54"" Jaargang.
Donderdag 22 November .1900.
No. 10403
De strijd om geluk.
BUITENLAND.
«4
sih edams
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prys per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen 11.4.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaarjdingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
e.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per i-gel. Groote letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
Taneven bier-
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Meimade*rtvsntiëm opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
Algemeen overzicht.
SCHIEDAM, 21 Nov. 1900.
Zuld-Afrika.
Van bot oorlogaterrein.
Hoewel lord Roberts aan den vooravond
van President Kruger's landing de oorlogs
berichten niet kwistig mededeelt, veroorlooft
ons toch een tweetal feiten, die aan de cen
suur ontsnapt zyn, een weinig te oordeeleo
over hetgeen geschiedt.
Maarschalk Roberts, die zich tegen 20
November te Kaapstad aan boord van dé
Canada had moeten inschepen heeft aan
den gemeenteraad dier stad, die hem met
ongeduld verwacht om hem een eeresabel
aan te bieden, geseind, »dat hij den datum
van zijn vertrek nog niet kon vaststellen."
Verder had men aan de gevluchte uitlan-
ders beloofd, dat zy 15 October naar de
mijnen te Johannesburg konden terugkeeren
en het werk hervatten. 15 October echter
verklaarde men dat de guerilla nog niet vol
doende beteugeld was en zij dientengevolge
niet voor 15 of 20 November in Transvaal
konden terugkeeren. En nu is het die datum,
en daar komt sir Alfred Miliner utot zyn
groote spijt" hun de heugelijke tydiug bren
gen, dat zij naar Johannesburg kunnen terug
keeren maar niet voor 1 Januari, daar
ïde weg óf niet vry óf niet veilig is". En men
beeft zooveel vertrouwen in de verwezenlijking
van die lydirig en die halve beloften
dat in de Kaapkolonie en in Natal nieuwe
inschrijvingen geopend zijn voor die uitlanders,
die nu reeds dertien maanden in de grootste
ellende zyn.
Hieruit kunnen wy dan concludeer-en, dat
niettegenstaande de betrekkelijke stilte van
Roberts, de Boeren op alle punten den strijd
bly ven voortzetten en dat de militaire auto
riteiten der Engelschen, hoewel zy steeds
overwinning kraaien, zelfs niet by benade
ring kunnen voorzien, wanneer de bewon
derenswaardige tegenstand der Boeren een
einde zal nemen.
Een telegram van Lord Roberts, van den
18en dezer, meldt:
»Eea kleine Bperenmacht vertoonde zich
16 dezer ten Oosten van Tliaba Nchu en
viel in den omtrek van die plaats eenige
voorposten aan. Een Engelsch officier en
drie man werden gedood, een man gewond
en een gevangen genomen, die later weder
in vryheid werd gesteld.
Later op den dag werd de post b?j Spring-
honnek aangevallen, en de bezetting ge
sommeerd, zich over te geven. De bevel
voerende officier weigerde, en na door
artillerie-vuur bestookt te zijn, trokken de
Boeren terug. Aan Engelsche zyde werden
geen verliezen geleden,
In het Zuidelijk gedeelte van de Oranje
rivier-kolonie zijn de Boeren zeer beweeglijk.
Zg vernielden onlangs herhaaldelijk den
spoorweg en telegraaflijnen nabij Edenburg.
Zy deden in den nacht van den 15en Novem
ber een mislukte poging om op de lyn naar
Kimberley, nabij Brussels, twee duikers in
de lucht te doen vliegen,
Een^ bericht uit Nata! meldt, dat de Boeren
ten Zuiden van Utrecht, een waggon met der
tien manschappen in een hinderlaag lokten. Zy
DOOXt
PAUL ROBRAN.
-41)
April.
Mevrouw Litton is thuds gekomen
Zij stond 's morgens, een dag vroeger dan
'r'j hadden verwacht, plotseling voor ons.
Eerst schrikt© ik bepaald van haar, want zij
aet er heel anders uit, dan i-k mij had voor
gesteld. Zij is niet groot-, slordig gekleed,
heeft verward haar, waarvan men de juiste
kleur niet zou kunnen noemen en kijkt
umand nooit flink in 't gelaat. Zij ziet ver
strooid om zich heen, en luistert altijd maar
half toe, wanneer men haar iets vraagt. Zij
ie nu weer hier, dan daar. Wanneer men
denkt, dat zij achter u staat en haar iets
■vraagt, dan Hinkt 'haar antwoord van uit
een anderen hoek van het atelier.
