54*" laargang.
No. 10345
Uit één wieg.
Zaterdag 15 September 1900.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BUITENLAND.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam enVlaardingen fl. 1.25. Franco
er post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan iet^bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan bet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag--en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Hlein* advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Wo. 123.
Algemeen overzicht,
SCHIEDAM, 14 Sept. 1900.
Zuld-Afrlha.
De buitenlandsche pers gaat de reis van
president Kruger naar Europa niet met stil
zwijgen voorbij, en opmeikelijk is bij deze
gelegenheid hoe diep Engeland's aanzien ge
zonken is.
Of is het niet teekenend dat de jReichs-
bote" zich zelfs bezorgd maakt dat Kruger
op zyn zeereis bloot zal staan aan een of
andere gewelddadigheid van Engel«che zijde?
Bewijst het niet dat geen daad zoo slecht
wordt geacht dat men haar niet van Enge
land zou verwachten
Trouwens, de Engehche pers maakt het
er naar. Walgelijk is de wijze waai op de
jingo-pers over Kiuger's vlucht spreekt; de
ezels beginnen nu al te trappen op den ouden
leeuw, wiens staatkundigen dood zij zeker
achten of liever, dien zy reeds dood noemen.
Want ook Kruger is nu jex-president" ge
worden.
Ook de s Westm. Gaz." oordeelt zoo, al is de
toon van dit blad wat behoorlijker, jKruger's
zaak kon reeds lang als verloren worden be
schouwd", zegt het blad, jen de eenige vraag
was nog slechts te weten of zijn val kalm
of als een gewelddadige katastrofe zou plaats
vinden".
jMaar", voegt het liberale orgaan er aan
toe, jindien wy nog een gieintje edelmoedig
heid in ons hebben, is het ons onmogelijk
geen gevoel van medelijden te hebben voor
dezen man."
Ja, medelijden, maar meer nog diepe be
wondering voor dezen man, die nog een poging
schijnt te willen doen om de wereld tot
inkeer te brengen en haar te behoeden voor
medeplichtigheid aan een der brutaalste vol-
kenmooulen die ooit zyn gepleegd.
Zal het h»>m iets baton? Reeds nu schudt
de Duitsche pers bedenkelijk het hoofd, en
spreekt zij de vrees uit dat Kruger's reis
nutteloos zal zyn.
De algemeone openie wordt het beste uit
gedrukt door de woorden van den jBor«en-
Courier"Het wild is geveld 1 Bloedend en
uitgeput ligt Transvaal ter narde".
En al heeft deze of gene een vage hoop
dat or nog wel eens een kentering kau komen,
die fluistering van hoop en vei trouwen woidt
overstemd door krachtige beweringen dat liet
uit is... Indien het zoo mocht zijn, welk
een schuld heeft dan de wereld door haar
lijdelijk toezien op zich geladen
Vol afkeuring is de Duitsche pers evenwel
over den schandelijken toon der Engelsche
bladen, en zij stellen daartegenover menige
uitspraak die van groote waardeeiing voor
Kruger en de zijnen getuigt,
sKruger verlaat niet onteerd zijn geboorte-
grond," zegt de ïVoss. Ztg." »Geen smaad
kan uitwisschen wat hij voor zijn vaderland
is geweest."
En de ïBörsen-Courier", die vast overtuigd
is dat de zaak der Boeren uit is, noemt Kruger
een urnet roem overwonnene" en Botheden
Eem roman
VAN
IDA BOY-ED.
64)
„De nieuwe heet Maurach. Maurach 1 Mau
rach.? To Hamburg was er een familie van
dien naam. Eduard Mauraoh was de laatste,
die nog zoo wat familie van mijn vrouws
moeder was. En E'duard liet slechts één zoon
na. Die heeft slecht opgepast, voor zoover ik
weet, en werd in een verbeteringsgesticht of
zoo iets opgevoed. Die kan het met zijh. Mis
schien zijn er ergens anders nog wel Mau-
rachs. Eu, dat zullen we wel to weten ko
men."
Malve had een vijandige en minachtende
opwelling. Dus zoo'n menscih iwas deze con
sul KosterEen van diegenen, die er een
kinderachtig belang in stellen om uit te ma
ken, of mijnheer Die familie van mevrouw
Die en of X met Y bekend is.
