A'" Jaargang.
Vrijdag 12 October 1900.
No. 10368.
De strijd om geluk.
Kennisgeving.
UIT DE PERS.
riét
;e)
BUITENLAND.
volge
•7-11
tele pn
er ki
en f 1,
Per to
a JO
9 c-,B
bloe,
'0.34
'maten
1.90
SCHIEDAMSCHE COURANT
gel Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóó«- een uur
e. I7i an 'iet bureau bezorgd zjjn.
elier,
ïselinj
'ven.
comn
cm
'zen
Stoii
iter,
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco
a post fl. 1.65.
Prqs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Korean Botcrstraat fig,
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschenen, worden
zoogenaamde Hleim* adcertcatië» opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Mo. 133.
Kleinhandel in sterken drank.
C.
Kind Nieuwstraat no. 45.
luwel r c.uz.jkj.. n
iter,
3
J
ren.
Burgemeester en wethouders van Schiedam
brengen, ingevolge art. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in sterken drank en tot
beteugeling van openbare dronkenschap (Staats
blad no. 118 var. 1885), ter openbare kennis,
dat bij hen een verzoek is ingekomen van
I, 0. VAN DER MEER. om vergunning tot ver
koop van sterken drank in liet klein voor het
Schiedam, den 11 den October 1900.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De secretaris
G. J. BISSCHOP.
1.01
i.on
1.101
'.041
'.011
2n.a
9
!30i
lOOtl
Kerkelijk huwelijk.
»De Residentiebode" brengt hulde aan den
ernstigen wil van de Regeering en den mi
nister van Justitie in 't bijzonder, om aan de
rechtmatige grieven nvan kerkelijke zijde"
legemoet te komen. Maar evenals r Het Cen
trum" toont deze eourar.t zich maar matig
ingenomen met de voorgestelde wijziging.
Aangenomen een oogenblik, zegt zij o. a.,
wat wij natuurlijk zeer pertinent tegenspre
ken, dat de bepaling van art. 449 in hoofd
zaak dient behouden te worden, hebben wy
Js niets tegen nr. een. Minder dan een schrifte
lijke, geneeskundige verklaring kan in dit
geval voor een huwelijk in extremis niet
gevorderd worden.
De tweede bepaling had echter haast even
goed kunnen worden weggelaten. Zeker, zy
zal in bepaalde omstandigheden kunnen hel
pen. Het geval kan en zal zich voordoen, dat
perionen, die openlijk in ongeoorloofde be
trekking met elkaar leven en door wettelijke
formaliteiten verhinderd zijn een christelijk
huwelijk aan te gaan, de vereuchte vei klaring
afleggen. Maar zelfs onder dezen zullen de
meesten, en dat nog niet de slechtsten, er
tegen opzien om openlijk tegenover den gees-
"1 lelijke, en meer nog, tegenover den ambtenaar
van den burgerlijken staud, met hun hand
tekening te bekrachtigen, dal zij in zonde
hebben geleefd."
Die voorwaarde is h. i. geheel overbodig.
Waarom niet volstaan met de eerste en derde:
Dat de partijen van hun voorgenomen huwe-
djjk te voren aangifte hebben gedaan bij den
-ambtenaar van den burgerlijken stand; dal
fhnj den ambtenaar van den burgerlijken stand
itol den "geestelijke verklaren, bekend te zijn
unet het feit, dat de voorgenomen godsdien
stige plechtigheid geenerlei wettelijke gevol-
fgen heeft?
- De Staat krijgt dan de zekerheid, dat om
trent de beteekenis van het kerkelijk huwe
lijk bij de jonge echtelieden geen twijfel be-
Staat, zoodat, indien later de burgerlijke gevol-
DOOR
PAUL ROBBAN.
„Wel, geld hebben wij nu eenmaal niet in
(de familie, en al was papa een heel flink of
ficier, er sullen toch ook Wel schulden, ge
weest zijn kortom, grootpapa wild'e van
geen toegeven weten, en het eenige dochter
tje weende tevergeefs, totdat
„Totdat?"
„Mama een komische grap uithaalde. Bij
«sa. bevriende familie, die tevens in het ge
heim was ingewijd, werden tableaux-vivan ts
gegeven, onder anderen „De schoone slaap
ster". Degene, die voor prins moest paree-
ren, was toevallig ziek geworden, de jongo
luitenant was zoo gedienstig im te villen
springen, en
„En?"
