m c I 54Ö,'K Jaargang. Donderdag 21 Februari 1901» Ho. 10478 SCHULDEN. *--m BUITENLAND, SCHIEDAMSC COURANT Deze courant verschijnt dagelijks, niet uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.C5. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau i Koterstraat 08. Prijs der A d v e r te n tië nVan 1O regels fl. 0.92; iedere iege: meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zi,i innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeehge voorwaarden. Taneven hiei- van zijn gratis aan het Bureau te hekomen. In de nummersdie Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde hitst»* *sdo*srte»tiën opgenomen tot den prijs van 40 oen te per advertentie, by vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoon Ho. 123. S.Sge«n«3<ka oweesScht. SCHIEDAM, 20 Febr. 1901. SuIcï-ÓUrJkn. Van het oorlogsterrein. Generaal Kitchener is platzak van zijn jachtpartij uit de Kaapkolonie naar Prcioiia teruggekeerd, 't Eenige wat hij medebracht m zyn knapzak was een nieuwe teleurstelling. Het telegram dat hij van Pretoria uit zendt, zegt het wel niet uitdrukkelijk, maar tussehen de regels door leeren we langzamerhand wel lezen; wij moeten dat nu al bijrta 1 ]4 jaar doen met de Engrirehe telegrammen. Alle depeches die ons meldden, dat de Wet omsingeld was dooi de 20000 man die hem achterna gezondm waren, zijn bepaald de uitingen geweest der hersenschimmen der Chamberlatnistisclio journalisten. Sedert men zeide dat de Wet voor de zooveelste maal in een ijzeren band zat, heeft hij bijna 80 K.M. afgelegd, die hem gebracht hebben ten W. van Hopetown op den weg naar Prieska en Itenhaidt. En hij is blijkbaar zoo weinig ingesloten, voor het oogeriblik ten minste, dat Kitchener zich moet troosten met de verklaring dat ïin-lien De Wet zich Z. W. waarts begeeft, De Lisle hem met em sterke troepenmacht afwacht." Te midden nu van al hun schitterend ge bazel bevestigen particulieie telegrammen het nieuwe echec dat de jachtbent, die De Wet en Steijn op de hielen zit, geleden heeft. Zij bekennen dat de nieuw binnengevallenen die 20 gevangenen verloren hadden en geheel ver slagen waien, 8G gevangenen van de colonne van Crabbe gemaakt hebben, waai van Kit chener natuurlijk niet spreekt. Zij beweren dat liet doei vau de Wet Strijïlenburg was welk doel men hem veihmdeid heeft te bereiken mant' zij bekennen mir niclits dit nichts dat de Wet juist Sliijdenburg heeft laten bezetten door een zeer gtont commando, dat hij voor dat doel expres van zijn troepenmacht had af- zonderd tcrzelfdei tijd dat hij aehter zich een postenketen heeft uitgezet die zich in het Z. tot een twintigtal mijlen ten N. van Bi its- town uitstrekte, en die terwijl zij zijn achter hoede hescheimt, jui-A zoo geplaatst is om de verbindingen dor Engebche tioepen, die tegen lmm opcreeren, af te snijden, terwijl hij zelf versterkt zal worden door Eierzog. die zich °edert eenige dag' n op den weg naar Prieska bevindt. In die gehrele streek van Britstown, Prieska en Kenhardt, zal De Wet zonder twijfel de noodige Hollanders recrulcren. Het is een sedert vele maanden voor de zaak der Boeren gewonnen streek, waarvan de invvoneis niet zullen aarzelen hem wapenen, lovenuniihlelen en paar den te vei schaffen. Zonder twijfel de Viystaler heeft waar schijnlijk nog zware dagen te doorstaan waai in hij zou kunnen vallen. Maar voor het oogen- bhk heeft hg vast twee dingen gevvonuen Roman van F. VON KAP.FF—ESSEtNTlLEfR. 