II; 54"* Jaargang. m Donderdag 20 December 1900. No. 10427. IHiASSI-SFIEITOS IN BE EAIER. De strijd om geluk. t. jZfill. Jt, 0 berg terdam, ember uur te ember e ver- s Mus is i iedam: ■mber s alle i kan- fPtjn* huize sesler 3?. 3 m BUITËiSLAiVP. Öpen nde en dstraat i sectie tl Are ot een oning; g voor f 1.75 188.50 1 565.50 1900 I SCfflEIMIVM E COURAHT koop orden i ver en. •houd Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Pry's per kwartaal: "Voor Schiedam en Ylaardi ngen fl. 4.25. Franco per post fl. 1.65. prg's per week: Voor Schiedam en Vlaarding n 40 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur san het bureau bezorgd zijn. Bureau: Beterstraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoofênaamde klein* adecrfentië» opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon So. 183. II. Naar aanleisSng 'hiervan zed de de heer Van der Run: „Mijiriheer de VoorzitterHet was niet mijn voornemen om bij de algemeen© be schouwingen over dit hoofdstuk heb woord te voeren, maar do redevoering van den ge- achten afgevaardigde uit Schiedam heeft joodanig mijn aandacht getrokken, dat i!k een enkel woord, meen nüeh te mogen teruig- wij ven een ons ook - er- Ie n >rs. ten EN 50. ii- Ie 11 se, A iz. O le Ik zal dien geadbiten afgevaardigde niet volgen op het terrein -van zijn plat diu jour jraarover hij sprak, maar weusdb alleen op te merken, dat de voorstelling die hij van de aak gegeven heeft, of liever dat het begrip Jat hij er van heeft, vrijjwel onjuist is. Ite geachte afgevaardigde zou wemischen Jat er een vergoeding van premie zou wor den gegeven over suiker, die nog in melasse aanwezig is. Indien die opvatting van zijn voorden juist is, dan spreekt het vanzelf, dat dit bet effect zal hebben van een verminde- 8 ring van de premie, dus ook een verminide- ing van de jaarlijks afloopende premie m iaar geheel. Het (komt miji voor, dat een bui tengewone vermindering van de premie in dien ah, juist in de hand' zal werken dat gene wat de heer van Stirum in helt bijizon- dar wensoht te wraken. Ik geloof dan ook, dat heb antwoord, dat Je Minister van Financiën te eeniger tij|d ge- geren heeft aan een commissie van weatóie- d'en ,dïe xiem over deze materie kwam spre- fen, zeer juisb ia geweest. Do geachte afge vaardigde uit Schiedam heeft nog niet goed begrepen, dat het juist d'e premie is, die de productie van melasse beperkt, omldat de siokerfabrikanten ten gevolge van de premie de productie van suiker contingenteeren Zoodia, de premie vermindert, zal de produc tie van melasse stijgen. Nog een opmerking. De geachte afgevaar- igde uit Schiedam is in de historie van deze aak niet geheel a jour. De toestand in Schiedam, is eenige jaren 'gdfiden aanzienlijk vere rgt-rd, d.oondart> iFtamk- üjs. voor de melasse de grenzen gesloten had de suikerfabrikanben door den lagen prijs vroeger was deze f2.50 en hooger en later gereduceerd tot 40 cent en lager genoopt werden zelf het verwerken van me lasse tor hand te nemen. Thans is echter de toestand weer beter. De prijzen van de melasse rij® gestegen, en de melasse gaat -weder gedeeltelijk naar Frankrijk. 2k geloof, dat men daarmede re kening heeft te houden en allerminst moet toepassen het middel door den geachten spre- Isr aangegeven; immers le rernède serail pire que le mal." In zijn antwoord aan de sprekers vetrtde- Mb de Minister zijn houding tegenover &n heer Van Lintburg Stirum met de vol gende woorden: „De heer Van Limburg Stirum heeft mij een verrwiit gedaan, dat ik meen niet ver diend. te hebben, namelijk van niet getrouw te zijn geweest aan mijn belofte van verle den jaar. Toen heb ik gezegd, "dat ik de quesbie van de melassesspirituB niet A Ia légeie zou behandelen. Welnu, ii&em er één DOOE PAUL ROBRAN. 