54"" Jaargang.
Zaterdag 7 Juli 1900.
No. 10285.
Uit één wieg.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
SCHIEDAMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardi ngen fl. 4.25, Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor ochiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 08.
Piijs der Adverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ïeleinm advertentiën opgenomen tot den prqs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 123.
smeen overzicht.
SCHIEDAM, 6 Juli 1900.
De oorlog met China.
De berichten uit China worden steeds ont
zettende*. Alle vreemdelingen te Peking
zouden zijn vermoord. Keizer Kuang-su zou,
door prins Tuan gedwongen, zich door opium
van het leven hebben beroofd. De Keizerin-
Weduwe zou zijn voorbeeld gevolgd hebben
zij is echter niet dood, maar krankzinnig.
Het is moeilijk te controleeren in hoeverre
deze berichten op waaiheid zijn gegrond. Zij
zijn uit Shang-hai geseind aan de Londensche
bladen en heeten afkomstig van een Duitsch
consulair ambtenaar, en nog wel als een
officieele verklaring.
Natuurlijk maakt dit geen bevestiging
overbodig. Er zijn reeds meer berichten on
waar gebleken die aanvankelijk betrouwbaar
geleken. En zoo is het ook best mogelijk dat
die onder prins Tuan's hoofd geboekte twee
voudige vorstenmoord weer een poging is
om de verantwoordelijkheid van de regeering
af te wentelen.
De Chineesche ambtenaren doen blijkbaar
hun best het te doen voorkomen of er geen
oorlog tegen de vreemdelingen bestaat, maar
een opstand, een revolutie des noods, mei
prins Tuan als leider.
Wie is toch die prins Tuan die opeens
zulk een groote wereldrol speelt? Hij is de
vader van prins Pu-tschun, die bij keizerlijk
edict tot troonopvolger is uitgeroepen, waarby
hij tevens is aangewezen om als zoon aange
nomen te worden van keizer Tung-tcchi die
in 1875 zonder nakomelingschap is gestor
ven. De offers aan de voorouders, waaraan
in het Chineesche rijk zoovee! gewicht wordt
gehecht, moeten door een eigen of een aan
genomen zoon gebracht worden.
Nu is Ivuang-su, de tegenwoordige Keizer,
van hetzelfde geslacht als Tung-tschi; hij is
als zoon aangenomen van den in 1861 ge
storven keizer Ilsien-feng. Om echter Tung-
tschi een nakomeling en offers te verzekeren,
werd bij een edict bepaald dat de eerste zoon
van Kuang-su zou aangenomen worden als
zoon van keizer Tung-tschi. Maar Kuang-su
heeft geen zoon en kan ook geen nakomeling
schap verwachten. Zoodoende is bij het edict
van 24 Januari 1900, waarbij Pu-tschun
werd aangewezen als opvolger van Kuang-su,
bepaald dat Pu-tschun zou worden aange
nomen als zoon van keizer Tung-tschi.
Prins Tuan nu is de leider der Boksers en
de groote haler der vreemdelingen. Wat
moet er dus van de vreemden te Peking ge
worden zijn, indien hij werkelijk meester
van het gezag is. Of wat zal hun lot zijn,
bijaldien zg nog leven Want op hulp be
hoeven zij niet te hopen. Niei vóór den herfst
zullen de verbonden troepen naar Peking
kunnen oprukken.
Drieërlei redenen zijn daarvoorhet ge
vaar dat Tien-tsin en Ta-ku loopen, het
intreden van den regentijd met zijn onbe
gaanbare wegen en zgn overstroomingen, de
Chineesche macht die, 120.000 man sterk,
van Peking oprukt naar Tien-tsin en reeds
tot La-fang (Lofa is genaderd.
Gelukkig zijn het voor het meerendeel
slechte troepen. Volgens een schatting van
Eten roman,
VAN
IDA BOYiBD.
4)
Eln urn. was «hij plotseling weer evenzno met
zijn gedachten, bij de vriendin zijner jeugd en
haar tegen woord igem toestand, als twee mi
nuten geleden bij de verbetering der rivier.
„Twist zal' er wel niet uit voortkomen',"
dacht (hij. „Een twintig- a dertigjarige op
voeding van dien aard verloochenen jonge
mensdhen niet. Anders kon het temperament
wel eens parten spelen, 'inzonderheid bijl de
drie jongs ten. Hënri is in zekeren zin dik
huidig als oudste oolk bijna onaantast
baar Nii, dat zal wel blijken."
