54s,e
No. 10253.
Jaargang.
Woensdag 30 Mei 1900.
GOUD EN EER.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat,
GYMNASIUM to SCHIEDAM.
BUITENLAND.
SCKDi il I5CHE COURANT
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prirjs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen 1L 1.25. Franco
per P^gflj)er" wegkYoor Schiedam en VlaardTngen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterst raat 68.
Prijs der Adverten tien: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleinm ndeertentiën opgenomen tot den pqjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 123.
K-2e
Adnilssle-Hxamcn op 9, 10 en 11 Juli
1900, des morgens te 8% uur.
Belanghebbenden worden verzocht zich vóór
1 Juli a.s. aan te melden bij
C. J. V1NKESTEL1N,
Gymn.-Rector,
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 29 Mei 1900.
19 £1 OORLOO.
Generaal French is te Johannesburg, meldde
een Exchange-telegram gisteren.
Het lijkt ons onmogelijk, en Roberts tele
gram is er ook mede in strijd. Niettemin
ïijn de Engelschen de goudstad dicht ge
naderd waar, volgens veler meening, een
beslissende strijd te wachten is. Voorshands
gelooven wij niet dat de Boeren reeds zullen
stand houden. Misschien in de Gatrand-
bergen die goed verdedigbaar schijnen.
Volgens de sStandard" acht de komman-
dant-generaal Botha de Vaal-linie onverde
digbaar. Al het zware geschut zou naar
Pretoria zijn gebracht. De Boeren zullen even-
we! aan de Kliprivier, bij Johannesburg stand
houden.
De sDaiiy Mail" z<"gt dat alle troepen en
kanonnen naar de Gatrandbergen ten Noorden
van Potchefstroom zijn overgebracht. IMór
zal den laatsten strijd worden gestreden.
Kaffers zijn er b'zig schansen te graven.
De correspondent van hetzelfde blad te
Lorenpo Marquez seint dat de toestand hoogst
kritiek is. Zelfs piesident Kruger zou voor
liet eerst hebben erkend dat de zaken ernstig
staan.
Volgens EngeNclie correspondenten zou
generaal Christiaan de Wet, de man van
Sanna's Post en Reddersburg, bereid zijn
vredesonderhandelingen aan te knoopen uit
naam van de Vrijstaatsche Regeering. Uit
andere Engelsche bron wordt echter gemeld
dat thans een betere verstandhouding beslaat
tusschen Vrijstaters en Transvaler®.
De »Central-Nevvs"-correspoudent zegt dat
vele Vrijstaters weigeren de Zuid-Afiikaansche
Republiek binnen te trekken.
In het gevecht bij de bezetting van Heil
bron heet Christiaan de Wet ernstig gewond
te zijn. De onderhandelingen over de over
gave van Piet de Wet zouden afgestuit zijn
op lord Roberts' eisch dat de Bo-renkom-
mandant zich onvoorwaardelijk zou overgeven.
Indirect bevestigt lord Roberts de herne
ming van Heilbron door de Boeren in een
bericht dat daar een Britsch officier werd
gevangen genomen die niet wist dat de
Britsche troepen tijdelijk teruggetrokken
waren."
De Vrijstaters handhaven zich aldus in
den noordoosthoek van huu land. Beweerd
wordt evenwel dat generaal Rundie prachtige
uitgestrekte stellingen inneemt die de Vrij-
Roman, uit Transvaal
VAN
AUGUST NIEMANN.
24)
„Lief kind," zei Pudge, wien liet nu zeer
onaangenaam was, dat hij mot Aam stem zoo
intiem had1 gesproken, „lief kind, ik zou je
toch wel willen, vragen, vriendelijker tegen
Anistem te zijn. Die jonge
„Vriendelijker? Ik moet zeker met hem
trouwen
„Neen, mijn kind, je behoeft niet met hem
■to trouwen. Je
„Dat is al' een groot geluk," riep Victoria
spottend uit.
„Je behoeft met niemand te trouwen dien
je niet lief hebt, kindlief. Ik heb aan den jon
gen Rarnato voor je gedacht, niet aan Am-
stern. Maai" de relaties van'onze zaak met
Arnstern Co. leggen mij do verplichting
op, den zoon beleefd te behandelen."
„Dus ik moot mij1 opofferen voor de zaak."