44) Hij had' zijn vader en rij'n broeder niet be zocht, omdat hij voelde, .dat iu de nieuwe, moeilijk» levcnsetïïiis, waarin bijt geraakt was, niemand bont tea- zijde zou staan, da.il Luelofte Maar de onrust over den afloop van Achim's zaak was toch sterker. Een ge heime angst, waarvan hij zich de oorzaak niet wilde verklaren, deed zijn zorgen voor- hot oogenbkik op don achtergrond treden. Zijn vader zon toch niet zweren Dat had hem veronbruM, hem doen vergeten wat hij zelf leed „Gewonnen," zeide Rudolf. En op eon stomni-e, doodsbange vraag antwoordden hij zijn brooder: „Vader hoeft moeien zweren die bru tale knaap heeft het mot alle geweld daar heen geleid i" En nu gebeurcl-o er iets onverwachts Paul schrikte, een oogenbbk en viol toon zijn va der stormachtig om den .na,ls. Dat was nog nooit voorgekomen, misschien, niet «ma ,in de kinderjaren van den •trotschen jongen. Maar hij had iets goed te maken, liijl had zijm vader 'ten onrecht o vcrd'aoht. Of zijn va der hom begreep? Htiji hield zijn zoon kramp achtig vast, als iemand, dien men na. een langen tijd van afwezigheid', eindelijk weer gevonden heeft. Eindelijk zeide Rudolf „Stel jo 'och niet zoo gek aan, PaulDe zaak was zeker van het begin af «au." doorgedrongen in de Kaapkolonie en vasten voet gekregen in de meest Hollandsche dis tricten, en verderde Engelsche troepen, die 10 maal sterker zijn dan lijj ontweken. Wat betreft of hp na versterkt te zijn N., Z.O. of Z.W.waarts zal trekkeD, wjj weten het nietechter wel, dat hij ongetwijfeld daarheen zal gaan, waar de Engelschen hen het minst verwachten. Uit de Kaapkolonie komt verder nog het volgende nieuws Aan de noordelijke grens van het district Ciaddock zijn troepjes Boeren verschenen die recruten en paarden commandeeren. Zij heb ben verspieders naar hel zuiden gezonden. In geval van nood zullen gedeelten van de Knaprehe stadswacht naar Worcester en andere plaatsen in de westelijke provincies worden gezonden om daar de geregelde gar- uizoenstroepen af te lossen, opdat deze tegen de Boeren zullen kunneu oprukken. Te Victoria West Road is door den blik sem een soldaat gedood en werden velen gewond, Men zegt te Kaapstad dat generaal De Wet het voornemen te kennen heeft gegeven om, op straffe des doods, alle Hollandsche kolonisten tot aansluiting bjj zijn commando te commandeeret). Een der gevangen genomen volgelingen van generaal De Wet beweert, dat Andries Wessels, die als door Do Wet vermoord is voorgesteld, zich nog steeds als gevangene bij den Boerengeneraal bevindt. De Daily Mail" zegt verder, dat de volge lingen van De Wet een protestmeetiug hielden tegen het sjamboklcen en dreigden zich te zullen overgeven. Ten slotte besloten de ontevreden burgers om op hun eigen houtje te gaan vechten. Onze lezers zullen wel weten hoe dit op te vatten is. Uil liet N. komen al heel weinig berichten, behalve den gisteren reeds gemeiden aanval op den trein tussehen Vereenigingen Johannes burg. Ja er is toch iets, waarvoor wij sidderen Behalve Oostelijk Transvaal zal nu ook Noor delijk Transvaal zijn beurt krijgen. Een keur korps zal daarvoor woiden opgei icht bestaande uit de door de Boeren uit Pielerrinug ver dreven EngrRchenvan dat soort zijn erin de laatste veertien dagen al 200 in Pretoria aangekomen; zij zullen den naam krijgen van Mounted Bush veld Rifles, die veroveiaars van N. Tiansvaul. De ^Standard" verneemt uit Pretoria: liet nieuws uit het Oosten blijft bevredi gend, Slechts een paar Boeren zijn door de linie gebroken en zijn gelagerd aan de KormUi- rivier bij Carolina. Generaal French drijft de hoofdmacht voor zich uit, die nu klaarblijkelijk een wijkplaats zal zoeken in de Pengoïa-streek /district Utrecht). Generaal Fieuch moet nu (Zondag) te Piet Retief zjjn. Io het noorden is alles rustig. Schalk Bur ger (de waarnemende president) doet, naar men zegt, zijn uiterste best om de mensclien over te halen 'tot een algemeens overgave 1 Te Standerton zijn 250 zieken en gewonden van de colonne van French aangekomen. V* Dagelijksehe verliezenlijstgesneuveld 6 mm; gestorven aan ziekfe of tengevolge van ongevallen 33, w, o. een officiergewond 30 maugevangen en vermist 12 man. Te Kaapstad zijn Maandag vijf