54- laargang. Vrijdag 8 Februari 1901 No. 10467 Het Koninklijke Echtpaar. HUWELIJK DER KOfflffl SCHULDEN. De blijde dag, de dag-, waarop wij reeds weken hoopvol staarden, is daar. Vanmiddag verkondigden, kanon gebulder en klokgelui, dat Neer- land's Koningin zich voor de wet en voor God verbonden had aan den man, die volgens Hare over tuiging, Haar de beste waarborgen gaf voor Haar geluk en voor dat- van Haar volk. Heden lieeft de Koninklijke Jonk vrouw Hare hand gelegd in die van den man, die rij haar waardig keurde en die voortaan Haar steun en toe vlucht zal wezen op Haar levensbaan. Volgens de bepaling der wet heeft de ambtenaar in naam der wet ver klaard, dat zij door den echt aan elkander verbonden zijn, terwijl de geestelijke dit pas gesloten verbond met zijn zegen bekrachtigd heeft. Openlijk hebben beiden verklaard, elkander te zullen steunen en schragen, elkander te zullen helpen in de moeilijkheden, die Hen in Hun volgend leven wachten en lief en leed te zamen te dragen Heden is de kroon gezet op al wat aan deze verbintenis voorafging. Het beeft Hun toegeklonken, het is Hun toegezongen, dat heel het volk deelde in de vreugde over dit verbond. Millioenen hebben met Hen mede geleefd en menigeen zal het oog vochtig geworden zijn op het oogen- blik, waarop hij wist, dat deze band gelegd was. De laatste dagen waren één reeks van schitterende feesten, waaraan door jong en ond, door rijk en arm werd deelgenomen maar deze dag was de schitterendste van alle Ook heden stegen uit duizenden kelen juichkreten op, doch z'j had den nu iets plechtigs, zij gaven thans bij uitstek uiting aan het meest ver- heven gevoel van den mensch, de Liefde! Nederland mag trotsch zijn op de afgeloopen dagen, de geschiedschrij vers zullen ze met gouden letters opteekenen in de boeken der his torie en geen wonder, want nog maals heeft Nederland getoond, wat het gevoelt voor zijn geliefd Vorstenhuis, hoe het daarmede mee leeft, hoe het één is met zijn dier baar Oranje! Schier geen eind was er aan de uitingen van liefde voor dat door luchtig geslacht, hetwelk ons land in de moeilijkste tijden steeds zoo trouw met raad en daad ter zijde stond eu welks laatste telg thans Haar lot verbonden heeft aan dat van een ander. Wel mag Nederland trotsch zijn op al, wat het weer getoond heeft over te hebben voor diezelfde Oranje's tegen wie het steeds met zulk een eerbiedige vereering heeft opgezien en opziet. Het jonge paar moge in dit alles een blijk zien van de liefde, die het fansche volk z ij n Vorstenhuis toe- raagt het moge een hernieuwd en hecht verhond zijn, dat heden tus- schen Vorst en volk gesloten is En nu zijn die dagen, die wij zoo vol vreugde tegemoet zagen, voorbij en onwillekeurig gevoelen wij een zekere leegte, wij keeren weder in de koude werkelijkheid terug. Niet altijd kunnen wij juichen en feesten, het leven vordert meer van ons, wij moeten weder voort aan onze werkzaamheden, maar wij hebben nogmaals de zekerheid ge geven en gekregen, dat onder al die alledaagsche gewoonheid een bron van liefde verborgen ligt. Moge dan het jonge Echtpaar door liefde vereenigd in elkaar vinden, wat het zelf en geheel het volk hoopt, moge het steeds met elkander en met dat volk in liefde vereenigd blijven, dan zal het zeker beiden en het land steeds wel gaan en zullen zij het hoogste geluk op aarde smaken, want SCHBAMSCHE COURANT Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.25. Franco per post il. 1.65. Prys