54"* Jaargang.
li Een Daad Ta» aan tlei Toll
Dinsdag 6 November 1900.
No. 10389.
De strijd om geluk.
Fr.
Ken nisgev i n g.
i
mis®
srfl,
s£i
BUITEJYLAM).
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pr^s per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco
per post 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en V1 a a rjd i n g e n 10 cent.
t Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aangiet bureau bezorgd zijn-
Bureau i Botcrstraat ©g.
COl RAI IT.
-Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te hekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Mei'mm ademt•tenfiSm opgenomen tot den prjjs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon Mo. 133.
JJURQESlEESTEIt EN WETHOUDERS
van Schiedam,
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het
kohier no. 2 en no. 3 der plaatselijke directe
belasting naar het inkomen, dienstjaar 1900/1,
den 23 October 1900, door den gemeenteraad
vastgesteld en den 29 October daaraanvol
gende door heeren gedeputeerde staten dezer
provincie goedgekeurd, aan den ontvanger der
'gemeente ter invordeiing is uitgereikt en in
'afschrift gedurende vijf maanden, te rekenen
van heden, op de secretarie der gemeente vooi
een ieder ter lezing is nedergelegd.
Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen
sanslag op de bepaalde termijnen te voldoen, op
straffe van vervolging volgens de wet.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
behoort, den 5 November 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VERSTEEG.
De Secretaris
G. J. BISSCHOP.
aar
>ke
bie
llai
vol
In de Nieuwe Groninger Courant" vin
den wij een artikel onder den titel vEen
daad van een klein volk", waarin gezegd
wordt, dat het Nederlandsche volk de lessen
van den Zuid-Afrikaansehen oorlog thans in
practyk moet brengen.
Niet langer, zoo wordt betoogd, behoort
het Nederlandsche volk zich in slaap te laten
wiegen door de theorie, dat de eene groote
mogendheid tegenover de andere de onaf
hankelijkheid van ons land zal handhaven.
Nu overal de realistische politiek de over
hand krygt, behoort ook het Nederlandsche
volk de vraag onder de oogen te zien
Hoe handhaven wij onze onafhankelijkheid
Niet door te vertrouwen op de afgunst of
de goedigheid van de groote mogendheden,
die steeds scherper tegenover elkaar staan,
die steeds meer gedwongen worden zich zelf
voor den komenden strijd om de wereld-
suprematie zoo sterk mogelijk te maken.
Ook niet door eigen geringe kracht.
Wjj moeten, zoo betoogt het blad, aan
sluiting zoeken, niet bij een grootere, die
ons in zijn omarming zou dooddrukken, maar
bij even groote volkeren.
Dat zijn geen concurrenten, die hebben
volkomen identieke belangen, Zoo'n samen
werking die al zoo vaak o.a. door Bjorn-
son en tijdens de Haagsche Conferentie ter
sprake is gebracht zou de zaak van de
twakkeren, de zaak van het recht dus,
sterk maken. Zij zou in het klein en over
langen tijd kunnen zijn, wat de Tsaar in
het groot tusschen concurrenten met offensieve
neigingen en in een kort tijdsbestek niet
heeft kunnen bereiken.
Het blad meent dat de weg deze zou
moeten zijn
DOOK
PAUL ROBRAN.
27)
Ja, mijn troteoh eigen ï'k
Sedert twee maanden volg ik als een ge
trouwe schaduw in meulbclmagazajinem, of bij
Hereon, zorg ik voor het uiteet of speel den
gedienstigen geeet bij het verloofde paar.
Dat is uu juist niet -de igesohdkte tij(d) om aan
zichzelf te denken
Sj hebben een groot huis in de Alsem-
straat geSmutd. Kiara's geld is juist voldoen
ds voor haar persoonlijk uitzet. Siegfried
bat 't huis in. orde maken. Niets is fabrieks-
werün Siegfried' weot hoezeer lüji er mij mede
2>®rt, wanneer hijj tot mijl zegt„Wij- heb
ben het en- immers voor
-Over 't algemeen kan iik hot tamelijk goed
■tem vinden. Omdat Mji Klara zoo innig
"«beeft, kan ilk mijl altijd' weder met hem
verzoenen. Grootma en mama vinden alles
goed, wat lrij doet en zegt, en zangen in te-
Pttwoordiigheid van Klara. voortdurend lof-
öWeren. Ook papa is seecr met hem ingemo-
®*®- „Majn schoonzoon, do beer Siegfried
■uieada®,'* gaat hem nu heel gemakkelijk
lippen. In 't! 'begin bleef hij! onwillo-
«öng altijd steken.
