54-
laargang.
Vrijdag 8 Februari 1901
No. 10467
Het Koninklijke Echtpaar.
HUWELIJK DER KOfflffl
SCHULDEN.
De blijde dag, de dag-, waarop wij
reeds weken hoopvol staarden, is
daar.
Vanmiddag verkondigden, kanon
gebulder en klokgelui, dat Neer-
land's Koningin zich voor de wet
en voor God verbonden had aan
den man, die volgens Hare over
tuiging, Haar de beste waarborgen
gaf voor Haar geluk en voor dat-
van Haar volk.
Heden lieeft de Koninklijke Jonk
vrouw Hare hand gelegd in die van
den man, die rij haar waardig keurde
en die voortaan Haar steun en toe
vlucht zal wezen op Haar levensbaan.
Volgens de bepaling der wet heeft
de ambtenaar in naam der wet ver
klaard, dat zij door den echt aan
elkander verbonden zijn, terwijl de
geestelijke dit pas gesloten verbond
met zijn zegen bekrachtigd heeft.
Openlijk hebben beiden verklaard,
elkander te zullen steunen en
schragen, elkander te zullen helpen
in de moeilijkheden, die Hen in
Hun volgend leven wachten en lief
en leed te zamen te dragen
Heden is de kroon gezet op al
wat aan deze verbintenis voorafging.
Het beeft Hun toegeklonken, het
is Hun toegezongen, dat heel het
volk deelde in de vreugde over dit
verbond.
Millioenen hebben met Hen mede
geleefd en menigeen zal het oog
vochtig geworden zijn op het oogen-
blik, waarop hij wist, dat deze band
gelegd was.
De laatste dagen waren één reeks
van schitterende feesten, waaraan
door jong en ond, door rijk en arm
werd deelgenomen maar deze dag
was de schitterendste van alle
Ook heden stegen uit duizenden
kelen juichkreten op, doch z'j had
den nu iets plechtigs, zij gaven thans
bij uitstek uiting aan het meest ver-
heven gevoel van den mensch, de
Liefde!
Nederland mag trotsch zijn op de
afgeloopen dagen, de geschiedschrij
vers zullen ze met gouden letters
opteekenen in de boeken der his
torie en geen wonder, want nog
maals heeft Nederland getoond,
wat het gevoelt voor zijn geliefd
Vorstenhuis, hoe het daarmede mee
leeft, hoe het één is met zijn dier
baar Oranje!
Schier geen eind was er aan de
uitingen van liefde voor dat door
luchtig geslacht, hetwelk ons land
in de moeilijkste tijden steeds zoo
trouw met raad en daad ter zijde
stond eu welks laatste telg thans
Haar lot verbonden heeft aan dat
van een ander.
Wel mag Nederland trotsch zijn
op al, wat het weer getoond heeft
over te hebben voor diezelfde Oranje's
tegen wie het steeds met zulk een
eerbiedige vereering heeft opgezien
en opziet.
Het jonge paar moge in dit alles
een blijk zien van de liefde, die het
fansche volk z ij n Vorstenhuis toe-
raagt het moge een hernieuwd en
hecht verhond zijn, dat heden tus-
schen Vorst en volk gesloten is
En nu zijn die dagen, die wij zoo
vol vreugde tegemoet zagen, voorbij
en onwillekeurig gevoelen wij een
zekere leegte, wij keeren weder in
de koude werkelijkheid terug.
Niet altijd kunnen wij juichen en
feesten, het leven vordert meer van
ons, wij moeten weder voort aan
onze werkzaamheden, maar wij
hebben nogmaals de zekerheid ge
geven en gekregen, dat onder al
die alledaagsche gewoonheid een
bron van liefde verborgen ligt.
Moge dan het jonge Echtpaar door
liefde vereenigd in elkaar vinden,
wat het zelf en geheel het volk
hoopt, moge het steeds met elkander
en met dat volk in liefde vereenigd
blijven, dan zal het zeker beiden en
het land steeds wel gaan en zullen
zij het hoogste geluk op aarde
smaken, want
SCHBAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dageljjks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VI aar dingen fl. 1.25. Franco
per post il. 1.65.
Prys per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan 'iet bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat ®S,
iedere rege!
