54"* Jaargang. li Een Daad Ta» aan tlei Toll Dinsdag 6 November 1900. No. 10389. De strijd om geluk. Fr. Ken nisgev i n g. i mis® srfl, s£i BUITEJYLAM). Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Pr^s per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 1.25. Franco per post 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en V1 a a rjd i n g e n 10 cent. t Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aangiet bureau bezorgd zijn- Bureau i Botcrstraat ©g. COl RAI IT. -Prjjs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier van zjjn gratis aan het Bureau te hekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Mei'mm ademt•tenfiSm opgenomen tot den prjjs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intcrc. Telefoon Mo. 133. JJURQESlEESTEIt EN WETHOUDERS van Schiedam, brengen ter kennis van de ingezetenen, dat het kohier no. 2 en no. 3 der plaatselijke directe belasting naar het inkomen, dienstjaar 1900/1, den 23 October 1900, door den gemeenteraad vastgesteld en den 29 October daaraanvol gende door heeren gedeputeerde staten dezer provincie goedgekeurd, aan den ontvanger der 'gemeente ter invordeiing is uitgereikt en in 'afschrift gedurende vijf maanden, te rekenen van heden, op de secretarie der gemeente vooi een ieder ter lezing is nedergelegd. Wordende voorts een ieder aangemaand zijnen sanslag op de bepaalde termijnen te voldoen, op straffe van vervolging volgens de wet. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 5 November 1900. Burgemeester en Wethouders voornoemd, VERSTEEG. De Secretaris G. J. BISSCHOP. aar >ke bie llai vol In de Nieuwe Groninger Courant" vin den wij een artikel onder den titel vEen daad van een klein volk", waarin gezegd wordt, dat het Nederlandsche volk de lessen van den Zuid-Afrikaansehen oorlog thans in practyk moet brengen. Niet langer, zoo wordt betoogd, behoort het Nederlandsche volk zich in slaap te laten wiegen door de theorie, dat de eene groote mogendheid tegenover de andere de onaf hankelijkheid van ons land zal handhaven. Nu overal de realistische politiek de over hand krygt, behoort ook het Nederlandsche volk de vraag onder de oogen te zien Hoe handhaven wij onze onafhankelijkheid Niet door te vertrouwen op de afgunst of de goedigheid van de groote mogendheden, die steeds scherper tegenover elkaar staan, die steeds meer gedwongen worden zich zelf voor den komenden strijd om de wereld- suprematie zoo sterk mogelijk te maken. Ook niet door eigen geringe kracht. Wjj moeten, zoo betoogt het blad, aan sluiting zoeken, niet bij een grootere, die ons in zijn omarming zou dooddrukken, maar bij even groote volkeren. Dat zijn geen concurrenten, die hebben volkomen identieke belangen, Zoo'n samen werking die al zoo vaak o.a. door Bjorn- son en tijdens de Haagsche Conferentie ter sprake is gebracht zou de zaak van de twakkeren, de zaak van het recht dus, sterk maken. Zij zou in het klein en over langen tijd kunnen zijn, wat de Tsaar in het groot tusschen concurrenten met offensieve neigingen en in een kort tijdsbestek niet heeft kunnen bereiken. Het blad meent dat de weg deze zou moeten zijn DOOK PAUL ROBRAN. 