|%4*" Jaargang,
n
No. 10347.
Uït één wieg.
Dinsdag 18 September 1900.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
BUITENLAND.
as,
te-
A,
AMSCH
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam enVlaardingen fl. 1.25. Franco
pest 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer^moeten des middags vóór een uur
aan 'ïet^bureau bezorgd zjjn.
Bureau i Boter straat 68.
COURANT.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, woruen
zoogenaamde Xcfefw* adtxertentiën opgenomen tot den' prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo, 123.
ie-
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 17 Sept. 1900.
Zuid» Afrika.
Ia Engeland is men va» meening dat pre
sident Kruger door zijn rtrek feitelijk: af
stand beeft gedaan van 't presidentschap
der Republ lek. Men beroept zich voor die
meening op art. 63 der Trausvaalsche grond-
vret, dat aldus bepaalt
„Zoolang da President zijn ambt bekleedt,
ui hij geen andere betrekking kunnen heb-
aen, zelfs niet in verband met de kerkook
lad hij geen zaken, mogen drijven, noch het
land verlaten zonder toestemming van den
Volksraad."
En do toestemming van dten Volksraad is
voor dit vertrek niet gevraagd. Zoodoende
zou Kruger nog slechts" lid zijn van den Uit
voerenden Raad en neemt Schalk Burger tp
so juro als oudste lid van dien Raad hel pre
sidentschap waar.
Deze géheele nedeneering is evenwel on
juist. Bij liet uitbreken van den oorlog is ni.
de geheele bevoegdheid van den Volksraad
overgegaan, op don Uitvoerenden Raad.
Deze bestond uitCronjé en Kok, als offi
cieel o leden, Reitz als secretaris, on Wolma-
rans en Schalk Burger als niet-officieele le
der. President Kruger was ex officio voor
zitter van den Raad.
Generaal Joubert on generaal Kok zijn
doodgeneraal Cronjé zit gevangen op St.
Helena; Wolmarans is in Europa, zoodat
slechte Schalk Burger en Kruger overbleven
met (Reitz als staatssecretaris. Dezen kunnen
nu beslissen, dat president Kruger voor zes
maanden met verlof naar Europa, kan gaan
en dat Schalk Burger hem, gedurende dien
tijd, als waarnemend president der Repu
bliek kan vervangen.
Kruger blijft dus president van Transvaal,
en zijn vertrek naar Europa verandert aan
den staat van zaken niete. De correspond ont
der „Standard" te Macliadodorp erkent ook
dat de „vlucht" Van „den heer" Kruger ver
moedelijk "~-.ii invloed zal hebben op den mi
litairen toestand.
Maar als Kruger nog president is, wat dan
te zeggen van zijn gevangenhouding door de
Portugeesche autoriteiten te Lorenpo Mar-
quez.
'Eenvoudig ditKruger wordt zoo min ge
vangen gehouden als hij president af is. Men
mag in de houding der Portugeesche autori
teiten alleen zien de volstrekte inachtneming
van onzijdigheid. Portugal zou last krijgen
mot Engeland, indien het toeliet dab Kruger
te Lorenpo Marquez staatsh an de! ingen deed
vandaar dat Transvaalsclie waard ïgheidsbe-
kleedere niet bijl hem werden toegelaten..
Een andere reden voor de zgn. gevang
houding van Oom Paul kan ook zijn ?-
voor diens veiligheid. Indien heb waar ir -
Donderdagnacht vijf personen zijn, gevangen
genomen, verdacht van een poging om het
huis van consul Pott in de lucht te laten
vliegen, dan is daardoor reeds de handelwijze
van den Portugeesche®, gouverneur gerecht
vaardigd.
Maar Kruger onder haar bescherming ne-
Een. roman
VAN
IDA. BOY-ED.
66)
Malve was zoo nabij. Zijl had misschien
kunnen hooren, wat mevrouw Klever zeide.
Maar de muziek speelde, en daar boven uit
verhief zich nog een gegons en hier en daar
een brullend'geroep van menschenstemmen.