per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan 'iet bureau bezorgd zijn. Bureau t Boterstraat ®S, iedere rege! Prigs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92 meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde Icleine tadvartentiSt» opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Snterc. Telefoon No. 133, Roman, van F. VON KAPFFBSSEMTHEtR. S3) Waldine vroeg in 'b geheel niet lioa de za ken in Berlijn afgeloopen waren. Zijl ver moedde meb dat d'e vergadering van. giste ren belangrijker was dan de andere. Zij bad ook geen belangstelling voor zakcnaangvle- genlieden. Zijl bekoorde tót die schoone vrouwen., die er voor geboren schijnt»", otm zich te laten verzorgen en goed verzorgen, maar die door baar bekoorlijkheid, door baar beminnelijkheid' dat alle® rijkeihjk vergel den. Ziji deejJ ook niets in de huishouding; daar zorgde Vjki voor. Waldine dbedi niets dan romans lezen, piano spelen, mot haar kindje spelen, met haar man uit rijiden gaan en zoo voorts. Maar zij zag er altijd bekoor lijk uit, ©n gbraaJ.de altijd van tevredenheid' en geluk, ofschoon ihe'b op Rochlitz nogal eentonig was. Men ging echter dikwijls naar Berlijnmaar dat was dan ook alles. Aühim besloot, baar voorloopig niets te zoggen,; dat was toch ook niet noodig Mis solnon was bet mogelijk dat Walcfine, van. do heel© zaak niets bemerkte. Mot YiM zou dat minder gömakkeddjik; gaanwei ia waar had zo ook geen verdtand van zaken, «raar baar zich nooit vergissend© scherpzinnigheid zou dadelijk bemerkte®, hoe do zaken stonden. Lisatebbo was niet thuis, maar woonde» in Waar Liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen, Daar woont Hij zelf, daar wordt Zijn hei! [verkregen En 't leven tot in Eeuwigheid Hat burgerlijk huwelijk ten iPaleiz© weu?d geheel avei-eenloamstig de vastgesteld© leve ling voltrokken. Uit Haar vertrekken aan de zijde der Koningin-Moeder naar dio rood© antichambre geleid, begaf zich de Konink lijke Bruid aan de zijde van Haar Bruide gom, en gevolgd door de H'ooge familieleden naar de Witte zaal. Hier vertoefde de Mi nister van Justitie, mr. Gort van dei" lan den, als ambtenaar van d'en Burgerlijken Stand, die in deze funobi© werd bijgestaan door den gemeente-seore taris, den beer E Evers. Mede staan daan geschaard! de ihisieren, die de hooge eer zullen genieten, getuigen te zijin bij ihet opmaken der acte, nl. na". A. van Naamein van Eenmes, voorzitter van de Eerste Kamer, mr. J. G. Glekfcman, voorzit ter van d© Tweede Kanier, luit.-gen. jhr. G, M V'erspijidk, adj-gen. van H. *M. de Ko ningin, K. J. G. baron van Hardenbroek van 's Heieraartsberg] en Be'rgaimbaclit, op perkamerheer van H M. d© Koningin, luit.- gen, graaf O. H. F. DDu Moneeaai, adj.-gen. chef van bet Militanra Huis van iH. M. do Dresden b-ij een oud© tante en voltooide daar baar opvoeding. Zij bad geen lust in bet buitenleven en daar hier nu toch twee meesteressen waren, liet men h'aar begaan. Alleen 's zomers kwam ze voor een poosje logeeerten. Ditmaal was Lisdlotte gauw weer w'egge- g-aan tten gevolge van een hevig confkot met Aölum. Zij1 was intusschen mondig gewoi- deu en het was ongehoord in de annalen van den huize Rochlibz zij wild© haar geld hebben, -cm, zooals ze l'achend zeido, zelf eein zaak ee beginnen Dat kom men baar vel toevertrouwen Maar Achim zeide eenvoudig „Neen". Ten eerste had ihijl hot geld met, kou er met den huldigen stand van zaken niet aan. komen, en dan -sprak heb toch van zelf, dat zijn zus ter