Uit één wieg.
54*tó Jaargang.
Vrijdag 17 Augustus 1900.
No. 10320.
h
i op i*
i. f
UIT DE PEUS.
BUITENLAND.
SCHIEDAM! SE «1 il IT,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijjs per kwartaalVoor S chi e d a m en V1 a a r d i ng e n 11.1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde ikleit»» advmrteatiën opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 123.
id
in
De Drankwetherziening.
„Het Valk", het orgaan der sociaal-demo
craten, handelt over de aanhangige drank-
weiherriening eu doet dab als bestrij|dir)g
van een artikel van den heer Th. van. der
Wonden in^,de Wegwijzer"
„Mr. S. v. Houten begint zich ook reeds
te roeren en gaat 'heel aandoenlijk doen over
„menswhen tut hun brood stoeten met een
enkele pennestreep", over de vraag, of het
wel rechtvaardig is „in te grijpen in het hui
selijk leven van zooveel gezinnen,", over zijn
beleadigd rechtsgevoel, dat er tegen opkomt
„8000 mensdhem van hun kostwinning te be-
rooven" „En al evenmin zal het in de bei
de Kamers ontbreken aan personen, die zich
„tot tolk der bedreigde belangen maken, of
die heizij door gebrek aan belangstelling
voor de algemeen© zaak, hetzij door te weinig
begrip omtrent den duivelschen invloed' van
de kroeg al hun beet zullen doen, om, zoo
al nieib den besbaanden toestand, te bestendi
gen, dam. todh est- voor te zorgen, dab de ver
andering niet al te groot aal zijn."
Aldius de heen Tlh. van dor Wouden in „De
Wegwijzer", reeds bijvoorbaat hen insmuee-
rencLe, die als vertegenwoordigers van geheel
ons volk zulten bedenken, dat daartoe ook
die vergunnringhiouders behooren en. die de
zen wel de noodzakelijke offers willen opleg
gen, die het algemeen 'belang eisoht, doch
daarbij wel degelijk met him bijzondere be
langen wilton rekening houden en van hen
geen onnoodiga offers willen, vangen. Ein zon
der over de beteefcenis van kart. 26 Voor den
drankstrijd ook maar één woord te spreken
en eenigsrinB in te gaan op de hierbij, be
trokken belangen, heet het dan: „Art. 26
moot zonder aanzien des persoona wonden
toegepast. Daaraan mede te werken is plicht
voor ieder eerlijk man die hart heeft voor de
belangen der gemeenschap!"
De S. D. A. P. heeft zeker het recht, van
haar vertegenwoordigers te verwachten, dat
zij deze zaak niet van één gezichtspunt zul
len beoordéele®, doch van alle kanten, en zidh
wel zullen wachten, zonder nut en noodzaak
het proletariaat te vermeerderen, 40,000
menseken ,in hun bestaan te bemoeilijken
ten bate van meer kapitalistische concurren
ten.
Wat die drankvesrfcoopesre aangaat, zoo her
innert ons de opgeeahroefd© verachting,
waarmede in d'-raukbestrijdt-rskringen soms
over hen wordt gesproken, aan de „onnette
bedrijven" bij de Romeinen en eertijds ook
bij ons. Niemand is voor zijn pleirier drank-
verkooper; velen die door de kapiitalistisohe
ontwikkeling rijn onteigend (zeekapiteins
door de stoombooben, 'boeren door -de over-
zeeoohe concurrentie) of die in dien strijd, te
gen den werkgever slachtoffer van hun soli
dariteit rijm geworden, hébben ten slotte
geen anderen! uitweg weten, te vinden dam
de kroeg. Ongerweusabte vermeerdering van
het gezin, waartegen de verdiensten niet op
wegen, dwong menigeen, in, den drankhan
del een bijverdienste te zoeiken. De harde
Een roman
VAN
IDA BOY-ED.
39)
En Lydia's ziel verdroeg! dat niet. Heb lot,
dab rij voor zich gekozen haid en kunstig wil
de opbouwen dat moest langzaam en
zachtjes toenemen en allengs tegenstand
kunnen bieden, als een tropische plant op
■een vreemden bodem.
Haar recht op eenzaamheid wilde zij rich
niet laten anfcrooven.
