54s,e No. 10253. Jaargang. Woensdag 30 Mei 1900. GOUD EN EER. Transvaal en Oranje-Vrijstaat, GYMNASIUM to SCHIEDAM. BUITENLAND. SCKDi il I5CHE COURANT Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prirjs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen 1L 1.25. Franco per P^gflj)er" wegkYoor Schiedam en VlaardTngen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau Boterst raat 68. Prijs der Adverten tien: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zyn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Hleinm ndeertentiën opgenomen tot den pqjs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Ho. 123. K-2e Adnilssle-Hxamcn op 9, 10 en 11 Juli 1900, des morgens te 8% uur. Belanghebbenden worden verzocht zich vóór 1 Juli a.s. aan te melden bij C. J. V1NKESTEL1N, Gymn.-Rector, Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 29 Mei 1900. 19 £1 OORLOO. Generaal French is te Johannesburg, meldde een Exchange-telegram gisteren. Het lijkt ons onmogelijk, en Roberts tele gram is er ook mede in strijd. Niettemin ïijn de Engelschen de goudstad dicht ge naderd waar, volgens veler meening, een beslissende strijd te wachten is. Voorshands gelooven wij niet dat de Boeren reeds zullen stand houden. Misschien in de Gatrand- bergen die goed verdedigbaar schijnen. Volgens de sStandard" acht de komman- dant-generaal Botha de Vaal-linie onverde digbaar. Al het zware geschut zou naar Pretoria zijn gebracht. De Boeren zullen even- we! aan de Kliprivier, bij Johannesburg stand houden. De sDaiiy Mail" z<"gt dat alle troepen en kanonnen naar de Gatrandbergen ten Noorden van Potchefstroom zijn overgebracht. IMór zal den laatsten strijd worden gestreden. Kaffers zijn er b'zig schansen te graven. De correspondent van hetzelfde blad te Lorenpo Marquez seint dat de toestand hoogst kritiek is. Zelfs piesident Kruger zou voor liet eerst hebben erkend dat de zaken ernstig staan. Volgens EngeNclie correspondenten zou generaal Christiaan de Wet, de man van Sanna's Post en Reddersburg, bereid zijn vredesonderhandelingen aan te knoopen uit naam van de Vrijstaatsche Regeering. Uit andere Engelsche bron wordt echter gemeld dat thans een betere verstandhouding beslaat tusschen Vrijstaters en Transvaler®. De »Central-Nevvs"-correspoudent zegt dat vele Vrijstaters weigeren de Zuid-Afiikaansche Republiek binnen te trekken. In het gevecht bij de bezetting van Heil bron heet Christiaan de Wet ernstig gewond te zijn. De onderhandelingen over de over gave van Piet de Wet zouden afgestuit zijn op lord Roberts' eisch dat de Bo-renkom- mandant zich onvoorwaardelijk zou overgeven. Indirect bevestigt lord Roberts de herne ming van Heilbron door de Boeren in een bericht dat daar een Britsch officier werd gevangen genomen die niet wist dat de Britsche troepen tijdelijk teruggetrokken waren." De Vrijstaters handhaven zich aldus in den noordoosthoek van huu land. Beweerd wordt evenwel dat generaal Rundie prachtige uitgestrekte stellingen inneemt die de Vrij- Roman, uit Transvaal VAN AUGUST NIEMANN. 24) „Lief kind," zei Pudge, wien liet nu zeer onaangenaam was, dat hij mot Aam stem zoo intiem had1 gesproken, „lief kind, ik zou je toch wel willen, vragen, vriendelijker tegen Anistem te zijn. Die jonge „Vriendelijker? Ik moet zeker met hem trouwen „Neen, mijn kind, je behoeft niet met hem ■to trouwen. Je „Dat is al' een groot geluk," riep Victoria spottend uit. „Je behoeft met niemand te trouwen dien je niet lief hebt, kindlief. Ik heb aan den jon gen Rarnato voor je gedacht, niet aan Am- stern. Maai" de relaties van'onze zaak met Arnstern Co. leggen mij do verplichting op, den zoon beleefd te