rE,
IS.
If
Uit één wieg.
i4"e Jaargang.
Woensdag 12 September 1900.
No. 10342.
Christi lijk-Historischen en
Katholieken.
I
1.
liet
>lie!k
iting
wen
ven,
en
wen
UIT DE PEItS.
flor
KZ.,
8,
BUITENLAND.
LEERS,
•dt ge.
1
itler IJ
sc miGDiiiiMsiME couwinr.
Deze courant -verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
er post fl. 1.65.
Prijs per -weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen -worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer'moeten des middags vóór een uur
aan telbureau bezorgd zijn.
Bureau s Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fi. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Grooto letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden
zoogenaamde kfeiioe adrer-lentiës* opgenomen tot denprig's van 40 cents
per advertentie, bij vooniitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 133.
15.
59,
O,
t
rs
Op de opmerkingen, die do „Tijd" en, het
,,0entrum" gemaakt hebben over hetgeen het
„Ned. Dagblad" betreffende samenwerking
gezegd had, antwoordt het „Ned. Dagbl." het
Volgende
„Haar aanleiding van ons stukje over den
nuntius meenen de „Tijd" eu hot „Centrum"
een zwenking te bespeuren, alsof wij iets
hebben geschreven, dat wijt niet reeds meer
malen, hoewel met andore woorden, hebben
gezegd.
Samenwerking met de roomschen, in de
Kamer, zonder geknoei bij, de stembus, tot
verwezenlijking van een beperkt, duidelijk
omschreven program van gemeenschappelijke
belangen, hebben wij van den aanvang af
mogelijk geacKlteen steeds hebben wij de be
schuldiging van antipapisme, ver van ons ge
worpen. Niet tegen de roomschen als zooda
nig, maar tegen roomsclie overheorscliing
ging onze strijd.
De zwenking is dus niet aan onze zijde,
maar aan die van de genoemde Roomsehe
bladen. Wij hebben niets nieuws gezegd,
maar alleen een oud standpunt gehandhaafd,
zij daarentegen zien nu eindelijk in, dat zij
ons ten onrechte van antipapisme hebben be
schuldigd."
Het „Centrum" heeft geen vrede met deze
repliek. De bewering, dat het „Ned. Dagbl."
dleon tegen roomsclie overhcersching gekant
en vrij van antipapisme is, doet het „Cen
trum." o. a. in herinnering brengen, dat in
oen hoofdartikel van. het „Ned. Dagbl." on
langs te lezen stond „De roomschen zijn nu
eenmaal bereid tot elke combinatie, die hun
voor het oogenblik voordeel versohaft, en die
plooibaarheid blijft altijd een groot gevaar
cn een groots ergernis voor allen, die ook in
de politiek eerlijkheid willen en trouw aan de
ei?en beginselen."
O P
Wanneer men pas zulke dingen heeft ge
zegd en nu het denkbeeld oppert met de ka
tholieken een regeeringspartiji to vormen,
moet men, zegt het „Centrum", niet bewe
ren, dat anderen bezig zijn een zwenking te
maken.
Mocht het „Ned. Dagbl." antwoorden, dan
toch geen samenwerking te willen aan de
stembus, althans geen „geknoei", dan merkt
het „Centrum" aan, dat toch ook in dit op
richt de mogelijkheid in het verschiet werd
gesteld, dat bij herstemming'de voorkeur aan
een roomsclie zou kunnen gegeven worden
boven een radicaal of socialist. Dit kan h. i-
een eerste stap zijn op den weg van toenade
ring en samenwerking, ook aan de stembus.
Maar wat hiervan zij, zulk een samenwer
king acht het „Centrum" totaal onaanneme
lijk. De Christ.-Historische partij vertegen
woordigt h. i. een „clerical©" politiek in de
slechte beteekenis van het woord. Zij is bo
vendien, meent het „Centrum", reactionnair
van wezen, en heeft gedurende al den tijd
van. haar bestaan te eer positie genomen te
genover de katholieke staatspartij dan dat zij
het vertrouwen dor katholieke kiezers zou
hunnen winnen.
Het „Centrum" meent dan ook, wegens de
opmerkingen van het Ned. Dagbl.", voïko-
Een roman
VAN
IDA BOY-ED.
61>..
Zij uitte den bepaalden wensch, een zeel-eis
te - doen, bijvoorbeeld van Bremershaven
laar Genua op een der groote, naar Oost-
Azië varende Lloydstoombooben.
