54"" Jaargang. Donderdag 21 Maart 1901. No. 10502. DEFALEEER'SwfaFAlIEEHOF. BU1TENLAM). EUFEMIA VON ADLER3FELD-BALLESTREM- 'V V Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór eenjuur aan het bureau bezorgd zijn. BureauBoterstraat S8. Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel, Groote letters naar de plaats die zij innemen, Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleinte adcertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, big vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon IVo. 133. ABgemcen oïenlcht. SCHIEDAM, 20 Maart 1901. Zuid-Afrik». Van het oorlogaterrein. In het Lagerhuis verklaarde Chamberlain, dat Botha lord Kitchener per brief meldde, dat hij niet geneigd is de voorwaarden, die aan Kitchener waren opgedragen hem aan te bieden, aan te bevelen voor ernstige over weging hg zyne regeering. Ilij voegt er bij, dat zijne regeering en hoofdofficieren met zyne inzichten instemmen. E finita la commedia! De comedie is ge ëindigd. Chamberlain heeft liet doek laten vallen. Een belangrijk bericht inderdaad, datReutei uit Londen seint, belangrijk in meer dan een opzicht. Wij verzoeken onze lezers dan ook wel te letten op de woorden*. voor waarden, die aan Kitchener waren opgedragen hem (d.i. Botha) aan te bieden, d. w. z. wy, de mi nisters, die altijd zoo hoog opgaven, die altijd beweerden, dat de eenige voorwaarde voor vrede ^onvoorwaardelijke" overgave was, wij hebben vredesvoorwaarden aangeboden aan Botha; stemt dit niet goed overeen met de door ons geopperde veronderstelling, dat de onderhandelingen waren uitgegaan van En- gelsche, niet van Boerenzijde. Is het niet een teeken van een gevoel van zwakheidon voorwaardelijke overgave, gisteren, heden zelf stappen doen? Ten tweede moeten wg opmerken, dat het een bewijs is van zedelijke kracht der Boeren en een nieuw teeken van do leugenachtige berichten der Engelsche pers, dat de held haftige strijders voor hun vaderland weigeren de wapenen neer te leggen, zelfs op de voor waarden hun door de Engelschen aangebo den. Twee dingen staan nu vast als een paal boven water. lo. Een goede week geleden verklaarde Balfour in het Lagerhuis dat er besprekingen hadden plaats gehad. 2o. Gisteren heeft Chamberlain die uit spraak bevestigd en aangevuld met de mede- deeling, dat de Boeren van hun voorwaarden niets willen weten. Wat is er echter in dien tusschentijd ge beurd Dat is niet zeker, alleen de Engelsche pers beweerde wat, maar met het leugen achtige haar eigen, kunnen wy daar geen juiste conclusies uit trekken. De regeermg bleef zwijgen. Waarom Met welk doel Was zy blijven eischen: Onvoorwaardelijke over gave" dan was er geen reden om zoo stil zwijgend te blijven. Dus ook hieruit kunnen wij weer het bewijs putten, dat de Engel schen bij al hun militaire, nu ook nog een diplomatieke nederlaag hebben geleden. sOok zwijgen kan spreken". En door al dat zwijgen, krygen de vredes voorwaarden zooals zy in de nDatiy News" indertijd zijn opgegeven, een groote mate van betrouwbaarheid. Reeds vroeger hebben wij ze opgenomen, doch met het oog op de Roman van 18)_ „'Hier blijf ik," zei do ze diep ademend, „dit is een mooi buen retiro"Laat mijn koffer xn de slaapkamer hierover brengen, juffrouw Tiiicken, en pakt u hem uit, (Wilt u Later zal mijn oude Tereza met mijn andere zaken komen cn ui weer vervangen Ibijj mijd U wilt me wel zoo lang van dienst zijn?" Juffrouw Kohier knikte weer. „Ik ken mijn plicht, barones," zeide ze