behandelen." „Dus ik moot mij1 opofferen voor de zaak." „Spreek geen onzin," zei haar vader wre velig. „Je zult je toch niet verbeelden dat ik je wil gebruiken als lokaas? Je bent in' 't geheel niet lief, Victoria-, Ik verlang alleen dat jo Arnstern beleefd' behandeld. En als je dat niet wilt, kind, dan verklaar ik je hier- anede d!at je onmiddellijk naar tante Clemen tine in Pretoria gaat." Victoria draaide zich om en liep met een boos gezicht de deur uit. Toen zij de vestibule doorging, koorde zijl muziek Zij bleef staan. Zij 'hoordfe in het muzieksalon naast het bou doir van mevrouw Pudge, piano-spelen en een vrouwelijke stem. De marmeren wanden staters beletten naar het Zuiden te trekken. In Natal is de toestand onveranderd: Bulier slaat tegenover de Boeren die bij Lang Nek 7000 man sterk heeten te zijn. De oorlogscorrespondent der Morning Leader" meldt dat de Boeren de spoorlijn van Kroon.slad naar Pretoria bij de Vaal over een afstand van 20 mjjlen hebben be schadigd. Reuter's bureau geeft de volgende verlie zen op die te Mafeking sinds het begin van het beleg zyn geleden van de 44 officieren 0 gedood, 15 gewond, 1 vermistvan 975 minderen 61 gedood, 108 gewond, 26 ver mist, 16 aan ziekten overledenvan de blanke bevolking 4 gedood, 5 gewond, 32 overledenvan de zwarte soldaten eo in boorlingen 353 gedood en 297 gewond. Uit de laatste cijfers blijkt duidelijk hoe groot gebruik door Baden-Powel is gemaakt van gewapende naturellen. In de Fransche Hamer. Weer is de zaak-Dreyfus in de Franscke Kamer alsof het afgeloopen jaar er niet wa re geweest. Gisteren wilmie graaf Boni de Castollane, de bekende nationalist, weten waarom de regeering Reinach'3 uitlatingen in een rede voering te Digne over een hervatting der zaak-Dreyfus niet had tegengesproken. De Gallifet antwoordde. Ilij begon met te herinneren aan zijn verklaring voor den Se naat, dat hij zich in de laatste Kamerzitting vergist had toen hij het bestaan ontkende der bescheiden waarover Humbert had ge sproken. Hij stelde zich verantwoordelijk voor wat aan het ministerie van oorlog ge beurde; zette uiteen hoe hij als minister was opgetreden met het vaste voornemen her vormingen in te voeren betreffende zekere afkeurenswaardige gewoonten, voornamelijk wat betreft het verkeer van officieren van den generalen staf, met verdachte indivi duen, die spionnendienstcn bewezen. Zijns inziens moesten de officieren gebruik ma ken van agenten, die voor hun resultaten be taald werden, maar, wanneer zij gesnapt werden, door de officieren dienden verloo chend te worden. Na deze verklaring die het immoreele van het geheele spionagc-stelsel zonneklaar in 't licht stolt, ging Do Gallifet voort met tc vertellen dat verschillende officieren zijn be schikking niet goedschiks hadden opgeno men. Het vonnis van Renncs had de minis ter zonder voorbehoud aanvaard en .liet le ger verboden nog over de zaak te spreken. Maar eenerzijds zijn er mensclien die aan de onschuld van den veroordeelde gelooven anderzijds die verbitterd zijn omdat het von nis niet met aigemeene stemmen is uitge sproken nog anderen die toornen over Dreyfus' begenadiging. De Gallifet kwam toen op de zaak-Fritsch. In April werd een vreemdeling gearresteerd. Die arrestatie was betreurenswaardig uit 't oogpunt van militaire belangen. De minis ter hoorde dat hij papieren bezat die zijn departement raakten. De minister-president had hem kunnen zeggen, dat hij moeite zou doen hem, De Gallifet. die papieren te verschaffen door de politie. Maar hij deed dit niet. Daarop zond do minister kapitein Fritsch uit, die hem ook de papieren bracht. der vestibule brachten den klank helder en