'Mijn pen viel mij uit de hand, alsof ik iter een bliksemstraal getroffen werd. Lat s.daar ook nielt eer aan heb gedacht, diadé- njk,toea men van wraak sprak! He man, dien Carlo op den lido den hoed van het iïoo®d. sloeg! Lafhartig heeft fhdj| zich dat «tën'lalben welgevallen en zich verbolgen ge- teuderi, om hem later des te zekerder te tref fen,- ;S begaf mij naar het polütie-bureiau en -wfc mij bij d!en commissaris aandienen, die 3 Voeger verhoord haid. Met onbeöcliaaan- vertrouwelijkheid bood' hij mij «en stoel Ja, zonder zijn sigaretite neer te leggen, .«■aar Mj werd uiterst opmerkzaam, toen ik ,®®n de geheel© seem© vei-telde, ©n sprong (toen opgewonden van rijjn stod'. (fc.„Wij zijn op het spoor," riep hij malt, van Veegde met de vingers kloppend. „Signori- jjtjk ben u veel verplicht; mijini naam1 als t^waaim commissaris stond op het spel Hoe Éf U m^tn dankbaarheid toonen f Wanneer u vermijdt, mijd naam erin té H^ekken. Ik heb reeds genoeg geleden |/g,Uet zal wiel niet te vermijdteu zdjh, uw $Ï3 te noemen! Maar u kon op mijn f .nkbaarheid rekenen ik zal hlet Zoo aan- d'at 't slechts in uw voordeel kan rijd." onderwerp is dat mij in. het afgeioopen jaar ernstig en veelvuldig beziggehouden h'eeft, is het wel dit. Ik ben heit met de® geadbiten af gevaardigde volkomen eens dat de zaak zeer ernstig is. Wat hij heeft gezegd, is in allen dede waar, do kwijning van Schiedam L<? zaak vian groote beteekenis. Heb verminde ren van de spoeling zou sohadelijike gevol gen hebben voor de veeteelt, en de vermin dering van deze l'autste, wegens den terug gang in de mestproductie, zou voor het Westland nadeelig zijn. Het eten grijpt hier in het ander en de zaak is dus van groot en practisok belang. Wij staan hier voor een moeilijk probleem en ik moet 'bekennen, dat ik er nog geen op lossing voor gevonden heb. Maar is <iai een reden om mij' een verwijt te maken? Mag men daaruit afleiden dat ik de zaak behan delde a la legére? Neen, volstrekt niet. Wat is de groote oorzaak van het kwaad? Men zegt dab dd productie van alcohol uit melasse ontspruit,, uit de protectie aan de suiker verleend; dab daardoor alleen die tak van bedrijf mogelijk werd. 'Dit is een door- eenmenging van juistheden en onjuisthe den. Het is waar, dat als de smkeróidusfcrie niet zoo 'krachtig gesteund ware geworden, zij zich met in die mate zou uitgebreid heb- ten als thans het geval is. Dit ie waarschijn lijk althans, want zekerheid is daarvan niet te geven Er is echter aeer veel te zegge® over de stelling dat er geen 30 of 31 suiker fabrieken zouden rijp. als er geen proteotie ware verleend. Maar dit daaxtengefaten en uitgaande van het feit, dat wij nn eenmaal die fabrieken hebben, is het met waar dat de protectie der suikerfabrieken de aluohol- prodiuotie uit melasse bevordert. Neen, het is juist de inkrimping van de proteotie ge weest, die dat veroorzaakt heeft, dat is ma- thema tisdh zeker. De geschiedenis dar laatste jaren leert, dat een der gevolgen van de jongste suifcer- wétgeving is groote uitbreiding van produc tie; men wilde op de quantiiteat terugvinden wat er op elke 100 kilogram minder werd verdiend, en hoe meer suiker er geprodu ceerd wordt, des tei meer melasse komt ei natuurlijlk. Doch. cr is nog iets. "Vroeger toen zoo ruime protectie werd genoten, was het voordeeflig om uit de meiaese zooveel suiker te maken als men maar met mogelijkheid verkrijgen kon, door op ruime schaal toe te passen een stelsel dat aan vele leden niet ombekend zal rijm, het stelsel van osmose. Daaromtrent zal ik op dit oogedblik niet in bijfcondeihede® tredenik wil alleen vermel den, dat het zeer kostbaar is, en dit ver klaart, dait de toepassing van dit stdsdl ma dé vermindering der protectie niet meer ren deert. Maar het niet ostnoseeren