F.
G.
54"* Jaargang.
Donderdag 11 October 1900.
No. 10367.
De strijd om geluk.
m.
UIT DE PERS.
BUITENLAND.
a.
N.
'0£^.Js
Beutot
e Gajo
dit
da;
i plaats
meld
in Tjoe
tolea ii
-eld.
wijl
T. Ba
ing v«,
wam ge
«nlAo
'erafd»
i en gs
Ma
mi
Ma
SSHIEDAIVIIiCHI: COl RAItl'
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor S ch i ed a m en VI a a r d i n g e n fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prqs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een unr
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 68.
Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclaraes 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën ïirj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meimm advert eatiëm opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ho. 123.
mmpen,
curatoi
5. Rack
S. d(
en her
m, nir
oir. E
f Rza
Reet
curator
-comm.
Uor A.
Tricht,
n.
nt var
•ea.
.00 M.
.01 M.
05 M.
01 E
02 tt
lam.
3 Oct.
.ooaia
ooten
riété,
Kerkelijk huwei tjk.
Na de wijziging, die de minister van jus.
titie in art, 449 van het Wetboek van Straf
recht voorstelt, vermeld te hebben, schrift
ïDe Vaderlander":
ïHet is duidelijk, dat de boven omschreven
herziening eene tegemoetkoming is van wen-
schen van roomscbe zijde geuit. Volgens de
roomsche leer toch is het huwelijk een sacra
ment. Zijn er nu personen, elkander reeds
te intiem bestaande, dio dit sacrament in
stervensgevaar willen ontvangpn, en kan door
den ambtenaar van den burgerlijken stand
zoodanig huwelijk niet zoo aanstonJs voltrok
ken worden, dan wordt de roomsche geeste
lijke op geldboete verhinderd in de toediening
van een sacrament, dat door zijn Kerk en
ambt hem is voorgeschreven.
Hierin is iets strijdigs met de goddienst-
vrijheid. Wij hebben indertijd verklaard er
geen bezwaar in te zien, om in deze zaak
onzen roomschec medeburgers tegemoet te
komen. Anderen oordeelden anders. O.i. heelt
de minister de herziening zoo ingericht, dat
er geen gevaar in schuilt voor onze vrij
heden. Met belangstelling wachten wij de
openlijke bespreking van zijn voorstel af."
tien,
30.
e»
Algemeen overzicht,
SCHIEDAM, 10 Oct. 1900.
Zuld-Afrlka.
President Kruger.
Het is zeker niet ond^r de meest gunstige
omstandigheden, dat president Kruger heden
zijn vijfenzeventigsten verjaardag herdenkt en
allen, behalve misschien de Engelsehen van
het slag van Chamberlain en Rhodes, zouden
het hem zoo gaarne geheel anders gegund
hebben.
Verre van zijne woning, ja, verre van zjjo
land is hij genoodzaakt door dalzelfde Enge
land, dat hena al zooveel moeilijke oogen-
blikken veroorzaakte, dezen dag te herdenken.
Hoe geheel anders zou het niet geweest
zijn, als de reeks van schitterende over
winningen, waai mede deze heilhwe oorlog
begon, niet zoo plotseling ware afgebroken
om te veranderen in een reeks van tegen
slagen.
Zonder twijfel zullen den ouden president
honderden gedachten door zijn hoold gaan
grootendeels zullen die wel van minder aange-
namen aard zijn, want zoo iemand, dan lijdt
hü mede met zijn volk.
Maar al zijn de omstandigheden op het
oogenblik hoogst ernstig, toch kan oom Paul
met voldoening op zjjn werk terugzienmoge
hij ook uit zjjn land geweken zjjn, toch is
dit geen bewijs dat zijn volk overwonnen,
zijne kracht gebroken is, hoe ook Engelsche
leugen berichten eene dergelijke voorstelling
aan den stand van zaken trachten te geven.
Met voldoening zal de grijze president op
zjjn werk kunnen terugzien, omdat hij het
geweest is, de leider van een klein volk, die
DOOR
PAUL ROBRAN.
5)
Later kwam Siegfried ook binnen. Hij was
nog gebiaseerder dan onlangs 'bij ons, vond
alles dwaas of laf, in. één woord, hij. was on
uitstaanbaar. KI ara liefc hem links liggen,
gaf nauwelijks antwoord en dan nog keel uit
de hoogte.