heim het kapitaal liet, tot ze trouwde. „Dat is alles heel mooi, Achim," hield' ze vol, pnaaa- ik zou toch' graag zelfstandig wor den en met mijn gold doen wat ik wil1 Ten minste het gevoel helbben, d'a't ik het kan Achim vond dat ongelooflijk; daar stalt iets achter. Zijn jongste zuster bad zich op een voor lmn geheel onbegrijpelijke wijte ontwikkeld. Deze zelfstandigheid in spro ken, demiken en oordeteleu dat wnafcöeJe- maai de awd' niet van een Rochlitz, boe d'an die van eten jong meisje uiit dit huis „Je moet je er op voorbereiden, Achim, dat ik eens op ©en d'ag om mijn geld kom en ook dalt ik tegen je wil* en wensch trouw. Hot zoui me spijten, als ik j« daardoor krenkte of in verilegenhbid Rraaht, maair het kan niet anders." Koningin, jhir. mr. J. W. M. Schenner, viee- prasidenb van den Raad van. Stalt©. Voorts ia aanwezig de heer dir. LaugMè, Land es-Geridrtsprasiden t. Toen het Bruidspaar had plaats genomen, sprak d'o Minister van Jusoitó© heb vol gende: Alvorens over te 'gaan tot de voltrekking van het huwelijk, waartoe alk, Minister van Justitie, als ambtenaar van den) Burgerlij ken Stand, krachtens d© Wet en volgens het verlangen van het Vorstelijk Bruidspaar ge roepen beu, wend ik mij tot Uwe KoniniHij»- kö Hoogheid, Groothertogm Man© van MeekSemburg-Sohwerm, als motediea* van den Hoogen Bruidegom, met d« 'eerbiedige vraag of IJ wei Koninklijke. Hoogheid' bcireid is, Hare toestemming te govern, 'bot deze echtver bintenis. Evenzoo wend ik mij tot Uwte Majesteit Koningin-Weduwe der Nederlanden, ais moeder van de Koninklijk© Bruid', mot ge lijke vraag of Uwe Majesteit betreid is ook Haro toestemming to geven tot deze» echt verbintenis. Toen die toestemming bleeik, ging d© Mi nister aldus voort: Nu dam uit d© verkregen toestemming en uit da overgelegde bescheiden gebleken is, da.t niets meer in dein weg staat aan de ver vuil wig van Uwen wensch, Hoog© Bruide gom en Bruid, is het oogenbllk gekomen, waarop ik van U een woord vraag, daifc mot alleen voor UzeJvem, maar ook voor oms ge liefd Vaderland van zoo onschatbaar ge wicht is. Ik noodig U eerbiedig uit van Uw© zetels op te staan en elkander do rectobeahamdi t© gaven en vraag, U Heinneh "VVladimir Al- bredh't Ernst, Hertog van Mecklenburg, en U Wlhelmina Helena Pauline Maria bij de Graiti© Goda Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassam, of Gij verklaart dlab gij' elkander aanneemt 'bot echtgenoohen een dat gij getrouwelijk alle do plichten zult vervullen, welke door de W©t aam den hu welijken staat verbonden zijn? Wat is daarop Uw antwoord? Teren bdidci" plechtig: „Ja" was uitgespro ken, vervolgde de Minister: Zoo dan verklaar uk, Minister van Justi tie, ambtenaar van den Buirgedijjklen Stand, m naam der Wet U door bet kuweiijfk ver bonden. Nadalt d© Hoog© Echtgenooten hun zetels weder hadden ingenomen, werd' de huwe- lijbsaet© voorgelezen en ondenteeikend. Nadat d© huwelijksakte ondier,beekend was, wendde d© Munster van Justitie zkh tob de Hooge Echtgenooten en, 6pnaik ais volgt Hooge Echtgenooten Van ganscher harte wsusah, dk U geluk met de voltrekking van Uw huwelijk, U in de eerste plaats, Vorstelijk© {Echtgenoot. Uit liefda voor Uwe Koninklijke' Bruid hebt Gijl Uw aiierbaor Mecklenburg sedert eeuwen aan Uw Geslacht verknocht, verla ten Gij hebt thans de plechtig© gdofte af gelegd, Haar houw en trouw te zijn; do dankbaarheid en aamhanbalijikheid! van Haar volk is U gewaarborgd. U ook, Majesteit, U bovenal: geldt mijn