54"® Jaargang. Eerste Blad 'Openbars HerlalimBM voor lisjes. Uit één wieg. Zondag 26 en Maandag 27 Augustus 1900. No. 10328 c. BUITENLAND. ;eboo- u en. 14.50, in en 5-a halve leren, aeien. tieren 'kilo. geld. ming alve- leren t 6/0 teen. Dec. 81% Dec. 40% ech- 'olff. S6HSEDAMSCHE C0U9MII Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25. Franco per post 11. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau t Botentraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier van zyn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Hlein* advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Mo. 133. I M. 1 M. >M. I M, til. M, i.m. ept, .J, fan rt; lp; er- r, M. C. en d, lt- en Aanmelding van leerlingen, ouder dan '12 jaar en geeu leerlingen eener dag school, moet geschieden »óór den Ssten September a.s. by hel Hoofd dier school, C. KERüEL, Lange Nieuw straat. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 25 Aug. 19DÜ, Zuld-Alrlkn. Hot telegram van den correspondent de: „Standard", waarvan Reuter gisteren een kort résumé seinde, verdient wel oen nadere beschouwing. De correspondent seint hot volgende. De Boeren «hebben nog een legermacht van 20,000 man in het veld, die zioh uit strekt van Belfast tot de Krokodil-rivier cn aldus «den toegang tot liet Boschveid dekt, waar duizenden stuks vee zijn. Tusschen Belfast en Macbadodorp staan 5000 mam, waarvan 2000 ten Westen van Dalmanutba, waar Botha verdedUgdngswer- ken laat aanleggen. Ben andere sterke afdee- ling met een 6-daimékanon staat twee mij len ten Noordwesten van Belfast. President Kruger is te 'Drinkwater, ten Zuiden van Roos-Senekal. Biji Nooitge-danit staan 500 Heide 1 bergers, terwijl Erasmus 98 mijl ten Noorden van Bronkhorshstation staat, waar hij onlangs in verbinding wa= me>< Groblcr. Er worden voorbereidselen gemaakt voor den. verderen terugtocht langs den spoor weg; ilS kanonnen rijn door Nooitgedaeut naar het Oosten gevoerd. Do Engelsolie gevangenen worden naar Komatjpoort gezonden, waarschijnlijk met dr.- bedoeling ze over de grens te zetten. Volgens den correspondent wijst dit ai les echter niet noodzakelijk op het opgeven .-an den strijd' en den terugtocht naar Lijd m- burg. De Boeren schijnen voornemens te zijn Spatskop aan den Zuidelijken oever van de Zandrivier te bezetten. Onduidelijk is wat dan volgt. De corres pondent zegt, dat naar gameid wordt, de Boeren kanonnen en ammunitie van Dela- goa-baai hebben ontvangen, die overboord werden gezet toen op het schip dat ze aan bracht «een onderzoek naar contrabande werd ingesteld. De Wet's doel noemt de corresroncfont on zeker. Hij trok Transvaal binnen met 2000 man en 8 kanonnen. Sommigen gélooven dat Hjn bedoeling was zich. bij Botha aan te sluiten, wat de correspondent ©venwel in Een roman. VAN IDA BOY-ED. *7> Was het niet zijn plicht om heen te gaan, onder het voorwendsel hst engagement te verbreken, de stad to verlaten en nimmer, nimmer meer den levensweg dezer menschcn te kruisen? Want dait alleen was toch' Wolf gang's wenach. Deze kon vervuld worden, zonder dat het tot 'bloedvergieten kwam, zonder dat Lydia vernam, dat de toorn van iiaar broeder haar van haar verloofde be roofd had. Lydia in den steek laten? Zonder tot in de dieptenharer ziel gezien te hebben De deur ging open. Lydia trad haastig binnen, met hoed en jaquefc nog in de hand, haastig, voortgezwsepb door de vrees, wat er hier zon kunnen gebeuren. -Als een zinnelooze, als iemand, die alle telfbeheewsching