54""
Jaargang.
Donderdag 21 Maart 1901.
No. 10502.
DEFALEEER'SwfaFAlIEEHOF.
BU1TENLAM).
EUFEMIA VON ADLER3FELD-BALLESTREM-
'V
V
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór eenjuur
aan het bureau bezorgd zijn.
BureauBoterstraat S8.
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleinte adcertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, big vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon IVo. 133.
ABgemcen oïenlcht.
SCHIEDAM, 20 Maart 1901.
Zuid-Afrik».
Van het oorlogaterrein.
In het Lagerhuis verklaarde Chamberlain,
dat Botha lord Kitchener per brief meldde,
dat hij niet geneigd is de voorwaarden, die
aan Kitchener waren opgedragen hem aan te
bieden, aan te bevelen voor ernstige over
weging hg zyne regeering. Ilij voegt er bij,
dat zijne regeering en hoofdofficieren met
zyne inzichten instemmen.
E finita la commedia! De comedie is ge
ëindigd. Chamberlain heeft liet doek laten
vallen.
Een belangrijk bericht inderdaad, datReutei
uit Londen seint, belangrijk in meer dan een
opzicht.
Wij verzoeken onze lezers dan ook wel
te letten op de woorden*. voor waarden, die
aan Kitchener waren opgedragen hem (d.i.
Botha) aan te bieden, d. w. z. wy, de mi
nisters, die altijd zoo hoog opgaven, die altijd
beweerden, dat de eenige voorwaarde voor
vrede ^onvoorwaardelijke" overgave was, wij
hebben vredesvoorwaarden aangeboden aan
Botha; stemt dit niet goed overeen met de
door ons geopperde veronderstelling, dat de
onderhandelingen waren uitgegaan van En-
gelsche, niet van Boerenzijde. Is het niet een
teeken van een gevoel van zwakheidon
voorwaardelijke overgave, gisteren, heden zelf
stappen doen?
Ten tweede moeten wg opmerken, dat het
een bewijs is van zedelijke kracht der Boeren
en een nieuw teeken van do leugenachtige
berichten der Engelsche pers, dat de held
haftige strijders voor hun vaderland weigeren
de wapenen neer te leggen, zelfs op de voor
waarden hun door de Engelschen aangebo
den.
Twee dingen staan nu vast als een paal
boven water.
lo. Een goede week geleden verklaarde
Balfour in het Lagerhuis dat er besprekingen
hadden plaats gehad.
2o. Gisteren heeft Chamberlain die uit
spraak bevestigd en aangevuld met de mede-
deeling, dat de Boeren van hun voorwaarden
niets willen weten.
Wat is er echter in dien tusschentijd ge
beurd Dat is niet zeker, alleen de Engelsche
pers beweerde wat, maar met het leugen
achtige haar eigen, kunnen wy daar geen
juiste conclusies uit trekken. De regeermg
bleef zwijgen. Waarom Met welk doel Was
zy blijven eischen: Onvoorwaardelijke over
gave" dan was er geen reden om zoo stil
zwijgend te blijven. Dus ook hieruit kunnen
wij weer het bewijs putten, dat de Engel
schen bij al hun militaire, nu ook nog een
diplomatieke nederlaag hebben geleden. sOok
zwijgen kan spreken".
En door al dat zwijgen, krygen de vredes
voorwaarden zooals zy in de nDatiy News"
indertijd zijn opgegeven, een groote mate
van betrouwbaarheid. Reeds vroeger hebben
wij ze opgenomen, doch met het oog op de
Roman van
18)_
„'Hier blijf ik," zei do ze diep ademend,
„dit is een mooi buen retiro"Laat mijn
koffer xn de slaapkamer hierover brengen,
juffrouw Tiiicken, en pakt u hem uit, (Wilt u
Later zal mijn oude Tereza met mijn andere
zaken komen cn ui weer vervangen Ibijj mijd
U wilt me wel zoo lang van dienst zijn?"
Juffrouw Kohier knikte weer.
„Ik ken mijn plicht, barones," zeide ze af
gemeten. „Maar ik verzoek ni, zaob to willen
hei-mne-ren, dat ik u voor de slaapkamer ge
waarschuwd heb!"