wensch. Van Uw wiegj© af, heeft helt iNededand- sche volk U, zdjn h©ve Koningskind, zien opgroeien onder do hoed© van Uw© geëer biedigde ©n bemind© Moeder. Nu werd Achim toch onrustig. Zij, wildo voor hot ©ogenblik niets meer zeggen. Mis schien begon ze in Dresden werkelijk een zaak of trouwde een kleinburgerlijken man, die met haar geild iets beginnen, wilde. Hoe het ook zij! het was ©en nieuwe, drukken de zorg voor hom. Haar broeder 'en zusters bleef ze echter eerlijk toegedaan, maar van huiselij'ken ar beid hield zo niet, het landleven viel met in haar geest. Hot hofst zou zo te Berlijn wo nen. Slechts met moeite haalde men haar over, voorloopig nog onder d© zekere bescher ming van haar tante t© Dresden t© blijven. In B'erilijn had ze wol is waar Louise nog, maar niet doze zuster had. ze nooit zoo goed oan Ocumi'on gaan; beter ging d'at met Vïïki, die mem- verstand, en minder hoog gevcd had dan Louise. Nu was Lolselott© dus niet op Rochlitz. Ein om Waldine 'te misleiden, dat was geen kunst. Nu bleef Viki echter nog over, Niatmuiijik moestl Achim het te niet gaan van de zaak, heit bankroet der suikerfabriek bekennen. Maar hij' verzweeg, in hoe verre hij door dit geval in de zaak betrokken was Waldine jubelde. Nu zou haar man altijd thuis zjjn. Ook Vdri wais ovor 't algemeen ttevreden. Heit moest zoo uitkomen. Ehhaar porsoonlijike genoegdoening overwon haar bedenken. Eenige dagen laltter Werd! er op Rochlitz ©en stuk bezorgd, waarvoor Achim al zijn moed to samen moeat rapen. om. hdü te lezen. Want li ij: bemerkte nu duidelijk, dat hij te- Blijde heeft het U, zijn Koningin, ge huldigd, toen Gij bevestigd hebb heb aloud verbond van Nederland eu Oranje, veilig in wedanzajldsche itrouw. En thans viert het met U het hooggetijdö van Uw leven, met de bode iu bot hart, dat U ©n Uw Gemaal -allea beschoren moge zdjn wat een suemschenpaar göluüdcig kan maken. Hoog© Echtgenooten, Het geltdc .dlab Gij, tot hef ©n le©d ver eend, sikander bereidt, straalt ver buiten Uwe echtelijke woning. God geve dat Uw echt ten zegen zij voor UzeJvan, tob vreugde van Uwe Hooge "Verwaaiitein, en tob heil van liet diorbaar Vaderland Hoogtijd ia het heden. Hoogtjjd ten paleize, hoogtijd ook voor het Nedeilandsche volk, dat dezen dag met innige vreugde begroet als de bekroning van zijn liefste wenschen, nl. de jeugdige Konioginne te zien opgaan ter trouw aan de zgde van een door haar zelve gekozen en beminden vorsteljiken jon geling. Werd de feestdag met spanning tegemoet- gezien, zelfs het gure winterweder is niet in staat de Oranjeliefde te verkoeien en de sympathie voor het Vorstenhuis te vermin- des en. Integendeel, naarmate de thermometer daarbuiten daalde, steeg de warmte in de harten en uitte zich telkens weer in betoo- gingen, huldebewijzen en teekenen van ge hechtheid aan de teerbeminde vorstin en den kloeken bruidegom. Het feestgeljjde heeft in de residentie heden een ongekende menigte saamgebracht, naijve rig om de beste plaatsen om den vorsteljj ken stoet te zien. Overal feestdrukte en feest gejoel. Dy het koninklijk Paleis, al vroeg ia den ochtend, een menschenehaos, zich verdrin gende om althans in de nabijheid van de koninklijke woning een best plaatsje te krijgen ten fcinde getuige te z'ijo van het altijd zoo aantrekkelijke schouwspel van het vormen van een gala-stoet, en de daaraan vei bonden gezellige drukte en vertoon van mooie uni formen en ambtscostuums. Hoe zullen politie en militaire macht dadr orde in weten