BEÏNENLAJÖ).
„Do geheel© wereld ziet met verontwaardi
ging al het kwaad dat u Wordt aangedaan
en juicht over uw heldhaf t ige-u tegenstand,
maar er zijn grenzen, die ook het onrecht
niet kan overschrijden. Wij hebben dan ook,
ondanks den schijn, een hardnekkig vertrou
wen op de eintidijke zegepraal der twee re
publieken. Al worden ook nu nog de regee
ringen door overmaat van voorzichtigheid
of rut egoïstische beweegredenen weerhouden
en al zouden zij niets willen doen om een
eind te maken aan het bloedvergieten, dan
nog meenen wij dat er geen reden is om te
wanhopen. De loop der dingen is zichtbaar
met u. De Kaapkolonie, waarvan Transvaal
en de Vrijstaat de meest levenskrachtige uit
spruitsels zijn, werd oorspronkelijk gesticht
door Holland, welks fier devies luidt: „Je
Maintiendrai" en door Frankrijk.
„De. onuitputtelijke geestkracht van het
Boerenvolk doet zien tot welk een hoogte
liet wordt bezield door den gect van beide
rassen in het volhardend stand houden naaT
het voorbeci'd van de groote republiek der
VereenigJe Staten, die in de vorige eeuw-
voor haar onafhankelijkheid worstelde. Geef
der eeuwige gerechtigheid den tijd" om haar
werk te doen, zij zal u niet in den steek la
ten.
„Ik eindig met de kreten die gij door ge
heel Frankrijk zult hooren, waar gij ook
•komt
„Leve president Krugor
„Leve de Boeren
„Leve de Zxdd-Afrikaansdhe Republiek
Beide toespraken werden herhaaldelijk
door toejuichingen onderbroken.
Eindelijk neemt President Kruger het
woord. Met een bewogen, maar verwonder
lijk krachtige stem, spi .kt liij in het Hol-
landsch deze woorden
„Ik dank den president van het Marseil-
laan-dhe Comité en den president van het
Centraal Comité voor de onafhankelijkheid
dgr Boeren zeer voor hun welkomstgroeten.
Ik dank de bevolking die in menigte hier
heen is gek'omen om mij te begroeten. AJ
draag ük rouw over de onheilen van mijn
land en. al ben ik niet gekomen om feesten
te zoeken, toch neem ik van ganscher harte
uw toejuichingen aan, want ik weet dat zij
voortkomen nit gevoelens door onze beproe
vingen bij u gewekt en uit sympathie bij a
geboren voor een zaak, die de zaak van de
vrijheid is.
„Ik beu er inderdaad trotsah op en het
doet mij goed dat ik een haven van Frank
rijk heb gekozen om den voet te zetten op
een vrijen bodem en door u te worden ont
vangen als een vrij man.
„Mijn eerste plicht is uiw Regeering dank
te zeggen voor alle betuigen van achting die
zij ons nog onlangs heeft willen geven te
midden van onze beproevingen.
„Ik geloof dat Engeland, als het goed in
gelicht ware geweest, nooit zou hebben toe
gestemd in dezen oorlog. Sedert de expedi
tie van Jameson, die zich van beide Repu
blieken meester bad willen maken, zonder
een schot te lossen, heb ük nooit opgehouden
om arbitrage te vragen, maar tot den hul
digen dag is het steeds geweigerd.
„De oorlog, dien men in beide Republie
ken tegen ons voert, is zoo baribaarsch als
maar mogelijk is. Ik heb in mijn leven dik
wijls tegen de wilde stammen van Afnka
moeten vechten, maar de wilden die wij nu
moeten bestrijden, zijn erger dan dé ande
ren. Zij ontzien zich niet de Kaffers tegen
ons te wapenen, zij verbranden onze hoe-
veÉ, die wij met zooveel moeite hebben op
gebouwd, zij jagen de vrouwen en kinderen
weg, wier mannen en vaders gesneuveld of
gevangen zijnzij laten ze zonder bescher
ming, zonder dak en dikwijls zonder brood.
