54"® Jaargang.
Eerste Blad
'Openbars HerlalimBM voor lisjes.
Uit één wieg.
Zondag 26 en Maandag 27 Augustus 1900.
No. 10328
c.
BUITENLAND.
;eboo-
u en.
14.50,
in en
5-a
halve
leren,
aeien.
tieren
'kilo.
geld.
ming
alve-
leren
t 6/0
teen.
Dec.
81%
Dec.
40%
ech-
'olff.
S6HSEDAMSCHE C0U9MII
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal"Voor Schiedam en Vlaardingen fL 1.25. Franco
per post 11. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Botentraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels 11. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hlein* advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
I M.
1 M.
>M.
I M,
til.
M,
i.m.
ept,
.J,
fan
rt;
lp;
er-
r,
M.
C.
en
d,
lt-
en
Aanmelding van leerlingen, ouder
dan '12 jaar en geeu leerlingen eener dag
school, moet geschieden »óór den Ssten
September a.s. by hel Hoofd dier school,
C. KERüEL, Lange Nieuw straat.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 25 Aug. 19DÜ,
Zuld-Alrlkn.
Hot telegram van den correspondent de:
„Standard", waarvan Reuter gisteren een
kort résumé seinde, verdient wel oen nadere
beschouwing. De correspondent seint hot
volgende.
De Boeren «hebben nog een legermacht
van 20,000 man in het veld, die zioh uit
strekt van Belfast tot de Krokodil-rivier cn
aldus «den toegang tot liet Boschveid dekt,
waar duizenden stuks vee zijn.
Tusschen Belfast en Macbadodorp staan
5000 mam, waarvan 2000 ten Westen van
Dalmanutba, waar Botha verdedUgdngswer-
ken laat aanleggen. Ben andere sterke afdee-
ling met een 6-daimékanon staat twee mij
len ten Noordwesten van Belfast.
President Kruger is te 'Drinkwater, ten
Zuiden van Roos-Senekal. Biji Nooitge-danit
staan 500 Heide 1 bergers, terwijl Erasmus 98
mijl ten Noorden van Bronkhorshstation
staat, waar hij onlangs in verbinding wa=
me>< Groblcr.
Er worden voorbereidselen gemaakt voor
den. verderen terugtocht langs den spoor
weg; ilS kanonnen rijn door Nooitgedaeut
naar het Oosten gevoerd.
Do Engelsolie gevangenen worden naar
Komatjpoort gezonden, waarschijnlijk met
dr.- bedoeling ze over de grens te zetten.
Volgens den correspondent wijst dit ai les
echter niet noodzakelijk op het opgeven .-an
den strijd' en den terugtocht naar Lijd m-
burg. De Boeren schijnen voornemens te zijn
Spatskop aan den Zuidelijken oever van de
Zandrivier te bezetten.
Onduidelijk is wat dan volgt. De corres
pondent zegt, dat naar gameid wordt, de
Boeren kanonnen en ammunitie van Dela-
goa-baai hebben ontvangen, die overboord
werden gezet toen op het schip dat ze aan
bracht «een onderzoek naar contrabande werd
ingesteld.
De Wet's doel noemt de corresroncfont on
zeker. Hij trok Transvaal binnen met 2000
man en 8 kanonnen. Sommigen gélooven
dat Hjn bedoeling was zich. bij Botha aan te
sluiten, wat de correspondent ©venwel in
Een roman.
VAN
IDA BOY-ED.
*7>
Was het niet zijn plicht om heen te gaan,
onder het voorwendsel hst engagement te
verbreken, de stad to verlaten en nimmer,
nimmer meer den levensweg dezer menschcn
te kruisen? Want dait alleen was toch' Wolf
gang's wenach. Deze kon vervuld worden,
zonder dat het tot 'bloedvergieten kwam,
zonder dat Lydia vernam, dat de toorn van
iiaar broeder haar van haar verloofde be
roofd had.
Lydia in den steek laten? Zonder tot in
de dieptenharer ziel gezien te hebben
De deur ging open. Lydia trad haastig
binnen, met hoed en jaquefc nog in de hand,
haastig, voortgezwsepb door de vrees, wat er
hier zon kunnen gebeuren.
-Als een zinnelooze, als iemand, die alle
telfbeheewsching verloren heeft, sprong hij op.