Want slechts in de eenzaamheid meende
rij te kunnen verdragen, wat rij wist- Slechts
door dsn sluier der ondoordringbaarheid om
geven, kon zijl haar h'oofd nog zoo hoog dra
gen., als zij dit gaarne wilde dragen.
„Die goede jongen," zeide zijl nog eens.
„Uit louter broederlijke liefde wordt hij
schier onbescheiden."
Haar moeder merkte de bitterheid niet,
die er in deze woorden opgesloten 'lag: zij
genoot te zeer in het nieuw ontwaakte geloof
aan de vredelievendheid in den kring harer
familie en bewonderde op de rij' af haar kin
deren.
Malve had fijnere ooren en keek haar zus
ter verwondend) aan, terwijl haar moeder
voortging, bij afwisseling Wolfgang en Hen
ri te prijzen.
„Mama," bracht Lydia plotseling in het
midden1, als iemand, die van ongeduld ver
gaat, „wordt al onze waarde dan daarnaar
afgemeten, hoe wij het met elkaar kunnen
yinden? Dat zoui een zonderlinge maatstaf
strijd om heb bestaan, die geen keuzo laat en
geen idealistische overwegingen duldt, noopt
de menschen, van eikaars zonden te leven:
dén een van dxs drankzondeeen 'ander van
de zoude van haat en begeerlijkheid; weer
een ander van snocpzuoht en zinnelijkheid.
Dat hebben vooral sociaal-democraten te be
denken, opdat het hen zacht make jegens de
mensahen en hard tegen het stelsel, dat deze
menschen tot rijn slaven maakt.
Daar kcan't bij, dat deze beperking der ver
gunningen. d» kapitalistische drankverkoo-
pers, die de vrijkomende clientèle grooten-
deele zullen overkrijgen, in de hand werkt.
Nu ligt heit zeer zeker niet op den weg der
sociaal-democraten, die ontwikkeling van het
bedrijf te willen! tegenhouden; maar haar
taak is hat evenmin, haar op kosten dor man-
gegoede ondernemers kunstmatig te bevorde
ren, tenzij dit door hoogere belangen mocht
worden geéischt en dan met ernstig© behar
tiging hunner persoonlijke belangen.
Of oit werkelijk wordt geëischt of met
den toestand in Noorwegen voor oogen door
onvertraagde uitvoering van art. 26 heb aan
dringen op verlaging van 't maximum van
art. 2 moet worden oorbereldi of de Ver
beteringen, thans voorgesteld, den cliandes-
tienen dramkverkoop in meerder© mate dan
thans sullen, beperken dat rijn vragen,
die wij eerst later kunnen beantwoorden.
Maar in elk geval dient met d© belangen der
genen, wier nering verdwijnen moet, ernstig
rekening te worden gehouden-
Over de wijze, waarop het ontwerp dat wil
doen, spreken wij later. Ditmaal een woord
over de volgende opmerkingen van den heer
v. d. Wouden „Vóórts doet zich de vraag
voor: hébben de bestaande vergunninghou
ders bij verlies van kun vergunning recht op
eenlge schadevergoeding? Op deze vraagmee-
nen wij beslist ontkenntend te moeten ant
woorden. Rechtvaardigheid noch billijkheid
eischen zulksieder hunner was beken'd, dat
1 Mien. 1901 de datum is, waarop hun zaakje
zou aflioopen, en dus konden zijl met de
noodige voorzichtigheid te werk gaan, a'ro-
rensvienguminghouder te worden. Indien
voorts ook maar eenigennate hun bedrijf wae
ten nutte der gemeemséhap, dan zou men nog
in rekening kunnen brengen een motiefje
van algemeen belang. Waar echter het be
drijf van tapper i n g ee n enk el opzicht
de maatschappij1 voordeel bezorgt en niets
dan leed .en jammer over samenleving uit
stort en geheel is begonnen ten hate van den
tapper (of van diens principaal), daar zou
een zeer groote mate van onbeschaamdheid
noodig zijn (óf van onnoozelheid.) om op eenig
recht op schadévergoeding rich te durven
beroepen. Zouden niet de ongelukkige slacht
offers der kroegen met meer grond op scha
devergoeding kunnen aandringen?"