„Maar wat men ook doe, wij zullen ons
nooTt overgeven, wij zullen tot het eind©
strijden. Ons groot en onwankelbaar ver
trouwen is op den Eeuwigen, onzen G'od, ge>-
vesbigd. Onze zaak is rechtvaardig en als de
gerechtigheid, der menschen ons in den steek
zou laten, zal de Eeuwige, Die Meester is
over de volkereu en Wïen do toekomst toe
behoort, ona niet verlaten.
„Ik kan u verzekeren, dat als Transvaal
en Oranje-Vrijstaat hun onafhankelijkheid
moeten verliezen, dit alleen zal zijn omdat
beide Boerenvolken met bun vrouwen en
hun kinderen vernietigd zullen zijn."
Mevrouw ELoff, die met haar echtgenoot
naast den President zit, weent tijdens Kru-
ger's toespraak.
De rede, door den heer van. Hamel met
luider stemme in het Fransch vertaald,
wordt met hevige aandoening en eerbiedige
stilte aangehoord- Het blijtft nog «enige
oogenblikken na liet einde kaUm, maar dan
barsten de toejuichingen en bravo's Los. 'tls
een indrukwekkend oogenbhk.
Ale de gereserveerde ruimte verlaten
wordt ontstaat er een hevig gedrang, presi
dent Kruger kan met moeite bij zijn rij
tuig komen. Als hij' verschijnt, den hoed in
de hand, en leunende op zijin stok, verdubbe
len de kreten: „Leve Krugeri' en op het
energieke gelaat van den grijsaard leest men
verrassing en dankbaarheid.
De stoet zet zich in beweging naar het ho
tel de Noailles in deze volgorde
De Marinebond. Vereeniging van oud mili
tairen te Marseille.
Ie, Rijtuig. President Kruger, Thourel,
voorzitter van het Marseillaansche comité
van ontvangst; Onafhankelijkheid der Boeren;
prof. van Hamel.
2e Rijtuig Dr. Letjds, de heer Fischer,
Rambaud, onder-voor2itter van het Comité
enz., en Violle, secretaris van het Marseil
laansche comité.
3e. Rijtuig. De heeren Wessels, Boissevain
onder-voorzitter van het Marseillaansche
comité, Guérin, van het Comité enz,
4de Rytuig. De heer en mevrouw Eloff
met den heer Spanjaard, voorzitter der af-
deelinf. Marseille van de Nederlandsch-Zuid-
Afrika.-.ische Vereeniging. Verder volgen de
comité-leden enz. in de overige rijtuigen.
JBij het oogenbJik van vertrek werden den
President verscheidene ruikers en bloemstuk
ken aangeboden. De vaandels werden naast
het rijtuig van den President opgesteld en
de muziek speelde het Transvaalsche mlkslied.
De menigte juichte geestdriftiggedurende
de geheele tocht van de landingsplaats tot
het hotel hoort men niets dan de onafgebro
ken kreten rLeve Kruger, leven de Boeren 1"
De stoet volgt de boulevard des Dames,
de rue de la République, de quai delaFra-
ternité, la Canebióre en de rue dejNoailles.
Een ontzaggelijke menigte beweegt zich op
de straten en trottoirsde rijtuigen hebben
moeite zich een weg te banen. Hoewel de
afstand kort is, heeft de stoet een uur nooaig
gehad om het hotel de Noailles te bereiken.
Het is een prachtig schouwspel. De balkons
en vensters zwart van menschen, vlaggen
wapperen aan alle kantenhet enthousiasme
stijgt steeds. Alle verkeer is afgebroken, tram
wagens worden bestormd door nieuwsgieri
gen tot op de vensterbanken staan dames
en heeren.