O t
„Aou je ons je atelier eens willen laten
zvon!" vroeg zij ten laatste, toen. bij1 ons op
rijn vervelende geestigheden onthaalde.
Frida glimlachte. Het is mij nog nooit op
gevallen., 0f jjj heb haar nog nooit zien
laöhen, want zij: is zeer ernstig, maar wan
neer ziji lacht, is het alsof er een zonnestraal
"P baar eenvoudig gelaat valt en krijgen
haar bruine oogen een eigenaardige uitdruk
king.
iiïfeel gaarne," zeide zijl: „ik wilde juf
frouw Harriet juist vragen of rij iets van
®ijh arbeid wilde riem.*'
ïïcvfc atelier is zeer groot en zooals gewoon-
"fk, karig gemeubileerd'. Slechts aan één
wand hangen zeldzame sieraden en daartns-
«®«n zijden draperieën, die Frida zdf uit
Algiers heeft meegebracht. Daarondfer staat
6m rieten chaise-longue, een paar rieten
stoelen, met zachte kussens en een theetafel-
1° met zilver servies.
Fridia hoeft de buste van haar moeder
gemaakt, die zij naar de eerstvolgende ten-
toonstelling wil zenden1. Lasten en Klara wa-
6011 •0n al bewondtering. Siegfried hielp
zuster intusschén de 'doeken, van een
kans heeft gezien het trotsche. het naar zjjn
eigen meening oppermachtige Engeland zijn
hoofd te laten stooten op eene wijze, die het
nog jaren zal heugen.
Reeds een jaar lang heeft hij zijn ouden
vijand tegengehouden en hoe ook de censuur
haar best deed, alles zoo gunstig mogelijk
voor te stellen, meer en meer lekt de waar
heid uit en al mogen de Engelsche aanvoer
ders ook proclamatie op proclamatie uitvaar
digen, ai moge zij de republieken ook ingelijfd
verklaren om de handen vrijer te hebben,
het geeft hun niet, zjj zitten in een wespen
nest en zullen er niet dan met groote schade
afkomen.
En wanneer Paul Kruger zjjn aartsvijand
zich zal zien wringen en draaien om zich
uit dezen klem te werken, waarin hij met
handen en voeten gevangen is, dan zal hij
wel noode een glimlach kunnen onder
drukken.
Thans staat de grijsaard gereed om de
wijde zee over te steken, ten einde zelf te
beproeven, wat reeds zoovelen mislukt is.
Zal hij gelukkiger zjjn Welke gewaar
wordingen zullen hem bezielen, wanneer hij
nu nog zijn volk verlaat om het misschien
nooit weer terug te zien I
Waarlijk het getuigt van een grooten moed,
van eene groote liefde voor zijn volk, voor dat
volk, waarvoor hij ook nu weer alles blijkt
over te hebben.
Moge hij bereiken, wat anderen mislukte,
moge hem een verbljjf onder stamgenooten
voor een deel schadeloos stellen voor gemis
'van zjjn thuis, zjjn volk en zjjn land en moge
het hem gegeven zijn onder veel voorspoe
diger omstandigheden nog eenmaal weder
het land te betreden, dat hem steeds zoo
dierbaar is geweest en waaraan hij altjjd
zijne beste krachten heeft gewijd f
De toestand.
Een. jaar geleden vielen, de eerste schoten
tusschen Engelschen en Boeren te Kraaipan
en nog steeds is het den Engelschen.
met hun overgroote macht niet ge
lukt het handjevol Boeren ten onder te bren
gen. Niettegenstaande rijn macht van
250,000 man, niettegenstaande de vele mede
plichtigen, waaronder in de eerste plaats
Portugal, aan dezen rooftocht in het groot,
is het Engeland mot mogelijk geweest, de
40,000 strijders van de tegenpartij tot on
derwerping te dwingen.
Het is met onaardig, in herinnering te
brengen, dat de Engelschen voor ongeveer
een jaar ai beweerden, dat do Vrij'staters en
Transvalers geheel ontmoedigd waren, dat
Kruger op hot punt stond te capi tuleeren en
dat Steyn zich wilde overgeven.
Behalve dat op die algemcene „ontmoedi
ging'" eerst on wel zeer spoedig de groote
Boerenoverwinningen gevolgd rijn, hébben
de Boeren, tenminste een groot deel van hen,
niettegenstaande de 'vele 'later gevolgde te
genspoeden, nog .steeds niet den moed opge
geven.