Mevrouw Werhhof was geen vriendin van
het water. Op een reis naar Kopenhagen had
ij het eens erg te kwaad gehad. Maar zij ver-
Weeg dit moedig. Haar pijnlijkheid wilde zij
•ach laten welgevallen, alleen maar om aan
haar lijdende dochter niets „e weigeren.
Malve zette zich neer en schreef aan het
passagiereïbureau Van den Bremer Lloyd,
Maar bovendien schreef zij nog aan een
vriendin die te Bremen getrouwd was. Brie
fen gingen er over en weer.
Mevrouw Werlhof moest, als zij eenig plan
ontworpen had, zich altijd vooraf een gerui
sen tijd met de toebereidselen bezighouden.
'1 za' met den reiswijzer en den almanak
voor adh en sprak er over, dat men in het
"ridden van Mei op reis kon gaan en in het
sudden van Juni weer terug zijin. Daar April
"u zijn einde naderde, waren de twee en een
halve week, die er nog vóór het vertrek over
bleven, voor mevrouw Werlhof een zeer kor
te Wjd, waarin men nog beraadslagingen met
de naaister moest houden, met alle beken
den en vrienden het waagstuk van zulk een
men het recht t© hebben gehad, van een
„zwenking" te gewagen. En nu geeft liet
haar ongetwijfeld -een zekere voldoening, dat
ook het „Ned. Dagbl." de beteekenis der ka
tholieke partij begint te erkennen, en door
haar tendentieus aandringen op samenwer
king in de Kamer toegeeft, dat deze lang
niet zoo „staatsgevaarlijk" is, als zij meer
malen door hot „Ned. Dagbl." werd afge
schilderd. Maar de Move, die de katholieken
van het „Ned. Dagbl." en liaar partijgenoo-
ten scheidt, acht het „Centrum" te breed en
te diep, dan dat die spoedig te dempen of
zelfs maar te overbruggen zou zijn.
„Wat wij," besluit het- „Centrum", „ver
langen, is, dat geen geloofshaat, geen anti-pa-
pisme zijd noodlott-igen en verbitterenden
invloed meer doe gelden in do politiek; en
verder, dat men, met eeibiediging der chris
telijke beginselen, op loyale en practisehe
wijze de maatschappelijke belangen van het
volk bevorder©. Samenwerking met andere
groepen kan daartoe noodig zijn, ook aan de
stembus. Maar lijkt ons zulk een samenwer
king tussehen de katholieken en de hervor
mingsgezinde, gereorganiseerde anti-rovclu-
tionairen ook in de toekomst mogelijk, met
de openlijke of verkapte Christ.-Hist. kun
nen wij geen aanraking zoeken. Het zaad,
dat zij hebben uitgestrooid, is gevaarlijk voor
de verdraagzaamheid, het is gevaarlijk voor
den vooruitgang. En juist om deze beide za
ken moet het hun te doen zijh, die ijveren
voor een gezonde staatkunde en de vreedza
me ontwikkeling der natie."
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 11 Sept. 1900.
Zuld-Afrlha.
Lord Roberts meldde Zondag tweeërlei. Ten
eerste dat Bulier opdringt oostelijk van Lijden
burg. Ten tweede dat French bezig is zich
een weg te banen van Carolina in de richting
van Emberton. Duller en French opereeren
dus nu op een afstand van over de honderd
K.M. hemelsbreedle. Tussehen hen in be
vindt zich dan Pole Caresv aan de spoorlijn.
Van den laatste meldt Roberts niets, maar
volgens een bericht aan de »Daily Telegraph"
uit Lorenjo Marquez van Zaterdag j.i. zouden
de Engelschen hier op Waterval Onder zijn
teruggetrokken.
Van French liooren wij dat hij drie stel
lingen op de Boeren veroverde waarvan er
een door de Engelsche soldaten met groote
dapperheid werd bestormd, waaruit in ieder
geval blijkt dat ook hier de Boeren nog niet
te minachten zijn.
Robeits gelooft weer dat de Engelsche
verliezen gering zjjn. De Boeren lieten eenige
gewonden op het slagveld.
Duller heeft een ernstigen strijd moeten
voeren om de Boeren Ie verjagen van een
1500 voet hoogen heuvelkam aan welks
uiteinde de Spitskop ligt.
Daar de weg langs een diepe kloof voerde,
ging de omtrekkitig der Boeren met groote
moeilijkheden gepaard. Maar onder het vuur
der artillerie werd de stelling den Boeren
ontnomen.