Hij stond beneden in d'e vestibule en
schudde zich een beetje af. Maar de nattig
heid zat niet in droppels op zij'n pels, maar
had dien geheel doortrokken, en schudden
hielp niets. In zijn eigen woning zou hij niet
zoo met natte laarzen en een. druipnatte®
pels de met een looper belegde 'trap hebban
durven oploope®. Zijn oude huishoudster zou
hem dan zeker een standje geschopt hebben.
Dat schoot hem te) binnen, en eh over glim
lachende, hoe goed hij gedresseerd wae, trok
hij zijn overjas in de vestibule uit. Het groo
te kantoor, waar d'e klerken aan liet werk
waren, bevond zich rechts van de vestibule,
het kleine der chefs, met de gezellige parti
culiere kam«r daarnaast, 'links. Naast de
den Russischen generalen staf kan China
VU rnillioen mannen in het veld brengen,
waarvan 205.000 actief-dienende, en 689.000
re»ervisten en 858.000 man gendaimerie,
militie enz. Van het actieve leger zijn 175 000
man goed uitgerust, en goed geoefend. Van
de re«erve liggen 88.000 man te Peking en
95.000 in Shan-tung; de overige 506.000 mau
in de provinciën. Deze troepen zijn bij kei
zerlijk besluit reeds naar Peking geroepen,
maar verscheidene onderkoningen hebben
dit bevel niet gehoorzaamd.
De beste infanterie-troepen, gewapend met
Mausers, slaan onder de bevelen van Yuan-
Schi-Kai. Ook generaal Ni-T.-chi-Tschen heeft
goede troepen.
De cavalerie, die 60.000 man heet te tellen,
is in werkelijkheid veel minder sterk bij
gebrek aan paarden.
Eindelijk de artillerie. Deze is niet bijzon
der, ofschoon er ook heel goede batterijen
bij zijn.
Men ziet bet: er is in het Chineesche
leger veel kaf onder het koren. Maar wat
er overblijft is toch genoeg om een leger
macht van 150.000 mau de handen vol werk
te geven. En voordat een leger van die
sterkte of van minstens 400.000 man beschik
baar is, zullen de Europeanen niet veel kun
nen beginnen.
Rusland en Japan zullen daaraan het meeste
kunnen bgdrngen, en met name Japan laat
zich niet onbetuigd. In het geheel zijn, naar
uit Shang-hai uit goede bron wordt gemeld,
15000 mao scheep gegaan; de helft is reeds
te Ta-ku aangekomen. Nog 30,000 man wor
den gemobiliseerd en zullen spoedig ver
trekken.
Japan kan en zal ook vermoedelijk wel veel
meer doen. De sKöln. Ztg." schat dat, al
heeft Japan slechts de helft van zijn nomi
naal leger beschikbaar voor mobilisatie, het
iu korten tijd 140.000 man met 378 stukken
geschut in China aan land kan zetteo.
En Rusland Zoolang de Transsiberische
spoorlijn nog niet is voltooid, kan het daar
niet tegen op. Het heeft alleen bij de hand
de troepen uit het Amur-district en Siberië,
d. w. z. een legerkorps en een divisie Kozak
ken, te zamen 50 000 man sterk.
Het is dus duidelijk dat Engeland door
Japan vooruit te schuiven, een liooge troef
uitspeelt tegen Rusland. Maar ook tegen
zich zelf. Want Japan zal, hoe vaster voet
het kiijgt, in het Verre Oosten een steeds
gevaarlijker concurrent worden voor de Oude
Wereld.
Duitschland staat pr tusschon in en tracht
den status quo te handhaven. Dat zelfde
willen ook Rusland, Japan en Engeland
in naam. De toekomst zal moeten uitwijzen
of de schoone woorden omgezet zullen wor
den in daden.