Integendeel, al heeft Engeland gedurendb
hot geheel© afgeloopen jaar niet opgehouden
over die „ontmoediging" te schrijven, ten
grootere groep te nementwee bedéllcna-
pen, die verheugd staren naar eon geldstukje
dat zij op straat gevonden hebben. life was
geheel en al onder den indruk en Siegfried
wat oen grappige naam voor dat kleine, af
geleefde mannetje gaf weder ©en ipaar
kwinkslagen ten beste.
KI ar a rilde van de koude.
„Hoe kan jij het> bij zoo'n lage tempora-
tuur uithouden, Frida!"
„Gaat u ©ven bij den haard warmen, juf
frouw," zeide Lesten. „Het is hier werkelijik
verschrikkelijk koud."
Na ©enig© seconden volgde hij Klara en
liet de deur van Frida© salon open.
Siegfried glimlachte. „Nu zullen de jonge
lui hét nog wel koud hebben. Wil ik de deur
maar sluiten?"
„Dat behoeft niet."
„Dat gaat uitmuntend zoo," zeide Sieg
fried. Legt men. dat dikwijls zoo aan
„Je kunt allo overbodige vragen wel la
ten," zeide Frida kalm.
„Wilt u mijn and'ere beelden ook nog
zién, juffrouw Harriet?"
„Van harte gaarne," antwoordde ik,
maar waarom word ik nu toch opeens vjuf
frouw" en „u" genoemd?"
„Toen je naar de kostschool' ging, was je
nog een lcind'," antwoordde Frida. „Haar nu
hen je volwassen en kunnen wiji 'elkander
slechts wederkeerdg met „je" aanspreken.
Neen je daar genoegen mee?"
Ik drukte haar hand, die zij mij toestak,
en toen trok zij mij, naar rich toe en kust©
mij op beide wangen»
„•Moeten, wij die vriendschap nu niet met
champagne bezegelen vroeg Siegfried met
rijn onaangenaam Bedijbsdh dialect. „Of
kan!het misschien, met thee volstaanIk
einde den mogendheden zand in de oogen te
strooien, het verzet der Boeren is nog m vol
len gang.
Waarlijk, Engeland heeft gedurende dien
tijd oen vreemd figuur gemaakt!
Op dezelfde plaatsen, waarop *t gevechts
terrein zich in het begin van den oorlog be
vond, hébben de Boeren ook nu weder hun
hoofd opgestoken; ja zelfs vreest men hier
en daar, dat het geheele Hollanderelement
in de Kaapkolonie en Natal! slechts op den
aftocht van het gros der Engelsche troepen
wacht, om op te staan en tot de bevrijding
der Boeren mede t© werken.
Omtrent het binnenrukken van de Boeren
in Rouxville vinden wij nog vermeld, dat de
patrouille van de Kaapschë politie het ©ene
eind van de stad inderhaast verliet, toen die
Boeren aan den anderen kant binnenkwa
men.
In Aliwal Noord hearscht© op dit bericht
van die patrouille de grootste onrust en al
les werd voor tegenweer gereed gemaakt.
Bij de berichten over de operatie van sir
Redvers Buller ten Noorden van Lijdenburg,
vinden wij nog melding gemaakt van een
verstoring van de telegrafische gemeenschap
met die plaats gedurende 5 dagen, doch niet
wordt de oorzaak hiervan opgegeven, zoodat
dit reden genoeg tot denken geeft en het
niet zeer voor de rust in dat district pleit.
Nu het vrij zeker is, dat de verkiezingen
voor Chamberlain een triomf zullen rijn, er
kent men, dat lord Roberts geenszins in den
loop van deze maand zal vertrekken, maar
dat hij eerst tegen het eind van November
of begin December naar Europa zal gaan, ja
zelfs wordt er beweerd, dat hij eerst over
eenigen tijd zal gaan, wat nog een beetje
meer speling laat.
Natuurlijk laat de pers niet na, Chamber
lain druk te bepraten.
