeg hoe hem het
entilopenvleesch! smaakte enz. Zij voeldie
niet meer alleen uitstrekt tot do mm der be
deelden, maar tot alle gemeen tenaren En
wij Ixigrijpen dat groote veranderingen noo
dig zijn om het Ziekenhuis te doen beant
woorden aan nieuwere -eisch-en.
Waar wij ons dan nu, naar aanleiding van
de voorstellen tot verbouwing enz. van het
Ziekenhuis, een kleine pmerking veroorlo
ven, willen wij niet verdacht worden van wei
felachtigheid men zegge niet dat wij wèl
een reorganisatie der inrichting wenschten,
maar nu voor do gevolgen terugdeinzen im
mers ook met ©on beroep op de ©organisatie
van verleden jaar wordt deze verbouwing
door B. en W. verdedigd. Het tegendeel is
waar. Zijn do voorgesteld© veranderingen
reeds nu dringend noodzakelijk, dan zouden
wij den Raad willen toeroepen Voteer het
aangevraagde crediet liever vandaag don
morgen.
Toch w-ensclien wij deze vraag te stellen
Zullen wij, thans f 20,000 teil koste leggend
aan ons Ziekenhuis, niet over één, twéé jaar
ons andermaal gesteld zien voor een verbou
wing, dan noodzakelijk uit hoofde van het
nieuwe stelsel dat thans nog geen jaar werkt
en over welks resultaten nog zoo weinig
bekend' is. B. en W. althans zwijgen over die
resultaten in hun praeadvics ten een an male.
In ons nummer van 7/S Mol 1S99 schre
ven wij over de kosten die de reorganisatie
van 't Ziekenhuis na zieli zou slepen, o. m.
deze opmeirkingien neer
„Want natuurlijk zal ook het finan
cieel e punt bi-er van gewicht zijn. Reeds
hoorden wij exorbitante cijfers noemen,
alls gevolg der reorganisatie; roeds sprak
men van een kwart ton; dat is natuur
lijk onmatig overdreven, hetgeen niet
wegneemt, dat er altijd kosten, misschien
geen onbelangrijke, tc maken zijn. Ten
einde het getal 'an hen, die bezwaren
hebben, zoo gering mogelijk te doen zijn,
raden wij dus aan het klassen stelsel
slechts in verband met do gebleken nood
zakelijkheid uit te breiden.'
Nu blijkt dat die kwart ton niet zoo onma
tig overdreven was. Een jaar later leeds, ter
wijl do reorganisatie nog maar negen maan
den in werking is gesteld', vragen B. en W.
weinig minder, zonder die aanvraag vergezeld'
to doen gaan van de noodig© gegevens over
do werking der reorganisatie die onze be
zorgdheid zonden kunnen wegnemen dat niet
O O
to ecniger tijd nieuwe en wellicht belangrij
ker maatregelen nog de houw van een ge
heel nieuw Ziekenhuis noodig zullen blij
ken.
Daarom betreuren wij liet dat in kot ad
vies van B. en W. een exposé van den toe
stand na d!o reorganisatie gemist wordt,
en wij verwachten d'at alsnog van de groene
tafel in dez ede noodige inlichtingen zullen
worden verstrekt, opdat de Raad een in allen
dceto gegronde beslissing zal vorm ogen t-e ne
men.
blijkbaar de behoefte met liean te praten en
hem voortdurend aan te zien. Zij vond hem
vandaag nog knapper en ridder 1 ijker dan
vroeger. Bet verhaal van zijn liefde had liem
in Victoria's oogen met een nunbus omgeven
en versterkte haar eigen liefde.
Joachim kon niet nalaten haar tegemoet
komen aangenaam te vinden. Hij dacht d'at
hij aanvankelijk misschien te hard over haar
had geoordeeld. Zij was toch niet zóó geëman
cipeerd als het wol scheen. Zij zag er ook wer
kelijk Stralend van schoonheid uit, en in zijn
algemeen rustiger voelen deed ook haar bij
zonder vriendelijkheid hen zóó weldadig aan,
dait liij een langen, dankbaren blik op haar
vestigde.