Zonderling is intusschen dat de Chineesche
gezanten nog altijd op hun post zijn. Vandaag
zal Pioux in de Fransche Kamer daatovei
interpelleeien. Hij zal de regeeting viagen
sOm welke redenen hebben de Chineesche
gezant te Parijs en zijn personeel hun pas
poort nog niet gekregen
De Chineesche gezant te Berlijn heeft den
Keizer zgn leedwezen betuigd met het zware
veilles, dat het Duitsehe rijk door het ver
moorden van den gezant Von Ketteler had
getroffen en namens zijn regeering de ver
trap, die broed was en. vrij steil naar de eerste
verdieping voerde, stond een ld eerenslan
daard. Aldaar brandde een gaslamp, door
een vitten ballon omgeven, en bij (fit schijn
sel knapte Walcker" zich een weinig op en
bracht zijn blcmd haar, dat al wat grijs begon
to worden, wat in orde. Daarbij schoot hot
hem. te binnen, hoe dikwijls hij hier gestaan
en zijn 'toilet vóór het binnentreden van de
feestzaal gemaakt had. Ja, dit huis was al
tijd letterlijk door de 'gelukszon bestraald
geweest. In de twee en dertig jaren, sedert
zijln oielit Elisabeth daarin als echtgenoot©
van Werlhof haar intrek had genomen, had'
zieh slechts eenmaal zoo iets als een schaduw
van treurigheid en 'teleurstelling daarover
verspreid in den tijd, toen (Lydia het ongeluk
met haar verloofde- moest doorleven.
„Twee condoleantiebezoeken in tweo en
dertig jaren! Gemakkelijker kan. mem. het
zijn vrienden wel niet maken," mompelde
Wakker en tarok zijn zwarte das recht, zonder
te bemerken dat zij daardoor juist heel ©maal
scheef kwam te zitten.
Aan de trap moest men «schellen om tot
de particuliere woning toegelaten to worden,
De bediende, die opendeed, was hier reeds
tien jareai in dienst, en Walcker gundei hem
altijd een joviaal schertsend woord'. Heden
hield hij dit bij geluk nog in op 'het oogen-
blik, waarop het hem over de lippen wilde
'komen. Biehl zette een ©dit begraferisge-
ziclit. Dit herimierde er Walcker aan, dat er
toch nog conveu'tioneele plichten bestonden
ent dat men niet met een vroolijk gezicht bij
een rouwdragende familie ikan binnentreden.
Bij! slaakte een) diepen zucht. Deze zucht
zekering uitgesproken, dat voor de schande
lijke misdaad volledige voldoening zou worden
gegeven.
Wel aardig, dat snamens zijn regeering."
Brodiick heeft het gisteren nog in het
Lagerhuis twijfelachtig genoemd of er wel
een georganiseerde regeering in China be
staat, met wie Engeland zich als in oorlog
zijnde kan beschouwen.
Brodrick gaf ook weer hoog op van de
eenstemmigheid der admiraals.
Ook de Amerikaansche regeering erkent,
volgens de bN.-Y. Herald", den oorlogstoe
stand niet. Staatssecretaris Hay zou dit aan de
mogendheden hebben te kennen gegeven;
de Vereenigde Staten hebben alleen schepen
en troepen gezonden ter bescherming hunner
onderdanen en hun belangen, tot ondersteu
ning der Chineesche regeering en tot herstel
dtr orde.
Ten slotte nog eenige berichten, hier en
daar bijeengelezen.
Een te Sharig-haï aangekomen koerier
die 27 Juni Peking verliet, meldt dat de
oproerige soldaten aldaar 100.000 man
sterk zijn. Het is hun echter niet gelukt de
gezantschappen binnen te dringen.
De gouverneur van Ilong-kong heeft het
aanbod van een Duitsch korps voor de ver
dediging der stad afgeslagen. Wel W'I 6ij
het korps voor politie-dienst gebruiken.
Zondagmorgen vertrekt de divisie Duitsehe
pantserschepen van Kiel. Schout-bij-nacht
Geissler zal de le divisie kommandeeren.
De eerste tolk bij het Duitsehe gezantschap
te Peking, Von der Goltz, is even vóór den
opstand der Boksers met verlof naar Duitsch-
land vertrokken. Gisteren kwam hg te Berlijn
aan. Hij heeft de reis over land gemaakt.
Dc Fransche generale staf.
De overwinning der Fransche regeering,
Donderdag in de Kamer behaald, is gisteren
bevestigd.
In den Senaat Meld Francik Chauveau1 nl.
een interpellatie over liet ontslag van gene
raal Dcianno als ohef van den generalen staf.
Hij wees op het ernstige feit dat men den
generalissimus Jamont heeft ontslagen, en
verweet Waldeck-Rousseau, het hoofd van
het legei- getroffen te hebben. De interpel-
lant stelde ©en moti-e van orde voor, waarin
de Senaat de maatregelen die het leger des-
oiganiseeren, betreurt.
