54"' Jaargang.
No. 102t
Tweede Blad
Een LEEËAAR ia «liiliii Meien.
6611 ONDERWIJZER met alle J.
4
Zondag 1 en Maandag 2 Juli 1900.
S
Keu ii i s g e v i n g.
KEJOISGEYINfl.
JACHT.
FLORAL1 A.
UJT DE PEltS.
M
i,i
SCH EG AiVISCEh E HOURAHT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwai-taalVoor Schiedam en Vlaardingen 11. 1.25, Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten" des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 6§,
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die "'zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hleinw advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ulo. 123.
Burgemeester en wethouders van
Schiedam,
Gelet op art. 18 der wet van den 4den
December 1872 Staatsblad no. 134), tot voor
ziening tegen besmettelijke ziekten
Biengen bij deze ter kennis van de ingezetenen,
dat ten huize van den stadslieelmeeMer, den
heer N. F. ELZEVIER DOM, aan de Lange
Haven no. 98 driemaandelijks en wel op den
eersten Dinsdag van elk kwartaal, gelegenheid
zal bestaan tot
kostelooze inenting en herinëuting legen
pokken.
Schiedam, den 30sten Juni 1900.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris
G. J. BISSCHOP.
Zitting der commissie vun onderzoek voor
de schutterij.
Burgemeester en wethouders
van Schiedam,
maken bekend, dat de commissie uit het plaatselijk
bestuur, benoemd ingevolge art 15 der wet op de
schutterijen, hare tweede gewone jaarhjksche zitting
zal houden op Vrijdag 13 Juli as, des namiddags
ten 6 urein het gebouw de St. Jons üoele aan
het Doeleplein alhier, tot het onderzoeken van de
al of niet gegrondheid der redenen, die tot vrij
stelling of uitsluiting van den dienst der schutterij,
door de ingeschreven en geloot hebbende personen
van dit jaar en door de reeds vroeger ingelijfde»
zijn ingebracht, alsmede tot hot onderzoek der nom-
meivcnvisseiaars; en
dat zij, die niet voor de commissie mochten ver
schijnen, gehouden zullen worden geene redenen
tot vrijstelling te hebben.
Schiedam, den 30sten Juni 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris
O J. BISSCHOP.
De Commissaris der Koningin in du Pio-
vincia Zuid-holland,
Gezien het besluit van de GeJepuieei do Slaton
van den 19den Juni 1900, no. 69;
Gelet op art. 11 der wet van den 131en
Juni 1857 (uStaatsblad" no. 87)
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
hij voornoemd besluit door de Gedeputeerde
Staten is bepaald, dat de afzonderlijke jachten
op waterwild voor dit jaar zullen wotdun ge
opend op Maandag den 30sten Juli aanstaande1
en dat mitsdien van dat tijdstip af de uitoefe
ning der jachtbedrijven, vei meld in ait. 15,
litt. d, I en h, der wet op de jacht en v<sschenj
is geoorloofd wordende levens herinnerd aan
da bepaling van art. 1 van het Reglement op
de uitoefening oer jacht en visscherij in deze
Provincie, krachtens welke die jachien niel
anderB mogen plaats heb',en dan op het water,
De pebrgoniums zijn, zooals reeds werd
opgemerkt, meest alle van Kaapscken oor
sprong, temviji er ook enkele op Nïeuw-Hod-
land en Nieuw-Zeeland, op St. Helena, en d'e
Oanairische eilanden voorkomen. Wat haar
gi oeiwijizB 'betreft, leveren ze nog al wenig
verschil op, want, ofschoon d» meeste heee-
■teraoiitig zijn, beboeren toeli eenige tot do
kruidachtige planten, dat zijn die, welke geen
of althans geen duurzaam bovenaardschani
stengel besalten. Sommige behooren zelfs tot
de knolgewassenZoolang zo jong zijn, ia de
stengel zacht en week, doch. wordt later
meer houtachtig, ofschoon nooit zeer hard.
Ook de bladeren leveren een aanzienlijk ver
schil van vorm opze zijn nu weinig, dan
veel aan den rand ingesnedensomtijds zelfs
zeer fijn verdeelddie der gewone pelargo
niums echter zijn niet verdeeld, rondackbig
en door ondiepe insnijdingen aan den rand
gelobd, welke lobben bij de zonalen gekar
teld, biji do andere van spitse tandjes voor
zien zijn. Voorts onderscheiden d'e eenstezdoh
ook hierdoor van de laatstgenoemde, dab ze
zachter op 't gevoel en woeker zijnbijl bei
de zijn de jonge stengels, bladstelen en bla-
deren behaard, maar bij de zonalen korter,
dichter en zachterterwijl d'e haartjes bij'de
gewone pelargoniums langer zijn en rechtop
staan; ook zijn de zonaïen-bladeren ronder
van vorm.
