P1 54*" Jaargang. No. 10289. een OHBERWIJZER met alle J. TJit één wieg. i Donderdag 12 Juli 1900. i: if Kennisgeving. m If If 1! li BUITENLAND. ff ft I ïj 4 4 iï ri fff iri. SCHIEDAMCHE COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaar ding en 0,1.25. Franco per post fl. 1.65, Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. BureauBotcrstraat 68. iedere regel Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92 meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Uleinm advertentiën opgenomen tot den prijjs van 40 cents per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intcrc. "Telefoon 3fo. 123. Burgemeester en wethouders van Schiedam, Gelet op art. 219 der wet van den 29sten Juni 1851 {staatsblad no. 85), regelende de samenstelling, inrichting en bevoegdheid der gemeentebesturen, Doen te weten: Dat de reLening en verantwoording van dc inkom sten en uitgaven der gemeente, over het dienstjaar 1899, op heden aan den raad is ingediend, en tege lijk op de secretarie der gemeente voor een ieder ter lezing is nedergelegdterwijl die rekening tevens, tegen betaling der kosten, m afschrift aldaar ver krijgbaar is gesteld. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den lOden Juli 1900. Burgemeester en wethouders voornoemd, VERSTEEG. De secretaris G. J. BISSCHOP. Aan de 1ste Openbare Tusschenschool (Hoofd de heer J. C. Sander), te Schiedam, wordt gevraagd Jaarwedde f500.benevens f 100.voor hoofdakte, f 50.voor akte handteekenen. Bovendien kan zjj wegens diensttijd 4 maal (om de 2 jaar) telkens met 150.worden verhoogd. Sollicitatiestukken franco in te zenden aan den Burgemeester vóór 15 Juli a.s. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 11 Juli 1900. De oorlog met China. De kansen voor het behoud der Europeanen te PekiDg zijn nog gestegen. Eerst heette het dat prins T«ching de gezantschappen beschermde tegen de partij van prins Tuaotoen verluidde dat de Kei zerin-Weduwe liet bewind weder m handen had genomen eindelijk vernemen wij dat de vreemdelingen een der prinsenpaleizen bezet hebben, terwijl de Britsclie legatie als schuil plaats dient voor de inlandsche Christenen. Dat de Keizerin-Weduwe door een tegen- revolutie het bewind weer in handen heeft gekregen, is niet onmogelijk. Vreemd is het echter dat zij in haar bericht, door ijlboden naar Nanking overgebracht, niet gewaagt van de vreemdelingen. Wel zegt een vroeger lelegreui uit Shang hai dat de Keizerin, volgens geruchten, den onderkoning van Nanking gevraagd heeft bij de mogendheden tusschenbeide te komen, opdat haar leven gespaard worde, wanneer de Europeanen Pf/king binnenrukken. Men zou daaruit kunnen afleiden dat het geweten der Keirerin niet gerust is. Wanneer er nu te Peking nog Europeanen Een roman VAN IDA BOY-ED. 8) MMva deed haar best om aan te hooron, hoe Walcker nu den aanvang van het testa ment voorlas, waarin overledene voor eerst zijn vermogen opsomde, (bestaande uit dit huis, een graianpakhuis, verscheidten hout schuren, staatspapieren, aandeden .in schepen en bezittingen in graan cn hout. Plotseling schoot heb 'haar te binnen„Als ik! er als dochter nog eenige zeer hartelijke woorden van dank aam toegevoegd! haid Zeker, diah zon aardiger geweest zijn, dat zou meer tot zijn gemoed gesproken bobben. Malve kon niet begrijpen, dat deze goede in val haar nu eerst te binnen schoot. „Set vermogen, dat mijn ©chtgenoofce, Eli sabeth, geboren Merkers, mij tien huwelijk meebracht, twee honderd