N
Cl
54"* Jaargang.
3on,
TJit één wieg.
Woensdag 3 October 1900.
No. 10360.
zijn
mf's
UIT DE PERS.
BUITENLAND.
trant
per
SCHIEDAM
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
prijs per kwartaal: Voor Schiedam en "Vlaardingen fl. 1.25. Franco
post fl. 1.65.
Prijs per week"Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dageljjks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
jan het bureau bezorgd zijn.
Burean i Baterstraat 6H.
Prijs der Aöverten tiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ictetnm adLcert^mtiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 123.
Onder Transvaalsche vlag?
De „Standaard'' acht heb noodig nog eens
iaar standpunt te preciseereu wat betreft
is vlag waaronder presiden* Kruger naar
Europa zal reizen.
Tegenover de voorstelling »an heb „Ned.
Dagbl." ate had de „Stand." geraden „Enge
land in heb 'Kanaal met de groene zij baan
voor de driekleur te tarten", zegt dr. Kuy-
per's orgaan
Omgekeerd spraken we uit, dat we het
geraden vonden, dat president Kruger voor
saluut en vlagihijschen „bedanken" zou.
Het was ons alleen te doen om een zui
ver? positie.
De annexatie van Transvaal' is zelfs in
Engeland nog aanhangig. Heb Parlement
heef1- ze nog niet bekrachtigd.
Aan geen der buiten! andsohe mogendhe
den kon zelfs van die annexatie inededee-
bng worden gedaan.
Dus ooit niet aan onze 'Regeering.
Officieel behoort dus d© Zuid-Afrika a.n-
sche Republiek nog onder de Staten met wie
onze Regeering vriendsohappedijke betrekkin
gen onderhoudt, en wier gezant zij' ontvangt.
Het tijdelijk waarnemen van de functie
door Schalk Burger, maakt dien man even
min President, als eon regent, die de Ko
ninklijke regeering tijdelijk waarneemt, daar
door Koning wordt.
De Prins-regent van Beieren is geen Ko
ning van Beieren.
President van de Zuid-Afrikaansche Repu
bliek is Oom Paul nog altijd', en hij alleen.
Nu kan zulk een President incognito rei
zen, en dan valt het officieel© „door zijn
eigen toedoen" weg.
Maar geen 'Regeering mag eigener bewe
ging den President tot een „privaat per
soon" maken, gelijk generaal den Beer Poor-
tugael wild© doen, zondier de positie te ver-
valschen.
En dit hopen we dan ook nog altoos, dat
onze Regeering niet in het schild' voert.
Liever zk*- we Kruger hier niet komen,
dan dlat hij anders zou ontvangen worden
dan in zijn hoedanigheid van President, ten
zij hij zelf verklaart „incognito", d'. i. als par
ticulier persoon, te reizen.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 2 Oct. 1900.
Znid-A.frlha.
In Engeland zijn de verkiezingen in vollen
gang. De tijd nadert dus dat wy weer be-
richten uit Zuid-Afrika zullen krygen die
een juister beeld van den toestand zulle
geven.
Want dat Roberts in zijn berichten reke
Beu roman.
VAN
IDA BOY-ED.
79)
Het ging precies zooals Malve had ges-
dacht. Zij zat t)e Hamburg in een hoek der
damescoupé, die van het perron afgewend
was, en zag door haar dichte voile, ho© Hen
ri en Wolfgang in oen coupé stapten.
Do tijd viel haar niet lang. Haar geest
hield zich bezig met voorstellingen, wat de
eerstvolgende uren haai- al zoo zouden aan
brengen. Eien juist© voorstelling kon zij zich
daarvan niet maken. Slechts één ding was
2ék»r: zij wilde den door haar beminden
man niet andermaal laten krenken en be-
leadigen, maar, als hetzijh moest, in zijn
bijzij®, met haar broeders afrekenen.
'De .brein treed, door een uitgestrekte, kale
vlakte. De horizon was zoo ver, de witachtig-
grauwo herfsthemel verblindend.
Meer dan een unr verliep er. Dikwijls had
de trein bij kleine tusschmstations stilgehou
den. Eien rood' gebouw stond daar dan een-
saam. In de nabijheid dook onder hoornen,
J&arvan de bladeren reeds geel' waren, een:
dorp op. En nog altijd .kwam het Malve niet
m de gedachten, dat mem op zulke stations
met ongemerkt den trein kan verlaten.