Prigs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Icleine tadvartentiSt» opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Snterc. Telefoon No. 133,
Roman, van
F. VON KAPFFBSSEMTHEtR.
S3)
Waldine vroeg in 'b geheel niet lioa de za
ken in Berlijn afgeloopen waren. Zijl ver
moedde meb dat d'e vergadering van. giste
ren belangrijker was dan de andere. Zij bad
ook geen belangstelling voor zakcnaangvle-
genlieden. Zijl bekoorde tót die schoone
vrouwen., die er voor geboren schijnt»", otm
zich te laten verzorgen en goed verzorgen,
maar die door baar bekoorlijkheid, door baar
beminnelijkheid' dat alle® rijkeihjk vergel
den. Ziji deejJ ook niets in de huishouding;
daar zorgde Vjki voor. Waldine dbedi niets
dan romans lezen, piano spelen, mot haar
kindje spelen, met haar man uit rijiden gaan
en zoo voorts. Maar zij zag er altijd bekoor
lijk uit, ©n gbraaJ.de altijd van tevredenheid'
en geluk, ofschoon ihe'b op Rochlitz nogal
eentonig was. Men ging echter dikwijls naar
Berlijnmaar dat was dan ook alles.
Aühim besloot, baar voorloopig niets te
zoggen,; dat was toch ook niet noodig Mis
solnon was bet mogelijk dat Walcfine, van. do
heel© zaak niets bemerkte. Mot YiM zou dat
minder gömakkeddjik; gaanwei ia waar had
zo ook geen verdtand van zaken, «raar baar
zich nooit vergissend© scherpzinnigheid zou
dadelijk bemerkte®, hoe do zaken stonden.
Lisatebbo was niet thuis, maar woonde» in
Waar Liefde woont gebiedt de Heer zijn zegen,
Daar woont Hij zelf, daar wordt Zijn hei!
[verkregen
En 't leven tot in Eeuwigheid
Hat burgerlijk huwelijk ten iPaleiz© weu?d
geheel avei-eenloamstig de vastgesteld© leve
ling voltrokken. Uit Haar vertrekken aan
de zijde der Koningin-Moeder naar dio rood©
antichambre geleid, begaf zich de Konink
lijke Bruid aan de zijde van Haar Bruide
gom, en gevolgd door de H'ooge familieleden
naar de Witte zaal. Hier vertoefde de Mi
nister van Justitie, mr. Gort van dei" lan
den, als ambtenaar van d'en Burgerlijken
Stand, die in deze funobi© werd bijgestaan
door den gemeente-seore taris, den beer E
Evers.
Mede staan daan geschaard! de ihisieren,
die de hooge eer zullen genieten, getuigen
te zijin bij ihet opmaken der acte, nl. na". A.
van Naamein van Eenmes, voorzitter van de
Eerste Kamer, mr. J. G. Glekfcman, voorzit
ter van d© Tweede Kanier, luit.-gen. jhr. G,
M V'erspijidk, adj-gen. van H. *M. de Ko
ningin, K. J. G. baron van Hardenbroek
van 's Heieraartsberg] en Be'rgaimbaclit, op
perkamerheer van H M. d© Koningin, luit.-
gen, graaf O. H. F. DDu Moneeaai, adj.-gen.
chef van bet Militanra Huis van iH. M. do
Dresden b-ij een oud© tante en voltooide
daar baar opvoeding. Zij bad geen lust in
bet buitenleven en daar hier nu toch twee
meesteressen waren, liet men h'aar begaan.
Alleen 's zomers kwam ze voor een poosje
logeeerten.
Ditmaal was Lisdlotte gauw weer w'egge-
g-aan tten gevolge van een hevig confkot met
Aölum. Zij1 was intusschen mondig gewoi-
deu en het was ongehoord in de annalen
van den huize Rochlibz zij wild© haar
geld hebben, -cm, zooals ze l'achend zeido,
zelf eein zaak ee beginnen
Dat kom men baar vel toevertrouwen
Maar Achim zeide eenvoudig „Neen". Ten
eerste had ihijl hot geld met, kou er met den
huldigen stand van zaken niet aan. komen,
en dan -sprak heb toch van zelf, dat zijn zus
ter heim het kapitaal liet, tot ze trouwde.
