mm,
54"e Jaargang.
Donderdag 28 Februari 1901.
No. 10484.
SCHULDEN.
"l
wj?' 7
een ONDERWIJZERES.
UIT DE PERS.
BUITENLAND,
V*
i «WO
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V laar dingen fl. 1,25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentién voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan liet bureau bezorgd zijn.
Bureau: Moterstraat 68.
A dvertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Prijs der
meer 15 cents,
innemen.
Advertentién bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan liet Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine advevtentiën opgenomen tot den pr(fs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
latere. Telefoon Ito. 133.
LSfJÜU HPS
Aan-School C (Hoofd de heer C. Kerbel),
te Schiedam, wordt gevraagil
Jaarwedde f 500.benevens f 100 voor
hoofdakte en f 50 voor akte handteekenen.
Bovendien kan zij wegens diensttijd vier
maal (om de twee jaar) telkens met (50
worden verhoogd.
Sollicitatiestukken franco in te zenden aan
den Burgemeester vóór den lQri Maart a. s.
Wonderlijkheden van Ceremonieel
In hot „Hbl." lezen wij het volgende
In de officieel© ineded'edling van het „ce
remonieel", vastgesteld voor den plechtigen
intocht van U. M. de Koningin <m Z. K. H.
Tuns Hendek op 5 11 aarl, vinden wij o. a.
bepaald dat he*" koninklijk! echtpaar op het
perron van het Staatsspoorstation aal wor
den gecomplimenteerd door:
„a. don Burgemeester van Amsterdam
met de Wethouders, iden Secretaris en de
Leden van den Gemeenteraad."
Men vraagt ons, of het den bedden Hof-
dignilarissen die detze woorden hebben neer
geschreven, althans onderteekend, niet be
kend is dat de Wethouders leden zijn wanden
Raad en dus tw'ee malen worden geno-emd'
Voorts of het hun onbekend is, dat Secreta
ris is ambtenaar der gemeente en derhalve
niet vóór de leden van den Raad had belmo
ren genoemd te worden.
Wij' kunnen, niet anders aannemen, dan
dat den beiden onderteekenaars der medo-
deebg deze elementaire kennis van ons staats
recht niet oribieekt en dat zij anet de ge
noemde volgorde hebban willen aanduiden
de plaats welke de gemeentelijke overheid
inneemt, niet in de gemeentewet, maar wel
op ihat perron. "Vóór bot woord „leden" moet
men dan hot weggelaten „verdere" denken,
zoadat de webhouders niet uerst, geplaatst
naast of achter den bauigomoester, hebben
te compbmentooien, en dan, ijlings achter
den secretaris getreden, nog eens als led'en
van den Gemeenteraad. Het 'kan ook wal
zijn dat bij deze opsomming evenals bij
hei woord „bruidspaar" in het programma
van den hanvolijiksdag enkel weer de slem'
ie gevolgd1
Dit is oolc .misschien de roden van dezon-
deriingts medadeeling wolfce de vorige week
in do „Staatscourant" voorkwam, en waar
uit men had kunnen afleiden, dat hot ko
ninklijk echtpaar dezer dagen reeds incog
nito de hoofdstad wilde bezoeken. Immers
in do aankondiging door dezelfde heemi ge-
Roman van
F. VON KAPFFESSENTHER.
50)
„liet is mijn ondergang!" had Rudolf ge
roepen.
Doch ei' Was ieits in Raul's manier van
doen, dat beiden deed verstommen.
„Lie-va vader," zerde. Paul met bevende
stem, „het is anders uitgekomen dan ui go-
dacht had. Ik kan u alleen dit zeggen.Maaik
dat u wegkomt maar vlug vlug!"
De man wierp een bliik op het ver-kreukte
papier, gaf een schreeuw, wankelde. en dreng-
do to vallen.
Paul steunde-hem Rudolf sneldo toe.
