IJ
tlllt
CO.!
Uit één wieg.
n,
54ste Jaargang.
Dinsdag 21 Augustus 1900.
No. 10323.
Bffl OUDERWIJZER iet HioMte.
n.
hi
en
nte-
UIT DE PEJiS.
ÏG
BUITENLAND.
r. A.
SCHIEDi IMSCHE lï
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalYoor Schiedam en Ylaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.05.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Koters tri» ut 68.
Ad verten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Jtlein# advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon No. 123.
'"""O
f Aan de Isle Openbare Kostelooze School,
BB** te Schiedam, (Hoofd de heei C. Kerdel),
wordt gevraagd
Jaarwedde f 600.en 1 50.voor akte
liandteekenenBovendien kan de jaarwedde
wegens diensttijd viermaal, om de twee jaar,
telkens met f50.—, worden verhoogd.
Sollicitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór den 9 September e. b.
seis,
tee-
1.
ver-
De veuiioogisg der Invoerrechten.
De ^Nederlander" onderscheidt in de
hetziening een ^technisch" en een apolitiek"
gedeelte.
»Het eerste strekt," zoo betoogt dat blad,
om eenige gebleken, door de practijk in de
bestaande wetgeving aangewezen, te ver
helpen."
Het tweede om de opbrengst der invoer
rechten met achttien ton tever-
hoog en.
Wij noemen dit het politiek gedeelte,
omdat het zal aanleiding geven tot herope
ning van den ouden strijd over vrijhandel oi
protectie.
We! slooft de minister van Financiën zich
in de Memorie van Toelichting uit, om te be-
toogen, dat hier heusch geen protectie be
doeld wordt, dat het tarief fiscaal is en
fiscaal blijft, maar ontkennen kan hjj niet,
dat de herziening eenigzins ubeschermend"
zal werken.
Het onderscheid tusschen een protectionis
tisch en een fiscaal tarief zoekt hij hierin,
of bescherming bedoeld woidt, dan wel
of zij als een onvermijdelijk en betreurens
waardig uitvloeisel van een noodzakelijke be
lasting verbooging wordt aan vaard.
Dit onderscheid is inderdaad reëel en van
practische beteekenis, daar de wetgever in
het eerste geval zooveel mogelijk bij die arii
kelen invoerrechten zal heffen, waar dit
tevens de bmnenland-'che industrie zal baten,
terwij! hij in het laatste geval er op uit zal
zijn om de zijns ondanks te verleenen be
scherming tot de geringst mogelijke propor
tie terug te brengen.
Dat neemt echter niet weg, dat de minis
ter ondanks al zjjn onderscheidingen en on
danks de zorgvuldigheid, waarmee hjj zich
nu reeds pantsert, zelfs tegen den s c h ij n
van protectionisme, onmogelijk kan beletten,
dat dit ontwerp de oude strijdviaag weer op
het tapijt zal brengen.
Immers den protectionisten kan het bitter
weinig schelen, of de minister zijn tarief
fiscaal noemt, wanneer het maar in beseher-
mende richting werkt. Zij achten dan in elk
l geval iets gewonnenen de vraag, of de
belasting vei hooging noodzakelijk is, zal bij
hen niet zwaar wegen. Komt er geld te veel,
dan kunnen later andere belastingen ver
minderd worden.
JSsa rotman.
VAN
IDA BO Y-B D.
42)
„Mama o mama, die wil altijd! slechts
Ons geluk)alleen zij moot ook geloo-
ven, dat het geluk is
„Haar dit geloof te geven, is jou taak. E'n
hoe goed loopt alles! Je hebt eenige dagen,
den tijd om den, evpntueelan. tegenstand van
je broers on zusters te overwinnen, en kunt
dan later bij je lieve mama reeds met de
toestemming der anderen voor d'en dag ko
men."
Hij sprak op zulk een beslisten toon. Dat
wakkerde haar moed weder aan. Och, liet
l was zoo heerlijk, zicih in zijn vastberaden maf
nier van spreken en •handelen veilig te gevoe
len. Ook kwam er bijl haar een. gedachte op,
j die haar toelachte. Ja. zoo was ihet igemakke-
i Jijker. Dan behoefde zij zelf althans.niet het
eerste woord tte spreken.
j.Wij zullen heel correct te werk gaan," zei-
de zij haastig. „Schrijf aan Waleker en Wolf-
gang die zijn mijn voogden of aan Hen
ri als aan dien. chef van heb huis endbedood-
j eenvoudig aanzoek om mijn hand. Je moet
daarbij; terstond schrijven, dat ik je mijn.
woord gegeven heb."