27) Ja, mijn troteoh eigen ï'k Sedert twee maanden volg ik als een ge trouwe schaduw in meulbclmagazajinem, of bij Hereon, zorg ik voor het uiteet of speel den gedienstigen geeet bij het verloofde paar. Dat is uu juist niet -de igesohdkte tij(d) om aan zichzelf te denken Sj hebben een groot huis in de Alsem- straat geSmutd. Kiara's geld is juist voldoen ds voor haar persoonlijk uitzet. Siegfried bat 't huis in. orde maken. Niets is fabrieks- werün Siegfried' weot hoezeer lüji er mij mede 2>®rt, wanneer hijj tot mijl zegt„Wij- heb ben het en- immers voor -Over 't algemeen kan iik hot tamelijk goed ■tem vinden. Omdat Mji Klara zoo innig "«beeft, kan ilk mijl altijd' weder met hem verzoenen. Grootma en mama vinden alles goed, wat lrij doet en zegt, en zangen in te- Pttwoordiigheid van Klara. voortdurend lof- öWeren. Ook papa is seecr met hem ingemo- ®*®- „Majn schoonzoon, do beer Siegfried ■uieada®,'* gaat hem nu heel gemakkelijk lippen. In 't! 'begin bleef hij! onwillo- «öng altijd steken. aoo g06® oogenlblik tob rust ge- «offien «n zullen dit ook niet komen tob na ioft. De familie Broszlau heeft een ®«ngto kennissen, on. dezen zoowel als de °azea geven nu voortdurend verlovinigsdi- t®ï8 mot aandoenlijke toosten eni champag- f|./j^b-verlodfdd paar zit steedis naast ©1- Een commissie van zeer deskundigen onder zoekt de uitvoerbaarheid van het plan, onder zoekt vooral met welke staten zou moeten worden samengewerkt en of men naar een entente of naar een bepaald defensief verbond zou moeten streven. Staat vast, dat de plannen levensvatbaar heid hebben, dan richte men een groote Nederlandsche vereeniging op voor de propa ganda en tot het vestigen van een volks overtuiging. Deze vereeniging stelt zich in verbinding met dergelijke vereenigngen in de betrokken staten en tracht naar toenadering en naar de vestiging dier overtuiging. Is dit doel na heel wat jaren bereikt, dan kan overwogen worden of de tijd gekomen is, dat de regeeringen officieel in de zaak gekend worden. De sNieuwe Groninger Courant" laat het intusschen niet bij de ontvouwing van dit plan. Eet blad verzoekt die Nederlanders, wier ernstige overtuiging het is, dat in deze richting iets gedaan moet worden, hun naam kaartje met letter Z, aan het bureau van dit blad te zenden. Algemeen overzicht. SCHIEDAM, 5 Nov, 1900. Zuld-Afriha. Yam het oorlogsterrein. „Laten wij ons een beetje beter gedragen voor de oogen van Europa." Ziedaar in korte woorden bet telegram, dab lord Roberts ge zonden heeft om de Londensche burgerij aan to raden, de Engelsche detachementen niet zoo te ontvangen als zij heb de C. I. V. ge daan heeft. Men had de intocht aan Roberts geseind, met het verzoek om zijn invloed aan t® wenden, opdat zulk» dingen in. Londen niet meer gebeuren zouden. En de maar schalk komt Uissebenbeiden, daanbij 'blijk: ge vende, dab hij niet veel vertrouwen stelt in de matigheid zijner soldaten, en de Tommyb zullen nu hun glas whisky niet. krijgen, want „de wereld ziet toe?'. Een eervolle en wettige voorzorg van den kant van den Engelschen opperbevelhebber, maar wat hiji er aan toe voegt, is minder prijzenswaardig. Hij is over tuigd dat de wereld „met bewondering het groote werk volgt, dat door de soldaten van de Koningin voor hun Souvereine en hun vaderland voltooid ie". (Men begrijpt, dat Roberts, toen h'j dit telegrafeerde, niet wist waar De Wet was, nog minder in staat was hem te pakken.) Nu heeft -de wereld geen enkel oogenJblik de persoonlijke dapperheid van een E'ngelsoh soldaat in twijfel getrok ken, noch zijn toewijding aan heb vader land maar de wereld heelt wel heb werk, waarvan de Engelsche soldaat het werktuig geweest is, infaam genoemd en koestert den vurigen wertsch, dat dit werk volstrekt nog niet voltooid nooit tot een einde zal komen. Een Engelödb. bericht uit den OranjoVrijl- staat meldt, dab Venterdburg verwoest is. Door .vie zegt heb telegram niet Lord Robarts meldt dat Kitchener