Waar 'Minister Smidt in 1692 als z ij n
oordeel uitsprtak, dat art. 7 verlenging der be
staande vergunningen ook na 190.1 mogelijk
maakt waar minister Van Hou'ten het
zelfde heeft beweerd waar de „Gemeente
steun", vraagbaak op administratief gebied,
van een zelfde oordeel wae iwaar thans de
Regeering wijlzagi ng van ar b. 7 voor
st e 1 ib, tenetïnide de bedoeling der wet bui
zijn. Wij zijn tech. vier verschillende indivi
dualiteiten."
Haar moeder keek haar geheel verbluft
aan. Lydiai had dikwijls zoo iets zonder
lings
JMaar voordat haar moeder iets ten ant
woord kon geven, stond haar dochter op en
zeide, dat zij den namiddag bij Liesbeth
docht door te brengen, om haar hulpvaardig
ter zijde te staan, na de agitaties, waaraan
rij den vorige®. dag had blootgestaan.
Dab was nog nooit gebeurd, dab Lydia
zonder dringende noodzakelijkheid naar
Liesbeth toe ging en haar een vriendelijk
heid bewees. Vergeter was heb oproerige
woord, en met dankbaar geluk keek <3© moe
der het kind aan dat kind, dat haar dik
wijls het verst scheen te staan en dat rij,
misschien juist omdat het in haar oogen
raadselachtig was, voor gewichtiger hield
dan haar andere drie kinderen.
„Hoe goed van je, hoe vriendelijk' Ja,doe
dat 1" voegde rij er goedkeurend aan toe, en
Malve dacht daarbij„Als Lydia eens iets
doet, dan wordt er heel wat ophef van ge
maakt. Bij mij vindt men, dat zoo iets van
zelf spreekt. Is rij dan meer dan ik?"
Terstond na hét koffieuur, tegen half
twees, ging Lydia heen, terwijl rij voor Reu-
riebh, die haar misschien een bezoek zou ko
men brengen, de boodschap achterliet, dab
hij haar ten huize van haar broeder kon
vinden.
Nu was Malve geheel zonder toezicht, ge
heel haasr eigen baas. Zij kon bedaard naar
Enno Mauraoh op diens spreekuur gaan,
zoodra haar mama wat was gaan uitrusten,
hetgeen altijd tegen half vier gebeurde.
'Voorloopig ziften rij nog bij elkander vóór
ten allen twijfel te stellen. daar gaat het
toch niet aan, te beweren, dat de vergun
ninghouders wél hebbon igewotendat hun
vergunningen na 1901 zouden vervallen. Wij
durven zelfs beweren, dat ook de drankbe
strijders daarop niet zoo zeker rijn geweest.
In elk geval bestaat zelfs op dit oogenbiik
nog de kans, dat naet plotseling ai 1901 alle
vergunningen boven 'het maximum zullen
vervallen. Do wet laat daartoe wel de moge-
lij'khaid, doch spreekt niet mtdruMcelijk van
de verplichting. De bestaande vergunning
houders hébben, voor zoover rij (hun bedrijf
hebban gekocht, die kans betaald ©n waar
het bestaan van die onzekerheid het gevolg
was van de onduidelijkheid der wet, daar is
een vergoeding van iséhade, dooi- algeheel©
opruiming te lijden, niet meer dan recht
vaardig.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 16 Aug. 1900.
China.
Generaal WaMersee is nu door alle regee-
rnigen erkend als de opperbevelhebber der
Europeesalie strijdmacht m Ghana. Hot laatst
heeft Frankrijk rijn toestemming gegeven,
schoon de regeering reeds vroeger te kennen
had gegeven dat van haar rijde geen bezwa
ren besbonden.
De Russische „Regeeringsbodo" bevat over
deze benoeming de volgende verklaring der
regeering
„D© nadering van te t voor militaire doel
einden gunstige jaargetijde in Pe-tschili en
de bijeontrekiking van een belangrijk aantal
internationale troepen te Tietn-fcsm, waarbij
nog spoedig nieuwe versterkingen worden
verwacht, hebben van zelf de quaestie van
heb opperbevel op don voorgrond gebracht
voor het geval nat door de onafwijsbare
macht der- omstandigheden de buitenland-
sche troepenconstingenten gedwongen zouden
zijn hun oorspronkelijke taak eenigermate
uit te breiden.