Wat deed. die vrouw daar zich aardig voor
Een zekere coquetterie was in ieder harer be
wegingen, al mocht haar gezicht ook nog zoo
voomaam-koel, haar gesprek nog zoo onberis
pelijk zijn. Deed zij! wel een schrede, maakte
zij een beweging, zonder do bedoeling om de
blikken, van den man op zich te vestigen
Eien hevige jaloezie maakte zich van Malve
meester. Daar zag mevrouw Klever haar en
maakte een 'beweging, als wilde zij naar Mal
ve toe gaan of haar een wenk geven om na
der te komen. Maar tegelijkertijd ook zag hij
Malve.
En hij trad op de bovenste trede der trap.
Groette hij Sprak hij nog een woord tot
afscheid tegen die vrouw?
Malve zag niets, hoorde niets. Zij zag
slechts, dat hij zich afgewend had en de trap
afging haar uit het gezicht, haar uit don
Mevrouw Klever kwam haastig naar haar
toe.
-r „Onze -dokter is' een mensclienhater. Hij
mend, was te meer strikte onzijdigheid
plicht.
Mag men een Exchange-telegram gelooven,
dan blijkt hot standpunt der Portugeesche
regccring uit haar instructies aan den gou
verneur.
Deze zou nl. uit Lissabon een telegram ont
vangen hebben om president Kruger, als hij
de volgende week van Porteigeesch gebied
naar Europa mocht willen gaan, niet de min
ste hindernis in den weg te*leggen De regee
ring te Lissabon gelast echter dat Kruger,
zoolang hij' vluchteling op Portugeesch ge
bied is, niet vergund worde in aanraking te
komen of conferenties te hebben met e enigen
burgerlijken of militairen Transvaalsclie®
ambtenaar. De gouverneur heeft ook bevel
gekregen, Kruger te zeggen, dat deze ge
dragslijn voor do Portugeesche regeenng
noodzakelijk is om moeilijkheden met de ro-
gecring van Groot-Britanmë to voorkomen.
Hoe zal Kruger de reis naar Europa doeu
Onze regeenng heeft een oorlogsschip te rij-
n:r beschikking gesteld, en wij hopen dat
Oom Paul van dit aanbod gebruik zal ma
ken Onder Nederlandscbe vlag zal Kruger
zeker veilig de reis naar do Oude Wereld
doen
Als hij daar is aangekomen, welke ont
vangst zal me® hom dan bereiden? Volgens
de „Matin" beeft Kruger zijn bezoek reeds
aan verschillende hoven aangekondigd, en
het blad twijfelt er niet aan of hij zal ont
vangen worde®, als staatshoofd.
Ein zeer zeker heeft de „Matin." gelijk dat
men niet met oen pennestroek souvereino sta
ten annexeert, zooals loid Roberts heeft ge
daan.
Men verwacht echter dat Roberts nog ver
der zal gaan. Reeds heeft hij in rijn. laatste
schandelijke proclamatie strenge maatrege
len. tegen do guerilla aangekondigd. Die
maatregelen zullen vermoedelijk hierin be
staan dat de oorlog als geëindigd en de vrede
als hersteld geproclameerd wordt, waarbij
dan alle burgers die nog de wapens voeren,
vogelvrij worden verklaard.
Is erger geweldpleging mogelijk? En is het
niet begrijpelijk dat de Boeron-deputatie nog
eens met smartelijke verbazing en veront
waardiging een beroep doet op de volkeren
van Europa?
[Wij verwijzen naar do belangrijke berich
ten hierachter onder „Transvaal en Vrij
staat". Red.]
De Engelschen gaan intusschen voort met
allerlei geruchten te verspreiden over twee
dracht onder do Boeren en hun voornemen
zich over te geven. Wij hechten er even wei
nig waarde aan als aan het bericht dat d'e
Pcnugeesche regeering den heer Pott niet
meer erkent als consul dei' Zuid-Afrikaansche
Republiek, daar deze niet meer bestaat-
De Engelsche militaire autoriteiten heb
ben nu de Zuid-Ainkaanse'he spoorwegmaat-
appij overgenomen. In deze zaak zal de
Duitse! e regeering wel voor de belangen der
Duitsche aandeelhouders opkomen. En onze
regsering
Van hot oorlogsterrein is het nieuws
echaarsch.
