A'" Jaargang. Vrijdag 12 October 1900. No. 10368. De strijd om geluk. Kennisgeving. UIT DE PERS. riét ;e) BUITENLAND. volge •7-11 tele pn er ki en f 1, Per to a JO 9 c-,B bloe, '0.34 'maten 1.90 SCHIEDAMSCHE COURANT gel Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó«- een uur e. I7i an 'iet bureau bezorgd zjjn. elier, ïselinj 'ven. comn cm 'zen Stoii iter, Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco a post fl. 1.65. Prqs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Korean Botcrstraat fig, Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden zoogenaamde Hleim* adcertcatië» opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon Mo. 133. Kleinhandel in sterken drank. C. Kind Nieuwstraat no. 45. luwel r c.uz.jkj.. n iter, 3 J ren. Burgemeester en wethouders van Schiedam brengen, ingevolge art. 5 der wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dronkenschap (Staats blad no. 118 var. 1885), ter openbare kennis, dat bij hen een verzoek is ingekomen van I, 0. VAN DER MEER. om vergunning tot ver koop van sterken drank in liet klein voor het Schiedam, den 11 den October 1900. Burgemeester en wethouders voornoemd, VERSTEEG. De secretaris G. J. BISSCHOP. 1.01 i.on 1.101 '.041 '.011 2n.a 9 !30i lOOtl Kerkelijk huwelijk. »De Residentiebode" brengt hulde aan den ernstigen wil van de Regeering en den mi nister van Justitie in 't bijzonder, om aan de rechtmatige grieven nvan kerkelijke zijde" legemoet te komen. Maar evenals r Het Cen trum" toont deze eourar.t zich maar matig ingenomen met de voorgestelde wijziging. Aangenomen een oogenblik, zegt zij o. a., wat wij natuurlijk zeer pertinent tegenspre ken, dat de bepaling van art. 449 in hoofd zaak dient behouden te worden, hebben wy Js niets tegen nr. een. Minder dan een schrifte lijke, geneeskundige verklaring kan in dit geval voor een huwelijk in extremis niet gevorderd worden. De tweede bepaling had echter haast even goed kunnen worden weggelaten. Zeker, zy zal in bepaalde omstandigheden kunnen hel pen. Het geval kan en zal zich voordoen, dat perionen, die openlijk in ongeoorloofde be trekking met elkaar leven en door wettelijke formaliteiten verhinderd zijn een christelijk huwelijk aan te gaan, de vereuchte vei klaring afleggen. Maar zelfs onder dezen zullen de meesten, en dat nog niet de slechtsten, er tegen opzien om openlijk tegenover den gees- "1 lelijke, en meer nog, tegenover den ambtenaar van den burgerlijken staud, met hun hand tekening te bekrachtigen, dal zij in zonde hebben geleefd." Die voorwaarde is h. i. geheel overbodig. Waarom niet volstaan met de eerste en derde: Dat de partijen van hun voorgenomen huwe- djjk te voren aangifte hebben gedaan bij den -ambtenaar van den burgerlijken stand; dal fhnj den ambtenaar van den burgerlijken stand itol den "geestelijke verklaren, bekend te zijn unet het feit, dat de voorgenomen godsdien stige plechtigheid geenerlei wettelijke gevol- fgen heeft? - De Staat krijgt dan de zekerheid, dat om trent de beteekenis van het kerkelijk huwe lijk bij de jonge echtelieden geen twijfel be- Staat, zoodat, indien later de burgerlijke gevol- DOOR PAUL ROBBAN. „Wel, geld hebben wij nu eenmaal niet in (de familie, en al was papa een heel flink of ficier, er sullen toch ook Wel schulden, ge weest zijn kortom, grootpapa wild'e van geen toegeven weten, en het eenige dochter tje weende tevergeefs, totdat „Totdat?" „Mama een komische grap uithaalde. Bij «sa. bevriende familie, die tevens in het ge heim was ingewijd, werden tableaux-vivan ts gegeven, onder anderen „De