In normalen toestand bevatten de bloe-
,men der pelargoniums 10 meeldraadjes, die
langs de stranden, oevers van meeren, pljssen,
rivieren en op moerassige landen.
En zal deze konnbgeving, in plano gediukt,
worden afgekondigd en aangeplakt, waar zulks
te doen gebruikelijk is, alsmede in het sPro
vinciaal blad" en in de sNedeilandscbe Staats-
couiant" worden geplaatst.
's Gravenhage, den 22sten Juni 1900.
Un Commissaris der Koningin voornoemd
PATIJN,
Aan de BURGERAVONDSCHOOL te
Schiedam wordt gevraagd om met den
a.s. cuisus in functie te treden
Aantal wekelijksche lebuien 5.
Jaarwedde f 60 per wekelijksch lesuur.
Soil icitatiestuk ken vóór B2 Juli a.s. te
z-rideii aan den Burgemeester.
Aan de lsle Openbare Tussehensehool
(Hoofd de heer J. C. Sander), te Schiedam,
wordt gevraagd
Jaai wedde f 500.benevens t 100.voor
hoofdakte, 1 50.voor akte handteekenen.
Bovendien kan zij wegens diensttijd 4 maal
(om de 2 jaar) telkens met f50. worden
verhoogd.
Sollicitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór 15 Juli a.s.
De Drankwet en de Vergunninghouders.
Wij zijn onzen lezers nog eenige beschou
wingen der bladen schuldig, gewijd aan de
onlangs ingediende herziening der drankwet,
waartegen ziah van de zijde van belangheb
benden reeds een krachtig verzet heeft ge-
openhaard.
De „N. R o 11. C t." markt in een eerste
artikel over het ontwerp op dab het in 1893
ter hand genomen, maar 'toen wegens aftre
ding van liet Kabinet niet afgedane werk
der heriening thans zal moeten worden afge
daan, al was het alleen om het naderen van
den fatalen termijn van art. 26, den len Mei
1901, waarbij de na 1881 verleende vergun
ningen moeten vervallen.
Nu ligt de eerste moeilijkheid in de be
staande vergunningen. 'Dank ziji de over
gangsbepalingen der wet van 1881 toch zou,
indien het maximum 'tapperijen overschre
den zou worden,do vergunning voortduren
a. levenslang voor hem, die 1 Mei 1881 daar
in het bedrijf uitoefende; b. voor anderen,
die daarna de zaak mochten ovenkrijgen of
overnemen, gedurende de eerste twintig ja
ren, dus tot 30 April 1801.
Die tweede categorie baart nu moeilijk
heid. Men zou zeggenieder, die na 1881
■een tapperij heeft overgenomen, heeft gewe
ten, wat hem boven het hoofd hing. Maar,
gelijk de „N, It. Cb." doet uitkomen, do woor
den der bestaande wet rijn op dit punt niet
duidelijk. Di© woorden immers luiden, dat
gedurende voormeld tijdvak van 20 jaren aan
de bedoelde houders van localiteiten de ver
gunning „niet kan geweigerd worden". Wei
gering en verbod van weigering nu onder
stellen, zegt rij, een aanvrage. Maar ingevol
ge art. 7 der geldende wet wordt voor hem,
met den voet der helm draadjes aaneenge
groeid rijnzulko meeldraden noemt men
éénbroederig.
Op heb getal der meeldraadjes kan men
echter bij de gekweekte soorten niet te vast
rekenen; in die der gevuldbloemige 'toch
ontbreken zo soms geheel of rijn er maar en-
kale tot ontwikkeling gekomen, terwijl de
overige tot de vorming van bloemblaadjes
bijdragen; in de ©nkelbloemig© gebeurt het
ook niet zelden, dat er minder da®. 10 aan
wezig zijn. Altijd echter zal men zien, dat zo
in lengte onderling verschillen.
Boven de belmknopjes komt de stempel,
het topgedeel'te van den stampei', uit. Kort
na hot ontluiken der bloem is de stempel
een knodsvormige verlenging van den stijl.