En wat zij van jnijn werk zei/de
JhLst hetzelfde als miss O'Brien„U
moet nog veel leeren." Maar zij laat mij ten
minste niet van voren afaan beginnen.
'Behalve mis3 O'Brien en ik zijn er nog
dne andere leerlingen. E'en is reeds tamelijk
stuursdh en heel onaangenaam in
öen omgang. Dat is des te grappiger, omdat
zij.den lieven naam Me-iszchen draagt, voor
heb ik haar «venwel „de furie" ge-
oopt. De tweede is een dame, die van haar
jtWan se gescheiden, mevrouw Ostrowo, heel
corpulent en verbazend luidruchtig. Nadat
maakten zich daarna van den waggon meester
doch lieten de manschappen vry. Vier daarvan
werden licht gewond.
Alle inwoners van Lichtenburg, ten getale
van ongeveer vijfhonderd, zyn naar hier ge
komen. De regeering hielp hun aan trans
portmiddelen.
Uit Kroonstad wordt geseind
De Engelschen, die hadden vastgesteld,
dat de Boeren tien mijt van Lindley waren
gelagerd, trokken Woensdagnacht uit om
hen te vervolgeft. Honderd en tachtig Boeren
liepen om zoo te zeggen in een hinder
laag, die voor hen was gelegd. Zy slaagden
er echter allen in om te ontkomen, ofschoou
zy werden achtervolgd.
Generaal De Wet bedreigt alle Boeren,
die zich niet by het commando voegen, met
den dood.
Uit Standerton wordt gemeld, dat uit die
streek de vrouwen, wier mannen op com
mando zyn, het bevel gekregen hebben om
zich gereed Ie maken, teneinde naar Natal
gevoerd te worden. »De Engelsche generaals
rekenen er op, dat deze maatregelen een
uitstekende- en heilzame uitwerking zullen
hebben
Den 12en December vertrekken uit Enge
land naar Zuid-Afrika 2156 officieren en
manschappen als aanvullingstroepen, met 700
paarden.
Het Perskantoor te Dordrecht publiceert
het volgende gedeelte uit den brief van een
Afrifcaansche dame:
„Jongens van 13 jaar gaan met hun vader
op kommando om niet -door de Engelschen
krijgsgevangen te worden gemaakt.
Een dame uit het Wimburgdistrict vertelt
hoe sir Hector Mc Donald tegenover haar
moeder en haar handelde. Hij sprak tot haar
moeder: „Ga je man bij zijn baard hier ka
len en hang hem op om hem te beletten door
te vedh'ten."
Nadat de Engelsdhen allee hadden wegge
nomen en de hoeve verbrand, zeide de gene
raal tot het meisje„Ga nu maar met de
Kaffers wonen, dat wil je immers wel V'
waarop zij antwoordde: „Ja, liever dan te
wonen met de Engelschen., die tegen vrou
wen en huizen vechten.1*
Daar deze vrouwen een beetje geld had
den, behoeften zij niet na-ar het vrouwen
kamp te Bloemfontein te gaan waar oudeen
jonge vrouwen, zonder eenige gerieven, opge
sloten rittenterwijll deze christelijke, be
schaafde Engelschen in haar huizen wonen.
En niettegenstaande al deze ellende, verKLv
ren deize vrouwen dat rij liever alles willen
verduren dan te zien dat haar echtgenooten
en zonen hun wapens nederleglgeiL
Zoodfa een vrouw haar meerling uit
spreekt, wordt zij door de Engelschen krijgs
gevangen gemaakt. Mevrouiw Buijis en de
vrouw van een anderen veld kornet zijn door
de Engelsdhen naar de komman-do's gezon
den om 'hun echtgenooten mede te deden,
dat, indien zij voor een zekeren datum hun
wapenen niet nederleggen, hun huizen in
Heidelberg zullen, worden verbrand en hun
Hoeven verbeurd verklaard."