en vijftig duizend Mark, ligt onaangeroerd in Pniisuxlie con sols. Evenzoo laait ik aan mij|n erven na, on verminderd' het erfdeel, dat ik van mijn va der ontving Hier hield Waloker even op en manoeu vreerde weder met zijn grauwen zakdoek, maar bemerkte plotseling do iktour daarvan eu stak hem haastig in zijn zak, volkomen ze- hm*, dat niem'aad dit gemerkt had. j,Onverminderd V' dacht Lydia en richtte heb hoofd op. Als iets haar aandacht trok, als rij scherp nadacht, had zij de gewoonte, haar gelaat een weinig op te heffen ©li in de verte te kijken. Toen Isa Walcker de bepalingen, voorwel in leven zijn, dan legt deze omstandigheid den mogendheden den duren plicht op de uit zending van een ontzettingsleger naar Peking te bespoedigen. De vraag is echter of men daarvoor niet Japan in den arm zal moeten nemen, en dat willen de meeste mogendheden niet aan. Nu reeds heeft Japan het grootste aandeel in de krijgsoperaties, zoodat Reuter's bureau, in deze het orgaan der Engelsche regeering, het denkbeeld oppert Japan als belooning het protectoraat over Korea toe te staan op dezdfde wijze als het Engelsche protectoraat over Egypte. Niet zonder reden merkt de sKöln. Zig." op dat Rusland daar niet voor te vinden zal zijn, zoodat Japan zich met een geldelijke schadeloosstelling zal hebben te vergenoegen. De moeilijkheid is inderdaad groot. Het gevaar bestaat dat Japan vasten voet krijgt in China en dat wèl het Chineesche gevaar bezworen wordt, maar voor de Europeanen daarna zal oprijzen een dreigender, een ge- geducliter spook Azië voor de Aziaten. Een lens die reeds lang de leus van Japan is. In het Lagerhuis is gisteren door Ashmead Bartlett de vraag gesteld of Japan bij het begin der Chineesche crisis geen troepen naar China gezonden had die voldoende zouden zijn geweest om de orde te herstellen, omdat Rusland zich daartegen had verzet. Brodrick antwoordde dat de regeering er niets van wist dat de Russische icgeering op eenige wijze een weigerende houding had aangenomen. Bartlett vroeg toen of Japan's besluit om versterkingen naar China te zenden afhan kelijk was van de toeslemming van alle mogendheden, en zoo ja, of die toestemming v/as geschonken. Biodrick ging hier niet op in, maar ver klaarde wei dat Japau geen voor waai den had gesteld voor het zenden van troepen. Enge land onderhandelt daarover met Japan sinds 13 Juni. Den 22sten had de regeering haar zaakgelastigde te Tokio opgedragen de Japan- sche regeering in kennis te stellen van den kritieken toestand te Peking, en dat van Indië versteikingen naar China zouden gaan, daarbij de Japansche legeering wijzend op het noodzakelijke van onrnidd. llijk handelen. Van den Engelschen gezant te Peking, zoo ging Brodrick voort, zijn telegrammen tot 28 Mei. In dat laatste telegiam bescluyft hij een onderhoud van den voriger, dag met prins Tsching, waai in deze al> bevelhebber der tioepen in Peking zijn voornemen had te kennen gegeven om persoonlijk voor de veiligheid vau alle vreemdelingen in te staan. Des ondanks bad men besloten troepen te zenden om de gezantschappen te bewaken. Er was toen echter nog geen aanwijzing geweest dat men een aanval op de gezant schappen in den zin had. Veel wijzer worden ivij uit dit alles niet. Maar terwijl Engeland Japan pousseert, schijnen Rusland, Duitschland en Frankijjk, met Oostenrijk en Italië in Duitschland's gevolg, het zelf te willen klaarspelen. Uit sluiten kan men Japan met dat al niet. Volgens de »IIerald" te