nieuwe gevallen van pest aangegeven, en een sterf geval. De overheid meent echter dat er ge vallen stil worden gehouden. Brodick gaf in het Lagerhuis een overzicht van de uitbreiding van den tyfus ouder het leger in Zuid-Afrïkain October zijn voorge komen 568 gevallen en 98 sterfgevallen en in November 1213 gevallen en 207 sterfge vallen en in December 1675 gevallen en 268 sterfgevallen. Van het begin van den oorlog af waren 19,101 tyfuslijdeis behandeld en 4233 gestorven, De b Daily Mail" deelt verder mede in een telegram uit Melbourne, dat Victoria en Nieuw Zeeland ook hebben geprotesteerd tegen de werving voor de Zuid-Afrikaansche-politie op hun gebied. Bij heb oorlogsdebat iu liet Lagerhuis heeft Lloyd-George een woordje gezegd over de manier van optreden der Engelschen in Zuid-Afrika. Onder luide toejuichingen ver klaarde hij dc ihandeliugen der generaals voor wreed en barbaansch. Braee-Hamilton noemde hij „oen -beest, dat <d'e uniform, die het droeg, oneei aandeed". Chamberlain beantwoordde de verschillen de sprekers cu -deed daar slechts een half uur over, maar vvaifcülijl zeide was belangrijk. Hij wees in antwoord op een paar vragen van'den liberalen afgevaardigde Lloyd-Geor ge in de allereerste plaats de opvatting te rug als zou zijn laatste veikiarmg over de plannen der regeomig ruimte open laten voor wat audc-is dan onvoorwaardelijke on- derwerping der Boeren Hij herhaalde nog eens, onder gelach en toejuichingen, dat de Brilscho regeering voor den inval der Boe ren op Britsdi gebied genoegen zou hebben genomen met „d-e kleinste concessie die haar hoop had kunnen geven op verbetering van de positie der Bntschc onderdanen, welker echten zij vcidedigt" en verklaarde daarop: „Maar sinds de inval plaats had' en, liet eerste schot Jooi de Boeren werd gelost, ver klaarden wij dat igecn schijn van de onaf hankelijkheid, waarvan de Boeren misbruik hadden gemaakt, hun gelaten kon wouden Dit was, is in blijft de «taalkunde van de regeering. Het leidt tot niets met ons te willen dweussieeren ever dc onafhankelijk heid. Als gij' (de oppositie) meent dat wij in oenigen vorm den Boe-ren onafhankelijk heid moeten hergeven, dan kunt gij dait zeg gen in een scherp belijnd am ondom ent en dit aan Wet ooidccl van het Huis en het land onderwerpen. Maar ondersteld wat wij allen eens zijn dat de inlijving mot te niet ban worden gedaan, dan is de veulore staatkun de der regeering gelijkheid voor beide ras sen, voor zoover mogelijk, bescherming en gerechtigheid voor de inlandc-ehe bevolking Waldin® had in e'en banketbakkerswinkel gtewacht. Noch jzijj, noali Acliim wjisten, dat heb een buitenkansje was, om bij eeu nm tien uur aangekondigde zitting, tegen i2 uur aan de beurt te komen. Ziji begreep niet, waai- Aehim bleefzij, was naa.r hot gerechts- hol' geloopen en weer terug, en had duizend angsten dooi staan. Ach, hoe andere was het nu bij viocger, toen zij hier mei Acliim veer tien dagen lang in ccn waren vreugderoes ge loefd had. Als hot maar bleef zooals tot was, dat eenvoudige, stille leven 'to Roohlitz. Had zo haar man sleclis terug' Maai- die behooidh haar niet meer toe. Er was altijd iels tussehen hen en het huidige proces met die schikking, waarvan Aehim sprak zou die uitkomst geven' Eindelijk kwam haar man. Hij scheen in h geheel niet te bemerken, dat ze bijna dirie uur op hem gewacht had. Ach, zij' zag al da delijk, 'dat hij ook nu weer vermeed, haai aan -te zien, ak zoo dikwijls, zoo dikwijls dab hij bleek en uit zij'n humeur was, als zoo dikwijls! Het zou altijd zoo blijven! Een vlijmende smart giug haar door bat hart. Haar gcheelo leven, haar schoonheid, haar rijk, vaam kloppend hart, hot was al les slechts voor hemzij 'leefde slechts voor hem. Hij was echter ongelukkig on vertrouw de haar niet. Dat had 1111 lang genoeg ge duurd