I
II
Aan het Bureau van de Schiedamsehe Courant, Boterstraat 68, worden ADVERTENT1ÊN lei
plaatsing aangenomen voor alle Binnen- en Builenlandsche Dag-, ïf eek" en Maandbladen
De kosten zijn niet hooger dan bij eigen opzending, bovendien bespaart men zich de portos, aan
gezien deze niet in rekening gebracht worden.
Van eene advertentie, die men in verschillende bladen wenscht geplaatst ie hebben, is^ slechts een
copy noodig en geeft het dus gemak. Administratie.
m
F
Igïsïgp'P^'Cnt"
doodelijke concurrentie kaa aandoen, zooals
wij er hier van ondervinden. Ia Duitschland
zijn de melasse/stokerijen wat men noemt
„gecoat mgon teerd" d. w. z. voor elke fabriek
wordt een zeker quantum spiritui bepaald,
hetwelk met deax gewonen accijns belast is;
wordt er nu meer gestookt, dan moet er zoo
genaamde „Strafsteuer" betaald worden, wel
ke voor graaiibtokerijen betrekkelijk gering
is, doch voor melassestokerijea 15.7 mark
It-
KT
\r
Jlt
per heet. ad 50 bedraagt. Bovendien wordt
to
die inelassespintus nog belast met eon
Brennstouer van G R. AL (welke voor de
graanstokerijen slechts 1.5 R. AL bedraagt)
zoodat een/ vergrooting van de productie,
zelfs bij de beste „conjoncturen." niet doen
lijk is. Als doorslaand bewijs voor don beper
kenden invloed, welke dezen maatregel heeft,
kan bijv. het volgende dienen, voorkomende
in de „Chemische Zeitung" van den -len Sep
tember 1S97 fol. 735
„Die Alelassebrennc-rei, welclie wohl bei
den Spirituspreisen der Ja,hren 1895/'% und
bei den gleiclizeitigeu Alelassepreisen ver
sterkt, batten arbeiten können, waren durch
das Gosetz wirksam darin verhindert."
Voor gelieel Diutschhuid, alwaar 1,200
millioen K.G. suiker geproduceerd wordt, is
de geheel-o- praductie van melassesjjiritus
slechts 2GO.OOO liect., ad 50 terwijl wij
hier bij ecu productie van 168,000,000 K.G.
suiker, dit jaar een even groote meht>sc-spi-
rifcus-prodhctio liebbeh.
In Oostenrijk mag op een suikerproductie
van 1,000,000.000 K.G. slechts 184.G00 heet.
melasse-spiritus gefabriceerd worden. (Men
vergelijke hierbij opnieuw de Nedt rlandsche
cijfers van ine 1 ae/te-spirilus<uikerWat c\en-
tueel meer gemaakt wordt, betaalt 10 meer
belasting dan wat in het contingent gotookt
wordt.
In Frankrijk wordt van do melasse accijns
betaald zooals voor de suiker, doch hebben
de melasscstokerijc-n een korting op dien :u-
cijjvs, vanecrende van 15 tot 50 Bij deze
korting blijft echter altijd nog mrilstens de
helft van den accijns op de melasse rusten
wr wordt daardoor natuurlijk <le prijs van
den alcohol evenredig verhoogd.
Dergelijke, voor de m-elassespiri tuMiuiits-
trie 'belemmerende bepalingen, bestaan in
allo landen, zooals ik reeds zeirle, waar <ui-
kerpmniea gegeven worden.