te brengen, vroeg men zich onwillekeurig af. Maar het onmogeltfk lijkende, geschiedde nochtans. Geleideiyk en kalm werd de menigte geplaatst zoodat een flinken tjjd vóór het afrijden van den stoet, de omtrek van het Paleis schoongeveegd was. Het voorplein was ter rechter en, linker zijde, tegen de arcaden van het paleis, bezet door de eerewacht van 100 grenadiers met vaandel en stafmuziek en die de militaire honneurs had te bewijzen bg het vertrek van het paleis der vorstelijke gasten en van het dan reeds burgerlijk gehuwde Paar. En van uit die eeregarde, ontplooide zich tot aan de Groote Kerk, de dubbele rij van tioepen, de militaire Mie dhonneur, waar voor in de eeiste plaats het garnizoen in de Residentie de manschappen leverde en die verder bestond uit troepen uit andeie garni zoenen ontboden en uit de Koloniale Reserve te Nymegen. Maar alvorens stelden zich, aanleunende aan de bovenbedoelde eerewacht der grena diers, bij het paleis op, de met ingedeelde officieren bij elk der korpsen, en evenzeer b\j de schutterij, die gevolg hadden gegeven aan de gisteren bij garnizoensorder gegeven gen over de rijnen, een ©tiuisvogelpoUbieik volgehouden had, waaaunede tot nu uib Was. WaJdin© begreep moifc, waarom Achim be den jsoolang werikto. Hii kfwam anders aütijid zoo precies op 'tijd1 ben Mem om. the© te dran ken in den. tuin. Heb kleintje wilde ze niet aileoni laten; die kon men anet van haar zandhoop krijgen en d© {kindermeid moest strijken. Dus liep WaJdino naai" bet terras en riep naar boven; bet naam. stond op an. M'aar Achim antwoordde mtet. Hij was dus wel geroepen? Zijn deur was op slot, wat amdetrs zijn gewoon'te niet waa. Waldine nop de kindarmeid en gaf luar hot builendo kind. D© kleine Viki was aeer verwend, en nam htet heel kwalijk, dut ma ma baai" van d© zandhoop weggehaald had, zondior haai" toestemming. „Houd baai" een beetje stal," z®ide Waldi ne kort. Ze bad altijd een ©enigszans maes- .toiacbtigen toon tegen de dienstboden. Te vergeefs zocht ze Achian, totdaft bijl eindelijk heel onverwacht® aan de theetafel verscheen, Nb blad het) «r toch h©d veel van, of bij' zich t© voren opgesloten bad. Eln Walt was zijn gelaatskleur vaal, zijn tanden klapperden. „Hot is niets, lieve Waldine," zeide bijl, „die zaak met do maatschappij' geeft me nveei" tej doen, d'an ik dacht en ik gevoel me vandaag niet keiel goed'." Maar Waldlme wiemp zich' snikkend in zijn armen. Zij zag en gevoelde, dat er ergens een ongeluk in do lucht zweefde. E!n wat drukte bij haar krampachtig tegen zibh aan Nieib alleeai wit tevnetdenbeid, zoo&to andera, machtiging om van daai af als 't ware deel uit te maken van de haag van militairen. En toen deployeerde zich, ais hootd van de dubbele i 'y, in de eerste plaats het keurkorps, het regiment grenadiers en jagers, langs Paleisstraat, Oianjestraat tot aan de Katholieke kerk in de Parkstiaat, terwgl van dat punt af achtei een volgens zich aan elkander aan sloten langs den bruidsweghet korps mari niers; troepen uit het garnizoen Utrecht; vesting- en pantserfort-artillerie uit de resi dentie; het personeel der normaal schiet school het 3e regiment huzaren artillerie het detachement van het 4e reg. infanterie uit Leiden en Delft en eindelijk de koloniale reserve, die op de Groenmaikt aansluiting vonden met de bij de Gioote ICetk opgestelde eerewacht der d.d. schutterij te 's-Graven- hage, met vaandel en stafmuziek. De stoet naar de kerk kon, na de bekend making van het officieel