Een vreeseilij'k oordcel trof den vader, die
zijn "zonen zoo kort gehouden had'.
Een oogcnbliik vaai diep zwijgen. Toen zei-
de Paul:
„Wij alleen zijn ida schuldigen i'k en
Rudoli alk weet alles dat wil zeggen do
onschuldig schuldigen. Oini ouzenhwillo hebt
u niU.es gedaan
„Goed kind steunde de ongelukkige.
In dit. oogenbhk stond Paul, die jaren lang
niets voor hom geweest was, hem nader;
Want Paul had meer- beleefd, meer geleden,
meen' ondervonden, en 'hij begreep nu, ook be
ter dan zijln viddcelooze broeder, blo© men
struikelen kan.
Hoor beide zonen begeleid, .door hun, liefde
omgaven, als nooit te vomi, kwam hij een
uur tater op hot station, om voor altijd te
verdwijnen.
Zij, hadden .gemeenschappelijk .een eenigs-
zmsjgdoofwmardig motief opgegeven. Rudolf
had een geldige, onbepaalde volmacht voor
Paul in don zaik, die do leiding der zaken op
zich zou nemen. Hij zelf, Rudolf, die reeds
een algemeen© volmacht bezat, zoui de
rechtsvragen regelen. Hat zij'u zonen alles
daan, omtrent d© inschrijvingen voor de
audiëntie onz. las men:
„Op Donderdag 7 Maart, des voonm. te
10 uur, zullen H. M. .do Koingin en Z. K. II.
de Prins idc;r Neden-lranden', iHIcUtoig van
Mecklenburg, deoommiesién ontvangen,
dio geschenken en adressen van huid© moch
ten weneolim aan te bieden.
„Zij worden verzocht op de .daarvoor be
stemde lijsten te testoenen, die eveneens van
,iS tot en msb 23 Febr. in heb Koninklijk
Paleis Ie Amsterdam zullen zijn rwsderge-
lcgd."
Haar OEI. AI. dei Koningin en Haar Go-
maal heit onderwerp zijn in den eersten vol
zin, kan taalkundig hot voorn aaan-
wooid „zij", waarmede de tweede volzin'aan
vang1-, mot anders terugslaan dan op H. M.
en Z. K. II. Toch Zal wel met dei bedoeling
geweest zijln dat het- koninklijk echtpaar bus-
schen 18 en. 23 Febr, naar Amsterdam zou
komen om op do lijsten te beekenen! Hat
staa1 echter in de mcd'eckeling te lezen.
Mi&gemeen orerzicht.
SCHIEDAM, 27 Febr. 1901.
Snld-Afrlka.
Van hat oorloga terrein.
Och, al wie hem (De Wet) noemt een
(verloren man,
En juicht, dat hij nu is ingesloten,
Vergeet dat men over rivieren kan
In booten.
Op het 'eerste gezicht zon ieder zoggen,
dat dit versje ontleend was aan dei „Lustige
Blabber" of een dergelijk blad., en wijl moeten
befeemmen, dat hot .daar zoor veel' op lijkt,
maat' toch', lezer, as di.t niet zoo. Het is de
vertaling van een lied, voorkomend© dn de
„Globe", een Jingo-bind Ja, die bladen gaan
ook langzamerhand een beetje dein spot ctrijL
V0tt met .al de optimistische berichten van
Kitchener, dagblad-correspondenten of wie
ze dan ook verder sturen mag. In ieder .geval
blijkt or uit, dat men in Engeland nog niet
zoo vast vertrouwt op een .spoedng uiteinde
van den oorlog. Opmerkelijk is wat de mili
taire medewerker van do „Westminster Ga
zelle" srihrijifit
„De Wet zal vermoedelijk niet meer trach
ten da Kaapkolonie binnen hts vallen, maar
naar hot Kooiden trekken, misschien in hst
voorbijgaan een houw doen naar Kiiribeiiloy
an weer ouzo vervolgingen ontwijken cn onze
verbindingen! verstoren.