De minister-president antwoordde, dat het
feit, waarvan do interpellant .sprak, .op zich
zelf veel ernstiger is dan in zijn gevolgen. Dc
minister van oorlog had het recht te d'oen
wat hij gedaan heeft. Als de verplaatsing van
enkele officieren het leger reeds desorgani
seerde, dan moest liet er wel treurig met het
leger uitzien.
Hij toonde verder aan dat uit geen enkel
artikel valt af te leiden, dat de chef van d'en
generalen staf niet onder de bevelen staat
van den minister van oorlog; deze moet ai-
tijd heb laatste woord hebben-
Wat mon wil, dait is niet het leger verde
digen, maai- zich verzekeren van invloed op
het degerdaartoe worden alle middelen aan
gewend. Men deed beter, aan het welzijn van
liet leger te werken, zich .met de behoeften
van hot leger bezig te houden. Maar de re
geering zal tooneiL dat zij zich niet laat bang
gold den lastige® dwang, dien hij zich moest
aandoen. Maar Biehl zuchtte -om zoo te spre
ken als antwoord', want hij wilde den notaris,
die blijkbaar d'iep onder den indruk van heb
sterfgeval was, toch laten blijken, dab hij in
nig in aller droefheid deelde.
„De dames venvachten, mijnheer den no
taris," zeide BieM, nog zachter dan gewoon
lijk sprekend, en deed een der drie witte,
groote deuren, open, die op het portaal uit
kwamen. Deze gaven den toegang tot drie
mooie in elkaar looponde vertrekken, de
pronkkamers van het huis, waar oude fami
lieportretten, geërfde meubelen en pronk
stukken in een gezellige orde eon bijzondere,
men kon zeggen, trotsche stemming te voor
schijn riepen. Door de broede ramen viel on-
dantks de gordijnen en overgordijnen rijkelijk
lielit. Op de vensterbanken stond een over
vloed wam bloemen. Werlliof had va.ni weelde
daarin gehouden.
Walcker keek in de rondte. De kamer,
'waarin hij werd! binnengelaten, was leeg, in
de beide andere verroerde zich niets. Een
huivering ging hem door do leden. Bij kon
alles verdragen, alleen geen nattigheid, en
nu bekroop hem do vrees, dat hij weer rheu-
matisme zou kunnen (krijgen. Hij zette zich
op een stoel dicht bij dc (kachel neer, waarin
achter Moscovisch
brandde.
Ergens ging een deur open, cm door den
tocht bowogen zich de gordijnen, Toen ver
schoon mevrouw Elisabeth Werlhof en achter
haar drie jonge dames.
Walcker stond op en snélde maar de wedu
we toe, die in tranen uitbarstte, toen zij. hem
glas
eon roode gloed
maken, eindigde de minister onder luide toe
juichingen.
'Eon door Morelleb voorgestelde motie, lui
dende: „De Senaat, de verklaringen en be
sluiten der regeering goedkeurende, enz."
werd met 164 tegen 91 stemmen aangeno
men.
Met 153 tegen 90 stemmen werd vervol
gens besloten, d» redevoering van den. heer
Waldeck-Rousseau aan te plakken.
De s'Libre Parole" opent een inschrijving
om den brutalen brief waarin Jamont ont
slag vroeg, overal te doen aanplakken.
De nationalistische pers verheerlijkt Jamont
en schuimbekt tegen zijn opvolger Brugère.
Een nieuwe reden tot woede en veront
waardiging voor de nationalisten. Kapitein
Freystatter, de man die de onwettigheid van
het eerste vonnis over Dreyfus geveld, aan
't licht bracht, is tot bataljonchef bevorderd.
Zuld-Afrlka.
Er komen nu bijna geen berichten meer
uit Zuid-Afrika. De Engelschen zijn nog
altijd bezig met hun klopjacht op De Wet,
Buller seinde gistermorgen uit Standerton
dat Clery, van Grenlingstad komend, zich
bij Zuiderbosch heeft vereenigd met de
brigade-IIart die van Heidelberg kwam. Clery
had slechts geringen tegenstand ontmoet.
Maar waar is De Wet? Dat schynt nie
mand te weten.
Volgens een telegram van Roberts van gis
termorgen hebben de Boeren weer een Engel-
sche patrouille gevangen gemaakter wordt
echter niet bij gezegd waar.