Later splitst rich die aan den top in 5 deo-
ien, die zich naar buiten krommen en don
vonm van! een kroontje aannemen. In dien
toestand is de stempel vatbaar voor het op
nemen van stuifmeel, maar de meeldra
den die in hun ontwikkeling don stempel
vooruit waren, hebben Juin stuifmeel reeds
verloren. Dit verschijnsel, waarop die groote
natuuronderzoeker Darwin hot eerst de aan
dacht vestigde, komt bij zeer vele bloemen
voor en is van groot belang van het planten
leven. 'bis gemakkelijk te 'begrijpen dat,
wanneer het stuifmeel reeds groo ten deels uit
de helin'knoppen valt, vóórdat de stempel dit
kan opvangen, cr veel kans 'bestaat dat de
bloem onbevrucht blijft. Zijn zulke bloemen
echter onder het bereik der insecten, dan
zullen: deze, afkomende op den honig die zich
steeds op dien bodem van zulke bloemen be-
die een vergunning, voor een jaar, heeft be
komen, die vergunning telken jare „geacht
weder voor één jaar te rijn verlengd", indien
hij maar telkens tijdig, d!. i. vóór het eindi
gen van den termijn, het verschuldigde ver
gunningsrecht voor den volgenden termijn
betaalt. Nu is het mogelijk, erkent de „N.
E. Ct.", deze beide artikelen zoo te verzoe
nen, dat de stilzwijgende verlenging van
rechtswege gefingeerd wordt de beteekenis
te hebben van een stilzwijgend, opnieuw ver
kenen van de vergunning op een evenzeer
gefingeerde, stilzwijgende aanvrage. Maar
dat zijn toch, met liet oog op de woorden
die d'e wet gebruikt, ficties. En juist omdat
het ficties rijn, is h. i. evenzeer verdedig
baar de opvatting, dat wie eenmaal, krach
tens de overgangsbepaling, een vergunning
had, die vergunning vanzelf behoudt. Hoe
lang? Zoolang hij tot de in art. 26b bedoel
de personen behoort, dus zoolang hij' leeft.
Zelfs acht zij het moer dan waarschijnlijk,
dat de belanghebbenden zeiven, meestal koo-
pers van zoodanige zaak, dab althans velen
van hen, wellicht voorgelicht door eau rechts
kundig advies, op dat levenslange bezit heb
ben gerekend.
Het aanhangig ontwerp hakt dezen knoop
eenvoudig door en wil van een toepassing
van dat artikel 7 met rijn stilzwijgende ver
lenging op de vergunninghouders der tweede
categorie niet weten. Diensvolgens zou op 1
Mei 1901 het aantal inrichtingen voor den
verkoop van sterken drank in het klein in
elke gemeente binnen de grenzen van het
wettelijk maximum feitelijk worden terug
gebracht. Volgens een der bijlagen van het
ontwerp, bestaan in het land 24,308 drank-
inrichtingen met vergunning, en naar het te
genwoordig bevolkingscijfer zou het wette
lijk maximum 16,087 mogen bedragen. Dus
zou een strenge'toepassing van de overgangs
bepaling, gelijk het ontwerp die voorstelt,
meebrengen, dat 8221 personen hun bedrijf
op 1 Mei 1901 verloren.
Vasthoudend aan het wettelijk stelsel der
maxima en aan de basis voor de maximum
berekening nu stelt de „N. R. Ct." een an
dere oplossing voor, nl. om na 1901 de ko
pende vergunningen, bedoeld in art. 26b, te
laten dogrToopen totdat zij door den dood dor
houders (of door een wettelijke reden tot in
trekking) komen te vervallen. Op ddo wijze
wordt, naar de „N. E, Ct." releveert, do
maximumgrens dus eerst later bereikt;
maar zij wordt geleidelijk bereikt; zonder
schokkenzonder uitstooting uit het bedrijf.
Wat deze oplossing nog te meer aanbeveelt
is, volgens het blad, dat tl-c wetgever niet ge
noeg doet met opheffing te decreteeren. Dio
opheffing toch heeft ten gevolge, dat op eens
hot aantal rechtens bestaande inrichtingen
lager wordt dan het maximaaloijfer toelaat.
De wet schept dus zelve -een hiaat, waarvan
dei wet de> aanvulling veroorlooft. Er komt
dus een vloed van verzoeken in om de ver
gunning te mogen krijgen. Br moet een keu
zei worden gedaan. Maar wat zal bij' die keu
ze de leidende gedachte wezen?