„Toch niet in ernst, lieve juffrouw vroeg
Dolores lachend.
„In vollen ernst," verzekerde de 'huishond-
ster, terwijl m haai* magere handen ten ke
mel hief. „In de slaapkamer spookt het on
haar bewoners kunnen naar ziel en lichaam
daarbij schade lijden."
„Nu, wees Hiaar genist," spotte Dolo-res
vergenoegd, „ik sta er voor in, dat mijn boo
ze voorvaderen mij niet slechter zuillen ma
ken on wat mijn persoon aangaat, ikunb u
nog geruster zijn. Ramo en Tereza zullen in
mijn nabijheid slapen, mij beschermen, en
bovendien ligt er op mijn nachttafeltjo al
tijd een geladen revolver dat is zoo de ge
woonte m Brazilië voor dames en hoeren!"
Juffrouw Kohier boog en sloeg een blik
omhoog, als wilde zei den hemel tot getuige
aanroepen, dat ze haar plicli't gedaan had
belangrijkheid willen w'y ze nogmaals laten
volgenZy luiden
lo. Naast Botha en de zynen zullen ook
Christiaan de Wet en Steyn met hun man
nen beschouwd worden als oorlogvoerenden.
2o. De aanvoerders der Boeren zullen niet
in hun persoon noch in hun eigendommen
worden aangetast.
3o. Aan de Kaapsche rebellen zal volle
dige amnestie worden verleend, op zyn hoogst
zal hun voor den tijd van vijf jaar het stem
recht worden ontnomen.
4o, Geld voor den opbouw van hoeven en
den aankoop van vee.
5o, De republieken zullen zoo spoedig
mogelijk worden geplaatst onder een civiel
bestuur en aan den Britschen bestuurder,
sir Alfred Milner, zal worden toegevoegd een
raad, samengesteld uit mannen van invloed
by de Boeren, Louis Botba, Schalk Burger,
De Ia Rey e. a.
Nietwaar, dat klinkt anders dan »ouvoor-
waardelijk overgave." En toch niettegen
staande de merkbare verslapping in Engeland's
eischen, die, zooals wy onlangs uiteenzetten,
vrij eervol voor de Boeren zouden zyn, hebben
zij die met een >neen" beantwoord. Datgene,
waarvoor zij streden en stryden en zullen
strijden, bood Engeland nog niet aan: »onaf-
hankelykheid,"
En nu al komen honderden en duizenden
telegrammen on« verzekeren, dat de Boeren
ziel» zullen overgeven, wij kunnen nu met
vertrouwen de toekomst tegemoet zienden
eed door de Boeren gezworen, zullen zy hou
den lOnafhankelykheid of de dood", want
juist om de onafhankelijkheid hebben zij de
wapenen opgevat, voor de vryheid hebben
zij alles prijsgegeven, voor het bestaan hunner
natie hebben zy hun bloed gegevenvoor
deze drie zullen zij hun vierkleur laten
wapperen, voor deze drie zullen zy blijven
strijden onder de leusOnafhankelijk of
dood."
En zij zullen die leus, dien eed niet ver
breken geen klatergoud zal hen verblinden,
zooals het goud de Engelschen verblind heefl.
Zij zullen zich alle opofferingen getroosten om
hun land vry te houden, om waarheid te laten
blijven de woorden:
»En met Gods hulp het ons di juk
Van England afgegooi,
Ons is weer vrijgeluk geluk I
Nou waai ons vlag weer mooi I
Dit het ons heldenbloed gekos,
Maar England nog veel meer,
So het de Heer ons weer verlos,
Ons geef Hem al di eei."
Trouwens, wij hadden bijna geen bevesti
ging noodig van het feit, dat d'o Boeren zou
den blijven volharden; het blijkt ook tut
den volgenden brief van een Ebgelsch. ser
geant dd. 6 Fébruai'i, en opgenomen in de
„West-Cum'beiiaiid Times".
„Het verbranden der hoeven is een mis
lukking geweest en is opgegeven. Het was
eten nuttelooze en wreede vernieling van
eigendommen.
„De Boeren die nu nog in het veld zijn,
hebben niets te winnen bij onderwerping en
en -de nieuwe meesteres gewaarschuwd had
voor het familiespook.