Nu vraag ik Waarom heeft men hier zul
ke belem me ramde bepalingen niet gemaakt
Of, nogmaals, zijn de graanstokerijen hier
van minder economisch belang dan rn andere
landen Dat zal nu wel memand willen be
weren! Doch dan moet ik tot de conclusie
komen, dat destijds de wetgever niet geheel
overzien heeft de gevolgen van die suikerbe
scherming; da.t hij met genoeg au fond"
van de 7-aak gegaan is, want ware zulks wél
liet geval geweest, dan zou hij zich hebben
moeten afvragen, waarom men toch in ande
re landen die beperkende maatregel en tegen
over den nivda.s.c-spiritus genomen, beeft en
dan zou hij hebben moeten bemerken hoe
zeer die noodig waren om to voorkomen, dat
door de bescherming van de nieuwe- suiker
industrie, de aloude, economisch groottrc
waarde hebbende graanbtdkerijen geheel ten
gronde worden gerichtom te voorkomen
dat voor een klein profijt, verkregen uit de
suikerfabricatie, enorme groote belangen wor
den geschaad. Van deze fout der regeering
zijn wij- hier in Schiedam maar al te zeer de
dupe en wat mij daarbij het meest verwon
dert. dat is ten eerste de kalmte der Schie
dammers, die zich maar gewoonweg laten uit-
fclmlen, zich van hun welstand laten beroo-
ven. zonder er met alle macht tegen op te
komenen ten tweede, hot gedrag der re-
geering to dezer zake. Ik kan begrijpen, dat
men een wet maakt, wan ram feilen zijn ver
bonden, die men vóór de inwerkingstelling
niet ziet' Welk mcn-*eh<3ijk werk is vol
maakt" Doch dat- onze regiering, w.mmer
zij op "n fout in de wet wordt gewezen, die mik
een hcim-ltergendü pi rechtvaardigheid ver
oorzaakt. niet dadelijk alle mogelijke hap
pen doet om die fout te lnr-telkn. om die
schreeuwende onrechtvaardigheid onmiddel
lijk te doen ophouden, dat kan ik niet geloo-
venwant ik heb. Goddank, wel zooveel ver
trouwen in de rechtvaardigheidszin onzer ro-
geering' En daarom wil ik aannemen, dat de
Aliinster van Financian niet genoegzaern be
grijpt in welke onmogtlijke positie wij, ver-
kti-ren en wi-lk enorm onrecht om wordt
aangeda.an. Is dit laat-te werkelijk hot geval,
dan ligt de fout aan onszelven. omdat wij
niet genoegzaam en met genoegzameu aan-
O O O
drang er voor gezorgd hebben, dat de enor
miteit, welke tegenover ons wordt bedreven,
aan Z Exc. bekend gemaakt werd, en dan
ligt het op ons aller weg, onmiddellijk alle
mogelijke maatregelen te nemen om Z.Exc.
onze posrtie en de onrechtvaardigheid die te
genover ons lx gaan wordt, te doen begrijpen.
Ik heb nu, meen ik, voldoende doen uit
komen, dat de graanstokerijen geheel t-o niet
zullen gaan, indien er geen verbetering in
de wetgeving gebracht wordt; dat do graan
stokerijen voor den economisclien welvaart
van het Land van veel meer gewicht zijn dan
de suikerfabrieken en dat er dus geen reden
bestaat om de eerste te ruineeren ten bate
van de tweede; dat in alle andere landen
waar suikerpremies zijn, de graanstokerijen
speciaal beschermd worden tegen dei ongelijke
concurrentie, welke haar door de melassesto-
kerijen zou worden aangedaan en ik vertrouw
mede, dat een ieder met mij volkomen over
tuigd zal wezen, na het voorgaande te heb
ben gehoord, van de schrikkelijk;!, onrecht
vaardigheid die tegenover het brandersbedrijf
on daardoor speciaal tegenover Schiedam en
zijn ingezetenen wordt- bedreven.
Kit geldt do vraag: H oe kan er aan deze
schromelijke onrechtvaardigheid ten spoe
digst een eind worden gemaakt?
De regec-a-iag zou, overtuigd van de abnor
maliteit van deze ©enige uitzondering in ons
vrijhandelstelsel, de suikerpremiën wederom
kunnen afschaffen, doch dit zou onbillijk zijn
tegenover de suiker-fabrikanten, die, zich op
die bescherming baseerend, groote kapitalen
in die fabrieken hebben gestoken, zoowel als
tegenover de snikerbieten kelens, die hun be
drijf daarop hebben ingericht.
Er moet dus getracht worden een manier
te vinden, daardoor, bij in acht name van
de belangen der nu bestaande suikerindustrie,
de doodelijke concurrentie die de daarvan re»
sulteerende melasse ons aandoet, weggeno»
ÖO
men wordt-.
Een eerste wijze zou daarin kunnen be
staan, dat de melassespiritus terug betaalt
aan liet rijk, de premie, welke de. suiker die
in de melasse gebleven is, van liet Rijk ge
noten heeft. Geleid door d'e grondgedachte
dat die premie wel gegeven is om dc suiker-
fabricatie doch niet om die van spiritus te
bevorderen. Dit. zou daarop neerkomen, dat
de mejussespirilu-?, wanneer hij' in cons-ump
tic komt, twee gulden per Heet, ad 50 ex
tra accijns moet betalen; wordt hij daaren
tegen uitgevoerd, dan is er natuurlijk va ft
accijns geen sprake.