Hnji keek haar aan. 'Ben pijnlijke trek ver
toonde zich om zijn lippen. Hij' doorzag haar
geheel. Maar hiet medelijden stemde hem
zacht. Ook hij geloofde aan haar idefdb. Bin
hij wist, dat heb met d'en moed gaat ails met
de metalenin heb vuur moeten, ei j gemoed
De doctrinaire vrijnandelaars daarentegen
zullen angstvallig vragen nllebt gij waarlijk
die 18 ton noodig? En zoo ja, kunt gij die
waarlyk niet uit het aandraaien van andere
belastiugsehroeven vinden? Bedenk het wel,
deze belasting is de slechtste van alle."
Hier komt bij, dat de memorie van toe
lichting zich slechts zeer vaag uitlaat over de
behoeften, waarin de 18 ton zullen moeten
voorzien, eo over de onmogelijkheid om ze
voorshands langs andere wegen te verkujgen.
Ware de Memorie op deze punten uitvoe
riger, dan ware bovenbedoeld debat wellicht
grootendeels afgesneden.
Maar nu ze hieromtrent weinig zegt, zal
het te natuurlijker zijn, dat de quaestie van
van vrijhandel of protectie de ontvangst, welke
aan dit ontwerp wordt bereid, voor een niet
gering deel beheerscht.
Het ^Handelsblad" riet uit de lijst der
artikelen met de te heffen rechten dat de
verzwaring van rechten bijna uitsluitend zal
drukken op weelde-artikelen, die ten deele
hier te lande niet voorkomen of niet ver
vaardigd worden. Daar de heffing geschiedt
naar de waarde, bedraagt de verhooging voor
de goedkqope soorten zeer weinig.
Het blad vervolgt dan
Maar een verhooging, dus een duurder
maken van die artikelen bewerkt de voor
dracht dan toch zeker en 20 pet. meer is
geen kleinigheid. Daarom zal de minister
nog in meer bijzonderheden, dan hij in zijne
toelichting heeft gedaan, moeten aantoonen
dat zulk een versterking van de schatkist,
ook uit artikelen die slechts zeer betrekkelijk
als weeldezaken zijn te beschouwen (met
name goedkoope manufacturen, kleederen,
kiamerijen, metalen waren enz.), onvermij
delijk is.
Het meest gewenscht zou wellicht zyn
geheele vrijdom van invoerrechten, het maken
van ons land tot een porto franco, gelijk
anderhalve eeuw reeds de stadhouder "Willem
IV voorhad. De mogelijkheid echter om ons
land aldus tot een stapelplaats van een aan
tal handelsartikelen in West-Europa ie doen
zijri, is zeer gedaald wegens de wijzigingen
die in den handel zijn gekomen door het
toenemende betrekken van waien recht
streeks uit de plaats van oorsprong.
Bovendieo zouden de anikelen, die hier
te lande accijnspliclitig zijn, bij invoer toch
moeten worden belast, wat het behoud van
een groot aantal ambtenaren en van forma
liteiten van controle noodig zou maken. Ein
delijk zou het hoogst bezwaarlijk vallen de
11 millioen, die de regeeiirig uit de invoer
rechten hoopt te erlangen, op andere wijze
binnen te krijgen.
Daarom achten wij het ontwerp, dat de
grondslagen van ons tarief stipt handhaaft
een fiscaal, niet-besehermd tarief en
slechts een zeer matige verhooging van enkele
geheele fabrikaten voorstelt, zonder de thans
vrije artikeleu te belasten, niet verwerpelijk,
mits nader wordt aangetoond dat de ver
hooging van 5 tot 6 pet. te rechtvaardigen is.
Een verlaging of afschaffing van het recht
op thee, die al meer als volksdrank wordt
en als belangrijk handelsartikel met koffie
worden. Hij hoopte van gam. seller harte, dat,
als do strijd er eerst maar was, uit de wen-
schen en de voornemens tob den moed, een
echte, krachtige zou ontstaan.
„Goed. Ik zal aan' Henri schrijven," zei do
hij kortaf.