dat, mooist andere worden. Acliim dronk 'hot, -tweede glaasje slechte cognac uit, liet zweet 1 iep hem van het aan gericht, zijn mooi krullend' haar was in wan orde. „Het is ni-el afgeloopm zoonis ik d'aeiht," zeide hij lieesch, „die- schikking bracht zwa righeden met. zich. Maar zij' zal zeiken' tot stand komen! Ik moet nve slechte een poosje geheel aan d'e zaken -wijdten on, kindje, het was het beste, als je maar eens voor twee, dn© weken naar Dresden ging, naar taut» Aurelia.Liselofcte's tumor is vrij •en een grootere mate van zelfbestuur zoo dra dit kan worden toegestaan." De minister wees er op dat- hot geschil punt tussehen. do regeeningspartij en de oppositie is de inlijving dei- republieken en schelste daarop heb standpunt dor oppositie in de volgende zinnen „Volgens haar zxmden wij een wapenstil- staan moeleu voorstellen aan de 1-eidems van d© Boeren, die ons den oorlog verklaarden en die wij verslagen hebben. Wij moeten hun zoggen dat onmiddellijk na d-e staking der vijandelijkheden wij hun zelfbestuur zullen seven naar het voorbeeld van een Australi- O schen s'-aat." En toen kwam hij los „Een meer -dwaas, kinderachtig, belaelio lijk en onuitvoerbaar voorstel werd nooit gedaan. Wij zouden aan de Hollandsche be volking aan de Kaap d-e macht moeten ge ven om. alles te niet te doen wati wij, hebben bereikt, om het 'do-el, waarvoor de oorlog be gonnen is, onmogelijk maken Als we- die-n weg opgingen, zou nu uiet meer, gelijk voor heen, g'eziegd kunneu worden dat dit van ons een grootmoedige daad ïs. Het is ook niet om grootmoedig te zijn dat de oppositie zuilk een voorstel zou willen doen, liet is uit vrees. Men vraagf van ons dat wij na, alle opofferingen hen zuilen verraden die- ver trouwen in ons hebben gesteld, het land te verraden dat ons zijn steun heeft gegeven, de koloniën te verraden die ons geholpen hebben en te verklaren, dat ons groote rijk, wegens de positie waarin wij vcrke'eren, ali©3 moet opgeven waarvoor liet gestreden heeft. „Bovendien tot wien van de generaals in hei veld moeien wij, deze voonstedlen rich ten? De spreker van zooeveu zeide dat wij de wettige rcge-eiing hebben weggevaagd Dat is een zeer onbenullige uitdrukking. „Waal-voor zijn wij ooi log gaan voeren? Hel is niet minder dan billijk dat wij. voor en aleer we den Boeren zelfbestuur geven verlangen dat het land vrijwel tot den 1101- ruaipn toestand zal zijn teruggekceid. Wij zijn ton volle bereid om gelijkheid te hand ha ven, om allen inwoners van Tratuv.in! tn Oranjc—Rivier-kolonie rc-olit te vemcliaffen. maar wij zijn niet bereid de conuole over dr administiatie en hot civiel© bestuur uit- on ze handen te geven zoolang wij n.iet de ze kerheid hebben dat wij dit \cilig kunnen doen." De minister gaf nog een paar steken ou der water an.ii de Boeren die vrcdcs.igentcii mishandelen en als spionnen doodschieten, aan dó leden d-n oppositie die dit optreden billijken, en geen termen hunnen vinden, sterk genoeg om Britscho officieren en Brit- O O sche «oldaten f© beleedigen. en «prak ton slotte het vertrouwen uit dat het 'land geen opoffering te gioot za.l zijn om den oorlog tot een goed einde 'te brengen, China. De sKdltnsche Zeitung", die omtrent de zaken in.China, wat belieft Duitsche belan gen en handelingen, nog al goed ingelicht is, bevestigt het bericht der expeditie van graaf van Waldersee, waarover wij gisteren „Ls je dat ernst, Aehim „Volle tamst, kindje, het re zoo hot beste. De ldnderen kunnen bij Vilei blijven Of w© sturen ze je latei-." 