Tot dien surtaxe van (2 kom ik door de
volgend e bereken! ng
Volgens de- wet van 1897 kan er onder
het genot van de v alle premie 100,000.000
K.G. suiker worden geproduceerd. Deze
100.000,000 K.G. stuker geven 10,000,000
K.G. melasse-stuker ik bedoel daarmee de
suiker, kri-dm! liseerbare en niet kris tal lisoer-
bare, welke in do nit-las»© ,s, this te zanten
10,000,000 K.G. suiker waarvoor een pre
mie betaald werd in ÏS'JT/ 'JS van (2,500,000
dus f'2.27 per 100 KG. 100 K.G. meia.->»e-
spii-ftus geven 100 liter alcohol ad' 50 dus
hebben die 100 liter ad 50 van liet Rijk
oen premie ontvangen van (2.27. Aangezien
nu naderhand de premie vermindert en men
toch elk jaar moeilijk die surtaxe kan veran
deren, heb ik het ronde getal van 2 per
heet. ad 50 aangenomen.
Ik heb wel eens hooren beweren, -lat de
suiker wel beschermd' wordt maar niet de me
lasse en dat de premie wordt betaald op de
suiker en niet op de melasse en aldus de me
lasse niets met de zaak te maken heeftAIaar
zulk een redeneering kan nu-n niet ernstig
meenen. Dat de premie over de gekristalli
seerde suiker niet berekend wordt, is slechts
een wijze van premieverdeel ing, waai voor
men als b.isis do kristalliseerbare suiker geno
men heeft, omdat dit gemakkelijker te con
troleeren is, doch is het directe gevolg van
die premie op d© kristalliseerbare suiker de
productie, zoowel van kristal liseerbare als
van niet kristalliseerbare suiker, zoodat
beide even direct door de premie beschermd
worden.
Ik wil ar bijzonder op wijzen, dat bij de re
geling (die ikzoo juist voorstelde) men het
groote voordeel heeft, dat ook de rnelassesto-
kerijen er* geen nadeel door hebben.
Zooals namelijk reeds gezegd, wordt er
door de uitbreiding der melassestokerijen
méér spiritus geproduceerd dan voor de con
sumptie .noodig is; die spiritus moet a tout
prix geplaatst woiden en het is duidelijk dat
daardoor de prijs op de binnenin ndsche
markt net zoo lang gedrukt zal worden tot
dat die tot het niveau van den spiritu.-prijs
op de buitcnlund-che markt gedaald is, want
niemand zal exporteeren zoolang hij in liet
1 innen land méér kan krijgen. Ik heb ei dan
ook reeds op gewezen dat onze spirilusprij-
zen hier tegenwoordig, na er overproductie
is, gelijk staan met die van den expgtspiri
tus van de exportpienrie gevende landen.
Wordt nu die -an-taxe ingevoerd, dan zal
de prijs, tlle de ïnelasse.sto-kers krijgen voor
de eonsiuiiptiespmtu.s, zijn die van de bui»
tenlandsche markt plus het bedrag waarme
de de binncnlatidsche markt de bui tenland
sche met meer dan 2 overtreft. Ik bedoel
dit- Stel: de buitenlandsche spiritus staat
(.10; om daarmede te kunnen concurreeren
moet de spiritus naar het buitenland evenzoo
vcor (10 verkocht worden. Voordat evenwel
een nielaissespiriUufabrikant besluit om zijn
spiritus tot 10 aan het buitenland to ver-
koopen, zal hij eerst trachten dezen tot lioo-
geren prijs in liet binnenland kwijt te ra
ken dus de prijs in het binnenland daalt
nét zoo Lang, totdat het niveau bereikt is,
waarop de fabrikant evenzoo gaarne aan het
buitenland als aan bet binnenland verkoopt,
al zoo 10. (Ik laat hier buiten rekening de
verschillen, welke kunnen ontstaan door
quaiiteit, vrachten, koersen etc.) D i t p u n t
ia nu bereikt!