„Ben. je boos op mij fluisterde zij.
„Neen," antwoordde hij, „ik ben met hoos
op je. In de keuze van don weg, die naar mijl
heenvoert, laat ik je vrij. Maar ik hoop, dal
je dien zult vinden zonder te wankelen en,
te aarzalen
Nog eenmaal' wierp zij zich aan zijn borst,
en in zwijgende geloften hielden zij elkander
vast omklemd.
Toen ging hij spoedig heten.
In. de vestibule ontmoette hij. Henri.
Deze was van zijn middagmaal teruggeko
men en zag op het kantoor bij de Molken
louter ontstelde gezichten. Er was een ge
lucht naar beneden doorgedrongen, dab er
boven in het huis een ongeluk gebeurd was.
Men had den dokter zien komen, die den
ouden ahef op diens laatste lijdenssponde be
handeld had, men fluisterde er over, hoe won
derlijk het dikwijls toch toeging, dat de eens
echtgenoot den ander spoedig an dein dood
volgde.
Na de eerste mededeelingen holde Henri
letterlijk h'eb kantoor uit en zag zich eens
klaps tegenover Maurach geplaatst.
Die man was zijn antipathie. Met tegenzin
had hij hem aan het ziekbed, van zijn vader
gezien. Sedert die geschiedenis van het hono
rarium dachib Henri nog ongunstiger over
Maurachwant deze had in zekeren zin de
Werlhofs vernederd, en dat kon [Henri niet
verkroppen.
Zeer beloofd^ maar ook steer koel' nam1 hij
en tabak op één lijn mag gesteld worden,
ware mede zeer gewenscht.
De minister zegt in zijn toelichting na
druk kelijk, 3>dat elke poging om aan het
tarief een ander karakter te geven dan het
bezit, bij hem principieele bestrijding zal
vinden". Aan pogingen daartoe zal het niet
ontbreken, maar deze zullen zoowel bij de
meerderheid der Kamer, als bij de regeeriug
op beslisten tegenstand stuiten.
e sa sa
Ugcmeen overzicht.
SCHIEDAM, 20 Aug. 1900.
SEuid-Afrlka.
De correspondent der nDaily Express" te
Lorenpo Maiquez meldde aan zijn blad, dat
volgens Boerenberichten een hevig gevecht
was geleverd tusschen Middelburg en Pretoria,
waarin generaal De la Rey zeven Engelsche
kanonnen nam. Een luchtballon, die was uit
gezonden met een verkenningspatrouille, werd
door de Boegen doorschoten en buit gemaakt,
De Engelschen moesten terugtrekken en zou
den Middelburg ontruimd hebben.
Latere berichten uit Lorenpo Marquez ge
wagen van een nieuw wapenfeit van De Wet.
Hij zou niet minder dan 4000 man gevangen
en 7 kanonnen buit gemaakt hebben.
Te gelijk wordt uit Londen gemeld dat
lord Roberts Middelburg heeft ontruimd.
Wij aarzelen de juistheid van deze berich
ten aan te nemen. Io den laatsten tijd lijkt
het wel of de Engelsche correspondenten te
Lorenpo Marquez het willen doen voorkomen
of Kruger en Botha door valsche oorlogs
bulletins er bij hun mannen den moed in
willen houden.
Daarbij komt dat wij Siier slechts met één
gevecht schijnen te doen te hebben, waarby
evenwel de namen De la Rey en De Wet
worden dooreengehaspeld, terwijl wij ingeen
geval kunnen aannemen dat een van beide
aanvoerders ten Oosten van Pretoria opereert.
En toch wordt in het bericht aan de
3)Daily Express" gezegd dat tusschen Mid
delburg en Pretoria is gevochten en het
schijnt zelfs of de ontruiming van Middelburg
door Roberts' troepen met deze Boerenover-
winning in verband staat.
De Wet kan het zeker niet geweest zijn
Deze is volgens verschillende berichten naar
het Noordwesten opgerukt en schijot op
Baden-Powell gestooten te zijn.
Wat daar bij commando Nek gebeurd is,
is niet zeer duidelijk. Eerst heet het dat
De Wet Baden-Powell gesommeerd heeft zich
over te geven, en dan hooren wjj dat sB.-P."
oom Chiistiaan vervolgt.