'Eindelijk kwam men te Sprot ze: weder
«en rood huis, maar ditmaal niet daarachter
groot dorp.
«Uitstappen, Eén minuut 'tijdschreeuw
de de conducteur aan Malve toe. En. nu be
greep zij, dat zij' haar broeders in de armen
moest ïoopan.
'Daar gingen zij' reeds vlak véór haar naar
eu uitgang toe. Daar liepen zij reeds, ieder
reisdeken over den arm, de trap af.
ning heeft gehouden met de verkiezingen,
staat bij ons vast.
Trouwens, hij gaat nog op die wjjze voort.
Uit Pretoria werd gemeld dat generaal Ba-
den-Powell heden het bevel op zich zou
nemen over de politiemacht die Transvaal en
Vrijstaat geheel tot rust zal moeten brengen.
De sterkte van die politiemacht zal zijn 12.000
man.
Nu ziet men toch dat de oorlog werkelijk
uit is, niet waar? Slechts 12000 man om
Transvaal en den Vrijstaat onder de knie te
houden.
Ongelukkigerwijze komen tegelijk berichten
waaruit blijkt dat de Boeren nog altijd niet
van den stiijd afzien.
Louis Botha moet met 2000 man over
Leijdsdorp naar Pietersburg trekken vanwaar
uit Grobler opereert, laatstelijk naar den kant
van Pienaarsrivier. Bovendien is De la Rey
nog bij Kommando's Nek in positie tegenover
Clements en staat Erasmus nog noordooste
lijk van Waterval.
Een bericht uit Pretoria meldende dat
Barend Vorster, Volksraadslid voor Zout-
uansberg, nu aan het hoofd der regeering
staat en den verderen veldtocht lijdt, klinkt
nogal zonderling. Schalk Burger, Louis Botha
en Ben Viljoen zullen toch niet aan den
kant zijn gezet
In ieder geval denken de Boeren er in
het Oosten nog niet over het bijltje er bij
neer te leggen. En evenmin in het Westen
en in den Vrijstaat.
Roberts bericht d.d. 30 September uit
Pretoria weer van verschillende kleinere
gevechten.
Hart zou, van Polchefstroom naar Krugers-
dorp rukkend, de streek weer van Boeren
hebben gezuiverd. Voor de zooveelste maal,
want na elke j>zuivering" komen de Boeren
weer terug.
Bij Bankslation vielen de Boeren een En-
gelsche patrouille aan, en bij Krugersdorp
een teiegraaf-detachement.
Generaal Rundie daarentegen zou op de
Boeren veroverd hebben een der kanonnen
die bij Nicholson's Nek verloren gingen, be
nevens twee wagens en 65000 patronen.
Te Maseru is door iemand die van Souvenir
kwam, de tijding aangebracht, dat hij zwaar
kanonvuur gehoord had naar den kant van
Korannaberg. Bij Souvenir zou een troep
Boeren van 200 man zyn gezien.
Zou met het voortduren van het verzet
in den Vrjjstaat en in het Westen en Zuiden
van Transvaal ook verband houden de terug
roeping der 11de divisie van Komatipoort
naar Pretoria?
Bedenkelijk is ook dat den 20sten Sep
tember nog door de Boeren op het markt
plein te Liodley de Vrijstaatsche vlag is
geheschen, terwijl vrouwen daarby het volks
lied zongen. Het waren de mannen van De
Wei die dit stukje uithaalden.
Wel dwong de nadering van Hunter hen
-ug te trekken, maar de geest der bevolking
<vas zóó dat Hunter het wenschelyk vond een
door De Wet benoemden landdrost maar in
functie te laten.
Maar zij kaken (niet om, doch gingen ter
stond naar den stationschef toe.
„Waar kan men ihier een rijtuig krijgen,
mijnheer?" zeide Henri en groette beleefd.
„Vlak achter (het station is een logement.
De heeran zullen het terstond zien. Daar kan
u een rijtuig krijgen," antwoordde de man,
terwijl hij twee vingers aan zijn rood© pot
bracht.