Buiten de kamer bleef zo echter peinzend
staan. „Dat zal een aardig huishouden wor
den op den Falkenhof," dacht ze, „alleen al
omdat die mulattin weer hier komt, die
zwarte, die toch m een christelijk huis met
thuis hoort, can van den Brazihaansdien
monsieur Ramo nog te zwijgen. Eu daarbij
een meesteres, die een vrijidenketer is en
mets gelooft nu ja, dat heeft zo op het
tooueel geleerd en iets duivelachtigs heeft ze
reeds als kind gehad, toen ze mij1 met haar
pompoen bijna een ongeluk van schrak deed
krijgen en daarbij nog pleizier erin had. Ja,
ja, dat roode haarMen moot zich wachten
voor diegenen, die door God geteekend zijn."
Het voorwarp van deze overdenkingen, de
tob vrijdenkster gestempelde meesteres, om
dat ze de rechten van den slotgeeet wilde be
perken, stond ondertusschen aan het venster
van heb torenkamertje, heb schoone hoofd
gebogen, de handen gevouwen.
Wat er in die jongo ziel omging
Juffrouw Kolder zou het misschien gewe
ten hebben an aar* ze moest maar beneden,
om baar plicht te doen. Toen eo den zmdelijp
kon vleugel voorbijging, hoorde ze in de ka
mer, die door liet echtpaar Rusz bewobnd
werd, de luide stem van den vrijheer Alfred
toornige woorden spreken, en dadelijk daar
op kwam hij! naar buiten en liep snel de
trap af, Voorbij de huishoudster, zonder haar
te bemerken.
„Nu, nu," zeide zo voor ziok heen, „daar
binnen hebben ze weer met vuur gespeeld
daar zijn vonken gevallen. Mijnentwege
wie vrede bobben wil, moet hooren, zien en
zwijgen i"
Alfred Falknen had ziin moeder na de
kunnen geld, voedsel en: Heederen krijgen
van hun vrienden, zelfs van vrienden in de
Kaapkolonie.
„De meesten van hen hebban in den oor
log familiebetrekkingen verloren, hun hoe
ven zijn verbrand, hun veestapel is weg, dus
hebben zij na het ednde van den oorlog niet
anders dan. het veld, Waarheen zij: kunnen
terugkeeren, juist oven weinig als hun voor
vaderen vonden toen zij uit de Kaapkolonie
trokken.
„Ik zie dat men in. Engeland ontkent dat
wij Kaffa's wapenen. Wij wapenen Wel geen
groote troepen, maar de zwarte verkenners
dragen Lee Metfords en men verwacht dat
zijl zich. zullen verdedigen als ze aangevallen
worden.
„Dit is een groote fout en is voor heb ge
kleurde ras slechts een aansporing om zich
als do gelijke van den blanke te beschouwen,
wat liet niet is en nooit zal zijn.
„Ean van deze gewapende Kaffers Weid
verleden week door de 'Boeren gevangen gen
nomen. Zij sloegen hem bijna dood en scho
ten hem teen neer.
„De halfbeschaafd© Kaffer is erger dan
zijd heidonsclie broeder; liiji aapt alle on
deugden van den blanke na en neemt geen
enkele van zijn deugden over*."
Tan heb oorlogs terrein zelf is niet veel
nieuws.
Een telegram uit Gradook verzekert, dat
er gisteren een gevecht is gdeveid bij Raas-
fontein iusschen de colonne-Crew en h'eb
kcwnmando-Kruitzinger. Daar het resultaat
niet geseind Wordt, is er reden om te den
ken, dat de Engelschen het er niet zoo schit
terend hebben afgebracht.
De kclonnc-De Lisle zou in alle haast de
Kaapkolonie verlaten hebben om naar
Kroonstad terug te 'koeren, ten einde mede
te werken in de operaties tegen De Wet.
De „ï'vpress" verneemt uit Loreujo-Mar-
quez, dar de Boeren voortgaan met treinen
op de DelagoaJijn te doen ontsporen Sedert
de bezetting van Komatipoort door de En
gelschen hebben zijl er 21 doen verongeluk
ken Zondag deden zij weer een trem ont
sporen tusschen Belfast cn Middelburg',
waarbij zij vijf man van het escorte gevan
gen namen en alle aanwezige goederen mede-
voerden.