„Intusüchen moe tan wijl mot voorzichtig
heid do verhalen van Bóeren-deserties en on
tevredenheid, van gebrek aan ammunitie bij
den vijand oai bcuhoid van ilneifc oorlogvoeren
aannemen, D'ie zijn ■misschien en zelfs waar
schijnlijk wol waar, maar wijl moeten niet
vergoten dat precies dezelfde verhalen liepem
toen heb beleg vanl Ladysmith nog geen
mot hnn vader dealen wildon, zoo lang ze
zelf iets bezaten, dat wiet hij, hij! had zijn
zonen weergevonden.
Toen Rudolf naar" 'Berlijn terugkeerde., wa
ren de couranten vol van een oprienbaii&n-
d-en zelfmoord. De cms zoo gediefd© tooneol-
spelcr Oswald Schirm-ea- had rich in een bui
van melancholie doodgeschoten in een
klein wijnhuis, Waar ihij op het nachtelijk
uur de «enige. bezoeker was. Hij! had dei der
de flcsoh ronden wijn niet geheel en al leeg
gedronken. Nog ééns, voor het 'laatst, was
Oswald SohiiMner ihet. onderwerp van gesprek
te Berlijn.
Men heinnnerdü zich nu, dat men heimi al
lang, al zeer lang vergeten ha.d. De bladen
bevatten modelijdend© foeschoriwiiiigen over
zijn annraèr©. Het hoftheiaber was de rechte
plaats niet voor hom geweest. In de weinige
ldassiekc of historische stukkon waaxm men
hem had laiteni optreden kon zijn) beminne
lijkheid niet tot haar recht komen; het kos
tuum' ©n de pruik drukten hem. Hij behoor
de tot diegenen, die slechte door hun per
soonlijkheid wciiikcni.
Niemand vermeldde, dat zijn contract
met vernieuwd, was; ook het stedelijke blad
dat hem niet gunstig gozinid was wijdde) ecu
taobvtfl .artikel aan 'hem. Hij! h'ad zicli dood
geschoten, omdat hem nu ook de rol van
Wem er weer afgenomen was.
Hoe sympathiek en deelnemend schreven nu
do couranten over hem, dien z© de laatste
jaren doodgezwegen of met ©en ironische
aanmerking .afgescheept hadden. dioden her
innerde iedereen zich het beminmeiijjke voor
komen van den sympabhiefcen Kunstenaar.
Ja zeker, do lieve lezeressen wdschten zich
de tranen uit de oogem. Ja, nu speelde
Schirmer nog eens een rol, een groote, dank
bare rol, tmtiar liijl bemerkte. de uitwerking
niot meer.
Geen, bratvo-gesroep kon h'em meetr van
acltoer den donkeren voorliang .doen 'ko
men
Rudolf, als advocaat, beZat den sleutel tob
dien raadselaohtigon z-dLfmoord. Heb was d<?
maand aan don gang was. Ka ook moeten
wij niiet te veel gewicht hechten aan hot
feit, dat men vertelt dat dö Boea*en zich ver
spreiden. Heit is niet meer dam natuurlijk
dat zijl zich verspreiden om op die manier dö
vervolging moeilijker en heit verkrijgen van
voorraden gennakkelijtoeir te maken. Zij heb
ben zich telkens eai tellkems vei spreid, om
zi-eh later weer te vereiemgeu. Al scliijnt do
vervolging wanneer wij de laatste berich
ten m'ogan geloovon heel waren te wor
den, het is nog zeer wel 'mogelijk, dat dei vij
and, partij treikikksnd.ei van zijln hekendhend
mat het. terrein, plotseling! verdwijnen zal
en buiten aanraking komen mot onze pa
trouilles om als eeni georganiseerde, troep to
voorschijn tei komen op eemigen afstand van
liet district dat hij onlangs doorgetrokken
is."