„Lydia," riep hij, „Lydia.!"
En, hij sloot haar dn zijn armen. en dwong
haar met vurige kussen, zich zijn woeste tee-
derheid 'te laten welgevallen.
Zij sloot de oogen en het hein begaan.
Zij begreep het wel: er moest iets "buiten
gewoons gebeurd zijn.
Nooit had hij het gewaagd, haar met zulk
een onstuimigera hartstocht te overvallen.
Nooit had zij hem zoo van alle boeien ont
slagen.' gezien.
En rij, die door niets te misleiden was,
voor wie men niets verborgen kon honden,
rij wiab, dat een gevaar hein razend maakte.
Welfe ander gevaar kon dit rijn dan dit, haar
strijd met zijn vroegere wijze van ,doen acht.
Hij vindt héb waarschijnlijker dat De Wet
zal trachten rijn eigen land weder te berei
ken en zijn vrijheid van handelen terug fe
krijgen om de Êngelsche gem eenschapslni én
aan te vallen in de nabijheid! van Wilge, van
waar de terugtocht naar het Boschveid jc-
makketijk is. Ook is het mogelijk dat De
Wet van een punt ten. Zuiden van den De-
lagoa-baai-spoorweg de spoorlijn naar het
Oosten tusschen Pretoria en Standerton of
de lijn Pretoria.Vereeaigiug onveilig
maakt.
De Wet heeft een uitsteken den. verken-
ningsdienst, aan welks hoofd staat een Schot,
die m 'khaki gekleed in de Êngelsche kam
pen doordringt- Men kent hem onder den
naam Jack. Naar men zegt diende hij vroe
ger bij de Cameron Hooglanders. De meeste
spionnen van. De Wet zijn voorzien van Ên
gelsche passen.
Steyn en Tlieron zijn bij De Wet. Diens
strijdmacht heeft bij nacht gemarcheerd en
op het land geleefd- Zijn paarden zijn in uit
stekenden toestand; vele zijner dieren zijn
Êngelsche afgekeurde paarden.
Over den toestand in het westelijk deel
van Transvaal zegt de correspondent het vol
gende.
In h$t Zuidwesten van Transvaal ti cc en
de Boeren vijandiger en meer aanvallend op
dan zij ooit gedaan hebben sinds het ontzet
van Mafekmg, Dit is een gevolg van de ope
raties van De Wet en de geestkracht van
De la Rey.
Te Zeerust, 'Klerksdorp, Rustenburg en
Liehtenburg rijn de Bo eren arn b ten aren in
eer hersteld. "Verschillend© kommando's zijn
in het veld met Liehtenburg als centrum
hunner operaties. Waarsdiijnhifc is hun doel
Mafeking, de spoorweg en Vrijburg Er staat
een Boerenmacht ten Noorden van Mafe
kmg, Visser is met 1000 man .te Kumana,
waar de aanwezigheid der Boeren de inlan
ders onrustig maakt.
Te Wolm ar ansstad' staat Du Toit met een
sterk kommando.
Het is natuurlijk onmogelijk na to gaan
in hoeverre deze .bericht-en juist rijn. Teu
aanzien van 'De Wet bijv. is er tegen
spraak te constateeren met lord Roberts Ne
het dood voorkomen of de moedige Vrijsta
ten nog maar over weinige mannen beschikt
Duidelijk is het evenwel dat het geheclo
land in gewapend verzet is, cn dat aan een
einde van den -oorlog nog niet mag gedacht
worden.
Trouwens wij houden ons overtuigd dat
de Êngelsche regeering zelve niet aan een
spoedig eind© van d-en oorlog gelooft, al
tracht zij «r den moed ook in -te houden.
Volgens een nieuw telegram van Roberts
heeft Ba-den-Powell een. overwinning op de
Boeren behaald en «enige belangrijk» gevan
genen gemaakt, terwijl hij tevens 100 Êngel
sche krijgsgevangenen heeft bevrijd.
Waar dit succes is verkregen, wordt er
niet bij gezegd. Het bericht wordt er niet
geloofwaardiger door.
Over den opmarsch in het Oosten wordt
te verliezen Had Wolfgang hem willen
dwingen om zich terug te trekken Had hij
hem uitgedaagd? Loerde de dood op dén
achtergrond
Maar door hot huiveringwekkende dezer
gedachten hoen brak rich zegevierend een
fiere bewustheid baan.