Het nu ingediend ontwerp wil in aanmer
king doen komen allereerst de houders van
inrichtingen, die hun vergunningsrecht ver
liezen; en opdat, zoo noodig, uit dezen geko
zen kunne worden, zullen rij' toegelaten wor-
vind't, daar in kruipen en zoodoende het
stuifmeel uit de één© bloem brengen naar een
bloem, waarvan do stempel rijp is. Daar nu
die honig zoo verborgen is in de bloem, dab
•de diertjes dien onmogelijk kunnen bereiken,
zonder langs don uitgesp reiden stempel te
strijken, en daar deze met oen kleverige
vloeistof bedekt is, zoo blijiven de stuifmcel-
korreltjes steeds daaraan vastkleven. Hieruit
blijikt duidelijk hoeveel schoons in de natuur
is op te merken en dat er een nauw verband
is tusscben het leven der planten en dat der
insecten.
Nu iets over de vrucht. In werkelijkheid
zijn or 5 vruchtje®, want ca- waren aanvanke
lijk 5 vruchtbeginsels aanwezig en ook de 5-
deelige stempel wijst er op. Het waren dus
eigenlijk 5 stijlen niet 5 stempels, maar wel
ke eerste tot één zuiltje mot elkaar vereenigi
waren, terwijl alleen de stempels van elkaar
afweken. Die 5 stijltjes blijven ook later nog
aan elkaar verbonden en bevestigd om een
middenspil, die eerst later zichtbaar wordt.
Aan den voet daarvan liggen do 5 kleine
vruchtjes fcramsvormig nevens elkaar. Als
deze rijp zijn, barsten ze eerst aan ééne zijde
open en ontstaat er op die wijizo een opening,
wijd genoeg, om het eenige zaadje, dat er in
besloten ligt, er doorheen te laten. Dit open
barsten! heeft evenwel plaats aan die rijde,
waar ze tegen den voet van den middenspil
bevestigd rijn en men kan er dus evenmin
iets van zien, als dat de zaadkorrel door die
opening zou kunnen ontsnappen. Naarmate
echter de vruchtjes meer uitdrogen, naar die
mate worden ook de tepui temden, de vroe-
den tot een geldelijk aanbod boven het
vergunningsrecht als koopprijs dus voor
de toelating; die sommen zullen worden be
paald als percentage van het bedrag, dat ook
de grondslag van hot vergunningsrecht is, en
zullen niet minder mogen beloopen dan f 10,
Wie het meest biedt en het geboden© ook
betaalt heeft de voorkeur. Zijp. er, die een
gelijk percentage bieden, kan komen in aan
merking zij', die door hun persoon en door de
bestemming, do inrichting en de ligging der
locahtoiten, naar heb oordeel van burgemees
ter en wethouders die hier eon lastige taak
krijgen den grootsten waarborg opleveren
tegen overtreding van Drankwet en Straf
wetboek en tegen het misbruik van sterken
drank in hun localiteiten. En als er nu meer
nog menschen zijn van die goede soort dan
vergunningen waarover kan worde®, be
schikt Ja, zegt de „N. R-. Gt.", dat geval on
derstelt het ontwerp blijkbaar niet. Dat geld
is dan bestemd voor schadeloosstelling aan
hen, die liun vergunning zien vervallen en
er geen nieuwe voor in do plaats krijgen,
naar ©en berekening, die het ontwerp aan
geeft. En indien er dan nog geld overblijft?
Dan zal dat bestemd worden ,,tet bestrijding
van 'het misbruik van sterken drank of tot
genezing van drankzuchtigen".
De „N. R. Ct." is van meening, dat reeds
de enkele uiteenzetting van deze „gecompli
ceerde" oplmsing haar veroordeelt. Zij ge
looft niet, dat die een meerderheid in de Ka
mer kan vinden. De hierboven doer haar aan
gegeven eenvoudige oplossing verdient h. i,,
de voorkeur. Zoo erg is, h. 1, do toestand
toch wol niet tegenwoordig, dat in dit af
wachten groot gevaar zou schuilen, en zoo
vast staat het h. i. ook met, dat de geweld
dadige opheffing van 8000 inrichtingen op
liet drankmisbruik een zoo afdoatiüén in
vloed zal hebben. Do bezwaren tegen do voor
gestelde „ingrijpend© en gecompliceerde" op
lossing zijn, h. L, in ieder geval veel grooter.