verloren heeft, sprong hij op. „Lydia," riep hij, „Lydia.!" En, hij sloot haar dn zijn armen. en dwong haar met vurige kussen, zich zijn woeste tee- derheid 'te laten welgevallen. Zij sloot de oogen en het hein begaan. Zij begreep het wel: er moest iets "buiten gewoons gebeurd zijn. Nooit had hij het gewaagd, haar met zulk een onstuimigera hartstocht te overvallen. Nooit had zij hem zoo van alle boeien ont slagen.' gezien. En rij, die door niets te misleiden was, voor wie men niets verborgen kon honden, rij wiab, dat een gevaar hein razend maakte. Welfe ander gevaar kon dit rijn dan dit, haar strijd met zijn vroegere wijze van ,doen acht. Hij vindt héb waarschijnlijker dat De Wet zal trachten rijn eigen land weder te berei ken en zijn vrijheid van handelen terug fe krijgen om de Êngelsche gem eenschapslni én aan te vallen in de nabijheid! van Wilge, van waar de terugtocht naar het Boschveid jc- makketijk is. Ook is het mogelijk dat De Wet van een punt ten. Zuiden van den De- lagoa-baai-spoorweg de spoorlijn naar het Oosten tusschen Pretoria en Standerton of de lijn Pretoria.Vereeaigiug onveilig maakt. De Wet heeft een uitsteken den. verken- ningsdienst, aan welks hoofd staat een Schot, die m 'khaki gekleed in de Êngelsche kam pen doordringt- Men kent hem onder den naam Jack. Naar men zegt diende hij vroe ger bij de Cameron Hooglanders. De meeste spionnen van. De Wet zijn voorzien van Ên gelsche passen. Steyn en Tlieron zijn bij De Wet. Diens strijdmacht heeft bij nacht gemarcheerd en op het land geleefd- Zijn paarden zijn in uit stekenden toestand; vele zijner dieren zijn Êngelsche afgekeurde paarden. Over den toestand in het westelijk deel van Transvaal zegt de correspondent het vol gende. In h$t Zuidwesten van Transvaal ti cc en de Boeren vijandiger en meer aanvallend op dan zij ooit gedaan hebben sinds het ontzet van Mafekmg, Dit is een gevolg van de ope raties van De Wet en de geestkracht van De la Rey. Te Zeerust, 'Klerksdorp, Rustenburg en Liehtenburg rijn de Bo eren arn b ten aren in eer hersteld. "Verschillend© kommando's zijn in het veld met Liehtenburg als centrum hunner operaties. Waarsdiijnhifc is hun doel Mafeking, de spoorweg en Vrijburg Er staat een Boerenmacht ten Noorden van Mafe kmg, Visser is met 1000 man .te Kumana, waar de aanwezigheid der Boeren de inlan ders onrustig maakt. Te Wolm ar ansstad' staat Du Toit met een sterk kommando. Het is natuurlijk onmogelijk na to gaan in hoeverre deze .bericht-en juist rijn. Teu aanzien van 'De Wet bijv. is er tegen spraak te constateeren met lord Roberts Ne het dood voorkomen of de moedige Vrijsta ten nog maar over weinige mannen beschikt Duidelijk is het evenwel dat het geheclo land in gewapend verzet is, cn dat aan een einde van den -oorlog nog niet mag gedacht worden. Trouwens wij houden ons overtuigd dat de Êngelsche regeering zelve niet aan een spoedig eind© van d-en oorlog gelooft, al tracht zij «r den moed ook in -te houden. Volgens een nieuw telegram van Roberts heeft Ba-den-Powell een. overwinning op de Boeren behaald en «enige belangrijk» gevan genen gemaakt, terwijl hij tevens 100 Êngel sche krijgsgevangenen heeft bevrijd. Waar dit succes is verkregen, wordt er niet bij gezegd. Het bericht wordt er niet geloofwaardiger door. Over den opmarsch in het Oosten wordt te verliezen Had Wolfgang hem willen dwingen om zich terug te trekken Had hij hem uitgedaagd? Loerde de dood op dén achtergrond Maar door hot huiveringwekkende dezer gedachten