De „Daily Mail" zegt onder meer
„De üieer Chamberlain is een leider, in
wian de Britsche natie zooveel vertrouwen
stelt en tot wien zo met zooveel bewondering
opziet, dat het haar ©enige moeite kost te
begrijpen wat hem bewogen heeft, en of liet
wel wijs vani hem was, rich in zijn laatste
veridezingsspeeckes zóó uit te drukken als
hij gedaan heeft. De heer Chamberlain be
hoeft rich daarvoor niet bijster ongerust te
maken, want de kiezers zijn op rijn hand in
overweldigenden getale- Doch do moeilijk
heid ligt hierin, dat hij de vraag dbet rijzen
hoe hij wel tegen de vreemde mogendheden
zal optreden, wanneer bijl tot een positie
wordt geroepen van nog grooter verantwoor
delijkheid dan hij nu bekleedt en dat die
vraag rijeb, heeft hij enkel te danken aan het
gebruiken van uitdrukkingen als„een zetel
aan de oppositie gegeven, is een zetel voor
de Boenen", of „een zetel door de liberalen
gewonnen, is er een verkocht aan de Boe
ren".
„Zijn speech te Leicester, waarin hij
Frankrijk bedreigde, is ook een staaltje van
rijn ongebreidelde taal, die beter op haar
plaats is in de voorkamer ©ener sociëteit, dan
op liet spreekgestoelte. Het is begrijpelijk,
dat nadenkende en gematigde mensolien op
zou wel twee kopjes willen halen, wanneer
ik niet bang was, te storen."
Ik keek naar binnen, waar Klara bij den
haard zat en Lesten aan den anderen kant
tegen, den schoorsteenmantel 'leunde, toen
zag ik Siegfried heel verwonderd aan, want
waarom hij die twee bii hun kalm onder
houd zou kunnen storen, begreep ik niet en
begrijp ik nog niet. Mlaar het klonk boosaar
dig. Frida zette nog het een en ander op rijn
plaats en had een kleur gekregen van het
bukken en van inspanning. Siegfried streek
met zijn blanke hand over zijn knevel, en 't
scheen, mij toe, alsof hij achter zijn hand
boosaardig lachte., 1
„Neem u het atelier van mijn zuster nu
eens nauwkeurig op. Zij heeft het toch on
tegenzeggelijk keurig netjes ingericht en
wanneer het nu niet bewezen was, welk een
marmc-nhaatster rij is en slechts bij kooge
uitzondering een man haar drempel laat
overschrijden, zon men het atelier werkelijk
als een uiterst geschikt© plaats voor rendez
vous 'kunnen aanbevelen, natuurlijk heel on
schuldig en bepaald toevallig. "VVab zeg jij
daarvan, Frida? Je zou het werkelijk jo
vriendinnen wel eens kunnen presenteeren."
„Ik veronderstel, dat je nu voor vandaag
reeds genoeg onaangenaams hebt gezegd, en
je. Boudt me een genoegen doen
„Wanneer ik heenging! Hoe vindt u dat
nu, juffrouw, dat miju zuster mij de deur
wijst? Bepaald' grootmoedig, nietwaar? Is 't
u ook aangenaam, wanneer ik ga?"
Ik haalde de schouders op. Het was mij
volmaakt onverschillig, of hij bleef of niet.
„Heb je lust mijl ©ens te.komen opzoeken
en bij mij iets te modedleeren vroeg Frida.
.Mijn. hart klopte van blijdschap.
„Wanneer ik je niet stoor
het vasteland met groote bezorgdheid zullen
zien, dat de lieer Oliamberlam het hoogste
staatsambt gaat beHeeden."
Behalve Chamberlain, worden ook Buller
en Kitchener braaf onder handen genomen
Terwijl Charles Williams in de „Morning
Leader" zweert bij sir Redvers Buller en aan
Kitchener om zoo te zeggen „geen goed
haar" laat, is de heer Hales, van de „Daily
News", bezig de aristocratische officiertjes in
Zuid-Afrika af te takelen en Kitchener in
de lucht te steken.
Hij noemt Kitchener een tweeden "Wel
lington een man zonder hart, zonder één
vriend, gehaat bij velen en gevreesd) door al
len, maar een man die doorzet en die oor
deelt dat het de plicht van een soldaat is te
vechten cn dan te overwinnen of te sterven.
Volgens dezen schrijver rijn de Australiërs
het eens met de géheele buitenwereld en
met half Engeland, d'at het 'Engelsche leger
niets waard is en dat ze nooit ©enig En-
gelseh officier zullen vragen hun „volunteers"
af te richten.
Een hunner zoi„Als er één Briteche in
stelling was waarin de kolonisten geloofden,
meer dan in eenige andere, dan was het 't
Engelsche leger. Doch het afgodsbeeld is van
.n
zijn voetstuk gevallen!"