aoo g06® oogenlblik tob rust ge-
«offien «n zullen dit ook niet komen tob na
ioft. De familie Broszlau heeft een
®«ngto kennissen, on. dezen zoowel als de
°azea geven nu voortdurend verlovinigsdi-
t®ï8 mot aandoenlijke toosten eni champag-
f|./j^b-verlodfdd paar zit steedis naast ©1-
Een commissie van zeer deskundigen onder
zoekt de uitvoerbaarheid van het plan, onder
zoekt vooral met welke staten zou moeten
worden samengewerkt en of men naar een
entente of naar een bepaald defensief verbond
zou moeten streven.
Staat vast, dat de plannen levensvatbaar
heid hebben, dan richte men een groote
Nederlandsche vereeniging op voor de propa
ganda en tot het vestigen van een volks
overtuiging. Deze vereeniging stelt zich in
verbinding met dergelijke vereenigngen in de
betrokken staten en tracht naar toenadering
en naar de vestiging dier overtuiging.
Is dit doel na heel wat jaren bereikt, dan
kan overwogen worden of de tijd gekomen is,
dat de regeeringen officieel in de zaak gekend
worden.
De sNieuwe Groninger Courant" laat het
intusschen niet bij de ontvouwing van dit
plan. Eet blad verzoekt die Nederlanders,
wier ernstige overtuiging het is, dat in deze
richting iets gedaan moet worden, hun naam
kaartje met letter Z, aan het bureau van dit
blad te zenden.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 5 Nov, 1900.
Zuld-Afriha.
Yam het oorlogsterrein.
„Laten wij ons een beetje beter gedragen
voor de oogen van Europa." Ziedaar in korte
woorden bet telegram, dab lord Roberts ge
zonden heeft om de Londensche burgerij aan
to raden, de Engelsche detachementen niet
zoo te ontvangen als zij heb de C. I. V. ge
daan heeft. Men had de intocht aan Roberts
geseind, met het verzoek om zijn invloed aan
t® wenden, opdat zulk» dingen in. Londen
niet meer gebeuren zouden. En de maar
schalk komt Uissebenbeiden, daanbij 'blijk: ge
vende, dab hij niet veel vertrouwen stelt in
de matigheid zijner soldaten, en de Tommyb
zullen nu hun glas whisky niet. krijgen, want
„de wereld ziet toe?'. Een eervolle en wettige
voorzorg van den kant van den Engelschen
opperbevelhebber, maar wat hiji er aan toe
voegt, is minder prijzenswaardig. Hij is over
tuigd dat de wereld „met bewondering het
groote werk volgt, dat door de soldaten van
de Koningin voor hun Souvereine en hun
vaderland voltooid ie". (Men begrijpt, dat
Roberts, toen h'j dit telegrafeerde, niet wist
waar De Wet was, nog minder in staat was
hem te pakken.) Nu heeft -de wereld geen
enkel oogenJblik de persoonlijke dapperheid
van een E'ngelsoh soldaat in twijfel getrok
ken, noch zijn toewijding aan heb vader
land maar de wereld heelt wel heb werk,
waarvan de Engelsche soldaat het werktuig
geweest is, infaam genoemd en koestert den
vurigen wertsch, dat dit werk volstrekt
nog niet voltooid nooit tot een einde zal
komen.
Een Engelödb. bericht uit den OranjoVrijl-
staat meldt, dab Venterdburg verwoest is.
Door .vie zegt heb telegram niet
Lord Robarts meldt dat Kitchener na een
kander, vóór, na en gedurende 'b diner. Dat
moet al wel moeilijk uit te houden, zijn,
wanneer men elkander liefheeft! Klara is
toch een groot actrice.
Den len Maart wordt de bruiloft gevierd.
Klara iwilde geen grooten 'bruidstoet en
Siegfried drong daar voortdurend op aan.
