54"' Jaargang. Zaterdag 14 Juli 1900. Uit één wieg. No. 10291. BUITENLAND. Transvaal en Oranje-Vrijstaat. BINNENLAND. Uit de Staatscourant. SCHIEDAM! :CHE COURANT Deze courant verschijnt dage] ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moet,erf des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau: Boterstraat 68. Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die rij innemen. Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden zoogenaamde Mei*»» advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Xnterc. Telefoon Aio. 123. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 13 Juii 1900. De oorlog met China. Terecht vraagt men zich af hoe de Chi- neeeahe ambtenaren, aan de geruststellende berichten komen die rij over de Europeanen te Peking verspreiden. Wanneer rij berich ten uit Peking hebben, waarom wordit dan van de Europeanen, van de gezanten in de eerste pfats niets vernomen Het heeft ,er waarlijk al den schijn van dat Europa zich bij den neus laat nemen. In een brief, te Shang-hai uit Peking ontvangen, wordt gezegd dab op den dag van verzending (24 Juni) de Eiuropcanen in de hoofdstad in doodsgevaar verkeerden. Zij werden belegerd, door 30,000 Ohineesche soldaten en lualdden nog slechts voor drie dagen voedseL D'e ge zantschappen van Nederland, Italië, de Ver- eenigde Staten en een deel van heb Bribsdie gezantschap Waren verbrand. Die 24ste Juni was blijiklbiaar een kritieke (kg. Dien. datum draagt ook liet bekend» akrmeerende schirijven van den. douane-di recteur Hart. Wij zullen nooit de Waarheid kooren, voor- dab de Eriropeesdhe troepen zach van Peking lebben, meester garrfaakt. En dan nog slechte, iadietn rij werkelijk nog Europeanen in leven vmden. Nhx wordt gezegd da'b 30,000 Russen naar Peking rukken. Gisteren zeiden wij dat Ruslan'd rich meer tot Mandsdkuirije schijnt te bepalen. Volgens d» „Standburd" evenwel heeft Rusllland aan de mogendheden kennis gegeven dialb rijn solda ten bevel hebben ontvangen om Mandsdhu- rije bannen te trekken, maair de Russische troepen niettemin zullen blijven deal nemen aan de operaties der mogendheden te Ta-ku en te Taen-tsin. Aa.n deze mededeelmg zou toegevoegd zijn dat Japan tegelijkertijd groote tiroepenafdee- Ingen 'ban zenden om het internaltionale le ger te versterken. Van die genadige permissie maakt Japan Mijikbaor gebruik door 50,000 man naar Chi na te zenden. Of zou 't dit ook zonder Rut land's toestemming hebben gedaan? 't Is best o o mógelijk, Intiasgdhen worden de berichten nog steeds verwarder en 'fc eonige wat met zekerheid is bekend, is dat de Europe esclie strijdmadlit veel te gering is. Wijl hebben reeds gemeld dat de Keizer (die eerst vermoord heette) een smeekschrift aan de mogendheden zou hebben gericht. Daarin verzekert de Keizer dab de Eturopec- seh» mogendheden ongelijk hebben a'ls rij waarlijk gdlooven dalb de Ciiineesohe regee ring de Boksera heeft geholpen. Hij vraagt zélfs hun hulp om de onlusten te onderdruk ken en Met voortbestaan van de tegenwoor dige regeemng te verzekeren. In een telegram aan d« Jlapansohe regee ring spreekt dei Keizer voorts rijh diepe droefheid uit over den moord op den kanse l-er van de Japansdhe legatee. Van den moord op den Duitsahen gezanlt gewaagt hij niet, waiaruait de „Daily Express" Elan roman. VAN IDA BOY-ED. 10) „Mijn kinderen," zeide rij vol waardig heid, „weten de goederen dezer aarde juister te taxeeren; rij houden geld niet voor liet voornaamste bezit. En overigens zijn zij im