„Spreek geen onzin," zei haar vader wre
velig. „Je zult je toch niet verbeelden dat
ik je wil gebruiken als lokaas? Je bent in' 't
geheel niet lief, Victoria-, Ik verlang alleen
dat jo Arnstern beleefd' behandeld. En als je
dat niet wilt, kind, dan verklaar ik je hier-
anede d!at je onmiddellijk naar tante Clemen
tine in Pretoria gaat."
Victoria draaide zich om en liep met een
boos gezicht de deur uit. Toen zij de vestibule
doorging, koorde zijl muziek Zij bleef staan.
Zij 'hoordfe in het muzieksalon naast het bou
doir van mevrouw Pudge, piano-spelen en
een vrouwelijke stem. De marmeren wanden
staters beletten naar het Zuiden te trekken.
In Natal is de toestand onveranderd: Bulier
slaat tegenover de Boeren die bij Lang Nek
7000 man sterk heeten te zijn.
De oorlogscorrespondent der Morning
Leader" meldt dat de Boeren de spoorlijn
van Kroon.slad naar Pretoria bij de Vaal
over een afstand van 20 mjjlen hebben be
schadigd.
Reuter's bureau geeft de volgende verlie
zen op die te Mafeking sinds het begin van
het beleg zyn geleden van de 44 officieren
0 gedood, 15 gewond, 1 vermistvan 975
minderen 61 gedood, 108 gewond, 26 ver
mist, 16 aan ziekten overledenvan de
blanke bevolking 4 gedood, 5 gewond, 32
overledenvan de zwarte soldaten eo in
boorlingen 353 gedood en 297 gewond.
Uit de laatste cijfers blijkt duidelijk hoe
groot gebruik door Baden-Powel is gemaakt
van gewapende naturellen.
In de Fransche Hamer.
Weer is de zaak-Dreyfus in de Franscke
Kamer alsof het afgeloopen jaar er niet wa
re geweest.
Gisteren wilmie graaf Boni de Castollane,
de bekende nationalist, weten waarom de
regeering Reinach'3 uitlatingen in een rede
voering te Digne over een hervatting der
zaak-Dreyfus niet had tegengesproken.
De Gallifet antwoordde. Ilij begon met te
herinneren aan zijn verklaring voor den Se
naat, dat hij zich in de laatste Kamerzitting
vergist had toen hij het bestaan ontkende
der bescheiden waarover Humbert had ge
sproken. Hij stelde zich verantwoordelijk
voor wat aan het ministerie van oorlog ge
beurde; zette uiteen hoe hij als minister was
opgetreden met het vaste voornemen her
vormingen in te voeren betreffende zekere
afkeurenswaardige gewoonten, voornamelijk
wat betreft het verkeer van officieren van
den generalen staf, met verdachte indivi
duen, die spionnendienstcn bewezen. Zijns
inziens moesten de officieren gebruik ma
ken van agenten, die voor hun resultaten be
taald werden, maar, wanneer zij gesnapt
werden, door de officieren dienden verloo
chend te worden.
Na deze verklaring die het immoreele van
het geheele spionagc-stelsel zonneklaar in 't
licht stolt, ging Do Gallifet voort met tc
vertellen dat verschillende officieren zijn be
schikking niet goedschiks hadden opgeno
men. Het vonnis van Renncs had de minis
ter zonder voorbehoud aanvaard en .liet le
ger verboden nog over de zaak te spreken.
Maar eenerzijds zijn er mensclien die aan de
onschuld van den veroordeelde gelooven
anderzijds die verbitterd zijn omdat het von
nis niet met aigemeene stemmen is uitge
sproken nog anderen die toornen over
Dreyfus' begenadiging.
De Gallifet kwam toen op de zaak-Fritsch.
In April werd een vreemdeling gearresteerd.
Die arrestatie was betreurenswaardig uit 't
oogpunt van militaire belangen. De minis
ter hoorde dat hij papieren bezat die zijn
departement raakten. De minister-president
had hem kunnen zeggen, dat hij moeite
zou doen hem, De Gallifet. die papieren te
verschaffen door de politie. Maar hij deed
dit niet. Daarop zond do minister kapitein
Fritsch uit, die hem ook de papieren bracht.
der vestibule brachten den klank helder en
duidelijk over. Zij' herkende Ottilie's stem.