der melas se heeft ten gevolge dlat al wed'er meer me lasse beschikbaar blijfft. D'it alles schijnt mij hier van. groot be lang. Ware de productie van alcohol uit melas se toe te sdhrijjven aan hoogjere protectie, dan zou de positie van hen die aandring®" op herziening van de suikerwetgeving, zeer sterk zijta.maar nu heb bewezen is, dat die alco hol-productie juist het gevolg is van inkrim ping der protectie, nu wordt de zaak veel moeilijker. Er is nog iets waarop ik moet wijjzen. Als men spreekt van melasse, moet niet uitshii- Hij begeleidde mij tot aam de deur, een en al achting en beleefdheid! Dagen, lang heeft -de telegraaf in alle rich tingen dienst gedaan. Koörfeaohitig zag Je uit naar eenig bericht. Want Wanneer het een uitgemaakte zaak as, als wiens offen en waarom hij is gevallen, dan izou tenminste mijn eer weder zoo goed als gered rijn. M!en Zou d'an tenminste weten, dat heit niet de wraak was van een voormalige® aanbid der van mij Eindelijk kwam het telegram: Zij hebben dien moordenaar in Genua gevat Dadelijk bij het eerste verhoor heeft hij bekend, dat hij Carlo vermoord! heeft, om zich te wreken voor de heam aangedane belee- d'iging. Hij heeft ons bespied, terwijl wij bij den haard zaten, vanuit een boom buiten heb hek. Hij; beeft medegedeeld, dat d'e thee tafel busedhea ons stond, en het dienstmeisje1 in de aangrenzende* kam-ar bij die lamp zat. Teen Carlo opstond, is hij wed'er uit den boom geklauterd en heeft zich verborgen. Carlo was dadelijk daarop naar buiten geko men. Zoo redt de 'bekentenis van den moorde naar mijn goeden naam wed'er door een toevalWas hiji nog slechts een paar minu ten langer op zijn post gebiteven, dan zou hij mijl ïn Carlo's anmen hebben gezien. Welk een veoschiriikkélijikei gedachte, dat moordenaansoogen ons bespiedden, terwijl wij babbelden, on dat moordenaarshanden hem wachtten! Dé rampzalige gravin Striano ia den a-nn tend gedacht wordfen aan melasse nit beet- wortelsuilkerfaibrieiken, maar ook aan die ko mende uit de raffinaderijen. s Ik weet niet of ik do cijfers volkomen cor rect g-ekregen heb. maar de opgaaf, die* mij gedaan ie, komt hierop neder, dat ongeveer 25 millioen kilo's melasse verkregen worden van de beetwortelsuikerfabrieken, maar daar enboven niet meer of minder dan 12 mil lioen kilo's van de raffinaderijen. Wanneer men weet dat de quantiteit alcohol in liters ongeveer bedraagt, .-tegenover kilo's, 58 a 60 dan begrijpt men dat diei 12 millioen kilo's van de raffinaderijen ook een zeer groot gewicht in de schaal leggen, want daar uit alleen maakt men reeds 60 a 70,000 H-L. alcohol. De quaestie, zeide ik, is zeer ingewikkeld; billijkheid te bbtr-chten is toch waariijjk de plicht van lederen wetge\er, een onMHjjke wet voor te dragen, kan Van geen Minister verlangd worden. Welnu, ik heb het met mijtn gevoel van rechtvaardigheid niet kun nen overeenbrengen een web voor te dlragen zooals die van verschillende kanten van mij is gevraagd, strekkende tot heffing van een extra aocijtns a 2 per H.L. van uit melasse gestookten alcohol. Ik heb het niet met mijn gevoel van bil lijkheid -kunnen overeenbrengen;" maar bo vendien ie bij mij de vraag gerezen of heb veel baten zou. Ik hen niet overtuigd dat, als er een dergelijke wet kwam, er werkelijk een verbetering van de positie van Schiedam geboren zou worden. Ik geloof dat de wer king van dien extra-aocijns alleen hierin zon bestaan, dat er iets minder prijs zou worden betaald voor de beetwortelen. Ik geloof, dat dit heb eenige effect zon rijn. Met de gege vens die mij ten dienste stonden de zaïak on derzoekende, kwam ik tot de slotsom, dat de meest waarschijnlijke Joop van zakten d-eae zou zijndab namelijk de prij|s van de beet wortelen eenigazins sou dalen, wel niet zoo