Uit de groote tegenspraak der Engelsche
telegrammen is hot absoluut onmogelijk om
op te maken wat er mot De IVot gebeurd is
na zijini echec bij DlsBelfonteiiii, en wij bedoe
len hier niet die ovördrijvimg'an van Engel
sche overwinningsfanbaisieën, dio ons vullen
wijs maken dat De. Wet zoor geisolewd zou
zijp,, want dat as nu al ieder maal gebeurd,
wanneer do .Vrijstaatsche generaal aan de
Engekclien is ontsnapt.
Wat duister .is, is de vraag welken weg da
heldhaftige maldrea* van president Steijin in
geslagen is. Sommige 'telegrammen geven
den indruk dat hij' do Kaapkolonie verlaten
zou .hebben en weier in den Vaijsbaait zou
zijn, ma d© Oranjeauvicr te zijn overgetrok
ken; andere laten veronderstelfen dat hij
naar hot Zuiden getrokken is, achtervolgd
door d© Rriteelio troepen. Tn het eerstel ge
val zou hij! in veiligheid zijn on vrij' sn'el weer
©en voldoende machu kirnncn verzamelen,
o-m zijn oude tafctiek van onophoudelijke
aauwallon op do verbiindingglijnen van Kit-
diencr vteer voort te zetten.; in hat tweede
geval zou heon, indien hij. nogmaals weet te
ontkomen man de hem achtervolgende1 hen-
de, de hooj> oveirblijven zijn verbinding te
bewerkstelligen met Hei-zog, .die hoc i anger
ho o meer Da Aa.1* madeirt, om .daarna., door
om. zioh üieem de Boeren en opstandelingen
to vei'zanieten, zijn programma, van. offensief
optreden in da Kaajikolonie. te vea-wezeiilijr
ken Docli hoe dut ook zij. stoolang Db Wet
zalf niet in handen der Engolsch-en gevallen
zal zijn, heeft hij zijn laatste woord nog niet
gesproken on mjni de Eugelschem nog niet
ontlast va.n de vrecsölijke zorgen, die hij hun
reeds sedert vele maanden veroorzaakt, want
dezo vurige vaderlander heeft naot alleen het
instinct van groote veldhecien: hij oefent
ook oen somt van nia.gnctisehen invloed uit
op dc weifelenden, op hen die ontmoedigd
worden dooa* dezen langen en bi ©ure gen
strijd.
Behalve De Web zijn ar echter nog andci-©
aanvoerders ui de Kaaplcolonia, zoo Kruii>
zimgor, die verslagen is door kolonel
Goiu-insie «n wiens kommando ui teenge-
etrijd met .den „eanige", den woekeraar, die
Salmmer's carrière verwoest liad. Hat beslag
leggen op het .salaris, wat don, leun sten aar
ni eindclooz©, pijnlijko ver,Icgouheidbracht,
had wé' den doorslag gegeven, nu het con
tract niet hernieuwd was.
D'o heer Hildebrant had .gezagavierd on hij
werd toch gestraft, want hijl verloor zijn
geld. Van ,de dooden ie niole meeir to vorde
ren.
Rudolf schudde, die vansclmkleeliijtoie 'helrin-
noring van. zich. Louis© was zeer te beklagen,
mniir'ze zou zich daarmede troosten, dat ze
ontroostbaar was, voor altdjld
Rudolf moest een nieuw leven, beginnen.
Hij had e®n onrechtvaardige zaale verdedigd,
zolfs dio zijns vaders. En toch had. hij. Wal-
dme beloofd sfelukldi£r b© zullen worden.
m
Ten eerste was het hem nu mogolijör zijn
woord, betreffend© do schikking, gestand te
doon, want deze lijwaim tob stand.