af gemeten. „Maar ik verzoek ni, zaob to willen hei-mne-ren, dat ik u voor de slaapkamer ge waarschuwd heb!" „Toch niet in ernst, lieve juffrouw vroeg Dolores lachend. „In vollen ernst," verzekerde de 'huishond- ster, terwijl m haai* magere handen ten ke mel hief. „In de slaapkamer spookt het on haar bewoners kunnen naar ziel en lichaam daarbij schade lijden." „Nu, wees Hiaar genist," spotte Dolo-res vergenoegd, „ik sta er voor in, dat mijn boo ze voorvaderen mij niet slechter zuillen ma ken on wat mijn persoon aangaat, ikunb u nog geruster zijn. Ramo en Tereza zullen in mijn nabijheid slapen, mij beschermen, en bovendien ligt er op mijn nachttafeltjo al tijd een geladen revolver dat is zoo de ge woonte m Brazilië voor dames en hoeren!" Juffrouw Kohier boog en sloeg een blik omhoog, als wilde zei den hemel tot getuige aanroepen, dat ze haar plicli't gedaan had belangrijkheid willen w'y ze nogmaals laten volgenZy luiden lo. Naast Botha en de zynen zullen ook Christiaan de Wet en Steyn met hun man nen beschouwd worden als oorlogvoerenden. 2o. De aanvoerders der Boeren zullen niet in hun persoon noch in hun eigendommen worden aangetast. 3o. Aan de Kaapsche rebellen zal volle dige amnestie worden verleend, op zyn hoogst zal hun voor den tijd van vijf jaar het stem recht worden ontnomen. 4o, Geld voor den opbouw van hoeven en den aankoop van vee. 5o, De republieken zullen zoo spoedig mogelijk worden geplaatst onder een civiel bestuur en aan den Britschen bestuurder, sir Alfred Milner, zal worden toegevoegd een raad, samengesteld uit mannen van invloed by de Boeren, Louis Botba, Schalk Burger, De Ia Rey e. a. Nietwaar, dat klinkt anders dan »ouvoor- waardelijk overgave." En toch niettegen staande de merkbare verslapping in Engeland's eischen, die, zooals wy onlangs uiteenzetten, vrij eervol voor de Boeren zouden zyn, hebben zij die met een >neen" beantwoord. Datgene, waarvoor zij streden en stryden en zullen strijden, bood Engeland nog niet aan: »onaf- hankelykheid," En nu al komen honderden en duizenden telegrammen on« verzekeren, dat de Boeren ziel» zullen overgeven, wij kunnen nu met vertrouwen de toekomst tegemoet zienden eed door de Boeren gezworen, zullen zy hou den lOnafhankelykheid of de dood", want juist om de onafhankelijkheid hebben zij de wapenen opgevat, voor de vryheid hebben zij alles prijsgegeven, voor het bestaan hunner natie hebben zy hun bloed gegevenvoor deze drie zullen zij hun vierkleur laten wapperen, voor deze drie zullen zy blijven strijden onder de leusOnafhankelijk of dood." En zij zullen die leus, dien eed niet ver breken geen klatergoud zal hen verblinden, zooals het goud de Engelschen verblind heefl. Zij zullen zich alle opofferingen getroosten om hun land vry te houden, om waarheid te laten blijven de woorden: »En met Gods hulp het ons di juk Van England afgegooi, Ons is weer vrijgeluk geluk I Nou waai ons vlag weer mooi I Dit het ons heldenbloed gekos, Maar England nog veel meer, So het de Heer ons weer verlos, Ons geef Hem al di eei." Trouwens, wij hadden bijna geen bevesti ging noodig van het feit, dat d'o Boeren zou den blijven volharden; het blijkt ook tut den volgenden brief van een Ebgelsch. ser geant dd. 6 Fébruai'i, en opgenomen in de „West-Cum'beiiaiid Times". „Het verbranden der hoeven is een mis lukking geweest en is opgegeven. Het was eten nuttelooze en wreede vernieling van eigendommen. „De Boeren die nu nog in het veld zijn, hebben niets te winnen bij