Tegelijkertijd rees er echter ook bij haar
een onbestemd gevoel op, dat haar vermaan
de, voor haar minnaar in de bres te springen,
hem met roemende woorden zóó hoog te
plaatsen, -dat deze indringende market niet
zou wagen, hem met vragen lastig te vallen.
Maar omdat zij te veel zou hebben weten
te zeggen, ontbrak het haar aan de tegen
woordigheid van geest om een treffend, ver
standig woord te vinden. De overvloed van
gedachten sloot haar den mond.
„Scheepsdokters," zeide mijnheer Holfchu-
ssn, „zijn bijna altijd interessante lieden.
Het rijjn of jonge mannen, die zucht naar
het vreemde, buitengewone weetgierigheid
dapperste der dapperen," voor wien het geen
schande is, als hy zich nu overgeeft.
Maar zoover zijn wij nog niet. Men leze
hierachter de meening van Frederik Rompel,
en moge die al wat optimist schijnen, velen
deelen de meening dat het Engehche leger
een ernstigen tijd tegemoet gaat.
Io ieder geval denkt Botha er niet aan
zich over te geven dat is wel zeker.
Wij hooren nu weinig van het oorlogs-
terreia. Van belang is slechts dat French het
zóó te kwaad schijnt te hebben, dat Hutton
hem te hulp moest worden gezonden.
French was Maandag de Komati overge-
rukt in de richting der bergen waarachter
Baibertou ligt. Dien dag en een volgende
ontmoette hij geen tegenstand. Maar Woens
dag moet Hutton zijn artillerie hebben ge
hoord.
Noordelijk van hem is Pole Carew langs
de spoorlijn voortgerukt tot Nooitgedacht,
Jan Hamilton schijnt met hem te zuilen
samenwerken. Tenminste hij heet te Helvetia
aangekomen te zijn en naar Waterval-Onder
le zullen gaan. Bulier schynt hem dus op
het oogenblik niet noodig te hebben.
Deze heeft Dinsdag het kruispunt der wegen
die van het Oosten en het Zuiden langs den
Spitskop loopen, bereikt. De Boeren heeten
zich weer io twee afdeelingen te hebben ge
splitst, waarvan er eene naar het Noorden,
de andere naar Nelspruit trok.
Lord Roberts meldt nog dat Douglas, vol
gens bericht van lord Methuen, op weg naar
Liehtenburg door de Boeren is aangevallen.
Met verlies van 1 officier en 6 man gewond
joeg hy ze teiug.
Bij Krugersdorp zou Clements Maandag
«laags zijn geweest met De la Rey (die n.b.
bij Botha heette te zyn). Clements bad 2
dooden en 14 gewonden. Hij dwong de Boe
ren twee stellingen te ontruimen.
Verspreide berichten.
Dat president Steyn niet met Kruger te
Lorenfo Marquez is aangekomen, ligt volgens
sommige berichtgevers aan een ongesteldheid
van Steyn; volgons anderen keert hij naar
den Vrijstaat terug.
Dg verliezenlijst van het departement van
oorlog geeft nu een totaal van 39.785, onge-
lekend de zieken en gewonden in de hospi
talen in Zuid-Afrika. Gewond weiden 1064
officieren en 12.868 man.
De bekende militaire medewei kor der
vMoining Leader", Chailes Williams, zegt
van een officier vernomen te hebben dat van
de 200,000 man, waai over loid Robeits in
Zuid-Afrika bevel voert, volle 25 percent
moeten woiden, afgetrokken voor licht ge
wonden soldaten met doorgelonpen voeten,
zieken door ontbering en koortslijders.
Lord Roberts is Dinsdag gehoord door de
commissie van enquête naar de hospitalen
in Zuid-Afnka, Roberts gaf een uitvoerig
overzicht van alle moeielyklieden aan de
transporten verbonden en wees erop dat hy
in de eerste plnats zijn aandacht had gewyd
aan dg.transporten van voeding en ammunitie.
Hij rrieende, dat geen blaim behoefde te
rusten op de overheid in Engeland wat het
verzorgen der ki ijgsbenoodigdheden betrof.
