54"" Jaargang.
Zaterdag 28 Juli 1900.
No. 10303
Uit één wieg.
KEffNISGEYING.
BUITENLAND.
SCHIED iMSCHE
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 4.25. Franco
per post fl. 4.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 40 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat" <88.
Prijs der Advertentiën: Van 4C regels fl. 0.92iedere regel
meer 45 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde klein* advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 133.
Inrichtingen -welke gevaar, schade of
hinder kunnen vei oorzaken.
Burgemeester en wethouders
van Schiedam,
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Geven tennis aan de ingezetenen dat op heden
aan T. J. M. ZOETMULDER en zijne rechtver
krijgenden vargunning verleend is tot oprichting
van een grof- on hoefsmederij iji liet pand aan
de Kcthclstraat no. 20, kadaster sectie A no.1441.
Schiedam, den 26s>ten Juli 4900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VERSTEEG.
De Secretaris
G J. BISSCHOP.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 27 Juli 4900.
Be oorlog In China.
Whist (Valfrey) heeft in de »Figaro" het
duidelijk bewijs geleverd in welk een moeilyk
geval de mogendheden verkeeren.
Whist die anders overal een mouw aan
weet te passen of althans denkt dit te weten,
is nu radeloos. Hij redeneert aldus.
De gezanten leven nog. Voor alles moeten
zij gered worden. Gaan de mogendheden nu
voort met den oorlog, dan zjjn zij overge
leverd aan de Chineesche wreedheid. Zij
moeten dan ook ingaan op China's verzoek
om bemiddeling.
Maar Duitschland's gezant is vermoord en
Duitschland beeft dus voldoening te vorde
ren van China. Laten de andere mogend
heden nu Duitschland in den steek, dan be
reikt de Cllineesche diplomatie wat zij wil,
n.l. scheiding lusschen de mogendheden.
Een lastig dilemma. Toch weet Valfrey er
vee! voor dal Frankrijk een welwillende
houding aanneemt tegenover China's verzoek
om tusscbenkomst.
Nu schijnt deze redeneering ons op zich
zelf van weinig waarde toe, omdat zij mst
op deze twijfelachtige basis: dat de gezanten
nog in leven zijn. Iets waaraan wij nog altijd
niet gelooven.
Maar Whist's betoog levert óók het bewijs
hoe weinig er op de samenwerking der
mogendheden te rekenen valt, wat trouwens
door de gebeurtenissen helaas! maar al te
zeer wordt bevestigd.
Frankrijk en Rusland eruerzijds, Engeland
anderzijds zijn naijverig op elkaar en de
quaestie van de conti óle op den spoorweg
naar Peking en de scheepvaart opdePei-ho
heeft reeds aanleiding geven tot geharrewar.
Daarbij komt dat Japan, aan Engeland's
zijde staande, °veneens jaloersch is op Rusland
e» Vuurat invloed roekt in Korea.
Eindelijk de Vereemgde Staten.
Een Reuter-beiicht van Woensdag uit
Washington zegt
»Men steekt hier de meening niet onder
stoelen of banken dat' de kansen op een met
succes bekroonde tusscbenkomst van de Ver-
Een roman
VAN
IDA BOY-ED.
22)
Walcker, op zijn. wachtpost, met liet raam
achter zijn rug, zag met genoegen het afwis
selende spel van do welsprekende uitdruk
king aan. „Wat heeft dio Malve toch een le.
vendig gezicht," dacht hij welgevallig. En
toen over haar lippen het woord „grootheids
waanzin" kwam, glimlachte hij even. Als zij
volmaakt kalm was geweest, zou zij dit nim
mer gezegd hebben .En toch was misschien
deze ernstige wil, dokter Mauracli te bedan
ken, ook slechts die hooghartige grootmoe
digheid, die do gedachte niet kon verdragen,
iemands schuldenaren te zijn. „Naar ik hoop,
is het dat," voegde hij er in gedachten bij.
..Boe hab je er dan over gedacht, mijn
kind? Wat moet ik daarbij doen? En waar
om kan ik daarbij beter helpen dan je fami
lie?" vroeg hij.
Malve ontweek zijin blik.