Zij. werd bemind! Zij was voor hem de
ééne, do eenigeZijn ziel en rijn zinnen
brandden in verlangen naar haarZij was
over winnares
Hij zag hot zonderlinge glimlachje om
haar lippen en hij gevoelde, hoe zij zich te
genover zijn storm van hartstocht zacht en
gelatem hield. Maar 'hij gevoeld© toch
slechts, dab zij. rich stilhield, niet dat rij
mot hem in hartstocht ontbrandde.
„Heb je mij lief?" fluisterde hij haar vu
rig toe. En hij wist toch, dat rij hem mis
schim nimmer zou antwoorden, ©n 'hij sou
het misschien nimmer te weten komen.
Wat verschrikten hem Wolfgangs kogels!
Hoe bespotte hij: de gerechtigheid en d©
straf, die rijs door haar wilden doen voltrek
ken
Hier was rijn straf en hier zijn rechtbank.
Eindelijk liet hij haar los. Doodsbleek van
agitatie, deed hij een schrede terug en mom
pelde: „Vergeef het mij!"
Lydia maakte rich mot schijnbare kalmte
gereed om uit te gaan.
Werktuigelijk deden rij alles, wat zij zich
hadden voorgesteld te doep. Zij, gingen in de
gewone houding langs de straat, bewogen
zich glimlachend, en beleefd in het huis van
den majoor onder de andere gelukwenschen-
den, en niemand merkte iets bijzondere, aan
hen.
Maar terwijl Lydia een voorjaarebouquet
bewonderde, dien de majoorsvrouw van haar
oude moeder ten geschenke gekregen had,
aan de „Daily Mail" een en ander gemeld
van Van Wijksvlei.
Daaruit blijkt dat Buller Woensdagmor
gen weder is opgerukt naar het Noordoosten,
aldus samenwerkende met French. De infan
terie ging met hét geschut m het centrum
links gedekt door de tweed© brigade cavale
rie, rechts door de bereden infanten© onier
DundonaJd.
Hot duurde niet lang of de cavalerie ge
raakte m gevecht met Boeren die ©en ster
ke stelling in de heuvels hadden ingenomen.
De rechtervleugel schijnt versterking noo-
dig te hebben gehad; althans wij lezen dat
het 5de lansiers er heen werd gezonden. De
stellingen der Boeten werden, met Vickers-
Maxtms onder vuur genomen.
De Boeren werden geattaqueerd en trok
ken terug, maar toch werd er nog gestreden
totdat d© nacht inviel.
Een sterke Boerenmacht met geschut
stond weinig© mijlen noordelijker.
Lord Roberts heeft een voorstel' aan Kru-
gtr gedaan om de gevangenen te Nooitgc-
daeht op eerewoord los te laten en naai En
geland terug te «zenden. Zij zullen dan niet
meer aan den oorlog deelnemen.
Kruger heeft zich door dit listig vogel aars-
gefluit niet laten vangen. Want wat zou den
Engelschcn beletten die losgelaten gevange
nen in Engeland te gebruiken ter vervan
ging van een gelijk aantal dat dan voor Zuid-
Afrika zou vrijkomen.
En dat is nog maar 't gunstigst geval. De
mogelijkheid is zeer groot dat Ehgeland zich
niet aan deze afspraak houdt zooals met zoo
vele andere is geschied.
Voortdurend gaan invaliden naar het moe
derland terug. T© Durban zijn er imnderdag
300 scheep gegaan, en niet minder dan 1200
andere, «officieren en manschappen, worden
van Pretoria verwacht.
De Boerenrieputati© met dr. Leyds is nog
steeds in Rusland.
Vo-lgens de „Daily Mail1" zou hun reis geen
succes hebben gehad en. zouden zo owe? de
Czaar als de minister van buiten! andseh© za
ken geweigerd hebben de -deputatie te ont
vangen. Meer nog: de Russische regeering
zou hen zelfe hebben verzocht hun verblijf
in Rusland in te krimpen, terwijl den inge
zetenen van M-oscou verboden zou zijn de
Afrikaanders te verwelkomen.
Wij betwijfelen sterk de waarheid van het
bericht, althans in dezen vorm. In ieder ge
val is dr. Leyds gisteren bij den minister van
buitenlandsche zaken geweest, en heden zou
de Czaar den gezant ontvangen.