Dezen trokken zich langs een smal pad
terug met gevoelige verliezen. De Engelschen
hadden 18 dooden en 25 gewonden.
reis bespreken en het huishouden gedurende
den tijd der afwezigheid regelen. Zij was van
meerling, dat Malve alles maar aan baar over
liet en alles goedvond.
Maar plotseling zeide Malve, dat zij' in al
len gevalle op den eersten Mei op reis moes
ten gaan, dat zij reeds twee plaatsen op de
Wuitemburg besproken -en het halve
reisgeld, overeenkomstig de bepalingen, be
taald had.
Mevrouw Werlhof was ontsteld' en geër
gerd. „Je bent al net als Lydia riep zij uit.
„En waarom zou ik dat niet zijn?" ant
woordde Malve. Maar zij viel haar mama ter
stond om don hals, vroeg met hartstochtelij
ke woorden om vergiffenis en zeide, dat zij
het geen dag meer kon uithouden, hier te
blijven.
Wolfgang beweerde later ook, dat Malve
sedert eenige dagen een teringachtig blosje
op do wangen had, cn dat het hoog tijd word
dat zij eens in een andere omgeving kwam.
Zoo zag mevrouw Werlhof er dan van af.
net zich zelf, haar leveranciers, dienstboden
en kennissen met de reis druk to maken.
Maar zij 'bleef er bij, dat dit geen gezellig
vertrek, maar een verschrikkelijke jacht was.
Var Waloker alleen konden zij op haar ge
mak afscheid nemen. Hij moest den voor
laatsteen dag nog bij de dames dineeren.
Hij was de eenige, die in deze zeereis be
lang stelde en vooral daarin, dat het nu juist
de Wurtcm'burg moest zijn, waarmee
men de reis wilde doen. Maar hij verzweeg
zijn heimelijke voorgevoelens. Hij liet zich
echter bij Henri op het kantoor daarover uit
Tot zoover de feiten. Wat de geruchten
betreft., dient allereerst besproken het gerucht
dat Kiuger en Steijn naar Delagoa-baai zyn
gevlucht. Natuurlijk is dit niet zoo. Waar
de beide presidenten zich echter ophouden,
is onbekend, evenals waar Louis Botha zich
ophoudt. Roberts handhaaft een strenge cen
suur en laat zelfs de Engebche dagblad
correspondenten niet fatsoenlijk aan het woord.
Waaruit dunkt ons mag afgeleid worden
dat het er voor de Engelschen lang niet zoo
goed uitziet als men het wil doen voor
komen.
Dit blijkt trouwens uit andere berichten.
In het Zuiden van Transvaal heeft Clery
bij Standerton in een schermutseling 4 man
aan dooden en 3 gewonden verloren.
Clements die ten Noordwesten van Johannes
burg, in de Magaliesbeigen, opereert, wordt
dagelijks door de Boeren gehinderd, evenals
lord Methuen op de Westergreos,
In den Vrijstaat is het nog erger. Daar
hebben de Engelschen Ficksburg, Bethlehem,
Fouriesburg en Senekal ontruimd en Lady-
brand is door de bevolking vei laten en, volgens
den correspondent der s Daily Mail" te Ficks
burg, door de Boeren bezet.
Uit de mededeelingen van dezen corres
pondent blijkt dat de Boeren hier nu onder
bevel staan van kommandant Fourie. Bij
hem bevinden zich komra. Haasbroek, die bij
Prinsloo's overgave is ontsnapt, en komm.
Visser, terwijl na Olivier's gevangenneming
diens kommando zich bij Fourie's mannen
heeft gevoegd.
Deze Boerenroacht moet er op uit zijn met
De Wet samen te werken. Zij maken het de
Engelschen lastig en trachten de Boeren
bevolking tot hernieuwing van den strijd aan
te zetten.
De correspondent acht een sterke macht
bereden mannen noodig om deze komman
do's te onderwei pen. Infanterie en yeomanry
vermogen tegen hen niets.
En terwijl aldus ook in den rug der En
gelschen de stryd vooi tduui t, heet in Engeland
de oorlog zoo goed als afgeloopen, en allerlei
geruchten en onbewezen beweringen moeten
dienst doen om het geloof daarin te versterken.