Stelt nu, er komt een surtax© van 2 op
de spiritus voor consumptie, d'an kan de fa»
brikant zonder een ige verandering aan liet
buitenland blijven verkoopen en hij blijft
10 voor dien export-spiritu» ontvangen.
Voor consumptie kan hij echter voor het mo
ment niet zonder verhes verkoopeti, want do
waarde van zijjn fabrik.sat is de prijs van het.
buitenland 10 plus (2 surtaxe is 12, en
de prijs is slechts (10.
Doordat echter voorloopig de melassespiri
tus van, de binnenlandsehe markt is, zal de
prijs van den graanspiritus natuurlijk stij
gen, want de graanstokerijen kunnen niet
meer voldoen aan de consumptie en zal de
prijs zóólang stijgen, totdat hij zóó hoog ge
komen is, dat de meiasseepiritus wederom m
concurrentie kan treden, hetgeen plaatsvindt
op den prijs van 12. Dan zullen de melas-
sestokers evenveel krijgen als vroeger, nl. (12
minus d'e surtaxe ad 2 is 10.
Het zal natuurlijk wel eens voorkomen dat
er een kleine schommeling in deze verhou
ding is, doch over het algemeen zal de prijs
van den graanspiritus circa 2 liooger zijn
dan het geval zal zijn, indien de toestand
bestendigd' blijft en met die (2 meer die de
graanstoker dan ontvangt zal voor een gedeel
te do onrechtvaardigheid weggenomen zijn,
waaronder do .suikerwet ons doet lijdendit
zou geschieden, zooals |t ziet, zonder de nic-
lassestokeis te schaden, want zij erlangen na
de invoering van de surtaxe evemoe-1 als
vóór dien tijd', nl. (10 voor hun consumptie-
zoowel als voor hun export spirit us.
Tiet is duidelijk d'at deze wijze om dc
quaestie te regelen uiterst billijk i»\ Het doel
van de siu'kerbcseherming was de suikerin
dustrie in hot algemeen belang te bescher
men, niet de aleoholpnxhietie bovenmatig tu
vermeerden n, ton koste van een bi-staande
nuttige industrie. Wordt nu op de «itla»~C-
spiritus liet geld terugbetaald, dat de melas
se, waaruit die spiritus is vervaardigd, ver
keerdelijk van het Rijk heeft ontvangen, dan
vervalt oen groot deel der be-chernung, die
de meUaskspiritujS buiten Jen wil der regoe-
riii"- (laten wij hopen) genie'.
Voor het binnenland staan dan de Ijc.'dc
mdustrien op meer gelijken bisi», tenvij! die
melassespintus voor het buitenland de
meest gunstige positie blijft innemen en
aldaar de concurrentie met den buitenland-
schen spiritus gemakkelijk kan aanbinden,
want de Xedorlanclsehe mclasseslokerij is be
voordeeld boven elke buitenland.sche, doordat
nergens de suikerpremie zoo hoog is als hier
in Xwderlaud, en doordat de fabricatie- in 'L
geheel met beperkt is, hetgeen in alle ande
re landen waar suikerpremiën zijn, wel het
geval is, zooals wij reeds zagen.
Zoodoende zou er een bloeiende handel van
export spiritus en aanverwante bedrijven
kunnen ontstaan, zonder dat de graanstoke
rijen verder geruïneerd worden.
Dc heb hierboven gezegd door die surtaxe
van (2 zal voor een deel de onrechtvaar
digheid opgeheven zijn, welke de regeering
tegenover ons begaat. Hoewel door dezen
O O
maatregel do grooLe onrechtvaardigheid, wel
ke in die eenzijdige bescherming gelegen is,
weggenomen zo-u worden, blijven de gr.ian-
stokers tóch in de minder -unslige positie,
welke veroorzaakt wordt door do voortduring
der bescherming van de suikerfabi ica.iie,
waard'oor al bijtel' meer mela«5en zullen wenden
gestookt, dan wanneer die .suikerpremie niet
bestond, zoodat ons altijd een door de regee
ring gesubsidieerde concurrentie blijft aange
daan, hetgeen een economische fout is, die
O
niet mag blijven bestaan, tenzij er van re-
geeringswege aan die graanstokers een volko
men gelijkstaand equivalent daarvoor gege
ven wordt.
Alet liet oog daarop ware wellicht de vol
gende regeling meer aanbevelenswaardig.