'Nog altijd vermeed hij haar blik. O, Hij Wilde haar weg hebben! Een vreesclijfc onge luk had or plaats gehad, misschien wild© hij zich doodschieten. Maai- zij vertrok geen «pier van haar gelaat. In stilte rijpte een groot besluit hi] haar. „Wo zullen er nog eens over denken, Acliim tot morgen," zeide ze. Eu hij merkto den gedwongen tooa niet op, zag haar vertrokken gericht uiet, evenmin ais lir.ar tranen. Hoe ongelukkig, hoe temcergostagea moest rij zijn, om zoo weinig lie-fde voor haar moei te gevoelen. Rudolf had h-e-deu, op zijn spreekuur, met et li sterke verstrooidheid to kampen, iets wat hij anders nooit had. Hij had' zich altijd zoo in zijn ak'ten verdiept, was altijd zóó in zijn zaak opgegaanrijn BcrJijmsohe colle ga's konden zich zoo iets niet- begrijpen. Zij 1 addem -echter nog ander© belangen; hij bad niets dan zijn akten. De „zaak Kei ter", zoo- i's het in de couranten heette, had hem zeer beziggehouden. Keller was voortvluchtig, na «trafbare daden vcnricht ne hebben. Wtehoan wilde voro-ntechuldigeu, zeide, dat hij door d| tentoonstelling te gronde was gericht, die u e! doorgegaan was. Van zijn doch ter weid niets anders gc- agd, dan dat zo -ten tij-de van Keilers bloei een toonaangevende figuur was geweest. Wat een levensdrama was daar afgespeeld Nclly had' niet willen trouwen, toen z-e nog iu d© gelegenheid was, nu was alles voor tiaar ui1. Diepe twijfel kampte in Rudolf's ziel. Zou hij zegavisi'Bii, dat hij ziek mt-t d«wu twij- felachtigen client niet verder ing-elaten had? En foc.li nad hij niet veeleer dezen ver- sclu-ikkelijKcn afloop kunnen veilnnderen en Nolly redden? Had hij' m d© hoogere befcee- keius zijn zending volbracht door deze een voudigs weigering, of nie' En hoe bekla genswaardig stond hij; daar! Hij had t-och al leen „n-een" gezegd om Waldino om haar! Ook dit proces tegen den vrijheer ontroof de hem de moeilijk verkregen rust Hij was uu ook Waldincs vijand ©n tegenstander uat had zoo moeten komen. Of ze hem haat te, verafschuwde? Zeker, zeker' En ook dit had zoo moeien rijn Nu was hol proces van zijn vader gewon nen, Achun von Bochlitz verslagenwaar recht was, mocot recht blijven Waaro-m had dio man ook gewaagd een bedri'eg'ehjb reclit vol te houden, in plaats van bijtijds zijn dwaling in te zien? En hoever had die dwar Img hem niet gedreven Maar het was rijn eigen schuld. Rij was toch nadrrjckoliijk ge noeg gewaarschuwd voor die oprichting, die slechts een uiting van zijn geprikkeld oerge voel vast Dit alles herdacht Rudolf, terwijl het ak- tenstuk van d'en -morgen voor hem 'lag, te midden van zooveel' akten, die .hij in den laatstcn -tijd veronachtzaamd had. Vreemd dat hot hem vandaag niet gelukken wilde, opmerkzaam zijn gewonen arbeid te verrich ten. Zijn hait klopte oniustig, zijai gedach ten vonden telkens afgeleid. Waarom het ock langer verbloemd? Hiji dacht- aan dc vr. i.w die hij eens liefgehad had, aan zijn cc's'c. eenige liefde. Zij mo-est nu reeds al ios veten. Haar man had hot proces verlo ren, zijn laatste hoop was vervlogen, want hij bleef in de handen van riju tegenpartij Fpa al was di' ook ge-en onverzoenlijk© te- "epstander, hij had toch op alle punten ge zegevierd. Zij waren te gronde gericht, die Roe Mitsen. Eii hij, Rudolf, had daartoe mes- reeds spraken. Vei der verzekeren Engelsche berichten, dal de exprditie Zaterdag zal be ginnen en dat alle vreemde troepen behalve de Russische en Antieiiknansche er aan zullen deelnemen. Dit schijnt ons wel wat vreemd toe. Indien de bevelhebbers der verbonden troepen heb ben aangenomen de plannen van von YVal- dersee om de tioepen van China in het binnenland tot onmacht te doemen, te steu nen, dan moeten zij toch machtiging daarvoor gekregen hebben van hun regeeringen. Waar, wanneer en hoe hebben zij die ontiarigen? De gezanten die aan de vredesondei han delingen deelnemen, hadden toch zeker geen bevoegdheid om die volmacht te geven. Zou den er directe ondei handelingen plaats heb ben gehad tussehen de verschillende kabinet ten en zou er in dit opzicht een nieuwe overeenkomst tot stand gekomen zijn, waar door de stand van zaken geheel zou veranderen