Zoo verneemt de Daily Mail" van haar
coriespondent te Pretoria dat de Boeren ge
brek aan geweren hebben, en dat op den
Baiberton-tak zeventig locomotieven door de
Engel-chen zijn veroverd.
liet laatste is natuuilijk onmogelijk. De
Engelschen hebben den Barbei ton-tak immers
nog niet bezet.
Ceylon.
Do heer Gijsbertus Padberg, die in 't voor
jaar van Heerenveen vertrok en vrijwillig
dienst nam bij de Boeren, vertoefde sedert
geruimen tijd als krijgsgevangene in 'fckamp
van Simons Town.
Hij heeft nu echter aan zijn ouders te Hce-
renveen een brief geschreven uit Digatalawa
op Ceylon, gedateerd 15 Aug., waaraan wij
het volgende ontkenen
„Ik wa» bij den eersten troep, 250 man,
meest Hollanders en Duit sellers en ook Boe
ren, die naar Oeylon werden gezonden. Den
18en Juli 's morgens 10 uur, werden we per
spoor van Simons Town naar Kaapstad ver
voerd, waar we om 12 uur aankwamen en
dadelijk op een vrij grooto stoomboot werden
ingescheept, 's Middags 4 uur vertrokken wij
en bracht nog eenmaal de geschiedenis Mau-
rach-Malve ter sprake.
„Het gaat mij aan liet hart. Het kind is
sedert veertien dagen nog maar een scha
duw van haar zelf. Alle oogenblikken vraag
ik mij af, of wij1 den goeden weg wel ingesla
gen zijn. Weet je, Henri, ik zie telkens weder
die kamer in liet buis van Massing vóór mij.
Die bieeke narcissen aan ranke stengels te
gen een gele fries opgroeiend en daaronder
de vale groen© slof aan den muur eu de sioe-
i :n met dunnopooten. Dat is een merkwaar
dig verschijnsel. Vooral de stoelen. Zoo mo-
'l»vn richt zich geen man in, vvien allo vreug
de ;n het leven vergald is. Er ben geen em
piricus met betrekking tot echtgenoot- en va-
der-psydiologic. Als juffrouw Ricekcnnann
mij niet nog eens naar het altaar sleept, het
geen blijkbaar baar doel is maar ik hoop
de sterkst© te blijken dan leer ik ook nooit
liet gevoel van een echtgenoot en vader ken
nen. Maar als vermoeden zou ik wel willen
vaststellen, dat een man, aan wien zijn ccnig
k'u.ö zoo wreed ontnomen werd, geen levens
vreugde meer kan smaken of althans van we
reldseks ijdelheden afkcerig blijft. Misschien
w.i3 ei meer haat dan objectiviteit bij zijn
uitepraak."
„Wat- die dunne pooten der stoelen met
Massing's gemoedsgesteldheid te maken heb
ben, weet ik niet," zeide Henri. „Maar dat
weet ik wel, dat Malve zeker zelf niet recht
aan Mauradh geloofd moot hebben, anders
zm zij zich hem niet zoo gemakkelijk heb
ben laten ontnemen."
„Zeg dat toch nietHet kind is do jongste
van Kaapstad om Kaap de Goede Hoop heen
in do richting naar Durban. Het duurde al
met lang of we hadden een hoop zeezieken.
Dat was natuurlijk voor de Boeren iets
nieuws, sommigen hunner dachten dat ze
sterven zouden. „Ons het banje zwaar ge-
kreeg," zeiden ze. We hielden de kust in 't
zicht en kwamen Zondag 22 Juli te Durban.
Den volgenden dag, 's avonds G uur, verlieten
we Durban en stoomden verder noordoost-
w.aarts- Na 4 dagen zagen wc Madagascar cn
toen in 10 dagen niets dan water en lucht.
Den Sen Aug. 's morgens 2 uur kwamen we
in de haven van Columba op Ceylon aan.
Een prachtige haven, waar we één dag op
de stoomboot moesten blijven, zoodat we den
9en Aug. 's morgens 5 uur per trein naar Di
gatalawa spoorden. Zoo'n reisje per spoor is
onvergetelijk, zoo'n prachtig landschap krijgt
men nergens in Europa te zien. We spoor
den door rijstvelden en bosschen met palm-
boomen, alle mogelijke tropische plant- en
thee-plantages.
Do eerste twee uur was het land nog vlak,
maar allengs kwamen wo in do tergen langs
verschillende stations; soms loopt de trein
over een hoogte cn men ziet een haast bo-
demlooze diepte onder zich, ontelbare water
vallen en we spoorden door wel 37 tunnels.