onderwerping en en -de nieuwe meesteres gewaarschuwd had voor het familiespook. Buiten de kamer bleef zo echter peinzend staan. „Dat zal een aardig huishouden wor den op den Falkenhof," dacht ze, „alleen al omdat die mulattin weer hier komt, die zwarte, die toch m een christelijk huis met thuis hoort, can van den Brazihaansdien monsieur Ramo nog te zwijgen. Eu daarbij een meesteres, die een vrijidenketer is en mets gelooft nu ja, dat heeft zo op het tooueel geleerd en iets duivelachtigs heeft ze reeds als kind gehad, toen ze mij1 met haar pompoen bijna een ongeluk van schrak deed krijgen en daarbij nog pleizier erin had. Ja, ja, dat roode haarMen moot zich wachten voor diegenen, die door God geteekend zijn." Het voorwarp van deze overdenkingen, de tob vrijdenkster gestempelde meesteres, om dat ze de rechten van den slotgeeet wilde be perken, stond ondertusschen aan het venster van heb torenkamertje, heb schoone hoofd gebogen, de handen gevouwen. Wat er in die jongo ziel omging Juffrouw Kolder zou het misschien gewe ten hebben an aar* ze moest maar beneden, om baar plicht te doen. Toen eo den zmdelijp kon vleugel voorbijging, hoorde ze in de ka mer, die door liet echtpaar Rusz bewobnd werd, de luide stem van den vrijheer Alfred toornige woorden spreken, en dadelijk daar op kwam hij! naar buiten en liep snel de trap af, Voorbij de huishoudster, zonder haar te bemerken. „Nu, nu," zeide zo voor ziok heen, „daar binnen hebben ze weer met vuur gespeeld daar zijn vonken gevallen. Mijnentwege wie vrede bobben wil, moet hooren, zien en zwijgen i" Alfred Falknen had ziin moeder na de kunnen geld, voedsel en: Heederen krijgen van hun vrienden, zelfs van vrienden in de Kaapkolonie. „De meesten van hen hebban in den oor log familiebetrekkingen verloren, hun hoe ven zijn verbrand, hun veestapel is weg, dus hebben zij na het ednde van den oorlog niet anders dan. het veld, Waarheen zij: kunnen terugkeeren, juist oven weinig als hun voor vaderen vonden toen zij uit de Kaapkolonie trokken. „Ik zie dat men in. Engeland ontkent dat wij Kaffa's wapenen. Wij wapenen Wel geen groote troepen, maar de zwarte verkenners dragen Lee Metfords en men verwacht dat zijl zich. zullen verdedigen als ze aangevallen worden. „Dit is een groote fout en is voor heb ge kleurde ras slechts een aansporing om zich als do gelijke van den blanke te beschouwen, wat liet niet is en nooit zal zijn. „Ean van deze gewapende Kaffers Weid verleden week door de 'Boeren gevangen gen nomen. Zij sloegen hem bijna dood en scho ten hem teen neer. „De halfbeschaafd© Kaffer is erger dan zijd heidonsclie broeder; liiji aapt alle on deugden van den blanke na en neemt geen enkele van zijn deugden over*." Tan heb oorlogs terrein zelf is niet veel nieuws. Een telegram uit Gradook verzekert, dat er gisteren een gevecht is gdeveid bij Raas- fontein iusschen de colonne-Crew en h'eb kcwnmando-Kruitzinger. Daar het resultaat niet geseind Wordt, is er reden om te den ken, dat de Engelschen het er niet zoo schit terend hebben afgebracht. De kclonnc-De Lisle zou in alle haast de Kaapkolonie verlaten hebben om naar Kroonstad terug te 'koeren, ten einde mede te werken in de operaties tegen De Wet. De „ï'vpress" verneemt uit Loreujo-Mar- quez, dar de Boeren voortgaan met treinen op de DelagoaJijn te doen ontsporen Sedert de bezetting van Komatipoort door de En gelschen hebben zijl er 21 doen verongeluk ken Zondag deden zij weer een trem ont sporen tusschen Belfast cn