fel
54"' Jaargang.
TJit één wieg.
Vrijdag 6 Juli 1900.
No. 10284.
K e n ii i s g e v i ng.
KENNISGEVING.
BUITENLAND.
SCHIEDAM«HE IHNIRMT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. A.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prjjs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BorcaoBoterstraat ©g.
Prijs der Ad verten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde leleitte advertentiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ho. 133.
Ate!-?1
Jtr Üï>- v.-*\
Inrichtingen welke gevaar, schade of
hinder kunnen vei oorzaken
Burgemeester en wethouders
van Schiedam,
Gezien het verzoek van T. J. M. ZOETMUL
DER om vergunning tot oprichting van oen
grof- en hoefsmederij in het pand a in de Kelhrl-
strnat no. 20, kailasitr sectie A no. 1441.
Gelet op de bepalingen der Hinderwet
Doen te weten
dat voormeld verzoek met dp bijligt n op
de secretarie der gemeente is ter visie gelegd
dat op Donderdag den !9den Juli as., de
middags ten 12 ure, ton raadliuize gelegenheid
zal worden gegeven om bezwaren tegen het toe
staan van dat verzoek in tu brongen en die
mondeling of schriftelijk toe te bch er. en
dat gedurende drie dagen lóor het tijd->ii|
hierbover genoemd, op da secietarie der gemeente,
van de schriftuien, die ter zake mochten zijn
ingekomen, kennis kan woiden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waai het
behoort, dan 5den Juli 1900.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris
G J. BISSCHOP.
Kleinhandel In sterken drank.
Burgemeester en wethouders van Schiedam
brengen, ingevolge ait. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in bietken drank en tut
beteugeling van openbare dronkenschap (Staats
blad no. 118 van 1885), ter openbire kennis,
dal bij hen een verzoek is ingekomen van J fl.
TROUWBORST om vergunning tot veikoop van
steiken drank m het klein voor liet pand aan
de Lange Kerkstraat no. 11.
Schiedam, den 5en Juli 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
Algemeen ovcrziciit.
SCHIEDAM, 5 Juli 1900.
De oorlog met China.
Beul nieuw opschrift, dat wij gorustelijk
meen en te mogen gebruiken, 'tls waar, de
mogendheden weigeren nog den oorlogstoe
stand ;te erkennen. De Cliineesch© gezanten
hebben nergens nog hun paspoort gekregen,
en het woord „oorlog" wordt ra de ambtelijke
taal nog niet gebruikt om den toestand te
teekenon.
De roden is niet ver te zooken Begrijpelijk
ia het dat men aarzelt een land don oorlog
aan te doen dat in zijn' geheel 35,000 vierkan
te mijten, .grooter Jan Europa, is, of. rekent
man alleen eigenlijk China mot Matndschoe-
Een roman
VAN
IDA BOY-ED.
3>
vlak bij het graf stonden de heide zonen
van den overledene en naast hen! de eerste
luitenant Jobst Von Reurieth, van wien liet
reeds sedert acht woken heette, diat hij zich
met Lydia Werlhof zou engageeren.
Henri "Werlhof, die oudste zoon van d'eni
■overledene, was een man, zeer knap vaan
uiterlijk.
Toen Waldker hem zoo gadesloeg, zooals
hij daar in een onberispelijke houding, lang,
slank, bleek, met donker, zeer met en mo
dern geknipt haar en een spits toegeknipten
baard stond, met do anders zoo welsprekendo
donkere oogen neergeslagen, dacht do mota-
ris„Eigenlijk is het toch zijn fort, een knap
man to zijn. Dat hij zich aan een ander reeds
«ven uitstekend gewijd zou hebben, kan men
met van hem zeggen. Nu, mijn goede oude
Elisabeth heeft immers nog Wolfgang en
Malve."
En hij koek met een blik van welgevallen
naar Wolfgang, die wel wat op zijn. broer ge
leek, maar im de verste verte niet diens ele
gante schoonheid bezat. Toch was Wolfgangs
gezicht regelmatig genoeg om zich met voor
deel, naar de mode van Engelschei aristocra
ten, geheel zonder baard, te vertoonea. Men
placht van hem te zeggen, dat hij oen Ro-
meinschen kop had!, hetgeen niet volkomen
rijs, toch nog een oppervlakte beslaat als 4/5
van ons werelddeelterwijl eigenlijk China
cn Mandschoerije een ongeveer even groote
bevolking hebben als Europa, om een rond
cijfer te nemen, 3G0 miillioen.