De regeering biengt den accijns van G3
per heet. ad 50 op 65. Ka. afloop van het
fiscale jaar restitueert de regiering aan k"
graanstokers van den accijns f 2 per hert,
ad 50 dat zij gedurende dat jaar hebben
geprodhceeul. Op de-ze wijze komen de graan-
-tokefijen in dezelfde positie waarin de me-
ln«(Mokerijin nu zijn, nl. zij krijgen bei le
van de regeering (2 per heet. ad 50 waar
door zij beide oj> volkomen gelijken voet
gebracht worden, zonder eveneens de belan
gen dtir suikenndustric in het min-d te
schaden, liet voordeel van deze r< %in;r zou
zijn dat 'le prij.s van den jenever en den
graanspiritus zeer goedkoop blijft en de
branders tóch de (2 meer ontvangen die hun
toekomt.
Een andere wijze om tot ons recht te ko
men, zou bestaan m dó considerans dat, aan
gezien dc beschermende suikerwetgeviug is
gemaakt om de fabrikanten in staat te stel
len te concurreeren met het buitenland en
door de goedgeefsheid der regeerinn- ten hun
nen opzichte, in een veel Iretere positie zijn
gebracht dan die buitenlandsehe concurrenten
en dat een tweede product onder die bescher
ming verkregen de melasscspiritus
eveneens er op gebaseerd ia om met het bui
tenland te kunnen concurreeren en óók in
dit opzicht in een veel gunstiger positie ver
keert dan de bui tenlandsche concurrentie, er
een wet zou moeten worden gemaakt, waar
door die melassespiritus, die door de regee
ring in staat is gesteld met het buitenland
te concurreeren, zulks dan ook uitsluitend
doet, on niet met die van regeeringswege
verkregen hfilp d'e graanstokerijen, die in
plaats van beschermd, belemmerd worden
ten gronde richt, niet andere woorden, dat
d'e melas-Hispiritus per se naar het buiten
land moet worden verzonden of. bij gebruik
voor con=umptie aan dezelfde bepalingen on
derhevig worde gemaakt als de bui tenia nd-
scho spiritus.
Ik wil eerlijk bekennen, dat ik, vrijhande
laar in principe, al zulke beschermende maat
regelen afkeur, doch ik keur het nog veel
sterker af, dat de, eene niet beschermde in
dustrie .geruïneerd wordt door do andere, die
w e 1 beschermd wordt en nu d© regeering
éénmaal de fout gemaakt heeft om, tegen
haar principe in, een industrie bij uitzonde
ring te beschermen, nu moet zij, koste wat
wil, noodzakelijk d i e maatregelen nemen,
welke noodig zijn, om de grove onrechtvaar
digheid, welke die bescherming aan een go
heele gemeente, een geheel district veroor
zaakt, weg te nemen.
Doch het is niet alleen op het punt van
de ongelukkige molass-e-spiritus-eoneurrentie,
dat do regeermg ons, branders, si-echt behan
delt 1 Alsof dit reeds niet genoeg ware om
ons te mineeren, werken u-ij onder een wet
geving op het gedistilleerd, die ons op allo
mogelijke manieren in ons bedrijf hiud-ert,
die niet of alleen onder bezwarende omstan
digheden toelaat, dat men van den vooruit
gang in den techniek der industrie kan prc-
fiteeren, die maakt, dat men niet verwerken
kan die materialen, welke liet voordeeligst
zijn of op de manier, welke het voordeeligst
is; die in de praCtijk ons noodzaakt om met
zienersblik vóóruit te weten hoe sterk bet
bedrijf zal moeten zijn in de eerstvolgende
16 dagen die ons bindt aan tijd en uur van
werkzaamheden, in één woord een wetgeving,
welke op één na de allerslechtste is, die er
bestaat. Alleen de Engelsehc wetgeving even
aart, ja. overtreft misschien nog wel de onze
in belemmerende, bepalingen, doch daar liet ft
men ingezien, dat, waar zulke beleiuiiiorende
bcp.ilingen door de wc-t worden voorgeschre
ven, er een equivalent moet worden gegtvv.ii
aan do -loktrs om hen daarvoor veigecdiug te
geven en te maken, dat zij. niet bij amhiv
rijken achterstaan. l)it equivalent bestaat
niet alleen in eell veel hoogcr inkomend
recht, dat daar geheven wordt, doch geeft
dit vrijhandelsland par cxcclh-nee— hetwelk
zelfs sreeii .«iiikerwixmie heeft willen geien
O <7>
een r.itvoerpremie aan gedistilk'ird van
1.921 a (3.85 ad 50 per heet.