Middelburg', waarbij zij vijf man van het escorte gevan gen namen en alle aanwezige goederen mede- voerden. Tan president Steyn wordt in een En- gelsch bericht beweerd dat bijl ten westen van den spoorweg bij Paardebergi is en. dy senterie heeft. De generaals sir Bindon Blood cn Elliott zijn Zondag uit Calcutta te Durban aangeko men. De Biitsche verliezenlijst vermeldt 10 ge sneuvelden, 12 gewonden, waarvan de liéïft levensgevaarlijk of ernstig, 9 vermisten of krijgsgevangenen en 26 aan ziekte overleden (één officier). vooilezing van het testament naar haar ka mer gebracht, gevolgd door doctor Rusz, die met gebogen hoofd diep in gedachten liep. Op haar kamer gekomen, zette mevrouw Rusz den hoed af en maakte het zich gemak kelijk de zaak had haai* aangegrepen. Haar zoou doorschreed een paar malen liet vertrek en bleef plotseling voor haar staan. „U zult die uitnoodiging om op den Fal kenhof te blijven, natuurlijk niet aannemen, moeder?" vroeg hij. „Het is reeds geschied!, zooals je gehoord hebt," zeide doctor Rusz, voor het raam staand. „Met uw goedvinden, moeder?" De vraag weid roei klem gedaan, „Nu, de aanneming van mijn man verras te me eigenlijk," antwoordde mevrouw Rusz aarzelend „Wij kunnen van hieruit rustig ouze maatregelen voor do boekomst nemen," Viel de doet oi in. Failkarer wendde zich toornig af. „Ik zou van haar niets aan willen nemen," zeide hij, „het allerminst een genadege schenk." „D'at dacht ik eerst ook," zeide mevrouw Rusz, maar daar* je toch spoedig zelf heer •en meester wan den Falkenhof zult zijn, bun nen we evengoed blijven." „Ik zelf spoedig heer van den Falkenhof?" Falkuer wendde zich verwonderd om. „Nu ja, als je 'Dolores trouwt1" knikte ze, heel tevreden met deze verzoenende gedach te van den overleden©. „Dat zal niet gebeuren,' antwoordde Falk- ner suet on heftig. „Niet T' herhaalde mevrouw Rusz verwon derd. „Dan verklaar ik je voor ontoereken baar,voegde ze er koel bij. Steoiengde KSededeollngetHi Kort na kouingin Victoria's dood zond het wetgevend lichaam van Kansas een betuiging van deelneming aan koning Eduard. In zijn antwoord betuigde de Koning zyn dank voor ïde loyaliteit en de sympathie der bevolking van Kansas." Het woord loyaliteit wekte zulke veront waardiging op onder de leden van het wet gevend lichaam, dat zij een besluit namen om het Koninklijk antwoord niet op te nemen onder de officieels staatsstukken. Het wetgevend lichaam ontving echter 16 Maart een brief van den heer Choate, den Amerikaanschen gezant te Londen, waarin des Konings spijt over de onjuiste keuze der woorden in zyn brief werd uitgedrukt. De gezant verklaarde dat by vergissing de vorm, waarin men brieven aan lichamen of personen op Britsch grondgebied vervat, was gebiuikt, KoloneLDu Paty de Clam zal aan den Raad van State zyn verzoek indienen, om vernieti ging van .het besluit, waarby hem zijn pen sioen ontnomen werd. Men seint uit Lissabon, dat de koning in antwoord aan de commissie uit Oporto zeide: Gy herinnert mij zinsneden uit mijn toespraak te Oporto, die rnijne gedachten vertolken. Oporto kan op mij in dit ernstige oogenblik rekenen. Wy moeten over het heil van den godsdienst en den staat waken door voor zichtige maatregelen aan te nemen en de vetten toe te passen, die ons gedrag moe ien regelen. Ik ben liberaal door myn principes, tradi ties, opvoeding en het onderricht van mijn vader. Ik zal deze quaestie bij de regeering aanbevelen en met bijzondere aandacht haar volgen. Gy kunt