De tocht was veen huldebetooging zooals
er nog zelden een te zien is geweest", schrijft
een ooggetuige, slangs den weg van de haven
naar het hotel Noailles rezen de jubelkreten
steeds machtiger, werd de geestdrift van huis
(ot huis aangrijpender te aangrijpender
daar de waardigheid van de huldiging geen
oogenblik door den minsten wanklank werd
geschonden. Nergens inderdaad hoorde men
een kreet die tegen Engeland of Engelands
staatslieden was gericht; slechts de eenige
roep »Leve Kruger 1" vervulde de lucht,
daverde over de stad als een machtige uiting
van den eenstemmigen Europeeschen volks
geest."
Een treurig incident doet zich voor bij hel
hotel der Louvre et de la Paix. Engebchen,
die 's morgens waren aangekomen bevinden
zich op het balkon van de eerste etage en
willen bij het voorbijrijden van den President
den heed ni<-t afnemen. De menigte, talrijk
op dat punt, schreeuwt: s Hoeden af, hoeden
af 1" Maar de Engelschen blijven hun hoed
op het hoofd houden en werpen zelfs, als of
de Franschen bedelaars waren, handenvol
geld op straat.
De geestdriftige menigte wordt woedend
en wil het gebouw binnendringen om de
Engelschen dood te s. an. Twintig politie
agenten verdedigen den toegang en slagen er
in de deuren van het hólel te sluiten. Men
kan het hótel alleen binnengaan langs de
trap voor het personeel, aan den achterkant
der straat gelegen. Een verontwaardigde
menigte vei dringt zich dreigend om het hótel.
Het is gevaarlijk het te vei laten zonder
vlaggetje of insigne.
Na de aankomst van Kruger in het hotel
de Noailles blijft een compacte menschen
massa zich daarvoor verdringen, die om
Kruger roept en luide haarïLeveKiuger!"
doet weerklinken. Aan dezen machtigen aan-
diang vermag de president geen weerstand
te bieden. De balcondeuren op de eerste ver
dieping worden geopend en op het balcon
tusschen de Fransche, Transvaalsche en
Viijstaatsche vlaggen treedt Kruger alleen,
als het eenig symbool van het dappere
Boerenvolk, dat onder stijgende bewondering
van Europa's volkeren verweg onder name-
looze ellende, met onvvankelbaren geestkracht
strjjdt den grooten heldenstrijd om zijn be
staan tegen een var. Europa's machtigste
naties.
Een oogenblik zwijgen de juichkreten, een
diepe aandoening overmeestert alles entoen
barst de jubel opnieuw los, met overweldi
gende kracht, totdat de kelen waren schor
geschreeuwd. Als een donder stijgt het ïleve
Kruger" uit de menigte op.
Daarna trekt de President zich met zijn
ministers en gedelegeerden terug.
Om kwart over twee begint de receptie.
De burgemeester van Marseille dr. Fless-
sière wordt aan den President door dr. Leyds
voorgesteld, en zegt
ïDe toejuichingen, die u ten deel geval
len zijn, van het oogenblik dat g'y den grond
van Marseille betreden hebt, en die nu nog
voortduren, toonen u voldoende, welke ge
voelens de bevolking ten uwen opzichte, en
ten opzichte van het dappere volk, der Zuid-
afrikaansche Republiek koestert. De bevol
king van Marseille, in haar liefde voor de
vrijheid, nam leveudig deel aan de groote
rampen die het Boeren-volk trollen.
En met mijne landgenooten wensch ik,
dat tijdens deze nieuwe diplomatieke phase,
waarin de Transvaalsche quaestie getreden
is, zij een vredelievende oplossing moge vin
den, niet alleen volgens de toevallige foi mule
van het geschreven volkenrecht, maar vol
gens de meest verheven en meest reine op
vatting van de eeuwige gerechtigheid, die
wordt aangegeven door de ongeschreven wet
ten der humaniteit, ten gunste van beschaving
en vooruitgang.
Wij wenschen allen, mynheer de President,
dat deze oplossing den wereldvrede zal be-
wareiT, zoowel als de waardigheid en de mate-
rieele belangen van het volk, dat gij met
zooveel gezag vertegenwoordigt.