Zoo was nu alles vredig opgelost En hot
was toch dwaas, ja belachelijk, zich zelfs te
gen de mogelijkheid van gelukikig te zijn, to
verzotten.
Hot zag er nog altijd' zeer aanzienlijk uit
bij mejuffrouw Nelly Keller. Als rijke men-
sahen verarmen, hebben ze altijd nog meer,
dan arena m'enschen, .dio er bovenop komen.
Nolly Kelloi' was zeer verstandig gewees'
zij had niets behouden. Maar men had baai-
ge duren de den. loop van do zaak a-iuima cire-
dicben, toegestaan, en de rechtszaak zon lang
duren Nu bewoonde zij oen good gemeubi
leerd© kamcit; de prachtige, inrichting van
vroeger was in handen van de schuldei schers.
In oen afgelegen wijk, weer zeer dicht bij
een stadsstation, ver wegvan alle bekenden,
woonde za in haar aardig kamertje, dat haai'
toch zoor bescheiden voorkwam. En d!aar ont
ving ze op een dag bezoek van OEtudolf.
Met. stralend gelaat kwam z& hom tegc-
moo\
„IVaarde. lieer doctor u, wieeh toch nog
dat ik beetai? TJ zoekf me op?"
jaag.d ds. Nu, des te aneer last zullen' de
Eugelschen van hen hebben.
Ben dergelijk© „ovmvinniing" hebben, de
Engelsahen ook behaald biji Zooteindaals
poort, ten cn'oordeu van Oudfshoorn, waar
400 Boeren een natuurlijk'© vesting hadden
bezet-
Een marsch der Eugelschen van 36 mij
len belette de Boeren naar het Zuiden door
te breken. Zijl bemerkten de t egenwoordig-
heid der Britscho soldaten eerst den volgen
den morgen, toen zij .trachtten een stemke
patrouille om t© trekken, die naar Zocten-
daakpoorb was gezonden. Dpi Boeren, volgden
d© patrouille, 'bot 300 yards van de Britcch©
stelling, waarop zo door de 15-ponders en
pompom en- ihouwitzeis worden teiuggedre-
vem.
De verhezen der Boe,ren zijn niet bekend.
Ook Schee,per's kommando heeft in do
„nederlagen" moeten dealen en wei bij
Mhllowmore. 'Het werd daar uit oen ver
schanste positie ,,'g e cli o t e ii", door wellc
geschiet echter de Enlgelsohen twe© dooden,
yibv gewondmen twee vernisten verloren,
terwijl d© Boeren zeor zware verliezen
„m o t e ri' geledon hebben.
Al die Engelsche „overwinningen"
geven echter een aardig démenti aan do be
weringen .der Engblsolien, dat heb Zuiden
van de Kaapkolonie bijna van. Boeren gezui
verd was.
V*
Het War Office deelt de Engelsche ver-
Hezen mede gedurende de operaties tegen
De Wet: het zijn 5 officieren en 41 man
gedood, 4 officieren en 108 man gewond.
Onder de gesneuvelden komt commandant
Howard van het Cnnadeesche contingent voor.
Dat weegt op tegen de 40 of 50 gevangenen
van De IVet.
De dagelijksche verliezenlijst van de colonne
Methuen was 16 dooden en 48 gewonden van
de andere colonnes 1 gedood en 10 gewond.
Ook schijnt de regeering het een weinig
te hwaad te zullen krijgen, tenminste in de
«Daily News" bespreekt Massingham uitvoe
rig de teekenen tan het langzamerhand
uiteentallen der regeei ingsineei dorheid, ter
wijl de «Daily Mail" een zekere ontetreden
stemming tegenover de regeering constateei t,
vooral ten gevolge van het groote aantal leden
van het geslacht Cecil, welke ritting hebben
in het Kabinet.
Het blad verwacht, dat een vierde partij
zal woiden gesticht.