mers, zij heb ook maar bescheiden, bezorgd. Voor de buitenwereld te pronken, behoeven zij niet. Zij heeten Werlhof." Wa' -kcr was een weinig getroffen. „Alsof ®ea den overledene hoort," dacht hij. Hij drukte zijn vriendin de hand en zeide tegen Henri, dab hij zich te zijner beschikking stelde, als rij dadelijk aan de boeken wilden gaan. Zij gingen heen, en Liesbetli met. hen, die verklaarde, dat haar vader ongesteld was eri dat rij eens naar hem moest gaan kijken. „Zij heeft haast," dacht Lydia vol bitter heid, „zij moet aan den ouden Merkers ver tellen, hoe het met de nalatenschap van Pupa staat."' En wat de oude Merkers wist, dat wist den volgenden dag de keele beurs. (Er was haast bij, als Jobst von Reuriebh B®t van vreemden vroeger dan van haar zelf zou vernemen, hoe de zaken stonden. 'De stem van Wolfgang deed haar op- schrikken. Deze jongste broeder was de lie veling van zijn moeder en zijn zusters. Hij uad als sbud'ent zooveel nieuwe tonen in dit deftige huis aangeslagen, hij had altijd) zoo- Af meent te mogen opmaken dat hij opgesloten is in rijn paleis en eigenlijk niet op de hoog te is van den toestand. Dalt prins Tuan, liet hoofd der Boksers, in een edict den. titel van Keizer heeft ge üsurpeerd, hebben wij evenmin onvermeid ge- latten. Nu vinden wij het volgende over den inhould van dht edict. „Wij vedkeeren nu niet meer in. dezelfde omstandigheden als toen onze vijanden on verwacht ons vredelievend volk overvielen en onze broeders bij duizenden doodden zelfs on der do muren van Peking,.' zegt Tuan. „Wij hebben nu verdragende wapens en zware kanonnen in overvloed. Bovendien zul len wijt niet langer onbelloond laten wie in dezen heiligen oorlog hebben gestreden. Al len dio getrouw blijven aan hun eed, zullen een overvloedige hoeveelheid rijst en warmen wijn ontvangen, opdat rij sterk en moedig zullen rijn. „De vreemdelingen rijn kleine en zwakke mensehen, die geen tegenstand kunnen bie den. Zij rijn alreeds verschrikt. Met óén slag zult gij ze allen vernietigen. „Straft ze goed en laat niet een van hen het leven houden." TJob Shang-hai verneemt de „Daoly Mail" andermaal dat Li-IIung-Tschlang, nu Woens dag 11., onverwijld naar Peking is geroepen. De correspondent is van oordeel dat men aan dit bericht niet te groote waarde kan hechten. _j.Er rijn niet weinigen," zegt hij, „die ver zekeren d'at de keizerlijke overheid te Peking voornemens is hem op te dragen het tob dus ver verborgen gehouden nieuws van een ver- sdiriikkelijlk treurspel aan de mogendheden mede te deelen aen te trachten als betmidde laar op te treden om haar wraak af te wen den. In elk geval is het -een slecht teeken; Li-Hung-Tschangfe reis spelt in geen geval goeds voor den vrede. De correspondent bericht voorts dat men te Shang-hai het gunstiger nieuws uit öbii- ncasohe bron uit Peking als onwaar be schouwt. Alle vluchtelingen uiit Tren-tsin zijn van oordeel dat de Europeanen te Peking rijn vermoord en de jezuïetenpaters te Shang hai die Volgens hem gewoonlijk goed zijn in gelicht, hebben berichten ontvangen, die het vreeselijik vermoeden bevestigen. Ook te Tden-tein riet het er slecht uit. De Europ-ecsche troepen zijn daar nieit bestand tegen de overmacht van den vijand, die bo vendien goed gewapend is. Zondag werdi uit Tsohi-fu geseind, dat het artlilleiiegeweeihib te Tien-tsin nog voortdmirt. De öhineesche kanonnen waren zoo goed ge maskeerd dalb het voor de Verbondenen be zwaarlijk was om hun opstelling tut te vin den. Een zeer groot