rekenen op de regeering. Tolgens de slcr.parcial" zullen de nieuwe verkiezingen 5 Mei plaats hebben en de Kamers '10 Juni bijeenkomen. De minister van financiën heeft bevel gegeven, dat de godsdienstige congregatiën die industrieën drijven, belasting zullen betalen. De kroonprins van Duitschland, zal, inge volge een uitnoodiging van keizer Franz Joseph, in April hier eenige dagen komen doorbrengen en de gast van den keizer zijn. Bij de derde bespreking in den Rijksdag van de begrooting en de aanvullingsbegroo- ting kwam de afgevaardigde Torst Bismarck op de rede, onlangs door Ton Büiow gehou den, terug. Hg bestreed de meening, dat de Oost-Aziatische kwestie voor Duitschland een levensvraag is en zeide in de bekwaamheden van den Rijkskanselier het yolste vertrouwen te hebben. Tan Bülow deelde mede, dat de Russische minister van Buitenlandsche Zaken den Duit- schcn ambassadeur verklaard had, het volko men eens te zyn met Ton Bulow's opinie be treffende China. Duitschland heeft er het grootste belang by, dat de Chineesche handel, .HJaar heb j© gelijk aan, Adelkeid," zeide doctor Rusz, naderbij komend, „maai* Al fred zal zeker de zaai nog eens overleggen. „Natuurlijk," voegde hij er vergoelijkend bijl, „natuurlijk dg het voor kern op 't oogenblik on vei draaglijk par ordre de Mbufti te moe ten tiouwen, maar dat komt terecht, do tijd slijpt de scherpe kantjes af." „IJ kondt u toch wel eens in mijln bedoe>- lingcn ven gissen," antwoordde Falkner ver achtelijk. „Het is niet iedetrs zaak, om geld te trouwen." Achter dc bril leg] azen van den doctor fon kelde het waarschuwend bij dien steek, maar hij bedwong zich als altijd, wanneer do bit terheid voor hem in Falkner's hart overliep. „Hier is de rijke 'bruid echter een uiterste wilsbeschikking," zeide hij rustig. „Denk, wat u wilt," antwoordde Falkner trots, „blijf voor mijn part uw geheele leven in uw olifantenhuid op den Falkenhof, maar," voegde bij! er luid en toornig bij, „maar vermoei u met, voor mij te denken en te besluiten, of invloed op mij, te willen uito-ifenen. Het gevoelen mijner moeder te hooren is mijn plicht. Het is in dit geval het mij,ne met, maar alle overredingskracht van uw zijde wijs ik af, eens voor altijd E'n met dit ultimatum verliet Falkner hoogst verbolgen de kamer. Doctor Ruez zag hem glimlachend na en wresf web de goed verzoigde witte handen. „Laat d.eu most schuimen, Adelheid," zeide hij viool ijk, „hij zal wel ui tgisten .Natuurlijk, de vrijneerlijke trots van je zoon komt daar tegen op, maai* zelfs de hevigste storm be daart eens. Wij blijven voorloopig, op den Falkenhof en ik zal geen Rusz hoe t en, als Alfred hier niet nog ©eng intrekt." „Nu, -dat ware in ieder geval te wenshen," waarbij Duitschland voor honderd miliioen betrokken is, niet de prooi wordt van een enkele mogendheid of eenige mogendheden, buiten Duitschland om. De eer van hetDuit- sche volk is in China aangetast, de gezant, in strijd met het volkenrecht, vermoord. Deze eer van het Duitsche volk is in ieder geval een levenskwestie. (Levendige byval). Uit Port-of-Spain wordt bericht, dat de consulaire agent der Ter. Staten te Barcelona in Venezuela voor de tweede maal sedert vijf maanden gevangen is genomen. De overheid te Tenezuela zou hem by verschillende ge legenheden, onder bedreiging van gevangenis straf, gedwongen hebben haar geldbedragen ter hand te stellen. De gezant der Ter, Staten heeft ophelde ring in deze zonderlinge zaak gevraagd, doch de betrokken