De aanblik uit den trein in de valleien met
rijstvelden en palmboomen versierd, is onbe
schrijfelijk zoo iets moet men zien.
Aan de verschillende stations stond liet
vol met nieuwsgierigen, meest inboorlingen
en enkele Europeanen om ons te zien. Ook
kregen we hier en daar vruchten uitgedeeld,
zooals bananen enz.
's Avonds om 4 uur kwamen we aan 't sta
tion onzer bestemming, genaamd Degalata-
va. Hier zijn we nu in een groot kamp, waar
plaats is voor 3500 man, in groote hutten
van ijzer en zink gebouwd, heel gezellig en
aangenaam ingericht.
Het is hier veel beter dan in Simons
Town, wel veel warmer, maar overigens een
gezonde streek, 4.000 voet boven de zee. Hier
hebben wc- geen last van koorts of ziekte. Ik
verwacht dat hier spoedig wel meer gevange
nen zullen komen."
China.
Er zal nu wel spoedig onderhandeld wor
den. Li-Hung-Tschang heeft te Shang-liai vol
machten ontvangen, waarin hem "bevoegdheid
gegeven wordt om over den vrede te onder
handelen, en men zegt dat die geloofsbrieven
in orde zijn. Aan Li zou carte blancko zijn
gegeven; hij mag de voorwaarden vaststellen
zonder den Keizer eerst te raadplegen.
De vraag is nu wat de mogendheden willen
en of zij het eens zijn. Het Russische voor
stel tot onüuiming van Peking, waarnaar
Japan en Engeland nu ook wel ooren moeten
hebben, heeft de eenstemmigheid wel eenigs-
zms in gevaar gebracht.
Volgens de „Tribune" te New-York schiji-
nen do Vereenigde Staten succes tc zullen
hebben met hun pogingen om de goede ver
standhoudingen tussehen en het eendrachtig
handelen van de mogendheden, die door Rus-
land's voorstel werden bedreigd, te bewaren.
Het bemiddelend voorstel der Vereenigde
Staten zou ziju de wachten der verschillende
gezantschappen in Peking te brengen op
1000 man tc zamen, dan buiten de muren
van jullie. Vergeet niet, boezem- de gewoonte,
invloed op zich te laten oefenen, daarbij in
het spel .komt! En Wolfgang maakte haar
het liar'" zoo week."
„Ja, ik vond ook wel, dat deze manier om
op iemand invloed tc oefenen, wel wat al te
ver ging," zeide Henri.
„Zoo?" zeide Waicker en keek Ilenri met
uflu schalksclio uitdrukking aan.
Het ""afscheid der beide vrouwen was ge
bed anders dan dat van Lydia van de ha
ren.
Henri en Liesbetli, Wolfgang en Eicon ore,
ook Walókcr en majoor Von Hammer waren
aan het station gekomen.
Voor de openstaande coupé, waarin reeds
rcistasschon, bloemen, chocolade en de
reiswijzer op de bank lagen, stond mevrouw
Werlhof en omhelsde weeuend haar zonen
en schoondochters. Zij1 smeekte Henri, niet
roet Wolfgang over politiek te spreken, en
fluisterde Wolfgang toe, met Ilenri vrede te
hnnaen. Met een ietwat toegevend glimlach
je, maar inwendig toch geroerd, beloofden de
bloeders dit. Zij gaf aan Liesbeth nog een
dozijn raadgevingen, hoe zij zich ontzien
moest, en vermaande Bleonore. niet te veel
te naaien-. Wolfgang wilde liever een een
voudig uitzet dan een overwerkte bruid heb
ber..
,.Tj gaat toch niet naar Amerika op reis,"
bracht Henri eindelijk in het midden.
Maar mevrouw Werlhof voorzag louter ver
schrikkelijke gebeurteniseenen kon zich maar
niet geruststellen.
Eb verder was het ook de eerste maal, dat
van Peking 2500 man t© legeren, die zoo
O O
uoodig de 1000 zouden komen versterken, en
vervolgens in Tien-tsin 20,000 man. tc sta-
lionnecren. Zooals reeds van verschillende
zijden werd voorspeld en zooals het Ameri
kaan selie blad ook doet uitkomen, zou Bus-
land wel ooren hebben naar dit plan.
Een tweede vraag is met wie Li-Hung-
Tschang en zijn mede-bevolmachtigden er
schijnen er nog twee te zijn benoemd moet
onderhandelen.