„Voor aller oogen omarmde de schoone
slaapster den prins en kuste'hem dapper."
„O, Klara," zei de ik lachend', „je wil me
wat wijs maken! Mama, onze kalme, lieve
mama?"
„Ja 'kunt gerust gelooven, dat het waar
Grootpapa was natuurlijk woedend, moest
rich goedhouden maar nam wraak door
®jn testament. Dat is nu de geheel© geschie
denis. Nu is er eeuwijg tweedracht. Groot
mama beweert, dat wijl te veel verteren, dat
wij het -kapitaal aanspreken., en papa zegt,
dat zij geen flauw besef van geldzaken heeft
®n reeds ©en paar malen verloren: heeft in za
ten, waartoe men. haar had overgehaald. Ik
geloof er geen woord van. Zij vertelt die ge-
«hiedemssen alleen, om haar -schatten des te
4- steviger tü -kunnen vasthouden."
gen uitblijven, zij dit aan zich zeiven hebben
te wijten en tevens dat de eerste stap is ge
daan om het kerkelijk huwelijk door een
burgerlijk te doen bevestigen. Meer kan hij h.i.
in redelijkheid niet vragen, en meer behoeft
hij niet te eischen om zeker te zqo, dat
niet sommige »goedgeloovigen, in den waan
verkeerende, dat zij een wettig huwelijk
sluiten, eenvoudig een kerkelijk huwelijk
aangaan."
Indien de Staat zich hiermede tevreden
stelt, zal hij in den geestelijke een bondge
noot vinden, die de echtelieden op de nood
zakelijkheid zal wijzen, om door het sluiten
van het zoogenaamde burgerlijk huwelijk
aan hun echt burgerlijke gevolgen te ver
binden.
Hij zal dit doen niet alleen in 't stoffelijk
belang van partijen en van de kinderen, die
uit den echt geboren worden, maar ook in
hun godsdienstig belang, om te voorkomen,
dat de kerkelijk gehuwden volgens de wet
weer van elkander kunnen afgaan.
Aldus gewijzigd maar dan ook alleen
zou, meent de j>Residentiebode", art. 449
vermoedelijk voor katholieken in pracljjk geen
bezwaar meer opleveren. Mocht het artikel
449 echter worden gehandhaafd gelijk het is
voorgesteld, dan zal, zegt zjj met het Cen
trum", behooren te worden overwogen, of
een tydeljjke berusting in den feitelyken
toestand niet de voorkeur verdient boven een,
met katholieke medewerking tot stand ge
komen, gebrekkige wijziging.
Atgeneen overzicht.
SCHIEDAM, 11 Oct. 1900.
Zuld.AfriUn.
'tValt niet to verwonderen, dat er in de
laatste dagen zoo weinig nieuws uit bet
Noorden van het Oorlogster rein is bekend
geworden. De telegraaflijn was namelijjk vijf
dagen defect, zonder dat men weet wie of
wat er de aanleidend© oorzaak van was,
maar toch kan men wel aannemen! dat de-
Roeren hier niet geheel vreemd aan waren.
De laatsten bewegen zich. nog steeds in de
oergen, die het dal, waarin Lijidentrarg gele
gen is, omgeven. Da Engelsahen trekken over
de bergen heen in de hoop mei één slag die
Boeren te kunnen vernietigen.
iMaar het gelukt hun niet. De Boeren ont
wijken ieder groot gevecht en zoeken slechts
den Engelsehen in de woeste bergen afbreuk
te doen, zonder zich daarbij zelf bloot te ge
ven. Het is voor generaal Buffer geen gemak
kelijke taak. Zoo heeft hij met veel moeite
en iuspannig van kracht-en, zijin troepen met
kanonnen, langs de- steile bergruggen op een
plek gevoerd, waar Boeren gelaagerd waren,
of hij moet weer -naar een andere plaats, om
dat telkens „snipende" Boeren, die zijn man
schappen van uit hun schuilplaatsen besto
ken, te ontdekken, dlodh niet te vangen zijn.
Van den tocht door de bergen, waaraan
enorme moeilijkheden moeten verbonden
rijn geweest, die, al meldt ons de telegraaf
bet nog niet, veel imenschenlevens moet lieb-
„Alaar Klara!"