Uit Londen komt intusschen een ver
schrikkelijke tijding.
Lord Roberts heeft niet alleen net dccd-
vonnis van Cardua onderteekeadbij heeft
zich ook gehaast het te laten volt: deken.
Gistermorgen om 5 uur moet Cordui, ge
fusilleerd zijn.
De geschiedenis zal moeten uitmaken -of
lord Roberts gerechtigheid heeft geoefend of
wel rich schuldig gemaakt aan een po lit lek m
moord. Het geval lijkt wel wat op dab v,"n
den hertog van Enghien.
dacht zij„Ik moet te weten komen, wat er
gebeurd is of nog zal gebeuren."
En terwijl Jobst met den majoor an twee
luitenants een glas port op de gezondheid
der jarige dronk, dacht hij„Welk ean co-
medie! Morgen misschien heeft do broer
van mijn meisje mij doodgeschoten."'
Op den terugweg vroeg Lydia plotseling
na een langdurig stilzwijgen„Waarover
heb je toch met Wolfgang gesproken, terwijl
je alleen met hem was?"
Jobst schrikte uit diep gepeins op.
„Waarover wij spraken? Och, over de
voordracht, dio Wolfgang overmorgen in de
vrijzinnige vereeniging wil honden
Toen zwegen zij weder.
Bij de huisdeur wilde Jobst afscheid ne
men. Hij had nog diend, zooals Lydia wel
wist.
„Maar j© komt vanavond toch?" zeide zij.
„Vanavond? Neen, dan kan ik niet, dan
hebben we een vriendenmaal," antwoordde
hij, terwijïl hij haar merkwaardig uitvor-
schenden blik ontweek. Gisteren had hij be
loofd, dien avond te komen, en gigteren
niets van dit vriendenmaal gezegd, evenmin
als rijn kameraden, die men op den verjaar
dag had aangetroffen.
„ZooNu, dat spijt mij. Dus tot morgen
zeide zij.
Hij hield haar hand nog vast. Zij, 'keek
hém aan doordringend, verlangend. Hij
zag bleek, doodsbleek. En heb scheen hem
toe, als hadden haar donker© oogen nog nooit
mot zooveel warmte op hem gerust.
„Tob weerziens, Lydia," zeido hij lang
zaam en zachtjes.
Haar mama wachtte reeds met ongeduld
op haar. Malve lag nog aldoor met migraine
te bed. Liesbeth had een «boodschap gestuurd
dat rij ,niot wel was, dab zij niet kon komen
China.
„Als in de campagne die ten doel had het
vreemde en de vreemdelinge® in China uit
te roeien," zoo begint de „Köln. Zbg." heden
©en artikel over het „Programma der mo
gendheden", „werkelijk een vaste methode
ten grondslag was gelegd, d'an was het de
methode van .waanzin. Zij (de mandarij
nen te Peking) hebben het wonder klaar ge
speeld de geheelo beschaafde wereld onder
één hoed en hun «militaire krachten zelfs on
der één bevel tegen China te brengen; 2Ij
die als meesters golden in de kunst om de
een© mogendheid tegen de andere als troef
out te spelen, hebben alle tegen zich ver-
eemgd. Kortom, rij hebben het tegendeel be
reikt van wat rij bedoeldenrij wilden Chi
na van de vreemdelingen bevrijden en heb
ben het vermoedelijk voor altijd aan de
vieemdelingen overgeleverd."
Heb blad noemt dan weer als het program
ma der mogendheden lo. bevrijd mg der ge
zanten en vreemdelingen; 2o- bestraffing
der schuldigen; 3o. waarborgen voor de wc-
komet zonder verdeeling van China.
Het eerste punt is afgedaan. Het tweede
is reeds aanmerkelijk tot rijn doel genaderd
door de bezetting van Peking Het komt cr
nu nog op aan de schuldigen te pakken, Hf-t
derde ev-enwel zal do grootste .moeilijkheden
aanbieden, en daarbij zal vooral de eenstem
migheid der mogendheden gevaar loepen.
Men is echter nog lang niet zoovert Want
de schuldigen zij® nog niet gepakt, -n men
weet niet eens waar zij zijn.
