IJ tlllt CO.! Uit één wieg. n, 54ste Jaargang. Dinsdag 21 Augustus 1900. No. 10323. Bffl OUDERWIJZER iet HioMte. n. hi en nte- UIT DE PEJiS. ÏG BUITENLAND. r. A. SCHIEDi IMSCHE lï Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalYoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.05. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau Koters tri» ut 68. Ad verten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij Prijs der meer 15 cents, innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Jtlein# advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoon No. 123. '"""O f Aan de Isle Openbare Kostelooze School, BB** te Schiedam, (Hoofd de heei C. Kerdel), wordt gevraagd Jaarwedde f 600.en 1 50.voor akte liandteekenenBovendien kan de jaarwedde wegens diensttijd viermaal, om de twee jaar, telkens met f50.—, worden verhoogd. Sollicitatiestukken franco in te zenden aan den Burgemeester vóór den 9 September e. b. seis, tee- 1. ver- De veuiioogisg der Invoerrechten. De ^Nederlander" onderscheidt in de hetziening een ^technisch" en een apolitiek" gedeelte. »Het eerste strekt," zoo betoogt dat blad, om eenige gebleken, door de practijk in de bestaande wetgeving aangewezen, te ver helpen." Het tweede om de opbrengst der invoer rechten met achttien ton tever- hoog en. Wij noemen dit het politiek gedeelte, omdat het zal aanleiding geven tot herope ning van den ouden strijd over vrijhandel oi protectie. We! slooft de minister van Financiën zich in de Memorie van Toelichting uit, om te be- toogen, dat hier heusch geen protectie be doeld wordt, dat het tarief fiscaal is en fiscaal blijft, maar ontkennen kan hjj niet, dat de herziening eenigzins ubeschermend" zal werken. Het onderscheid tusschen een protectionis tisch en een fiscaal tarief zoekt hij hierin, of bescherming bedoeld woidt, dan wel of zij als een onvermijdelijk en betreurens waardig uitvloeisel van een noodzakelijke be lasting verbooging wordt aan vaard. Dit onderscheid is inderdaad reëel en van practische beteekenis, daar de wetgever in het eerste geval zooveel mogelijk bij die arii kelen invoerrechten zal heffen, waar dit tevens de bmnenland-'che industrie zal baten, terwij! hij in het laatste geval er op uit zal zijn om de zijns ondanks te verleenen be scherming tot de geringst mogelijke propor tie terug te brengen. Dat neemt echter niet weg, dat de minis ter ondanks al zjjn onderscheidingen en on danks de zorgvuldigheid, waarmee hjj zich nu reeds pantsert, zelfs tegen den s c h ij n van protectionisme, onmogelijk kan beletten, dat dit ontwerp de oude strijdviaag weer op het tapijt zal brengen. Immers den protectionisten kan het bitter weinig schelen, of de minister zijn tarief fiscaal noemt, wanneer het maar in beseher- mende richting werkt. Zij achten dan in elk l geval iets gewonnenen de vraag, of de belasting vei hooging noodzakelijk is, zal bij hen niet zwaar wegen. Komt er geld te veel, dan kunnen later andere belastingen ver minderd worden. JSsa rotman. VAN IDA BO Y-B D. 42) „Mama o mama, die wil altijd! slechts Ons geluk)alleen zij moot ook geloo- ven, dat het geluk is „Haar dit geloof te geven, is jou taak. E'n hoe goed loopt alles! Je hebt eenige dagen, den tijd om den, evpntueelan. tegenstand van je broers on zusters te overwinnen, en kunt dan later bij je lieve mama reeds met de toestemming der anderen voor d'en dag ko men." Hij sprak op zulk een beslisten toon. Dat wakkerde haar moed weder aan. Och, liet l was zoo heerlijk, zicih in zijn vastberaden maf nier van spreken en •handelen veilig te gevoe len. Ook kwam er bijl haar een. gedachte op, j die haar toelachte. Ja. zoo was ihet igemakke- i Jijker. Dan behoefde zij zelf althans.niet het eerste woord tte spreken. j.Wij zullen heel correct te werk gaan," zei- de zij haastig. „Schrijf aan Waleker en Wolf- gang die zijn mijn voogden of aan Hen ri als aan dien. chef van heb huis endbedood- j eenvoudig aanzoek om mijn hand. Je moet daarbij; terstond schrijven, dat ik je mijn. woord gegeven heb." Hnji keek haar aan. 