Die twee telegrammen uit Pretoria en uit
Kaapstad, kloppen dunkt ons zóo weinig met
eikaar dat wij weder groote voorzichtigheid
moeten aanbevelen.
Eén ding blijkt echter wel. De Wet schijnt
voornemens zich naar het Oosten van Trans
vaal te begeven.
Maar overigens is alles onzeker en noch
omtrent hem noch over De la Rey noch
over de Botha's komen stellige berichten.
Maar in ieder geval ziet het er niet gunstig
uit voor de Engelschen. Men voelt dat in
zijln hoed af en vroeg: „IJ hier, dokter? Eir
is tech, hoop ak, niets emsügis met mama?"
„Goddank neen," antwoordde Bnno Mau
rach, dlie koelheid over het hoofd' iziende, met
opzettelijke hartelijkheid. „Da agitaties, die
uw mama gedurende de ziekte en na den
dood van haar echtgenoot heeft gehad, wer
ken zeker nog na. Misschien zullen er nieu
we bij gekomen zijn. Zij' was geheel bewuste
loos. Eenige dagen van rust zullen haar wel
doen herstellen."
„Dat zou ook te hard geweest zijn mar
ma ook al to moeten verhezen," mompelde
Henri, bij' wiem hot kinderlijk gevoel de over
hand kreeg.
„Is Fangart van hetzejfdl© gevoelen alsu?"
vroeg hij' daarop. „Is hij nog bij mama- en de
zusters boven gebleven?"
.Dokter Fangart is er in 't geheel niet bij
geroepen," verklaarde Maurach en zag Hen
ri, die erg zenuwachtig was, onafgebroken en
kalm aan. „Juffrouw Malve is alleen boven."
Henri werd rood van ergernis. Met een ge
dwongen glimlachje) zeide hij „O, ik begrijp
het, in don eersten angst wist Malve niet wat
zij deed. Nu, Fangart zal wel begrijpen, dat
een soort van gehechtheid aan u van par
pa's ziekte af Hf dank u zeer, dokter. Maar
ik wil u nu niet langer ophouden. Werke
lijk, ik ben u zeer d'ankbaar voor uw bereid
willigheid."
Daarbijl maakte hij een buiging met een
gelaat, dat duidelijk-zei de„Naar ik wil ho
nen, komt go mij"' nooit meer in den weg."
Toen. holde hij de trap op.
Hij vond Malve met een droomerijg-izalige
uitdrukking, zij liep in het kamertje op en
neer, aan een gevangene gelijk, voor wie alle
muren te eng zijn.
Engeland duidelijk een bitterheid spreekt uit
de beschouwingen van de militaire mede
werkers der bladen.
Zinspelend op een hoogst ongunstig oor
deel door lord Wolseley dezer dagen bij een
inspectie te Aldeishot uitgesproken over de
geoefendheid der troepen, schrijft Charles
Williams in de aMorning Leader" deze
scherpe critiek neer
li Het stelletje generaals te Aldershot had
de zaak niet slechter kunnen doen dan de
onfeilbare Kitchener, die gekomen is om den
edelen Methuen aan te vullen .of te ver
vangen. Behalve dat De Wet ontsnapt is en
op het oogenblik zich waarschijnlijk met
De la Rey heeft vereenigd, is er geen enkel
bericht van het terrein ten Westen van
Pretoria, waaraan men een touw kan vast-
knoopen.
ïln het Oosten gaan de zaken beter, maar
zelfs in Buller's rug maken Boerenafdeelingen
uilstapjes in Natal. Zeer waarschijnlijk heett
Olivier een deel van zyn kommando afgezon
derd om eerst zijn krachten te beproeven op
den Natalschen spoorweg en dan zyn in de
oogen van lord Kitchener zoo bijzondere ter
reinkennis te gebruiken tegenover de ver
bindingslijnen op de rechterflank van Buller's
opmarsch.
a Maar hoogst enkele van onze generaals
hebben genoeg verbeeldingskracht om zich
te stellen in de plaats van den vijand en te
bedenken wat zij zouden doen onder de ge
geven omstandigheden. Zoolang wij geen ge
neraals van dit type hebben, zullen wij slechts
overwinnigen kunnen behalen ten koste van
veel menschenlevens en veel geld".
China.