St. Petersburg is waar zouden vrouw en 'kinderen voor gelij ke doelen erven, maar toch verwachtte Werl- hof, dat geen rijner 'kindereu de uitbetaling van zijn orfdeiel zou vorderenalleen wan neer bijzondere levensomstandigheden ar Wolfgang, Lyd'ia of Malve toe drongen, noch- thans eon gedeeltelijke of geheel© uitbetaling to verlangen, verzocht de ©rflalter, diait men zich (ten behoeve van liet huis M. H, Werlhof vriendschappolijik een uibkoeaing van kapi taal bijl termijnen zou getroosten. Henri knikte daarbiji. Ook rijn broer en zijn zustere waren niet verrast. Hun overle den vader had verstandige en algemeen ge bruikelijke maatregelen in den vorm van een wenseh gekleed; andere 'hoofden van huisge zinnen maakten daarvan aan hun erfgenamen een bevel. Dat kwam op hetzelfde neer. Al leen was de vorm, die door hun vader (geko zen was, minder hard. Het testament was drie jaren geloden, ter stond na Henri's huwelijk, gemaakt. De oud ste zoon was tot executeur-testamentair be noemd. De onmondigheid! van Malve was niet voorzienWerlhof had heb misschien wel ondenkbaar geacht, dat 'hij' zou moeten sterven, voordat zijn jongste dochter haar een-en-twintigste jaar had bereikt. Een oogenblik lang lieerschte er een diep stilzwijgen. Mevrouw Werlhof en haar kin dleren waren door de droogheid der bepalin gen verrast, ja teleurgesteld. De overledene had van mooi© woorden gehouden .en aan iedere farmliegebeurtoniE een bijzonder ca chet weten te geven door begeleidende, ver klarende en vermanende woorden. Het eerste woord sprak Henri. „Je bent over weinige dagen twintig jaar oud," zedde Piij. „We kunnen voorstellen, dat je terstond knondigj verklaard' Wordt." bestaat er zelfs een verdrag tusschen Rus land en Duitschland in zake China dat beide staten dwingt gemeenschappelijk te handelen. Te Berlijn weet men pchter, volgens de »Kóin. Ztg.van zoodanig verdrag niets, en ontkent men het bestaan er van. Wél is herhaaldelijk vriendschappelijk vau meening gewisseld over de Chineesche crisis, waarbij de overeenstemming van Rusland en Duitsch land gebleken is. Wat de maatregelen der verschillende mo gendheden aangaat, het volgende: Uit Kiel is gisteren nog vertrokken de kruiser Brussard. Over een dag of tien zal een transportschip vertrekken met pro viand en ammunitie. Ook gaan vijt nieuwe torpedobooten naar China om depêches van het kruiser-eskader over te brengen. Duitsch land zendt ook een hospitaalschip. De Fransche Kamer heeft gisteren 14 X millioen toegestaan voor de expeditie naar China. Uit Toulon vertrok een transportschip met 800 man. Rusland laat nu dbor drie kruisers eon geregelden dienst onderhouden tusscben Ta-ku en Port Arthur, terwyl ook schepen zijn gezonden om op de Pei-iio het verkeer met Tien-tsiu te onderhouden. Voorts zullen uit Transbaikalië kozakken naar Ta-ku gaan, waarheen ook reeds versterkingen uit Wla- diwostock zijn gezonden. Van de vrijwillige kruiservloot zyn reeds drie kruisers van Port-Arthur en Wladiwoslock naar Ta-ku gegaan ter beschikking der regeering; de andere elf staan ook ter dispositie. Amerika zendt zoo snel mogelijk 500 mari niers uit. Oostenrijk zendt voorioopig geen troepen meer. En nu de toestand in China. Een attaché van het Chineesche gezantschap te Londen gelooft niet dat de meerderheid der Chi- neezen den opstand der Boksers toejuicht, die nochtans grooter omvang heeft aangenomen dan men te Pek:ng aanvankelijk dacht. Hij geloof niet aan de vergiftiging der