„Ja>, benjaminnetje! Je zult het ook nog
wel eens ondervinden, hoewel ik het voor
jou niet hoopGeloof me, de kleine oude da
me heeft meer energie dan wij allen te za-
mcn.
Grootmama had mij uitgenoodigd bij haar
te komen, dineeren. Werkelijk, ik begrijp
niet, wat zij allen tegen haar hebben! Voor
mij is zij heel lief en. aard'ig. Zijl heeft beloofd
mij eens op haar abonnementskaart mede te
nomen naar dein schouwburg, waar ik erg blij
om ben. Later had ik -evenwel het gevoel, als
of zij' mij eens heeft uitgehoord, en dat ik
haar, zoo dom als ik ben, veel heb vertéld,
waarover papa heel boos zou zijn, wanneer
hij het wist: bijvoorbeeld dat hij en mama
dikwijls van meeriing verschillen, dat Hans
dikwijls heel laat 's nachts thuis komt enz.
Wij spraken ook over Siegfried B'reszlau, en
Klara heeft volkomen gelijk: grootmama ia
werkelijk zeer op hem gesteld. Hij moet een
edel mensch zijn, zeide zijl, niet mooi
neen, maar toch ook zoo bijzonder loei ijk
niet.
Maakt hij Klara nog zoo het hof V' vroeg
zij 'toen.
„Hij Klara?!"
„Heb je daar niets van gemerkt?"
„Volstrekt niet, grootmama. Maar zoudt
u zich zoo iets kunnen voorstellen?"
„Waarom niet? Siegfried is zeer vermo
gend, Spreek maar eens met Klara! Haar
uitverkorene moet natuurlijk -een adellijk of
ficier zijn, en dam mag ik de eer hébben da
rcliulden te betalen. Maar Klara vergist zich.
Jullie grootvader heeft hét vermogen mot
•hard' werken verdiend; hot zali door Klara
en Hans niet verkwist worden."
Toen vroeg grootmama mij, .wie ons tegen-
hen gekost, vinden wij eenige bijzonderheden
in een Reu ter-telegram, dat den 2en Octo
ber uit Lijdenburg werd verzonden.
Generaal Bulier zegt Reuters corres
pondent rukte door de heuvels bij Mac-
Mac, de vallei bij Pelgrimsrust en door P-el-
grimsrust op, en maakte een om trekken dé
beweging tot aan Krugerspost.
Donderdag vertrok lordi Dundonaid' van
de pas bij Mao-Mac en rukte op naar de val
lei bij' Pelgrimsrlist. Hij dwong dé Boeren,
die hier en daar verspreid in de bergen ach
ter de stad gelegen, op die troepen schoten,
zich terug te trékken. De „Stratheona'-s Hor-
se" reed de stad binnen, terwijl nog eenige
Boeren daar rondliepen. De hecren Steyn en
Schalk Burger waren reeds den Zondag te
voren weggegaan, met het plan om den Pie-
tersbrug-spoorweg op te breken. Gravett, d'ie
het bevel over dé Boeren voerde, vertrok
Donderdagmorgen naar Belvédère.
Generaal Bruce Hamilton bericht, dat den
4en October een patrouille bij Lindley op
een troepje Boeren stiet. Ben kapitein en
een minder© sneuvelden, een werd vermist.
Bij een ontploffing te Pienaars Rivier,
werden een luitenant en een korporaal ge
dood.
Zaterdagmorgen werd Fickaburg door een
honderdtal Boeren bezet. De Boeren hebben
een laager bij het stadje.
Bij Odendaalstroom werd door Boeren, die
zich op den Noordelijken oever verdlekt had
den opgesteld, gevuurd op de Kaapsche poli
tie. Twee man werd gedood. Odendaalstroom
ligt aan den Zuidelijken oever der Oranje-ri
vier, tuarchen Bethuiië en Aliwal Noord.
Aan de Modderrivier, bij. Abrahamskraal,
werd door de Boeren een hoeve in brand ge
stoken.
De „Mail'"-oorrespondent te Pretoria weet
mede te deelen, dab president Kruger niet
alle staatspapieren heeft kunnen vernietigen
of „stelen", zooals deze berichtgever zich uit
drukt. Eten aantal belangrijke .stukken wer
den uit de archieven in veiligheid gebracht,
zonder dat d© President het wist. Ze zijn nu
op weg naar Engeland'.