Tan president Steyn wordt in een En-
gelsch bericht beweerd dat bijl ten westen
van den spoorweg bij Paardebergi is en. dy
senterie heeft.
De generaals sir Bindon Blood cn Elliott
zijn Zondag uit Calcutta te Durban aangeko
men.
De Biitsche verliezenlijst vermeldt 10 ge
sneuvelden, 12 gewonden, waarvan de liéïft
levensgevaarlijk of ernstig, 9 vermisten of
krijgsgevangenen en 26 aan ziekte overleden
(één officier).
vooilezing van het testament naar haar ka
mer gebracht, gevolgd door doctor Rusz, die
met gebogen hoofd diep in gedachten liep.
Op haar kamer gekomen, zette mevrouw
Rusz den hoed af en maakte het zich gemak
kelijk de zaak had haai* aangegrepen.
Haar zoou doorschreed een paar malen liet
vertrek en bleef plotseling voor haar staan.
„U zult die uitnoodiging om op den Fal
kenhof te blijven, natuurlijk niet aannemen,
moeder?" vroeg hij.
„Het is reeds geschied!, zooals je gehoord
hebt," zeide doctor Rusz, voor het raam
staand.
„Met uw goedvinden, moeder?" De vraag
weid roei klem gedaan,
„Nu, de aanneming van mijn man verras
te me eigenlijk," antwoordde mevrouw Rusz
aarzelend
„Wij kunnen van hieruit rustig ouze
maatregelen voor do boekomst nemen," Viel
de doet oi in.
Failkarer wendde zich toornig af.
„Ik zou van haar niets aan willen nemen,"
zeide hij, „het allerminst een genadege
schenk."
„D'at dacht ik eerst ook," zeide mevrouw
Rusz, maar daar* je toch spoedig zelf heer
•en meester wan den Falkenhof zult zijn, bun
nen we evengoed blijven."
„Ik zelf spoedig heer van den Falkenhof?"
Falkuer wendde zich verwonderd om.
„Nu ja, als je 'Dolores trouwt1" knikte ze,
heel tevreden met deze verzoenende gedach
te van den overleden©.
„Dat zal niet gebeuren,' antwoordde Falk-
ner suet on heftig.
„Niet T' herhaalde mevrouw Rusz verwon
derd. „Dan verklaar ik je voor ontoereken
baar,voegde ze er koel bij.
Steoiengde KSededeollngetHi
Kort na kouingin Victoria's dood zond het
wetgevend lichaam van Kansas een betuiging
van deelneming aan koning Eduard. In zijn
antwoord betuigde de Koning zyn dank voor
ïde loyaliteit en de sympathie der bevolking
van Kansas."
Het woord loyaliteit wekte zulke veront
waardiging op onder de leden van het wet
gevend lichaam, dat zij een besluit namen
om het Koninklijk antwoord niet op te nemen
onder de officieels staatsstukken.
Het wetgevend lichaam ontving echter 16
Maart een brief van den heer Choate, den
Amerikaanschen gezant te Londen, waarin
des Konings spijt over de onjuiste keuze der
woorden in zyn brief werd uitgedrukt. De
gezant verklaarde dat by vergissing de vorm,
waarin men brieven aan lichamen of personen
op Britsch grondgebied vervat, was gebiuikt,
KoloneLDu Paty de Clam zal aan den Raad
van State zyn verzoek indienen, om vernieti
ging van .het besluit, waarby hem zijn pen
sioen ontnomen werd.
Men seint uit Lissabon, dat de koning in
antwoord aan de commissie uit Oporto zeide:
Gy herinnert mij zinsneden uit mijn toespraak
te Oporto, die rnijne gedachten vertolken.
Oporto kan op mij in dit ernstige oogenblik
rekenen. Wy moeten over het heil van den
godsdienst en den staat waken door voor
zichtige maatregelen aan te nemen en de
vetten toe te passen, die ons gedrag moe
ien regelen.
Ik ben liberaal door myn principes, tradi
ties, opvoeding en het onderricht van mijn
vader. Ik zal deze quaestie bij de regeering
aanbevelen en met bijzondere aandacht haar
volgen. Gy kunt rekenen op de regeering.