President Kruger beantwoordde die toe
spraak met de volgende woordenïlk dank
u, mynheer de Maire, voor de woorden die
gij hebt gesproken. Ik heb vertrouwen in
God en mijn goed recht."
De maire overhandigde vervolgens aan
Kruge>" een groot aantal adressen, die men
hem heeft opgedragen aan den President aan
te bieden.
Te Qt/i uur bracht de heer Grimauelli,
prefect van de Bouches du Rhöne, als ver
tegenwoordiger der Fransche regeering, een
bezoek aan den President.
De president van den Paryschen gemeen
teraad, de heer Grébauval, werd te halfdrie
door president Kruger ontvangen.
ïln naam van de stad Parys, zegt hy, die
de eer had de drie gedelegeerden der beide
Republieken te ontvangen, breng ik u de be
tuiging over vaD onze hulde en onze sympa
thie. Uit naam van den Gemeenteraad en der
stad Parys hoop ik, dat het mij zal vergund
zyn u uit te noodigen ons Stadhuis te bezoe
ken, waar u een hartelyke ontvangst zal te
beurt vallen. Gij zult er, onder de bescher
ming van Jgrootsche herinneringen, mannen
vinden, die eenstemmig de eeuwige zaak der
rechtvaardigheid en der vrijheid bepleiten".
President Kruger antwoordde, dat hij diep
getroffen is door deze uitnoodiginghy ver
zocht echter zijn antwoord te mogen aan
houden, totdat hij zijn eereplicht zal hebben
vervuld tegenover het hoofd van den Fran
schen Staat.
De hall, de trappen en gangen zgn \ol
menschen. In het groote salon, smaakvol
met groene planten versierd, had men onder
palmen- voor den schoorsteen-fauteuils voor
den president en zijn ministers klaar gezet.
Toen te halfdrie hit oogenblik voor de re
ceptie der deputaties was aangebroken, zeide
president Kruger glimlachend tot zyn amb
tenaren
Denkt gy niet, dat myn bezoekers my
een oogenblik met rust zouden willen laten
Ik heb honger; ik zou gaarne een eenvou
dig dejeuner gebruiken".
Dit doet de President en na een halfuur
verschijnt hy weer, begroet door de vivats
der talrijke bezoekers.
Het défilé begint dadelijk. De heer Thouret
stelt de leden van het comité voor en zegt:
nMijnheer de President, in naam van het
Marseillaansche Comité voor de onafhanke
lijkheid der Boeren, heb ik de eer u te ver
zoeken wel te willen aanvaarden, als een her
innering aan dezen onvergetelijken dag, dit
kunstvoorwerp, gebeeldhouwd door een der
beste Fransche kunstenaars.
9 Waar de oorlog een bai baarsche daad is,
indien de regeeringen hem ontketenen over
de volkeren, om belangen te verdedigen, die
misdadig zyn tegen de menschelykheid, zoo
is de oorlog een wettige en roemrijke daad.
indien hij de verdediging van onze haard
steden beoogt. »De verdediging van onzen
haard", is de naam van dit schoone kunst
wei k.
»De overeenkomst van dit kunstwerk met
den strijd dien uw volk voert, heeft ons
geleid in onze keuze. En zeker, indien de
kunstenaar zijn werk had vervaardigd, ge
ïnspireerd door de voorbeelden die de Boeoen
hebben gegeven, zou hy dat op een andere
wijze hebben opgevat. Hier is de man het
toonbeeld van kracht en moed hij strydt
met de eens hand tegen den indringer, en
beschermt rnet de andere vrouw en kind,
de zwakheid voorstellend, die zich sidderend
achter hem verbergen.
»In uw land was de geestdrift der vader
landsliefde zoo groot, dat vrouwen en kinde
ren een mannelijken moed toonden, en vaak
met hun bloed den akker besproeiden, die
hun arbeid vruchtbaar had gemaakt.