Dinsdag werd aan Wolff's bureau te Ber
lijn uit Kanton gemeld dat de daar verschij
nende Ciiineeseha couranten twee besluiten
van de Keizerin-Weduwe publiceeren over de
beweging der Boksers, den strijd der vreem
delingen togen China en de positie der Chi-
neosche autoriteiten. Die -edicten waren voor
©enige dagen door Li-Hung-Tschang ontvan
gen..
De Keizerin zegt daarin dat verzoening
met de Christenen1, tegen wie zich het ge-
hoele volk, met inbegrip van do troepen, de
geleerden, den adel en de prinsen had veree-
nigd, met het doel ze uit te roeien, volkomen
onmogelijk is. De vreemdelingen zijn den
strijd tegen China begonnen met den aanval
op de forten van Ta-kuten gevolge hiervan
is de hecsrsdhen.de> verbittering tegen a
vreemdelingen nog toegenomen. De onder
drukking daarvan bij liet volk is gevaarlijk,
cn daarom schijnt het voorloopig raadzaam
van deze vijandige beweging tegen de Treem
den gebruik te maken.
De bedreigde gezantschappen te Peking
wil de Keizerin beschermen. Hot blijft af te
wachten wie sterker blijken zalde vreem
delingen of China. In ieder geval moeten alle
gouverneurs onverwijld troepen aanwerven
voor do verdediging van hun gebied, en in
verband met plaatselijike omstandigheden
naar eigen inzicht handelen. Zij worden ech
ter verantwoordelijk gesteld voor ieder ver-
Lies van grondgebied.
Men heeft nog één argument waarop men
zich kan beroepen om den oorlogstoestand te
ontkennen. Volgens een der laatste berichten
zou do Keizerin-Weduwe uit Peking verdre
ven zijn en zou prins Tuan zich van het be
wind hebben meester gemaakt. Is 'het zoo,
dan is er een revolutie cn helpen de mogend
heden do Chinoesche regeering alleen do orde
te herstellen.
Evenwel, oorlogen worden gevoerd tus-
schen volkeren. De tijd dat koningen en re-
georingeu oorlog voerden, is voorbij; althans
naar onze begrippen. En bet is duidelijk dat
het Chinoesche volk den oorlog heeft ver
klaard aan de Westerlingen. De heilige krijg
tegen de vreem delingen, die do gebeurtenis
sen der laatste jaren na. zich moesten sloepen,
is begonnen.
Aanvankelijk met succes voor do tegenpar
tij dat valt niet te ontkennen..
De ernst der berichten valt intuesclien niet
te loochenen. Van oprukken naar Peking is
geen sprake. Integendeel, Tien-tem schijnt
men zelfs niet te kunnen houden, en zelfs
van Ta-ku is men niet zeker. Besloten is, wan
neer Ticn-tsm moet worden opgegeven, tc
trachten zich te Ta-ku to handhaven1. Maar
ook dit is blijkbaar hoogst moeilijk, al zijn
ook een kleine 20,000 man beschikbaar.
De Chineezen, Boksers en geregelde troe
pen, beheerechen klaarblijkelijk don wag van
Tien-tsin naar Peking geheel. Tien-tsin zelf
wordt door hen in 't nauw gebracht, en ook
tusschen deze stad en Ta-ku is het verkeer
juist was, want zijn neus was niet gebogen.
Maar do fiere energie van zijn hoofd viel toch
niet te miskennen.
De kist was neergelaten. Waldker drukte
den beiden Werlhofs zwijgend' de hand, hij
drukte deze ook aan mijnheer Von Reurieth,
die zich hier beslist als een der naaste betrek
kingen aanstelde.
Dat was niet aan de aandacht der nien-
echen ontsnapt. Hij was ook de eerste, over
wien de ddkter spralc, toen zij weder m het
rijtuig zaten, dat nu in een gestrefctcn draf
naar de stad terugreed.