autoriteiten zonden nog geen antwoord. De Daily Mail" verneemt uit Jokohama, dat Rusland's eisch tot afstand van Sjinhai enz. bij Masampo in Korea de verontwaar diging der Japanners gaande maakt. Men zegt, dat de Russen daar geland zijn en de Russische vlag gehescben hebben. By een interpellatiie over deze kwestie in het Japansche lagerhuis zeide deinterpellant, dat het optreden der Russen een schending was van de Russisch-Japansche conventie van 1898, omdat de zoogenaamde Russische depots en Russische hospitalen op Korea inderdaad niets anders dan kazerne's zijn. Dit brengt de onafhankelijkheid van Korea in gevaar en tevens de rijksbelangen van Japan. De interpellant noodigde de regeering uit haar beleid uiteen te zetten. De Japansche pers verklaart verder, dat Japan aan het op treden der Russen in Korea, onverschillig wat het kost, een eind moet maken. De oorlogstoebereidselen duren voort, en de Japansche assurantiemaatschappijen nemen geen oorlogsrisico aan. De regeering van Korea wilde op aanraden van Japan een leening van 5.000.000 Yen bij de Hongkong-Shanghai-bank sluiten om den spoorweg Söul-Fusan te kunnen aan leggen. De Russische minister-resident Paw- low wees er de Koreaansche regeering op, dat Japan haar een slechten raad had gegeven, omdat de baan niet rendeerend was en het Engelsch-Japansche syndikaat maar weinig belang bij den spoorweg had. De regeering van Korea brak toen de onderhandelingen af. Rusland bood vervolgens geld op gunstige voorwaarden aan. Men meldt uit Tientsin dd. 19 Maart. In den toestand is geen verandering ge komen. Geen van beiden wil toegeven. Graaf Waldersee komt heden te Tientsin. Beide bevelhebbers wachten bevelen van hunne regeeringen. Uit Londen wordt gemeld De staatssecretaris voor Indië, Hamilton, verklaarde, dat hij ten opzichte van het incident te Tientsin aan zijn vorige verklaring ancwoordde mevrouw Rusz, „maai* Do.ores zal niet lang zonder man blijven, en wie weef, wat er nog gebeurt, als Alfred zoo trotech blijft/' Doctor 'Rusz lachte even in ziek zelf. „Laat dat maar aan mij, over, leve vrouw," zeide bij, „ik heb niet voor niets de uitnoo diging, om hier te blijven, aangenomen," De vrijheer was heit park irtgesuéld, cm iu de frissche lucht ©enigszins tot kalmte te kornen. Het testament vau zijn oom had hem geheel van streek gebracht, Jioo ongaar ne hij het zich zelf bekende, het had hem. plotseling de noodzakelijkheid van een be slissing opgelegd, waarover hij wel niet in tweestrijd was, maar die toch moeilijk t© no men was. Wat hem hoofdzakelijk ergerde was, dal zijn moeder het heol nahnu-lijik vond, dab hi] met Dolores zou trouweu, e©uvoudig <mi het erfdeel en dan was het hem ontzettend pijnlijk, dat ze, op aanraden van don doctor, de minoodiging om op den Falkenhof te blijven, zonder meer aangenomen had. Wat waieai hierbij de plannen van zijn stiefvader? Wint dat hij alleen uit gemakzucht bleef, was niet mogelijk, daar kendo Fallen ea* deal doctor te goed voor, of beter gezegd, hij'wan trouwde hem te veol om aan de opgegeven redeu geloof te hechten. Tooi* onschadelijke, avgelooze personen was die reden voortref felijk, voor iemand als Rusz echter niet vol doende. Het was voor Alfred, die nog heden den Falkenhof wilde verlaten, niet mogelijk de verborgen motieven na te gaan broeide er in doctor Rusz' rusteloos werkzaam brem iets, dan moest hij' zich' daarbij) neerleggen. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1901 | | pagina 1