duidelijk over. Zij' herkende Ottilie's stem. Om evenwel zeker van kaar zaak te zijn, ging zij liet salon binnen en keek door de op een kier staande deur in bet muzieksalon. Frie- drich Wilhelm Borger za t aan den vleugel mevrouw Pudge lag op een chaise-longue en Ottilic zong. Victoria tad haar nog nooit hooren zingen. Dus zingen deed zij ook! Dus dat Gretellen, bezat alle volmaakthedenEn. lioo zong zijd Een prachtige altstem Zij zong con lied van Schubert. Victoria perste de lippen opeen; machte- looze woede verteerde haar. Zij sloop zacht weg, liep naar haar kamer, sloot de deur op slot, liep op en neer, wierp snuisterijen van de tafel af, itrok aan haar prachtig haar, zoo dat haar kapsel los ging en de lange haren los neerhingen, schudde haar hoofd met de woede van een leeuw, wierp zich op den grond neer en kreunde luid. Toen sprong zij weer op, snelde naar haar schrijftafel en stelde een brief op, een lan gen brief aan „Willibald Rieneck Esq., Go- tlia, Kingdom of Saxony, Prussia". In den brief stond dat mijnheer Rieneck zijn doch ter Otbilie onmiddellijk naar Gotha moest laten terugkomenanders zou zij, de oudste dochter van William Pudge, wel weten hoe zij haar uit het huis kon krijgen. Want juf frouw Ottilie Rieneck was een uitgeslapen intrigante die de leden der familie tegen el kaar opzette en bovendien met een amant naar Johannesburg was gekomen, wat in strijd was met de begrippen van eer en fat soen die te Johannesburg golden. 'Dien brief bracht Victoria zelf naar de post, waar zij hem liet aauteerenen. Toen keerde zij eenigszins rustiger na,.\r huis te rug. De Gallifet verklaarde het te betreuren dat Fritsch volgens den minister onbeteeke- nende brieven had gepubliceerd zonder zijn voorkennis. Fritsch had toen gezegd dat hij een politieke daad had gedaan. „Tot wien heeft hij dat gezegd riepen verscheiden stemmen. De minister ant woordde daarop dat drie getuigen het ge heele voorval kunnen bevestigen. „Laat men on3 dan voor een krijgsraad stellen!" riep De Gallifet uit. Do minister betreurde het dat Fritsch nog was geluk gewenscht met zijn verkeerde daad. Hij verklaarde vertrouwen te stellen in het leger dat zich voor vijftien jaren een avonturier heeft laten opdringen; het zal zich geen anderen laten opdringen. Ten slotte zeide De Gallifet dat het leger eens voor al moet weten dat het incident ge sloten is en dat geen weerwraak zal worden genomen. Zoekt de Kamer een verantwoor delijk man, laat zij, dan den minister treffen. Van de linkerzijde oogstte De Gallifet warmen bijval, maar rechts lokte zijn ver klaring een tumult uit, waarbij Méry, Mil le voye en Castelin tot de orde werden ge roepen. Castellane verweet de regeering liaar me deplichtigheid met Tomps en Reiiiaeli om den verrader te rehabiliteeren. Dit komplot, om tot de rehabilitatie te geraken, kon slechts gelukken indien het geheim bleef. Doch Tomps heeft te veel geschreven, en Reinach te veel gepraat, waardoor de mede plichtigheid der Regeering duidelijk is. Lc Hérissé, Lazies en de radicaal Hum- bert verdedigden Fritsch en vielen 'liet mi nisterie aan, de laatste zóó heftig dat de lin kerzijde liem niet meer op haar banken duldde, maar hem naar rechts joeg. Een geweldig rumoer ontstond. Eindelijk, na veel moeite, kon de regeering weer aan liet woord komen. De minister-president Waldeck-Rousseau beantwoordde den heer Castellane, en ver- klaardde dat de regeering de mededeel ingen van Reinach niet lieeft tegengesproken, om dat die in lijnrechten strijd zijn met de ge voelens der regeering. De minister hand haafde zijn verklaring van de brieven van Tomps. De brieven die door Tomps zijn ge schreven, zijn