Verspreide berichten.
Generaal Cronjé en de andere Boeren op
St. Helena hebben president Kruger een
telegram van gelukwensching gezonden bij
gelegenheid van zjjn verjaardag op heden,
dien de krijgsgevangenen feestelijk zullen
herdenken.
Gelijk wel te verwachten was, melden zich
dageljjks tal van jonge mannen aan voor het
begeerenswaardig baaiitje van lid van het
politiekorps van Baden-Powel! in de Zuid-
Afrikaaosche Republieken. liet departement
van koloniën heeft zich genoodzaakt gezien
bekend te maken dat aanbiedingen alleen
in Zuid-Afrika worden aangenomen en dat
daar voldoende materiaal is voor het korp=
De correspondent van de nDaily Telegraph"
seint uit Lorenfo Maiquez dat de Koningin
van de Swazi's een boodschap heelt gezonden
aan de Engebcheri, waarin zij om hulp vraagt
omdat de Boereu in haar gebied talrijker
worden, en zich samentrekken bij de Swazi-
holen. ïDe Swazi's zullen waarschijnlijk op
staan om zich te verweren."
Ghlna.
Een. telegram van een Ohineeschen onder
koning aan den Gln'neoschen gezant te Was-
liingtonmeidt, dathet Clrineesehe hof naar
Hsi-njan-fu ie gegaan.
Als reden daarvoor word't opgegeven et©
schaarsehle van levensmiddelen te Tai-ping-
fu en ook de snellere verlindmg van de pro
vincie Shen si met Shang-hai en andere doe
len van het rijk.
Tevens wordt in dit telegram verklaard
dat het hof niet naar Peking zal terugkeeren,
zoolang de verbonden troepen daar zijtn't
hof vreest voor een uitbarsting van epidemi
sche ziekten, die gewoonlijk -op militaire ope
raties en vernieling van woningen volgen.
„Waarmee zou je me 'kunnen storen Ik
geef je alles wat je noodig hebt en dan be
moeien wij ons niet meer met elkaar. Af
misschien zou je je dan wel vervelen, wa.
ik spreek nooit, wanneer ik aan werk ben.'
„Vervelen, wanneer ik aan mijn lievelings
arbeid bezig ben?"
„Wat schitteren je oogen," zeide Frida.
,,Ik ben er van overtuigd, dat je talent
hebt. Kom nu maar spoedig!"
„Zoodra ik eenigsrins kan
Klara wenkte mij, dat het tijd was af
scheid te nemen, en Lesten maakte ook aan
stalten om heen te gaan. Frida ging tot aan
de oorridor met ons mede, waar de bediende
stond, en Siegfried kreeg Kla.ra's ibonten
kraag van den standaard, maar hij kon er
nauwelijks bij, en ik moest er om lachen,
toen hij op de tec-non moest gaan staan.
„Dank u!" zeide Klara kortaf. „Adieu!"
„Mag ik de dames met begeleiden Het
begint reeds donker te worden en
„Volstrekt niet!" haastte Klara ridh te
antwoorden. „Laat ons voortmaken, Har-
net! Papa en mama zullen wachten."
Toch ging hij nog met ons mede tot aan.
de 'Diei'gaardelaan. De lantaarns werden
reeds aangestoken, maar zij geleken veel op
gele vlekken onder do witte mutsen van
sneeuw. De boomen der Diergaarde waren
reeds in duisternis gehuld en de sneeuw
kraak'te, want het was fel kond.
Klara stapte stevig door en glimlachte- een
paar malen vergenoegd.
Toen wij door eenige straten onzen weg
stilzwijgend' hadden afgelegd, zeide ik „wat
is die Siegfried) een klein onaangenaam
mensch en zoo boosaardig."
„Heeft hij dam iets gezegd?" vroeg Klara
snel.
De „Shang-hai Mercury" raadt, nu de
vlucht van den Keizer en de Keizerin een.
voldongen kit is, den mogendheden aan de
onderkoningen uit te noodigen een nieuwen
Keizer te benoemen, die den steun dor ver
bondenen zal hebben totdat rijn troon vol
doende gegrondvest is.
Omtrent de verovering van Mukden door
de Russen onder generaal Subbotisch lezen
wij nog, dat de Chineesche troepen al vech
tend voor de Russen terugtrokken en zoo na
een genng verzet Mukden, verlieten. Vooraf
was de stad' door hen geplnnd©rd en in
brand gestoken. De Russen bemachtigden
eenige nieuwerwetsdhe kanonnen en een
groot© hoeveelheid materieel.