veel dat daardoor de cultuur zou worden in- geikrompen, maar zooveel als noodig ware om de snikerfabrakanten schadeloos te stelien wegens den verhoogden accijns. En wat zou dan gewonnen zijn? Ja, er zou een voordeel zijn voor den fiscus; die zou aan accijns f '2 per H.L. over 240 a 250,000 H-L. alco hol meer ontvangen. Maar Schiedam zou in denzelfdem toestand blijven als waarin heb op dit oogenblik verkeert. Deze overweging heeft voor mijl de d'enr toegedaan. Wat mm voorstelt, ware niet te rechtvaardigen, en het zou ook niets geven. De geachte afgevaardigde uit Schiedam zal nu zeggen dat is een zeer treurige con clusie moet Schiedam dan maar te gronde gaan Ik hoop wiaarlijk van niet, vooral we gens de gevolgen die ik zooeven heb ge schetst, De toestand van de veeteelt, zoowel als van den tuinbouw in liet Westüanid zou dan zeer droevig worden. Maar misschien ia uitkomst mogelijik. Er is misschien loansd'afc er voor de melasse ee® ander emplooi zal te vinden rijp. Er heb in den laatsten tijd ver schillende dingen gehoord die ik nu niet zal noemen, maar die mij, hoop geven, dat men aan een deel der melasse een andere bestem ming zal weten te geven. Ter bereiking Van dit doel vindt men een krachhigen bondge noot in de suiterfabrikanten zelf, omdat de groote vermeerdering van .alcohol ook voor hen niet voordeelag is, want hoe meer alco- der gerechtigheid ontkomen. De man houdt stokstijf vol, dab rij; er niets van geweten heeft, en hij, weet reeds sedert maanden haar verblijfplaats niet meer. Ik ben overtuigd; dat zijn arm zich. door haar gedachten heeft 'laten ledden, en dat hij li-egt, Wanneer hij, beweert, niets van haar verblijfplaat® te we ten. Hij heeft de scene aan den board met te voren overlegde duidelijikhedd beschreven. Wat had hij er voor belang bijl, juist de bij zaken zoo haarfijn te vertellen? Maar de gra vin hield nu eenmaal van mij-. Zekter heeft rij in de couranten gelezen van dte verden king, die mijd eer aantastte. In hat oögen- blik van haar diepste vernedering groette ik haar. Wil rij, mij" nu misschien ook haar dankbaarheid teonen evenals de oomta.is- saris? Hij heeft woord gehouden. In een groot aanbal couranten stond het bericht, dat heb laatste bezoek van graaf Striano bij de „jonge; sympathieke kunste nares" d'e welgeslaagde bustes betrof, die de „geniale vrouw" van den graaf en. de gravin heeft gemaakt. Mijh laatste visite-dag herstei'd'e mijl offi cieel weder in mijn eer. Eerst verscheen baron Feking met rijn vrouw. Later al de anderen, die gedurende weiken hoofdpijn of visite hadden voorge wend. Men sdhiuidide mij meermalen d'e tand en verzocht zelfs de bustes te mogen zien. Baron Felsing en rijn vrouw wanen de laatsten' die vertrokken., Hij' stond' met een- hol er kom't, des te meer daalt de prijls- Bij de suikerfabrikanben bestaat dus een belang om te zoeken naar een anderen uitweg voor de melasse. Ik hoop dat men er in slagen zal, dien uitweg te winden. Daardoor zoulden inderdaaid de groote moeilijOdbedbn, wiaarin Schiedam verkeert, kunnen worden weggei- nomen, zoo niet geheel, dan toch ten deeJe. Ook de heer Van der Kun heeft dit on derwerp aangeroerd, echter meer in den geest van het door mij gesprokene1, dam in den geest van heb door den heer van Lim burg Stirum opgemerkte." Algemeen GTerelcht. SCHIEDAM, 19 Dec. 1900. Zutil-Afrlka. Van het oorlogsterrein. horals wij gisteren reeds kortelgk bericht ten, zijn de Boeren, onder aanvoering van rechter Herzog in de Kaapkolonie gevallen. Terwijl de troepen van generaal Knox al hijgende en blazende de Wet achterna zitten in de richting van Bloemfontein, zijn de Boeren, die in het défilé by Zastron de Bra bant's Horse gevangen namen, er in geslaagd de Oianjerivier over te trekken en door te driogen