Schrijfster verhaalt dan verder, hoe bij
een der schermutselingen van De Wet de
Engelschen rijn ambulance buit maakten-
Oom Qhrisjan vond op het slagveld vier ge
rij mij slechts een paar uren kende, vertelde
rij mij ongevraagd haar halve huwelijksle
ven, en dab ik het niet geheel en al te hoo-
ren kreeg, lag slechts aan mij. Zij noemt
'haar gewezen, echtgenoot wanneer zij over
hem spreekt, „den ellendigen leugenaar", en
dit is haar geliefkoosd thema. De derde is
een bedaarde, magere oude jongejuffrouw,
klein en met grijzend haar, een Duitsch-
Amerikaaneohe, evenals mevrouw Litton.
Haar vader is een rijk bierbrouwer in Cin
cinnati, en zij is de eenige van ons, die gold
schijnt te hebben. De anderen beritten ook
niets even'mdn als ik.
Grootmama heeft mij honderd mark per
maand beloofd en ik dacht, dat de bedoe
ling was buiten het lesgeld. 'Nu blijkt mij
evenwel, dat rij mij, alles en alles inbegre
pen, slechts honderd mark wil geven. De he
mel weet, hoe ik daarmede zal rondkomen.
50 lire peneion, 60 lire voor lesgeld, dan
blijft er nog ongeveer 20 lire over, zooals de
koers tegenwoordig staat. Diaair moet ik
mijn middagmaal van betalen en al die hon
derd kleinigheden, die men. noodig heeft,
maar niet rekent! En de uitgaven voor mijn
studie-benoódigdheden en kleedoren? Nu,
voorioapig is mijn garderobe nog tamelijk
goed voorsien en heb ik ook nog iets be
spaand. Maar het zal zijnheel zuinig le
ven! De weelde van de tram te gébruiken
kan ik mij niet veroorloven en ik kan er
volstrekt niet aan denken, den schouwburg
te bezoeken.
Maar daar geef ik niets om. Ik ben nu bij
mevrouw Litton, en zie, wat zij presteert, en
wonde Engelsehen en hun emartiaeten wa
ren zoo hartroerend, dat hij' een zekeren Bos
hof met een witte vlag naar Kroonstad zond
om den Engelschen vriendelijk te verzoeken
hulp to zeilden voor hun menschcn, omdat
hij (De Wet) niets voor hen kon doen, daar
zijln ambulance door de Engelschen was ge
nomen. Hij hoopte dat deze fout sou worden
hersteld.
De troepen zonden De Wet geen antwoord
en Boshof met de witte vlag ging als krijgs
gevangene naar Groenpunt. En dan staan de
Engeledh-e bladen nog wel vol van verraad
door de Boeren met de witte vlag gepleegd 1
De Aifrikaansehe besluit haar schrijven al
dus „Gij zegt dat gij allen moed verloren
hebt, wij niet. Ik denk altijd aan hetgeen
mijn broer gezegd heeft: „Die Bóeren is nog
te banja, soo's had min genoeg is zal die Heer
ver hul uitkomst gè I"
De Republieken en Europa.
De gemeenteraad van Chartres heeft een
parig besloten het vo-lgende adres aan te bie
den aan president Kruger
„De burgemeester en de gemeenteraad in
buitengewone zitting vereenigd en vol be
wondering voor de dapperheid, de niet te
onderdrukken energie en de grootse rie edel
moedigheid van de Boeien, strijdende voor
de onafha ntoe 1 ijlkfliei.dgrijpen het oogenblik,
dat president Kruger de gast van de Fran-
sclie republiek is, aan, om hem de verzeke
ring te geven van hun eerbiedige sympathie
en van hun vurigste wenschen voor de toe
komst der Zuid-Afrikaansehe Republieken."
Van zijn kant heeft ook de gemeenteraald
van Orleans in zijn ritting van gisteravond
een adres gezonden om President Kruger
zijn sympathie te betuigen.
China.
De Ohineesche quaestie in
den Rijksdag en in de
Fransche Kamer.
In de gisteren gehouden zitting van den
Ryksdag deelde de rijkskanselier Von Bülow
mede, waarom graaf Holienlolie den Rijks
dag niet had bijeengeroepen. Hij las 't
artikel voor uit de sFreissinger Zeitung"
van den 4en Juli, waarin het nut van een
eventueele byeenroeping als twijfelachtig
werd voorgesteld.