na een kander, vóór, na en gedurende 'b diner. Dat moet al wel moeilijk uit te houden, zijn, wanneer men elkander liefheeft! Klara is toch een groot actrice. Den len Maart wordt de bruiloft gevierd. Klara iwilde geen grooten 'bruidstoet en Siegfried drong daar voortdurend op aan. Papa wilde, dat de trouwplechtigheid inden Dom izou plaats hebben, waar hijiaelf ge trouwd is, maar Klara stond er op, dab het huwelijk thuis zou worden ingezegend, en nu kan zij in alles haar wil weder doorzet ten. Nu is zij weder de lieveling het goede kind, waar de ouders veel vreugde van bele ven! Zijl is het middelpunt, waar alles zidh omheen beweegt; zij' behoeft slechts een wenech te uiten:, en dadelijk wordt hiji ver vuld. Fritz Wolf heeft, niettegenstaande het •blauwtje, dat hij gel'oopen heeft, rijd bezoe ken niet gestaakt. Zou hij een. wenk „van hooger hand" onbvangen hebben Ik geloof het wel. Van 'hofmakerij bemerk ik evenwel nietshij spreekt met mij als met ieder, an der; eer is hij nog iets teragli oud onder- Toch gevoel aki dat het nog juist zoo is als vroeger en merk heb zeer goed aan mijn ouders, hoe zij op mijn1 langverwacht ja woord wachten. Menigmaal ben ik erg onstandvastig. Het is grappig, hoe men iemand met geheel an dere oogen aanziet, die met je trouwen, wil Er zijn oogenlblikken, waarin ik Benno ver geet en mij er een voorstelling van maak, hoe heb zal izijp, wanneer ik mevrouw Wolf ben. Maar dat zijn slechts oogenlblikken en naderhand, ladh ilk mijzelf uit. Bet is afsdhuiwelijüd Men wordt zoo op heb huwelijk afgericht, dat men er volstrekt niet nachtelijke marsch het laager van Schoeman verrast zou hebben. Hier raken wij nu ge heel en al de Muts kwijt. Schoeman is als parlementair van Roberts naar Botha ge gaan. En nu heeft, hij een kommando? „Es ist im Telegramm haszlich' eingeri.dh.tet." Ale tegenhanger- van de wreedheid der Engelschen diene het volgende bericht uit Kaapstad „De Boeren zijn. 31 October op 8 mijlen afstands van Vrijburg binnengedrongen in een Engelsche hoeve. Zij hebben een veertig tal brooden medegenomen, daarna,, verno men hebbende dat de Boer en zijn. dochter ziek waren, hebben zij, verklaard, de hoeve niet te zullen afbranden. Zij rijp. vervolgens afgetrokken, zonder zelfs de levensmiddelen of het vee mede te nemen." De Engelsohen kunnen hiervan wel wat overnemen. De Pers. De „Star" publiceert de volgende verlie- zenlijet. Honderden malen is ons reeds verteld, dab de oorlog uit ie, maar ondanks dat, ster ven onze dappere soldaten bijl tientallen. Ge durende de maand October zijn 15 officieren en 152 manschappen gesneuveld, 43 officie ren. -en 467 man werden gewond, 3 officieren en 68 man zijn overleden tengevolge van bekomen, wonden, 6 officieren en 85 man werden gevangen genomeneen totaal van 758- Van dit aantal hebben wij aan De Wet niet minder dan 142 te danken, gedurende den aanval op hem door de generaals Bar ton en Nnox gedaan. 32 man stierven ten gevolge van „ongelukken". Buiten deze verliezen in heb veld, verloren wij nog 367 man door mekte., of tweemaal zooveel, als het aantal in den slag gevallen. Indien wiji deze verliezen op het slagveld voegen bij da sterfgevallen door ziekten en ongelukken, dan komen wij, tot het resul taat, dat wij 70 officieren en 1087 man ver loren hebben. Dat wil zeggen, dat wij' even veel mannen verloren als bij een nederlaag, zooals bijl Colenso of Spionkop. En bijl dit alles moeten wij nog optellen de 96 officier- ren en 2777 manschappen, die gedurende de afgeloopen maand ate invalieden naar huis