Uit Londen wordt gemeld
Dillon steldo een amendement voor op het
adres van antwoord, waarin de politiek van
het verbranden van Boerenwoningen in Zuid-
Afrika wordt veroordeeld en drong er op aan,
dal voorwaarden, die mannen van eer konden
aannemen, zouden worden aangeboden aan
de Boeren. Brodrick antwoordde, dat wat
menschelijklieid betrof, deze oorlog de verge-
„J«,, ilk kom om u wcor ,te zien en te vra
gen hoe liet u gaat."
In het begin wilde liij over .diet catastrophe
niet piaben. Maar zij' kwam ca- zelf op terug,
vertelde kort, hoe het gekomen was, niet
onverwachts maar to-oh plotseling. Een tee-
darc verhouding tusschean. haar en. haar va
der had nooit bestaan. Maar het was toch
verschi ikkelijfc geweest.
Ja, dat kon Rudolf begrijpen! Hijj had
zijn vad-cir ook nooiit liefgehad, maar elelda
daarom des te meer plichtmatig geloof in
hein.
Hij. had ook graag, verleid, maar dat kon
hij me'.
Hij herinnerde rich bet uur, waarin hij
haar vader afgewezen liad Ach, en nu had
hiji nog een onzuiverder proces gevoerd, was
hij tcoli voor liet omweclu opgekomen. Dat
was een wond, di© nooit zon hoelen.
„Eu wat denkt u nu te doen, mejuf
frouw?' vroeg hij nu, snel afbrekend.
„Ik? Misschien zal i!k in d'e rubriek „zelf
moord" ©eus mijn. afsalijeidiikaanbje voor de
Beiiijnsch© samenleving afgeven. Waarvoor
moet ik leven? Maar ik wild© niet opvallen
.door het juist nu te doenook zou mijn va
der me nog noodig 'kunnen hebben ge
noeg, er is geen haast bij."
Reu zachte trilling m haar stem verried
dern ernst van haar woorden.
„U hadt toch een eigen thuis kunnen
stichten?" zcide Lij aaizelend.
„Zeker, ik had' hot kannen en moeten
doen, maar i'k heb het. verzuimd."
Hij nam een geweldigen aanloop hot
viel hem zoo moeilijk van zich zelf te spre
ken.
„IK heb het ook vea7mimd'," 'begon hij, ein
delijk. „E'n nu ben ik ©ven alleen als u, lie
ve mejuffrouw. Want zooals u weet, is een
heel dwaze liefde mijner jeugd', die mij, in
den wag stond, nu een opgeldaa.rdo, afgeslo
ten herinnering."
„Dan is n altijd) nog gelukkiger dan ik,
waard© mijnheer ik heb niob eons zulk
een. heiinneaing
iijkicg gunstig kon doorstaan met iederen
oorlog die ooit was gevoerd. Hij ontkende,
dat er eenige algemcene verwoesting van het
land had plaats gehad.
Het amendement werd verworpen met 243
tegen 91 stemmen.
liet adres van antwoord is in hot Lager
huis met 297 tegen 78 stemmen aangenomen.
frnnkryk.
Eenige getrouwen zijn met Paul Déroulède
te Saint Sebastiaan den jaaulag gaan vieren
van de poging der staatsgreep in de kazerne
van Reuilly. De president van de »Ligue des
Patriotes" heeft gemeend deze gelegenheid
te moeten aangrijpen om eens voor al zich
te verklaren ten opzichte van de juiste be-
teekenis zijner rol in de nationalistische be
weging en hij heeft zoo naief mogelijk ver
klaard, dat de royalisten de staatsgreep hebben
doen mislukken, Déroulède verzekert dat den
dag vóór dien waarop zijn gang naar het
Eiysee bepaald was, een persoon, dien hij
meende geheel te kunnen vertrouwen, hem
kwam vragen wat hij zou doen indien plotse
ling de hertog van Oileans verscheen.
sik zou hern zelf bij den kraag grijpen"
antwoordde de schrijver der sGhants du
soldat". Een kranig antwoord, maar wel on
handig in deze omstandigheden en men liet
dit den ouden vriend van Boulanger wel
merken. Toen hij den volgenden dag de troe
pen van generaal Roget mede wilde hebben
naar het Elysee, weigerde de generaal den
man sdie den pretendent bij den kraag zou
hebben gegrepen" te volgen.