gevaar ligt hierin dat men te Tien-tan alleen beschikt over de Oliinee- schö telegraaflijn naar Tschi-fu of over Techi- fu naam Wei-liai-wed, zioodlat de Ohinaeaen kunnen profiteeren van de wetenschap dlie zij uit cta berichten opdoen. Uit ailles blijkt dat de toestand critiefc is. Volgens Reuter is in de laatste week alle voordeel aan de zijde der Chineesen geweest- Alk Midden-China nu nog maar rustig blijft. Ja, als Te Shang-hai haerscht vol- veel vroolijke stemmingen meegebracht in de vac-n ties, in de kamers zijner zusters al lerlei dwaasheden uitgehaald. Aan zijn per soon verbond zich voor haar de herinnering aan prettige uren. Ook hadden zij hem reeds daarom een weinig in 't oog loopend haar liefde betoond, omdat Henri zijn vaders lie veling was en Henri met zijn „knapheid" de spotlust van zijn broeder en zusters op wekte. Nu woonde Wolfgang als doctor in de plii- losofie reeds sedert drie jaren weder in rijn vaderstad. Hij was kunsthistoricus, deed dik wijls maandenlange reizen naar Spanje, Frankrijk en Italië, werkte veel voor de pers zonder inbuschen wezenlijke inkomsten uit dezen arbeid te trekken, en had zijn va der al veel geld gekost. Zijn reizen en de aanschaffing van kostbare werken en afgiet sels kostten veel geld. Overigens had hij zoo weinig behoeften, dat zijn zusters een oogje op zijn kleeding moesten houden. Hij onder wierp zich in dit opzicht ook goedhartig aan haar bestuur en wist, dat vooral Lydia er van hield, haar broer altijd keurig geHeed te zien. Wolfgang had den notaris en zijn broer wel naar beneden mogen vergezellen. Zijn mama beweerde, dab dit rijn plicht geweest was. „Maar, mama, we hebben nu immers Walcker. Terwijl deze de controle voor Mal ve houdt, doet ïriji het immers ook voor mij en Lydia." „Zie je nu wel," zeide Lydia,' terwijl zij haar zuster aankeek, hoe juist de raad was, dien ik je gaf." gens Fra nsdhe berichten reeds een oproerige geest. Dtótechland krijgt het in liet Noorden te kwaad in Kiau-tsdiau. Zuld-Afrlka. Het laatste telegram van Robeits is zeer onduidelijk. Krugersdorp en Paardekraal liggen ten Noordwesten van Johannesburg. Uaar zouden Smith-Dorriën en Bulier (die te Stawlerton heette te zijn) de Boeren bobben afgeslagen. Daarentegen hebben de Boeren eenig succes gehad bij Nitrnls Nek (dat wij niet op de officieele kaait vinden). Een succes op zich zelf gering, maar wel geschikt om den moed der Boeren te verlevendigen. Overigens blijkt hier weer uit dat de Boe ren den strijd nog volhouden en op deze wijze de Engelschen nadeel genoeg kunnen toebrengen. Zij bedreigen de spoorlijn tus- schen Pretoria en Johannesburg en tusschen deze stad en V'olksrust en hebben ten Oosten van Pretoria alle bruggen vermeld. Uit den Vrijstaat geen nieuws. Uit Standerton zijn weer Nederlanders naar Kaapstad gezonden. Lord Roberts heeft een batterij afgestaan voor China. De militaire medewerker van de »Mor- ning Leader", Williams die nogal eens goed is ingelicht, zegt dat Roberts ernstig ziek is; hij lydt aan een ingewandsaandoening. Dit verklaart ook de plotselinge reis van Lady Roberts naar Pi etoria en de vertraging van den algemeenen opmarsch. Williams beweert ook dat Roberts en Kitchener on- eenigheid hebben, en dat Kitchener alleen door Salisbury's invloed nog wordt gehand haafd. De „Duly Telegraph" vemneiit rich weer met toekomstmuziek, nl. met de regeling van den toestand in Zuid-Afrika n!a de® oorlog. Volgens heit blad; zal or naast den Hooge® Commissaris voor Zuüd-Afriikia een