Volgens de „Morning Post" hebben twee
mogendheden bij lord Salisbury aangedron
gen, dat sir Robert Hart zal worden be
noemd tot gevolmachtigde om de vredeson
derhandelingen tussehen China en de mo
gendheden te leiden.
En Waldersee, de „Weltmarsehall"
De „Figaro" heeft een onderhoud gehad
met Marchand vóór diens vertrek naai" Chi
na Het blad zegt nu dat hij naar China ver
trekt om zitting te nemen in de internatio
nale commissie, die de regeling der Chince-
sche onlusten ter hand zal nemen. De commis
sie zal uit veertien officieren bestaan; vol
gens Marchand zou graaf Von Waldersee als
haar voorzitter optreden.
De Debate" bevatte gisteren een beschou
wing over den toestand, waarin do Duitsche
politiek in Oost-Azië als onbetrouwbaar
wordt gequalificeerd. De „Köln. Ztg." ont
kent ten sterkste dat Duitsckland in China
in troebel water wil visschen.
De correspondent der „Times" is ook niet
gerust. Volgens hem wil Duitechland voor
zich zelf Shan-tung en Mandschurijio cn des
noods nog 'n flinken brok meer voor Rusland.
En voor Engeland? De „open" deur overal
waar geen andere mogendheid sterk genoeg
is haar voor Engeland te sluiten.
De „Kölnische" is natuurlijk zeer veront
waardigd over die hiiat-tegen-Duitschland-
zaaierij in Engeland, 'tls ook erg ondank
baar jegens Duitschland dat een oog toe
knijpt bij England's roofpolitiek in Zuid-
Af rika.
In China zelf gebeurt zeer weinig. Trou
wens, er is niet veel te doen, want de Chi-
neezen houden zich rustig.
'Den 29en Augustus, moeten 300 Amerika
nen bij de zuidmpoort van Peking slaags zijn.
geweest met een paar honderd Boksers, van
wie er 30 werden gedood. De Amerikanen
maakten een grooten buit in geld, 40 stuks
vee en veel wapens en ammunitie.
Op aanwijzing van den secretaris van het
Tsung-li-Yamen is nu ook het lijk van den
vermoorden Japanschen kanselier te Peking
«wonden.
ücmengde Mededeelingen.
Volgens de »Glasgow Herald" heeit de
Engelsche regeering vier pantserkruisers le
klasse besteld»
Op den partydag der Duitsche anti
semieten te Magdeburg moet het warm zijn
toegegaan. Een motie van vertrouwen in
Liebormann von Sonnenberg en het partij
bestuur werd verworpen, en Liebermann
verklaarde toen dat de scheuring onder de
anti-semieten nu een voldongen feil is.
Mc. Kinley heeft formeel zijn candidatuur
voor het presidentschap aanvaard.
zij zonder baar echtgenoot op reis ging, heb
geen haar eigenlijk eerst op dit oogenblik in
do gedachten kwam, maar ©en heviger uit
barsting in tranen ten gevolge had.
Terwijl Liesbeth en Wolfgang .haar tot be
daren trachtten te brengen, kocht Henri van
den voorbijgaanden krantenjongen nog do
„Fliegende Blatter" en zag naar 'den stcilen
mandenmuur, waarachter de jongen letter
lijk verdween, of er nog iets anders vroolijka
bij was.
Malve weende niet. Haar oogen fonkelden,
haar wangen zagen er blozend uit, haar mond
was vast gesloten.
Spreken kon zip niet. Zwijgend liet zij zich
omhelzen en de hand drukken.
„Instappenriep de conducteur.
Malve stapte het eerst in, daarop haar
mikkende moeder.
En terwijl mevrouw Werlhof, heb portier
uitlcunend, nu eens haar natten zakdoek te
gen dc oogen drukte, dan weer daarmee
wuifde nog eens en nog eens, zat Malve
stijf en «lil op haar plaats.
Zij wist, waarom zij lieden de were!d in
ging cn om welken strijd het te doen was-
Met een onverschilligen blik zag zij buiten
vóór het raampje de hooge, spitse torens ha-
rer vaderstad voorbijgaan, die zidi in de
smalle rivier, welke nog een paar minuten
lang met den spoortrein meeliep, zoo duide
lijk afspiegelde.
„Wie weet, of ik jullie ooit terugzie!"
(IFordf ver vol ff d.)