Tolgens de slcr.parcial" zullen de nieuwe
verkiezingen 5 Mei plaats hebben en de
Kamers '10 Juni bijeenkomen. De minister
van financiën heeft bevel gegeven, dat de
godsdienstige congregatiën die industrieën
drijven, belasting zullen betalen.
De kroonprins van Duitschland, zal, inge
volge een uitnoodiging van keizer Franz
Joseph, in April hier eenige dagen komen
doorbrengen en de gast van den keizer zijn.
Bij de derde bespreking in den Rijksdag
van de begrooting en de aanvullingsbegroo-
ting kwam de afgevaardigde Torst Bismarck
op de rede, onlangs door Ton Büiow gehou
den, terug. Hg bestreed de meening, dat de
Oost-Aziatische kwestie voor Duitschland een
levensvraag is en zeide in de bekwaamheden
van den Rijkskanselier het yolste vertrouwen
te hebben.
Tan Bülow deelde mede, dat de Russische
minister van Buitenlandsche Zaken den Duit-
schcn ambassadeur verklaard had, het volko
men eens te zyn met Ton Bulow's opinie be
treffende China. Duitschland heeft er het
grootste belang by, dat de Chineesche handel,
.HJaar heb j© gelijk aan, Adelkeid," zeide
doctor Rusz, naderbij komend, „maai* Al
fred zal zeker de zaai nog eens overleggen.
„Natuurlijk," voegde hij er vergoelijkend bijl,
„natuurlijk dg het voor kern op 't oogenblik
on vei draaglijk par ordre de Mbufti te moe
ten tiouwen, maar dat komt terecht, do tijd
slijpt de scherpe kantjes af."
„IJ kondt u toch wel eens in mijln bedoe>-
lingcn ven gissen," antwoordde Falkner ver
achtelijk. „Het is niet iedetrs zaak, om geld
te trouwen."
Achter dc bril leg] azen van den doctor fon
kelde het waarschuwend bij dien steek, maar
hij bedwong zich als altijd, wanneer do bit
terheid voor hem in Falkner's hart overliep.
„Hier is de rijke 'bruid echter een uiterste
wilsbeschikking," zeide hij rustig.
„Denk, wat u wilt," antwoordde Falkner
trots, „blijf voor mijn part uw geheele leven
in uw olifantenhuid op den Falkenhof,
maar," voegde bij! er luid en toornig bij,
„maar vermoei u met, voor mij te denken
en te besluiten, of invloed op mij, te willen
uito-ifenen. Het gevoelen mijner moeder te
hooren is mijn plicht. Het is in dit geval het
mij,ne met, maar alle overredingskracht van
uw zijde wijs ik af, eens voor altijd
E'n met dit ultimatum verliet Falkner
hoogst verbolgen de kamer.
Doctor Ruez zag hem glimlachend na en
wresf web de goed verzoigde witte handen.
„Laat d.eu most schuimen, Adelheid," zeide
hij viool ijk, „hij zal wel ui tgisten .Natuurlijk,
de vrijneerlijke trots van je zoon komt daar
tegen op, maai* zelfs de hevigste storm be
daart eens. Wij blijven voorloopig, op den
Falkenhof en ik zal geen Rusz hoe t en, als
Alfred hier niet nog ©eng intrekt."
„Nu, -dat ware in ieder geval te wenshen,"
waarbij Duitschland voor honderd miliioen
betrokken is, niet de prooi wordt van een
enkele mogendheid of eenige mogendheden,
buiten Duitschland om. De eer van hetDuit-
sche volk is in China aangetast, de gezant,
in strijd met het volkenrecht, vermoord. Deze
eer van het Duitsche volk is in ieder geval
een levenskwestie. (Levendige byval).
Uit Port-of-Spain wordt bericht, dat de
consulaire agent der Ter. Staten te Barcelona
in Venezuela voor de tweede maal sedert vijf
maanden gevangen is genomen. De overheid
te Tenezuela zou hem by verschillende ge
legenheden, onder bedreiging van gevangenis
straf, gedwongen hebben haar geldbedragen
ter hand te stellen.