in de Engelsche kolonie op den weg naar Burgersdorp, Stormberg en Molteno, beroemd door de juist een jaar geleden door de Boeren behaalde overwinningen. Niettegenstaande elkaar tegensprekende telegrammen is het duidelijk, dat de Boeren dadelijk na hun overtocht op nieuwe detache menten van Brabant's rooverbende zijn ge- stooten, die na het laatste succes by Zastron voor de Boeren gevlucht waren. Ziedaar al het positieve nieuws dat heden tot ons is gekomen, daar Kitchener veel spaarzamer met dépêches is dan lord Roberts, vooral wanneer het onaangename tijdingen betreft, maar die tijding is zeer verontrustend voor het Engelsche leger, want het vreest niets zoozeer als een terugkeer der Boeren in de Kaapkolonie, waar zij in staat zijn zich van alles te voorzien en duizenden verbitterde Hollanders zich misschien zuilen voegen bij hun makkers. Daarby komt dat, zooals men weet, Herzog zelf een ex-rechter der Kaap kolonie is, die op het gevaar af om bij zijn gevangenneming als verrader te worden ge- fusileerd, een grenzenlooze toewijding en militaire bekwaamheid ten dienste zijher broeders gesteld heeft. Het zal ongetwyfeld ten gevolge van zijn qualiteit als Hollander zijn dat de Wet hem er mede belast heeft de Kaapkolonie binnen te trekken, terwijl hij zelf in het Noorden de troepen van Knox bezig houdt. Herzog komt daar nu met het prestige van zijn succes by Zastron en er zijn vele kansen dat hy met een macht vijf maal zoo groot als bij zijn verlaten, den Vrystaat weder binnentrekken zal. In afwachting van berichten uit het Wes ten en Oosten van Tran-.aal, meldt een telegram uit Parys (aan de Vaal) dat de ^onregelmatige troepen (kolonialen, vrijwil ligers enz.) ter gelegenheid van het Kerstfeest verlof hebben gevraagd, dat hun echter niet toegestaan is kunnen worden." Het is wel zeker dat talrijke ssoldaten der Koningin" regelmatig of niet genoeg beginnen te krygen van den oorlog, sommigen voudige voomaamlbeaid in ihot sail on en ik ge loof, dat ik daze demonstratie telgen al de kwaadspreJreiiidiheiid aan hem te danken tab. Den volgenden dag rijp rij vertirolkikem. Uit welke bron hst Ibericht van Carlo's laatste bezoek is gekomen, west ik nu ten minste! Dat had' ik dadelijjk reeds (kunnen vermoeden. De barones had mij na dan dood van maas O'Brien trouw bewaakt'Ein boven dien was zij nu zoo kruipend vrienidelijjc te gen mij. Ai'me vriend, arm© baron! iNn is bij] weer op de vluelit, trekt van hotel tot hotel, altijd in doodsangst, dat rij hem door haar praatzucht en domheid compromitteert, en leeft in gestadige vrees voor iedereen, met wie rij een vertrouwelijk gesprek aanknoopt. Wat had ik eigenlijk gedaan, waarmede and'ereu ri-dh behoefden te bemoeien Ik ben vrij, niemand' heeft ©enig recht op mij. Do felste vijanden der vrouwen rijn die vrouwen welke behaaglijk levan onder heit schaduwrijk© dak der 'edhteiijifce Woning en niet begrijpen of niot begrijpen wildon, wat het beteekent, zonder bescherming te zijin. Ein.' wanneer dazen, mij geen Ibijstand wil den verleen en, hadden zij het moeten doen, die als ik strijden om het bestaan. Maar rij lieten mij het eerst in dén steek, omdat rij mijn succes met aiSgjunsbigjö oogen aanaagen. Mevrouw Liititou houdt er niet van, d!ait een 'harer teerihngm haar boven tat hoofd wast, en juffrouw MeosBchen heeft niets tot stand gebracht en zal ook nooEt iets prestoere®. omdat zy meenen, dat zy hun leven genoeg gewaagd hebben, anderen omdat zij de recht vaardigheid van de zaak der Boeren hebben leeren inzien en nu walgen van hun beulen- en brandstichtersrol, nog anderen misschien omdat zy jaloersch zijn op sommige uit Afrika weggezonden bataljons en het onrechtvaardig vinden dat men hen maar altijd laat in een land waar nog zooveel kogels te