Beweerd wordt dat de Engelschen, door
Kosi-land opgerukt, Komatipoort hebben be
zet. Waarschijnlijk is dit niet.
Gemengde üffedcrïecllngen.
De enquête-commissie naar den verplegings
dienst in Znid-Afiika. bestaat uit twee medici
en den lord-rechter Romer. Labouchère vond
daarin het geneeskundig element te overwe
gend en stelde gisteren voor verdaging van
het Lageihuis bij wijze van protest. Ook
CampbeH-Bannerman, Asquitli en de tory
Sanderson meenden dat deze commissie geen
vertrouwen kon wekken; >le eerste wildeer
nog twee keken in benoemd zien.
Halfour stemde daarin toe, eu Labby trok
zijn voorstel in.
In het Lagerhuis las Chamberlain gisteren
een telegram voor, meldende, dat gouverneur
Hodgson op 23 Juni Kumassi mot 600 jn-
Jandscha soldaten 'heeft verlaten met het
voornemen zich door ite slaan naar Cape
Coast. Een kleine strijdmacht werd te Kn-
ma.ssi achtergelaten met proviand tot 15
Juli. 'Do bevelhebber van de ontzettingsko-
lonno maakt zich sterk, tegen dien datum
Kumassi te zullen ontzetten.
'Het hof van assises van Brabant heeft bij
breed gemotiveerd vonnis Sipido, die den
aanslag op den prisn van Wales deed, vrijge
sproken, zijn invrijheidstelling gelast en hem
tot den 'leeftijd van 21 jaar ter beschikking
van de regeering gesteld.
De anderen beklaagden, Puchot, Meert en
Meire, werden eveneens vrijgesproken en in
vrijheid gesteld.
zag. „Kom, kom zei de hg, „de tijd zal het
wel verzachten. Wij moeten immors allen
sterven." Het was hem niet gegeven, mooie
en nieuwe woorden to vinden, als er d'aarbij
geen waar gevoel in hem wakker werd.
Maar de weenende vrouw had er blijkbaar
weinig behoefte aan om maar hem. te luiste
ren. 'Da handdruk, de klank der bekende stem
dat was haar reedis vertroostend.
„Dë moeilijkste uren zijn toch die, welke
wij nu pas kobben, doorgestaan," zeide zij,
haar tranon drogend, „toen zij1 hem zoo het
liU's uitdroegen en teen wij allen alleen ach
terbleven en dan boven rijn leego zieken
kamer het is opeens, alsof er aam alle be
zigheden een einde gekomen en alsof ons le
ven op aarde doelloos geworden was."
Walcker dacht ietwat cri.ti.ek„Natuur
lijk, na al dio opeenstapeling van plechtig
heden, van tranen en rouwmisbaar dan
möeb heb aan die vrouwen wel voorkomen,
alsof zij nu niets meer te doen hebben."
„Hoe is (het op het 'kerkhof geweest en hoe
heeft Hungar gesproken V' vroeg de jong© me
vrouw Werlhof. Zij was Henri's vrouw, heet
te eigentijk Elisabeth en waa, evenals haar
•schoonmoeder, een Merkers, een lui van de
groote, uitgebreide familie Merkers. Zij werd
daarom sedert haar engagement 'tca* ouder
scheiding Liesbeth genoemd en liet haar
voornaam ook zoo op haar kaartjes drukken.
Liesbeth was klein van persoon en reikte haar
(schoonzuster slechts bijna tot aan de schou
ders. Zelfs mevrouw Elisabeth Werlliof, of
schoon nog beneden de gemiddelde lengte,
stak nog boven haar schoondochter uit.
„Hoe het op heb kerlkhof geweest ia? Nu,
De Fransche Kamer heeftde instelling van
een koloniaal leger aangenomen met 469
tegen 41 stemmen.
Max Regis en zijn vriendeo Geaude en
Gobillon zijn, van Barcelona komende, te
Ceibère op de Spaansche grens gearresteerd.
In het gebergte van Sparta heerscht op
stand onder leiding van den gewezen majoor
der infanterie Phikioris. De opstandelingen
zijn slaags geweest met de troepen op eenige
mijlen van Sparta3 officieren werden ge
dood en 12 man gewond.