Om evenwel zeker van kaar zaak te zijn, ging
zij liet salon binnen en keek door de op een
kier staande deur in bet muzieksalon. Frie-
drich Wilhelm Borger za t aan den vleugel
mevrouw Pudge lag op een chaise-longue en
Ottilic zong. Victoria tad haar nog nooit
hooren zingen. Dus zingen deed zij ook! Dus
dat Gretellen, bezat alle volmaakthedenEn.
lioo zong zijd Een prachtige altstem Zij zong
con lied van Schubert.
Victoria perste de lippen opeen; machte-
looze woede verteerde haar. Zij sloop zacht
weg, liep naar haar kamer, sloot de deur op
slot, liep op en neer, wierp snuisterijen van
de tafel af, itrok aan haar prachtig haar, zoo
dat haar kapsel los ging en de lange haren
los neerhingen, schudde haar hoofd met de
woede van een leeuw, wierp zich op den
grond neer en kreunde luid.
Toen sprong zij weer op, snelde naar haar
schrijftafel en stelde een brief op, een lan
gen brief aan „Willibald Rieneck Esq., Go-
tlia, Kingdom of Saxony, Prussia". In den
brief stond dat mijnheer Rieneck zijn doch
ter Otbilie onmiddellijk naar Gotha moest
laten terugkomenanders zou zij, de oudste
dochter van William Pudge, wel weten hoe
zij haar uit het huis kon krijgen. Want juf
frouw Ottilie Rieneck was een uitgeslapen
intrigante die de leden der familie tegen el
kaar opzette en bovendien met een amant
naar Johannesburg was gekomen, wat in
strijd was met de begrippen van eer en fat
soen die te Johannesburg golden.
'Dien brief bracht Victoria zelf naar de
post, waar zij hem liet aauteerenen. Toen
keerde zij eenigszins rustiger na,.\r huis te
rug.
De Gallifet verklaarde het te betreuren
dat Fritsch volgens den minister onbeteeke-
nende brieven had gepubliceerd zonder zijn
voorkennis. Fritsch had toen gezegd dat hij
een politieke daad had gedaan.
„Tot wien heeft hij dat gezegd riepen
verscheiden stemmen. De minister ant
woordde daarop dat drie getuigen het ge
heele voorval kunnen bevestigen. „Laat men
on3 dan voor een krijgsraad stellen!" riep
De Gallifet uit.
Do minister betreurde het dat Fritsch
nog was geluk gewenscht met zijn verkeerde
daad. Hij verklaarde vertrouwen te stellen
in het leger dat zich voor vijftien jaren een
avonturier heeft laten opdringen; het zal
zich geen anderen laten opdringen.
Ten slotte zeide De Gallifet dat het leger
eens voor al moet weten dat het incident ge
sloten is en dat geen weerwraak zal worden
genomen. Zoekt de Kamer een verantwoor
delijk man, laat zij, dan den minister treffen.
Van de linkerzijde oogstte De Gallifet
warmen bijval, maar rechts lokte zijn ver
klaring een tumult uit, waarbij Méry, Mil
le voye en Castelin tot de orde werden ge
roepen.
Castellane verweet de regeering liaar me
deplichtigheid met Tomps en Reiiiaeli om
den verrader te rehabiliteeren. Dit komplot,
om tot de rehabilitatie te geraken, kon
slechts gelukken indien het geheim bleef.
Doch Tomps heeft te veel geschreven, en
Reinach te veel gepraat, waardoor de mede
plichtigheid der Regeering duidelijk is.
Lc Hérissé, Lazies en de radicaal Hum-
bert verdedigden Fritsch en vielen 'liet mi
nisterie aan, de laatste zóó heftig dat de lin
kerzijde liem niet meer op haar banken
duldde, maar hem naar rechts joeg.
Een geweldig rumoer ontstond. Eindelijk,
na veel moeite, kon de regeering weer aan
liet woord komen.
De minister-president Waldeck-Rousseau
beantwoordde den heer Castellane, en ver-
klaardde dat de regeering de mededeel ingen
van Reinach niet lieeft tegengesproken, om
dat die in lijnrechten strijd zijn met de ge
voelens der regeering. De minister hand
haafde zijn verklaring van de brieven van
Tomps. De brieven die door Tomps zijn ge
schreven, zijn door de trouwbreuk (f 1 o-
n i e) van een officier uitgeleverd.