hoen brak rich zegevierend een fiere bewustheid baan. Zij. werd bemind! Zij was voor hem de ééne, do eenigeZijn ziel en rijn zinnen brandden in verlangen naar haarZij was over winnares Hij zag hot zonderlinge glimlachje om haar lippen en hij gevoelde, hoe zij zich te genover zijn storm van hartstocht zacht en gelatem hield. Maar 'hij gevoeld© toch slechts, dab zij. rich stilhield, niet dat rij mot hem in hartstocht ontbrandde. „Heb je mij lief?" fluisterde hij haar vu rig toe. En hij wist toch, dat rij hem mis schim nimmer zou antwoorden, ©n 'hij sou het misschien nimmer te weten komen. Wat verschrikten hem Wolfgangs kogels! Hoe bespotte hij: de gerechtigheid en d© straf, die rijs door haar wilden doen voltrek ken Hier was rijn straf en hier zijn rechtbank. Eindelijk liet hij haar los. Doodsbleek van agitatie, deed hij een schrede terug en mom pelde: „Vergeef het mij!" Lydia maakte rich mot schijnbare kalmte gereed om uit te gaan. Werktuigelijk deden rij alles, wat zij zich hadden voorgesteld te doep. Zij, gingen in de gewone houding langs de straat, bewogen zich glimlachend, en beleefd in het huis van den majoor onder de andere gelukwenschen- den, en niemand merkte iets bijzondere, aan hen. Maar terwijl Lydia een voorjaarebouquet bewonderde, dien de majoorsvrouw van haar oude moeder ten geschenke gekregen had, aan de „Daily Mail" een en ander gemeld van Van Wijksvlei. Daaruit blijkt dat Buller Woensdagmor gen weder is opgerukt naar het Noordoosten, aldus samenwerkende met French. De infan terie ging met hét geschut m het centrum links gedekt door de tweed© brigade cavale rie, rechts door de bereden infanten© onier DundonaJd. Hot duurde niet lang of de cavalerie ge raakte m gevecht met Boeren die ©en ster ke stelling in de heuvels hadden ingenomen. De rechtervleugel schijnt versterking noo- dig te hebben gehad; althans wij lezen dat het 5de lansiers er heen werd gezonden. De stellingen der Boeten werden, met Vickers- Maxtms onder vuur genomen. De Boeren werden geattaqueerd en trok ken terug, maar toch werd er nog gestreden totdat d© nacht inviel. Een sterke Boerenmacht met geschut stond weinig© mijlen noordelijker. Lord Roberts heeft een voorstel' aan Kru- gtr gedaan om de gevangenen te Nooitgc- daeht op eerewoord los te laten en naai En geland terug te «zenden. Zij zullen dan niet meer aan den oorlog deelnemen. Kruger heeft zich door dit listig vogel aars- gefluit niet laten vangen. Want wat zou den Engelschcn beletten die losgelaten gevange nen in Engeland te gebruiken ter vervan ging van een gelijk aantal dat dan voor Zuid- Afrika zou vrijkomen. En dat is nog maar 't gunstigst geval. De mogelijkheid is zeer groot dat Ehgeland zich niet aan deze afspraak houdt zooals met zoo vele andere is geschied. Voortdurend gaan invaliden naar het moe derland terug. T© Durban zijn er imnderdag 300 scheep gegaan, en niet minder dan 1200 andere, «officieren en manschappen, worden van Pretoria verwacht. De Boerenrieputati© met dr. Leyds is nog steeds in Rusland. Vo-lgens de „Daily Mail1" zou hun reis geen succes hebben gehad en. zouden zo owe? de Czaar als de minister van buiten! andseh© za ken geweigerd hebben de -deputatie te ont vangen. Meer nog: de Russische regeering zou hen zelfe hebben verzocht hun verblijf in Rusland in te krimpen, terwijl den inge zetenen van M-oscou verboden zou zijn de Afrikaanders te verwelkomen. Wij betwijfelen sterk de waarheid van het bericht, althans in dezen vorm. In ieder ge val is