„Ik heb er met mama en Lydia al over ge
sproken. Vooral Lydia heeft zulke hardo
woorden gebezigd. Toen vatte ik het besluit
op, alléén een plicht to vervullen, die slechts
ik als mijn plicht beschouw. En nu wou ik
u verzoekenlaat dokter Mauracli hier ko
men. Hij woont immers geen. drie minuten
kier vandaan. Be moet hém do hand druk
ken. Ik moet tegen hem zeggen, dat ik hem.
eenigde Staten zeer gering zijn, eensdeels
omdat er vermoedelijk vele ernstige bezwaren
zullen zijn tegen de toestemming van die
mogendheden welke verliezen hebben geleden
aao menschenleiens en eigendommen te
Peking andlrdeels met het oog op de duide
lijk blijkende stemming van Europa.
Wanneer liet de regeering der Vereenigde
Staten niet gelukt de mogendheden te bewe
gen zachtmoedigheid te betrachten bij de
onderhandelingen met de Chineezen, zal zjj
zich niet in verdere vijandelijkheden laten
verwikkelen, nadat zij voor haar eigen aan
gelegenheden heeft gezorgd.
»Dan zal zij zich terugtrekken, maarniet
zonder te verstaan te geven, dat de Veree
nigde Staten niet zullen toelaten dat hun
eigen belaDgen benadeeld worden door de
handelingen van een der mogendheden die
goed vindt in haar onverzoenlijke houding
to volharden."
Deze officieuze nota klinkt nogal dreigend
en wijst zeker niet op een verlangen naar
samenwerking. Een zonderlinge indruk maakt
tegenover deze verklaring dat Amerika bet
eiland Hai-nan, vlak hij Ton-king en tegen
over de Philippijnen, begeert.
Iutusschen vertelt het agentschap Havas
over de plannen der mogendheden het vol
gende
»Volgens mededeelingen uit Londen wordt
de gedachtenwisseliog tusschen de verschil
lende kabinetten ijverig voortgezet.
»Als boven twijfel verheven en als basis
der onderhandelingen wordt daarbij vastge
houden dat de vertegenwoordigers der mo
gendheden te Peking behouden zijn en dat
de Chineesche regeenng zich verstout ben op
meer of minder onomwonden wijze als gijze
laars vast te houden, in de hoop zoo
doende de op haar rustende persoonlijke,
geldelijke en militaire verplichtingen te ver
minderen.
»Everizoo neemt men aan dat de Chi
neesche regeering zich verbeeldt dat zy door
de gezanten te beletten rechtstteeks met hun
regeeringen te verkeeren, betere voorwaarden
zal ei langen, daar zij in den loop der onder
handelingen die -zij nu reeds wil openen
zich niet zal behoeven te reinigeD van de
directe beschuldigingen van medeplichtigheid
die de gezanten tegen haar zouden kunnen
inbrengen.
»Hoe dit ook zij, de opmarsch naar Peking
zal nipt langer verschoven worden en ver
moedelijk tegen 1 Augu-tui beginnen. De
troepen zullen zoover mogelijk den spoorweg
van Tren-tsin naar Peking volgen."
Hoe weinig waarde men overigens mag
hechten aan de telegrammen van den Clii-
neeschen Keizer bfijkt wel uit het feit dat
de gouverneur van Kanton een Keizerlijk
edict publiceert waarin tot den oorlog tegen
de vreemdelingen wordt aangespoord.
Is dit edict nu ook van Kuang-Su Of
van den usurpator Tuan Eo waai om publi
ceert Li-llung-Tschang's plaatsvervanger dan
dit edict?
Ook hieruit blijkt in ieder geval hoe weinig
vertrouwen Li vetdient.
De sluwe diplomaat is nog altijd te Shang
hai, vanwaar uit hij nu de onderhandelingen
heet te zullen leiden. De consuls hebben Item
cijfertelegrammen gegeven ter doorzending
aan de gezanten, waarop nu het antwooid
wordt afgewacht.
Men zal vermoedelijk lang kunnen wachten.
altijd dankbaar zal blijven altijd, al
tijd.
Zij 'barstte in tranen uit.
„Dat is nog niet in orde," dacht Walcker
mot betrekking tot do tranen, „da zenuwen
zijn nog niet gekalmeerd. Maar toch
Hij -drukte zijn
mond.