„Ik dank n beleefd."
Zij keerden zich om en bleven door schrik
als verlamd staan.
Was dat niet Malve, die daar mot een ge
bogen hoofd stond, zwaar op haar parapluie
leiunend hulpeloos, aite iemand, boven wie
juist een on weder is losgebarsten?
Henri werd vuurrood. Ook Wolfgang voel
de, dat liet bloed 'hem naar het hoofd steeg.
„Ongehoord," mompelde hij, „bepaald on
gehoord."
Zij gingen haastig naar haar toe. „Waar
kom je vandaan? Wat moet je hier doen?"
zeide Henri halfluid.
Zij richtte haar blik naar hem op.
„Ik weet het niet," fluisterde zij'.
Alle moed was haar ontzonken, al haar
genachten waren verward. Ziji durfde nu zelf
haar onderneming niet in ihet gezicht zien,
want dezie scheen .haar te bespotten. Zij be
greep heb in 't geheel niet meer.
Voor de nuchtere werkelijlkneid' vloden alle
angstige fantasieën.
Deze blik en dat woord' ontwapenden
Henri.
„Weet je, dat wij hier naar toe gingen?"
vroeg liij.
„Ja."
„Van wien?" vroeg hij streng en wasreieds
innerlijk met een veroordeelend vonnis over
de babbelachtigheid van zijn vrouw of zijn
moeder gereed.
„3k heb het geraden."
Een stem uit Australië.
Men schrijft uit Sidney, in Australië, aan
het perskantoor te Dordrecht:
„De laatste Engelecho telegrammen hier
ontvangen, zijn natuurlijk niets dan victo
rie, doch 'b is mij en vele anderen hier ie
lande volkomen bekend, dat al deze zaakjes
gefabriceerd worden in de dépêchofab'iek
Londen. Van een 2G00-tal troepen uit deze
kolome alleen vertrokken, zijp er al minstens
900 terug, geheel buiten gevocht geste,d.
dooden niet bij gerekend. In Australië wor
den al belastangen opgelegd teneinde de oor
logskosten te dekken, en nu begint do be
volking te brullen. Eir wordt algemeen ge
zegd laat Chamberlain 't maar betalen, bij
is 'begonnen en hij en Co. trekken er 't nw.*v
te profijt van. Bea der terugkeerende Au
stralische officieren heb ik gesproken. Hij
zeide me o. a. dlat, had hij het geweten, wat
honger en gebrek hij zou moeten lijden on
der die rijke Enge'leche vlag te vechten, hij
zou geen voet verroeren voor de Union
Jack. Nooit, zeide hij, had ik of iemand an
ders kunnen vermoeden wat 't Engelsch
commissariaat bete'.-kent. En de Engenche
generaals, zij zijn echte poppen. Alles wat
men hier leest over 't schieten op de ambu
lance door de Boeren, zijin mets dan geinee-
ne leugens, ging hij voort. Had men 'b om
gekeerde geschreven, men zou dan nader bij
de waarheid zijn. Ten slotte zeide hijMen
kan zeggen of denken wat men wil, douh
mijn opinie is, dot 't eind van' dezen oorlog
nog lang niet daar is.
Om een denkbeeld te geven van de ver
liezen, door de Australisch© vrijwilligers in
Zuid-Afrika geleden, teekeu wij nog bij tls-
zen brief aan, wat een hunner, Palternn,
aam de „S- M. Herald" schrijft:
„Het versie korps ruiterij van Niaaw-
Zuid-Wales in Transvaal is gedund tot
manschappen en 2 officieren. Dö N. Z. W.
Ianciens zijn nog 35 maai sterk, de andoren
zijn buiten gevecht gesteld of hebben geen
paarden. Wij zaaien „room" en oogsten grri
steenen en verminkten."
China.
De Chineesche regeering speelt weer een.
eigenaardig spel. Deemoedig buigt zijl het
hoofd, slaat zich op de borst en stamelt:
Peccavi ik heb gezondigd. Of juister ge
zegd misschien: Peccaverunt zij, prinls
Tuk®, Techung-yi en hoe al die ander© hoe
ren heeten, zij' hebben gezondigd.