„Dat is alles heel mooi, Achim," hield' ze
vol, pnaaa- ik zou toch' graag zelfstandig wor
den en met mijn gold doen wat ik wil1 Ten
minste het gevoel helbben, d'a't ik het kan
Achim vond dat ongelooflijk; daar stalt
iets achter. Zijn jongste zuster bad zich op
een voor lmn geheel onbegrijpelijke wijte
ontwikkeld. Deze zelfstandigheid in spro
ken, demiken en oordeteleu dat wnafcöeJe-
maai de awd' niet van een Rochlitz, boe
d'an die van eten jong meisje uiit dit huis
„Je moet je er op voorbereiden, Achim,
dat ik eens op ©en d'ag om mijn geld kom
en ook dalt ik tegen je wil* en wensch trouw.
Hot zoui me spijten, als ik j« daardoor
krenkte of in verilegenhbid Rraaht, maair
het kan niet anders."
Koningin, jhir. mr. J. W. M. Schenner, viee-
prasidenb van den Raad van. Stalt©.
Voorts ia aanwezig de heer dir. LaugMè,
Land es-Geridrtsprasiden t.
Toen het Bruidspaar had plaats genomen,
sprak d'o Minister van Jusoitó© heb vol
gende:
Alvorens over te 'gaan tot de voltrekking
van het huwelijk, waartoe alk, Minister van
Justitie, als ambtenaar van den) Burgerlij
ken Stand, krachtens d© Wet en volgens het
verlangen van het Vorstelijk Bruidspaar ge
roepen beu, wend ik mij tot Uwe KoniniHij»-
kö Hoogheid, Groothertogm Man© van
MeekSemburg-Sohwerm, als motediea* van den
Hoogen Bruidegom, met d« 'eerbiedige vraag
of IJ wei Koninklijke. Hoogheid' bcireid is,
Hare toestemming te govern, 'bot deze echtver
bintenis.
Evenzoo wend ik mij tot Uwte Majesteit
Koningin-Weduwe der Nederlanden, ais
moeder van de Koninklijk© Bruid', mot ge
lijke vraag of Uwe Majesteit betreid is ook
Haro toestemming to geven tot deze» echt
verbintenis.
Toen die toestemming bleeik, ging d© Mi
nister aldus voort:
Nu dam uit d© verkregen toestemming en
uit da overgelegde bescheiden gebleken is,
da.t niets meer in dein weg staat aan de ver
vuil wig van Uwen wensch, Hoog© Bruide
gom en Bruid, is het oogenbllk gekomen,
waarop ik van U een woord vraag, daifc mot
alleen voor UzeJvem, maar ook voor oms ge
liefd Vaderland van zoo onschatbaar ge
wicht is.
Ik noodig U eerbiedig uit van Uw© zetels
op te staan en elkander do rectobeahamdi t©
gaven en vraag, U Heinneh "VVladimir Al-
bredh't Ernst, Hertog van Mecklenburg, en
U Wlhelmina Helena Pauline Maria bij de
Graiti© Goda Koningin der Nederlanden,
Prinses van Oranje-Nassam, of Gij verklaart
dlab gij' elkander aanneemt 'bot echtgenoohen
een dat gij getrouwelijk alle do plichten zult
vervullen, welke door de W©t aam den hu
welijken staat verbonden zijn?
Wat is daarop Uw antwoord?
Teren bdidci" plechtig: „Ja" was uitgespro
ken, vervolgde de Minister:
Zoo dan verklaar uk, Minister van Justi
tie, ambtenaar van den Buirgedijjklen Stand,
m naam der Wet U door bet kuweiijfk ver
bonden.
Nadalt d© Hoog© Echtgenooten hun zetels
weder hadden ingenomen, werd' de huwe-
lijbsaet© voorgelezen en ondenteeikend.
Nadat d© huwelijksakte ondier,beekend
was, wendde d© Munster van Justitie zkh
tob de Hooge Echtgenooten en, 6pnaik ais
volgt
Hooge Echtgenooten
Van ganscher harte wsusah, dk U geluk
met de voltrekking van Uw huwelijk, U in
de eerste plaats, Vorstelijk© {Echtgenoot.
Uit liefda voor Uwe Koninklijke' Bruid
hebt Gijl Uw aiierbaor Mecklenburg sedert
eeuwen aan Uw Geslacht verknocht, verla
ten Gij hebt thans de plechtig© gdofte af
gelegd, Haar houw en trouw te zijn; do
dankbaarheid en aamhanbalijikheid! van
Haar volk is U gewaarborgd.
U ook, Majesteit, U bovenal: geldt mijn
wensch.