Papa wilde, dat de trouwplechtigheid inden
Dom izou plaats hebben, waar hijiaelf ge
trouwd is, maar Klara stond er op, dab het
huwelijk thuis zou worden ingezegend, en
nu kan zij in alles haar wil weder doorzet
ten.
Nu is zij weder de lieveling het goede
kind, waar de ouders veel vreugde van bele
ven! Zijl is het middelpunt, waar alles zidh
omheen beweegt; zij' behoeft slechts een
wenech te uiten:, en dadelijk wordt hiji ver
vuld.
Fritz Wolf heeft, niettegenstaande het
•blauwtje, dat hij gel'oopen heeft, rijd bezoe
ken niet gestaakt. Zou hij een. wenk „van
hooger hand" onbvangen hebben Ik geloof
het wel. Van 'hofmakerij bemerk ik evenwel
nietshij spreekt met mij als met ieder, an
der; eer is hij nog iets teragli oud onder-
Toch gevoel aki dat het nog juist zoo is als
vroeger en merk heb zeer goed aan mijn
ouders, hoe zij op mijn1 langverwacht ja
woord wachten.
Menigmaal ben ik erg onstandvastig. Het
is grappig, hoe men iemand met geheel an
dere oogen aanziet, die met je trouwen, wil
Er zijn oogenlblikken, waarin ik Benno ver
geet en mij er een voorstelling van maak,
hoe heb zal izijp, wanneer ik mevrouw Wolf
ben. Maar dat zijn slechts oogenlblikken
en naderhand, ladh ilk mijzelf uit.
Bet is afsdhuiwelijüd Men wordt zoo op heb
huwelijk afgericht, dat men er volstrekt niet
nachtelijke marsch het laager van Schoeman
verrast zou hebben. Hier raken wij nu ge
heel en al de Muts kwijt. Schoeman is als
parlementair van Roberts naar Botha ge
gaan. En nu heeft, hij een kommando? „Es
ist im Telegramm haszlich' eingeri.dh.tet."
Ale tegenhanger- van de wreedheid der
Engelschen diene het volgende bericht uit
Kaapstad
„De Boeren zijn. 31 October op 8 mijlen
afstands van Vrijburg binnengedrongen in
een Engelsche hoeve. Zij hebben een veertig
tal brooden medegenomen, daarna,, verno
men hebbende dat de Boer en zijn. dochter
ziek waren, hebben zij, verklaard, de hoeve
niet te zullen afbranden. Zij rijp. vervolgens
afgetrokken, zonder zelfs de levensmiddelen
of het vee mede te nemen." De Engelsohen
kunnen hiervan wel wat overnemen.
De Pers.
De „Star" publiceert de volgende verlie-
zenlijet.
Honderden malen is ons reeds verteld,
dab de oorlog uit ie, maar ondanks dat, ster
ven onze dappere soldaten bijl tientallen. Ge
durende de maand October zijn 15 officieren
en 152 manschappen gesneuveld, 43 officie
ren. -en 467 man werden gewond, 3 officieren
en 68 man zijn overleden tengevolge van
bekomen, wonden, 6 officieren en 85 man
werden gevangen genomeneen totaal van
758-
Van dit aantal hebben wij aan De Wet
niet minder dan 142 te danken, gedurende
den aanval op hem door de generaals Bar
ton en Nnox gedaan. 32 man stierven ten
gevolge van „ongelukken".
Buiten deze verliezen in heb veld, verloren
wij nog 367 man door mekte., of tweemaal
zooveel, als het aantal in den slag gevallen.
Indien wiji deze verliezen op het slagveld
voegen bij da sterfgevallen door ziekten en
ongelukken, dan komen wij, tot het resul
taat, dat wij 70 officieren en 1087 man ver
loren hebben. Dat wil zeggen, dat wij' even
veel mannen verloren als bij een nederlaag,
zooals bijl Colenso of Spionkop. En bijl dit
alles moeten wij nog optellen de 96 officier-
ren en 2777 manschappen, die gedurende de
afgeloopen maand ate invalieden naar huis
werden gestuurd.
En toch wordt ons gezegd, dat de oorlog
uit is, Het naakte feit is, dat ons leger ver
schrikkelijk lijdt door dezen oorlog.
De „Morning Leader" merkt op
De maand October kostte ons 758 man.