Graaf Von Bülow verklaarde, dat hy zelf
de ernstige redenen voor een byeenroeping
gevoeld had; toen hij echter het artikel in
de ïFreissinger" gelezen had, was hy tot
een andere meening gekomen.
Hjj zou in dergelyke gevallen, na de thans
opgedane ervaringen, anders handelen. Wat
betreft de overname van het opperbevel,
verklaarde de rykskanselier, dat Duitschland
langs officieelen weg hiertoe werd aangezocht.
Hij zeide verder, dat hy hierover niet
meer zeggen kon. Er was hier sprake van
onderhandelingen tusschen souverein en
souverein. De heer Von Bülow zeide verder,
de missies verdedigend, dat liet de plicht
van Duitschlaud was, in het Oosten, zoowel
als in China, 't beschermheerschap uit te
oefenen over de Duitsch-katholieke zendings
genootschappen en deze te beschermen.
Hongkong was ook niet dadelijk de glans
rijke, waardevolle haven vaa heden geweest
evenzoo zou Kiautschau zich meer en meer
ontwikkelen.
wanneer uk nu mots leer, ligt het alleen aan
mij.
Mei.
Wat een overvloed, van bloemen en. plan
ten Aan de Riviera bloeiden de rozen even
eens, maai' weelderig tierden rij slechts langs
3e smalle kuststrook en daarachter strekte
de woestenij zich uit. Hier groeien de rozen
o-ver de muren heen, en vanaf de heuvels
ziet men naar alle kanton in een ziee van
groen. Auhter de tuinhekken prijken witte
Leliën, en heerlijke klimrozen slingeren ricli
om de cypressen heen, tot zelfs boven den
top uit.
Overdag is liet ondragelijk warm. Men
zegt, dat het 'e avonds heerlijk koel is, waar
ik evenwel niet over oordeelen kan, omdat
ik zooveel onaangename ontmoetingen heb
gehad, dat ik dan onmogelijk uit kan gaan.
Zoolang het liaht is, gaat het wel. Wanneer
•ik door den sdhemer word overvallen, spoed
ik mij naar huis, zonder rechts of links te
zien. Toen ik onlangs in het atelier hierover
klaagde beweerde juffrouw Meiszalien imper
tinent, dat het aan de dames lag, wanneer
men haar lastig valt, zij kon overdag of
's nachts op elk uur op straat komen, zon
der dat iemand haar aansprak! „Well!"
zeide miss O'Brien, „wacht u nog dertig
jaar, juffrouw von Düliren, dan zal u dat
ook kunnen I" Allen lachten en de „furie'
werd donkerrood van woede .Zij- was even
wel zoo verstandig te zwijgen, want rij mist
den moed den strijd aan te binden met de
scherpe tong van miss O'Brien, sedert zij' tot
Wat de rede van den Keizer betreft,ver-
klaarde graaf Von Bülow, de geheele moreele
verantwoording op zich te nemen, die ook
door de groote meerderheid der natiën niet
zal zyn misverstaan,
In Bremerbavea heeft de Keizer als soldaat
tot de soldaten gesproken. (Bravo rechts). De
lieden moesten weten, met wien zy te doen
hadden. »Mij is mijn pink", ging Von Bülow
voort, meer waard, dan de geheele Boxer
bende. De wereldpolitiek beteekent niet
inmenging in quaesties, die ons niets aan
gaan, maar wy willen gelijkstaan met andere
mogendheden.
De natie zal zich haar recht niet op een
verstandige, bezonnen wereldpolitiek en op
de haar toekomende positie onder de we
reldmachten laten verkorten."
In de Fransche kamer was gisteren de
begrooling van buitenlandsche zaken aan de
orde. Daarbij is de Ohineesche quaestie ook
natuurlijk weer ter sprake gekomen.
Minister Delcassé herinnerde er aan, dat
hy den 7en Juli verzocht, dat men hem de
vrjje hand liet betreffende de geldmiddelen.