dr. Leyds gisteren bij den minister van buitenlandsche zaken geweest, en heden zou de Czaar den gezant ontvangen. Uit Londen komt intusschen een ver schrikkelijke tijding. Lord Roberts heeft niet alleen net dccd- vonnis van Cardua onderteekeadbij heeft zich ook gehaast het te laten volt: deken. Gistermorgen om 5 uur moet Cordui, ge fusilleerd zijn. De geschiedenis zal moeten uitmaken -of lord Roberts gerechtigheid heeft geoefend of wel rich schuldig gemaakt aan een po lit lek m moord. Het geval lijkt wel wat op dab v,"n den hertog van Enghien. dacht zij„Ik moet te weten komen, wat er gebeurd is of nog zal gebeuren." En terwijl Jobst met den majoor an twee luitenants een glas port op de gezondheid der jarige dronk, dacht hij„Welk ean co- medie! Morgen misschien heeft do broer van mijn meisje mij doodgeschoten."' Op den terugweg vroeg Lydia plotseling na een langdurig stilzwijgen„Waarover heb je toch met Wolfgang gesproken, terwijl je alleen met hem was?" Jobst schrikte uit diep gepeins op. „Waarover wij spraken? Och, over de voordracht, dio Wolfgang overmorgen in de vrijzinnige vereeniging wil honden Toen zwegen zij weder. Bij de huisdeur wilde Jobst afscheid ne men. Hij had nog diend, zooals Lydia wel wist. „Maar j© komt vanavond toch?" zeide zij. „Vanavond? Neen, dan kan ik niet, dan hebben we een vriendenmaal," antwoordde hij, terwijïl hij haar merkwaardig uitvor- schenden blik ontweek. Gisteren had hij be loofd, dien avond te komen, en gigteren niets van dit vriendenmaal gezegd, evenmin als rijn kameraden, die men op den verjaar dag had aangetroffen. „ZooNu, dat spijt mij. Dus tot morgen zeide zij. Hij hield haar hand nog vast. Zij, 'keek hém aan doordringend, verlangend. Hij zag bleek, doodsbleek. En heb scheen hem toe, als hadden haar donker© oogen nog nooit mot zooveel warmte op hem gerust. „Tob weerziens, Lydia," zeido hij lang zaam en zachtjes. Haar mama wachtte reeds met ongeduld op haar. Malve lag nog aldoor met migraine te bed. Liesbeth had een «boodschap gestuurd dat rij ,niot wel was, dab zij niet kon komen China. „Als in de campagne die ten doel had het vreemde en de vreemdelinge® in China uit te roeien," zoo begint de „Köln. Zbg." heden ©en artikel over het „Programma der mo gendheden", „werkelijk een vaste methode ten grondslag was gelegd, d'an was het de methode van .waanzin. Zij (de mandarij nen te Peking) hebben het wonder klaar ge speeld de geheelo beschaafde wereld onder één hoed en hun «militaire krachten zelfs on der één bevel tegen China te brengen; 2Ij die als meesters golden in de kunst om de een© mogendheid tegen de andere als troef out te spelen, hebben alle tegen zich ver- eemgd. Kortom, rij hebben het tegendeel be reikt van wat rij bedoeldenrij wilden Chi na van de vreemdelingen bevrijden en heb ben het vermoedelijk voor altijd aan de vieemdelingen overgeleverd." Heb blad noemt dan weer als het program ma der mogendheden lo. bevrijd mg der ge zanten en vreemdelingen; 2o- bestraffing der schuldigen; 3o. waarborgen voor de wc- komet zonder verdeeling van China. Het eerste punt is afgedaan. Het tweede is reeds aanmerkelijk tot rijn doel genaderd door de bezetting van Peking Het komt cr nu nog op aan de schuldigen te pakken, Hf-t derde ev-enwel zal do grootste .moeilijkheden aanbieden, en daarbij zal vooral de eenstem migheid der mogendheden gevaar loepen. Men is echter nog lang niet zoovert Want de schuldigen zij® nog niet gepakt, -n men weet niet eens waar zij zijn. Waar bevinden rich