De vei klaring is aardig en verdient onthou
den te worden, omdat zij aan de geschied
schrijvers zal veroorloven de ware natuur te
begrijpen dier reaetionnaire coalitie, die
Frankrijk nu reeds vier jaar in beweging
brengt. Dólourède werkte voor zich zelf, de
Bonapartisten voor pi ins Victor, de royalisten
voor den hertog van Orleans, de ultra-cleri-
caten tegen de Republiek voor ieder, die
genoeg kracht zou hebben, om zich van de
macht meester te maken. Er was dus geen
eenheid in het punt van uitgang, geen een
heid van inzichten, geen eenheid van doel
en do coalitie van Dólourède schijnt mi een
gedwongen gioepeering van aan elkaar zeer
vijandige partijen.
Het sciiijnt nu nog onbegrijpelijker dan
vroeger, dat er nog personen geweest zijn
die hebben kunnen gelooven mot dergelijke
middelen iets goeds te kunnen bereiken; het
is onbegrijpelijk dat lieden die beweren zich
te laten leiden door de hoogste belangen van
Frankrijk, zich van harte gewaagd hebben
aan een avontuur dat, indien het was uitge-
ioopen op de nederlaag der Republiek, in
Frankrijk de hevigste burgeroorlogen z u
ontketend hebben, terwijl geen der verbonden
partijen ooit tevreden zou zijn geweest.
Weinig belang kan het ons inboezemen
welken naam de «vriend", die Dólourède
„(J spreefct als iemand die Weaitoelijk reeds
mot liet leven afgedaan heeft. En toch, u
vergeet één dingEr zijn, imannen, voor wie
een .bruidsschat van miffiocoien een hinder
paal is hot lijkt komiek en ongelooflijk,
maar het is toch waar."
Haar verstandige, bruin© oogc-n klaarden
op.
„Zijn er WerkeJijik! zulke maumm?"
„Als ik u mijn. Woord geef, juffrouw Nel-
En hiji gaf haai' de baud, die zo lachend
aannam. Zij. wilde de zaak niet «rustig op
nemen
Gestellet en gerustgesteld ging Rudolf
heen. Aan dien overiciiint 'kwam een trein bet
station binnen waarvan hij g'ebunk wilde
maken.
De schoorsteen van de nieuWo suikerfa
briek v-an Mamsbung rookt van Jeu morgen
tot> den avond; ja dikwijls dag on nacht. De
beide fabrieken zijn nu in één hand ver-
renigd onder de firma „Karl Weyer cn Co".
Paul, sedert- ©en jaar getrouwd, hoeft zicli
mot. ijver aan zijp. nieuwe plichten gewijd en
niet goed gevolg.
Baron Achun is .alleen landheer en wil
dat blijven. Hij heeft or ook geen lust in,
zich niet do politiek te bemoeien.
Baronesse Viki heeft, grdjls baar 'gekregen,
maar zij doet d© huishouding en scheldt
met onveamoedden ijver.
Moviouw Louise wil don zwarten sluier
niet afleggen; maar do buitenlucht bekomt
haar goed. Zij zal haar kunstenaar eeuwig
betreuren dat is ze Item schuldig.
Ook Paul on Acihiim doen hun schulden
af. Zij hebben daarbij geleerd 't© verken en
zicli te bekrimpen en hun geluid daar te vin
den, waar geen sehnldeisdvcr het 'hun ont
nemen kan.
EINDE.
't
i
5 1
-'li
r
i
ft
tf.