Aan de „Ind. Beige" ontkenen wij' het
volgende bericht
Men telegrafeert uit Colombo aan de
„Daily Express" dat de 4,000 gevangen Boe
ren hun bewakers veel last veroorzaken.;
voortdurend trachten zij te ontsnappen, en
ook het twisten onder elkaar is aanleiding
geweest, dat men eenigen hunner heeft moe
ten gevangen zetten.
Voornamelijk zijn het Franschen en Span
jaarden, die getracht hebben te ontvluchten,
maar men heeft ze spoedig weer achterhaald.
Alen verwacht nog 1000 Boeren.
In de Kaapsche wetgevende vergadering
gmg het gisteren volgens een particulier te
legram uit Londen levendig toe. Merrïmon
stolde voor afkeuring erover te betuigen, dat
do rijksregeering buiten zijp weten een
blauwboek had openbaar gemaakt met een
brief van hem aan De Wet. Hij zieide bitter,
dat mem niet mocht denken, dab een Kaap-
kolonist er niets op aankwam. Ben Austra-
woordig het drukst bezocht. Ik noemde
Bricshaufen en Lesten'.
„Lesten ZooJa, dat is ook oen van die
genen, die in heel Berlijn een ^-ijk meisje zoe
ken," acid© zij kortaf.
Wonderlijk zij schijnt niet op Lesten
gesteld te zijn. En toch is hiji een! heel ander
man dan. SiegfriedIk mag hem gaarne,
maar liijl neemt volstrekt geen notitie van
mij.
'Het mooiste komt nu nog: grootmama
heeft beloofd mij, zakgeld te zullen geven,
iedere maand dertig mai"k en tegelijkertijd
kreeg ik de -eerste dertig mark reeds! Ik
moet het echter voor mij alleen gebruiken.
Wel, wie zou ik er nu van moeten geven
Hans krijgt maandelijks tweehonderd mark
van haar, maar die heeft hij in dienst ook
wel noodig. En papa heeft beloofd mij tvin-
riv mark to zullen geven.
Mijn hemel, wat bon ik rijk
Ik geloof, dat Klara tegenwoordig niet
veel slaapt. Ik hoor 's nachts .dikwijls, dab zij
nog wakker ligt, wanneer alles reeds in die
pe rust is. Onlangs d'acht ik stellig te hoo-
ren, dat rij weende. Ik klopte, maar kreeg
geen antwoord, en toen was heb ook weer
stil.
Ofschoon in den familieraad eerst besloten
was, dat ik mijn entree nog niet zou ma
ken, ben ik nu toch „uit" geweest. Bij de fa
milie Breszlau. Frida had mij dringend ver
zocht, ook te komen. Zij gaven een groot di
ner en na tafel werd gedanst; maar ïk heb
mij gruwelijk verveeld. Niemand nam ©eni
ge notitie van mij. Klara danste veel en
werd erg gefêteerd. Ik prijkte als muur
bloempje, hetgeen mij nog veel liever was,
dan dat iemand mij ten dans kwam vragen
en het deed of uit medelijden, Sf op verzoek
van Frida. Ik heb het wél terdege bemerkt
lisch of Canadeesch parlement zou de belee-
diging die een van zijn leden was aangedaan,
kwalijk nemen. Het was onbillijk geweest
den brief openbaar te maken zonder de om
standigheden uiteen te zetten waaronder hij
geschreven was. Als hij Do 'Wet's antwoord
bekend mocht maken, zou het hun verbazen.
Merriman beklaagde zich er ook over dat de
hooge commissaris hem nooit een woord
over den brief had gezegd, hoewel hij hem
iedere week sprak in den Uitvoerenden
Raad. Milner had den brief achter rijn rug
naar Engeland gezonden. Merriman klaagde
over de spionage in den lande.
Sauer lokte een storm van verontwaardi
ging uit, door te zeggon dat naar zijin gevoe
len Milner rich niet had gedragen als een
fatsoenlijk man,
Sprigg zei dat de zaak het parlement niet
aanging en stelde voor, h'et voorstel niet in
behandeling te nemen. Aldue werd besloten
met 37 tegen 34 stemmen. Het voorstel ver
viel dus.
Jean Carrère deelt in zijn laatsten brief
uit Transvaal aan de „Ala-tin" aardige ver
halen mede omtrent de wijze waarop Chris-
tiaan de Wet de Engelschen menigmaal' bij
den neus .neemt.