Zoo leest men
Allowances on Spirits.
»0n the exportation, shipment or ship's
rstores, or use in band lot- fortifying wine
»of British plain spirits, or rectified spirit-
»of wine, allowance is granted of 2d per proof
ïGallon, and in the case of British eom-
»pounded spirits 4d per proof Gallon. Com-
pounded spirits are such prepared from
Dduty-paid spirits, by a reelifi a- or com-
pounder by re-distilling or adding any in
j-gredient or flavouring to them."
Dat, indien men onder zulke bezwarende
omstandigheden werkt, het niet meer dan
billijk is, dat men daarvoor vergoeding ont
vangt, /al een ieder inzien. Ais het rijk. om
de schatkist te versterken, accijns op een
aitikel heft, dan behoort zulks zoodanig te
geschieden, dat de betreffende industrie er
niet of zoo min mogelijk door geschaad wordt.
Dus, zoo redeneert de legeenug in Engeland,
om ons liet deugdelijk inkomen van den accijns
le verzekeren, leggen wij den fabrikanten
bezwarende bepalingen op, doch om te maken,
dat zij kunnen concurreeren, dat zij niet ten
achter staan bij het, buitenland, komen wij
hen op een andere wijze tegemoet. Dat is,
durikt mij, een economisch gezonde redenee
ring. Maar dat schijnt men hier niet in te
zien, want, hoewel, znoals reeds gezegd, wy
een wetgeving hebben, die in achterlijkheid
Pil belemmerende bepalingen, met, de Engel-
sclie kan concurreeren, wordt ons niet alleen
niet de minste vergoeding gegeven, maar
wordt ons zelfs door de legeeiing een extia
concurrentie op de hals geschoven door de
melassestokerijen, die door de bescherming
der suikerfabrieutie in hel leven geroepen
rijn.
Is het nu uit nalatigheid of is het dat
men denkt alleen heter te weten, dat men
in Den Haag die zaak zoo verkeerd behan
delt heeft?
Doch hoe het zij men doel hier met onze
industrie precies in alles het omgekeerde
van wat men in het buitenland doet. liet
volgende z;J dit duidelijker uitwijzen,
NEDERLAND.
G r a a n s t o k e ij e n niet beschermd,
belemmerende wetgeving.
M elasse stoker ij en: beschermd
meer vrijzinnige wetgeving.
DUITSCHLAND,
G r aan stoker ij en: beschermd, vrij
zinnige wetgeving.
Melassestokerijen: beperkt met
belemmerende wetgeving.
Dus nog eens, hier precies het tegenover
gestelde 1
Nu vraag ik u, is het nu le verwonderen,
dat onder al die bezwarende omstandigheden,
Schiedam's industrie ten onder is gegaan
Een tweede vraag is of het economisch ver
dedigbaar is zoo'n gebeele industrie te gronde
te richten Natuurlijk nietliet is niet denk
baar dat één lid van de Kamers zal goed
keuren, dat een industrie te niet gaat, die
aan duizenden en nog eens duizenden brood
geeft, die een bron van welvaart is, zooals
er weinigen gevonden worden, en daarom
ben ik er van overtuigd, dat, wanneer men
aan de leden der Kamers eens reehtaf dui
delijk kon maken, van hoeveel gewicht onze
industrie voor landbouw en nijverheid is, en
hoe die industrie door een verkeerde wet
geving geheel zal moeten verdwijnen, dat
dan zeker maatregelen zullen genomen worden
om die veranderingen aan te brengen, die
wij naar billijkheid mogen eischen, en waar
door weer een nieuw tijdperk van bloei voor
onze stad kan aanbreken.
Ik geloof met het voorgaande voldoende
te hebben aangetoond
le dat onze industrie recht van bestaan
beeft en ten volle capabel is om te concur
reeren, wanneer de wetgeving zulks niet
onmogelijk maakt.
2e dat echter onder de bestaande omstan
digheden het bedrijf onmogelijk is geworden.
A door de fabricatie van geprimeerde melasse-
spiritus, B. door de achterlijke wetgeving,
waaronder wij wei ken. r
3e dat bet een groote onrechtvaardigheid is,
door de bescherming van de suikerindustrie,
de branderij-industrie waarin veel meer ka
pitaal steekt en die van meer gewicht is, te
vernietigen.