„Heb je wol opgemerkt, dat Reurieth
naast Henri en Wolfgang stond? Derhalve
was de teerling tusschen hem en Lydia reed.,
geworpen, toen de oude Werlhof de beroerte
kreeg. Als er een zieke en een doode in huis
is, dan. engageert men zich niet; dab is dui
delijk."
„Reurieth ia een neb mensch. Ik zou het
engagement zeer gepast vinden," zeide Walc-
'ker.
„Vind je dat nu werkelijk, of zeg j© het
weer' zoo fatsoenshalve?" vroeg de dokter.
„Ik vind het werkelijkIk noud hem voor
een ernstig en degelijk mensch en gun voor
allo dingen ook eindelijk aan de arme Lydia
een nieuw geluk."
„O wee, o wee de arme LydiaDat
moest zij eens hooren Dan zou jo bepaald in
ongenade bij haar vallen, beste Waldker, en
zou ja den langsten tijd notaris van do Werl
hofs geweest zijn, ondanks do familiebetrek
king, waarin je tot mevrouw Elisabeth staat.
Maar waar is hst welhet zon goed zijn! en
het zon tijd' worden, dat Lydia trouwtZij
is todhi al vijf en twintig jaar. En sedert die
te land zoo goed als onmogelijk. Alleen op de
Pei-ho schijnt Tien-tsin nog 'bereikbaar.
Er is te Tien-tsin vooral gebrek aan drink
water. De Pei-ho is verpest door de vele lij
ken van Chineezen.
Voor do Europeanen te Peking ziet het «r
dus treurig uit. Den 24sten schenen zij' zicli
nog te handhaven in hot Britsdie gezant
schap, maar er was schaarschte aan ammuni
tie. In de elf dagen die daarop gevolgd zijn,
kunne® dus reeds noodlottige dingen gebeurd
zijn.
Do Russische bladen beginnen nu meer en
meer aan te dringan dat de mogendheden
energiek zullen optreden. De „Nowoje Wrem-
ja" verlangt dat een gemongde troepenmacht
terstond naar Peking zal rukken om zoo mo
gelijk de Europeanen te redden. Bet blad
voegt er echter bij zoodra voldoende troepen
bijeen zijn voor een met succes bekroond© uit
voering van deze operatie". Want een échec
zou den toestand belangrijk verergeren.
De „Nowoje Wremja" is, evenals wij, tegen!
het plan om de graven der Chmcesche Kei
zers te vernielen. Het Petersburgsche blad
gelooft ook dat dan allicht de geheele bevol
king van China in verzet zon komen, en voor
al die van Mandschoerije, vanwaar de dy
nastie herkomstig is.
En niemand kan ons doen gelooven dat
een land met 360 millioen inwoners' te over
winnen zou zijn, wanneer de geheele bevol
king naar de wapens grijpt. Daarom te meer
is het noodig de provincies van Midden- en
Zuid-China die nu nog rustig zijn, niet te
kwetsen. Do gevolgen zouden, niet te overzien
zijn.
Toch, al blijven deze provinciën kalm, zal
een groote legermacht noodig zijn om do orde
te herstellen. En voortdurend worden dan
ook troepen door do verschillende mogendhe
den aangevoerd.
Eigenaardig is een bericht dat een aantal
O 4
Chineesciie oorlogsschepen verdwenen zijn.
In Duitschland vermoedt men dat deze da
transportschepen met Duitsolie troepen wil
len opwachten. Daarom zouden die schepen
bevel hebben gekregen tc Aden op oorlogs
schepen te wachten.
Hoe het met den moord op Yon Ketteler
is toegegaan, beschrijft de „Daily Mail" al
dus
Er zou 18 Juni een conferentie van de
vreemde gezanten met het Tsung-h-Yamen
plaats hebben. Do Buitsche gezant begaf zidi
in den ochtend van 18 Juni naai- het rendez
vous Onderweg werd hij aangevallen en ver
moord.
Of hier verraad in het spel wae, is natuur
lijk niet uit te maken, waar wel waarschijn
lijk. D© „Daily Mail", die dit bericht Dins
dag uit Shang-hai ontving, voegt er bij, dat
de dood van d'en Duitschen gezant de overige
gezanten bewoog thuis te blijven, hetgeen
hen het leven redde.