Het departement van oorlog heeft nu van
hébben om menschen en landen te leeren
kennen en, voordat zij zich voorgoed ergens
vestigen, eerst nog eene op een winstgeven
de manier de wereld willen bekijken, of zij
hebben een roman geliad of hebben geen suc
ces in hun beroep."
„Ik moet eens naar mama gaan kijken,"
zeide Malve haastig.
Zij moest zich geweld aandoen om niet
weg te loopen.
Beneden in de kajuit lag haar mama en
sliep rustig met bijzonder roode wangen.
Op den corridor fluisterde de hofmeesteres
haar toe, dat dit het hesto was, wat mevrouw
doen kon, en dat zij om zeven uur voor liet
diner moest opstaan.
Nu wist Malve niet, waar zijl naar toe
moest gaan.*Maar toch bleef haar niets an
ders over dan op het verdek te gaan.
Als hij haar daar eens ontmoette, voor de
oogen dier beide mannen? Dat ,was een ver
schrikkelijke gedachte.
Koster en Holthusen lagen nu in plaids
gewikkeld op hun' gemakkelijke stoelen.
„Hoe gaat het er mee V' vroeg de consul.
„Dank u' Mama slaapt," riep Malve van
verre terug. Het was precies, alsof men reeds
op een intiemen voet met elkaar stond en
niet meer op do vormen behoefde te letten.
Malve maakte zich sterk, dat haar mama
reeds den volgenden dag met deze heide hoe
ren zeer vertrouwd zou wezen.
En het vreemd zijn onder inenschen had
haar zoo iets als een beschermende mantel
toegeschenen.
Zij ging naar den anderen kant, alleen om
Koster en Holthusen niet te zien.
Hier aan bakboordzijde floot echter een
wind, die haar door hot lichaam scheen te
waaien-
lord Roberts ontvangen een rapport over de
behandeling der krijgsgevangenen door de
Boeren. Niet geloochend kan worden dat de
behandeling over het geheel goed was.
Toch zijn er natuurlijk grieven de kolo
niale gevangenen waren als misdadigers in
de gevangenis gestopt, de voeding was slecht
geweest, de godsdienstige zorgen waren ver
waarloosd en de verpleging van zieke krijgs
gevangenen had alles te wenschen overge
laten zoodat het groote sterftecijfer daaraan
moet worden toegeschreven.
Per ss. B a n g u e 11 a heeft een Portugee-
sche troepenafdeeling van 1208 man Woens
dag Lissabon verlaten voor Lorenfo Marquez.
De Koning en zyn adjudant deden de troe
pen uitgeleide.
Ten slotte zij vermeld dat kapitein Reich-
mann, militair attaché der Vereenigde Staten
bij de Boeren, naar Washington heeft ge
seind dat de jongste gebeurtenissen het ver
trek" der militaire attachés uit Transvaal
noodig maken. Hij vraagt instructies.
"Wat gebeurt ér toch in Zuid-Afrika dat
ons niet wordt gemeld?
China.
De r-egeering te Washington zou Li-Hung-
Tscliang hebben erkend als wettig bevel-
machtigde om over-den rede te onderhande
len,. Bn'Li zou geen bcvoimachtigde wd-
len zijn omdat prins Tuin zich tegen den
vrede verzet-
Dat zijn twee berichten over Li, maar het
derde- is nog merkwaardiger: Rutland ztu
nl. het volgende ultimatum hebben gesteld:
de Keizer van China moet de regeering ztlf
weer aanvaarden, moet van zijn kant ter
stond zorgen voor de arrestatie <-a de bestraf
fing van Tuan en de overige leiders der Bok
sers en den invloed der Keizerin oo de regee
ring buitensluiten.
Waarop Ei sou geantwoord hebben dat de-
zo voorstellen, uitgenomen het herstel van
den Keizer op den troon, onaannemelijk zijn,
en dat hij zijn reis van Shang-hai naar (het
Noorden opgeeft.
Dit fraaie verhaal is, volgens den „Lokal-
Anzeiger", afkomstig van den Ooet-Aziati-
schen berichtendienst der Duitsche vlootver-
ceniging.