door de trouwbreuk (f 1 o- n i e) van een officier uitgeleverd. Met gejuicli van de zijde der uiterste lin kerzijde werd deze uiting ontvangende le den der rechterzijde en de nationalisten be dreigden Waldeck-Rousseau met de vuis ten als één man was de rechterzijde opge rezen. De minister bleef onbewegelijk op de tribune, terwijl de president der Kamer, De- schanel, tevergeefs met de bel werkte. Het was een kabaal zooals in lange jaren niet gezien of gehoord was. Men brulde te gen elkaar in, en noch Waldeck-Rousseau die met onwrikbare kalmte op de tribune bleef, noch de voorzitter konden zich ook maar één seconde verstaanbaar maken. Op den dreun der „lampions" huilde de rechterzijde voortdurend: „Er uit! er uit!" Intusschen zat De Gallifet met het hoofd in den arm geleund. Opeens schreef hij iets op een papiertje voor den minister-president en ging weg. Men zeide dat hij was afgetre den, volgens den eisch dien de rechterzijde hem toebrulde. [liet schijnt dat Do Gallifet daar wel aan gedacht heeft; Delcossé en XI. Een stille aanbidder. Uit de provisiekamer was Joachim, nadat hij van Victoria afscheid had genomen, niet direct weggereden. Hij liad zich nog eenigen tijd in het huis opgehouden in de hoop Ot tilie nog te zien. Hij kon haar evenwel niet vindon en liep Pudge tegen het lijf. Pudge zei dat hij doodmoe was en overladen met werk, dat hij den geheelen nacht niet gesla pen en dien dag allerlei ergerlijke dmgen aan het hoofd had gehad. Hij was ook maar een mensch en moest wat rusten. Joachim beschouwde dit al3 een wenk en reed wieg. Toen hij aan de Dearsonniijn terugkwam, was het nog licht, en hij wilde zijn buurman de blikjes en potjes die hij meegebracht had, en die zijn zwarte bediende in een mand op zijn paard had, nog dien eigen avond bren gen. Hij reed dus verder; het was nauwe lijks Itien minuten rijden naar het ijzeren huis van Dearson. Dearson was niet alleen •Hij zat met een anderen man aan een tafeltje voor zijn huis, en een met vier vurige paarden bespannen wagentje stond dicht bij het huis, bewaakt door Kaffers. Dearson stond op cn schudde Joachim de hand. Hij toonde zich zeer verheugd over de conserven en vooral ook over Victoria's groet en liaar gaven. „Een prachtig meisje 1" riep hij uit. Toen stelde hij Joachim voor aan zijn gast, Andries Buurman, een Boer uit den omtrek. Joachim zag Buurman bewonderend aan. ■Hij zelf was groot, maar bij Andries Buur- Monis zouden liem echter overgehaald heb ben.] Niets baatte; Deschanel moest de zitting schorsen. Na drie kwartier werd de zitting her opend. Toen bleek dat De Gallifet slechts onwel was geworden. Waldeck-Rousseau ver klaarde toen het woord „félonie" en protes teerde er tegen als zou hi: niet erkennen de loyauteit van het leger. Nadat Krantz het ministerie hatelijk had aangevallen, dat door Bourgeois verdedigd en nog door Méline bestreden werd, werd ge stemd over de door de regeering aanvaarde motie-Bourgcois: „De Kamer keurt de han delingen der regeering goed en gaat, ver trouwend op de toewijding van het leger aan het vaderland en de Republiek, over tot de orde van den dag." De urgentie voor. een motie-Vaillant word met 473 tegen 51, die van Humbert met 291 tegen 246, die van Declieau met 282 te gen 242 stemmen verworpen, cn vervo!0cns het eerste deel der motie-Bourgeois met 288 tegen 247, het tweede deel niet aigemeene stemmen, de geheele motie met 293 tegen 246 stemmen aangenomen. Nog eens heeft dus de meerderheid van republikeinsche verdediging gezegevierd. 