Keizerin en van den Keizer, en denkt dat prins Tsching zich in ieder geval wel kan hand haven, al zal hij wellicht niet offensief kun nen optreden. In het Nooiden breidt de opstand zich uit, met name in Shan-tuog waar de Duitsche concessie Kiau-tscliau ernstig bedreigd schijnt te worden. Daarentegen is het in de Yang-tse-provin- ciën nog rustig, en alles haogt er van af of dit zoo zal blijven. Een telegiam aan de sDaily Mail" doet daaraan twijfelen. De onderkoning van Nan king zou zich verplicht achten de beveleu uit Peking legen de vreemdelingen te ge hoorzamen. Zoolang de strijd alleen in het Noorden woedt, zouden de gouverneurs der Yang-tse-provinciën neutraal blijven maar verplaatst zich de strijd naar het Zuiden, dan zouden zy paitij kiezen tegen de vreemde lingen. Boven twijfel verheven is dit bericht niet. Te Tien-tsin is de toestand nog steeds zeer kritiek. Den 3den js er hevig gevochten. „Voor mijn part vind ik liet good," wild© Malve reeds zeggen. Maar overijld, altijd ge dreven door de ontembare zucht, rich als autoriteit, als echtgenoot© van den „chef" te laten golden, merkte Liesbeth aan„Zooals vanzelf spreekt, zullen wij dat doen." Malve gevoelde, zonder haar zuster aan to kijken, dat deze van ergernis trilde. Haar schoonzuster kalm en fier in het ge zicht ziende, zeide Malve: „Neen. Ik ver zoek oom Waloker en mijn broer Wolfgang mijn voogden te zijn." „neel goed! Heel geschikt'" riep Lydia uit. „Dat heeft veel van een votum van wan trouwen tegen mijzeide Henri geergerd. Walcker verklaarde „Mijn lieve kind, ik neem die taak zeer gaarne op mij. Maar de afdoening der zaken is oneindig veel gemak kelijker, ja is doodeenvoudig, als daar geen voogden en geen raad van voogdij te pas ko men. Ik zou wel eens in de noodzakelijkheid kunnen komen, aan Henri zwarigheden in den weg te leggen, alleen omdat het een of andere strenge voorschrift van den raad van voogdij mij dit ten plicht maakt." „Waar gezonde toestanden bestaan, kun nen er ook door een voogd geen moeilijkhe den ontstaan," merkte Lydia bits aan. Aan Malve was het in den grond der zaak volkomen onverschillig of zij een voogd had of niet. Haar eerste verklaring had zij iri de opwelling, naar den wenseli van Lydia te handelen, afgelegd. Maar omdat zij dit nu eenmaal had gezegd, bleef zij er hij. Zij wenschte niet, dat iemand zou denken, dat rij geneigd was om naar iemands pijpen te dansen. Men sprak over en weer. En daar Henri wel zag, dat ook Wolfgang en Lydia een De Russen en Japanners trachten toen tever geefs de Chineesche kanonnen die jgoed werk deden", te nemen. Daarentegen be schadigde het Chineesche geschut het groote kanon der Terrible, en later kwam een Chineesche granaat midden in de Europeesche batterij neer, 3 man wondende. De Japanners hadden 1 officier en 2 man gedood, 20 man gewond. De Russische en Chineesche verliezen waren onbekend. De burgers, de vrouwen en de kinderen hadden een toevlucht gezocht in kelders; men zou trachten de laatsten naar Ta-ku en vandaar naar Tschi-fu of Japan te zenden. De Duitsche gezant moet afschuwelijk ge marteld zyn, voordat men een eind aan zijn leven maakte. Hij werd tot aan den hals begraven en daarna werden zijn oogen eu zijn tong uitgerukt. Xulü-Afrlkn. 