De regeermg maakte er gebruik van, werkte
op militair en diplomatiek terrein mede met
de andere mogendheden en hield <i t op u
verzekeren, dat zij geen oorlog voerde met
China, doch slechts haar onderdanen te hulp
snelde. Delcassé herinnerde aan de voorwaar
den, waarop de Franschen uit Yoen-Nan te-'
rugkeerden. De Kamer kon er van verzekerd
zyn, dat de voldoening op dit punt volledig
zou zyn.
liet mislukken van de poging tot ontzet
van Peking was een ramp geweest. Men
moest zoo handelen, dat men zekerheid had
te zullen slagen en door tijd te winnen het
ontzettingscorps hielp.
De minister prees de verdediging van de
legaties. Hij gaf zyn meening omtient de
politiek der mogendheden in China.
Deze konden niet onderhandelen, dan met
een regeering die de volle macht en autori
teit had.
In tegenstelling met de feiten, door den
heer Sembat medegedeeld, hield hij een
lofrede op de Fransche troepen. Wat het
diplomatieke gedeelte der werkzaamheden
der mogendheden betrof, deze konden niet
ten einde worden gebracht, tenzij op voor
waarde, dat de mogendheden onderling geen
paiticuliere voordeelen wenschten te behalen.
nDe souverein van Rusland, wiens edele
denkbeelden men kent, heeft zich by deze
politiek aangesloten." (Applaus).
Hij verdedigde de eischeu, die aan China zyn
gesteld. De uitbreiding van den handel met
China moest worden aangevuld door de hand
having van de territoriale integriteit van
China.
De regeering wilde een eind maken aan
de opofferingen, maar niet, dan nadat vol
doening zou zijn verkregenzy had behoefte
aan het vertrouwen van de Kamer.
demengde üffededecllngen.
De correspondent van de „Daily Mail" te
Rome seint dat Chamberlain, gisteren door
den konig Van Italië ontvangen is. Het on
derbond duurde slechts enkele minuten,
maar vooraf had Chamberlain een lang ge
sprek gevoerd met den Italiaansclxen minis
ter van binneniandsehe zaken.
haar nadeel daarmede kennis heeft gemaakt.
Miss O'Brien blijft altijld droog-ikomisdh en
kalm, terwijl de andere dadelijk opstuift,
maar de Iersche heeft de ladlierg op haar
rijfde, omdat rij den spijker altijd op den
kop treft.
(Dat ik niet uit kan gaan, laat mij tame
lijk onverschillig, alleen vind ik het niet
prettig, de frisscho avondlucht te moeten
missen. Donna Carolina gaf mij den welge-
meenden raad op do binnenplaats te gaan
ritten. „Daar is altijd versche lucht," zegt
zij. Ja, maar wat voor iu-chtHet riekt er
naar uien en olie, zoodat men als 't ware
heimwee naar de zuivere Alpenlueht krijgt.
Dikwijls dringt een flauwe getir van kam
perfoelie tot mij door en doet dese welbeken
de geur mijn gedachten naar huis dwalen.
Het Boet mij leed, dat ik zoo weinig hoor
van allen, die mij toch het dierbaarst zijin.
Het schijnt bijna, alsof rij mij geheel verge
ten zijn.
Ik heb vurig naar eenzaamheid verlangd
nu gevoel ik mij ook zoo verlaten. Maar
uit de eenzaamheid zijn alle groote kunste
naars verrezen en ik wil een groote kun
stenares- worden!
Zal ik het worden? Mevrouw Litton heeft
mij nog geen enkel woord van. lof toege
voegd, en zij verbetert alles wat ik doe.
De zon brandt op de straten. Langzaam ga
ik voorwaarts in de schaduw der huizen. In
den zomer begrijpt men eeiet de hoekig©
Het agentschap van Reuter verneemt uit
een diplomatieke bron, dat naar aanleiding
van den srteun van DuitsdhlanÜ aan den
eiscb van België, om grondgebied te verkrij
gen aan den linkeroever der Pei-Ho, de ko
ning van België, als souverein van den Oon-
gostaat, er in toestemt de grens ten voordec-
le van Duitschland te veranderen, nabij het
Kivoe-meer, tusschen het Duitseh Oost-Afri-
kaansdi grondgebied en den Belgischen Con
gest a at. Men verwacht, dat de grensregeling
aldus definitief wordt geregeld.
De zaak Henri-Rcinadh is o-pnieuw op de
rol van het assizenhof der Seine ingeschre
ven voor 5 December.