Bij Winburg schijnt een Boerenmacbt ter
nauwernood aan de Engelschen. te zijn ontko
men, mot verlies van haar wagen trein.
wil niets. Morgen niet naar Brussel mee
nu, dat kan hij misschien niet, omdat de een
of ander zijn pink wel eens kon bezeeren
maar niet eens vanmiddag mee de stad in."
„Het is waai-, bij ontwijkt mij," dacht
Malve.
Mevrouw Werlliof was te aangenaam be
zig, dan dat zij zou bemerkt hebben, hoe on-
verscbillig \oor alles haar dochter zich den
geheel en namiddag .en avond betoonde. Mal
ve beeft later nooit aan iemand weten te ver
tellen, hoe Antwerpen er uitzag. Alleen het
klokkenspel der kerken, dab zich deed hpo-
ren drong tot haar ooren door en bewoog
haar hart, terwijl zij zich daarbij' de droome-
rige, aarzelende tonen van dat andere klok
kenspel herinnerde, dat in haar geboortestad
van den toren der Sint-Mariakerk klonk.
Het gezelschap wilde na het late, in een.
elegant restaurant genuttigde diner nog een
koffiehuis bezoeken. Mevrouw Klever scheen
van all-os to willen genieten. Maar mevrouw
Werlliof en Malve gaven er de voorkeur aan,
naar boord terug te keeren, en haar mama
ging dadelijk slapen.
Malve zeide, dat zij nog een weinig boven
wilde blijvenbet was zoo wonderbaar, op
een schip te wonen en heb leven van den
stroom aan zich te zien voorbijtrekken.
Zij zat stil en keek uit. Tallooze witte eleo-
trische, groene, roode, geelachtige lichten,
stilstaande en beweegbare, verlichtten onze
ker en met een afwisselend schijnsel water
en oever. En alle lichten waren door dat fijne
floers omhuld, dat als een vochtige damp ook
het beeld der omstreken omgaf. Aan de® he
mel boven, dicht boven den horizon, kwam
Volgens Reutor's correspondent te Bloem
fontein, weigerden de burgers noordelijk van
Ficksburg, verder zuidelijk te gaa®, en die
ten Zuiden van die plaats woonden, verder
naar het Noorden te gaan. Er waren dien
tengevolge veel deserteurs onder do Boeren.
Dat overigens ook in den Vrijstaat de
geest van tegenstand! nog lang niet bedwon
gen is, blijkt uit het feit dat veldkomet
Proem ann. de overgave eischte van luitenant
Power van Rundle's afdeeling, die uit Bethle
hem naar Bedley Road een verkenning maak
te en daar overvallen werd. Toen versterkin
gen kwamen opdagen, trokken do Boeren af.
Dit gebeurde zes mijlen buiten Betlilehem.
Tegelijkertijd ontving Rundie zelf de mede
deel mg, dat indien hij' de stad zon verlaten,
de Boeren de huizen die aan. Engelschen be
hoorden, zonden verbranden.
Uit het Lijdenburgscho geen nieuws.
China.
De toestand in China wordt steeds moei
lijker. Want terwijl de onderhandelingen niet
opschieten, nemen de Chineezen weer een
dreigender houding aan. Zelfs wordt verwacht
dat de gemengde expeditie die naar Pao-
teng-fu is vertrokken, een leger van 30,000
man geregelde Chineesche troepen tegenover
zich zal hebbeu.
Waar het keizerlijke hof zich ophoudt, is
nog steeds onzeker. Terwijl de Matin" be
weert dat de Keizerin weer op weg is naar
Peking, wordt anderzijds gemeld dat de
Keizerin-Weduwe en de Keizer zich met een
lijfwacht van 8000 man bevinden in het
paleis van een Mongool-ellen prins, ergens
honderdvijftig mijl van Peking bij den Kalgao-
pas. Zij wachten daar de gebeurtenissen af.
De mogendheden zouden niet van plan zijn
om de Keizerin daar achterna te zetten.
Intusschen speelt Rusland bij voortduring
de eerste viool, waard|g ter zjjde gestreefd
door Japan.
Terwijl Rusland bv. te Peking het'zomer
paleis bezette, nam Japan bezet van het
noordelijke als het rijkste gedeelte der stad
en zou daar weer een paar millioen taels
buit hebben gemaakt.