'Ben pijnlijke trek ver toonde zich om zijn lippen. Hij' doorzag haar geheel. Maar hiet medelijden stemde hem zacht. Ook hij geloofde aan haar idefdb. Bin hij wist, dat heb met d'en moed gaat ails met de metalenin heb vuur moeten, ei j gemoed De doctrinaire vrijnandelaars daarentegen zullen angstvallig vragen nllebt gij waarlijk die 18 ton noodig? En zoo ja, kunt gij die waarlyk niet uit het aandraaien van andere belastiugsehroeven vinden? Bedenk het wel, deze belasting is de slechtste van alle." Hier komt bij, dat de memorie van toe lichting zich slechts zeer vaag uitlaat over de behoeften, waarin de 18 ton zullen moeten voorzien, eo over de onmogelijkheid om ze voorshands langs andere wegen te verkujgen. Ware de Memorie op deze punten uitvoe riger, dan ware bovenbedoeld debat wellicht grootendeels afgesneden. Maar nu ze hieromtrent weinig zegt, zal het te natuurlijker zijn, dat de quaestie van van vrijhandel of protectie de ontvangst, welke aan dit ontwerp wordt bereid, voor een niet gering deel beheerscht. Het ^Handelsblad" riet uit de lijst der artikelen met de te heffen rechten dat de verzwaring van rechten bijna uitsluitend zal drukken op weelde-artikelen, die ten deele hier te lande niet voorkomen of niet ver vaardigd worden. Daar de heffing geschiedt naar de waarde, bedraagt de verhooging voor de goedkqope soorten zeer weinig. Het blad vervolgt dan Maar een verhooging, dus een duurder maken van die artikelen bewerkt de voor dracht dan toch zeker en 20 pet. meer is geen kleinigheid. Daarom zal de minister nog in meer bijzonderheden, dan hij in zijne toelichting heeft gedaan, moeten aantoonen dat zulk een versterking van de schatkist, ook uit artikelen die slechts zeer betrekkelijk als weeldezaken zijn te beschouwen (met name goedkoope manufacturen, kleederen, kiamerijen, metalen waren enz.), onvermij delijk is. Het meest gewenscht zou wellicht zyn geheele vrijdom van invoerrechten, het maken van ons land tot een porto franco, gelijk anderhalve eeuw reeds de stadhouder "Willem IV voorhad. De mogelijkheid echter om ons land aldus tot een stapelplaats van een aan tal handelsartikelen in West-Europa ie doen zijri, is zeer gedaald wegens de wijzigingen die in den handel zijn gekomen door het toenemende betrekken van waien recht streeks uit de plaats van oorsprong. Bovendieo zouden de anikelen, die hier te lande accijnspliclitig zijn, bij invoer toch moeten worden belast, wat het behoud van een groot aantal ambtenaren en van forma liteiten van controle noodig zou maken. Ein delijk zou het hoogst bezwaarlijk vallen de 11 millioen, die de regeeiirig uit de invoer rechten hoopt te erlangen, op andere wijze binnen te krijgen. Daarom achten wij het ontwerp, dat de grondslagen van ons tarief stipt handhaaft een fiscaal, niet-besehermd tarief en slechts een zeer matige verhooging van enkele geheele fabrikaten voorstelt, zonder de thans vrije artikeleu te belasten, niet verwerpelijk, mits nader wordt aangetoond dat de ver hooging van 5 tot 6 pet. te rechtvaardigen is. Een verlaging of afschaffing van het recht op thee, die al