>iNeem liet aan, zooals het is uitgevoerd,
en zie het dikwyls aan, als een herinnering,
dat er in Marseille harten zijn die voor u
en ow dapper volk alle sympathie bezitten
en dat hebben getoond."
De President verheft zich van zyn zetel en
na de leden van het comité begroet en den
heer Thourel de hand gedrukt te hebben,
zegt hij
iMet vreugde aanvaard ik uw heerlyk ge
schenk, Ik weet dat het de uitdrukking is
van uwe sympathie. Het is in waarheid om
hunne haardsteden te verdedigen, dat de
Boeren de wapenen hebben opgevat en om ze
te verdedigen strijden zij vooit. met ontem-
baren moed.
Ik dank u hartelijk, en mijn dank is tevens
gericht tot alle beschaafde volken, wier
sympathie niet zoozeer onze persoon geldt,
dan wel de zaak der Boeren, die de zaak is
van gerechtigheid en vrijheid. Ik ben er zeer
door geroerd het is in waarheid de zaak
van recht en gerechtigheid die alle andere
overwegingen overheerscht: de zaak der
Boeren is niet uit, en is niet onoplosbaar.
ïlntegendeel, het zwaard overheerscht ons
niet, maar het aantalen daar wy het recht
aan onze zyde hebben, zal het aantal worden
vernietigd door het recht, zoo God wil en
met Zijn hulp".
Deze toespraak wordt luide met gejuich
begroet. De heeren Fischer, Wessels, Leyds
en Eloff slaan naast den President. Men merkt
op, dat Kruger de roset van het Legioen van
Eer in het knoopsgat draagt.
Verder spreken nog de heeren Boyer, lid
van den Marseillaanschen gemeenteraad, gene
raal Gesher en Henri des Houx, namens de
Fransche pers.
De heer Frisch, zwager van kolonel Vil-
lebois Mareuil zegt:
»Uit naam van mijn familie, Kruger, roep
ik u het welkom toe. Wij kunnen met te
meer recht onze wenschen uitspreken voor
liet welslagen van uwe onderhandelingen,
wijl een der on' cd, en een der edelsten, zijn
leven heeft gelaten voor uwe zaak, op het
grondgebied van uw vaderland."
De heer Spanjaard zegt: sHetNederlandsch-
Zuidafrikaansch comité te Marseille is zeer
verblijd den held te mogen ontvangen, die
gedurende laDge jaren de bewondering van
de geheele beschaafde wereld heeft vervuld
door zyD strijd voor de vryheid en het recht.
Alle beschaafde volken zyn, als een eenig
man met u en uw volk, Zy die hun leven
opofferen voor bet recht en de gerechtigheid,
liever dan de vrijheid te verliezen, hebben
recht op onze sympathie.
- Mogen deze opofferingen, met de hulp van
den Almachtige, bekroond worden door het
welslagen van de nobele taak die gij gaat
ondernemen en tot troost strekken voor de
weduwen en weezen, tot heil van hen, voor
wie de bevolking van Marseille reeds zooveel
bewijzen van sympathie heeft gegeven".
De President sehynt zeer vermoeid. De
toespraken worden voorgelezen. De receptie
wordt bekort. Men defileert snel voorby den
President, en onthoudt zich er van hem de
hand te drukken, daar hij p'y'n gevoelt van
de vele handdrukken en omhelzingen die hem
ten deel vielen.
De kinderen van Marseille boden hem
b'oemstukken aan, en begroetten hem met
verzen.
De hitte is afmattend. De President sehynt
meer en meer vermoeid.
Hij verzoekt zich in zyn vertrekken te mo
gen terugtrekken. De receptie was te halfzes
geëindigd.
Kruger richtte het volgende telegram aan
President Loubet:
sMarseille 22 November, 4 uur nam.
Aan Zijne Excellentie Etnile Loubet.
President der Fransche Republiek.
ïDen gastvrijen bodem van Frankryk be
tredende is myn eerste daad, het waardige
hoofd van de Fransche Republiek te begroe
ten- en tot u mijn betuigingen van dank
bar-'-te richten voor de bewijzen van be
ltMling die uwe Regeering en uw Volk
mij wel hebben getoond. Kruger".