47emenii<1c Mcdedecllnffen. In het Lagerhuis heeft Balfour verklaard dat de regeering niets weet van vredesonder handelingen met Transvaal. Ook heeft de regeering niets vernomen van slechte behan deling van krijgsgevangenen te Pretoria. liet Lagerhuis heeft gisteren in tweede lezing de wet op devrijwilligers aangenomen. In eeiste lezing werd aangenomen een wetsvoorstel waarbij elk regiment gemach tigd wordt zjjn eigen tweede reserve-divisie op te roepen, wanneer het zijn eerste reserve- divisie heeft ingelijfd. Onder de bestaande wetgeving kan de tweede reserve-divisie niet onder de wapenen worden geroepen, tenzij de geheele eerste reserve-divisie is opgeroepen. Tevens werd in perste lezing aangenomen een wetsvoorstel waarin meerdere faciliteitili worden gegeven, ten opzichte van militaire oefeningen. Het Huis ging daarna uiteen tot 18 Juni. De uitslag der Belgische Kamerverkiezing overtreft de verwachtingen der regeering. De clericalen hadden op een meerderheid van 10 stemmen gerekend en krijgen er 18. Do samenstelling zal vermoedelijk zijn 33 socialisten, 33 liberalen, 1 christen-demo craat (De Backer uit Aalst) en 85 clericalen. De volgende bekende politici komen voor onder de gekozenen of herkozenen Beernaert, voorzitter der KamerSnoy en De Sadeleer, vice-voorzitters, De Trooz, Liebaert, De Fa- vereau, Van den Bruggen, ministers, Scbol- laert, Woeste, oud-ministers, Coremans, Bé- thune enz. Van de liberalen zijn herkozen Van Rijswijck, burgemeester van Antwerpen, Lorand, Crombezvan de socialisten A. de Fuisseaux, Furnémont, Hector Denis, Smeets, Destróe, Defnet, Anseele en Demblon. Dc oud-minister-president Dupuy, die een senaatszetel in Boven-Loire ambieert, kiest man vergeleken vond hij zich zelf niet meer dan een opgeschoten jongen. De Boer moest ver over de zes voet meten; hij was breed geschouderd, liad vuisten waarvooj geen handschoen te vinden zcu zijn geweest, een dik hoofd met een langen roodeii baard, lang blond haar en blauwe cogen. Hij dronk enkele whiskeyDearson dronk whiskey-soda. Met belangstelling bekeek de Boer de bussen die Joachim door zijn be diende op tafel liet zetten. „Ik heb een zwakke maag," zei Dearson ter opheldering. „Ik weet niet meer wat ik moet eten. Nauwelijks staat iets voor mij, waarvan ik gedacht heb dat het mij goed zal doen, of ik ben mijn eetlust al weer kwijt." Met die woorden maakte hij het potje gember open en nam c een goed stuk uit dat hij naar zijn mond bracht. Zijn oogen hadden een weifelenden glans en Joachim kon niet nalaten te denken dat, wanneer liij een zwakke maag had, bij dit moest wijten aan zijn voorliefde voor sterken drank. Hij vond Dearson nooit zonder cognac, whiskey en sherry of zwaren Eaapschen wijn. „Wie waren er al zoo bij Pudge V' vroeg Dearson. Joacliim noemde een menigte namen, ook Barnato en Blit. Dearson stiet een zwaren vloek uit. „Mij heeft hij niet uitgenoodigd," zei hij. „Ik hen hem zeker niet netjes genoeg. Of die sluwe Duitscher heeft willen beletten dat ik iets tc weten zou komen. Want bij den neus gehad heeft hij mij toch." „Zooals u mij bij den neus heeft gehad," zei Buurman. „Hoe dat?" „Duizend pond heeft u mij voor den berg betaald. U heeft toch een mooi zaakje ge in zijn politieke geloofsbelijdenis partij te gen het nationalisme, het collectivisme cn de herleving der zaak-Dreyfus. Léon Bourgeois, do radicale leider die, ge tuige do Kamerzitting van gisteren, weer meer op den voorgrond treedt, heeft in een rede to Vertus zich krachtig gekant tegen de nationalisten die voortdurend ten koste van het vaderland het buitenland tarten. Bij de Commune-herdenking is toch een kleine botsing voorgekomen tusschen de po litie en een troep die de Carmagnole zong. Een agent van politie alsmede cenige bur gers werden licht gewond; zeven personen