meer als volksdrank wordt en als belangrijk handelsartikel met koffie worden. Hij hoopte van gam. seller harte, dat, als do strijd er eerst maar was, uit de wen- schen en de voornemens tob den moed, een echte, krachtige zou ontstaan. „Goed. Ik zal aan' Henri schrijven," zei do hij kortaf. „Ben. je boos op mij fluisterde zij. „Neen," antwoordde hij, „ik ben met hoos op je. In de keuze van don weg, die naar mijl heenvoert, laat ik je vrij. Maar ik hoop, dal je dien zult vinden zonder te wankelen en, te aarzalen Nog eenmaal' wierp zij zich aan zijn borst, en in zwijgende geloften hielden zij elkander vast omklemd. Toen ging hij spoedig heten. In. de vestibule ontmoette hij. Henri. Deze was van zijn middagmaal teruggeko men en zag op het kantoor bij de Molken louter ontstelde gezichten. Er was een ge lucht naar beneden doorgedrongen, dab er boven in het huis een ongeluk gebeurd was. Men had den dokter zien komen, die den ouden ahef op diens laatste lijdenssponde be handeld had, men fluisterde er over, hoe won derlijk het dikwijls toch toeging, dat de eens echtgenoot den ander spoedig an dein dood volgde. Na de eerste mededeelingen holde Henri letterlijk h'eb kantoor uit en zag zich eens klaps tegenover Maurach geplaatst. Die man was zijn antipathie. Met tegenzin had hij hem aan het ziekbed, van zijn vader gezien. Sedert die geschiedenis van het hono rarium dachib Henri nog ongunstiger over Maurachwant deze had in zekeren zin de Werlhofs vernederd, en dat kon [Henri niet verkroppen. Zeer beloofd^ maar ook steer koel' nam1 hij en tabak op één lijn mag gesteld worden, ware mede zeer gewenscht. De minister zegt in zijn toelichting na druk kelijk, 3>dat elke poging om aan het tarief een ander karakter te geven dan het bezit, bij hem principieele bestrijding zal vinden". Aan pogingen daartoe zal het niet ontbreken, maar deze zullen zoowel bij de meerderheid der Kamer, als bij de regeeriug op beslisten tegenstand stuiten. e sa sa Ugcmeen overzicht. SCHIEDAM, 20 Aug. 1900. SEuid-Afrlka. De correspondent der nDaily Express" te Lorenpo Maiquez meldde aan zijn blad, dat volgens Boerenberichten een hevig gevecht was geleverd tusschen Middelburg en Pretoria, waarin generaal De la Rey zeven Engelsche kanonnen nam. Een luchtballon, die was uit gezonden met een verkenningspatrouille, werd door de Boegen doorschoten en buit gemaakt, De Engelschen moesten terugtrekken en zou den Middelburg ontruimd hebben. Latere berichten uit Lorenpo Marquez ge wagen van een nieuw wapenfeit van De Wet. Hij zou niet minder dan 4000 man gevangen en 7 kanonnen buit gemaakt hebben. Te gelijk wordt uit Londen gemeld dat lord Roberts Middelburg heeft ontruimd. Wij aarzelen de juistheid van deze berich ten aan te nemen. Io den laatsten tijd lijkt het wel of de Engelsche correspondenten te Lorenpo Marquez het willen doen voorkomen of Kruger en Botha door valsche oorlogs bulletins er bij hun mannen den moed in willen houden. Daarbij komt dat wij Siier slechts met één gevecht schijnen te doen te hebben, waarby evenwel de namen De la Rey en De Wet worden dooreengehaspeld, terwijl wij ingeen geval kunnen aannemen dat een van beide aanvoerders ten Oosten van Pretoria opereert. En toch wordt in het bericht aan de 3)Daily Express" gezegd dat tusschen Mid delburg en Pretoria is gevochten en het schijnt zelfs of de ontruiming van Middelburg door Roberts' troepen met deze Boerenover- winning in verband staat. De Wet kan het zeker niet geweest zijn Deze is volgens verschillende berichten naar het Noordwesten opgerukt en schijot op Baden-Powell gestooten te zijn. Wat daar bij commando Nek gebeurd is, is niet zeer duidelijk. Eerst heet het dat De Wet Baden-Powell gesommeerd heeft zich over te geven, en dan hooren wjj dat sB.