schoone slaap ster". Degene, die voor prins moest paree- ren, was toevallig ziek geworden, de jongo luitenant was zoo gedienstig im te villen springen, en „En?" „Voor aller oogen omarmde de schoone slaapster den prins en kuste'hem dapper." „O, Klara," zei de ik lachend', „je wil me wat wijs maken! Mama, onze kalme, lieve mama?" „Ja 'kunt gerust gelooven, dat het waar Grootpapa was natuurlijk woedend, moest rich goedhouden maar nam wraak door ®jn testament. Dat is nu de geheel© geschie denis. Nu is er eeuwijg tweedracht. Groot mama beweert, dat wijl te veel verteren, dat wij het -kapitaal aanspreken., en papa zegt, dat zij geen flauw besef van geldzaken heeft ®n reeds ©en paar malen verloren: heeft in za ten, waartoe men. haar had overgehaald. Ik geloof er geen woord van. Zij vertelt die ge- «hiedemssen alleen, om haar -schatten des te 4- steviger tü -kunnen vasthouden." gen uitblijven, zij dit aan zich zeiven hebben te wijten en tevens dat de eerste stap is ge daan om het kerkelijk huwelijk door een burgerlijk te doen bevestigen. Meer kan hij h.i. in redelijkheid niet vragen, en meer behoeft hij niet te eischen om zeker te zqo, dat niet sommige »goedgeloovigen, in den waan verkeerende, dat zij een wettig huwelijk sluiten, eenvoudig een kerkelijk huwelijk aangaan." Indien de Staat zich hiermede tevreden stelt, zal hij in den geestelijke een bondge noot vinden, die de echtelieden op de nood zakelijkheid zal wijzen, om door het sluiten van het zoogenaamde burgerlijk huwelijk aan hun echt burgerlijke gevolgen te ver binden. Hij zal dit doen niet alleen in 't stoffelijk belang van partijen en van de kinderen, die uit den echt geboren worden, maar ook in hun godsdienstig belang, om te voorkomen, dat de kerkelijk gehuwden volgens de wet weer van elkander kunnen afgaan. Aldus gewijzigd maar dan ook alleen zou, meent de j>Residentiebode", art. 449 vermoedelijk voor katholieken in pracljjk geen bezwaar meer opleveren. Mocht het artikel 449 echter worden gehandhaafd gelijk het is voorgesteld, dan zal, zegt zjj met het Cen trum", behooren te worden overwogen, of een tydeljjke berusting in den feitelyken toestand niet de voorkeur verdient boven een, met katholieke medewerking tot stand ge komen, gebrekkige wijziging. Atgeneen overzicht. SCHIEDAM, 11 Oct. 1900. Zuld.AfriUn. 'tValt niet to verwonderen, dat er in de laatste dagen zoo weinig nieuws uit bet Noorden van het Oorlogster rein is bekend geworden. De telegraaflijn was namelijjk vijf dagen defect, zonder dat men weet wie of wat er de aanleidend© oorzaak van was, maar toch kan men wel aannemen! dat de- Roeren hier niet geheel vreemd aan waren. De laatsten bewegen zich. nog steeds in de oergen, die het dal, waarin Lijidentrarg gele gen is, omgeven. Da Engelsahen trekken over de bergen heen in de hoop mei één slag die Boeren te kunnen vernietigen. iMaar het gelukt hun niet. De Boeren ont wijken ieder groot gevecht en zoeken slechts den Engelsehen in de woeste bergen afbreuk te doen, zonder zich daarbij zelf bloot te ge ven. Het is voor generaal Buffer geen gemak kelijke taak. Zoo heeft hij met veel moeite en iuspannig van kracht-en, zijin troepen met kanonnen, langs de- steile bergruggen op een plek gevoerd, waar Boeren gelaagerd waren, of hij moet weer -naar een andere plaats, om dat telkens „snipende" Boeren, die zijn man schappen van uit hun schuilplaatsen besto ken, te ontdekken, dlodh niet te vangen zijn. Van den tocht door de bergen, waaraan enorme moeilijkheden moeten verbonden rijn geweest, die, al meldt ons de telegraaf bet nog