Dit is een verschrikkelijk feit, dat wij in het
gezicht moeten zien. E'n de balken gaan eer
der erger dan beter. De verliezen in de twee
de helft van October zijn langzaam, aan
grooter geworden. En de verliezen onder de
officieren altijd) een teeken van ernstige
gevechten zijln zeer zwaar.
Hoe lang zal deze sladitingmiog voortdu
ren Zullen de politici geen poging doen om
tot een schikking met den vijand te komen 1
Laat er ter wille van onze eigen zonen toch
een middel gevonden wo-udon, gezond ver
stand te gebruiken, wat toch hot mensch-
waardigste is.
mot ernst aan kan denken, dat men eens
niet zou trouwen.
13 Malarb 18S9.
Buiben stroomt de regen tegen da ven
sters; droefgeestig klinkt het geluid! der
paardenhoeven, die in het water kletteren,
on het kanaal is nog .troebeler dan te voren.
Do wind huilt en in het oosten rommelt
liet! Klara heeft mij uit Monte Carlo ge
schreven, dat zij im zomêrt'oilat langs het
strand gaat wandelen. D>e gelukkige, zou ik
zeggen wanneer
Wanneer ik .Vergeten kon
Het .bruiloftsdiner was afgeloopen, de gas
ten stonden en zaten in 'het rond en ik sprak
juist met den predikant, toen' mama haar
hand op mijn arm legde. „Harriet! Klara
wilde je nog vaarwel zeggen!"
Ik had volstrekt niet bamerfct, dat Klara
verdwenen was. Ik spoedde mij naar haar
kamer en wilde de deur openen!. Deze was
evenwel gesloten. Ik Hopte ééns .twee
maal maar kreeg geen gehoor-, „Wie is
daar?' 'riep zij eindelijk.
„Ik ben het Harriet!"
Zij draaide den sleutel om en opende de
deur slechts zoover, dab ik er maar nauwe
lijks im kon, en sloot ze toen .weer. Zij om
helsde mij zoo opgewonden', als zij het nog
nooit gedaan had. Ut gevoelde, dab al haar
ledematen beefden .en schokten.
„Klara! Oni 'shemels wil! Wat ie »r ge
beurd
„Ach, Harriot, Harriet! Waarom heb ik
toch niet naar jo geluisterdD Harriet, Har
riet F
Ik was doodelijk verschrikt. Tot op het
laatste oogenbTtk gedurende het diner straal
de zij van geluk en» was zoo vroolijk geweest
China.
Politieke toestand.
Weer eens melden de Engelsche couranten
de meest tegenstrijdige berichten ten opzichte
van de gebeurtenissen in China, zooals trou
wens iedermaal, als er een stilstand is in de
onderhandelingen, wat nergens toe dient dan
om het wantrouwen der politieke kringen
ten opzichte van de houding der Chineesche
rugeering nog te vermeerderen.
Zoo meldt men uit Shanghaï, dat bij een
Keizerlijk edict voorname Mandchoe's benoemd
zijn tot minister van binnenlandsche zaken,
financiën en justitie, en dat die nieuwe raad
gevers reactionnair zijn en dus het hof slechts
zullen raden in een den vreemdelingen vjjan-
digen zin. Men besluit er dadelijk uit, dat
de Chineezen niet van plan zijn zich te onder
werpen aan de eischen der mogendheden en
slechts tjjd zoeken te winnen om zich te
kunnen reorganiseeren en in betere condities
den oorlog voort te zetten.
Veel van dit alles schijnt ons fantasie toe.
Dat de nieuwe raadgevers reactionnair zijn,
is mogelijk, maar dat bewyst nog niet, dat
zij tegen de vreemdelingen zullen intrigeeren.
De laatste gebeurtenissen hebben de Chi
neesche reactionnairen er toch wel toe moe
ten brengen om ernstig na te denken over
de gevaren, die er aan verbonden zyn om
zich legen de vreemdelingen te verzetten en
prins Tuan zelf zal wel niet meer er aan
denken om nde vreemde duivels in zee te
dringen."