Wat de maatregelen tot het tegengaan
van drankmisbruik of van andere ongerech
tigheden in lokaliteiten met vergunning be
treft, deze soort van maatregelen vormen
th. i. in iedere drankwet de „clou". En dei
„N. R. Ct." is er dan ook mede ingenomen,
dat het ontwerp uitbreidt wat er in deze
richting in do bestaande wet voorkomt.
Het nVad." schreef boten zyn beschou
wing een zeer absoluut »Te laat". Het is
evenzeer van oordeel, dat het niet aangaat,
thans aan 8000 Nederlanders op zoo korten
termijn aan te zeggen, dat zij hu one brood
winning moeten prijs geven.
Een wijziging in de bepalingen als de ïN,
R. Ct." wil, acht het blad echter niet vol
doende. Het houdt vast aan den fataien ter
mijn 1901 en heeft daartegen overwegende
bezwaren.
Het »Yad." hecht ook geen waarde aan
liet argument der nN. R. Ct." ontleend aan
de onduidelijkheid der wet van 1881, want
algemeen heeft men jarenlang de wet toch
in den zin van den fatalen termijn opgevat
en jarenlang hebben de vergunninghouders
zich kunnen voorbereideu op de gevolgen
die, naar algemeen werd aangenomen, aan
dien fatalen teimijn zouden worden verbon
den.
Maar, merkt het t Vud." aan, zoolang hel
gere stijlen dus, meer gespannen, daar dio,
tengevolge van dat uitdrogen, oen sterke nei
ging hebben, om zich naar 'beneden om te
krullen. Dit kunnen zo echter nog niet, niet
alleen omdat ze om dien middenspil beves
tigd rijn, maar ook omdat de vruchtjes op
den bodem vastzitten. Er is dus steeds een
kracht werkzaam, die het verband tracht t©
verbreken. Het is maar de vraag, waar do be
vestiging steviger is, aan den voet of aan het
tepgcdeoltc, en weldra blijkt dit, daar ein
delijk de vruchtjes van den bodem losgerukt
worden; en. nu, als aan een gespannen sta
len veer bevestigd, met kracht naar buiten
omslaan. Daar nu editor de vruchtjes juist
aan de binnenzijde, de naar do middenspil
gekeerde zijde, opengebarsten rijn, en deze
met een krach tigen schok naar buit au ge
keerd wordt, vliegen de zaadkorrels ©ruit. De
inrichting is dus een deugdelijk middel voor
deze planten om haai' gebied uit te breiden.
Evenals biji de fuchsia, kan ook bij de pe
largonium. do vermenigvuldiging plaats heb
ben d-oor zaaien, door stekken en door grif
felen of veredelen.
Het zaaien wordt gewoonlijk aan die kwee
kers overgelaten, die zich meer in het bijzon-
dor op het verkrijgen van nieuwe soorten toe
leggen. Toch is het niet zoo moeilijk, dat ook
gewone liefhebbers de proef niet eens zouden
kuuneu nomen om een soort te winnen, af
wijkende van de te heden bestaande plan
ten. Gewono pelargoniums brengen, aan rich
zeiven overgelaten, zelden zaden voort. De
zonalen. echter geven soms zeer goede zaden,
ook zonder vooraf kunstmatig 'bevrucht te
niet vaststond, welke vei gunningen opge-
olfeid, welke gehandhaafd zouden worden,
lag het voor de hand, dat men zich toch niet
voorbereidde. Daarom komt h. i. deze regeling
nu te laat. Drie jaren geleden werd in het
>Vad," door mr, Mendels in arnendeering
van een voorstel van mr. Van Gijn in de
iHaagsche Ct." aanbevolen de jongste ver
gunningen te laten vervallen, totdat het
maximum zou zijn bereikt. Het komt het
»Vad," nog voor, dat dit stelsel het minst
willekeurige en minst onbillijke zou zijn.
Maar was het, om het in te voeren, toen
reeds vrij laat, thans is het daarvoor h. i.
beslist te laat.