niet, veel imenschenlevens moet lieb- „Alaar Klara!" „Ja>, benjaminnetje! Je zult het ook nog wel eens ondervinden, hoewel ik het voor jou niet hoopGeloof me, de kleine oude da me heeft meer energie dan wij allen te za- mcn. Grootmama had mij uitgenoodigd bij haar te komen, dineeren. Werkelijk, ik begrijp niet, wat zij allen tegen haar hebben! Voor mij is zij heel lief en. aard'ig. Zijl heeft beloofd mij eens op haar abonnementskaart mede te nomen naar dein schouwburg, waar ik erg blij om ben. Later had ik -evenwel het gevoel, als of zij' mij eens heeft uitgehoord, en dat ik haar, zoo dom als ik ben, veel heb vertéld, waarover papa heel boos zou zijn, wanneer hij het wist: bijvoorbeeld dat hij en mama dikwijls van meeriing verschillen, dat Hans dikwijls heel laat 's nachts thuis komt enz. Wij spraken ook over Siegfried B'reszlau, en Klara heeft volkomen gelijk: grootmama ia werkelijk zeer op hem gesteld. Hij moet een edel mensch zijn, zeide zijl, niet mooi neen, maar toch ook zoo bijzonder loei ijk niet. Maakt hij Klara nog zoo het hof V' vroeg zij 'toen. „Hij Klara?!" „Heb je daar niets van gemerkt?" „Volstrekt niet, grootmama. Maar zoudt u zich zoo iets kunnen voorstellen?" „Waarom niet? Siegfried is zeer vermo gend, Spreek maar eens met Klara! Haar uitverkorene moet natuurlijk -een adellijk of ficier zijn, en dam mag ik de eer hébben da rcliulden te betalen. Maar Klara vergist zich. Jullie grootvader heeft hét vermogen mot •hard' werken verdiend; hot zali door Klara en Hans niet verkwist worden." Toen vroeg grootmama mij, .wie ons tegen- hen gekost, vinden wij eenige bijzonderheden in een Reu ter-telegram, dat den 2en Octo ber uit Lijdenburg werd verzonden. Generaal Bulier zegt Reuters corres pondent rukte door de heuvels bij Mac- Mac, de vallei bij Pelgrimsrust en door P-el- grimsrust op, en maakte een om trekken dé beweging tot aan Krugerspost. Donderdag vertrok lordi Dundonaid' van de pas bij Mao-Mac en rukte op naar de val lei bij' Pelgrimsrlist. Hij dwong dé Boeren, die hier en daar verspreid in de bergen ach ter de stad gelegen, op die troepen schoten, zich terug te trékken. De „Stratheona'-s Hor- se" reed de stad binnen, terwijl nog eenige Boeren daar rondliepen. De hecren Steyn en Schalk Burger waren reeds den Zondag te voren weggegaan, met het plan om den Pie- tersbrug-spoorweg op te breken. Gravett, d'ie het bevel over dé Boeren voerde, vertrok Donderdagmorgen naar Belvédère. Generaal Bruce Hamilton bericht, dat den 4en October een patrouille bij Lindley op een troepje Boeren stiet. Ben kapitein en een minder© sneuvelden, een werd vermist. Bij een ontploffing te Pienaars Rivier, werden een luitenant en een korporaal ge dood. Zaterdagmorgen werd Fickaburg door een honderdtal Boeren bezet. De Boeren hebben een laager bij het stadje. Bij Odendaalstroom werd door Boeren, die zich op den Noordelijken oever verdlekt had den opgesteld, gevuurd op de Kaapsche poli tie. Twee man werd gedood. Odendaalstroom ligt aan den Zuidelijken oever der Oranje-ri vier, tuarchen Bethuiië en Aliwal Noord. Aan de Modderrivier, bij. Abrahamskraal, werd door de Boeren een hoeve in brand ge stoken. De „Mail'"-oorrespondent te Pretoria weet mede te deelen, dab president Kruger niet alle staatspapieren heeft kunnen vernietigen of „stelen", zooals deze berichtgever zich uit drukt. Eten aantal belangrijke .stukken wer den uit de archieven in veiligheid gebracht, zonder dat d© President het wist. Ze zijn nu op weg naar Engeland'. Aan de „Ind. Beige" ontkenen wij' het volgende bericht Men telegrafeert