'fc Is te betreuren dat weder mannen van aanzien in den Vrijstaat de hoop 'hebben op gegeven dat zij zelf3 den raad .hebben dur ven geven een poging te doen bij Steyn op dat ook deze van verder verzet zal afzien. Wij hopen en gelooven dat Steyn er an ders over denkt. Er kan nog veel gedaan worden; de Boeren geven dagelijks opnieuw het bewijs dat de guerilla hun is toever trouwd. Van do omsingeling van Dc Wet, waar voor Roberts een groot deel rijner troepen heeft moeten missen, is tot nu toe niets te recht gekomen. De Wet en Steyn zijn naar het Zuiden getrokkentoen Rundie bij Se- nekal een verkenning deed, waren de Boe ren gevlogen. Zoo behoort het ook. Telkens weg om tel kens opnieuw te verschijnen. Ook in het Zuiden van Transvaal worden de Engelschen nog voortdurend lastig ge vallen ten Westen van Standerton, waar heen Buller weer is teruggekeerd. Het Engelsche leger wordt voortdurend sterk geteisterd door ziekte. Bij Senekal zijn nu ook typheuse koortsen uitgebroken. Lord Roberts seint weer eenige verliezen 6 dooden, waaronder 1 kapitein en 1 luite nant der Imperial Horse, 11 gewonden en 2 vermisten bij Bronkh orstsp rui f (ten Oos ten van Pretoria)een dozijn dooden en ge wonden bij Rustenburg. De door de Afrikaander-meet'iug van Graaf Runet uitgezonden vredesdeputatie bestaande uit de heeren prof. de Vos, D. J. de Wet, R. P. Botha, P. L. du Plessis en ds. A. Moorrees, predikant aan de Paart, is in Engeland aangekomen. Zij zal geheel "lfstandig handelen. In heit hotel waar de heeren te Londen afstapten, werd hun, zoodra bekend werd wie zij waren, verzocht hun biezen te pak ken. Had Olivo Schreiner niet gelijk, toen zij Zondag 1.1. op een vrouwenmeering te Kaap stad tegen de inlijving der republieken ver klaarde dat het een schande is van Engel sche afkomst te zijn? De Boerendeputatie te Parijs is gisteren voogdijschap voor Malve wenscliehjk acht ten, schudde hij Walcker ten slotte de hand en verklaarde, dat Malve geen beteren be hartiger van haar belangen had kunnen kie zen. Hun moeder, die er zwijgend bij gezeten had en zich al ongerust 'had gemaakt, dat er twist zou kunnen ontstaan, gevoelde zieli ge lukkig. Zij bewonderde Henri, dat lnj er zich maar m schikte, ofschoon het toch veel van een votum van wantrouwen weghadmaar zij bewonderde ook haar andere kinderen, die zooveel omzichtigheid lieten blijken. Walcker had echter nog iets mee to dee- len. „Ik heb," zeide hij, „nog een brief voor te lezen. Jo man, beste Elisabeth, heeft mij dien eenige dagen na het maken vau het tes tament gegeven, met de opdracht, den in houd mee te deeleu, zoodra wij zijn uiter sten wil samen zouden gelezen hebben." Mevrouw Werlhof begon te weenen. „Maar mama!" riepen haar dochters cn streelden haar hand en wangen. Walcker wachtte een oogenblik, todat hij zag, dat mevrouw Werlhof pogingen deed om zich goed te houden. Het was hem on aangenaam te moede. „Dat zal een echt Werlhofsche pronun- ciamento zijn," -dacht hij bij zich zelf, toen liij nu den brief uit elkander vouwde. „Mijn dierbare kinderen," begon hij te le zen, cn terstond barstte ook Malve iu tranen uit. „Als jullie zóó begint, dan komen wij niet verder," riep Walcker barsch uit. „Houdt je toch wat bedaard!" zeide Wolf gang. Walcker begon weer ©enigszins gemelijk: „Dus nog eens„Mijn dierbare kinderen, „Het testament, waarmee ge zooeven ken- door den minister van buitenlandsdhe zaken ontvangen en gaf kaartjes af bij Waldeck- Rousseau. Frankrijk. De Fransche Kamers zijn gisteren geslo ten. Maar nog eens hebben de nationalisten in de Kamer een aanval beproefd! op de regee ring, en wel bij de behandeling van het ont werp betreffende de suppletoire begrooting voor heb uitdeelen