Volgens prins .Tsching zijn de vreemde
troepen onnoodig ruw opgetreden te Peking;
maar hij was toch dankbaar dat de Heilige
Stad althans gespaard was.
De groote vraag is nog steeds of men al
dan niet Peking zal bezet houden, en een
belangrijke factor schijnt daarbij te zijn de
moeilijkheid om een zoo groote macht te
Peking te onderhouden. Voorraden zgn er
niet, en het transport is in den winter uiterst
moeilijk.
Rusland heeft dan ook een deel zijner troe
pen uit Peking laten vertrekken maar gaat
middelerwijl dooife met troepen naar China
te ?enden.
Hel Russische gezantschap is den ilden
naar Tien-tsin overgebracht, terwijl admiraal
Alexief naar Ta-ku is teruggekeerd.
Eigenaardig is ook dat Li Hung-Tschang.
naar de ïMorning Post" verzekert, aan boord
van een Russisch oorlogsschip naar Ta-ku
zal worden overgebracht. Een Russische lijf
wacht wacht hem daar op en onder Russisch
geleide zal hij Peking bereiken.
Volgens den correspondent der iTimes"
te Shang-hai heeft Li bezwaar tegen den
de maan roodachtig op, als was het een
hoorn, dien een nog onzichtbare jager blazend
aan den mond hield.
Op den zwarten vloed voer een stoomboot
voorbij. Zoo vermengden zich avondstilte in
de natuur en nimmer vermoeiende menschen-
haast zonderling tot een indruk, welks be
koorlijkheid Malve begon te gevoelen.
Het verdek scheen als uitgestorven. In de
heerenkajuit was het licht, de deuren daar
van stonden open, maar niemand was er in.
Zelfs de bedienden bleven onzichtbaar. Op
het middengedeelte van het schip was leven
aldaar werden, aan rammelende kettingen
vrachtgoedoren naar beneden gelaten- Malve
hoorde dit reeds in 'b geheel niet meer.
Maar de voetstappen hoorde rij, die nu
langzaam naderbij' 'kwamen, en de rijzige ge
stalte zag zij
Eindelijk hij. En hij scheen in de meening
te verkeeren, dat er niemand anders op het
verdek was; want hij ging naar de verschan
sing toe en leunde daartegen aan, om naar
den nachtelijkan. stroom te zien.
Eir was geen tijd tot beraad.
Malve was reeds achter hem, naast hem.
„Eindelijk.' stamelde rij1, „eindelijk!"
finno Matiirach ontstelde en deed tegelij
kertijd een schrede achterwaarts.
„Neen niet vluchten," riep rij angstig
uit.
„Wat hebben wij' nog met elkander te
spreken?" zeide hij bijna onhoorbaar. „Ik heb
gedaan, wat ik kon, om het noodlottige toe
val te cüwarsboomen en mij niet ver
toond
„Het was geen toeval!" zeide Malve bijlna
eisch der mogendheden om prins Tuan en
diens handlangers van den troon vervallen te
verklaren. Li gaf den raad aan de mogend
heden om een opgave te doen van de per
sonen, die zij als schuldig beschouwen en in
verband daarmede hnar eischen te formuleeren,
Het Russische ultimatum, dat Li zou ont
vangen hebben, wordt een verzinsel genoemd,
evenals de overeenkomst tusschen Rusland
en Duitschland, waarbij eerstgenoemd land
Mandschurije, het laatste Midden-China zou
krijgen. Een officieuze mededeeling in de
»Köln. Ztg." ontkent het laatste ten sterkste.
Volgens de rDaily Mail" zal Duitschland
echter niet alleen zijn troepen in China hou
den, maar er nog 30.000 man heen zenden.
Het cijfer lijkt ons wat hoog, maar dat
nieuwe strijd meer waarschijnlijk is dan een
spoedige vrede, valt niet te loochenen. Het
is dus best mogelijk dat Duitschland nog
troepen naar het Verre Oosten zal zenden.
Gemengde Mededccllngen.
Bijzonder trekt de aandacht dat prins
Heinrich van Pruisen, pas uit Engeland
terug, Zaterdagavond weer te Londen aange
komen en onmiddellijk naar Balmoral, waar
de Koningin verblijft, is doorgereisd.