Nog wordt gemeld dat toen baron Von
Ketteler doodelijfc gewond van zijn paard
stortte, een Engelsch officier en oenige ma
trozen toesneldon om den gewonde uit de
handen dei- moordenaars te redden. Zij wer
den bij die poging ook -gewond.
Do Duitsohers, zegt de „Daily Mail", wa-
liistono met haar eersten galant zijn er toch
al meer dan vier jaren verloopen. Do houding
van Reurieth bij' hot graf was zooveel als een
officieole verklaring. Maar kluchtig is hot
toch zonder dood en rouw schijnt hot bij do
liefdeshistories van Lydia nu eenmaal met
te gaan."
„Halt, halt'" schreeuwde Waldker. Men
was op den liook der straat gekomen, waar
hij wenschte uit te stappen. De dokter tikte
tegen liet raampje aan, en de koetsier hield
stil.
„Nu adieu, Fangart. Wel bedankt voor je
aangenaam gezelschapVergeet ook niet,
vanavond precies om acht uur bij mij' te ko
men," zeide Walcker, terwijl hij met ©enige
moeite uit het rijtuig stapte.
Het rijtuig van den dokter reed weg, en do
notaris stond in den regen en had moeite om
zijn paraplu ie op te steken. Het ding klemde,
en eindelijk knoopte Walcker zijn pels heele-
maal dicht, liet op zijn hoogen hoe-d regenen
wat het regenen wilde, en. stapte met zijn
zware, met bont gevoerde laarzen de straat
langs.
Deze liep met een zachte helling naar de
haven af. Over 't asphalten plaveisel stroom
de het regenwater. Tusschen de keien op den
dijk bleef het staan. Er Ji-ep bijna geen
mensch op straat.
Db haven waa niet groot. Maar op de kaai
was heb toch levendig. Br lagen spoorwegrails
langs, en pakhuizen versperden hier en daar
het uitzicht op de rivier. Klein» kustvaarders
lagen dicht naast elkander met touwen vast.
Hun kal» masten waren geheel van -den re
gen doortrokken. Uit de kajuiten steeg hier
en daar een blauwachtig-witte rook op.
ren zoo vertoornd ovc-r den moord, dat zij 't
gebouw van het Tsung-li-Yamen verwoest
ten.
Zuid. Afrika.
Wij moeten ons heden in weinige regels
van den ooi log in Zutd-Afrika afmaken.
Nieuws toch is er zoo goed nis niet.
Van De Wet en de poging om hem te
omsingelen is niets nader bekend. Verschil
lende Engeische bladen zjjn bezorgd, dat lord
Roberts zooveel troepen naar den Vrijstaat
heeft moeten zenden.
Tusschen Heidelberg en Standeitoa wor
den nog steeds Boeren op de heuvels ge
zien. Bij Greylingstadt hebben zij den spoor
weg beschadigd. De hoofdmacht die van
Majuba is weggetrokken, heeft zich echter
onder Ben Viljoen naar Middelburg gericht
en zou voornemens zijn in Transvaal een
guerilla te beginneu zooals De Wet in den
Vrijstaat voert.
Volgens den correspondent der >5Daily
News" te Pietoiia is Bollia wat meer oostelijk
getrokken. Ten westen van Pretoria zou
Snijman nog altijd in het veld zijn, maai
moeite hebben zijn mannen bij elkaar te
houden.
Om Rustenburg, Krugersdorp en Johannes
burg wordt het volgens denzelfden corres
pondent rustig en worden de wapens inge
leverd. Niettemin gelooft men dat er nog
heel wat wapens verbolgen worden gehouden.
De Boeren die zich onderwotpen hebben,
klagpn over gebrek aau werkkrachten. De
Kaffers weigeren te wet keu. Lord Kitchener
zou een onderzoek hebben bevolen.
Een zondetling bericht vinden wij in de
Brusselscbe yPetit Bleu" op gezag van rOri-
tral News" vet meld.