gouver neur voor de Kaap de Goede Hoop moeten rijn, welke functie, nu óók door sir Alfred M finer wordt vervuld. Het gouverneurschap zou aan sir George Goldie worden aangebo den, do stichter van Nigeria, en Afrifcaansdio specialiteit, terwijl sir Alfred Commissaris zou worden en zijbijzondere aandacht wij den aan do pacificatie en de regeling der sa- ken der tnvee nieuwe kolonies, Transvaal an Vrijdtlaab. M»t deze laatste taak zal, naar het blatd schat, een jaar of twee zijn gemoeid, waarna men eventueel over zou kunnen gaan tot een statenbond. «Seinengde fttededeclingen. Tegenover den Bond van het Fransche Vaderland is nu ontstaan een Bond van Republikeinscbe Actie met ladicalen en socia listen aan 't hoofd, die voor de republikei nen den tijd gekomen achten om over te gaan tot daden. In een blief van 6 Juli, eerst gisteren door de regeering gepubliceerd, verzet generaal Jamont zich tegen de aanplakking van zijn ontslag-aanvrage in alle Fransche gemeenten. Van die aanplakking zal wel "niet zoo heel veel terecht komen. Er is40.000 francs bijeen en er zijn 36.000 Fransche gemeenten. „Ik ben ook met bijzondere bedoelingen hier gebleven, mama," begon Wolfgang, zioh dicht en vertrouwelijk naast zijn moeder neerzettende, terwijl hij haar hand in. de zijne legde, „ik wilde aan u en aan mijn zus ters iets in vertrouwen meedeelen, wat Walcker en Liesbeth nog niet behoefden te hooren. U heeft zooeven zoo mooi gezegd, dat uw kinderen het geld niet als het voor naamste bezit beschouwen. Daarmee heeft u mij als uit de ziel gesproken. Mij zal het niet hinderen, eenvoudiger te leven. Ik kan er ook voortaan voor zorgen, dat mijn be roep mij een beetje meer oplevert. Want, ziet u, mama, een rijk huwelijk doen kan ik niet, omdat ik een meisje liefheb, dat wel niet al te veel zal meekrijgen." „Wolfgang!" riep zijn moeder verschrikt uit. Haar hart was over deze mededeeling bezwaard. Men sprak wel eens mooie woorden, inzon derheid als het er om te doen was, op eens gezindheid! aan te dringenmaar dat het noodlot hen nu al zoo dadelijk op de proef wilde stellen, dat bracht mevrouw Werlhof toch wel wat van haar stuk. Mijn hemel, al weer een keuze des harten! Aan Lydia, de zwaar beproefde, zou zelfs haar overleden echtgenoot den armen officier niet gewei gerd hebbendaarvan was rij stellig over tuigd. En nu kwam ook Wolfgang en bracht een arme schoondochter in huisOp die ma nier moest heb wel met de familie achteruit gaan, en alleen Henri stond daar door het geld der Merkers en de zaak der Werlhofs vast en fier. „Kijik maar niet zoo ontsteld, mama," zei- Geruchten over een oproerige beweging op Cyprus tegen Engeland worden in En- gelsche kringen te Koustantinopel waarde loos geacht. Do New-Yorksüho Would" heeft een sen sationeel bericht m de wereld gebracht. Er heette oen samenzwering van Cubaansche Spanjaarden te rijn ontdekt tegen Eet leven to president Me Kinley. Alles was voor den aanslag voorbereid. Een lid van het Natio nale Repxiblikeinsch-e Comité werd eahter bij tijds gewaarschuwd en sedert wordt het huis van den president te Canton door speciale detedtives zorgvuldig bewaakt- De namen van de leden der tweede Ne- deiland-'die ambulance van het Roode Kruis, thans krijgsgevangenen te Kaapstad, zijn, volgens een bericht van den consul te Kaap stad, door den minister van buitenlaudsche zaken aan den voorzitter van het lioofdcomilé medegedeeld de artsen dr. Koster, Van Houten en Pino; de administrateur Ihle,en de verplegers Meu'emans