Drie keizerlijke edicten zijn verschenen,
waarin gepoogd wordt op Giiiiieesche wijze
satisfactie te geven voor de ergste schendin
gen van heit volkenrecht.
Heb eerste betreft den moord op Von
Kotteler, dén Duitschen gezant.
Ba Chineesche regeering beveèlt dat, wan
neer heb lijk van baron Yon Ketteler uit
Peking wordt weggevoerd, de gebruikelijke
eerbewijzen aan het stoffelijk overschot zul
len worden gegeven', en dat da Chineesche
gezant te Berlijn bij: de aankomst van het
„Zoo, zoo." Hij was ©enigszins verlegen,
omdat hij zich zelf weder eens op een) te
haastig oordeel betrapt had.
„Dan moet je ean zintuig meer hebben
dan andere menschen," zeide Wolfgang,
„want wij hebben er heimelijk genoeg toe
besloten."
„Ik maakte er mij zoo ongerust over, dat
jullie met elkaar handgemeen zoudt kunnen
wordlen hij en jullie." bracht Malve uit.
„En wat nu vroeg Wolfgang radeloos.
„Laat ons eerst eens in het logement gaan
en iets gebruiken," zeide Henri. „Daarbij
kunnen wij' dan verder spreken."
Malve volgde hen zwijgend.
„Je hebt niet eens eon reisdeken bij je.
En naar het mij. voorkomt, slechts een dun
jaquette aan. En wat denkt, mama er wel
van begon Wolfgang.
„Mama denkt, dat ik bij Eleanors ben."
„Nu, die leugen lean maar tot aan den' na
middag volgehouden worden, want Eleonore
zou een bezoek aan mama brengen. Wij
moeten dus een telegram opstellen." Zij «Joe
gen weder een1 toon aan, als was Malve de
kleine, die men mee opvoedde, mee be
schermde. En, Malve gewoelde zich weer ge
heel onder de heerschappij en den wil haarer
broeders. Was zij dan. zóó onverstoorbaar, die
gewoonte uit kinderdagen?
Malve had toch gedacht, dat zij' haar broe
ders haatte, dat rij zich innerlijk geheel van
hen had vrijgemaakt.
Of was de liefde teruggekomen met 't in
zicht, d'at haar broeders toch. haar geluk wil
den,
In de gelagkamer zaten zij teen op rieten
stoelen aan ean tafeltje, op welks rood en
wi't tafelkleed lucifers eu een aschbakje ston
den. Wolfgang keek, in gedachten verdiept,
naar de firma van den porott infabrikant op
het aschbakje, terwijl Henri heb met de
lijk in de Duitsohe hoofdstad tegenwoordig
zal zijn.
Tegelijk moet do Keizer aan1 don Duit
schen Keizer een brief hebben gezonden,
waarin hij' Hit bevel bevestigt en rijn spijt
betuigt over den loop der zaken in China.
Hij zegt in dien brief o. a.
„De plotselinge opstand in China heeft
den moord van uw gezant ten gevolge gehad'.
Mijn ondergeschikten, hebben schandelijk ge
handeld en de vriendschapsbetrekkingen met
U verbroken, waarover ik diepe spijt ge
voel."
De Zoon' des Hemels eindigt aldus:
„Vroeger waren onze landen op vriend-
schappelijken voet. Ik doe nu ©en beroep op
U om der wille van. onze gemeenscliappeLijko
belangen om dé onmiddellijke opening der
vredesonderhandelingen toe te staan, zoodat
oen eeuwige vrede verzekerd' zal' worden. Bk
doe daartoe nrecr nadrukkelijk een beroep
op U."
D'e beide andere decreten hebben betrek
king op de bestraffiug van de Ohmeesche
hoogwaardigbeddsbekleeders die zich met do
Boksers hebben ingelaten. De Keizei' be
klaagt zich over de ellende en dé onrust dio
zij over het land hebben gebracht en bepaalt
dat de prinsen Tedhung-Yi, Tsai-Lien en
Tsai-Ying van alle titels, ambten: en waar
digheden zullen wonden beroofd. Prins Tua®
zal bovendien voor hot keizerlijk gerechtshof
worden gebracht; al rijn inkomsten zullen
worden ingehouden, en de strengste straffen
zullen tegen hem worden geëisdht. De man
darijnen Tsai-Lan, Yeng-Hi, Kang-Yi en
Tscliao-Su-Tschao zijn voor andere gerechts
hoven verwezen.