Tegen het stelsel der regeering om bij
opbod de resteeiende vergunningen toe te
wijzen, deelt het »Vad." het bezwaar van
mr. van Gijn die in 'tsW. v. Burg. Adm."
er op wees, dit dit stelsel ten gevolge
kan hebben, dat niet de beste vergun
ninghouders een voorrang hebben, maar de
minst scrupuleuze, die (raudeeren en die geen
bezwaar er iu zien door bedenkelijke mid
delen het diankverbruik te bevorderen. Ook
kan het toeval er op die wijze toe leiden,
dnt de vergunningslokalen volstrekt niet in
overeenstemming met de behoefte over de
gemeente worden verdeeld, noch wat de
ligging, noch wat den aard der lokalen be
treft.
Bovendien zet, hoe de schadeloosstelling
iu beginsel moge zijn te loven, de verdeeling
van de daarvoor beschikbare gelden h. i. de
deur open voor willekeur en gunstbetoon.
En het »Vad." gelooft ook niet dat in de
meeste gemeenteu de schadeloosstellingen
van eenige beteekenis zuilen zijn.
Er zullen er misschien zijn die er niet
tegen opzien voor hun winstgevend bedryf
eenige malen hun huurwaarde als storting
in eens te bieden, maar zoo heel veel zullen
er dat niet zijn, gelooft het »Vad." En in
elk geval zal het h. i. dezulken in de meeste
plaatsen gemakkelijk vallen door onderling
oveileg er voor te zorgen, dat zy niet meer
behoeven te bieden, dan volstrekt noodzakelijk
is om de vergunning te behouden.
Bovendien acht het nVad." sernstige twij
fel geooilootd, ol dit gewelddadig neerdruk
ken van het aantal dranklokalen tot een
maximum de goede weg is," Het drank-
verbruik per houfd is sedert de invoering
der drankwet verminderd, maar het is, naar
»Het Vad." aanmeikt, nog volstrekt niet be
wezen, dat de trouwens niet zoo heel belang
rijke vermindeling nu juist te danken is aan
de bepeikiug van het aantal vergunningen.
Herhaalde verhoogingen van den jenever-
accijns, geleidelijke wijzigingen in dediank-
gewoonten, maar bovenal de steeds in kracht
en omvang toenemende propaganda van
onthouders hebben h. i. liet hare daartoe
bijgedragen. Schoon erkennende dat het
oniwerp nuttige bepalingen bevat, is dan
ook het advies van het »Vad."
Men bevele de Regeering aan eenvoudig den
fatalen termyn met een aantal te verlengen,
en dan bevverke deze Regeering of haar op
volgster in het eerste jaar na de verkiezingen
een verscherpte en verbeterde drankwet, waar-
bjj dan nader kan worden nugegaan, of zulk
een fatale termyn moet worden behouden."
Ook d© „Prov. Gron. Cb." meent dat bet
ontwerp te zeer op liet nippertje is ingediend
rijn. Dit is echter zeer wisselvallig en blijk
baar hiervan afhankelijk, of op cl© plaats
waar ze bloeden al dan niet die insecten ge
vonden worden, die deze bloemen bezoeken,
daar het bekend is, dat bepaald© insecten ge
woonlijk aan bepaald© bloemen do voorkeur
geven, en slechts door den nood gedrongen,
den honig in andere opsporen. Men kam du©
op het winnen van zaden niet rekenen, ten
zij mem de bloemen vooraf kunstmatig be
vrucht.
En hoezeer het binnen hot bereik ligt,
blijikt hieruit, dat juist een gewoon Fransch
liefhebber de man is, die rich in heb winnen
van nieuwe hybriden der zonal-polargoniums
het meest verdienstelijk heeft gemaakt. Heb
vcrkieslijkst is het in de maand Mei zad'en
te winnen, omdat men dan in -den loop van.
den zomer nog plantjes kan kweek e®, di© ge
noegzame kans geven goed door den winter
te komen.
Zoodra de plantjes beginnen t>© bloeien,
kiest men die uit, welke men 'bevruchten en
die waarvan men het stuifmeel nemen wil
en houdt de eerste natuurlijk zooveel moge
lijk afgezonderd. Zoodra de bloemen der te
bevruchten, plant open gaan, verwijdert men
uit de vier of vijf eerste bloemen zorgvuldig
en voorzichtig al de meeldraadjesmear
moet d'it zoo spoedig mogelijk doe®, en dus
vóór dat de hehnknopjes rioh openen, terwijl
men al do bloemen en knoppen, di© nog over
zijn, onmiddellijk verwijdert, eerstens, opdat
do to bevruchten bloemen sterker worden, en
ook, om te voorkomen dat er uit die bloemen
stuifmeel in de bevruchte bloemen komt.
61
w
Ik