De Chineesche conservatieven moeten nu
nergens aan denken dan om de dynastie te
redden, die nog meer door bewegingen als
die in het Zuiden dan door de vreemdelingen
bedreigd wordt en om dat doei te bereiken,
^moeten zij zooveel mogelijk trachten zich te
verstaan met de mogendheden, wier gezanten
nu uit deze gelegenheid de zekerheid moeten
krijgen, dat voorvallen als de tegenwoordige
in de naaste toekomst niet kunnen geschieden
De Duitsche berichten schijnen ons geloof
waardiger toe. Zjj melden ons dat de Keizer
nu binnen korten tijd te Peking zal terug-
keeren, wat de gang van zaken zeer zeker
veel makkelijker zou maken, zooals wij reeds
uiteengezet hebben. De Keizerin-Weduwe
zou te Si-Ngan-Fou blijven met alle perso
nen, die min of meer in de agitatie dpr
Boksers betrokken zijn de Chineesche gezant
te Parijs heeft trouwens aan den Keizer ge
seind, dat diens terugkeer naar Peking zeer
noodig is; wat prins Tuan betreft, hij zou
als Boedhistisch priester verkleed naar Mon
golië gevlucht zijn en men zou in Chineesche
kringen hopen, dat hij zelf alle moeielijkheden,
die ontstaan kunnen omtrent de hem toe te
dienen straf, zou voorkomen, door zich van
het leven te berooven.
Volgens een telegram uit Shanghai heeft
een keizerlijk edict de gouverneurs van Han
kow en Nankin als plenipotentiarissen toege
voegd aan Li-Huog-Chang en prins Ching,
Van het oorlogsterrein.
het volgende telegram is te Berlijn ont
vangen van veldmaarschalk Waldersee uit
Peking dd, 1 Nov.
sn nu die ontgoocheling. Ik had het haar
afgeraden', toen het nog niet te laat was. Nu
kon ik haan slechte geruststellen baai-
kussen leugen alles leugenIk troostte
haar, alles zou wel terecht komen, zij was
zenuwachtig wij zouden elkander spoedig
weerzien en wat men verder voor banale
troostgronden kan aanvoeren, terwijl men
voelt, dat iemands hart zon kunnen breken
van weemoed en medelijden.
De knop der deur werd omgedraaid. Zij
klemde zidh vast in mijn armen.
Wederom werd de knop bewogen.
„Wie is daar?" riep ik, ofschoon ik het
wel wist.
„Ds ben het," riep Siegfried op gedemp-
tem toon. „Het rijtuig is voor. Het is hoog
tijd. Ben je nog niet Haar?"
Klara keek strak naar de deur, met een
uitdrukking van waanzinnigen afschuw
Ik hield den sleutel in de hand, maar zij
greep mijn hand stevig vast.
„Doe niet openzei de izdjl heesdh. „Ga
niet heen! Jij' hebt mij altijd liefgehad
ik ben dikwijls ondankbaar gewteat' ik
smeek je laat mij niet met hem al
leen
„Het moet, Klara! Het moet! Nu is het
toch te laat'!"
Zij rioblte zich, op en streek zuchtend over
haar voorhoofd. Siegfried 'klopte ongeduldig.
„'Dadelijk, dadelijk," riep ik. „Klara is
nog nieit gereed'. Wacht maair even!"
Op eene stond Klara bijl het venster Zij
had het opengerukt, en ik 'begreep, wat zij
wilde. Ik sprong haar in den weg en beproef
de haai* op -zijde te dringen. Zwijgend hiel
den wij elkander omvat en worstelden met
elkander. Maar zij ia zooveel grooter en ster
ker idan ik. Wanneer de wanhoop mij op
Na de bezetting van Itschau door de co
lonne Normann rukten het tweede bataljon
van net tweede regiment en de Engelsche
sappeurs onder majoor Förster, begeleid door
generaal Von Gayl en den vleugeladjudant
von Böhn, op Tseking-koean aan en slieten
29 October bij den Grooten Muur op tegen
stand. De poort werd na een heftigen strijd
stormenderhand genomen en vjjf stukken ge
schut veroverd.
De vijand, die ongeveer 1000 man sterk
was, had 50 dooden. Majoor Förster en zes
man gesneuveld. De houding der troepen was
uitmuntend. De Duitsche vlag wappert nu
op den Chineeschen muur.
Een duizendtal Boksers of deserteurs van
het Keizerlijk leger bedreigen Tsing-Tsang-
Fou aan het Groote Kanaal ten Noord-Oosten
van Shanghaï.