-P." oom Chiistiaan vervolgt. Die twee telegrammen uit Pretoria en uit Kaapstad, kloppen dunkt ons zóo weinig met eikaar dat wij weder groote voorzichtigheid moeten aanbevelen. Eén ding blijkt echter wel. De Wet schijnt voornemens zich naar het Oosten van Trans vaal te begeven. Maar overigens is alles onzeker en noch omtrent hem noch over De la Rey noch over de Botha's komen stellige berichten. Maar in ieder geval ziet het er niet gunstig uit voor de Engelschen. Men voelt dat in zijln hoed af en vroeg: „IJ hier, dokter? Eir is tech, hoop ak, niets emsügis met mama?" „Goddank neen," antwoordde Bnno Mau rach, dlie koelheid over het hoofd' iziende, met opzettelijke hartelijkheid. „Da agitaties, die uw mama gedurende de ziekte en na den dood van haar echtgenoot heeft gehad, wer ken zeker nog na. Misschien zullen er nieu we bij gekomen zijn. Zij' was geheel bewuste loos. Eenige dagen van rust zullen haar wel doen herstellen." „Dat zou ook te hard geweest zijn mar ma ook al to moeten verhezen," mompelde Henri, bij' wiem hot kinderlijk gevoel de over hand kreeg. „Is Fangart van hetzejfdl© gevoelen alsu?" vroeg hij' daarop. „Is hij nog bij mama- en de zusters boven gebleven?" .Dokter Fangart is er in 't geheel niet bij geroepen," verklaarde Maurach en zag Hen ri, die erg zenuwachtig was, onafgebroken en kalm aan. „Juffrouw Malve is alleen boven." Henri werd rood van ergernis. Met een ge dwongen glimlachje) zeide hij „O, ik begrijp het, in don eersten angst wist Malve niet wat zij deed. Nu, Fangart zal wel begrijpen, dat een soort van gehechtheid aan u van par pa's ziekte af Hf dank u zeer, dokter. Maar ik wil u nu niet langer ophouden. Werke lijk, ik ben u zeer d'ankbaar voor uw bereid willigheid." Daarbijl maakte hij een buiging met een gelaat, dat duidelijk-zei de„Naar ik wil ho nen, komt go mij"' nooit meer in den weg." Toen. holde hij de trap op. Hij vond Malve met een droomerijg-izalige uitdrukking, zij liep in het kamertje op en neer, aan een gevangene gelijk, voor wie alle muren te eng zijn. Engeland duidelijk een bitterheid spreekt uit de beschouwingen van de militaire mede werkers der bladen. Zinspelend op een hoogst ongunstig oor deel door lord Wolseley dezer dagen bij een inspectie te Aldeishot uitgesproken over de geoefendheid der troepen, schrijft Charles Williams in de aMorning Leader" deze scherpe critiek neer li Het stelletje generaals te Aldershot had de zaak niet slechter kunnen doen dan de onfeilbare Kitchener, die gekomen is om den edelen Methuen aan te vullen .of te ver vangen. Behalve dat De Wet ontsnapt is en op het oogenblik zich waarschijnlijk met De la Rey heeft vereenigd, is er geen enkel bericht van het terrein ten Westen van Pretoria, waaraan men een touw kan vast- knoopen. ïln het Oosten gaan de zaken beter, maar zelfs in Buller's rug maken Boerenafdeelingen uilstapjes in Natal. Zeer waarschijnlijk heett Olivier een deel van zyn kommando afgezon derd om eerst zijn krachten te beproeven op den Natalschen spoorweg en dan zyn in de oogen van lord Kitchener zoo bijzondere ter reinkennis te gebruiken tegenover de ver bindingslijnen op de rechterflank van Buller's opmarsch. a Maar hoogst enkele van onze generaals hebben genoeg verbeeldingskracht om zich te stellen in de plaats van den vijand en te bedenken wat zij zouden doen onder de ge geven omstandigheden. Zoolang wij geen ge neraals van dit type hebben, zullen wij slechts overwinnigen kunnen behalen ten koste van veel menschenlevens en veel geld". China. Admiraal Bruoe's telegram, dat de lezer hierachter vindt is strijdig met vroegere be richten. 