„Toen onder de mogendheden een gedach-
tenwdissehng plaats vond over de wijze waar
op liet best eenheid zou rijn te verkrijgen in
de operaties der international© troepen,
wendde keuzor Wilhelm, rich rechtstreeks te
legrafisch tet csaar Nicolaas alsmede tot alle
belanghebbende regeeringen en bood' aan
veldmaarschalk graaf von WaJderse© ter be
schikking te stellen, aan wien an de quaili-
teifc van. 'Opperbevelhebber de leiding der ope
raties van. de op hét oorlogstooneel in Pe-
techili samengetrokken troepen zou kunnen
worden opgedragen.
„Bezield door den weusdh de in het Verre
Oosten ontstane verwi'kkeilingen in den
kortst raogedijken tijd te regelen, antwoord
de czaor Nioolaas dat hij zijnerzijds geen be
zwaren tegen d© aanneming van iceizer Wal-
hebn's voorst-vond, omdat van het oogen
blik saf waarop belangrijke internationale
troepen op Gluitiecscli grondgebied zijn ear
mongetrokken., de éénheid in d© operaties d©
onmisbare voorwaarde bleef voor een mét
m de kamer, haar moeder las in ©en tijd
schrift en slaakte meermalen een' zuohn. Ook
Malve had een boek in de hand.
Met onwrikbare standvastigheid hield rij
aan haar plan vast. Bij haar kwam geen
oogenbiik zooveel zelfcritiék op om. bijl zich
zelf te zeggen, dat zij avontuurlijk! wilde
handelen. Integendeel geloofd© rij, een vrije,
mooie daad voor te 'hebben. De geheel© ge
schiedenis van den twist ©n de verzoening,
waaraan rij deelgenomen had, scheen haar
ontzaglijk kleingeestig toe.
Een wanhopige vrees maakte rich van haar
meester, dat het altijd zoo zou vooikgaan,
een geheel eindeloos eentonig leven lang. Al
tijd slechts deze kleingeestige zorgen en be
langen: Neemt Liesbeth dat kwalijk?
Wat wil Wolfgang? Wat denkt Henri?
Is Liesbeth ontstemd?
Neen, als het geheeld geluk met haar fa
milie slechte daarin bestond, dat men met
elkander omging, als was ieder een nul in 't
cijfer neen, dan bedankte zij daarvoor!
Waar was grootheid, waar was vrijheid,
waar had men het recht om zijn eigen leven
te léven Hier zeker niet. Niet in de familie,
niet in de stad.
Haar vader kwam haar in de gedachten-
Eien voornaam burgerman was hij geweest
en had vol trots dezen zijn standi als den
bloei des vaderlands aangeduid en er zich
letterlijk op beroemd, nieto anders te willen
zijn. Jawel, ©en burger ©n zoo onvrij als een
aristocraat.
Eh allen waren zoo ais hij. Het was de
geest, die in kun kringen de heerschende
was.
Wat zouden den© kringen ©r rich tegen
verzet hebben, als Enno Maurach eens een
succes bekroonde vervulling der op die troe
pen gelegde taak.
„Voorts geeft de hooge positie van graaf
Waldersee als veldmaarschalk hem ook bij
uitstek liet recht op de leiding der operaties
van de afzonderlijk© troepenafdeeli.iigen tot
een voor allen gemeenschappelijk .dernh ter
wijl! eindelijk redenen van anoreokm. aard,
waardoor in dut geval Duiitechlandi kon ge
leid worden, wélks vertegenwoordiger ,te Pe
king zoo wreed is vermoord, dit land ook als
motieven kunnen Strékken voor het streven,
aan het hoofd' te staan der internationale le
germacht duo tegen d<j rebellen opereert.
„Bij dit alles mag niet over het hoofd wor
den gezien" aldus eindigt deze belangrij
ke verklaring „dat de Keizer, door zijn
toestemming te geven dat het Russische
trcepencontmgeut gesteld wordt onder het
opperbevel van een Dmitsdh. veldmaarschalk
geenszins er over denkt af te
wijkon van het politieke pro
gram, volgens welks beginselen, vol
komen overeenstemming met
Frankrij k alsook mot de andere mo
gendheden tot stand kwam."
En dan volgt nog deze uiteenzetting van
Rusland's verlangens in het Verre Oosten
„Terwijl1 Rusland geen zelfzuchtige doel
einden nastreeft en er op uit is te geraken
tot zoo spoedig mogelijk herstel der rust en
der uitnemende betrekkingen met den Ghi-
neesdhen buurstaat, blijft het steeds zijn
historische overleveringen trouw. En mocht
bij het voortduren der onlusten in, China een
krachtiger militair optreden beslist- noodza
kelijk blijken, dan zal Rusland, ook verder
standvastig de humanitaire overlevering vol
gen 'die vani don aanvang af te allen tijd© de
roem van het Russische leger blijft."