Gemengde Sleiiedecllngen.
Volgens de „Daily Chronicle" heeft de Eh-
gelsche gezant teParijs geprotesteerd tegen
den toestand waarin de Engelsche kooplie
den in Fransch Congo verkeeren, en de b-
leedigmgen waarvan zij het voorwerp zijn.
President Loulbet is te Lyon, waar hij het
standbeeld van Sadi Camot onthullen
moest, geestdriftig toegejuicht- Waidedk-
Rousseau, de premier, sprak bij de onthul
ling een rede uit. Bij het banket op het stad
hui» werd door den President een telegram
van, den özaar voorgelezen, waarin deze her
innerd» aan de belangrijke diensten door
Carnot aan Frankrijk bewezen, en zijn ijve
rige medewerking aan het groote werk der
toenadering van de beide bevriende en ver
bonden landen met eeru werkelijk vredelle-
vend doel'. De Gzaar zeide, in gedachten
aanwezig te zijn bij' de plechtigheid <cler ont
hulling van het monument.
Het telegram werd met een langdurig ap
plaus begroet.
President Loulbet zeide, dat Frankrijk den
Keizer van Rusland dankbaar ie, op dezen
dag dergelijke gevoelens te hebben uitge
drukt.
Een officieuss mededeeling maakt bekend
dat de eenige Carlistisdbe bende, ongeveer
een honderdtal sterk, achtervolgd en uiteen
gejaagd is- de geheel» beweging heeft ten
slotte fiasco gemaakt. Men gelooft dat het
noodige geld door Elngeland verschaft was.
Door de „Gazzetta di Venezia" geïnter
viewd, verklaarde don Carlos dat de tegen
woordige Cariisti'sche beweging in strijd is
met zijn instructiën.
Te Pirskow heeft een botsing plaats gehad
tnisschen troepen en gewapend© boeren. Drie
officieren en versdheidem soldaten zijn. ge
wond van de boeren werd er één gedood en
2 gewond. Het dorp is door de militairen
bezet.
De verandering in het ministerie-Steen,
dat reeds zoo lang aam de orde Van den dag
was in Noorwegen, zal urn eindelijk verwe
zenlijkt worden .De ministers Holst Nyson,
Thielesen en Löchen hebben namelijk den
dat oogenbdik geen kracht had gegeven, die
ik anders niet bezat wie weet, wat er
gebeurd zou zijin
En toen stiet ik haar terug. Zij tuimelde
en ik sloot het venster. Vastberaden z .e
ik: „Ik zweer, dat je er niet alleen uit zult
springen slechte met' mij .tezamen 1"
Zij was als geknakt op de sofa neergeval
len en ademde zwaar. Zijl wenkte mij de
deur te openen. Ik aarzelde, omdat- zij er
zeer ontdaan uitzag.
„Kom eerst wat tot jezelf," fluisterde ik.
Zij glimlachte pijnlijk en wenkte nog
eens.
Achteruit, om haar niet uit heb oog te
verliezen, bereikte ik de deur- Eh toen trad
Siegfried binnen zoo onbeduidend met
dat ombeteekenend, afgeleefd gelaat, en nn
haar man haar heer! Ik he'b de handen
voor mijn mond gedrukt, om niet in -„ranen
uit te barsten.
Dadelijk daarna, kwamen mijn ouders, om
Klara vaarwel te zeggen. Mama wïsokte een
paar tranen af. Papa, die er zeer verhit uit
zag, trad op Klara toe, die nog altijd onbe
weeglijk op de sofa. zat en naan haar beide
handen in de zijne. Werktuigelijk liet zij
zich door hem in de hoogte richten.
„Lief Id'nd," zeide hij!, „je gaat nu jo
ouderlijk huis verlaten, dat altijd een liefe
lijk tehuis voor je
Hij bleef steken.
Klara had zi'oh van hem losgerukt en
iwierp hem een langen vedlzeggemden bhk
itoe. Toen greep ziji haar hoed, dien) zij op
zette. „Harriet, wil "je mijn voile even vast
strikken? Vaarwel, lieve maum Vaar
wel, Harriet, nu geen afscheidsscènes, als 't
je belieft!"
(Wordt vervolgd