werden gestuurd. En toch wordt ons gezegd, dat de oorlog uit is, Het naakte feit is, dat ons leger ver schrikkelijk lijdt door dezen oorlog. De „Morning Leader" merkt op De maand October kostte ons 758 man. Dit is een verschrikkelijk feit, dat wij in het gezicht moeten zien. E'n de balken gaan eer der erger dan beter. De verliezen in de twee de helft van October zijn langzaam, aan grooter geworden. En de verliezen onder de officieren altijd) een teeken van ernstige gevechten zijln zeer zwaar. Hoe lang zal deze sladitingmiog voortdu ren Zullen de politici geen poging doen om tot een schikking met den vijand te komen 1 Laat er ter wille van onze eigen zonen toch een middel gevonden wo-udon, gezond ver stand te gebruiken, wat toch hot mensch- waardigste is. mot ernst aan kan denken, dat men eens niet zou trouwen. 13 Malarb 18S9. Buiben stroomt de regen tegen da ven sters; droefgeestig klinkt het geluid! der paardenhoeven, die in het water kletteren, on het kanaal is nog .troebeler dan te voren. Do wind huilt en in het oosten rommelt liet! Klara heeft mij uit Monte Carlo ge schreven, dat zij im zomêrt'oilat langs het strand gaat wandelen. D>e gelukkige, zou ik zeggen wanneer Wanneer ik .Vergeten kon Het .bruiloftsdiner was afgeloopen, de gas ten stonden en zaten in 'het rond en ik sprak juist met den predikant, toen' mama haar hand op mijn arm legde. „Harriet! Klara wilde je nog vaarwel zeggen!" Ik had volstrekt niet bamerfct, dat Klara verdwenen was. Ik spoedde mij naar haar kamer en wilde de deur openen!. Deze was evenwel gesloten. Ik Hopte ééns .twee maal maar kreeg geen gehoor-, „Wie is daar?' 'riep zij eindelijk. „Ik ben het Harriet!" Zij draaide den sleutel om en opende de deur slechts zoover, dab ik er maar nauwe lijks im kon, en sloot ze toen .weer. Zij om helsde mij zoo opgewonden', als zij het nog nooit gedaan had. Ut gevoelde, dab al haar ledematen beefden .en schokten. „Klara! Oni 'shemels wil! Wat ie »r ge beurd „Ach, Harriot, Harriet! Waarom heb ik toch niet naar jo geluisterdD Harriet, Har riet F Ik was doodelijk verschrikt. Tot op het laatste oogenbTtk gedurende het diner straal de zij van geluk en» was zoo vroolijk geweest China. Politieke toestand. Weer eens melden de Engelsche couranten de meest tegenstrijdige berichten ten opzichte van de gebeurtenissen in China, zooals trou wens iedermaal, als er een stilstand is in de onderhandelingen, wat nergens toe dient dan om het wantrouwen der politieke kringen ten opzichte van de houding der Chineesche rugeering nog te vermeerderen. Zoo meldt men uit Shanghaï, dat bij een Keizerlijk edict voorname Mandchoe's benoemd zijn tot minister van binnenlandsche zaken, financiën en justitie, en dat die nieuwe raad gevers reactionnair zijn en dus het hof slechts zullen raden in een den vreemdelingen vjjan- digen zin. Men besluit er dadelijk uit, dat de Chineezen niet van plan zijn zich te onder werpen aan de eischen der mogendheden en slechts tjjd zoeken te winnen om zich te kunnen reorganiseeren en in betere condities den oorlog voort te zetten. Veel van dit alles schijnt ons fantasie toe. Dat de nieuwe raadgevers reactionnair zijn, is mogelijk, maar dat bewyst nog niet, dat zij tegen de vreemdelingen zullen intrigeeren. De laatste gebeurtenissen hebben de Chi neesche reactionnairen er toch wel toe moe ten brengen om ernstig na te denken over de gevaren, die er aan verbonden zyn om zich legen de vreemdelingen te verzetten en prins Tuan zelf zal wel niet meer er aan denken om nde vreemde duivels in zee te dringen." De