?£et banket des avonds was zeer geanimeerd.
President Kruger nam er geen deel aan,
In menige redevoering, door de leden van
de Onafhankelijkheids-Commissie uitgespro
ken, werd het heroisme der Boeren gepre
zen en de sympathie der Franschen betuigd.
Dr. Leyds drukte zyn erkentelijkheid uit
tegeover president Loubet. De beer Thourel
dronk op President Kruger en dr. Leyds.
De heer Rambeaud, vice-voorzitter der On
afhankelijkheids-Commissie, bracht hulde aan
Koningin Wilbelnriina, hetgeen levendig werd
toegejuicht.
De heer" Fischer hield in het Hollandsch
een eenvoudige, roerende, prachtige toespraak.
Hij sprak over de vrouwen der Boeren, die
Imar mannen aanmoedigden.
Dr. Leyds heeft gezegd dat de President
hem de opdracht gegeven had »het volgende
te zeggen: De President was moe, droeg
rouw en nam niet aan feesten deel. Anders
had hij gaarne eeoige oogenblikken met de
gasten doorgebracht.
Hij zou nooit het hartelijke onthaal van
de stad Marseille vergetendie ontvangst over
trof al wat de president had kunnen ver
wachten van de stad die aan Frankrijk zijn
piachtig volkslied gegeven heeft, de Marseil
laise, het lied van ieder volk dat men zyn
onafhankelijkheid wil ontnemen. De President
had gewild, dat het gejuich gehoord had
kunnen worden door alle Boeren die in de
bergen gekampeerd zijnzy zouden u van
ganscher harte bedankennu dankte de Presi
dent uit hun naam.
Hij wenschte de stad Marseille alle voor
spoed toe, en geluk aan haar kindereo. Als
tk had kunnen komen, had de President ge
zegd, zou ik mijn dank over heel Fiankryk
uitgestrekt hebben, en myn glas hebben op-
gnomen ter eere van den waardigen presi
dent Loubet.
In naam van president Kruger dronk dr.
Leyds op den president der Fransche Repu
bliek.
Des avonds is het roerig in de stad. Mani
festanten met Boeren-vlaggen, wilden her
haalde malen het hotel du Louvre binnen
dringen. Zij fluiten de Engelschen uit, die in
angst en vrees de gebeurtenissen afwachten.
Zy durvden niet het hotel te verlaten
naar de Tiansatlantische boot, die moest
blyvea liggen, om te wachten op de pas
sagiers.
Engelschen, die naar Londen moeten,
smeekten hun eenige Boeren-insignes te ge
ven, ten einde te kunnen vertrekken zonder
gevaar te loopen.
Men meldt ons:
Kruger's trein is te 11 uur te Avignon
aangekomen en werd geestdriftig toegejuichd.
Bloemen werden aangeboden; de leden
van den raad en de prefectuur waren aan
wezig.
Te 11.10 is de trein vertrokken.
Intervieuws.
De correspondent van het ïJourdal" schrijft
uit Marseille getuige te zijn geweest van
een pathetisch incident in het salon van het
hótel de Noailles.
Eenige vertegenwoordigers van de groote
Engelsche bladen n.l. verzochten dea he r
Wessels, president van den Vrijstaat.schen'
Volksraad, hun zyn indruk te geven over
den tegenwoordigen toestand.
Hoewel het hem blykbaar moeite kostte
zijn gevoelens te beheerschen, (men bedenke,
dat de heer Wessels persoonlijk door den
oorlog getroffen is, want behalve dat hij zijn
eigendommen verloren heeft, zyn twee zijner
zonen op St. Helena krijgsgevangen) volgde
hy de heeren in het salon.