ontwijken zijn en waar men zoo goede geneeskundige hulp heeft als men getroffen is. Al deze dingen wijzen er wel op dat er ontevredenheid gaat heerschen in het leger der Engelschen. Laat Kitchener oppassen En ook Engeland zelf en laat het denken aan de woorden van zyn grooten dichter Shakespeare, die in zyn »KiDg John" den Bastaard deze woorden als slot van het ge heels stuk liet uitspreken: ïKoom vrij de gansche wereld ons bespringen, Wy trotsen haar. Niets brengt ons nood [en rouw, Blijft England slechts zichzelve steeds trouw." Gisteren vermeldden wy iets omtrent Ro berts' terugkeer, nu echter wordt bekend gemaakt, dat de dankzegging in Sint Paul's bij gelegenheid van Roberts* terugkeer van geheel persoonlijken aard zal zyn. In de hoogste kringen is men de meening toege daan, dat, met het oog op de jongste neder lagen, een algemeens dankzegging even mis plaatst zou zijn als de iudertyd voorgestelde dienst voor de nagedachtenis der vermoorden in Peking. De Koningin gaf verder bevel een leger order uit te vaardigen, waarin den Yeomanry vrywilligers en den kolonialen troepen dank wordt gebracht voor tde (diensten in Zuid- Afrika en elders bewezen, en het vertrouwen wordt uitgedrukt, dat de manschappen, die nog in het buitenland dienst doen, voort zullen gaan hun beste krachten te geven tot steun der geregelde troepen. Het geeft te denken Lord Salisbuiy zeide gistermiddag op een vergadering der conservatieve Union in Hotel Metropole, dat hij sprak op een zeer bewo gen oogenblik, zonder dat men nauwkeurig wist wat er gebeurd was. De glorie van het Britsche Rijk hangt af van den uitslag van de groote onderneming, die we begonnen zyn. We moeten geen poging onbeproefd laten, die de glorie en de eenheid van het Ryk kan voltooien Waarom schaft dan de regeering de cen suur niet af De ïExpress" deelt mede, dat spoedig 5000 bereden manschappen en duizenden paai den naar Zuid-Afrika zullen worden ver scheept. «Gemengde Mededecllngen. Dé Anstralifidhe oM-minister Carmtttiears stelde voor om van 1 Januari de Koningin den titel van Koningin van Australië te schenken. In liet Australisch© parlement bracht omen er tegen in, diat men met opzet steeds voor Australië den naam van Com mon Wealth bezigde en men dius rijn liefde en veroering moeat mbdiroklken door don ti tel Protector of the Common Wealth of Australia. Hob voorstel is ernstig gemeend. Bovendien wil men d'e pledhtagtaid opluis teren door het uiitnoodigen van Ajmerifeaan- Die twee hebben, mij geïgnoreerd, en bei- ijverden rich de schouders op te halen en ©en bedeoiklelijlc gericht te zetten, en dé anderen hoorden de praatjes gretig aan. Ik bedoel, alle succes, hetwelk een vrouw behaalt, verovert rij voor allen! Zij is een voorvedhltster van haar geslacht, en haar ge- sladh'b moeist haar daarvoor dankbaar rijn. Nooit had tab zoo erg kunnen worden, wanneer allen mij; (hadden bijgestaan 1 Papa heeft mij een onbesdhrijjflijjk; verbit terden brief geschreven, als aan een verlore ne. Mama schreef er een paar regels onder, half uibgeiwischh door tramen, waarin zijl mij smeekt naar huls te komen. Aan dite tranen tab ik geen ödbulid!; die hebben rij veroorzaakt, düe mij naar hhïn eigen m'aaitstaf beoordeeld hebben! Langen tijid héb ik Carlo's buist© Vand'aag aangestaard. Hij1 glimlachte tegen mijj met dien melanchohsdhen trek om de fijine lippen en plotseling nam rij'n gelaat dé uitdruHlafeig aan, die i'k bij het afscheid nemen opmerkte zoo brutaal, met trillende qpieren en gjioed- ende oo'gen 'Snel héb idc een doek over de buitte heen geworpen zoo zoui ik hem uit imijn geheu gen willen wiasdben .evenals de herinnering aan d'alb oogtiublik De wil daar niet meer aan dénken (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1900 | | pagina 1