Chineesche conservatieven moeten nu nergens aan denken dan om de dynastie te redden, die nog meer door bewegingen als die in het Zuiden dan door de vreemdelingen bedreigd wordt en om dat doei te bereiken, ^moeten zij zooveel mogelijk trachten zich te verstaan met de mogendheden, wier gezanten nu uit deze gelegenheid de zekerheid moeten krijgen, dat voorvallen als de tegenwoordige in de naaste toekomst niet kunnen geschieden De Duitsche berichten schijnen ons geloof waardiger toe. Zjj melden ons dat de Keizer nu binnen korten tijd te Peking zal terug- keeren, wat de gang van zaken zeer zeker veel makkelijker zou maken, zooals wij reeds uiteengezet hebben. De Keizerin-Weduwe zou te Si-Ngan-Fou blijven met alle perso nen, die min of meer in de agitatie dpr Boksers betrokken zijn de Chineesche gezant te Parijs heeft trouwens aan den Keizer ge seind, dat diens terugkeer naar Peking zeer noodig is; wat prins Tuan betreft, hij zou als Boedhistisch priester verkleed naar Mon golië gevlucht zijn en men zou in Chineesche kringen hopen, dat hij zelf alle moeielijkheden, die ontstaan kunnen omtrent de hem toe te dienen straf, zou voorkomen, door zich van het leven te berooven. Volgens een telegram uit Shanghai heeft een keizerlijk edict de gouverneurs van Han kow en Nankin als plenipotentiarissen toege voegd aan Li-Huog-Chang en prins Ching, Van het oorlogsterrein. het volgende telegram is te Berlijn ont vangen van veldmaarschalk Waldersee uit Peking dd, 1 Nov. sn nu die ontgoocheling. Ik had het haar afgeraden', toen het nog niet te laat was. Nu kon ik haan slechte geruststellen baai- kussen leugen alles leugenIk troostte haar, alles zou wel terecht komen, zij was zenuwachtig wij zouden elkander spoedig weerzien en wat men verder voor banale troostgronden kan aanvoeren, terwijl men voelt, dat iemands hart zon kunnen breken van weemoed en medelijden. De knop der deur werd omgedraaid. Zij klemde zidh vast in mijn armen. Wederom werd de knop bewogen. „Wie is daar?" riep ik, ofschoon ik het wel wist. „Ds ben het," riep Siegfried op gedemp- tem toon. „Het rijtuig is voor. Het is hoog tijd. Ben je nog niet Haar?" Klara keek strak naar de deur, met een uitdrukking van waanzinnigen afschuw Ik hield den sleutel in de hand, maar zij greep mijn hand stevig vast. „Doe niet openzei de izdjl heesdh. „Ga niet heen! Jij' hebt mij altijd liefgehad ik ben dikwijls ondankbaar gewteat' ik smeek je laat mij niet met hem al leen „Het moet, Klara! Het moet! Nu is het toch te laat'!" Zij rioblte zich, op en streek zuchtend over haar voorhoofd. Siegfried 'klopte ongeduldig. „'Dadelijk, dadelijk," riep ik. „Klara is nog nieit gereed'. Wacht maair even!" Op eene stond Klara bijl het venster Zij had het opengerukt, en ik 'begreep, wat zij wilde. Ik sprong haar in den weg en beproef de haai* op -zijde te dringen. Zwijgend hiel den wij elkander omvat en worstelden met elkander. Maar zij ia zooveel grooter en ster ker idan ik. Wanneer de wanhoop mij op Na de bezetting van Itschau door de co lonne Normann rukten het tweede bataljon van net tweede regiment en de Engelsche sappeurs onder majoor Förster, begeleid door generaal Von Gayl en den vleugeladjudant von Böhn, op Tseking-koean aan en slieten 29 October bij den Grooten Muur op tegen stand. De poort werd na een heftigen strijd stormenderhand genomen en vjjf stukken ge schut veroverd. De vijand, die ongeveer 1000 man sterk was, had 50 dooden. Majoor Förster en zes man gesneuveld. De houding der troepen was uitmuntend. De Duitsche vlag wappert nu op den