Victoria bloosde. Die blik zeido haar veel
meer dan hij bedoeld had te zoggen. Zij werd
zeer vroolijk, bijna overmoedig zelfs. Toen de
heer Pudge opstond, omdat zijn zaken hem
riepen, en toen Joacliimi zich ook wilde ver
wijderen, vroeg zij hem waarom hij zoo spoe
dig weg rilde, en verzocht hem nog wat te
blijven.
„Ik moet naar de mijn terug."
„O, u heeft nog al den tijd. U rijdt het in
even drie uur."
„Ja, maar ik heb nog een boodschap te
doem."
„Kan een der bedienden die niet voor u
doen
„Do zaak is, dab ik iets moet koopen voor
mijnheer Dearson."
„V-ooi" mijnheer Dearson f Dan is het- zeker
iets om te eten,' riep Victoria Lachend uit.
„Inderdaad. Hij rilde- een paar blikken as
perges en artisjokken hebben, en heeft mij
den winkel' genoemd waar ik die het best kon
krijgen."
„Nu, wacht dan even, mijnheer, dan- zal
ik u ook iets meegeven. Ik ken 's heeren Dcar-
Algemeen ovcrdclii.
SCHIEDAM, 26 Mei 1900.
»ES OORLOC!.
De toestand.
De Boeren gaan nog steeds terug. Lord
Roberts maakt door omtrekkende bewegingen
hun posities onhoudbaar, en in stede van
zich aan een hopeloozen strijd te wagen,
retireeren de Boeren na den vijand zoo lang
mogelyk te hebben opgehouden, eu lokken
hem zoodoende steeds vei der het land in.
In deze tactiek ligt de eenige kans voor
de Boeren. Niet alleen dat verplegingdienst
steeds moeilijker wordt, ook zijn kracht ver
mindei t al vooitgnande. Wij hebben pas ge
hoord dat ook te Kroonstad weder een divisie
is achtei gelaten. Zoodoende beschikt Robeits
nog slechts over vijl infanterie-brigade», samen
ongeveer 15.000 man, plus de cavalerie van
French en de bereden infanterie onder Jan
Hamulton. De strijdmacht waarmede h'y dus
de Vaal zal overtrekken, kan niet meer dan
25.000 man sterk zijn.
En overal langs zjjn weg zal Roberts nog
troepen moeten achterlaten zoodat, wanneer
dt lloeren ten slotte ook Johannesburg en
Pretoria zouden ontruimen om z'ch in het
district Lijdenburg terug te trekken, de
Engelsehe overmacht best verdwenen kan zyn.
Het lijkt ons niet omnogelijk dat de Boeren
eerst stand zullen houden wanneer, naar
hunne meening, de kansen eenigszins gelijk
staao.
Do correspondent der „N.-Y. Herald" te
Pretoria zegt dat een Boer, een neef van
Krugc-r, mot wien liij bevriend is, over ie
plannen -der Bondgenooten het volgende
zcide
Do zegsman geloofde dat de mijnen ver
nield zullen worden. De zaak der Boeren
achtte hij verloren; zij zullen niet stond hou
den te Pretoria, maar eerst te Lijdenburg.
Hij achtte '-t onmogelijk dat de Engelschen
dit bergachtig district zouden kunnen ver
overen, ook met door honger, daar de gehoede
voorraad uit Pretoria, genoeg voor drie jaar,
daarheen zal woiden overgebracht. President
Krager zou niet naar Lijdenburg gaan, maar
evenals in 1880 overal en nergens zijn.
Zonder nu af te gaan op deze wol wat ver
warde meening van oen Boeren-zegsman,
komt het ons niet onwaarschijnlijk voor dat
de Boeren ton laatste nog dén goedo kans
zullen hebben.
Niet onmogelijk is ook wat de „Daily
Mail" uit Kaapstad bericht. De Transvalere
zouden, om den opmarsch der Engelschen in
Transvaal le bemoeilijken, voornemens zijn
al het rollend matcrieal der spoorwegen langs
de Delagoa-lijn weg te sturen en te bewaren
op een 7 K.M. lang gedeelte der Selati-liju,
na de aansluiting vernield te hebben. De be
richtgever der „Daily Mail" dringt er dan
ook op aan dat vooral voor de noodige loco
motieven zal worden griorgd.