Bovendien beveelt de Keizer alsnog eer
bewijzen voor den vermoorden kanselier van
het Japanische gezantschap.
Mkm zou dus zeggen: dat de Chineesche ne
geering bakzeil haalt. Maar de geschiedenis
der laatste maanden heeft voldoend© geleerd
hoe weinig vertrouwen zij' verdient.
To Weeoen vertrouwt men dan ook maar
heel weinig op deze decreten, em men denkt
dat de Ohineesolie regeering alleen tijd wil
winnen.
Ook to Berlijn blijft men wantrouwig.
Aan de „Köln. Ztg." wordt van daar nog
maals de nadruk gelegd op do onbetrouw
baarheid der Cliineesche rechtspraak. Eigen
aardig is ook dat deze edicten: samenvallen
met een krachtiger actie der verbonden le
gers-
De Chineesche regeering lieeft misschien
kennis gekregen van het bombardement der
Pei-fcang-forten, de militaire verkennings
tochten in' den omtrek van Peking, de voor
bereiding van expedities naar Pao-ting-fu en
ShaEg-hai-kwan, zoodat zij' het verstandig
acht water in haar wijn te gieten.
Nader dient dus te worden afgewacht
waar de Chineesche regeering eigenlijk heen
wil.
Intusscben hoeft Rusland zijn troepen
macht en het gezantschap naar Tien'-bsin
overgebracht. Generaal Lenewitsch deelde
waardin over spiegeleieren eu ham eens werd
en over een rijtuig naar Wond dingen sprak.
„Wij moeten je hier een kamer laten ge
ven, en je moet op ons wachten. Wij' zullen
zoowat vijf uren wegblijven, klaar het is je
eigen schuld. Je hebt gehoordhet ritje
duurt twee uren," zeide Henri daarop.
„Ik wil' mee," verklaarde Malve zacht.
„Dat is ondenkbaar. Je kunt toch niet
naar dien man meegaan en je aan hem aan
bevelen
„D'at is in de hoogste mate onvrouwelijk."
„Dr wil mee," herhaalde zij sm-eekend'.
„Al is het ook niet onvrouwelijk, dan is
het toch ongewoon," merkte Henri aan,
Wolfgang's uitdrukking, met eeh bestraffen-
den blik op rijn broeder geslagen, verbete
rend.
„Onvrouwelijk? Ongewoor herhaal
de rij. „Het is alleen menschelijk."
„Malve moet toch weten, op welken voet
zij met hem staat,beweerde Wolfgang aar-
zolend.
„Je hebt je zelf en ons in een mooien toe
stand gebracht," riep Henri uit.
„Ik wil mee" zeide zij zachtjes.
Dit altijddurende „ik wil' mee" maakte
haar broeders zenuwaóhtig.
Zij spraken nog veel over en weer, en ein
delijk beweerde Henri: „Laat ons eerst
maar wegrijden. Dikwijls komt onverwachts
de ontknooping."
Zij vonden een licht, hoog rijtuig vóór de
dour, met vier zitplaatsen eu open, met twee
flinke paarden bespannen. De. koetsier Idap-
te achter aan het rijtuig twee treden neer en
de broeders hielpen (Malve er in.
Zij wikkelden een reisdeken om haar
knieën en boden aan, van de andere een rug-
gekussen te maken. 'Maar Malve zag er op
eens weer wat beter uit en gevoel dé rich
warm en weO.
dit, blijkens een telegram van den 20en Sep
tember uit Peking, in een conferentie der
generaals mede. Rusland is nu nog door 2000
man te Peking vertegenwoordigd.
Over Mandschurijle verklaarde de Russi
sche „Regeeringsbodie" gisterendat uit de
officieel© berichten uit het Oosten aan de
regeering ten duidelijjkste blijkt d'at de be
richten in bui tenia® dsche bladen over de in
lijving van Mandschurije allen grond! mis
sen.
Duitsohe on Japansclie troepen opereeren
ten Zuid'en van Peking bij: liet Jachtpark.