programma uit den aard der zaak niet groot genoemd worden en kwam in uiteihjk het meest overeen met den trein, waarmede H. M, zich gewoonlijk by de opening van de kamerzitting doet vergezellen. Dat wisten zoowel de residentiebewoners als de duizenden die van heinde en verre hierheen waren gestroomd. Het getuigen zijn van den beteekenisvollen tocht in het leven onzer Vorstin was echter hoofddoel van die menschenmassa, die aan weerszijden van den trouwweg in tiendubbele gelederen gerjjd stond. En dan die overvolle tribunes en andere getimmerten en de ramen, waarin men niets dan menschenhoofden zag bewegen, Welk een luistei rijke tocht tusschen de witgroene door festoen verbonden zuilen, die langs den ganscheu weg geeeheloneerd zjjn. 'tls aisof het echtpaar onder een huwe lijkstempet naar het altaar opgaat. Een commando cavalerie als eere-eseorte gaat aan het hoofd. De hoffourier in zijn rood scharlaken rok, gevolgd door twee rgknechts te paard, gaat liet mot 2 paaiden bespannen gala-rgtuig van den opper-ceremoniemeester baron van Pallandt van Nerijnen vooraf. Daarna ziet men een leeks van 8 galary- tuigen, elk bespannen met zes paaiden, in ieder van welke de hooge Vorstelijke gasten gezeten zijn. Zij weiden in onderstaande volgorde ter kerke geleid: le koetsU.H. D.D. H.H. Prinses Louis# van Wied Voist Hendrik van Sehönbeig- Waldenburg; Vorst Ulrich van Schonberg- Waldenburg; Vorst Hennau van Schonberg- Waidenburg. 2e koets: H.U. de Hertogin Sophie Char lotte van OldenburgH. Keiz. H. de Groot vorstin Helene Yladimirovna van Rusland Z. D. H. Vor°t Hendrik van Sehönberg- Waldenburg; Z. D. H. de Erfprins van Wied. 3e koets: H. D. H. de Vorstin Hendrik XVIII van Reuss; de Hooggeboren Erfgraaf van Eibdch-SchonbergZ. D. H. de Prins van Wied. 4e koetsH. D. H. de vorstin van Thekla van SchwarzburgRudolstadt; H. K. H. de erlprinses van Wied; Z. D. H. vorst Hen drik XVIII van Reuss; Z. D. EL de vorst van Bentheim en Steinfurt. 5e koetsH. D. H, de vorstin van Bent heim en Steinfurt; Z. D. H. de regeerenda voist van SchwarzburgRudolstadt; Z. H. de hertog Paul Frederik van Mecklenburg maar zooals e©n rodelooz© iheib doet, zoo heel onjgewoon. „Achim," riep ze, „zeg me alles. Er ia een ongeluk gebewdIk sterf melb je, als {het zija moet." Hij glimlachte met blsefc© lippen. Zeiker, rij was ean vaa die opgewonden, vrouwen, die in staat zijn, met den geliefd© t© ster ven.. {Maar hoe sou ze mdt hom teven, als hij verarmde Wel is waar kende ze d© armoede, maar juist daarom zou ze> er zoo bang voor rijn ©n haten! Zij, die voor schoonheid en wel vaart, geboren scheen. Hij bedwong zich. Neen, hij, kreieg hot woord nieit over de lippen. Het was onmo gelijk. Mhbsdnen kon de viteeselijik© slag nog afgewend worden. Voor ihëb oogenbhlk moest hiji duibbel voorzichtig rijhjuist trad Vdn, met «en grauw linnen schort voor, op hem t-oo. „Ja, Achnm, jo ben wal heer des huizes, maar w© hebben toch zonder je tüue© gedron ken. Zoo lang ikan ik niet wachten.... He- mei' jong!eu wat rie je er uit? Ben je erg naar? Nu, wat heb ak je gezegd': rood© wijn op roomOf is heb .wat anders?" „"t'Is ni'ets, hevei Viki', wat argeniis, an ders mitets, geef ona als 't je belieft eten kop th»ï" D'at gebeurde. De thee was goed!, d'ö sand wiches zioo voortreffriijlk als Viki ze slechts klaar kon maken; ze deed daib altSj'd zelf, zooals ze bijna, alles in hui® zelf deed, (Wordt vervolgd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1901 | | pagina 1