'Het meldt allereerst da't er te Peking nog gevochten is. Maar, wat belangrijker is, Bru ce beweert ook dat de Keïzenn-Weduwe niet gevlucht is. Yung-tsu zou het haar hebben belet. OWk hier dus weder onzekerheid die ons dwingt de verschillende berichten zonder ■commentaar te vermelden. De Japansche admiraal te Tschi-fu meldt dat Peking den 15en aan de Oostzijde werd aangevallen. Br werd maar matig tegenstand gebóden. Tegen den avond drongen d!e troe pen de hoofdstad binnen, omsingelden dade lijk de gezantschappen, Welks bewoners vei lig waren. De Japanners verloren over de honderd man, de Ölïineezen 300 man. Volgens de „Daily Telegraph" werden de verbonden troepen' te Peking uiterst vrien delijk ontvangen door prins Tsching. Alle vijandelijke elementen waren reeds uit de stad gevlucht. Het Hof was den llen ver trokken met da hooge mandarijnen. De Kan- su-troepen gingen naar het Zuidwesbe,nj in, de hoop do verbonden troepen daarheen te lok ken en te voorkomen dab ze het hof achter volgden. De „Daily Newsweet een en ander te vertellen over het gevecht bij Yang-tsua. De öhineezejn' hadden, zich opgesteld langs den dijk van den spoorweg, die dicht bijl den muur over de rivier gaat. De Amerikanen „Uiigeboord," zeide Henri (halfluid, „onge hoord „Wat?" „Onlangs laat je dien eileudigeu kerel bij Waleker komen, en voert een pathetisch too- neél op, waardoor je je moeder en je broers en zusters compromitteerde, en vandaag laat je hem halen in plaats van onsen gewonen dokter. Weet je wel, hoe dat in goed Duitsch heet f Je bent op hem verliefd Henririep Malve uit, 'terwijl zij met moeite haar toom bedwong. „Herim „'Kijk mij maar niet zoo boos aanDat heeft op mij toch geen .invloed„Maar het is mijn plicht, je je ongepast gedrag voor te houden „Ongepast? Als iemands moeder voor dood ineenzakt, moet mten dan aan 'gepast of onge past denken?" „Het 'Weeft bijna den sdhijn, als was ma- ma's flauwte je een welkom voorwendsel Het liefst zou zij' haar broer een klap gege ven hebben, zooais zij1 als kind wel eens ha'd geckan, als hij haar plaagde. Bleek en bevend stond rij vóór hem en haatte hem idoodelijk. „Heeft hij zich d'a,n althans tegenover ma ma verstandig gedragen?" vroeg iHenri, dien de uitdrukking van het gelaat zijner zuster toch verschrikte, en die zich de moederlijke tranen en haar vermaningen 'tot vredb van dien morgen herinnerde. „Vraag dat maar aan mama self!" zeide Malve kortaf. Hij ging naar binnen en vondi zijn moe der slapende. Die vreecfaume, goedhartige uitdrukking der geliefde trekken trof hem. Heb meest echter trof hem de hiaad, die op de groeurijjdiein de en de Engelschen vielen het centrum aan en chargeerden onder een hervig granaat-vuur. Zij leden zware verliezen, terwijl rij het eeno dorp na 't andere en ten slotte dep dijk be stormden. Dte Chineezen hielden niet tot 't eind stand, en toen de aanvallers in de stel ling kwamen, waren do Chineezen gevlogen. Hun aftocht was zoo snel geschied dat rij niet meer te zien waren. Zij lieten vele doo- den en gekwetsten achter. De Russen, di© op dep. rechtervleugel wa ren opgesteld, konden niet aanvallen omdat zij voor een ondoorwaadbare rivier stonden. Zij zagen zich genoodzaakt terug te trekken en in do achterhoede de stad binnen te ruk ken. De Chineesche artillerie was spoedig door de kanonnen der verbondenen tot