Engeleche en Russisch© 'troepen houden, ge
deelten van de spoorlijn bezet om die te her
stellen en te bewaken.
De expeditie naar Sban-hai-kwan zal be
staan uit 4000 man vdldtroepende vloot-
sterkte is nog niet bepaald. Zuidelijk van
Shan-hai-kwan. zal men aan land gaan cm
samen te werken met een aanzienlijk Rus
sisch contingent d'at reeds op weg is.
De nieuwe Duitsohe gezant, Von Mumm
von Sohvaraenstein, is te Tion-tsin aangeko
men ©u nam zijn intrek in het Dhiteote on-
sulaat.
De weduwe van zijn voorganger gaat met
een Duitsch schip naar Japan.
Gemengde ilfededecllngen.
Tot gistermiddag waren in Bngelacd in
't geheel gekozen 111 conservatieven en. unio
nisten, en 21 liberalen en lerscha nationalis
ten.
Gekozen, zijn o. a. sir Michael Hicks-Beach,
kanselier' der schatkist, lord George Hamil
ton, minister voor Indië, Aker-Dbuglae.
Ondanks de felle bestrijding door J» mi
nister! telen schijnt Labouclière nog kane to
hebbenmaar Ben. Tiiilett, de orbeidersver-
tegenwoordiger, moet zijn. candidatuur heb
ben ingetrokken.
Vandaag is prins Albert van België, do
vermoedelijke troon sop volger, met hertogin
Elisabeth in Beieren, getrouwd.
Zoodra de Kamers bijeenkomen zal de
Fransche regeering ewn geelboek uitgeven
over China en de noodige crcdieten aanvrat
gen tot het eind van dit jaar.
Dta gisteren overleden prins .Bernard van
Saksen-Weimar moet op de jacht een long
ontsteking hebben opgeloopen.
In de „Polit. Corr." verzekert ©en' met
Kretenzer aangelegenheden uitnemend' be
kend persoon dat prins George zijn driejarig
mandaat in handen dor regeeringen zal stel
len dio het hem hebben opgedragen. Hij, will
dio regeeringen overtuigen dat de weusch
der Kretenzers om ook het laatste draadje
door te snijden dat Kreta aan Turkije bindt,
volkomen billijk is.
„Nu, dau maar voort!" beval Henri.
Het" rij tuig, dlat op veel te hooge voeren
rustte, waggelde een weinig; d'aarbijl kon
Henri het niet uitstaan, bij heb rijden schuin:
te zitten. Na verloop van vijf minuten
schreeuwde hij„Hdltl" en zeide, dat hij bij
den koetsier wtlde gaan zitten. Bovendien
dacht hij bij zich zelf, was heb zeer interes
sant, van den koetsier het een en anderover
land en lieden te vernemen.
Wolfgang en 'Malve zwegen.
Zij reden hot land' in. Pa hemel verloor
zijn wit schijnsel, een zacht, treurig grijs be
dekte dien in eindelooze eenvormigheid.
Over den zandigen weg draafdeii' de paar
den voort. Die weg had iets naakte, onbe
schuts, daar hiji noch door boomen noch door
struiken omzoomd was.
Reeds was d« herfst over de heide gegaan.
Geheele stukken dor heidbkruid lagen over
den grond verspread- Enkele pijnbomen
stonden, aan groene eilandjes golijk, daar-
tussolien. Water vertoonde zich in. vierkante
vijvers, waarvan de kanten scherp afgestoken
waren. Verwelkt grae hing over deze kanten
neer en weerspiegelde zich in het water.
Grauwe, hdlfverweerde houten stellages met
daken stonden niet var vandaar. Van den
straatweg liepen over het heidekruid' sporen
van wagens daarheen. Toen kwam er ©m
kleine kolonie. Dé koetsier zeide, dat daar
turfstekers en ijïnkers woonden. Het waren
eenige lage huisjes, in welker steenen muren
kleine raampjes te zien waren. Dikke, grau
we stroodaikeni zaten als warme mutsen op
die gebouwtjes. Hier en daar grensde een
klein tuintje aan de muren. In ©eaü dier tuin
tjes bloeiden nog eon paar goudsbloemen.
(Wordt vervolgd.)