Van Uw wiegj© af, heeft helt iNededand-
sche volk U, zdjn h©ve Koningskind, zien
opgroeien onder do hoed© van Uw© geëer
biedigde ©n bemind© Moeder.
Nu werd Achim toch onrustig. Zij, wildo
voor hot ©ogenblik niets meer zeggen. Mis
schien begon ze in Dresden werkelijk een
zaak of trouwde een kleinburgerlijken man,
die met haar geild iets beginnen, wilde. Hoe
het ook zij! het was ©en nieuwe, drukken
de zorg voor hom.
Haar broeder 'en zusters bleef ze echter
eerlijk toegedaan, maar van huiselij'ken ar
beid hield zo niet, het landleven viel met in
haar geest. Hot hofst zou zo te Berlijn wo
nen.
Slechts met moeite haalde men haar over,
voorloopig nog onder d© zekere bescher
ming van haar tante t© Dresden t© blijven.
In B'erilijn had ze wol is waar Louise nog,
maar niet doze zuster had. ze nooit zoo goed
oan Ocumi'on gaan; beter ging d'at met Vïïki,
die mem- verstand, en minder hoog gevcd
had dan Louise.
Nu was Lolselott© dus niet op Rochlitz.
Ein om Waldine 'te misleiden, dat was geen
kunst. Nu bleef Viki echter nog over,
Niatmuiijik moestl Achim het te niet gaan
van de zaak, heit bankroet der suikerfabriek
bekennen. Maar hij' verzweeg, in hoe verre
hij door dit geval in de zaak betrokken was
Waldine jubelde. Nu zou haar man altijd
thuis zjjn. Ook Vdri wais ovor 't algemeen
ttevreden. Heit moest zoo uitkomen. Ehhaar
porsoonlijike genoegdoening overwon haar
bedenken.
Eenige dagen laltter Werd! er op Rochlitz
©en stuk bezorgd, waarvoor Achim al zijn
moed to samen moeat rapen. om. hdü te lezen.
Want li ij: bemerkte nu duidelijk, dat hij te-
Blijde heeft het U, zijn Koningin, ge
huldigd, toen Gij bevestigd hebb heb aloud
verbond van Nederland eu Oranje, veilig in
wedanzajldsche itrouw.
En thans viert het met U het hooggetijdö
van Uw leven, met de bode iu bot hart, dat
U ©n Uw Gemaal -allea beschoren moge zdjn
wat een suemschenpaar göluüdcig kan maken.
Hoog© Echtgenooten,
Het geltdc .dlab Gij, tot hef ©n le©d ver
eend, sikander bereidt, straalt ver buiten
Uwe echtelijke woning. God geve dat Uw
echt ten zegen zij voor UzeJvan, tob vreugde
van Uwe Hooge "Verwaaiitein, en tob heil van
liet diorbaar Vaderland
Hoogtijd ia het heden. Hoogtjjd ten paleize,
hoogtijd ook voor het Nedeilandsche volk,
dat dezen dag met innige vreugde begroet
als de bekroning van zijn liefste wenschen,
nl. de jeugdige Konioginne te zien opgaan
ter trouw aan de zgde van een door haar
zelve gekozen en beminden vorsteljiken jon
geling.
Werd de feestdag met spanning tegemoet-
gezien, zelfs het gure winterweder is niet in
staat de Oranjeliefde te verkoeien en de
sympathie voor het Vorstenhuis te vermin-
des en. Integendeel, naarmate de thermometer
daarbuiten daalde, steeg de warmte in de
harten en uitte zich telkens weer in betoo-
gingen, huldebewijzen en teekenen van ge
hechtheid aan de teerbeminde vorstin en den
kloeken bruidegom.
Het feestgeljjde heeft in de residentie heden
een ongekende menigte saamgebracht, naijve
rig om de beste plaatsen om den vorsteljj ken
stoet te zien. Overal feestdrukte en feest
gejoel.
Dy het koninklijk Paleis, al vroeg ia den
ochtend, een menschenehaos, zich verdrin
gende om althans in de nabijheid van de
koninklijke woning een best plaatsje te krijgen
ten fcinde getuige te z'ijo van het altijd zoo
aantrekkelijke schouwspel van het vormen
van een gala-stoet, en de daaraan vei bonden
gezellige drukte en vertoon van mooie uni
formen en ambtscostuums.