Hetzelfde blad vernoemt uit Lorcnjo Mitr-
quez dat de Transvaalsciie- regeeri ng een pro
clamatie heeft uitgevaardigd aan do burgers,
waarin zij dezen vraagt zich uit to spreken
over de vraag of zij -u-ede rillen sluiten of
den oorlog voortzetten.
son's smaak. Ga even nice naar de provisie
kamer. Ik weet daar een paai" heerlijke pot
jes voor hem en een sausje dat hein wol zal
emaken."
Joachim volgde haar, na den heer Arn
stem gegroet te hebben, die nu alleen in de
eetkamer achterbleef.
Toeni Victoria terugkwam stond haar ge
laat geheel anders. Zij straalde niet meer van
vroolijken overmoed', maar zij zag er ver
moeid cm wrevelig uit. Zij sclieem dem lieer
Arnstem niet op te merken, ging weer aan
tafel zitten en dronk kleine teugjes uit haar
glas.
Do jonge Amstern was beleedigd. „U heeft
zeker wat moois uitgezocht," zei hij. „U is
althans een half uur weggebleven."
„Zoo lang?"
„U heeft wel den tijd gehad de gelieele
provisie-kamer leeg te halen.''
„Zooi"
„Ja, maar do tijd schijnt u niet lang te-
zijn gevallen."
„Neon, ik heb het niet gemerkt."
„Moot mijnheer Dearson dan zoo verwend
worden? U li-eeft voor mij nog nooit een lek
kernij uit de provisie-kamer gehaald."
„Weee toch niet zoo vervelend ,mijnheer
Ar cistern."
„Nu ja, ik weet we! dat het niet om mijn
heer Dearson was. U zocht een gelegenheid
om mot den graaf alleen te zijn."
Victoria wierp liaar hcofd in den nek ca
zag den jongen Arnistem nu voor hot eerst
aan.
„En,wat gaat u dat aan?" vroeg zij.
„U is verliefd, op den graaf, tot over uw
ooren verliefd, miss Victoria," zei Amstern
nijdig. „Mij kunt u niet bedriegen."
„Maar dat is toch werkelijk al te -erg. U
wordt onbeschaamd, mijnheer Arnstem."
De „Timef-correspondent ter zelfde plaat
se, de beruchte Moneypenny, gaat nog ver
der. Hij beweert dat Kruger beslist vóór de
beëindiging van den oorlog is, maar do ver
antwoordelijkheid daarvoor tracht af te wen
telen op Louis Botha, Oen kom m an dam t-go
ncraal.
De Kaapselie berichtgever der „Daily
Mail" gaat nog weer een stapje verder. Hij
beweert hetzelfde, maar voegt er bij dal reeds
door de vredespartij ie Pretoria deputaties
zijn gezonden naar de kommandanten, om
dezen naar hun meening te vragen. Men
denkt dat de regeering za' toegeven als van
invloedrijke zijde een voldoenden druk op
hem wordt uitgeoefend.
Wij gelooven van dit adea niets, en nomen
eerder aan wat van andere zijde wordt ge
meld, nl. dat de burgers in oen proclamatie
worden aangespoord tot moed en volharding.
Middelerwijl zet lord Robeits zijn op-
marech voort. Uit berichten van Woensdag
uit Pretoria blijkt dat 3000 Engélsch-cn met
tien kanonnen oprukken naar Vredefort, en
aldus -de laatste rij kopjes ten Zuiden der
Vaal direigen om to trekken. Dc Boeren zou
den zich daar dan niet meer kunnen handha
ven en op den stollen noordelijken oever der
grensrivier moeten terugtrekken.
Officieel wordt nog uit Pretoria bericht
dat de kolonne onder lord Metlruen van
Hoopstad naar het Noorden is gerukt en
Maandag reeds tegenover Wolmaransstad
aan do Vaal was genaderd.
Dit is al wat rij voor het oogenblik uit
den Vrijstaat vernemen.
Wat Buller betreft, wordt uit Volksrust
gemeld, dat do Engel-iche f roepon Maandag
in het gezicht van Volksru.t waren. Zij stel
den hun geschut op Scliuinshoogte op. bij het
slagveld van Ingogo.
Verspreid' nieuws.