„Hm hm hm," deed heb zich daar
achter hooren.
„Moot het gebeuren?" vroeg hij.
„Ja," zeido zij vastberaden en richtte haar
gelaat op. „Het moet gebeuren. Het is mij,
als was de heele geschiedenis van papa's
ziekte en/ dood niet eer afgedaan, Ilc heb eer-
rust noch duur. Al mijn gedachten bewegen
zich om dit punt. Aan lmrs maken zij mij al
voor verstrooid on slecht gehumeurd uit. Ik
kan 't Lydia niet vergeven, d!at zij-zoo hard
vochtig over bedelaarstrots sprak neen,
dat kan. ik niet. Eu mama kan ik het niet
vergeven, dat zij zich heelemaal door Lydia
laat lelden, en aan Wolfgang kan ik het niet
vergeven, dat hij geen belang in de zaak
stelt. Ik moet een onrecht weder goedma
ken, Ik moet de hand drukken die papa's
oogen gesloten heeft die hand, waarin wij
niets beters wisten te leggen dan. geld
gold!"
Zij stond op en liep de kamer op en neer,
on was zóó geagiteerd, dat haar de knieën
knikten,
Walcker keek haar niet meer aan. Hij liet
haar de kamer op en neer loopen. Hij wist
genoeg. Het was dus toch nog iets anders
dan hooghartige grootmoedigheid), di© niet
linkerhand tegen den
Nieuws is er overigens weinig. Het schijnt
echter dat de geest van verzet tegen de
vreemdelingen in de zuidelijke provinciën
steeds toeneemt.
Uit Han-kau wordt van den 22sten ge
meld dat de opgewondenheid stijgt. De En-
gelsche en Amerikaansche consuls hebben
hun landgenooten aangeraden hun gezinnen
naar Shang-hai te zenden. Naar Kiang-ning
(forten aan de Yang-tse-kiang) zijn 3000 man
Chineesche troepen gezonden, en men vreest
dat getracht zal worden torpedo's in de rivier
te leggen.
Admiraal Seymour wordt te Shang-hai
verwacht.
De Engelschen zullen waarschijnlijk Wei-
hai-wei tot basis van hun operatiën kiezen.
In de »Times" lezen wij, dat volgens een
Japansch militair rapport, Tien-tsin in vier
deelen is verdeeld, welke als volgt bezet zijn;
Van de westelijke poort tot de zuidelijke
poort door de Engelschen van de noordelijke
poort tot de westelijke poort door de Fran-
sclien van de oostelijke poort tot de noor
delijke poort door de Japannersen van de
zuidelijke poort tot de oostelijke poort 'door
de Amerikaansche troepen.
De steden en de dorpen op den linker
oever van de Pei-ho en het Lutai-kanaal
zijn door de Russen bezet, zooals wij reeds
wisten.
Kolonel Dorward heeft beslag gelegd op een
aantal jonken, die van zeer groot voordeel
zullen zijn bij do transporten naar Peking.
In Mandsehurije wordt dagelijks gestreden.
De Russen hebben verscheiden voordeden
behaald op de Chineezen.
Zuid-Afrika.
Er is weinig, maar goed nieuws van het
oorlogstoon»!.
In den. Vrijstaat gaat het den Engelschen
steeds slechter. Over De Wet's stout moedigen
tooht hebben wij reeds gesproken. Dat Bund
le ten Zuiden van, Bethlehem slaag heeft ge
had, kan bezwaarlijk ontkend worden.
En nu heeft. Hunter in zijn aanval op de
positie der Boeren wem- geducht echec gele
den. Wij aarzelen niet ook uit Roberts' laat
ste bericht eejn Engelsclio nederlaag te lezen.
Blijkbaar lieeft hot geweervuur der Boereu
weer groote schade toegebracht aan Hunter's
troepen.
Du Boeren zijn later weggetrokken om
spoedig elders te verschijnen.
Dat dei Boeren in den Vrijstaat uitnemend
zijn ingelicht over de Engelsche bewegingen,
blijkt uit -een bericht van Laffan's corres
pondent.
Tlij vertelt dat kort voor do vermeestering
van den trein ten Noorden van Kroonstad
door do Boereu, een trein niet tl00,000 pd st.
naar het Noorden word gezonden. D-e Wot
liet twee treinen ongehinderd doorgaan, on
hield den bedoelden trein. Wagens een on
gelukje was echter de wagen waarin het gold
ziek bevond, aan het vorige station afge
haakt.