Hoe zullen politie en militaire macht dadr
orde in weten te brengen, vroeg men zich
onwillekeurig af. Maar het onmogeltfk lijkende,
geschiedde nochtans. Geleideiyk en kalm werd
de menigte geplaatst zoodat een flinken tjjd
vóór het afrijden van den stoet, de omtrek
van het Paleis schoongeveegd was.
Het voorplein was ter rechter en, linker
zijde, tegen de arcaden van het paleis, bezet
door de eerewacht van 100 grenadiers met
vaandel en stafmuziek en die de militaire
honneurs had te bewijzen bg het vertrek van
het paleis der vorstelijke gasten en van het
dan reeds burgerlijk gehuwde Paar.
En van uit die eeregarde, ontplooide zich
tot aan de Groote Kerk, de dubbele rij van
tioepen, de militaire Mie dhonneur, waar
voor in de eeiste plaats het garnizoen in de
Residentie de manschappen leverde en die
verder bestond uit troepen uit andeie garni
zoenen ontboden en uit de Koloniale Reserve
te Nymegen.
Maar alvorens stelden zich, aanleunende
aan de bovenbedoelde eerewacht der grena
diers, bij het paleis op, de met ingedeelde
officieren bij elk der korpsen, en evenzeer
b\j de schutterij, die gevolg hadden gegeven
aan de gisteren bij garnizoensorder gegeven
gen over de rijnen, een ©tiuisvogelpoUbieik
volgehouden had, waaaunede tot nu uib Was.
WaJdin© begreep moifc, waarom Achim be
den jsoolang werikto. Hii kfwam anders aütijid
zoo precies op 'tijd1 ben Mem om. the© te dran
ken in den. tuin. Heb kleintje wilde ze niet
aileoni laten; die kon men anet van haar
zandhoop krijgen en d© {kindermeid moest
strijken.
Dus liep WaJdino naai" bet terras en riep
naar boven; bet naam. stond op an. M'aar
Achim antwoordde mtet. Hij was dus wel
geroepen? Zijn deur was op slot, wat amdetrs
zijn gewoon'te niet waa.
Waldine nop de kindarmeid en gaf luar
hot builendo kind. D© kleine Viki was aeer
verwend, en nam htet heel kwalijk, dut ma
ma baai" van d© zandhoop weggehaald had,
zondior haai" toestemming.
„Houd baai" een beetje stal," z®ide Waldi
ne kort. Ze bad altijd een ©enigszans maes-
.toiacbtigen toon tegen de dienstboden. Te
vergeefs zocht ze Achian, totdaft bijl eindelijk
heel onverwacht® aan de theetafel verscheen,
Nb blad het) «r toch h©d veel van, of bij' zich
t© voren opgesloten bad. Eln Walt was zijn
gelaatskleur vaal, zijn tanden klapperden.
„Hot is niets, lieve Waldine," zeide bijl,
„die zaak met do maatschappij' geeft me
nveei" tej doen, d'an ik dacht en ik gevoel me
vandaag niet keiel goed'."
Maar Waldlme wiemp zich' snikkend in zijn
armen. Zij zag en gevoelde, dat er ergens
een ongeluk in do lucht zweefde. E!n wat
drukte bij haar krampachtig tegen zibh aan
Nieib alleeai wit tevnetdenbeid, zoo&to andera,
machtiging om van daai af als 't ware deel
uit te maken van de haag van militairen.
En toen deployeerde zich, ais hootd van de
dubbele i 'y, in de eerste plaats het keurkorps,
het regiment grenadiers en jagers, langs
Paleisstraat, Oianjestraat tot aan de Katholieke
kerk in de Parkstiaat, terwgl van dat punt
af achtei een volgens zich aan elkander aan
sloten langs den bruidsweghet korps mari
niers; troepen uit het garnizoen Utrecht;
vesting- en pantserfort-artillerie uit de resi
dentie; het personeel der normaal schiet
school het 3e regiment huzaren artillerie
het detachement van het 4e reg. infanterie
uit Leiden en Delft en eindelijk de koloniale
reserve, die op de Groenmaikt aansluiting
vonden met de bij de Gioote ICetk opgestelde
eerewacht der d.d. schutterij te 's-Graven-
hage, met vaandel en stafmuziek.
De stoet naar de kerk kon, na de bekend
making van het officieel programma uit den
aard der zaak niet groot genoemd worden
en kwam in uiteihjk het meest overeen met
den trein, waarmede H. M, zich gewoonlijk
by de opening van de kamerzitting doet
vergezellen.