De gezant der Ter, Staten heeft ophelde
ring in deze zonderlinge zaak gevraagd,
doch de betrokken autoriteiten zonden nog
geen antwoord.
De Daily Mail" verneemt uit Jokohama,
dat Rusland's eisch tot afstand van Sjinhai
enz. bij Masampo in Korea de verontwaar
diging der Japanners gaande maakt.
Men zegt, dat de Russen daar geland zijn
en de Russische vlag gehescben hebben. By
een interpellatiie over deze kwestie in het
Japansche lagerhuis zeide deinterpellant, dat
het optreden der Russen een schending was
van de Russisch-Japansche conventie van
1898, omdat de zoogenaamde Russische depots
en Russische hospitalen op Korea inderdaad
niets anders dan kazerne's zijn.
Dit brengt de onafhankelijkheid van Korea
in gevaar en tevens de rijksbelangen van
Japan. De interpellant noodigde de regeering
uit haar beleid uiteen te zetten. De Japansche
pers verklaart verder, dat Japan aan het op
treden der Russen in Korea, onverschillig
wat het kost, een eind moet maken. De
oorlogstoebereidselen duren voort, en de
Japansche assurantiemaatschappijen nemen
geen oorlogsrisico aan.
De regeering van Korea wilde op aanraden
van Japan een leening van 5.000.000 Yen
bij de Hongkong-Shanghai-bank sluiten om
den spoorweg Söul-Fusan te kunnen aan
leggen. De Russische minister-resident Paw-
low wees er de Koreaansche regeering op,
dat Japan haar een slechten raad had gegeven,
omdat de baan niet rendeerend was en het
Engelsch-Japansche syndikaat maar weinig
belang bij den spoorweg had. De regeering
van Korea brak toen de onderhandelingen af.
Rusland bood vervolgens geld op gunstige
voorwaarden aan.
Men meldt uit Tientsin dd. 19 Maart.
In den toestand is geen verandering ge
komen. Geen van beiden wil toegeven.
Graaf Waldersee komt heden te Tientsin.
Beide bevelhebbers wachten bevelen van hunne
regeeringen.
Uit Londen wordt gemeld
De staatssecretaris voor Indië, Hamilton,
verklaarde, dat hij ten opzichte van het
incident te Tientsin aan zijn vorige verklaring
ancwoordde mevrouw Rusz, „maai* Do.ores
zal niet lang zonder man blijven, en wie
weef, wat er nog gebeurt, als Alfred zoo
trotech blijft/'
Doctor 'Rusz lachte even in ziek zelf.
„Laat dat maar aan mij, over, leve vrouw,"
zeide bij, „ik heb niet voor niets de uitnoo
diging, om hier te blijven, aangenomen,"
De vrijheer was heit park irtgesuéld, cm
iu de frissche lucht ©enigszins tot kalmte
te kornen. Het testament vau zijn oom had
hem geheel van streek gebracht, Jioo ongaar
ne hij het zich zelf bekende, het had hem.
plotseling de noodzakelijkheid van een be
slissing opgelegd, waarover hij wel niet in
tweestrijd was, maar die toch moeilijk t© no
men was.
Wat hem hoofdzakelijk ergerde was, dal
zijn moeder het heol nahnu-lijik vond, dab
hi] met Dolores zou trouweu, e©uvoudig <mi
het erfdeel en dan was het hem ontzettend
pijnlijk, dat ze, op aanraden van don doctor,
de minoodiging om op den Falkenhof te
blijven, zonder meer aangenomen had. Wat
waieai hierbij de plannen van zijn stiefvader?
Wint dat hij alleen uit gemakzucht bleef,
was niet mogelijk, daar kendo Fallen ea* deal
doctor te goed voor, of beter gezegd, hij'wan
trouwde hem te veol om aan de opgegeven
redeu geloof te hechten. Tooi* onschadelijke,
avgelooze personen was die reden voortref
felijk, voor iemand als Rusz echter niet vol
doende. Het was voor Alfred, die nog heden
den Falkenhof wilde verlaten, niet mogelijk
de verborgen motieven na te gaan broeide
er in doctor Rusz' rusteloos werkzaam brem
iets, dan moest hij' zich' daarbij) neerleggen.
(Wordt vervolgd.)