Wil men nog meer geruchten Buitsch-
land en Rusland zijm het in het geheim eens
Rusland en Frankrijk willen. Peking ont
ruimen, en Japan half Rusland wil alleen
dat de troepen zich buiten de stad legeren
Rusland wil zijn troepen naar Tien-tsin, Ta-
ku en Port-Arthur retireeren de Russische
generaal heeft bevelen in dien zin gekregen
de Russische generaal heeft nog geen beve
len in dien zin gekregen
En zoo kibbelt men voort, en vertelt daar
bij dat de mogendheden toch zoo eenstemmig
zijn. Natuurlijk behalve de kleine geschillen.
Intueschen steken de Boksers het hoofd
weer op en trekken moordend en brandend
het land door tot zelfs onder de muren van
Peking.
Zoo meldt Eaffan's bureau van 29 Aug.
uit Peking, dat de Boksers te Tun-tschau, do
Pekmgsche haven aan! de Pei-ho, huizen ver-
De zon verschool zich achter wolken, het
water was donkerder dan te voren, en omdat
de flikkerende, afwisselende lichten ontbra
ken, die iedere seconde wel tienmaal van
plaats veranderden, scljeen de vloed ondanks
de hooge golven kalmer geworden te zijln.
Maar ook dreigender. Haar lachen was in
diepen ernst veranderd.
Het huilen van den wind kwam aan Mal
ve verschrikkelijk voor. Zij wist niet, dat de
stoomboot met de kracht harer bcwegings-
snelheid tegen dezen invoer, zich in zijn
luclitstroomen inboorde, ze doorsneed en hein
op die wijze woester deed fluiten en bruisen.
Met de kin in den opgezetum kraag van
haar jaquett© gedoken, met de handen in de
zakken, liep zij, eenigszins voorovergebogen,
heen en weer, terwijl uit beur haar kleine
lokjes losraakten en haar in het gezicht sloe
gen,
Om zeven uur-, aan het diner dan moest
het gebeurenDaar was geen ontkomen aan.
Om zeven uur
Eensklaps luisterde Malve. Over de zee
heen klonk een trompettensignaal. Het gaf
zoo opmerkelijk de illusie, als was men op
het vasteland, als kwamen er soldaten aan.
Zij zag een der hofmeesters met de trompet
aankomen. En dicht bij haar blies hijl temid
den van den wind„Zoo leven wij, boo le-
ve,n. wij alle dagen."
Het was schier belachelijk het kwam
haar zelf kinderachtig voor maar het
vroolijk'e signaal gaf haar vroolijlkheid en
moed terug.
„Tijd voor aankleeden," heette het slechts.
Aan haar scheen het echter iets veelbelo
vends te zeggen.
Zij snélde naar bepeden.
Juist was haar mama wakker geworden,
brand, de mannelijke bewoners vermoord en
de telegraaflijn naar Ma-tau vernield hébben.
Reuter meldt bovendien van. 5 dezer uit
Paking dat Amerikaansche cavalerie bij
Scha-ho 300 Chmeesche soldaten in een tem
pel overviel en er 30 doodde en 125 geweren
buit maakte.
Ongeveer 500 Boksers vielen twee compag
nieën Russen aan die een afdeeling troepen
bewaakten die valk bij Poking den spoorweg
herstelden. Zoodra versterking was gekomen,
werden de Boksers uiteengejaagd en neerge
sabeld. Van hen werden meer dan] 200 ge
dood.
De Rusbcu zullen nu alle dorpen in den
omtrek verwoesten.
Ook hoort men nog van moorden op chris
tenen. Zoo zijn dicht bij de Koreaansohe
grens twee Japansche en eenige honderden
Chineesche christenen vermoord.
Te Peking heeft men nu don moordenaar
van den Duitschen gezant gepakt.
Gemengde Mededeel In gen.
Vo'gens de Eogelsche bladen zal keizer
Wilhelm in de volgende maand een ontmoe
ting hebben met zijn grootmoeder, koningin
Victoria, op Friedriehshof, de residentie van
keizerin Frederik, die nog altijd ernstig on
gesteld is.
Mocht de Koningin niet naar Duitschland
gaan dan komt de Keizer op Balmoral.