de Keizerin, de Kei zer, prins Tuan? Volgens Chineesdie bericii- ten, di© uit 'Shang-hai aan de „Standard" werden gemeld, is de Keizer te Peking ge bleven cn nu onder bescherming der verbon den troepen. Maar zonden d-e Keizerin en prino Tua.n wol zoo dom rijn geweest om den Keizer als werktuig der vreemdelinge® ach ter te laten? Een ander bericht zegt dat de Japanners do Keizerin en prins Tuan hebben gevangen genomen. "Nog verneemt do „Standard." dat de Kei zerin vóór haar vertrek Li-Hung-Tschang als onderkoning van Tschi-Ii zou vervangen heb ber door den vreemdenhater Tschao-Tschu- Tscbiao. Wat de bestraffing der schuldigen betreft, zegt een Dalziel-bericht uit iSliang-hai dat ae verbondenen te Peking de doodstraf ©ischen voor prins Tuan, generaal Tung-Fu-tSiang en de mandarijnen Kang-Yi, TbdhaoSóhu- Tsohiao, Hsu-Tung, Hsu-T-sching en Yuh- Sie® Prints Tuan's paleis is verbrand. Men is het er niet over eens of heb keizer lijk paleis al dan niet is genomen. Sommige berichten zeggen dat de verbondenen het hébben willen sparen, Laffau's bur-eau meldt op gezag van gene raal Chaffee, d!at de generaals besloten had den dat de Cliineezen nu genoeg gestraft wa ren en dat het onverstandig zou rij® do kei zerlijke stad ia te nemen. en deze bloemen als gioet zond. Met de drie rozen, in de hand lag nu haar mama en maak te zich over Malve tn Liesbeth ongerust en zag dochter 'en schoondochter in den geest reeds ernstig :.iek en wilde met alle geweld opstaan. Lydia begaf zich naar de kamer harer zus ter. Bijna met hardheid zeide rij„Kom toch wat tot bedarenMama verkeert al in angst over je. Beheersch je zelf Lusteloos stond Malve op. Zij had vóór haar schrijftafel gezeten en voor zich uit ge staard. „Mijzelf beheerschen zeide zij bitter. „Jawel, jij hebt goed praten. Beheersch je zelf eens, als het je geheel© toekomst geldt-" Lydia richtte het hoofd op en keek onbe stemd in de verte. „Als hot je geheele toekomst geldlb Dat Honk haar nog in de ooien schier als spotternij. Wie wist, om wiens toekomst het te doen was? Met geheel ongewone zachtmoedigheid echter vervolgde zij toen„Ik verzoek het je 'ter wille van mama." En Malve kwam tob bedaren. Zij ging mot een glimlachend gezicht naar haar moeder toe en zeide, dat zij zich al wat beter gevoelde., en nam tien raadgevingen in ontvangst, hoe zij rich zelf moest- behandelen. Aan tafel kwam Wolfgang. Hajfwae erg verstrooid en verzocht, dat er spoedig op gediend zou worden. E® bij de soep zeide Lydïa zoo ter loops „De was verwonderd, toen ik beneden kwam, dab ja al weg was. Heb je in geheel niet met Jobst gesproken? Heb je hean eenvoudig alleen gelaten?" „Wolneen," antwoordde Wolfgang haas tig. „Wij spraken nog oen heelo poos over do Dit bericht is van den 15entoen woedde een groote brand in de keizerlijke stad, naar heo scheen m het paleis. Men riet hoe tegenstrijdig ook omtrent de gebeurtenissen te Peking de berichten rijn. Peking is, volgens bericht mt Japansche bron, onder militair bestuur gesteld, waarin de verschillende mogendheden zitting heb ben. 