Met gejuicli van de zijde der uiterste lin
kerzijde werd deze uiting ontvangende le
den der rechterzijde en de nationalisten be
dreigden Waldeck-Rousseau met de vuis
ten als één man was de rechterzijde opge
rezen. De minister bleef onbewegelijk op de
tribune, terwijl de president der Kamer, De-
schanel, tevergeefs met de bel werkte.
Het was een kabaal zooals in lange jaren
niet gezien of gehoord was. Men brulde te
gen elkaar in, en noch Waldeck-Rousseau
die met onwrikbare kalmte op de tribune
bleef, noch de voorzitter konden zich ook
maar één seconde verstaanbaar maken.
Op den dreun der „lampions" huilde de
rechterzijde voortdurend: „Er uit! er uit!"
Intusschen zat De Gallifet met het hoofd
in den arm geleund. Opeens schreef hij iets
op een papiertje voor den minister-president
en ging weg. Men zeide dat hij was afgetre
den, volgens den eisch dien de rechterzijde
hem toebrulde. [liet schijnt dat Do Gallifet
daar wel aan gedacht heeft; Delcossé en
XI.
Een stille aanbidder.
Uit de provisiekamer was Joachim, nadat
hij van Victoria afscheid had genomen, niet
direct weggereden. Hij liad zich nog eenigen
tijd in het huis opgehouden in de hoop Ot
tilie nog te zien. Hij kon haar evenwel niet
vindon en liep Pudge tegen het lijf. Pudge
zei dat hij doodmoe was en overladen met
werk, dat hij den geheelen nacht niet gesla
pen en dien dag allerlei ergerlijke dmgen
aan het hoofd had gehad. Hij was ook maar
een mensch en moest wat rusten.
Joachim beschouwde dit al3 een wenk en
reed wieg.
Toen hij aan de Dearsonniijn terugkwam,
was het nog licht, en hij wilde zijn buurman
de blikjes en potjes die hij meegebracht had,
en die zijn zwarte bediende in een mand op
zijn paard had, nog dien eigen avond bren
gen. Hij reed dus verder; het was nauwe
lijks Itien minuten rijden naar het ijzeren
huis van Dearson.
Dearson was niet alleen •Hij zat met een
anderen man aan een tafeltje voor zijn huis,
en een met vier vurige paarden bespannen
wagentje stond dicht bij het huis, bewaakt
door Kaffers.
Dearson stond op cn schudde Joachim de
hand. Hij toonde zich zeer verheugd over de
conserven en vooral ook over Victoria's
groet en liaar gaven. „Een prachtig meisje 1"
riep hij uit.
Toen stelde hij Joachim voor aan zijn
gast, Andries Buurman, een Boer uit den
omtrek.
Joachim zag Buurman bewonderend aan.
■Hij zelf was groot, maar bij Andries Buur-
Monis zouden liem echter overgehaald heb
ben.]
Niets baatte; Deschanel moest de zitting
schorsen.
Na drie kwartier werd de zitting her
opend. Toen bleek dat De Gallifet slechts
onwel was geworden. Waldeck-Rousseau ver
klaarde toen het woord „félonie" en protes
teerde er tegen als zou hi: niet erkennen de
loyauteit van het leger.
Nadat Krantz het ministerie hatelijk had
aangevallen, dat door Bourgeois verdedigd
en nog door Méline bestreden werd, werd ge
stemd over de door de regeering aanvaarde
motie-Bourgcois: „De Kamer keurt de han
delingen der regeering goed en gaat, ver
trouwend op de toewijding van het leger
aan het vaderland en de Republiek, over tot
de orde van den dag."
De urgentie voor. een motie-Vaillant word
met 473 tegen 51, die van Humbert met
291 tegen 246, die van Declieau met 282 te
gen 242 stemmen verworpen, cn vervo!0cns
het eerste deel der motie-Bourgeois met 288
tegen 247, het tweede deel niet aigemeene
stemmen, de geheele motie met 293 tegen
246 stemmen aangenomen.
Nog eens heeft dus de meerderheid van
republikeinsche verdediging gezegevierd.
47emenii<1c Mcdedecllnffen.
In het Lagerhuis heeft Balfour verklaard
dat de regeering niets weet van vredesonder
handelingen met Transvaal. Ook heeft de
regeering niets vernomen van slechte behan
deling van krijgsgevangenen te Pretoria.
liet Lagerhuis heeft gisteren in tweede
lezing de wet op devrijwilligers aangenomen.