Bij een van de vele gelegenheden dat load
Methuen plan had, De Wet gevangen te ne
men, kwam eerstgenoemde voor een kamp
dat ingeslapen scheen, en waar slechts één
eoldaat, die zich niet bewoog, de wacht hield'
voor een groote tent, hoogstwaarschijnlijk
die van den jongen Boerengeneraal.
Met reuzenschreden naderde 't leger, en de
voorposten kwamen reeds bij de tenten, die
zij leeg vonden.
„Ry Jove, wat beteekent dat?"
Men omsingelde het kamp en greep den
schildwacht.
O, noodlot, bij was van hout, alleen hield
hij in zijn hand een briefje, geadresseerd aan
lord Methuen en dab als volgt luidde:
„Sta mij toe, dat ik u deze oude leege ten-
ten afsta. Deze week heb ik een lading nieu
we genomen, die voor het .Bngelsche leger be
stemd waren, en waarover ik u zeer mijn
compliment maak. Neem mij niet kwalijk,
dat ik u niet af kan wachten.
„Christiaan de Web."
De Engelschen lachten hartelijk om dit
voorval en vertrokken dc-n volgendén morgen
cm De Wet te vervolgen.
Maar aardiger was nog de wijze waarop
hij lord Roberts bij den neus had-
De Wet, die ieder oogenblik de rails op
breekt, kwam op zekeren dag op den inval
op de lijn van Heidelberg de telegraaflijnen
door te snijden, en ze te verbinden aan rijn
eigen systeem-Morse
Spoedig kwam een telegram van generaal
Hunter, bestemd voor lord Roberts.
„Ik heb Da Wet in mijn macht- Zendt
versterking.
„Uitstekend," dacht vriend Christiaan en
als beleefd mensch, verlangend de hooge hce-
ren niet zonder bericht te laten, telegrafeer
de hij terug
Ik had wél kunnen huilen, maar ik moest
mij inhouden en deed moeite te glimlachen.
Het is afschuwelijk, te moeten blijven rit
ten -en maar afwachtenMen komt zichzelf
als een stuk speelgoed voor, dat niemand
hebben wil. Het is werkelijk noodig, dat ik
nog eens dansles neem. Klara zou mij Wel
kunnen helpen, maar zij' bemoeit rich vol
strekt niet met mij. Frida is mijn ideaal en
ik houd verbazend veel van haar. Zoo als rij
is, wil ik ook trachten te worden.
Na heb -diner bij de familie Breszlau was
liet plan, idat ik nog niet „uit" zou gaan, ge
heel in duigen gevallen. Wanneer een prin
cipe eenmaal overtreden wordt, is het niet
meer te verdedigen en werd ik ook bij dodere
festiviteit mede genoodigd. Ik kan mij maar
met begrijpen, waarom de mensolien zich
met zooveel diners, soupers en bals plagen
Hot is toch zoo ontzettend vervelend. Altijd
hetzelfde discours, bijna altijd dezelfde men
solien en menu's. Als het nog lang zoo voort
moet gaan, word ik nog even geblaseerd als
O .tf O O
Siegfried. Ik ben het alles zoo moede
steeds blijven ritten op bals tot laat in den
nadir, schaatsenrijden en dan. nog d'ie alle-
daogsche beuzelingen, als bet zoeken in
modeplaten naar geschikte costumes en der
gelijke interessante bezigheden.
Fnda beweert, dat ik talent heb. Ik zou
gaarne goed onderricht hebben, van een
beeldhouwer, maar papa vindt het absoluut
overbodig. Hij werd boos, toen ik er over
sprak.
„Eeiet heb je ons zooveel geld gekoot op
kostschool en nu wil je weer leasen, hebben,
waarvan toch nooit iets degelijks komt!"
Ja, maar wat heb ik nn voor „degelijks"
geleerd? Een beetje Emgelsck en Fransch
„Goed begrepen. Gij zult versterking ont
vangen. Roberts."
En aan lord Roberts:
„Onnoodig versterkingen te zenden; De
Wet is met vijf duizend man gevangen geno
men. Hunter."
Groote vreugde te Pretoria! Het telegram
kwam te laat om het goede nieuws nog aan
het vol'k mee te deelen, maar men vertelde
het aan de officieren, waar het natuurlijk
gèestdi'.ftig ontvangen werd. Tot laat in den
nacht vlooide de champagne.