Over het ongeval, een afdeelnig van Bc-
tliune's cavalerie overkomen, meldde de land
drost van Vrijheid dat ongeveer zestig man
Brtsclie ca valere Zaterdagavond slaags raak
ten met 80 man van liet Swaziland-komman-
do onder kommandnn! Biignaut bij Scltee-
per's nek. Slechts 20 Engelschen ontkwamen.
Een hand-maxim viel den Verbondenen in
handen, die dertien man, onder wie een lui
tenant en tweo onderofficieren, gevangen na
men. De Verbondenen verloren ócn doode on
één licht ge wede.
Een later bericht uit Pretoria geeft als dé
juiste cijfers van do Britscbe verliezen aan
27 gesneuveld, 25 gewond en 11 gevangen.
De buit bedroeg 25 paarden, twee maxims en
munitie.
Over de laatote gelieurtenissen in den Vrij
staat zeggen de oorlogsbulletins to Pretoria
dat de Boeren Heilbron moesten ontruimen
wegens de overmacht der Engelschen. In het
gevecht werden echter 60 Engelschen gewond
en 20 gevangengenomen, waaronder 3 offi
cieren. Do Boereu verloren een gesneuvelde
en zeven gekwetsten.
De brug over de Rhenostorrivier is totaal
vernield, evenals twee lange duikers en ten
Zuiden vn.n de brug een deel van den spoor-
wog.
Ten Noorden der Rhenostorrivier zou de
spoorweg over een afstand van twee mijlen
totaal vernield zijn.
„Dat noemt u onbeschaamd, als ik u uit
louter goedigheid wil waarschuwen?'
„Waarschuwen Ho© zoo
„U weet toch lioo veel belang ik in u et él,
miss Victoria. Mijn toed er
„Ik beu voor u geen miss Victoria. Ik ben
miss Pudgo."
„Miss Pudge dan, als u liet zoo wilt. Mijn
verhouding tot uw familie legt mij den zede
lijken plicht op u voor een groote dwaasheid
te waarschuwen."
„Uw verhouding?" vroeg Victoria opstaan
de en oen dreigende houding aannemend.
„Wat moet dat beteekenen?"
„Nu, ik bedoel maar ik wil zeggen dat
de betrekking waarin ik tot u sta, mij een
recli't geeft
Mijnheer Arnstern was zoo nijdig, zoo ja-
loersch, dat hij niet meer met juistheid de
draagkracht van zijn woorden wist -te bereke
nen. Zijn gezicht was rood geworden hij liep
op en neer met zijn handen in de zakken van
rijn geel jasje.
„Wat voor recht Wat voor betrekking
vroeg Victoria, terwijl zij naar liem toekwam.
„Wilt u misschien be we rep dat u eenig recht
op mij heeft?"
„Ik bedoel immers alleen ik bedoel
dat
Hij voelde zich in 't nauw gedreven, bleef
staan en zag liet jonge meisje dat nu voor
hem stond en hem strak aanzag, woedend
aan.
„Wat bedoelt u?" vroeg Victoria. „Spreek
duidelijk."
„Be wil u alleen tot uw eigen bestwil ra
don, miss Pudge, u nfct te ver te wagon,"
zei hij met een boo ze trilling om zijn lippen.
„Want u weet immers niet of uw liefde be
antwoord wordt"
„Wat gaat u dab aam Wat weet u daar-
Chns Bolba, con broeder van den kom-
m.indant-generaal, ie tot assistcnt-koimnan-
dant-generaal benoemd bij liet leger tegen
over Bullcr's troepen.
Te Mafeking is de eerste trein nit hot
Noorden aangekomen. Ook met het Zuiden
zal de verbinding spoedig hersteld zijn.
Uit do officieel© lezing die van Boerenzijdo
wordt gegeven over bet ontzet der stad,
blijkt dat De la Rey den 12en Ma lion's ko
lonne had teruggedreven. Door een vergis
sing van een dor kommandanten mislukte
evenwel hot oorspronkelijk plan om de En
gelsche kolonne in tweeën te scheiden.
Gemengde ItcdcdeclSngcu.
Gisteren vond het vijfde jaarlijksche feest
maal der Engelsche scholen en universiteiten
in de Vereenigde Staten plaats.