De Zuid-Afrlkaansclie Mali.
De „Lijdlenbufger" is nu d'e eenigo IIol-
landsche courant die -nog in Transvaal ver
schijnt. Hdt nummer van 11 Juni bevat eeni-
ge belangrijke berichten, dio wij hier laten
volg-on.
kan dulden, een schuld van dankbaarheid te
hebben.
Hij hield het altijd mot de eenvoudig» re
gelen van levenswijsheid; de geschiedenis
van de verboden vrucht was voor hem de
grondslag van allo pshychoïogie.
Malve haar wenseh te weigeren, stond ge
lijk met haar mischien voor zich zelf de
oogen te openen, en zeker beteekend© dit,
haar gedachten gedurig meer op dezen man
te vestigen.
„Haar zachtjesaan daarvan af te bren
gen," dacht liij, „dat is het verstandigst."
„Kind
„Oom
„Wil je wél eens voor mij schellen? Het
kost mij altijd moeite oni op te staan. En als
mijn broer eenmaal komt te sterven dan
ga ik hem niet mee begraven, als er weer
honderd percent vochtigheid in de lucht zit."
Juffrouw Ricchmann verscheen.
„Lino moet dadelijk -naar dokter Mauracli
loopcu. Je weet wel, in de Slagersstraat
au au hij moet zoo goed zijn en dade
lijk komen dadelijk, en op den terugweg
moet zij een rhcumatiekpleister uit de apo
theek meebrengen." Hij' wreef zich bij deze
woorden over zijn been.
Juffrouw Rieekmann bleef geheel onge
roerd. Zij hield haar lieer voor „erg klein-
zeerig", geloofde maar de helft van zijn pij
nen en beschouwde het bevel, haasrig een
vreemden dpkter te halen, als een dwaasheid.
„Line is nog niet met de keuken klaar,"
zeïde zij, „en levensgevaar is er toch nog niet
bij. Morgen vroeg komt dokter Fangarb als
Regeer ingsbe richten.
Van Staatspresident, Machadodorp, aan
Landdrost, Lijdenburg.
Machadodorp, 6 Juni.
Zegt aan de burgers, dat heb hun niets ba
ten zal d'e wapens neer to leggen/, daar Ro
berts een proclamatie uitgevaardigd hoeft,
dab hij in heb vervolg geen burger meer on
der zijn eed zal uitlaten, daar hij ondervon
den heeft, dat do burgers hem weer schieten,
niettegenstaande zulk eon eed afgelegd te
hebben. Hij beeft bovendien besloten alle
manspersonen boven/ 'twaalf jaar gevangen te
nemen, al zijn zij ongewapendwanneer zij
gevangen genomen zijn, worden zij naar St
Helena gezonden de kinderen zijn dus ook
niet meer veilig. Wij hebben derhalve beslo
ten te well ten tot het einde, wees getrouw
eu strijd in den naam des Heer-en, want die
genen, die vluchten en hun posities verlaten
of wcgloopen van kommand!©, vluchten
slechts uit naar St. Helena.
Van hoofd telegr. Dept. Machadodorp.
De vijand gebruikt nu een ander© list, om
ons volk in handen te krijgen en als gevan
genen 'te kunnen wegvoeren uit Zuid-Afrika.
Lord Roberts en Kitchener hebben name
lijk aan eynzen waarn. kom m.-generaal
Louis Botha, doen weten, dat, indien hij zijn
wapens wil ,neerieggctr, hij niet uit Zuid-Afri
ka zal weggevoerd worden, doch op con vei
lige plek in Zuid-Afrika op parole in verze
kerde bewaring zou gestold worden. Onnoodig
O O O
te zeggen, dat onze wakkere leidsman dit
voorstel behandeld lieeft met diet verachting,
die het verdient.
H et H o 11 a n d e r k o r p s.
Weer is het bovengenoemd© korps in de
laatste krijgsoperaties ongelukkig geweest.