Ongelukkig moesten rij het den volgenden
dag bezuren, want een nieuw telegram, dit
maal uit Bloemfontein, vroeg dringend ver
sterking. om generaal Hunter te ontzetten.
Christiaan de Wet had zelf de versterking
aangebracht, hem den vorigen avond' door
zijn tegenstander gevraagd.
China.
Central News deelt ons mede dat graaf
Waldersee en de admiraals al deburgerlgke
en militaire hoofdambtenaren in de provincie
Tsji-li hadden uitgenoodigd, zich binnen 48
uur te komen onderwerpen, en dat bijna allen
aan die oproeping gehoor gaven.
Tot een algemeene ontwapening derChi-
neesche troepen in de provincie is bevel ge
geven.
De eerste detachementen van het Duilsche
expeditiekorps zijn den 4en te Peking aan
gekomen.
De Amerikanen hebben geen aandeel gehad
in de expeditie naar Pao-ting-fu, en volgens
een bericht uit Amerikaansche bron had Li-
Hung-tsang generaal Chaffee en de andere
commandanten verzekerd dat als de vereenigde
troepen Pao-ting-fu wenschten te bezetten,
de Chineezen die plaats zouden ontruimen.
Al de Engelsche troepen op het vasteland
tegenover Hong-kong hebben bevel ontvangen,
dadelijk naar het eiland terug te keeren.
Wat de reden tot dien maatregel is, wordt
niet gemeld.
•Gemengde Iffededeellngen.
Tot dusver zijn in Engeland gekozen 355
ministerieeien, 428 liberalen, 77 nationalisten.
De ministerieeien winnen 27, de oppositie
25 zetels.
Sir Henry Campbell-Bannerman is in het
district Stirling gekozen mei een meerderheid
van 630 stemmenin 1895 had hij een
meerderheid van 1127 stemmen.
De Fransche Ministers van oorlog en marine
zijn gisterenavond hun reis naar Tunis en
Corsica begonnen. De minister-president
neemt gedurende hun afwezigheid de porte
feuille van oorlog waar.
Prins en prinses Albert ontvingen Dins
dag de Belgische journalisten, die hen hun
gelukwenschen kwamen aanbieden. De prins
bedankte voor het aandeel dat de pers aan
hun schitterende ontvangst van Zaterdagen
Zondag gehad had.
Het Duitsche Keizerlijk echtpaar is gisteren
morgen omstreeks tien uur te Hamburg
aangekomen.
babbelen, natuurlijk. Maar dat beteekent
niets, het zou nauwelijks voldloende rijn voor
een betrekking als bonne. Ik zou gaarne een
d ©gelijken werkkring hébben 1
Wol héb ik er reeds aan gedacht, papa
voor te stellen de lessen van mijn zakgeld, te
betalen, maar het is niet voldoende. Och,
heimei, dat venvenschte geld!
Grootmama's dertig mark verdwijnen als
sneeuw voor de zon. Dikwijls moet «r een
kleine rekening betaald worden, wanneer
papa is uitgegaan en later vergeet manna
hem te zeggen, dat ik het igoldl ervoor licib
voorgeschoten. De -eerste maand heeft papa
mij twintig mark gegeven; den tweeden
keer heeft hij er echter niet» aan gedacht-,
en liet gaat toch niet, liem er aan te herin
neren Hans 'klopt ook al bij miji aan en is
boos, all ik hem niets geef. En hij heeft nogal
tweehonderd mark per maand
»De hecren. 'hebben het toch maar gemak
kelijk.
Wanneer Hans naar een hal gaat, behoeft
hij rich van te voren niet zooveel moeite to
geven voor zijn toilet. Muurbloempje be
hoeft hij nooit tc rijn en kan ten dans vra
gen wie hij wilook kan hij"' altijd uitgaan,
wanneer hij er lust in heeft. Dat alles kan
ik niet en mag ik niet, niet alleen naar den
schouwburg, nauwelijks zelfs alleen op straat
•en wanneer ik het waag, ondervind ik aller
lei on a an gen aam heden. Alen wordt aange
sproken, nagegaan of dikwijls riet men u
brutaal' aan. De Amerikaansche dames kun
nen ieder-uur van den dag of nacht op straat
komen zonder lastig gevallen te worden.
"Vt aarom kan dat nu in Duit-schil a-nd niet?
(Wordt vervolgd