Dat wisten zoowel de residentiebewoners
als de duizenden die van heinde en verre
hierheen waren gestroomd.
Het getuigen zijn van den beteekenisvollen
tocht in het leven onzer Vorstin was echter
hoofddoel van die menschenmassa, die aan
weerszijden van den trouwweg in tiendubbele
gelederen gerjjd stond.
En dan die overvolle tribunes en andere
getimmerten en de ramen, waarin men niets
dan menschenhoofden zag bewegen, Welk
een luistei rijke tocht tusschen de witgroene
door festoen verbonden zuilen, die langs den
ganscheu weg geeeheloneerd zjjn.
'tls aisof het echtpaar onder een huwe
lijkstempet naar het altaar opgaat.
Een commando cavalerie als eere-eseorte
gaat aan het hoofd.
De hoffourier in zijn rood scharlaken rok,
gevolgd door twee rgknechts te paard, gaat
liet mot 2 paaiden bespannen gala-rgtuig
van den opper-ceremoniemeester baron van
Pallandt van Nerijnen vooraf.
Daarna ziet men een leeks van 8 galary-
tuigen, elk bespannen met zes paaiden, in
ieder van welke de hooge Vorstelijke gasten
gezeten zijn.
Zij weiden in onderstaande volgorde ter
kerke geleid:
le koetsU.H. D.D. H.H. Prinses Louis#
van Wied Voist Hendrik van Sehönbeig-
Waldenburg; Vorst Ulrich van Schonberg-
Waldenburg; Vorst Hennau van Schonberg-
Waidenburg.
2e koets: H.U. de Hertogin Sophie Char
lotte van OldenburgH. Keiz. H. de Groot
vorstin Helene Yladimirovna van Rusland
Z. D. H. Vor°t Hendrik van Sehönberg-
Waldenburg; Z. D. H. de Erfprins van Wied.
3e koets: H. D. H. de Vorstin Hendrik
XVIII van Reuss; de Hooggeboren Erfgraaf
van Eibdch-SchonbergZ. D. H. de Prins
van Wied.
4e koetsH. D. H. de vorstin van Thekla
van SchwarzburgRudolstadt; H. K. H. de
erlprinses van Wied; Z. D. H. vorst Hen
drik XVIII van Reuss; Z. D. EL de vorst
van Bentheim en Steinfurt.
5e koetsH. D. H, de vorstin van Bent
heim en Steinfurt; Z. D. H. de regeerenda
voist van SchwarzburgRudolstadt; Z. H.
de hertog Paul Frederik van Mecklenburg
maar zooals e©n rodelooz© iheib doet, zoo heel
onjgewoon.
„Achim," riep ze, „zeg me alles. Er ia een
ongeluk gebewdIk sterf melb je, als {het
zija moet."
Hij glimlachte met blsefc© lippen. Zeiker,
rij was ean vaa die opgewonden, vrouwen,
die in staat zijn, met den geliefd© t© ster
ven.. {Maar hoe sou ze mdt hom teven, als hij
verarmde
Wel is waar kende ze d© armoede, maar
juist daarom zou ze> er zoo bang voor rijn
©n haten! Zij, die voor schoonheid en wel
vaart, geboren scheen.
Hij bedwong zich. Neen, hij, kreieg hot
woord nieit over de lippen. Het was onmo
gelijk. Mhbsdnen kon de viteeselijik© slag
nog afgewend worden. Voor ihëb oogenbhlk
moest hiji duibbel voorzichtig rijhjuist trad
Vdn, met «en grauw linnen schort voor, op
hem t-oo.
„Ja, Achnm, jo ben wal heer des huizes,
maar w© hebben toch zonder je tüue© gedron
ken. Zoo lang ikan ik niet wachten.... He-
mei' jong!eu wat rie je er uit? Ben je erg
naar? Nu, wat heb ak je gezegd': rood© wijn
op roomOf is heb .wat anders?"
„"t'Is ni'ets, hevei Viki', wat argeniis, an
ders mitets, geef ona als 't je belieft eten kop
thȕ"
D'at gebeurde. De thee was goed!, d'ö sand
wiches zioo voortreffriijlk als Viki ze slechts
klaar kon maken; ze deed daib altSj'd zelf,
zooals ze bijna, alles in hui® zelf deed,
(Wordt vervolgd