Volgens de ïPetit Bleu" zal keizer Wil
helm, uit vrees voor anaichislen, op drijf
jachten het wild niet meer laten opjagen door
boeren, maar door potitie-agenten I
Dat het Fransche ministerie nog vóór de
opening der Kamers zou aftreden, wordt door
de sSiêcle" categorisch tegengesproken.
In het geheel zullen 20.372 burgemeesters
aanzitten aan het gastmaal der Fransche
regeering op 22 Sept. a.s.
De gouverneur van Fran«ch-Congo seinde
aan het ministerie van koloniën, dat kapitein
Reibell met 800 man de laatste tioepen van
Rabeh, steik 6000 geweren, verjoeg, en dat
hij Dikoa bezette.
Daarmede schijnt Frankrijk nu meester in
het rijk van Rabeh.
De te San Sebastian gearresteerde anar
chist, heet Walther en is te Lausanne ge
boren. Hij had te HAvre willen landen, maar
wegens het strenge poütie-toezicht op de
reizigers, is hij naar Spanje gegaan.
Men vond bij hem papieren die op Loubet's
verblijf te Rambouillet betrekking hadden.
Een eigenlijk bewijs tegen hem heeft men
nog niet gevonden.
De man die den pater-jezuiet Joseph te
Douvaine ernstig wondde, had portretten by
zich van Fians Jozef en Loubet. Men denkt
dat hy Italiaan en anarchist is.
In een der bladen van New-York wordt
beweerd dat de moreele verantwoordelijkheid
voor de tiagedie van Monza neeikomt op
den Italiaanschen consul te New York, Gio
vanni Branchi, die zelf eikend moet hebben
schier verwonderd, dat rij zich niet doodziek
gevoelde.
„Pleizierig voel ik) mij nog niet," zeido zij.
„Ik heb altijd nog zoo'n pijn in mijn hoofd
doch alleen maar in mijn hoofd."
Maar rij had den moed gekregen, aan
Henri's raad te denken en er met een vasten
wil tegen te strijden.
Onder de grootste bezwaren, heen en weer
gestooten, tegen elkaar aanbqnzend en zich
aan elkaar vasthoudende, trachtten zij rich
goed te houden. En daarbij vertelde Malve,
dat mijnheer de consul Koster haar papa
had gekend. Nu voelde mevrouw Werlhof
rich zoo goed als tehuis. Haar belangstelling
was groot, haar genoegen evenzoo. Zij maak
te eenige opmerkingen over de kleinheid der
wereld en begreep niet, dat Malve nog niet
wist, hoe de vrouw van den consul van zich
zelf heette.
Als de laats ten, nadat er reeds lang gele
den voor de tweedemaal langs haar deur was
geblazen, traden zij de eetzaal binnen,* die
zich in den 'glans van het electrische licht
baadde. Van de vijf tafels ,die zich in de eet
zaal bevonden, waren er nog geen anderhalve
bezet.
De hofmeester wees aan de dames haar
plaatsen aan. Het waren de beide eerste
rechts van den kapitein, die presideerde,
maar wiens stoel vooralsnog ledig bleef. Te
genover haar moesten de heeren Koster en
Holthusen zitten. Zij stelden zich nu const
aan mevrouw Werlhof voor, die hun terstond
hartelijk de hand drukte.
Malve waagde heb ternauwernood de rij
der aanwezigen te overzien. Br waren om
trent vijftien heeren en slechts één enkele
dame bevond rich behalve Malve en haar
moeder daarbij.
in Juli jl. reeds de draden van het tegen
koning Humbert gesmede complot in handen
te hebben gehad.
De Italiaansebe minister van oorlog heeft
den cavalerie luitenant Angelo Bresci, den
broer van den Koningsmoordenaar, naar een
afgelegen garnizoen gezonden, waar hij het
bevel zal voeren over het Alpenfort Primolano.
De officier heeft toestemming gekregen, zyn
naam te veranderen in dien van Godi, den
familienaam "zijner moeder.
Een mededeeling van Gariolatos, dat koning
Humbert uit eigen middelen 150 000 fr. per
maand had uitgekeerd voor de ondersteu
ning van behoeftige Garibaldianen, heeft
niet weinig opzien gebaard.