Met groote spannig wordt de opening van
de Spaansche Cortes, die heden plaats heeft,
te Madrid tegemoet gezien. Sensationeel e
debatten worden verwacht. De Cortes is sa
mengesteld als volgt223 conservatieven, 86
liberalen, 33 aanhangers van Gamazo, 14
aanhangers van den hertog van Tetuan, 6
aanhangers van Romero Robledo, 14 repu
blikeinen, 2 Carlisten, 1 ultramontaan en 8
wildon. Do oppositie telt 166 leden. Beden
kelijk voor de regeering is, dat de conserva
tieven het niet eens rijn.
Een Catalaansciie deputatie is naar Mar
seille vertrokken, ten einde President Kru
ger een adres te overhandigen, waarin leven
dig geprotesteerd wordt legen ESngeland's
handelwijze. De onderteekenaars gelooven,
overeenkomst te zien tussdhen den toestand
in Catalonië en dien, waarin zich Transvaal
bevindt.
Door de Italiaansdhe- regeering wordt voor
gesteld, 2 milhoen lire als jaargeld voor ko
ningin Margaretha, weduwe- van koning
Humbert, uit te trekken. Men verzekert,
dat de Koning, ten einde de schatkist niet
te drukken, rijn civiele lijst met een derge
lijke som zal verminderen.
De Jong-Turksche partij dreigt het de re
geering van den Sultan lastig te maken.
In een manifest uit Genève aan de gezan
ten te Constantinopel gericht, dreigt de par
tij daadwerkelijk op te treden, wanneer men
niet ophoudt met de Jong-Turken te vervol
gen en aan liet tegenwoordige régime geen
einde wordt gemaakt.
Volgens een telegram uit Kopenhagen aan
de „Daily Mail", verwacht men een crisis in
de ziekte van den Czaar tegen het einde van
do week. De buitengewone zwakte van het
liart bij den zieke baart groote zorg.
's Keizere toestand was eergisteren bevre
digend. Zijme Majesteit sliep eerst rustig,
di-oh later werd zijn slaap onrustig. In den
viotgen morgen was rijn toestand tamelijk
bevredigend.
Naar 't heet wordt het Amerikaansdie
oorlogsschip Kentucky, dat eerst den sul
tan van Marokko tot rode zou brengen, nu
naar Smyrna gezonden, in de hoop dat de
andere Sultan zich door dat machtsvertoon
zou laten overhalen, de regeering te "Was
hington de schadeloosstelling te betalen, -wel
ke de-ze nog altijd eischt voor de schade, vijf
jaar geleden aan eigendommen van Am-eri-
kaansche zendelingen toegebracht. Hot be
drag van de schadeloosstelling is nauwelijks
de moeite waard: 1,200,000.
bouwtrant der Italiaansehe steden, daar de
(hitte in de nauwe straten niet kan doordrin
gen. Maar om thuis te komen, moet ik over
de Pont© di Trinita en daar is het altijd
ontzettend warm. -Mijn eenig toevluchtsoord
zijn nu do koele kerken, waarin ik dikwijls
urenlang rit te Idroomen. Donna Carolina
lacht mij uit. Het moet nu nog volstrekt
niet warm zijn. Hoe zal ik het «dan in Au
gustus maken
Misschien ligt het ook aan 'het slechte
voedsel, dat ik mij zoo ellendig gevoel Zoo
lang mijn kas het kon volhouden, heb ik in
een pensio-n in de Lungarno 't middagmaal
gebruikt. Toen waren die 2.50 lire mij ©ven
wel te duur en liet ik mij in -een Duifcsche
Birreria een maaltijd, gereed, maken. En LU
heb ik het ook sedert veertien dagen buiten
dezen moeten stellen. Bodh bet gaat niet
langer. Hoe ongaarne ik het doe, zal ik to oh
wel aan ,papa moeten schrijven.
Dit leven komt mij steeds weder als een
maskerade voor en ik vind het bepaald grap
pig. .Bovendien ben ik hijgeloovigde groot
ste genieën bleken steeds diegenen te zijn,
die gedurende hun studie hébben ondervon
den. wat honger is. Misschien helpt een
beetje honger mij ook wel. Zooveel te spoe
diger moet het gaan, dat ik zelfstandig
word
(Wordt vervolgd.)