van ridderorden ter gele genheid der tentoonstelling. Berry betreurde de afwezigheid van den minister van koophandel; hij wilde met dien minister spreken over de keuze van en kele leden der jury, ondanks de houding der meerderheid, die zich slaafs onderworpen be toont aan de regeering. Voor deze woorden werd de censuur uit gesproken over Berry. Te midden van het lawaai, geklepper met lessenaars en uitroepen der linkerzijde, be schuldigde Berry den minister van koop handel Millerand, de dagbladen te hebben omgekocht om zijn houding goed te keuren, en in de jury voor de Tentoonstelling iemand benoemd te hebben die vroeger met de justitie in aanraking is geweest. De afgevaardigde Baudry d'Asson liep in de ruimte voor de tribun© en scheen een aanval op den zetel van den president der Kamer te willen doen, doch werd tegenge houden. Nadat dit incident voorbij was, las de mi nister-president Waldedk-Rousseau heb be sluit voor tot sluiting der zitting. De linter zijde riep „Leve de Republiek!" Lazies ant woordde: „Leve de revolutie!" Baudry d'Asson schreeuwde„Weg mét de Repu bliek. Leve de Koning De zitting werd daarna opgeheven. In den Senaat las de minister van justitie Monis het ibeluit tot sluiting der zitting voor. Cteaiengde fflededecltngen. Tegenover de aantijgingen der clerjcalen en der conservatief-liberalen verklaart de nPeuple", het orgaan der Belgische socia listen, dat dezen alleen ijveren vóór alge meen kiesrecht, niet tegen de evenredige vertegenwoordiging en de monarchie. Mr, Lambert, de advocaat van Sipido, is in hooger beroep gegaan tegen de opgelegde straf van plaatsing in een verbeteringsge sticht, wegens den kwajongensaanslag op den prins van Wales. Sipido is intusschen verdwenen. Waar schijnlijk is hij met zyn vader naar Parijs. Beweerd wordt dat Marchand naar China zal worden gezonden. Om hem kwijt te wezen, beweren de nationalistgp. Gisteren is de Beiersche troonopvolger prins Ruprecht getrouwd met prinses Gabriele Marie in Beieren. Te Gmunden werd het veelbesproken hu welijk voltrokken tusschen prins Max van nis gemaakt hebt, sprak tot u in koude woorden, en uw harten zullen zich misschien gekwetst gevoeld hebben, op zulk een oogen blik over geld en geldswaarden te moeten liooren. Laat, nadat de man van zaken en het hoofd des huizes geproken hebben, nu ook den vader aan bet woord komen. Hij heeft u weinig te zeggen. Slechts één bede spreekt 'hij uit, en wel deze, dat ge elkander steeds moogt Liefhebben, zooals hij het u ge leerd heeft. Do vrede in de familie ga u ho ven alles. Want in dezen en door dezen zal het aanzien eu de welstand der familie ver hoogd worden. „Uit één wieg zijt ge voortgekomen, en in één graf zult ge eenmaal rusten. Vergeet nimmer, dat voor u dit gemeenschappelijk begin en einde een vermaning is om ook deft langen weg, die daartusschen ligt, in een dracht te zamen te bewandelen! Uw belan gen zijn dezelfde. De welvaart van den een is een voorwaarde tot liet geluk van den ander. „Als ge eensgezind zijt in een groote le- vcusquaestie. die een uwer betreft, dan rij u dit tot een teeken, dat mijn zegen op uw besluiten rust. „Mijn kinderenDe natuur heeft 't u ge makkelijk gemaakt, u onder elkander lief te hebben, want zij gaf aan ieder van u reden om op de drie anderen trotsch te rijn. Hebt elkander liefDit is het testament van „Uw vader." Wordt vervolgd.) "if1! t*- e V r 1» X A I fc kj 11- s jSÜ

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1