Verscheidene vroegere hoofdmannen der
partij vragen Menotli en Ricciotti Garibaldi
rekenschap van de wijze waarop zij die gel
den een totaal van 40 millioen hebben
beheerd of besteed.
Volgens de jTimes" wordt ten Vaticane
overwogen de oprichting van een nieuwsagent
schap, waaraan de geestelijkheid der gansche
wereld zou medewerken. Kardinaal Rampolla
zou er wel ooren naar hebben.
Uit Belgrado wordt gemeidt dat alle per
sonen die in briefwisseling staan met ex-koning
Milan of ex-koningin Nathalie onder politie
toezicht zijn gesteld.
Onder heb opschrift „Als de zomer komt"
schrijft de hoer Frederik Rompel, gewezen
redacteur der „Volksstem" in het „Hbl.":
Het koude jaargetijde in Zuid-Afrika. ie ten
einde en de zomer nadert. Nieuw leven ont
spruit. Een tweede warme seizoen zal aanbre
ken en de onrechtvaardigste oorlog eener
eeuw van beschaving en christelijkheid
woedt voort. Het land tuescben Grootrivier
en (Limpopo is in rouw, ellende cn bloed, het
is verwoest en verpest. De edelste, dapperste
en braafste zonen van het groote Albion, do
dapperste, braafste en edelste zonen van een
heldenvolk rijn gevallen in den krijg van een
eerzuchtig minister. Meer soldaten zijn het
slachtoffer geworden van typhus en andere
besmettelijke ziekten dan van het lood des
vijands. Wij hebben -het herhaaldelijk gele
zen en met ontzetting donk ik aan de jonge
levens die nu nog aan de epidemieën zullen
ten offer vallen.
Ik zie dat het garnizoen van Bloemfontein
belangrijk wordt versterkt en vermoed dat
uit bet oosten van de Oranjerivier-kolonie de
troepen in de hoofdstad worden geconcen
treerd. Wederom wordt dus de residentie een
militair centrum en weer zal, evenals in Mei
van dit jaar, een vreeselijke typhus-epidemie
uitbreken die nogmaals de hospitalen zal
vullen, wederom arme liefdezusters ten grave
zal brengen en ten tweeden male de lucht zal
verpesten met een afschuwelijken stank, dio
uitgaan ondragelijk maakt.
Bloemfontein was reeds elk jaar een etad
vol typhus. Hoe veel erger zal dit thans wor
den, als de Afrikaanschc stortregens do gra
ven der Tommies zullen losspoelen. Mijnheer
„We zijn maar met ons weinigen," zei do
consul Koster. „Nu, in den zomer gaat, be
halve onzen mijnheer Holthusen hier, wel
niemand naar Azië, die n' b moet. Die dam©
is mevrouw Klever. Van Klever Burmeis-
ter m Shang-hai een naam, dien u natuur
lijk békend is. Als u het mij veroorlooft, me
vrouw, stel ik u later aan mevrouw Klever
voor. Ik kon haar heel goed. Maar rij heeft
voor zich uitdrukkelijk de plaats naast onzen
dokter besproken. Zij reist met haai' kindje
en haar Chineesche dienstbode. De heeren
zijn voor een deel kooplieden, koloniale amb
tenaren
Hier werden zijn woorden onhoorbaar. In
het voorgedeelte zat de hoordkapel en hief
een schetterenden marscli aan.
Men zat en begon to eten. Mevrouw Werl
hof gevoelde zich geheel thuis, las liet menu
en daarna het programma der tafel muziek.
Zij zou volkomen op haar gemak geweest
zijn, als die reusachtige schommelstoel, waar
op zij zat, maar eens wilde ophouden, zich te
bewegen. Maar aldoor ging deze heen en
weer, en af en toe plasten er glazig groeno
massa's tegen de ronde raampjes aan. Daarop
keerde de consul Koster rich om en zeide
eenigszins gemelijk: „Nu, nu
Eindelijk had Malve hot gezien de plaats
naast mevrouw Klever was onibezet! Enno
Maurach was niet aan tafel. Nu begreep (Mal
ve in 't geheel niet, dat rij daarover in twij
fel verkeerd had. Van allo aanwezigen zou zij
toch slechts hem gezien hebben, ingeval hij
hier geweest was.
(jWordt vervolgd.)