uit Colombo aan de „Daily Express" dat de 4,000 gevangen Boe ren hun bewakers veel last veroorzaken.; voortdurend trachten zij te ontsnappen, en ook het twisten onder elkaar is aanleiding geweest, dat men eenigen hunner heeft moe ten gevangen zetten. Voornamelijk zijn het Franschen en Span jaarden, die getracht hebben te ontvluchten, maar men heeft ze spoedig weer achterhaald. Alen verwacht nog 1000 Boeren. In de Kaapsche wetgevende vergadering gmg het gisteren volgens een particulier te legram uit Londen levendig toe. Merrïmon stolde voor afkeuring erover te betuigen, dat do rijksregeering buiten zijp weten een blauwboek had openbaar gemaakt met een brief van hem aan De Wet. Hij zieide bitter, dat mem niet mocht denken, dab een Kaap- kolonist er niets op aankwam. Ben Austra- woordig het drukst bezocht. Ik noemde Bricshaufen en Lesten'. „Lesten ZooJa, dat is ook oen van die genen, die in heel Berlijn een ^-ijk meisje zoe ken," acid© zij kortaf. Wonderlijk zij schijnt niet op Lesten gesteld te zijn. En toch is hiji een! heel ander man dan. SiegfriedIk mag hem gaarne, maar liijl neemt volstrekt geen notitie van mij. 'Het mooiste komt nu nog: grootmama heeft beloofd mij, zakgeld te zullen geven, iedere maand dertig mai"k en tegelijkertijd kreeg ik de -eerste dertig mark reeds! Ik moet het echter voor mij alleen gebruiken. Wel, wie zou ik er nu van moeten geven Hans krijgt maandelijks tweehonderd mark van haar, maar die heeft hij in dienst ook wel noodig. En papa heeft beloofd mij tvin- riv mark to zullen geven. Mijn hemel, wat bon ik rijk Ik geloof, dat Klara tegenwoordig niet veel slaapt. Ik hoor 's nachts .dikwijls, dab zij nog wakker ligt, wanneer alles reeds in die pe rust is. Onlangs d'acht ik stellig te hoo- ren, dat rij weende. Ik klopte, maar kreeg geen antwoord, en toen was heb ook weer stil. Ofschoon in den familieraad eerst besloten was, dat ik mijn entree nog niet zou ma ken, ben ik nu toch „uit" geweest. Bij de fa milie Breszlau. Frida had mij dringend ver zocht, ook te komen. Zij gaven een groot di ner en na tafel werd gedanst; maar ïk heb mij gruwelijk verveeld. Niemand nam ©eni ge notitie van mij. Klara danste veel en werd erg gefêteerd. Ik prijkte als muur bloempje, hetgeen mij nog veel liever was, dan dat iemand mij ten dans kwam vragen en het deed of uit medelijden, Sf op verzoek van Frida. Ik heb het wél terdege bemerkt lisch of Canadeesch parlement zou de belee- diging die een van zijn leden was aangedaan, kwalijk nemen. Het was onbillijk geweest den brief openbaar te maken zonder de om standigheden uiteen te zetten waaronder hij geschreven was. Als hij Do 'Wet's antwoord bekend mocht maken, zou het hun verbazen. Merriman beklaagde zich er ook over dat de hooge commissaris hem nooit een woord over den brief had gezegd, hoewel hij hem iedere week sprak in den Uitvoerenden Raad. Milner had den brief achter rijn rug naar Engeland gezonden. Merriman klaagde over de spionage in den lande. Sauer lokte een storm van verontwaardi ging uit, door te zeggon dat naar zijin gevoe len Milner rich niet had gedragen als een fatsoenlijk man, Sprigg zei dat de zaak het parlement niet aanging en stelde voor, h'et voorstel niet in behandeling te nemen. Aldue werd besloten met 37 tegen 34 stemmen. Het voorstel ver viel dus. Jean Carrère deelt in zijn laatsten brief uit Transvaal aan de „Ala-tin" aardige ver halen mede omtrent de wijze waarop Chris- tiaan de Wet de Engelschen menigmaal' bij den neus .neemt. Bij een van de vele gelegenheden dat load Methuen plan had, De Wet