De gewezen mijttcommissaris te Ballet Ion,
Wilson, zou to Durban verteld hebben dat
hij, langs de Nalahelie kud teizci.de, de
vorige week een Engeische kanonneerboot
in gevecht had gezien met een hem on' ekend
vreemd not logsrehip, dat beschadigd en naar
Durban gesleept zou zijn. De But«eke auto
riteiten te Durban weigeten liiero er elke
inlichting.
He Franschc generale «taf.
Do Fransdhe generale staf heeft gisteren
het doorslaand bewijs gegeven van zijn abso
luut gebrek aan plichtsgevoel en vaderlands
liefde.
Terwijl een ernstig© onweersbui hangt over
China, die zich o zoo gemakkelijk kan ver
plaatsen naar Europa, komen de hoofden van
het Fransclio leger in openlijk verzot tegen
de regeermg. Ondanks of juist om dio crisis?
De minister van oorlog verklaard© gisteren
openlijk in de couloirs dor Kamer dat gene
raal Jamo-nt zijn ontslag heeft gevraagd als
generalissimus en onmiddellijk vervangen is
door generaal Brugèr-c. De minister van oor
log had, na overleg met den minister-presi
dent cn zijn ambtgenoot-en, besloten de. ont
slagaanvrage van generaal Jamont aan te
nemen. Generaal Brugère, inspecteur van het
leger, wordt tob generalissimus benoemd, met
behoud van zijn post van militair gouverneur
van Parijs. Generaal Pendezee zou cot chef
Schippers, met zakken als regenmantels over
hoofd en schouders geslagen, waren druk op
het dek bezig. Ook eenige st-oombooten Lagen
er, mooie, goed onderhouden vaartuigen. Uit
den schoorsteen der cc-iie kwam een. dichte
rook en do roodo vlag met hot witte kruis
wapperd© in den vochtigen wind.
De rif huizen aan de Havenstraat had een
bontgekleurd voorkomen. Oude pakhuizen,
op welker voorpui een jaartal uit dks von ge
eeuw van gesmeed ijz.er bevestigd iwas, of ook
wel een voorwerp dat een paard een bijenkorf
of iets dergelijks voorstelde, verhieven hun
trapjesgevels hoog in de grauwe lucht. Daar
naast stemden Heine lunzen met oudenvet-
sclie gevels of met een nieuwe fa9a.de, cn men
zag vóór hun winkelramen allerlei voorwer
pen, dio een schip of een schipper kunnen
gebruiken. Allo winkels kondigden hun waren
ra hot. Duitsch en Deenseh, in het Zwecdsch
of Russisch aau. Hier cn daar stond te mid
den van deze gebouwen van den trotsclien
groothandel en den nijveren kleinhandel een
huis, waaraan men reeds van buiten kon zien,
dat het door rijke en voorname lieden be
woond werd. En d© ni-enechen die hier woon
den, konden de drukte aan do haven nauw
keurig gadeslaan. Zij konden ook onderschei
den, wie er op den anderen oever liep. De
smalle rivier werd aldaar btgrensd door eeni
ge hout- on sleerikoknschuren, en achter deze
erlnef zich, door oude olmen en dicht kreu
pelhout gekromd, do wal, vanwaar men een
maal met lrrijgshaftigen moed Denen en Zwe
den afgeweerd had, toen de stad nog een ves
ting was, maar waar thans vreedzame bur
gera op mooie zomerdagen wandelden.
Heb water, dait door de voortdurende zorg
van den general-en staf benoemd zijn, ter ver
vanging van generaal Delaune.
Jamont's ontslagaanvrage schijnt, geschied
te zijn na een bezoek aan president Loubet,
bij wien hij er op aandrong dat bij benoemin
gen in den. generalen staf rekening werd ge
houden met den staat van dienst. Volgens do
„L.ücrUS" zou Jamont den President gewaar
schuwd hebben, dat de geest in hot leger zeer
gevaarlijk is.
Daar Jamont zijn zin niet kon doorzetten,
zon hij daarop ontslag hebben genomen, wel
licht verwachtende dat de regoering ten slot
te zou toegeven.
De nieuwe minister van oorlog, generaal
André, heeft echter gedaan wat hij bij de
aanvaarding van zijn. ambt in do Kamer
heeft beloofdhet gezag dor regeering te
doen handhaven ook 111 de hoogst© rangen
van hot leger.