Ecu afdeeling Hollanders, Duitseliers en
Ieren onder bevel van den Hollandsclien lui-
tena/nl v. d. Loo, vertrok verleden Zondag
van Middelburg via Pretoria naar Irene en is
hoogstwaarschijnlijk krijgsgevajngeii genomen
daar maar 3 teruggekomen zijn. Te Item-
werden door het korps evenwel nog 3 wagens
met ammunitie en proviand in brand) gesto
ken.
Hot grootste gedeelte dor kun ontren, die te
Colenso genomon werden, bevindt zich nu te
Machadodorp
Do overgave van Pretoria.
Zooals wij reeds in onze vorige uitgave
meiddon, was door die Regecring besloten
Pretoria niet to verdedigen, doch, zoodra de
vijand te nabij kwam, cl© stad niet aan een
mibardement bloot te stellen, doch haar
over te geven. Dientengevolge waren dan ook
alle kanonnen van do forten verwijderd en
over de verschillende kommando's'verdeeld.
Do meesten ouaer lezers zullen wotcn, dat na
het vertrek van de regccriiig, het bestuur van
do stad Pretoria werd opgedragen aan een
commissie van tien personen, waariu gene
raal Boitha evenwel een verandering maakte
door des Zaterdagsmorgens een commissie
van drie personen te benoemen, bestaande
uit de lieeron Landdrost, van Pretoria, kom-
mandknt P. F. Zeedta'berg em jhr. C. G. S.
Sandberg. Eveneens zal hoogstwaarschijnlijk
niemand meer onbekend zijn met de algo-
gewoonlijk. Als er maar eens naar mij geluis
terd werd, dan zouden wij heel wat auu dok
ter en apotheker uithalen."
„Ik moet ten wilde kastanje in mijn oksel
dragen eu een robbevel op mijn borst leggen
dan denk je, dat ik weer als een jongeling
over den vloer zal huppelen! Lino moet haar
afwasehbocl maar laten staan en naar dokter
Mauracli loopen- Het leven hoeft hij mij
niet te reddenik moet licm over cm nota-
rieele zaak spreken," voerde Walcker haar
tegemoet.
„O zoo! Dat had u mij dan wel dadelijk
kunnen zeggen."
„Notaricelo zaken dat is toch nog het
eenigc, waarvoor bet men sell respect heeft,
omdat het geld in den buidel brengt. Anders
imponeert* haar mets hoegenaamd niet
eens de oude Werlhof heeft haar geïmpo
neerd. Ach ja neem mij maar niet kwa
lijk, Malve, hot was je papa. Maar het is
waar," bromde Walcker.
Malve boord© met een half oor naar den
twist tusschen die beiden.
Het was haar plotseling zeer angstig te
moede. Haar verlangen had zij als ©en een
voudig© zaak beschouwd. Thans, nu dit ver
vuld zou worden, scheen het haar ongewoon,
schier avontuurlijk toe, iu allen gevalle in
strijd met alle maatschappelijke convenan
ces. Wel tien malen had zij gezegd: „Waar
om zou ik hem niet in het huis en in het bij
zijn van mijn voogd bedanken fNu wenscli-
te zij vurig, dat Walcker neen. liad gezegd.
■Maai- misschien was hij, niet eena tlhuis*
'Dat was een gedachte, die haar verlichting
meeiie plundering van de gou vemenientsrn.v
gazijnen, die des Donderdags plaats greep en
welke slechts mot goed succes t© keer gegaan
werd door het krachtig optreden van eenigo
weidenkenden en waarbij de Z. A. S. M.-
ambtenaren, benevens de militaire attachés
(vooral luit. Thomson) uitstekende diensten
bewezen. Deze wanorde! ijkhedem werden
evenwel niet herhaald, zoodat alles weer tot
do gewone rust en kalmte terugkeerde en
men zich begon te vleien met de lioop, dat
het nog geruimou tijd 20U kunnien duren, al
vorens Pretoria zich in handen der Engel
schen zou bevinden. Generaal Louis Botha
was inmiddels maar Zesmijlspruit gegaan om
daar posities te nemen.