'De Duiteehe consul te Tschi-fu meidt dat het graf van Von Kottel er, den vermoorden Duitschen gezant, op aanwijzing van een Chinees is gevonde®. Het lijk zal opgegraven en volgens christelijk gebruik tor aarde wor den besteld. Onwaar blijkt dat de gezant de Chrneezen had getergd door tegen het ge bruik in te paard naar het Tsung-li-Yamen te gaan. Hij bögaf rich, daarheen in een draagstoel en werd onderweg door een poli- tie-agent op hoog bevel doodgeschoten. De Dtutsche m a brozen af d eel i ng onder ka pitein Pohl is den 18den ook te Peking aan gekomen. Omtrent de bevrijding der vreemdelingen kan nog worden aangestipt dat den 16en, 's morgens vroeg, de Pei-tang-kathedraal in het Noorden der stad werd ontzet. Daar wa ren 30 Fransdien en 10 Italianen sedert het begin der belegering afgezonderd. De kathe draal is met heldenmoed verdedigd. Dat de mogendheden nog lang niet rijn waar zij moeten wezen, toont het gevecht ten Zuidwesten van Tien-tsm, waar den Boksera nochtans een gevoelige slag weid toege bracht. Tusschen Peking en Tien-tsm schijnt de gom eensehap nog eteeds niet hersteld, ter wijl ook in het Zuiden hier en daar onlusten voorkomen, al schijnen de alarmeerendo be richten der „American Association" dan ook sterk overdreven. De „Daily News" verwacht dat Mie Kin- loy zich, met hot oog op het verzet der de mocraten tegen rijn imperialistische politiek uit China zal terugtrekken. Daarentegen moet generaal Chaffee het noodzakelijk achten de Amerikaansche troe pen gedurende den winter in China te laten. 42enaengclc tiedcdfcltngeu, Ciuseret, de oud-generaal der Commune, wiens dood te vroeg werd gemeld, is nu toch overleden. Ciuseret werd in 1823 geboren en werd op20-jangen leeftijd onder-luitenant. Hij hielp de Jum-rovolutie van 1848 bedwingen, vocht in den Krirn, onder Garibaldi in Italië en in den busgerooiiog in Amerika. In 1862 werd hij generaal. lu de Commune leidde hij den aanval der Communards op de Versadler troepen die met een nederlaag eindigde. Ciuseret vluchtte en werd by verstek ter dood veroordeeld. De amnestie van 1880 bracht hem in Frankryk terug; in 1888 werd hij als socia list in de Kamer gekozen waar hij zich tot de boulangisten en later by de nationalisten aansloot. Ciuseret is het type van den Franschen politieken avonturier. redevoering, die Walcker gisteren, gehouden heeft. Maar je bleef zoolang boven om je toi let te maken, en ik had geeu tijd meer." .Zij knikte slechts. En bij het rondgaan va® het gebraad zei- do zij„Jij e® Eteonor© komt vanavond toch? Voor mama is heb een liefelijke ge- d ach te, te weten', dat wij «bij elkaar zijn." „Vanavond vanavond?" bracht hij met moeite uit. „Vanavond ben ik bij Frats Mei kers." „Hoe jammes-zeide Lydia en herinnerde zich dat Frite Merkers eergisteren voor veer tien dagen naar Stockholm vertrokken was. Hij had er geen vermoeden op, dalt rijn zuster hem scherp gadesloeg, dat zijn gericht somber, rijn houding gejaagd was. Hij ver beeldde zich, dat hij zich zelf beheerseh te en met geloofwaardigheid drukke bezigheden voorwendde. Hij waagde het niet, den blik van Lydia te ontmoeten. „Hoe zal ik te weten komen, wat or gaan de is?" dacht rij. Maar rij begreep dat geen poging hier tent het doel zou voeren. Hot was zaak, te zwijgen, met koele, fiere gelatenheid af to wachten. 'En Lydia liep in haar gewone houding heb huis door, zat bij het bed harer moeder, ont ving bezoeken van eenige dames en lachte om de afgezaagde aardigheden van Fangart. Het werd avond. De mooie lachende voor jaarsdag liep ten einde. Da hemel was va® rood goud en de oude poort stak daar tegen donker af, als een ruw, onwaarschijn lijk effect op een schilderij. Op do wallen aan gene rijde der rivier hadden de zwarte takken der olmen dunne groene sluiers om gehangen', e® de heesters aan haar voeten werden reeds ondoorzichtiger. (Wordt vervolgd.) feV*'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1