In eeiste lezing werd aangenomen een
wetsvoorstel waarbij elk regiment gemach
tigd wordt zjjn eigen tweede reserve-divisie
op te roepen, wanneer het zijn eerste reserve-
divisie heeft ingelijfd.
Onder de bestaande wetgeving kan de
tweede reserve-divisie niet onder de wapenen
worden geroepen, tenzij de geheele eerste
reserve-divisie is opgeroepen.
Tevens werd in perste lezing aangenomen
een wetsvoorstel waarin meerdere faciliteitili
worden gegeven, ten opzichte van militaire
oefeningen.
Het Huis ging daarna uiteen tot 18 Juni.
De uitslag der Belgische Kamerverkiezing
overtreft de verwachtingen der regeering.
De clericalen hadden op een meerderheid
van 10 stemmen gerekend en krijgen er 18.
Do samenstelling zal vermoedelijk zijn 33
socialisten, 33 liberalen, 1 christen-demo
craat (De Backer uit Aalst) en 85 clericalen.
De volgende bekende politici komen voor
onder de gekozenen of herkozenen Beernaert,
voorzitter der KamerSnoy en De Sadeleer,
vice-voorzitters, De Trooz, Liebaert, De Fa-
vereau, Van den Bruggen, ministers, Scbol-
laert, Woeste, oud-ministers, Coremans, Bé-
thune enz. Van de liberalen zijn herkozen Van
Rijswijck, burgemeester van Antwerpen,
Lorand, Crombezvan de socialisten A. de
Fuisseaux, Furnémont, Hector Denis, Smeets,
Destróe, Defnet, Anseele en Demblon.
Dc oud-minister-president Dupuy, die een
senaatszetel in Boven-Loire ambieert, kiest
man vergeleken vond hij zich zelf niet meer
dan een opgeschoten jongen. De Boer moest
ver over de zes voet meten; hij was breed
geschouderd, liad vuisten waarvooj geen
handschoen te vinden zcu zijn geweest, een
dik hoofd met een langen roodeii baard, lang
blond haar en blauwe cogen.
Hij dronk enkele whiskeyDearson dronk
whiskey-soda. Met belangstelling bekeek de
Boer de bussen die Joachim door zijn be
diende op tafel liet zetten.
„Ik heb een zwakke maag," zei Dearson
ter opheldering. „Ik weet niet meer wat ik
moet eten. Nauwelijks staat iets voor mij,
waarvan ik gedacht heb dat het mij goed zal
doen, of ik ben mijn eetlust al weer kwijt."
Met die woorden maakte hij het potje
gember open en nam c een goed stuk uit
dat hij naar zijn mond bracht. Zijn oogen
hadden een weifelenden glans en Joachim
kon niet nalaten te denken dat, wanneer liij
een zwakke maag had, bij dit moest wijten
aan zijn voorliefde voor sterken drank. Hij
vond Dearson nooit zonder cognac, whiskey
en sherry of zwaren Eaapschen wijn.
„Wie waren er al zoo bij Pudge V' vroeg
Dearson.
Joacliim noemde een menigte namen, ook
Barnato en Blit.
Dearson stiet een zwaren vloek uit.
„Mij heeft hij niet uitgenoodigd," zei hij.
„Ik hen hem zeker niet netjes genoeg. Of
die sluwe Duitscher heeft willen beletten
dat ik iets tc weten zou komen. Want bij
den neus gehad heeft hij mij toch."
„Zooals u mij bij den neus heeft gehad,"
zei Buurman.
„Hoe dat?"
„Duizend pond heeft u mij voor den berg
betaald. U heeft toch een mooi zaakje ge
in zijn politieke geloofsbelijdenis partij te
gen het nationalisme, het collectivisme cn
de herleving der zaak-Dreyfus.
Léon Bourgeois, do radicale leider die, ge
tuige do Kamerzitting van gisteren, weer
meer op den voorgrond treedt, heeft in een
rede to Vertus zich krachtig gekant tegen
de nationalisten die voortdurend ten koste
van het vaderland het buitenland tarten.
Bij de Commune-herdenking is toch een
kleine botsing voorgekomen tusschen de po
litie en een troep die de Carmagnole zong.
Een agent van politie alsmede cenige bur
gers werden licht gewond; zeven personen
werden volgens de „Figaro" gearresteerd.