gevangen te ne men, kwam eerstgenoemde voor een kamp dat ingeslapen scheen, en waar slechts één eoldaat, die zich niet bewoog, de wacht hield' voor een groote tent, hoogstwaarschijnlijk die van den jongen Boerengeneraal. Met reuzenschreden naderde 't leger, en de voorposten kwamen reeds bij de tenten, die zij leeg vonden. „Ry Jove, wat beteekent dat?" Men omsingelde het kamp en greep den schildwacht. O, noodlot, bij was van hout, alleen hield hij in zijn hand een briefje, geadresseerd aan lord Methuen en dab als volgt luidde: „Sta mij toe, dat ik u deze oude leege ten- ten afsta. Deze week heb ik een lading nieu we genomen, die voor het .Bngelsche leger be stemd waren, en waarover ik u zeer mijn compliment maak. Neem mij niet kwalijk, dat ik u niet af kan wachten. „Christiaan de Web." De Engelschen lachten hartelijk om dit voorval en vertrokken dc-n volgendén morgen cm De Wet te vervolgen. Maar aardiger was nog de wijze waarop hij lord Roberts bij den neus had- De Wet, die ieder oogenblik de rails op breekt, kwam op zekeren dag op den inval op de lijn van Heidelberg de telegraaflijnen door te snijden, en ze te verbinden aan rijn eigen systeem-Morse Spoedig kwam een telegram van generaal Hunter, bestemd voor lord Roberts. „Ik heb Da Wet in mijn macht- Zendt versterking. „Uitstekend," dacht vriend Christiaan en als beleefd mensch, verlangend de hooge hce- ren niet zonder bericht te laten, telegrafeer de hij terug Ik had wél kunnen huilen, maar ik moest mij inhouden en deed moeite te glimlachen. Het is afschuwelijk, te moeten blijven rit ten -en maar afwachtenMen komt zichzelf als een stuk speelgoed voor, dat niemand hebben wil. Het is werkelijk noodig, dat ik nog eens dansles neem. Klara zou mij Wel kunnen helpen, maar zij' bemoeit rich vol strekt niet met mij. Frida is mijn ideaal en ik houd verbazend veel van haar. Zoo als rij is, wil ik ook trachten te worden. Na heb -diner bij de familie Breszlau was liet plan, idat ik nog niet „uit" zou gaan, ge heel in duigen gevallen. Wanneer een prin cipe eenmaal overtreden wordt, is het niet meer te verdedigen en werd ik ook bij dodere festiviteit mede genoodigd. Ik kan mij maar met begrijpen, waarom de mensolien zich met zooveel diners, soupers en bals plagen Hot is toch zoo ontzettend vervelend. Altijd hetzelfde discours, bijna altijd dezelfde men solien en menu's. Als het nog lang zoo voort moet gaan, word ik nog even geblaseerd als O .tf O O Siegfried. Ik ben het alles zoo moede steeds blijven ritten op bals tot laat in den nadir, schaatsenrijden en dan. nog d'ie alle- daogsche beuzelingen, als bet zoeken in modeplaten naar geschikte costumes en der gelijke interessante bezigheden. Fnda beweert, dat ik talent heb. Ik zou gaarne goed onderricht hebben, van een beeldhouwer, maar papa vindt het absoluut overbodig. Hij werd boos, toen ik er over sprak. „Eeiet heb je ons zooveel geld gekoot op kostschool en nu wil je weer leasen, hebben, waarvan toch nooit iets degelijks komt!" Ja, maar wat heb ik nn voor „degelijks" geleerd? Een beetje Emgelsck en Fransch „Goed begrepen. Gij zult versterking ont vangen. Roberts." En aan lord Roberts: „Onnoodig versterkingen te zenden; De Wet is met vijf duizend man gevangen geno men. Hunter." Groote vreugde te Pretoria! Het telegram kwam te laat om het goede nieuws nog aan het vol'k mee te deelen, maar men vertelde het aan de officieren, waar het natuurlijk gèestdi'.ftig ontvangen werd. Tot laat in den nacht vlooide de champagne. Ongelukkig moesten rij het den volgenden dag bezuren, want een nieuw