Waar bevinden rich de Keizerin, de Kei
zer, prins Tuan? Volgens Chineesdie bericii-
ten, di© uit 'Shang-hai aan de „Standard"
werden gemeld, is de Keizer te Peking ge
bleven cn nu onder bescherming der verbon
den troepen. Maar zonden d-e Keizerin en
prino Tua.n wol zoo dom rijn geweest om den
Keizer als werktuig der vreemdelinge® ach
ter te laten?
Een ander bericht zegt dat de Japanners
do Keizerin en prins Tuan hebben gevangen
genomen.
"Nog verneemt do „Standard." dat de Kei
zerin vóór haar vertrek Li-Hung-Tschang als
onderkoning van Tschi-Ii zou vervangen heb
ber door den vreemdenhater Tschao-Tschu-
Tscbiao.
Wat de bestraffing der schuldigen betreft,
zegt een Dalziel-bericht uit iSliang-hai dat ae
verbondenen te Peking de doodstraf ©ischen
voor prins Tuan, generaal Tung-Fu-tSiang en
de mandarijnen Kang-Yi, TbdhaoSóhu-
Tsohiao, Hsu-Tung, Hsu-T-sching en Yuh-
Sie®
Prints Tuan's paleis is verbrand.
Men is het er niet over eens of heb keizer
lijk paleis al dan niet is genomen. Sommige
berichten zeggen dat de verbondenen het
hébben willen sparen,
Laffau's bur-eau meldt op gezag van gene
raal Chaffee, d!at de generaals besloten had
den dat de Cliineezen nu genoeg gestraft wa
ren en dat het onverstandig zou rij® do kei
zerlijke stad ia te nemen.
en deze bloemen als gioet zond. Met de drie
rozen, in de hand lag nu haar mama en maak
te zich over Malve tn Liesbeth ongerust en
zag dochter 'en schoondochter in den geest
reeds ernstig :.iek en wilde met alle geweld
opstaan.
Lydia begaf zich naar de kamer harer zus
ter.
Bijna met hardheid zeide rij„Kom toch
wat tot bedarenMama verkeert al in angst
over je. Beheersch je zelf
Lusteloos stond Malve op. Zij had vóór
haar schrijftafel gezeten en voor zich uit ge
staard.
„Mijzelf beheerschen zeide zij bitter.
„Jawel, jij hebt goed praten. Beheersch je
zelf eens, als het je geheel© toekomst geldt-"
Lydia richtte het hoofd op en keek onbe
stemd in de verte.
„Als hot je geheele toekomst geldlb
Dat Honk haar nog in de ooien schier
als spotternij. Wie wist, om wiens toekomst
het te doen was?
Met geheel ongewone zachtmoedigheid
echter vervolgde zij toen„Ik verzoek het
je 'ter wille van mama."
En Malve kwam tob bedaren.
Zij ging mot een glimlachend gezicht naar
haar moeder toe en zeide, dat zij zich al wat
beter gevoelde., en nam tien raadgevingen in
ontvangst, hoe zij rich zelf moest- behandelen.
Aan tafel kwam Wolfgang. Hajfwae erg
verstrooid en verzocht, dat er spoedig op
gediend zou worden.
E® bij de soep zeide Lydïa zoo ter loops
„De was verwonderd, toen ik beneden kwam,
dab ja al weg was. Heb je in geheel niet
met Jobst gesproken? Heb je hean eenvoudig
alleen gelaten?"
„Wolneen," antwoordde Wolfgang haas
tig. „Wij spraken nog oen heelo poos over do
Dit bericht is van den 15entoen woedde
een groote brand in de keizerlijke stad, naar
heo scheen m het paleis.
Men riet hoe tegenstrijdig ook omtrent de
gebeurtenissen te Peking de berichten rijn.
Peking is, volgens bericht mt Japansche
bron, onder militair bestuur gesteld, waarin
de verschillende mogendheden zitting heb
ben.
'De Duiteehe consul te Tschi-fu meidt dat
het graf van Von Kottel er, den vermoorden
Duitschen gezant, op aanwijzing van een
Chinees is gevonde®. Het lijk zal opgegraven
en volgens christelijk gebruik tor aarde wor
den besteld. Onwaar blijkt dat de gezant de
Chrneezen had getergd door tegen het ge
bruik in te paard naar het Tsung-li-Yamen
te gaan. Hij bögaf rich, daarheen in een
draagstoel en werd onderweg door een poli-
tie-agent op hoog bevel doodgeschoten.