Het Noorsche ministerie wil aftreden we
gens een verschil met den Kroonprins-re
gent. Het Storthing kiest partij voor het mi
nisterie.
De componist Mascagni stelt zich candi-
daat voor de ïtaliaansche Kamer.
Sic transit gloria
In tegenwoordigheid van een op 30,000
personen geschatte menigte heeft de Paus
Zondag 77 martelaars aiL Achter-Indië zalig
gesproken.
De Turksche commissaris in Egypte, Ah
med Mukhtan, is naar Europa vertrokken
zonder verlof der Porte, naar het schijnt we
gens meningsverschil en grooten achter
stand van tractement.
De opstand der Boxers in China neemt
een ernstiger omvang aan. Reeds hebben de
Engelschen en de Belgen te Feng-tai de stad
verlaten op de nadering der Boxers die daar
gisteren werden verwacht. Een geheele
trein met vluchtelingen vertrok naar Tien
tsin. Tusschen deze plaats en Peking is se
dert gistermiddag 12 uur liet spoorwegver
keer gestaakt.
De Amerikaansclie kiuiser Newark en
een Fransch oorlogsschip zijn voor Ta-ku
aangekomen.
Het diplomatieke korps heeft besloten 't
Tsung-li-Yamen den eisch te stellen precies
aan te geven welke maatregelen het denkt
te nemen tegen de Boxers.
Op de pijnbank heeft een gewezen ambte
naar de namen der schuldigen genoemd aan
den moordaanslag op do Koningin van Ko
rea in October 1895. Verscheiden van hen
werden daarop gevangen genomen.
Do laatst ontvangen Staats-Couranteu dier
Zuid-Afrikaansche Republiek van 11, 18 en
25 April bevatten, weder lange lijsten van
gesneuvelden, gewonden en krijgsgevangenen.
Bij oenige namen staat vermeld «lat zdj
van Hollanders zijn. Zoo troffen wij onder dei
zieken aan Simon Cornelia de Rave van Maas
sluis en Koenraad dé Raad van Beusichem
(Gold.) beiden lijdende aan malaria ©n behoo-
rende tot hot vreem delingonlogioenTot de
genen', die, doel uitmakende van de patrouil
le-Do Villebois Miareuil, gesneuveld zijmbe
hoord) ook Cornells Jan Knoote,, N. d© Jong
cn N. J. Klughist. Bij deze gelegenheid wer
den gewond en la-ijgsgevangen gemaakt J. G.
van der Plas uit Wateringen ©n J. W, Smo-
renburg, laatst Pretoria, en ongedeerd! krijgs-
«6
maakt. Want zestig duizend pond heeft Pud
ge er u voor betaald. Bij den neus gehad
heeft hij u natuurlijk toch, want de mijn is
zeshonderd duizend pond waard. Maar zoo
staaf het al in de Heilige Schrift: Als een
nagel in den muur tusschen twee steenen,
zoo is zonde tusschen kooper en verkooper."
Dearson keek grimmig en greep naar den
kolf van zijn revolver.
„Zaken zijn zaken," zei hij. „Daar is niets
meer aan te veranderen. Maar als ik te we
ten kom dat hij mij met den brief van Cecil
Rhodes heeft bedrogen, dan zal ik nog een
hartig woordje met hem spreken."
„Cecil Rhodes?" vroeg de Boer. „Wat
heeft die er mee te maken?"
„Nu, u weet toch wel dat er iets gaande
is," zei Dearson. De Uiflanders willen im
mers de regeeringen omver werpen, omdat
de Boeren ons onderdrukken. En omdat er
onlusten zullen komen, heb ik de mijn goed
koop van de hand gedaan."
„De Uitlanders en Cecil Rhodes en de
Koningin zelf kunnen doen wat zij willen,
wij zullen jullie weer het land uitjagen, als
heit spel begint. Dat doen wij weer met
Gods hulp, zooals vroeger bij Lang Nek en
op Majuba."
Joachim luisterde met verbazing naar dit
gesprek. Wat was dat toch een vreemde
openlijkheid, dat spreken over i-evolutie en
oorlog. Het had hem gisteravond reeds ge
troffen in het rooksalon bij Pudge, dat hij
en Arnstern er bij tegenwoordig mochten
zijn, terwijl over een samenzwering werd
verhandeld. En nu spraken Engelsekman en
Boer onyerholen met elkaar over den oorlog
die voor de deur stond.
(Wordt vervolgd.)