Chineeschen muur. Een duizendtal Boksers of deserteurs van het Keizerlijk leger bedreigen Tsing-Tsang- Fou aan het Groote Kanaal ten Noord-Oosten van Shanghaï. Gemengde Sleiiedecllngen. Volgens de „Daily Chronicle" heeft de Eh- gelsche gezant teParijs geprotesteerd tegen den toestand waarin de Engelsche kooplie den in Fransch Congo verkeeren, en de b- leedigmgen waarvan zij het voorwerp zijn. President Loulbet is te Lyon, waar hij het standbeeld van Sadi Camot onthullen moest, geestdriftig toegejuicht- Waidedk- Rousseau, de premier, sprak bij de onthul ling een rede uit. Bij het banket op het stad hui» werd door den President een telegram van, den özaar voorgelezen, waarin deze her innerd» aan de belangrijke diensten door Carnot aan Frankrijk bewezen, en zijn ijve rige medewerking aan het groote werk der toenadering van de beide bevriende en ver bonden landen met eeru werkelijk vredelle- vend doel'. De Gzaar zeide, in gedachten aanwezig te zijn bij' de plechtigheid <cler ont hulling van het monument. Het telegram werd met een langdurig ap plaus begroet. President Loulbet zeide, dat Frankrijk den Keizer van Rusland dankbaar ie, op dezen dag dergelijke gevoelens te hebben uitge drukt. Een officieuss mededeeling maakt bekend dat de eenige Carlistisdbe bende, ongeveer een honderdtal sterk, achtervolgd en uiteen gejaagd is- de geheel» beweging heeft ten slotte fiasco gemaakt. Men gelooft dat het noodige geld door Elngeland verschaft was. Door de „Gazzetta di Venezia" geïnter viewd, verklaarde don Carlos dat de tegen woordige Cariisti'sche beweging in strijd is met zijn instructiën. Te Pirskow heeft een botsing plaats gehad tnisschen troepen en gewapend© boeren. Drie officieren en versdheidem soldaten zijn. ge wond van de boeren werd er één gedood en 2 gewond. Het dorp is door de militairen bezet. De verandering in het ministerie-Steen, dat reeds zoo lang aam de orde Van den dag was in Noorwegen, zal urn eindelijk verwe zenlijkt worden .De ministers Holst Nyson, Thielesen en Löchen hebben namelijk den dat oogenbdik geen kracht had gegeven, die ik anders niet bezat wie weet, wat er gebeurd zou zijin En toen stiet ik haar terug. Zij tuimelde en ik sloot het venster. Vastberaden z .e ik: „Ik zweer, dat je er niet alleen uit zult springen slechte met' mij .tezamen 1" Zij was als geknakt op de sofa neergeval len en ademde zwaar. Zijl wenkte mij de deur te openen. Ik aarzelde, omdat- zij er zeer ontdaan uitzag. „Kom eerst wat tot jezelf," fluisterde ik. Zij glimlachte pijnlijk en wenkte nog eens. Achteruit, om haar niet uit heb oog te verliezen, bereikte ik de deur- Eh toen trad Siegfried binnen zoo onbeduidend met dat ombeteekenend, afgeleefd gelaat, en nn haar man haar heer! Ik he'b de handen voor mijn mond gedrukt, om niet in -„ranen uit te barsten. Dadelijk daarna, kwamen mijn ouders, om Klara vaarwel te zeggen. Mama wïsokte een paar tranen af. Papa, die er zeer verhit uit zag, trad op Klara toe, die nog altijd onbe weeglijk op de sofa. zat en naan haar beide handen in de zijne. Werktuigelijk liet zij zich door hem in de hoogte richten. „Lief Id'nd," zeide hij!, „je gaat nu jo ouderlijk huis verlaten, dat altijd een liefe lijk tehuis voor je Hij bleef steken. Klara had zi'oh van hem losgerukt en iwierp hem een langen vedlzeggemden bhk itoe. Toen greep ziji haar hoed, dien) zij op zette. „Harriet, wil "je mijn voile even vast strikken? Vaarwel, lieve maum Vaar wel, Harriet, nu geen afscheidsscènes, als 't je belieft!" (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1