werden volgens de „Figaro" gearresteerd. Het Noorsche ministerie wil aftreden we gens een verschil met den Kroonprins-re gent. Het Storthing kiest partij voor het mi nisterie. De componist Mascagni stelt zich candi- daat voor de ïtaliaansche Kamer. Sic transit gloria In tegenwoordigheid van een op 30,000 personen geschatte menigte heeft de Paus Zondag 77 martelaars aiL Achter-Indië zalig gesproken. De Turksche commissaris in Egypte, Ah med Mukhtan, is naar Europa vertrokken zonder verlof der Porte, naar het schijnt we gens meningsverschil en grooten achter stand van tractement. De opstand der Boxers in China neemt een ernstiger omvang aan. Reeds hebben de Engelschen en de Belgen te Feng-tai de stad verlaten op de nadering der Boxers die daar gisteren werden verwacht. Een geheele trein met vluchtelingen vertrok naar Tien tsin. Tusschen deze plaats en Peking is se dert gistermiddag 12 uur liet spoorwegver keer gestaakt. De Amerikaansclie kiuiser Newark en een Fransch oorlogsschip zijn voor Ta-ku aangekomen. Het diplomatieke korps heeft besloten 't Tsung-li-Yamen den eisch te stellen precies aan te geven welke maatregelen het denkt te nemen tegen de Boxers. Op de pijnbank heeft een gewezen ambte naar de namen der schuldigen genoemd aan den moordaanslag op do Koningin van Ko rea in October 1895. Verscheiden van hen werden daarop gevangen genomen. Do laatst ontvangen Staats-Couranteu dier Zuid-Afrikaansche Republiek van 11, 18 en 25 April bevatten, weder lange lijsten van gesneuvelden, gewonden en krijgsgevangenen. Bij oenige namen staat vermeld «lat zdj van Hollanders zijn. Zoo troffen wij onder dei zieken aan Simon Cornelia de Rave van Maas sluis en Koenraad dé Raad van Beusichem (Gold.) beiden lijdende aan malaria ©n behoo- rende tot hot vreem delingonlogioenTot de genen', die, doel uitmakende van de patrouil le-Do Villebois Miareuil, gesneuveld zijmbe hoord) ook Cornells Jan Knoote,, N. d© Jong cn N. J. Klughist. Bij deze gelegenheid wer den gewond en la-ijgsgevangen gemaakt J. G. van der Plas uit Wateringen ©n J. W, Smo- renburg, laatst Pretoria, en ongedeerd! krijgs- «6 maakt. Want zestig duizend pond heeft Pud ge er u voor betaald. Bij den neus gehad heeft hij u natuurlijk toch, want de mijn is zeshonderd duizend pond waard. Maar zoo staaf het al in de Heilige Schrift: Als een nagel in den muur tusschen twee steenen, zoo is zonde tusschen kooper en verkooper." Dearson keek grimmig en greep naar den kolf van zijn revolver. „Zaken zijn zaken," zei hij. „Daar is niets meer aan te veranderen. Maar als ik te we ten kom dat hij mij met den brief van Cecil Rhodes heeft bedrogen, dan zal ik nog een hartig woordje met hem spreken." „Cecil Rhodes?" vroeg de Boer. „Wat heeft die er mee te maken?" „Nu, u weet toch wel dat er iets gaande is," zei Dearson. De Uiflanders willen im mers de regeeringen omver werpen, omdat de Boeren ons onderdrukken. En omdat er onlusten zullen komen, heb ik de mijn goed koop van de hand gedaan." „De Uitlanders en Cecil Rhodes en de Koningin zelf kunnen doen wat zij willen, wij zullen jullie weer het land uitjagen, als heit spel begint. Dat doen wij weer met Gods hulp, zooals vroeger bij Lang Nek en op Majuba." Joachim luisterde met verbazing naar dit gesprek. Wat was dat toch een vreemde openlijkheid, dat spreken over i-evolutie en oorlog. Het had hem gisteravond reeds ge troffen in het rooksalon bij Pudge, dat hij en Arnstern er bij tegenwoordig mochten zijn, terwijl over een samenzwering werd verhandeld. En nu spraken Engelsekman en Boer onyerholen met elkaar over den oorlog die voor de deur stond. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1