en Van Oosten (laatstgenoemde niet uitgezonden door het hoofdcomité). Behalve dezen bevinden zich nog de volgende leden van de ambulance in Zuid-Afrika D. H. van der Goot; de ziekenverpleegsters H. E. Sloiïers, G. van Sevenhoven, H. G. G. Westerbeek van Eerden, L. M. Helleman en A. M. Drayton Lee; de ziekenverplegers A. de Ilooge en A. van der Linde. Bljjkens bij de directie der Ned. Zuid-Afri- kaansclie Spoorweg-Maatschappij ingekomen telegram van den consul-generaal der Neder landen te Kaapstad is den 11 den dezer een tweede stoomschip, de German, van Si- monshaven vertrokken met ongeveer 500 personen, beambten met vrouwen en kin deren. Ook hunne namen zijn onbekend. Tentoonstelling van Zeewezen. Het admiraalschip in het klein de Zeven Provinciën, dat thans in den llofrijver geankerd ligt, werd heden door de matiozen der K. N. Marine opgetuigd, bewapend en versierd. Kecrboscli. De 37e jaarvergadering van de Weerin- richtiug te Neerbosch is gisteren gehouden. Uit het jaarverslag blijkt dat 48 jongens en 33 meisjes in het afgeloopen jaar de in richtingen verlieten om eene betrekking in de maatschappij te gaan bekleeden. Overleden zijn 8 jongens en 1 meisje. Daarentegen werden 67 kinderen opgeno men, zoodat het aantal verpleegden op heden 753 bedraagt, terwijl er een klein huis ge bouwd is, speciaal bestemd tot huisvesting van kinderen beneden de 3 jaar, waarin binnenkoit 54 kinderen eene vergoeding voor het ouderlijk huis zullen vinden. De gezond heidstoestand op de inrichting werd zeer gunstig genoemd. De totale ontvangst bedroeg f98,478.17 waarvan alleen de boekdrukkerij f 19,808.26Vs opbracht, terwijl daar niet bjjgerekend i3 de Wolfgang. „Bespaar u ook alle tegenwer pingen. Het is daarvoor boek al to laat. De teerling is geworpen. Wij zijn het, al lang met elkander eens." „En je heb'b er niet over gesproken, toen papa nog leefde 1" riep Malve uit. „Was .je bang, dat Mij neen zou zeggen?" vroeg Lydia. „Neen," zeide Mij kalm. „Bang voor iets te rijn is mijn zaak niet. Papa zou ook zeker niets tegen de familie in te brengen gehad hebben. Het is Eleonore Von Hammer." „Eleonore 1" riepen de zusters als uit één mond uit. De nieuwsgierigheid had voor een oogenblik het overwicht over ieder ander ge voel. „Maar waarom dan dit geheimzinnige stilzwijgen? Daarvoor bestond in 't geheel geen reden," zeide Malve. „Ik voldeed aan Eleonores wenschen. Zij meende haar vader nog niet te mogen verlaten," verklaarde Wolfgang. „Maar zij zal het met mij gevoelen, dat ik in dit uur, waarin zooveel ons bewoog, geen geheim voor u drieën meer wilde hebben." „Is dat niet het mooie, blonde meisje, dat bij den bazar met Fanny Merkers en Adèle Droping samen den Turkschen koffiewinkel had?" vroeg mevrouw Werlhof en trachtte zich haar persoon, die destijds haar aan dacht had getrokken, weder duidelijk voor te stellen. „Ja." „Toen majoor Von Hammer hier met rijn bataillon in garnizoen lag, ging hij" druk met ons om," zeide mevrouw Werlhof pein zend. „Papa mocht hem graag lijden. Zijn het vruchtgebruik van een legaat van f 19,000 van mevr. Driessen uit Amsterdam. De bakkerij, die dit jaar in werking werd gesteld, kan thans geheel in de behoefte der Weesinrichting voorzien. De plaats van de overleden directrice is vervuld door mevr. Van 't LindenhoutKoper, terwijl de heer G. Jacobs uit Meppel tot adjunct-directeur is benoemd. Het mannelijk personeel heeft nu eene instructie ontvangen ook het vrou welijk personeel zal er een krijgen. N. O. G. Verschenen