De „Köln. Ztg." is zeer m haar nopjes met
het feit dat ©en Dc.tsch generaal de opera
ties zal leiden, en ziet daarin niet alleen
een bewijs van vertrouwen in den persoon
van Waldensee, maar ook in Duitschland en
rijn politiek. Duitechland verlangt zijn plaats
in de zon, maar wil ook niemand anders van
zijn aandeel in het zonnelicht berooven. In
China, is Duitechland stellig gekant tegen
verdeeling van heb HeméLsche Rijk.
Initusschen blijkt uit de nadere berichten
over den opmarsch' der vreemde troepen van
Tien-tsin naar Peking, hoe noodig het is dat
de leiding van den veldtocht in handen van
één persoon komt-
Toeni de troepen van Tien-tsin vertrok
ken, heensobte er de grootste verwarring, be
halve bij de Japanners, die om drie uur in
•den ochtend onder bedekking van dri© bat
terijen ambilteri© en begunstigd door de duis
ternis over het open terrein oprukten. Zoo
dra het begon! te schemeren, openden do
Ohineezen een hevig vuiur. Hot plan, opge
maakt door 'generaal Fukushima, wae dat
do Japanners op den linkeroever zonden mar
cheer©®. en rechts de Engelsdhen, de Ameri
kanen en de Russen. Be Engetashem en d©
Amerikanen kwamen te laat ©n bileven dien
tengevolge in de achterhoede.
Toen breidden de Japanners hun vuur
linie uit tot de rivier, namen achtereenvol
gens drie Ohineesch© linies en doodden hon-
poging gedaan had om daarin opgenomen te
worden
Daarvoor was hij te trobsch geweest. God
dank! In al d© aantrekkelijkheid van rijn
treurig verleden ©n van zijn ernstige per
soonlijkheid kwam hij' haar op dit oogenbiik
voor als een trotsehe adelaar, dia hoog in
de lucht eenzaam zweeft, terwijl daar bene
den de kippen en de eenden armzalig rond-
waggelen.
Haar mama slaakte een diepen zucht en
liet het tijdschrift zakken.
„Is u niet wel, mama?" vroeg Malve ver
schrikt.
Mevrouw Werlhof legde baar achterhoofd
tegen hét kussen van den stoel aan.
„Het was te veel voor mij," fluisterde rij.
„Wat ziet mama er slecht uit," dacht
Malve- „Zij pijnigt zich altijd meer dan noo
dig is."
Haar moeder sloot de oogen, van haar
lippen verdween alle kleur, haar hoofd gleed
op rijde.
Met een uitroep van angst snelde Malve
naar haar toe.
„Mama schreeuwde zij. „Mama
Maar de oogen harer moeder openden rich
niet. Elen steunend geluid kwam nog over
haar lippen, haar armen vielen neer, haar ge-
Beele lichaam scheen zwaarder te worden,
alle bewustzijn scheen geweken- te zijn.
Het géluid der ©Metrische schel klonk zoo
luid door het huis, zoo lang en zoo herhaal
delijk, dat in de keuken noch' Biehl noch
Lena de beteeskenis daarvan begrepen en,
een ongeluk vermoedende, beiden naar bo
ven snelden. Zij1 vonden hun meesteres als
dood in den leunstoel liggen en Malve daar
voor neergeknield.
derden CJbineezen. Aan hun rijde werden on
geveer 150 man gedood of gekwetst van de
4000 die aan den strijd (haddén deelgenomen.
Zij maakten negen kanonnen buit. Zoo groot
was de verwarring dat de Bntsdbe en de
Rhssisch© kanonnen 'bij vergissing op de
Amerükaansohe troepen vuurden, waardoor
tien man van heb 14e infanterie-regiment
werden gewond.
Ook voorbij P-ei-tsang Moven de Japan-
sclve troepen in de voorhoede. De wegen rijn
volgens den een droog en vrij goed, terwijl
een ander correspondent meldt dat ze slecht
zijn ©n -door de Japanners worden hersteld.