Een der journalisten begon aldus
De tegenwoordige oorlog heeft duizenden
slachtoffers gemaakt. Het zou een zeer groote
weldaad zijn als men binnen korten tyd tot
den vrede zou kunnen geraken. Wy verte
genwoordigen het Engelsche publiek en wij
zouden gelukkig zijn als vvy uwe argumen
ten onder de oogen van onze lezers konden
brengen. Gelooft gy dat, het principe van
algeheele onafhankelijkheid buiten beschou
wing latende, daar Engeland deze ihans niet
meer kan schenken, wy tot een overeen
komst zouden kunnen komen
De Heer Wessels antwoordde met een door
aandoening eenigszins ruw klinkende stem
Ik spreek slechts voor my zelfWat
ik zeg bindt niemand. Ja, ik geloof dat er
onderhandeld zou kunnen worden. Maar
Engeland heeft tot dusverre algeheele, on
voorwaardelijke onderwerping geëischt.
Daarin zullen w'y nooit toestemmen. De
De vrede kan geteekend worden, mits het
eeo eervolle vrede zy.
Wij zouden kunnen spreken over een ge
deeltelijke onafhankelijkheid onder voorwaarde
dat Engeland geen aanslag pleegt tegen het
persoonlijk eigendom of tegen de vrijheid der
burgers. Maar weet wel, heeren, dat indien
lord Roberts onze hoeven niet had verbrand,
als hij onze burgers niet in de gevangenis
geworpen of gedeporteerd had, nadat hun
beloofd was, dat hun niets zou geschieden
na het neerleggen der wapenen, misschien
niet de helft der burgers, die thans nog
vechten, in het veld zouden zyn.
En dan zult gü begrijpen, dat wanneer
men de Boeren van St. Helena terug liet
keeren, na hen eerst te hebben doen zweren
de wapenen niet meer op te nemen, dit den
vrede zou kunnen verhaasten. In ieder ge
val zou dat kunnen leiden tot onderhan
deling.
Op hetzelfde oogenblik bemerkte de heer
Wessels dat een der aanwezigen aanstalten
maakte om hem te photografeeren en op
staande zeide hy heftig:
k
Mijne heeren, het is genoeg. Ik ga hi
Ik stelde vertrouwen in u maar dit
schouw ik als een valstrik, dat gij zeer
hadt kunnen begrijpen, dat ik er niej
gesteld ben te midden van u te worden
fotografeerd.
En opstaande begaf hij zich naar de deBj
Dadelijk werden verontschuldigingen
maakt en de heer "Wessels liet zich overrel
om nog eenige vragen te beantwoorden,
Heeft president Kruger plein pouvoir
vredesvoorstellen te doen?"
sNeen", was het antwoord, izyne vool..
len moeten eerst goedgekeurd worden doo7
beide volksraden, die nog geregeld hun
doen, al gelooft gij het niet".
Heeft president Kruger zyn prestige nj
verzwakt, door zijn land te verlaten enu»
Europa te gaan?"
»In het geheel niet. Hij heeft gedaa
datgene, dat hy voor zgn land nuttig achtte'
vZal hij naar Zuid-Afrika terugkeeren
ïOngetwyfeld, zoodra zyn zending gegj 1
digd is." j
Wij staan hier op onzijdig terrein. Waaroi
doet u ons geen meer gepreciseerde vooi
stellen? Wij zouden ze aan het publiek mei
deelen."
sMijnheer, antwoordde Wessels waardi
president Kruger en wy zelf zyn naar Euroj
gekemen, niet om concessies aan Engel»
af te bedelen, maar om een beroep te 4
op de nieening der naties.
In een verslag van den iDaily News]
var. een gesprek met den heer "WesselJ
komt o.a. het volgende voor:
De correspondent zeide
x>U spreekt van Jameson's strooptochi
maar wat zegt u dan van den stroopten
van de Boeren in Betsjoeanaland
Welke strooptocht?"
nik bedoel den strooptocht, dien "Wari
moest onderdrukken."
sPoe 1 U noemt dat een strooptocht I Be
was niets niets dan een twist tussche
twee Kafferhoofden. Een van hen werd doe
de Boeren gesteund, de andere had de Engel
schen achter zich. Er valt een appel van ds
boom, twee jongens vliegen er op af en (s
krygt hem te pakken. Dat was het."