zwijgen ge bracht. Benige stukken waren gedemonteerd en vielen den overwinnaars in handen,; de overige werden gered. De generaals Sung, Mia on Li-Ping-Heng werden in het gevecht gekwetst. De verbonden troepen die pu in het Pei- Ho-dal zijln, tellen 39,000 man met 120 ka nonnen. De Eiussisch© en Japansche troepen zijn driemaal zoo talrijk als die van de an dere mogendheden, legen September zal heb aantal troepen verdubbeld zijn. Ook wordt nog geschut verwacht. Te Shang-hai rijn nu toch de Bngetech© troepen ontscheept. Volgeps Engelsche cor respondenten werd het hoog tijld, want do Chineezen begonnen reeds to mompelen dat de Europeanen niet durfden landen. De con suls werken nu eendrachtig samen. De Fran- sehe consul zal ook troepen laten komen 1700 man uit Tonkin. De gouverneur Liu-Kin-Yu is ziek. Daar rijn ondergouvemeurs den vreemdelingen vijandig gezind zijn, vreest men voor ernsti ge gevolgen, in geval de bejaarde mandarijn komt te overlijden. Volgens DalzieTs correspondent neeft de opstand in de Yang-tse-vallei een ernstig ka rakter, vooral om Wu-tschang. Scban-Schi- Tung's troepen begonnen reeds te muiten, maar rijn tot gehoorzaamheid teruggebracht. In, het Noorden gaan de Russen voort de eene plaats na de andere aam de Ghineezen te ontnemen. Zij hebben nu het belangrijk© Niu-tsehwang gebombardeerd en beschoten. De groote vraag waarin de buitenlandsche bladen rich nu verdiepen, is wat er moet ge beuren, als de Ghineezen tot rede zijn ge bracht. De „Petit Bleu" spieekt van een conferen tie, waaraan de verschillende betrokken mo gendheden zullen deelnemen. De Russische pers beschouwt alleen den toestand uit Russisch' oogpunt. Die meenin- gen zijn verdeeld. Terwijl enkel© bla-dien ver langen dat Rusland zichnu, na den val van, Peking zal' beperken tot Mandschurije, wil len andere ook voor het vervolg samenwer king met de overige mogendheden. Maar alle zijns het er over eens dat de po sitie van Rusland! als grensstaat van Ohina, een geheel bijzondere is. Gisteren, bij de reeds aangekondigde ont vangst van graaf Waldersee met zijn staf ken lag en daardoor nog iblteekea* scheen dan zij werkelijk was. Dat was geen jonge hand meer, rij hadl wel duizend Weina rimpeltjes, en op de zichtbaar rich afteekamemde knok kels was de huid zoo doodsbleek. Deze hand had hem sedert het eerste uur zijns 'levens verzorgd en geliefkoosd. Nog was irij wam. Nog kon hij' haar in de zijne houden. Nog ging van haar een zegevie rende en beschermend© kracht uit. Zijln oogen wenden vochtig. Haf ging naar zijn zuster. Hij stak haar de hand too. „Komaan," zeide hij, „geef mijl maar een hand 1 Wij zullen ons toch die vervloekt© hef- talghbid afwannen." Malve viel hem verzoend! om den hals. „Ja, ja,," zeide hij en klopte haar op den rug. „Haat en liefdedat -wisselt zoo bij ons af. Nu, de liefde is toch het sterkst. Eb neem het mij niet kwalijk: tegenover Maurach go- draag je je wel wat zonderling." Zij sidderde. Nu had zij het kunnen zeg gen. Het ©ogenblik was daarvoor juist ge schikt,, nu zijn broederlijk hart weder warm klopte. Nu zou hij1 misschien niet in toorn ontsteken rijn. Kalm en bedaard! kon men met elkander spreken. D© goede geest hunner moeder omzweefde hen. „Zou ik het doen?" dacht rij. Haar hart sloeg hevig. „Mbet iik itët niet?" vroeg rij rich' af en liet middelerwijl het geschikte oogenbliik' on gebruikt voorbijgaan. Db dlag ging verder. Lydaai kwam. met Li-esbetli, later verscheen Reurietli, Wolf gang en Bteonore lieten rich ook niet wach ten. {Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1