Admiraal Bruoe's telegram, dat de lezer
hierachter vindt is strijdig met vroegere be
richten.
'Het meldt allereerst da't er te Peking nog
gevochten is. Maar, wat belangrijker is, Bru
ce beweert ook dat de Keïzenn-Weduwe niet
gevlucht is. Yung-tsu zou het haar hebben
belet.
OWk hier dus weder onzekerheid die ons
dwingt de verschillende berichten zonder
■commentaar te vermelden.
De Japansche admiraal te Tschi-fu meldt
dat Peking den 15en aan de Oostzijde werd
aangevallen. Br werd maar matig tegenstand
gebóden. Tegen den avond drongen d!e troe
pen de hoofdstad binnen, omsingelden dade
lijk de gezantschappen, Welks bewoners vei
lig waren. De Japanners verloren over de
honderd man, de Ölïineezen 300 man.
Volgens de „Daily Telegraph" werden de
verbonden troepen' te Peking uiterst vrien
delijk ontvangen door prins Tsching. Alle
vijandelijke elementen waren reeds uit de
stad gevlucht. Het Hof was den llen ver
trokken met da hooge mandarijnen. De Kan-
su-troepen gingen naar het Zuidwesbe,nj in, de
hoop do verbonden troepen daarheen te lok
ken en te voorkomen dab ze het hof achter
volgden.
De „Daily Newsweet een en ander te
vertellen over het gevecht bij Yang-tsua.
De öhineezejn' hadden, zich opgesteld langs
den dijk van den spoorweg, die dicht bijl den
muur over de rivier gaat. De Amerikanen
„Uiigeboord," zeide Henri (halfluid, „onge
hoord
„Wat?"
„Onlangs laat je dien eileudigeu kerel bij
Waleker komen, en voert een pathetisch too-
neél op, waardoor je je moeder en je broers
en zusters compromitteerde, en vandaag laat
je hem halen in plaats van onsen gewonen
dokter. Weet je wel, hoe dat in goed Duitsch
heet f Je bent op hem verliefd
Henririep Malve uit, 'terwijl zij met
moeite haar toom bedwong. „Herim
„'Kijk mij maar niet zoo boos aanDat
heeft op mij toch geen .invloed„Maar het is
mijn plicht, je je ongepast gedrag voor te
houden
„Ongepast? Als iemands moeder voor dood
ineenzakt, moet mten dan aan 'gepast of onge
past denken?"
„Het 'Weeft bijna den sdhijn, als was ma-
ma's flauwte je een welkom voorwendsel
Het liefst zou zij' haar broer een klap gege
ven hebben, zooais zij1 als kind wel eens ha'd
geckan, als hij haar plaagde.
Bleek en bevend stond rij vóór hem en
haatte hem idoodelijk.
„Heeft hij zich d'a,n althans tegenover ma
ma verstandig gedragen?" vroeg iHenri, dien
de uitdrukking van het gelaat zijner zuster
toch verschrikte, en die zich de moederlijke
tranen en haar vermaningen 'tot vredb van
dien morgen herinnerde.
„Vraag dat maar aan mama self!" zeide
Malve kortaf.
Hij ging naar binnen en vondi zijn moe
der slapende.
Die vreecfaume, goedhartige uitdrukking der
geliefde trekken trof hem. Heb meest echter
trof hem de hiaad, die op de groeurijjdiein de
en de Engelschen vielen het centrum aan en
chargeerden onder een hervig granaat-vuur.
Zij leden zware verliezen, terwijl rij het eeno
dorp na 't andere en ten slotte dep dijk be
stormden. Dte Chineezen hielden niet tot 't
eind stand, en toen de aanvallers in de stel
ling kwamen, waren do Chineezen gevlogen.
Hun aftocht was zoo snel geschied dat rij
niet meer te zien waren. Zij lieten vele doo-
den en gekwetsten achter.
De Russen, di© op dep. rechtervleugel wa
ren opgesteld, konden niet aanvallen omdat
zij voor een ondoorwaadbare rivier stonden.
Zij zagen zich genoodzaakt terug te trekken
en in do achterhoede de stad binnen te ruk
ken.
De Chineesche artillerie was spoedig door
de kanonnen der verbondenen tot zwijgen ge
bracht. Benige stukken waren gedemonteerd
en vielen den overwinnaars in handen,; de
overige werden gered.