Hnlde en sympatlebetulglngen.
Nederland.
Tot nu toe is "nog1 geen programma ras:
gesteld voor de ontvangst van Presidec
Kruger bij zijn eventueele Komst te 's-Gn
venha-ge.
"Wel hebben versdhillenide vereenigsgen al
daar en te Rotterdam verzocht om deal t
nemen aan de huldebetooging die de afdee
ling 's-Gravenhage van de Zuid-Afrikaansd
Vereeniging op touw1 ziet.
Mevrouw Wasridewic&van Schilfigaari
heeft h'et volgende telegram gezonden: Pt
si dent Kruger, MarseiUb. Bestuur Neds
landstihe Vrouwenbond Internationale Os
wapening brengt U eerbiedige Lulde, hoo]
Gods zegen op verderen tocht.
Ook uit Schoonhoven is een telegram to
sympathiebetuiging aan president Kruger g
zonden.
Buitenland.
Men beweert, dat de Fransche regeer^
president Kruger voor zijn reis van Dijo
naar Parijs een extra-tiiein heeft aangek
den.
De gemeenteraden van Naney en Nïffit
hebben president Kiruger hun verzakerin
van sympathie gezonden.
Naar he,. „Journal de© Ddbats" meldt
heeft do Fransche regeering de volgende he
sluiten genomen
Daar de Engel sohe regaering de annexati'
van Transvaal door Roberts niet aan de m°
gendhéden beeft medegedeeld, zal president
Knuger ontvangen Worden als een buiten
landsdh' souverein die incognito reist. Loufeel
zal Kruger op het Eilysée ontvangen, indiei
detze den wensdh te Kennen, geeft, 'het ho:fi
van den staat te bezoeken, en de PreBidem
der Fransche Republiek zal denaelfden ds;
zijn beetoek beantwoorden.
V
I
's
n
1
u
C
Huwelijk der Koningin.
Met heit doel om de algemeen© deelneminj
te vragen van de Kon. Ned- Marine in dei
meest uitgebreiden zin, tot het aahbiedei
van een huldeblijk aan H. M. de Koningt
bij gelegenheid van H. Ife- huwelijk, heef
zich een commissie gevormd, waarvan ffi
Minister van Marine het eere-voorzitt®
schap heeft aanvaard. H. M. de Koningu
betuigde reeds groote erkent-ölijMieid et
waardeering mét hot voornemen dezer coffl
missie.
Staatsbegroeting 1801.
Aan het antwoord van den Minister ont
leenen wij nog het volgende
De Minister zal trachten voortaan.
spoedig mogelijk aan de Kamer bet Oraap
boek te doen toekomen, doch heeft 'ttijdstif
van verschijnen niet geheel in rijn hand.
Het getal Mkhomedaansdhe jongeling®
uit de koloniën, in de Mahomedaansohe of*
derwijsinridhtingen opgeleid, is verminder1
Bij Duitsehüand rijn geen stappen ged&M1
tiot openstelling der grenzen, voor ons v®1
Van afkeuring van Niedeiil&ndscih! fruit is
Engeland ia dit jaar niets gebleken. De hD11-
2al in 't vervolg zooveel mogelijk Zorgen, d«
geen stukken, in vreemde talen in de „Staats"
courant" zullen worden opgenomen zona®
Neder! andecho vertaling. Hij erkent dat w
bezoldiging van den, gezant te Waahïngtof
m vergelijking met die van anije®0 mogend'
heden 'aldaar, onevenredig laag is. Ten. aaf
zien der consulaire traktementen wijst d®
Minister op de oMuogelijikLtead ze steeds of
"t zelfde cijfer te houden. De consulaire vef
slagen Worden op ruime schaal onder d® ®on'
sul aire ambtenaren verspreid. Met volde?
tying is kennis genomen van de waardeenSg