4e dat het daarom een plicht is van de
regeering dien onrechtvaardige» toestand te
vet beteren.
5e- dat deze verbetering kan geschieden
zonder aan de suikerindustrie te schaden.
En indien het mij werkelijk gelukt
mocht zijn, Mijne Ileeren, U deze 5 punten
duidelijk te maken en U daardoor innig over
tuigd )s geworden van het grove onrecht dat
ons wordt aangedaan, dan stel ik voor dat
in deze vergadering een commissie benoemd
wordt bestaande uit 3 of 5 heeren al dan
niet leden lan den Brnndersbond, welke
commissie het recht zal hebben zich meer-
d'-ie Ie ien te assumeereri en dat aan die
commissie speciaal woide opgedragen om aait
de betreffende ministeis aan de afgevaar
digden der Eerste en Tweede Kamer zoo
noodig zelfs aan onze geëerbiedigde Majesteit
de Koningin duidelijk te rn.iken in welke
hooge mate wij worden benadeeld len einde
zoodoende iplundering in onzen onhoudbaien
toestand te erlangen.
Deze rode werd met wai m applaus begc 4.
Als zijn doel met deze voordracht had de
heer Jansen vooi opgesteld «duidelijk te maken,
niet alleen hoe de eertijds bloeiende Schie-
damscha moutwijn- en gistfabricatie hoofd
zakelijk door de bescherming aan de suiker
industrie veileend, geheel te gronde woidt
gericht, maar ook om aan te toonen, op
welke manier aan die onrechtvaardigheid
waardoor een gelieele steil geruïneerd is en
ontelhaie belangen zijn geschaad geworden,
een einde kan woiden gemaakt zonder nadeel
voor andere industrieën of voor de schatkist."
Dit doel heeft de lieer Jansen o. i. uit
nemend bereikt. Zal hetzelfde gezegd kun
nen worden van zijn tweeden doel«door
een duidelijk beeld van de noodzakelijkheid
en de billijkheid om door wettelijke bepa
lingen de grieven, waaronder onze industrie
gebukt gaat, te doen wegnemen", allen die
dooi' positie of werkkring duaitoe in de ge
legenheid zijn op te wekken «vol ijver mede
te wet ken om het schandelijk onrecht dat
onze industrie wordt aangedaan te helpen
herstellen"
De vergadering heeft gisteravond de eerste
schrede gedaan. Er is op voorstel van den
leider der vergadering, den lieer Al. Kranen,
eene commissie benoemd, bestaande uit de
hoeren IJ. J. Jansen, D. Ris en B. A. J.
Wittkampl, die zich tol de leden der beide
Kamers der Staten-Generaal. de ministers en,
zoo noodig, do ieg»ering zullen wenden om
den toestand, de bestaande grieven en de mid
delen tot wegneming daarvan uiteen te zetten.
Eipenlijk debat werd gisteravond niet ge
voerd Do beer J. II ook opperde de vraag
of de premie wel betaald vvonit op de melasse
of op de gecrislaliseerde suiker alleen, waarop
de inleider, de lieer Jansen, nog eens wees
op het direct verhand waardoor de premie
ook de productie van melasse ten goede komt.
I)e heer J. J. van Hees, bestuurslid van
den N. R.-K, Volksbond, dankte den spreker
namens de Schiedamsehe arbeiders, llij ver
heugde zicli dat de zaak aldus nan de oiile
blijft en beval als laatste middel aan een
betooging van Schiedamsehe werklieden te
's-Gravenliage, evenals voor de Ongevallenwet
was geschied.
De Voorzitter bi acht den lieer Jansen
welverdienden dank en dankte ook de aan
wezigen met name den leden van hot Dage-
iijksch Bestuur, voor hun tegenwoordigheid.
Ons weid opgemerkt dat het jammer was
dat geen uitnoodigtogen waren gericht tot de
ministers en de Kamerleden om deze ver
gadering bij te wonen. Het zal de taak dei-
commissie zijn het, gesprokene onder hunne
aandacht te brengen. Wij vernemen dat be
paalde middelen daarvoor reeds worden over
wogen.
Gkdbuep Tm Pbpktocbtj v, cL Sghixdaksoex Cootawt»