Natuurlijk kwam gisteren de zaak onmid
dellijk ter sprak© in de Kamer.
Jourd-o stelde daar de vraag of het waar
was dat Jamont zijn ontslag had genomen.
Generaal André antwoordde lievestigend
en voegde er hij dat, in verband met de wij
zigingen in het bui eau van den generaion
staf, generaal Jamont zijn aanvraag om ont
slag deed, zeggende dat do instabiliteit in do
takken van staatsdienst de leiding van heb
departement van oorlog onmogelijk maakte.
In zulke termen opgesteld, was het ontslag
een protest. Jamont's ontslag 13 daarop niet
aangenomen, maar hij is van zijn functiën
ontheven en ter beschikking gesteld, en ver
vangen door Brugère,
De zo krachtige verklaring werd mot toejui
chingen van de linkerzijde begroot.
Maar Mobile's aanhanger Krantz, oud-mi
nister van oorlog nog wel, verzocht de vraag
te mogen omzetten in een interpellatie, on
toen de ïnmister-prcsideut zijn toestemming
had gegeven, hield Krantz een lofrede op Ja
mont en gispt© de regeering.
De afgevaardigde Jourde verklaarde toen
zich niet to kunnen begrijpen, dat oen oud-
minister van oorlog een vergrijp tegen de
tucht prees.
Jourde had nog well een krachtiger bestraf
fing van Jamont gewcnscht.
Men ziet hetde discussie was allengs zeer
scherp geworden. De nationalist Bertrand
beschuldigde do regeenng zelf hot voorbeeld
van indiscipline te geven door besluiten te
laten teekenon die strijden met de dienst
voorschriften. Doumevc daarentegen drong ©r
bij de Kamer op aan de superioriteit van
het burgerlijk gezag te bevestigen.
Doumeic verweet Krantz op de Kamer
tribune eigenlijk te hebben aangeprezen de
staatsgreep van Bramaire (op 18 Brum air©
van het jaar Vlil, d. w. z. 9 Nov. 1799, wierp
Bonaparte het Directoire omver).
Twee moties werden voorgesteld. 'De ©en©
was van Krantz en luidde: „De Kamer be
treurende de politiek die do desorganisatie
van het leger ten gevolge heeft, enz."
Daarentegen werd door Bouzy voorgesteld
een motie van vertrouwen, waarmede de re
geering zich vereehigde. Deze werd aangeno
men met 307 togen 258 o temmen.
der autoriteiten altijd op de vereisekto diep
te gehouden word, liep met een zachte krom
ming de geheel© stad langs.
Do wind blies heden uit het Westen. Dan
dreef hij al het water naar zoo, en dan werd
de rivier nauwelijks bevaarbaar.
„Zou de Dcensche poststoomboot wel kun
nen mtloopcn dacht Walcker en weiischto
van harte, dat dit onmogelijk was. Want hoe
meer hinderpalen d© scheepvaart ondervond,
des te duidelijker weid het, waarop Walcker
en rijn vrienden in de couranten zoowel als
in do Kamer van Koophandel en in vergade
ringen altijd den nadruk legden, dat er meer
geld voor do veibotering van de rivier uitge
geven moest worden.
Hij stond te kijken en lotte niet meer op
het ruwe weer en had heeiomaal vergeten,
dat hij nog pas den ouden Werlhof mee had
helpen bcgraion en Z'ch op rweg naar diens
weduwe bevond. Getailen gingen er door zijn
hoofd, hij fourneerde, belegde ©n amortiseer
de drie milhocncn «Luk, zag groote stoom
schepen met een tijdwinst van een uur re
gelrecht van de haven naar de ze© uitloopc
en ging het huis dor Weilhofs voorbij. Eeiao
toen hij de groote brug naderde, di© over do
rivier geslepen was, toen hij reeds op het
punt «tor om d© brug over te loopen, die
naar het station en naar de voorstad! voerde,
eerst toen ontwaakte hij uit zijn gepeinzen
cn vroeg zich af„Wat moest iik ook weer
doen? Och ja, ik moest naar mevrouw
Werlhof toe."
(Wordt vervolgd