is het verslag over 1899 van de Levensverzekering-Maatschappij van het Nederlaodsch Onderwijzers-Genootschap. Uit het verslag blijkt, dat de maatschappij in blakenden welstand verkeert. Er was be rekend een sterfte van 91 personen, terwijl deze feitelijk slechts 39 personen bedroeg. De berekende uitkeering was f144,195, da de feitelijk uitkeering bedroeg f 65,662. Op het eind van 1S99 waren in omloop 5378 polissen met een verzekerd kapitaal van f8,590,943. Lijfrente 177,556.61, tegen een gezamenlijke premie van f 230,395.25. De reserve bedroeg f 2,184,483.02. Het batig saldo over 1899 bedraagt f68,104.60. H. M. de Koningin-Moeder zal, waarschijn lijk in September a.s„ een gedenksteen plaatsen welke in de in aanbouw zjjode zevende kerk van de Ned. Herv. gemeente te 's-Gravenhage, de sRegentessekerk" zal geplaatst worden. Naar de »N. R. Ct." verneemt heeft H. M. de Koningin-Moeder besloten, ingevolge een by haar ingekomen verzoek van het bestuur der Wiihelmina Vereeniging, vereeniging tot verheffing der krankzinnigenverpleging en ondersteuning van verpleegsters bij ziekten en invaliditeit, het beschermvrouwschap dezer vereeniging te aanvaarden. Heden kwam de Commissie van Rappor teurs uit de Eeiste Kamer voor het ontwerp betreflende de progressie in gemeentebelas tingen, bijeen. Dinsdag a. s. vergadert de commissie der Tweede Kamer voor de Indische rekeningen. De partjjvergadering der R.-K. Democra tische partij za! te Arnhem plaats hebben op Zondag 26 Augustus a.s. Bij Kon. besluit is aan jhr. H. Testa, minister-resident te Tokio, de persoonlyke titel verleend van buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister. Bij Kon, besluit is met ingang van 46 Augustus, benoemd tot directeur van het post- en telegraafkantoor te 's-Graveland, L. Roelofs, thans in gelijke betrekking te Wa teringen. Bij Kon. besluit is met ingang van 16 Juli benoemd bij de rijks-eleetrische inrichtingen te IJmuiden tot hoofdmachinist, J. J. Knaap, thans machinist bij de sluizen van het Noordzee kanaal te IJmuiden; tot machinist, K. J. G. Raue, te Helle- voetsluis, en tot machinist-electricien, A. van Akkeren, te IJmuiden. dochter ging toen nog niet uit. Natuurlijk, als zulke mensohen dan op non-activiteit ge steld worden, verliest men Men uit Met oog. Maar ik herinner mij -men sprak er in dertijd over dat Hammer hier wilde blij ven, omdat de stad hem zoo goed beviel." Wolfgang zag, dat de dames zich met de uitwendige begeleidende omstandigheden van zijn keuze berighte'den, en wel op een manier, die niet naar tegenstand uitzag. „Nu," zeide hij glimlachend, „van jullie goedkeuring ben ik zeker. Nu blijft Henri nog over om de kroon te zetten op de eens gezindheid, die papa's zegen beteekent." „Ach, ik vrees, dat Henri begon de moeder aarzelend. „Henri zal je 's middags raden, terag te treden en een rijk huwelijk te dben," zeide Lydiamet een bitteren glimlach, „en 's avonds zal hij je keuze volkomen goedkeu ren. Want inmiddels is Liesbeth aan het woord geweest. Want hoe slechter het met de Werlhofs gaat, des te trotseher zal Lies beth zich gevoelen." „Maar kind," riep haar moeder uit, „hoe kan je zoo iets zeggen? Is dat in den geest van je vaders uitersten wil?" „Welke waarde zou de eensgezindheid en de liefde hebben, als zij niet een weinig zelf verloochening kostte Daarom dulden wij Liesbeth," antwoordde Lydia met een pijn lijke zachtmoedigheid, die iets ongewoons bij haar was. (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1