Die te Kansas City vergaderde democrati
sche conventie heeft een program, aangeno
men, waarbij heb imperialisme der Ameri-
kaanecbei regeering wordt gebrandmerkt,
vooral de politiek ten opzichte van de PM-
lippijnen en Cuba, en de trusts worden ver
oordeeld. Verder wordt daarin ©en onmiddel
lijke en onbeperkte aanmunting vam goud en
zilver in de verhouding van 16:1 verlangd,
het (kwalijk verborgen samengaan der repu
blikeinen met Groot-Britannie veroordeeld,
en sympathie uitgesproken met de Boeren.
F. M. Knobel.
In de „Tel." schrijft de heer F. S. eenige
herinneringen aan do carrier© van onzen mi
nister-resident in China, den. heer F. M.
Knobel, wiens dood de schrijver reeds als
vaststaande aanneemt
Het lijdt thans wel geen twijfel meer, of
ook onze minister-resident in China, de heer
Frits M. Knobel,, is als slachtoffer gevallen
onder het moordende staal van UMneesche
horden.
Schrijver deze9, die jaren lang in vriend
schappelijke betrekking heeft gestaan tot
den beminnelijken, energieken en kundige®
ambtenaar, kan uit zijn hernmering het vol
gende omtrent Knobel'e carrière mede doelen.
Knobel werd in 1855 te Amsterdam ge
boren, en werd oorspronkelijk voor het ta
baksvak bestemd. Zijn liefde voor studie em
een onbedwingbare lust om vreemde landen
en volkeren te loeren kennen, deden hem ech
ter besluiten zich te bekwamen, voor het «sa
men van leerling-consul. In 1878 slaagde
Knobel als zoodanig en werd spoedig daarop
aan het Departement van Buitenlandsclie
Zaken werkzaam gesteld. Reeds spoedig wist
hij zich bij vélen bemind te maken. Groot
niuriekbefhebber (hij speelde niet onverdien
stelijk piano en had een zeer goede stem) hadi
hij weldra een uitgebreide® lering van vrien
den, die zich gaarne bevonden in het gezel
schap van. den weetgieriger!, vlijtigen jongen'
leerling-consul.
In 1881 werd Knobel tijdelijk werkzaam
gesteld bij het gezantschap te Berlijn en
bleef daar geruime®, tijd. Het verblijf in
Duitgcliland's hoofdstad heeft bij Knobel1
steeds aangename herinneringen wakker ge
roepen. Hier toch kon hij zich in zijn vrije
uren ook met zijn liefhebberij,, de muziek, be
zig houden. Hij. nam er les in zang bij onzen
Arnold Spoel, thans leeraan aan de Konink
lijke Muziekschool te 's-Graveaihage.
Van Berlijn, voor slechte korten tijd naar
Den Haag terug verplaatst, werd Knobel
ini aanmerking genomen, dat Schney hier al'
bij het 'lijk had gesproken en aan (Hungaa- na
tuurlijk veel wat er te zeggen viel, voor de
voeten weggemaaid had, heeft Hungar het
heel mooi gemaakt. Mij moet go echter naar
zoo iets niet vragen. Maar alles bij elkaar "ge
nomen, ging het heel plechtag toe cru was de
deelneming kolossaal," zeide Walcker.
„Och ja, men heeft in dezo dagen zoo recht
de liefde en de vereering kunnen opmerken,
welke die arme lieve papa genoot," vervolgde
Liesbeth ietwat pathetisch. „Mijn mani zal
den ©en of anderen bijzondere®. vorm van
dankbetuiging moeten uitdenkon."
Lydia, die er bleek uitzag, donkere oogen
had en mooi mocht heeten, evenals haar
broeder Henri, ergerde er zich over, dat Lies
beth zoo het woord voor allen opnam. Zij
richtte het trotsche hoofd op en zeide opeen
scherpen toon„Die dankbetuiging is onze
gemeenschappelijke zaak. Zij zal in den gewo
nen vorm gesteld worden. Mama zal kaarten
rondzenden en namens de nagelaten betrek
kingen bedanken."
Do kleine, dikke Liesbeth keek naar haar
slanke schoonzuster op.
„Je vergeet, dat Henri nu toch de chef en
de representant der familie is," zeide zij zon
der er zich van bewust te zijp, dat haar ge
laatstrekken en haar toon een naïeve genoeg
doening verrieden.
„Chef van de firma., niet van de familie
zeide Lydia kortaf.
„Dat is niet van elkaar te scheiden. Niet
waar, mama vroeg Liesbeth.
Wordt vervolgd.)