Te dezer gelegenheid seinde Chamberlain
dat hij de verdeeldheid der Amerikanen ten
aanzien van den oorlog betreurdehij ge
loofde echter dat zij niet op de hand der
Boeren kunnen zijn.
Rosebery durfde zelfs te seinen dat ook
de Amerikanen de vruchten zullen plukken
van deu oorlog waarvan Engeland alleen de
lasten heeft.
Bij de behandeling der legervvetten deelde
lord Lansdowne o. a. in het Iloogerhuis mede
dot zich in dit jaar reeds 20.000 recruten
hebben aangemeld.
De Eclair" bevatte dezer dagen een ver
haal over gestolen stukken betreffende de
zaak-Drr-yfus. De sTemps" bevestigde dit,
en Humbei t bracht de zaak Dinsdag in de
Kamer ter sprake.
De Gallifet beweerde toen dat die gestolen
stukken niet bestonden, en dat er aan zijn
departement niets onbehoorlijks is geschied.
In antwoord op een vraag van Chaumie
deelde De Galiiffet nu gisteren in den Senaat
mede, dat hij zich in de Kanoer heeft vergist.
De dag nadien, waarop hij zijn verklaring in
de Kamer had afgelegd, veruam hij van den
chef van den generalen staf, dat deze stuk
ken bestonden en door een officier van het
departement van ooi log waren ontvreemd.
De minister voegde er bij dat een officier
van zijn departement die stukken had geco-
pieerd, en ze had geleverd aan een politiek
ambtenaar. De officier bekende zijn schuld
en liet zich deze ongehoorde waarden ont
vallen: »Wat ik gedaan heb is een politieke
daad".
De schuldige officier is daarop uit zyn
ambt ontslagen.
De minister gaf in den breede inlichtingen
over de herkomst dezer stukken, die min of
meer met de zaak-Dreyfus in verband staan.
Nadat de minister-president Waldeck-
Rousseau de zaak had uitgelegd, werd het
incident zonder stemming gesloten.
De zaak is daarmede echter niet uit. De
Castellane zal nu Maandag in de Kamer de
regeering interpelleeren.
Wij komen nog nader op deze quaestie
terugevenals de nationalisten.
Deze zullen niet nalaten misbruik te maken
van de Gailifet's openhartigheid.
0 vei leden is prins Wilhelm van Hessen
op 55-jarigen leeltijd.
van? Waai* bemoeit u je mee, onbeschaam
de?"
„Wat ik weet? Ik weet iets dat voor u ze
ker wel interessant is. En nu u liet zoo hoo-
mend vraagt, moet ik Hei, wel zeggen," siste
mijnheer Arnstern. „De graaf heeft mij gis
teren in vertrouwen gezegd dat hij geen oont
om u geeft."
'Victoria keek hem verstomd aan, en haan
zwijgen legde Arnstern gunstig voor zijn be
doeling uit.
„Ja," ging hij voort, „wij zijn mot elkaar
bevriend. De graaf en ik zijn. kameraden. Hij
heeft mij gisteren in vei trouwen een en an
der gezegd, en o. a. heeft hij mij' op zijn
woord van eer verzekerd, dat liij u niet lief
heeft."
„Dus dat heeft u hem gevraagd?" riep
Victoria driftig uit.
Do heer Arnstern ging een stap achteruit.
„Heeft u hem d'at gevraagd? Antwoord!"
„Natuurlijk, heb ik het hem gevraagd.
Wantik meende
„Genoeg!" riep Victoria, die bijna stikte
van drift. „Genoog! Ga weg! Ik wil u niet
meer zien' Ga weg! Weg!"
Arnstern verbleekte. „Ik weet- niet wat uw
vader daar wel van zal' zeggen, miss Pudge,"
zei hij niet een valschen blik „Uw vader en
mijn firma staan niet in zoodanige betrek
king tot elkaar, dat men mij zoo mag behan
delen. Uw vader weet wat ik weet, en u zal
liet berouwen, miss Pudge, als u
„Ga weg!" riep Victoria, naar de deur wij
zende. „Haal het niet weer in je hoofd, mij
onder do oogen te komen, ellendelingWeg
Weg!"
Wordt vervolgd