en die niet zou overeenkomen met de Engelsch- Duiische conventie van 16 Oct. 1900? Dit alles is zeer vnng en getuigt van be sluiteloosheid en gebrek aan overeenstemming der mogendheden in haar samenweikea in het Oosten en deze expeditie zou slechts de scheuring verhaasten tussehen de mo gendheden die al gemeenschappelijk onder handelende, elkaar onderhands bestrijden en al wringende trachten liet vredeswet k te ver nietigen, De Vereenigde Staten zouden, zoo als wij gisteren aangetoond hebben, niet aan deze expeditie deelnemen. Deze houding is logisch en stemt overeen met de polmek, die het kabinet te Washington niettegen staande zijn imperialistische neigingen, steeds in China voorgestaan heeft. Een expeditie naar het binnenland heeft ie veel gevaat uit te loopen op een verdeeling van China, dan dat de Amerikanen zich daarin blindelings zouden wikkelen. De ver overing der Phiüppijnen heelt reeds te veel bloed gekost en te veel vi-iimtvviUu digiug tu Amerika gewekt, dan dat Mc. Kmiey weer een veroveringstocht zou durven beginnen. Dat de President zijn land de pkmls laat innemen m het Euiopeeselie concert, die bet toekom!vindt men aan de overzijde van den Oeeaan goed, maar men zou uiet dulden, dat mj met wapengeweld m China optrad. De Russische troepen» zoo zegt men, zullen ook niet deelnemen aan Waldersee'-- expeditie. Dit was ook te vooizien. Na de hardnekkige geruchten, die geloopen hebben over een Russrech-Chineesclie overeenkomst ten op zichte van Mandschourijp, geiueliten die we! tegengesproken zijn, maar nooit op een cate gorische en officieele wijze, kan men met recht veronderstellen, dat Rusland zou trach ten alles te verhinderen wat op een verdeeling van China zou kunnen uitioopeii. Daar zijn invloed uitsluitend in het N. praedomineert, heeft Rusland er alle belang bjj om zooveel mogelijk de rol der andere mogendheid te verkleinen en het zal alles in het werk stellen om Duitschland en Engeland te beletten zich op een definitieve wijze in het Oosten te vestigen. Indien Rusland niet mededoet, kan Frank rijk bijna ook niet medegaan. Zich van Rus- gowcikt. Zijn eerlijk gemoed, rijm stareng rechtsgevoel wilde daar telkens teg'en op ko men hïji had zich ioch mete 'le verwijten. -Streng naar wet en i-echt was alles gegaan, on i h zou een slccbt zoon geweest zijn, had hij zijn vader anders geraden. En t-och en toch Hi; was er. hij bestond, die beinni'.jae La n i hn-rehen hem en lmar. Een enkel nur. «n oogenbhk had hem tot Mand gebracY-. Tastbaar zag hij haar voor zich, hoe ze m het geel behangen kamertje van haai vader kvvam, m lite ambt-svertrek van d.n burge- n res-ter. Hij, Rudolf, hr,d juist d© nas nage zien en er was een tekort van een paar hon derd Mark Nog had hij mets gezegd, toon de burgemeester met een afsclmwelijkeu schreeuw rich op zijn bureau wierp, waarop een revolver lag. En op dien schreeuw was ze binnengekomen, veiward. ontzet, hem, Rudolf, met een vragenden blik, half wan hopig, half emeckend aanzien. En hij sliced toon reu harden stiij-d tussehen placht en liefde. Want dit schooue meisje had reed» ang zijn zinnen hekooi'd zij' was de in bond van zijn toekomstig leven. En haar vader bloot geven, was ook haar te gronde richten. Zij was zoo jong, zoo onervaren de armoede scherpt licit kinderoog. En zij zag zij begreep wat er gebeurd was» en wat er nu olgen zou. Zij sprak geen •voord, er ging slechts een huivering door haar schoon, slank lichaam en de rozige lip pen verbleekten en d« diepblauwe oogen rentnen te willen breken. Toen was Rudolf op haar toegetreden, had haar hand gegre pen, want liet meisje wankelde, dreigde te vahcu en had slecht-s gezegd: „Wees gerusL AValdme ik zal zwijgen, ik neem hot op me." (Wordt vervolgd.) te «te,, V' 'PM

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1901 | | pagina 1