De generaals Sung, Mia on Li-Ping-Heng
werden in het gevecht gekwetst.
De verbonden troepen die pu in het Pei-
Ho-dal zijln, tellen 39,000 man met 120 ka
nonnen. De Eiussisch© en Japansche troepen
zijn driemaal zoo talrijk als die van de an
dere mogendheden, legen September zal heb
aantal troepen verdubbeld zijn. Ook wordt
nog geschut verwacht.
Te Shang-hai rijn nu toch de Bngetech©
troepen ontscheept. Volgeps Engelsche cor
respondenten werd het hoog tijld, want do
Chineezen begonnen reeds to mompelen dat
de Europeanen niet durfden landen. De con
suls werken nu eendrachtig samen. De Fran-
sehe consul zal ook troepen laten komen
1700 man uit Tonkin.
De gouverneur Liu-Kin-Yu is ziek. Daar
rijn ondergouvemeurs den vreemdelingen
vijandig gezind zijn, vreest men voor ernsti
ge gevolgen, in geval de bejaarde mandarijn
komt te overlijden.
Volgens DalzieTs correspondent neeft de
opstand in de Yang-tse-vallei een ernstig ka
rakter, vooral om Wu-tschang. Scban-Schi-
Tung's troepen begonnen reeds te muiten,
maar rijn tot gehoorzaamheid teruggebracht.
In, het Noorden gaan de Russen voort de
eene plaats na de andere aam de Ghineezen
te ontnemen. Zij hebben nu het belangrijk©
Niu-tsehwang gebombardeerd en beschoten.
De groote vraag waarin de buitenlandsche
bladen rich nu verdiepen, is wat er moet ge
beuren, als de Ghineezen tot rede zijn ge
bracht.
De „Petit Bleu" spieekt van een conferen
tie, waaraan de verschillende betrokken mo
gendheden zullen deelnemen.
De Russische pers beschouwt alleen den
toestand uit Russisch' oogpunt. Die meenin-
gen zijn verdeeld. Terwijl enkel© bla-dien ver
langen dat Rusland zichnu, na den val van,
Peking zal' beperken tot Mandschurije, wil
len andere ook voor het vervolg samenwer
king met de overige mogendheden.
Maar alle zijns het er over eens dat de po
sitie van Rusland! als grensstaat van Ohina,
een geheel bijzondere is.
Gisteren, bij de reeds aangekondigde ont
vangst van graaf Waldersee met zijn staf
ken lag en daardoor nog iblteekea* scheen dan
zij werkelijk was. Dat was geen jonge hand
meer, rij hadl wel duizend Weina rimpeltjes,
en op de zichtbaar rich afteekamemde knok
kels was de huid zoo doodsbleek.
Deze hand had hem sedert het eerste uur
zijns 'levens verzorgd en geliefkoosd.
Nog was irij wam. Nog kon hij' haar in de
zijne houden. Nog ging van haar een zegevie
rende en beschermend© kracht uit. Zijln oogen
wenden vochtig.
Haf ging naar zijn zuster. Hij stak haar de
hand too.
„Komaan," zeide hij, „geef mijl maar een
hand 1 Wij zullen ons toch die vervloekt© hef-
talghbid afwannen."
Malve viel hem verzoend! om den hals.
„Ja, ja,," zeide hij en klopte haar op den
rug. „Haat en liefdedat -wisselt zoo bij ons
af. Nu, de liefde is toch het sterkst. Eb neem
het mij niet kwalijk: tegenover Maurach go-
draag je je wel wat zonderling."
Zij sidderde. Nu had zij het kunnen zeg
gen. Het ©ogenblik was daarvoor juist ge
schikt,, nu zijn broederlijk hart weder warm
klopte. Nu zou hij1 misschien niet in toorn
ontsteken rijn. Kalm en bedaard! kon men
met elkander spreken. D© goede geest hunner
moeder omzweefde hen.
„Zou ik het doen?" dacht rij. Haar hart
sloeg hevig.
„Mbet iik itët niet?" vroeg rij rich' af en
liet middelerwijl het geschikte oogenbliik' on
gebruikt voorbijgaan.
Db dlag ging verder. Lydaai kwam. met
Li-esbetli, later verscheen Reurietli, Wolf
gang en Bteonore lieten rich ook niet wach
ten.
{Wordt vervolgd.)