Dé Okinoezeoa werden op den terugtocht
gezien- Zij waren 6000 man sterk onder
twaalf vlaggen. Men vermoedt dat deze
troep slechts oen achterhoede was.
De veroenigdo troepenmacht is nu reeds
verder. Over Yang-teun, Hdh-si-wu ©u Ma-
tou, vanwaar het laatste bericht van gene
raal Chaffee is, rukt men op. Van M'atou
voert -de todht noordelijk naar Tsehang-kia^
wan, vanwaar één weg rechtstreeks in noord
westelijk© richting naar Peking leidt, 'terwijl
de hoofd/weg eerst noordelijk naar Tung-
tsöhau en vandaar westelijk over Schwang-
ldau naar do Keizerstad voert.
De gezanten waren den 13en nog in leven.
Blijkens het telegram van den Era-nschen
gezant Pidion van 9 dezer, waren de gezan
ten echter ten ©enenmale onbekend mot wat
er buiten de legation gebeurde.
Dit telegram van Pichon is welsprekend
en toont aan dat de Buropeesoh© mogendhe
den rich zelf een slag m heb aangericht zou
den hebben gegeven, indien ziji zich- hadden
ingelaten op onderhandelingen met een re
geering die zóó in Strijd met d© gébruiken
der beschaafde menschibeid handelt als die re
geering te Peking.
In het Zuiden gist hot bedenkelijk. Te
Shanghai dreigen de Chinoeeche forten zelfs
reeds het vuur te zuilen openen, indien er
nog meer vreemde oorlogsschepen in de ha
ven komen.
Aan de Westrivier trekken tallooze öhi-
neesoh© troepen, waarschijnlijk Zwarte Vlag-
Swahau duren, de rija-ndelijkhc-den tegen de
gen, stroom opwaart-s. In den omtrek van
Christenen voort»
Xuld-Afrlka.
Geen letter van het oorlogsterrein. De Wet
is dus nog niet door de jagers gevangen.
Met zijn paar duizend man is hjj toch nog
steeds opgewassen tegen de vereenigde po
gingen van Kitchener, Methuen en Smith
Dorrien.
Nu zal Ian Hamilton hem den weg naar
het Noorden trachten af te snjjden bjj Blauw-
bank, 24 K.M. -westelijk van Krugersdorp.
Overigens hooren wij niets. Ten Oosten
van Middelburg heet de strjjd nog steeds
aanstaande. Nu weer wordt beweerd dat de
Boeren tusschen Belfast en Machadodorp stand
zullen houden.
De Engelsche bladen bevatten weinig be
langrijks, Met beschuldigingen van mishande
lingen op Kaffers en moorden en geweld
plegingen tegen Engelsche soldaten wordt het
publiek ia Engeland tevreden gesteld.
„Water!" schreeuwde Malve. „Azijn
•wijn gauw, Lena! En Biehl naar dokter
Maurach.'
Hoe zou haar een andere naam over de
lippen hebben kunnen komen, dan deze,
waaraan zij dag en nacht daohf Dat er noig
andere geneesheeren op de wereld waren,
dat dokter Fangant hier een menschenleef-
tijd gepraktizeerd had, kwam Malve niet' in
de gedachten.
Biehl verwonderde er zich ook niet over.
Dokter Mauraohi tooh had eenmaal zijin heer
zoo flink geholpen. Hij liep, wat hij loopen
kon, riep onderweg d'e eerste de beste dxosdh-
ky aan en reod naar de woning van Miaurach.
Tranen van angst vloedden Malve langs
d_e wangen.
Als nu haar moeder ook eens stierf 1 „Mïa-
ma," jammerde rij, „mama
Met Lena te zamen droeg rij met moeite
de bewustelooze naar een dri© schreden van
daar staand» chaise-longue.
Dé horizontale ligging, de inwnjvingen
met azijn en water dc-cien. de lijderes goed.
Zij sloeg de oogen op.
Malve trachtte haar een weinig wiju ;n te
gieten.
Haar moeder slikte dien werktuigelijk in,
maar sloot de oogen terstond weder en bl «f
onbewegelijk liggen.
Maar Lena fluisterde haar jeugdige mees
teres in, dat het scheen alsof er een weinig
kleur op haar gericht terugkwam.
Beneden hield een rijtuig vóór de deur
stal. Twee minuten daarna- trad! Maurach de
kamer binnen.
f
vervolgd