Zeer vreemd, is het, na al hetgeen Rusland
m het Noorden van Mantschurije heeft go-
daan, en na wat ook in officieel© stukken is
gezegd omtrent de inlijving, zij het tijdelijk,
van een deel van Mandschurij© bij het Rus
sische rijk, thans het volgende telegram te
lezen dat door dén gouverneur-generaal van
het A mur-ds strict gezonden zou rijin aan ge
neraal Matgiefsky en datde Petersburgsche
correspondent van do „Daily Telegraph"
voor officieel mededeelt.
„De minister van oorlog deelt mij. mede,
dat met het oog op het spoedig herstel van
dc vriendschappelijke betrekkingen met Chi
na, de Keizer besloten heeft geen deel van
het Chineesche rijk aan zijn Russische bezit
tingen toe te voegen. Hij zal zich beperken
tot de noodzakelijke maatregelen om op
vreedzame wijze het grootst mogelijk voor
deel te trekken van den spoorweg, door ons
door Mandschurije gelegd en om voor onze
schepen langs de Amur vrije vaart te ver
krijgen."
O, die hoogere politiek
fSemcnede MededeelIngcn.
Geruchten loopen in Londen, dat Hieks-
beach den minister van marine Goschen zal
vervangen. Chamberlain zou kanselier der
schatkist worden. Neemt lord Salisbury ont
slag, dan volgt Balfour hem in builenland-
sche zaken op, na eerst den pairs-titel ver
kregen te hebben. Hierdoor zou Chamberlain
ook leider worden van het Lagerhuis.
Tot dusver zijn in Engeland 333 ministe-
rieelen, 104 liberalen eu 11 nationalisten
gekozen.
De Duilsche kroonprins zal binnenkort
een bezoek brengen aan zijn vaders vriend,
Sultan Abdoel Hamid II.
In diplomatieke kringen te Rome verluidt
dat koning "Vittorio Emanueie III voorne
mens is achtereenvolgens de Italiaansche
gezanten brj de mogendheden naar Rome te
ontbieden, om met hen te beraadslagen. De
vorst wil zich geheel op de hoogte stellen
van de buitenlandsche staatkunde en die
van zjjn land binnen de grondwettelijke gren
zen zelf besturen.
Hoe meer de tijd voor de parlements
verkiezingen in de nieuwe Amerikaansche
kolonie Portorico nadert, des te heftiger uit
ét t
„Niets bijzonders, maar hij was heel on
aangenaam."
„Ben jij dus niet op hem, gesteld Ik ooit
niet. Je moot het grootmama maar eens ver
tellen, hoe je hem vindt. Zij dweept letterlijk
met 'hem."
„Grootmama?"
„Ja, grootmama! Een zonderlinge Smaak,
nietwaar? Maar rij heeft nu eenmaal een bij-
zonderen smaak."
„Wat heb jij toch tegen grootmama?"
„Zij bleef een oogenblik staan on keek mij
zonderling, bijna onderzoekend en achter
dochtig aan. „Jij bent haar lieveling," zeide
zij toen.
„Aten moet het ijzer smeden terwijl het
heet is, maar verlang altijd slechte kleinig
heden. Wanneer je werkelijk iets van haar
vraagt enfin, je zult het zelf ook wel eens
onderv.udeai, hoe onvriendelijk rij kan rijn!"
„Zeg eens, Klara, begrijp jij er eigenlijk
iets van, waarom grootpapa zulk een zonder
ling testament beeft gemaakt, en ons als 't
ware bijna onterfd heeft?"
„O ja, dat heb ik wel begrepen! Groot
papa wilde namelijk volstrekt niet, dat ma
ma met papa zou trouwen. Toen hij de ma
noeuvres medeiuaakte, had hij hen bezocht,
dn moet mama doodelijk op hem verliefd
rijn geworden. Nu zelfs ziet hij er nog 'kranig
uit, met rijn langèn asdiblond'en baard
maar toen moet hij er verbazend knap heb
ben uitgezienEnfin, je begrijpt, de gevol
gen warenbeden, een weigerend antwoord,
tranen, scènes, maar grootpapa wildé er
niets van weten.
„Waarom niet?"
Wordt vervolgd