De Dtutsche m a brozen af d eel i ng onder ka
pitein Pohl is den 18den ook te Peking aan
gekomen.
Omtrent de bevrijding der vreemdelingen
kan nog worden aangestipt dat den 16en,
's morgens vroeg, de Pei-tang-kathedraal in
het Noorden der stad werd ontzet. Daar wa
ren 30 Fransdien en 10 Italianen sedert het
begin der belegering afgezonderd. De kathe
draal is met heldenmoed verdedigd.
Dat de mogendheden nog lang niet rijn
waar zij moeten wezen, toont het gevecht ten
Zuidwesten van Tien-tsm, waar den Boksera
nochtans een gevoelige slag weid toege
bracht.
Tusschen Peking en Tien-tsm schijnt de
gom eensehap nog eteeds niet hersteld, ter
wijl ook in het Zuiden hier en daar onlusten
voorkomen, al schijnen de alarmeerendo be
richten der „American Association" dan ook
sterk overdreven.
De „Daily News" verwacht dat Mie Kin-
loy zich, met hot oog op het verzet der de
mocraten tegen rijn imperialistische politiek
uit China zal terugtrekken.
Daarentegen moet generaal Chaffee het
noodzakelijk achten de Amerikaansche troe
pen gedurende den winter in China te laten.
42enaengclc tiedcdfcltngeu,
Ciuseret, de oud-generaal der Commune,
wiens dood te vroeg werd gemeld, is nu
toch overleden.
Ciuseret werd in 1823 geboren en werd
op20-jangen leeftijd onder-luitenant. Hij hielp
de Jum-rovolutie van 1848 bedwingen, vocht
in den Krirn, onder Garibaldi in Italië en
in den busgerooiiog in Amerika. In 1862
werd hij generaal.
lu de Commune leidde hij den aanval der
Communards op de Versadler troepen die
met een nederlaag eindigde. Ciuseret vluchtte
en werd by verstek ter dood veroordeeld.
De amnestie van 1880 bracht hem in
Frankryk terug; in 1888 werd hij als socia
list in de Kamer gekozen waar hij zich tot
de boulangisten en later by de nationalisten
aansloot.
Ciuseret is het type van den Franschen
politieken avonturier.
redevoering, die Walcker gisteren, gehouden
heeft. Maar je bleef zoolang boven om je toi
let te maken, en ik had geeu tijd meer."
.Zij knikte slechts.
En bij het rondgaan va® het gebraad zei-
do zij„Jij e® Eteonor© komt vanavond
toch? Voor mama is heb een liefelijke ge-
d ach te, te weten', dat wij «bij elkaar zijn."
„Vanavond vanavond?" bracht hij met
moeite uit. „Vanavond ben ik bij Frats Mei
kers."
„Hoe jammes-zeide Lydia en herinnerde
zich dat Frite Merkers eergisteren voor veer
tien dagen naar Stockholm vertrokken was.
Hij had er geen vermoeden op, dalt rijn
zuster hem scherp gadesloeg, dat zijn gericht
somber, rijn houding gejaagd was. Hij ver
beeldde zich, dat hij zich zelf beheerseh te en
met geloofwaardigheid drukke bezigheden
voorwendde. Hij waagde het niet, den blik
van Lydia te ontmoeten.
„Hoe zal ik te weten komen, wat or gaan
de is?" dacht rij. Maar rij begreep dat geen
poging hier tent het doel zou voeren.
Hot was zaak, te zwijgen, met koele, fiere
gelatenheid af to wachten.
'En Lydia liep in haar gewone houding heb
huis door, zat bij het bed harer moeder, ont
ving bezoeken van eenige dames en lachte
om de afgezaagde aardigheden van Fangart.
Het werd avond. De mooie lachende voor
jaarsdag liep ten einde. Da hemel was va®
rood goud en de oude poort stak daar
tegen donker af, als een ruw, onwaarschijn
lijk effect op een schilderij. Op do wallen
aan gene rijde der rivier hadden de zwarte
takken der olmen dunne groene sluiers om
gehangen', e® de heesters aan haar voeten
werden reeds ondoorzichtiger.
(Wordt vervolgd.)
feV*'