telegram, dit maal uit Bloemfontein, vroeg dringend ver sterking. om generaal Hunter te ontzetten. Christiaan de Wet had zelf de versterking aangebracht, hem den vorigen avond' door zijn tegenstander gevraagd. China. Central News deelt ons mede dat graaf Waldersee en de admiraals al deburgerlgke en militaire hoofdambtenaren in de provincie Tsji-li hadden uitgenoodigd, zich binnen 48 uur te komen onderwerpen, en dat bijna allen aan die oproeping gehoor gaven. Tot een algemeene ontwapening derChi- neesche troepen in de provincie is bevel ge geven. De eerste detachementen van het Duilsche expeditiekorps zijn den 4en te Peking aan gekomen. De Amerikanen hebben geen aandeel gehad in de expeditie naar Pao-ting-fu, en volgens een bericht uit Amerikaansche bron had Li- Hung-tsang generaal Chaffee en de andere commandanten verzekerd dat als de vereenigde troepen Pao-ting-fu wenschten te bezetten, de Chineezen die plaats zouden ontruimen. Al de Engelsche troepen op het vasteland tegenover Hong-kong hebben bevel ontvangen, dadelijk naar het eiland terug te keeren. Wat de reden tot dien maatregel is, wordt niet gemeld. •Gemengde Iffededeellngen. Tot dusver zijn in Engeland gekozen 355 ministerieeien, 428 liberalen, 77 nationalisten. De ministerieeien winnen 27, de oppositie 25 zetels. Sir Henry Campbell-Bannerman is in het district Stirling gekozen mei een meerderheid van 630 stemmenin 1895 had hij een meerderheid van 1127 stemmen. De Fransche Ministers van oorlog en marine zijn gisterenavond hun reis naar Tunis en Corsica begonnen. De minister-president neemt gedurende hun afwezigheid de porte feuille van oorlog waar. Prins en prinses Albert ontvingen Dins dag de Belgische journalisten, die hen hun gelukwenschen kwamen aanbieden. De prins bedankte voor het aandeel dat de pers aan hun schitterende ontvangst van Zaterdagen Zondag gehad had. Het Duitsche Keizerlijk echtpaar is gisteren morgen omstreeks tien uur te Hamburg aangekomen. babbelen, natuurlijk. Maar dat beteekent niets, het zou nauwelijks voldloende rijn voor een betrekking als bonne. Ik zou gaarne een d ©gelijken werkkring hébben 1 Wol héb ik er reeds aan gedacht, papa voor te stellen de lessen van mijn zakgeld, te betalen, maar het is niet voldoende. Och, heimei, dat venvenschte geld! Grootmama's dertig mark verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dikwijls moet «r een kleine rekening betaald worden, wanneer papa is uitgegaan en later vergeet manna hem te zeggen, dat ik het igoldl ervoor licib voorgeschoten. De -eerste maand heeft papa mij twintig mark gegeven; den tweeden keer heeft hij er echter niet» aan gedacht-, en liet gaat toch niet, liem er aan te herin neren Hans 'klopt ook al bij miji aan en is boos, all ik hem niets geef. En hij heeft nogal tweehonderd mark per maand »De hecren. 'hebben het toch maar gemak kelijk. Wanneer Hans naar een hal gaat, behoeft hij rich van te voren niet zooveel moeite to geven voor zijn toilet. Muurbloempje be hoeft hij nooit tc rijn en kan ten dans vra gen wie hij wilook kan hij"' altijd uitgaan, wanneer hij er lust in heeft. Dat alles kan ik niet en mag ik niet, niet alleen naar den schouwburg, nauwelijks zelfs alleen op straat •en wanneer ik het waag, ondervind ik aller lei on a an gen aam heden. Alen wordt aange sproken, nagegaan of dikwijls riet men u brutaal' aan. De Amerikaansche dames kun nen ieder-uur van den dag of nacht op straat komen zonder lastig gevallen te worden. "Vt aarom kan dat nu in Duit-schil a-nd niet? (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1