President Loubet heeft volgens de »Matin",
den Parijschen gemeenteraad doen weten dat
hij geen tijd heeft om de deputatie te ont
vangen die hem komt uitnoodigen voor het
burgemeestersdiner dat de Raad wil geven.
Ter elfder ure, nu het feest dreigt te mis
lukken, heeft de Raad aan de uitgenoodigde
burgemeesters geschreven dat het gastmaal
geen politieke strekking heeft.
Aan het regeeringsdiner der burgemeesters
zal president Loubet alleen een dronk uit
brengen. Aldus meent de sSiècle" te weten.
President Loubet heeft Zaterdagmiddag op
Rambouillet de Italiaansehe missie ontvangen
die kennis kwam geven van Victor Emanuel's
troonsbestijging.
Generaal Baldissera, hoofd der missiever
klaarde dat de Koning hem had opgedragen
krachtig uiting te geven aan zijn volkomen
symphathie en onwankelbare vriendschap
voor Frankrjjk, welke gevoelens het Itali
aansehe volk deelt.
De hertog der Abruzzen is te Rome met
groote geestdrift ontvangen. De hertog begaf
zich naar het Pantheon om een krans neer
te leggen op het graf van Koning Humbert.
De hertog zal spoedig een nieuwe pool
tocht ondernemen.
Overleden is op 62-jarigen leeftijd prins
Heinrich van Hessen. De prins is tweemaal
morganatisch gehuwd geweest.
De Perzische gezant te Konstantinopel heeft
van zijn meester mededeeling ontvangen dat
de Shah de Turksche hoofdstad niet zal be
zoeken zoolang zekere geschillen tusschen
Turkije en Persië nog hangende zijn.
De groote werkstaking in het anthraciet-
kolengebied in de Vereenigde Staten begon
Zaterdag, maar het aantal werkstakers kan
eerst morgen worden opgegeven. De mijnen
worden beschermd met prikkeldraad en door
detectives die door de eigenaars in dienst zgn
genomen,
zegevierend in een plotseling over 'haar ko
mends®. moed der liefde.
„Geen toeval Hij herhaalde dit verwon
derd, wrokkend. En toen nog eens, als tot
den hevigste® toorn geklommen„Geen toe
val?!"
„Br wilde je vinden. Ik wilde je zien. Ik
wilde je zeggen, dat ik je liefheb, meer dan
de mijnen, en óat ik ze wil verlaten ter wille
van jon," vervolgde zij.
Maar de jubelkreet, waarvan zij gedroomd
had, deed zich niet hooren. Geen armen open
den zich voor baar in zalige vreugde.
Het scheen, als verschrikte de man en als
streed hij hevig met zich zelf om bedaard te
blijven.
Maar toen hij eindelijk sprak, toen hoorde
Malve het welzijn stem tnldo van toom,
en er bliksemde kaar iets uit zijn geheel e
voorkomen tegen als de onverzoenlijkheid
van een doodelijk gegriefde® man.
„Ik ben geen .-uk speelgoed. Ik ben een
man," zeide hij. „Je hebt de zaak beslist. Al
les is voorbij."
Zij vouwde de handen en hief ze naar
hem op.
Zij kon rijn gericht duidelijk zienhet
schijnsel van het naastbij' zijnde licht be
scheen liet geheel.- Somber en 'hardvochtig
zag heb er uit. En rijr blik was op haar ge
vestigd met een vijandige uitdrakking
„Vergeef mij," smeekte rij. „Laat mij' een
poging doen om je te verklaren Je bent
eenzaam opgegroeid, je weet niet, <wat heb
zegt, altijd onder den wil eener familie te
staan en ook daar, waar men een eigen wil
heeft, waar men rijn edgen lot wil regelen,
Senator Ilanna zegt onverwijld te zullen
aantoonen dat de democraten deze staking
hebben op touw gezet om de republikeinen
te benadeelen.
Men meldt ons uit Den Haag, van wel
onderrichte zijde
Naar wij vernemen heeft Harer Mojesteits
regeering aan den Nederiandschen consul te
Lorenpo Marquez getelegrapheerd om presi
dent Kruger aan te bieden hem aan boord
van een Nederlaodsch oorlogsschip naar Ne
derland over te brengen. Het antwoord van
president Kruger wordt ingewacht. De noo-
dige maatregelen zgn genomen, zoodat een
Nederlandsche oorlogsbodem binnen 5 A 6
dagen na aanneming van het aanbod te Lo
renpo Marquez kau zjjn.