Do Zondag ging kalm Voorbij, doch dia vol
gende dag, Maandag, zou aan de Pretoriancn
een pijnlijke verrassing bezorgen. Een Engel-
sche macht van 3 a 4000 man, onder gene
raal Hunter, trok langs de kopjes en weldra
kondigde een kanonschot aan, dat men met
de beschieting van Pretoria een aanvang go-
maakt had! Dit was omstreeks half twaalf
's m iddags. Onmiddellijk namen do burgers
in klompjes van 25 a 30 posities ini op d'e
randjes langs do forten en hielden met suc
ces den vijand tot ongeveer 5 uur tegen. Daar
de kanonnen weg waren, kon men natuurlijk
slechts van de Mausers gebruik maken- Door
dit stand houden der onzen waren zij, die de
stad wilden verlaten, hiertoe in, staat en
word ook aan do nog aanwezige artillerie ge
legenheid gegeven het kamp te ontruimen.
Inmiddels duurde het bombardement voort
en vielen de lydielborninen met regelmatige
tussciienpoozon in liet dorp, terwijl dé vijand
het vooral op Sumnysid© gemunt scheen te
hebben. De huizen van dr. Mams-velt en dr.
Breyer werden door een bom getroffen en
ernstig beschadigd, terwijl twee andere ge
bouwen in dc nabijheid van de woning van
den lieer Wicrda tot den grond afbrandden.
Het is te verwonderen, dat er geen groote pa
niek ontstond, en hoewel het bijna ongeloof
lijk klinkt, is het toch een feit, da't dames en
kinderen met verbazing stonden to kijken,
naar de bommen, die boven db forten barst
ten. Een paar vielen in de nabijheid van hot
artillerickamp, het krankzinnigengesticht en
de renbaan, terwijl in het fort Schanskop 3
bommen violen.
Inmiddels was generaal Botha van. Zesmijl-
spruit /teruggekeerd om de bedreigde stad ter
hulp te snellen) en nam ook positie in, doch
wat kon men doen zonder kanonnen ctn op heb
laatst bleek hot dan ook onmogelijk verder
stand to lioudtm* en werd omstreeks half zes
geretireerd.
Om zos uur kwamen de generaals Botha,
Lemmer en Lucas Meycr van hun posities
in het dorp terug eu werd krijgsraad gehou
den, ©ogenschijnlijk om den Engelsehen par
lementair, dio vergezeld van 2 burgers ©n 2
artilleristen d© stad binnenkwam, in ont
vangst te nomen.
Inmiddels was all© krijgsvoorraad uit het
artillcriekamp gered en vertrekken de laat
ste officieren en manschappen der artillerie,
waaronder ook de intendance, di© zich nu in
ons midden bevindt, om 7 uur met den laait-
sten Transvaalschen trein, die Pretoria zou
verlaten, juist toen generaal Hunter bij
Quagga's Poort binnentrok.
Als we bedenken, dat velen der bovenge-
tor Grevert daarteger^ in de vergadering ge-
,d hem teen goed op
schonk. Zeker, hij/ legde nog ziekenbezoeken
af. Gedurende de lijdensdagen van haar va
der was hij altijd om dezen tijd gekomen.
Als Walcker toch maar iets mocht zeggen!
Maar dio zat nu stil en was blijkbaar met
zijn gedachten geheel ergens anders. Inder
daad was liet hem ingevallen, dat Lino op
den terugweg behalve naar d© apotheek ook
nog naar den senator doctor Muller had
kunnen gaan om liet verslag omtrent de
laatste zitting van d© commissi© van den ha-
venbouw af te halen. Natuurlijk schoot hem
daarbij weder te binnen" welke bezwaren doc-
jea in
maakt had. klaar hij bar
zijn nummer gezet
„Oom 1"
Hij kwam overeind. „Wat is er, mijn
kind? O ja, je bent hier nog, en ja dokter
zal wel dadelijk komen."
„Als hij niet thuis is, komt hij zeker wel
eens later bij u aanloopen. Zeg u dan tegen
hem
„Och komHij is wel thuis. Hij heeft niet
veel te doen. Soms een paar arm© lui of on
gelukken en zoo."
„Ho© is dat mogelijk?" vroeg Malve, die
bij het raam stond ©n in de leege porseleinen
bloempotten keek. „Hij is zoo knap en weet
den zieke zooveel vertrouwen in te boeze
men."
Walcker hief zijn uitgespreide handen in
de hoogte. Dat was zijn gebaar, als hij aan
iets twijfelde.
Wordt vervolgd