Nader meldt men ons
Het onlangs van Nederland naar Oost-
Indië, die onder bevel van kapt. ter zee,
baron Sweerts de Landas Wij borg vertrok
ken pantserdekschip Gelderland is aan
gewezen om eventueel President Ki üger naar
Nederland over te brengen. Hiertoe is naar
de plaatsen waar den bodem thans verwacht
wordt, n.l. Perim of Aden getelegrafeerd.
Dr. Leyds ontving Zaterdagmiddag laat
bevestiging van Krugers aanwezigheid te
Lorenpo Marquez.
De Z.-Afrikaansche deputatie te 's-Graven-
hage hecht geen waarde aan 't bericht van
Kruger's gevangenschap te Lorenpo Marquez.
De deputatie ontkent Robert's bewering dat
Kruger gevlucht is en de Boerenzaak afvallig
zou zijn. Hjj is vertrokken in opdracht van
den daartoe krachtens besluit van den Volks
raad in 1899 bevoegd verklaarden Uitvoerenden
Raad.
Dr. Leyds zal het jongste manifest van de
deputatie aan alle regeeringen doen toekomen.
Het Zuid-Afrikaansch Driemanschap Jegde
Zaterdag o.a. bezoeken af bij minister Pierson,
hoofd van het Kabinet, en den voorzitter
van de Eerste Kamer, mr. Van Naamen vaD
Eemnes.
De Kaapsche afgevaardigden, de heeren Du
Plessis en De Wet, zjjn te Amsterdam in
het hotel sAmsterdam" afgestapt.
In het American-Hotel aldaar vertoeven
thans de heeren Botha en Moorrees met
familie.
De stalling der Kamers.
De gebruikeijjke plechtige sluiting van het
zittingjaar in de troonzaal van het Binnenhof
onder voorzitterschap van den president der
Eerste Kamer, onderscheidde zich van vorige
dergeljjke bjjeenkomsten alleen hierdoor, dat
jaan de tafel van het bureau de heer Zillesen
de hoogere plaats van griffier der vereenigde
vergadering innam en zjjn opvolger, als com
mies-griffier van de Eerste Kamer, in zjjn
staatsiekostuum debuteerde.
De volgende afgevaardigden waren bjj de
sluitingsrede tegenwoordig: Pijnacker, Hor-
ook daar de anderen te 'hooren meespreken,
hen critiek te zien oefenen, hun deelgenoot
schap te gevoelen. Het is, alsof men geen
leven voor zich alleen heeft. Zelfs waar de
broeders en z-.tsters geen heeren willen rijn,
maakt men zu daartoe, doordien men hun
oordeel inroept, een beroep op hun liefde
doet
„Goed," zeide hij, „zoo heb je gevoeld. Zoo
heb je beslist. Je hebt het sterkere gevoel ge
volgd. Ik heb mots te vergeven. Je bent een
paar dagen verliefd op mij geweest. Dat
komt wel meer vóór. Het was een dwaling.
J e broers en zusters waren je meer dan ik."
Zijn bitterüeid was vernietigend.
„Ik heb je lief!" riep rij) hartstochtelijk
uit. „Het was een dwaling, toen ik dacht,
dat ik niet zonder mijn broers ,-n zusters zou
kunnen leven. Ik kan niet zonder jou leven.
Dat is de waarheid."
Hij zweeg. Hadden haar woorden hem
toch getroffen? Hoorde hij! den noodkreet
haars harten
Sidderend wachtte Malve.
Bedaarder, schiet- zacht, maar toch met
een ijzeren standvastigheid zeide hij!„Je
verandert zoo dikwijls van gevoelens. He kan
aan hun waarde en hun duurzaamheid niet
gelooven."
Zij barstte in tranen uit
Hij voelde zichi gekweld zoo nameloos
gekweld. Hij keek op haar neer.
Daar stond rij, hulpeloos, radeloos Zijn
hart werd week.
(Wordt vervolgd.)
