(Mo. 10509. 'm fiêm De Buhgemeesteh van Schiedam, DE FALKSKR'S van flen FALKEHHDF. 54"" Jaargang Vrijdag 29 Maart 1901. Kennisgeving. euiTENLAm EtJFEMIA YÖN AÜLER 3 FE LD -E ALLESTREM, V V* SCHIEDAMSCHE COURINT Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Pr\js per kwartaalVoor S chied am en VI as,r dingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn, Bureau Solerstraat 68. Prjjs der Advertentiën": Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zji innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven bier van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde fedvepEenttën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Knterc. Telefoon lo. 133. Brengt bij dcie ter kennis van de ingezetenen Dat bet kohior der Pwreneela belading no. 3, dezer gemeente, over het dienstjaai 1901, door den heer directeur der directe belastingen te Rotter dam op den 26sten Maait 1901 oxecutoir verklaard, op lieden aan den ontvanger dei- directe belastingen ter invordering is overge maakt. Vomts wordt bij deze herinnen!, dal een ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet te voldoenalsmede dat heden de teimijn van zes weken ingaat, binnen welke de leclainos togen dezen aanslag buhnoien te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar hot behoort, den 28sten Maart 1901, De Burgmeester voornoemd, VERSTEEG. AEgetneea sterzlcht. SCHIEDAM, 27 Maart 1901, Zutd-Afrika. Van het oorlogaterrein. Reuter seinde gisteren uit Londen Lord Kitchener seint uit 'Pretoria do. he den, dat de verliezen van Rabington's kolon- ne m het gevecht met De la Rey slechts tweo gesneuvelden en zeven gewonden be droegen. De Boeren lieten 22 dooden cn 30 gewonden op het slagveld achter. Uit de buitenlandschc bladen echter zien wij, dat Reuter niet alles wat Kitchener ka- belde, gemeld heeft. "Wij lezen als vervolg: „Hel is „waarschijnlijk" dat de Boeren nog zwaardere verliezen geleden hebben.' Dp dient echter -m de teleurstelling over de nederlaag, die de Boeren niet geleden heb ben, wat te verzachten. Want Kitchener vervolgt: „De operaties van 23 dezer hebben de Boeren t-ei uggrdreven ten Noorden van de bij Cafirkraal (dicht bij Taalbank) bezet te stellingen. Den 24en hebben d© bereden troepen den vijand vervolgd. De vijandelijke achterhoede is door een gecombineerde be weging op de twee flanken teruggejaagd Men heeft een konvooi bemerkt bij Leeuw- fontein (ten Zuiden van Taalbank ©n 5 mij len ten Noordwesten van Hartebeeutfontei 11) waarheen oen Engelscli detachement gezon den werd. De vijand trachtte stelling lo ne men, maar wij wisten dit te verhinderen. Kort daarop hebben onze troepen het kon vooi uit het Oosten on het Westen aangeval len. Do terugtocht dee vijands ontaardde m een wilde vlucht en de vervolging is voort gezet, totdat onze paarden gelieel uitgeput waren." All die bombast wil nu echter nieta an don zoggen dan dat de Engelschen geheel en ai onmachtig zijn geweest om heb Boeren Keu- Roman van 25) H°t -eerste portret stelde niemand anders voor, dan de „booze vrijvrouwe" het was een kopie van do schilderij in de galerij', tot onder den kraag, alleen zag hot schoone ge laat er hier nog liever uit, daar oen glimlach om den wonderselioonen mond zweefde. Op liet perkamentblaadje was met blauwe zijde een goudroode haarlok gehecht en daar om heen was in sierlijk rondschrift geschreven: Maria Dolorosa, vrijvrouwe vou Falkner, ge boren vrijvrouw© von Falkner, anno domiui 1618. Hot andere portretje stelde een schoo- neu, door weer en wind gebnunden mannen kop voor, wiens dik zwart haar, naar de toenmalige mode, tob op den witten kanten kraag hing. Trijmoodig blikten de -donkere oogen, boven den trobschen mond krulde een knevel het was een mooi gelaat en Dolo res vond, dat het veel op Alfred Falkner ge leek, alleen droeg deze een baard en ontbrak hem de flatteerende Meeding dier dagen. Op de keerzijde was met een roodzijden draad een zwarts haarlok gehecht en daar omheen het opschrift: Lupoid, vrijlheer von Falkner, keizerlijk ruiter-hoofdman, anno domiui 1618. Dolores keek lang naar die twee 'beeltenis sen, die zoo levendig en liefelijk geschilderd waren, en menige vraag kwam bij haar op. Waren die beiden man en vrouw? En voor wio was die munt 'gemaakt? Wie was de vooi te paikkon, dat ontsnapt is zonder ver liezen te lijden. Wat betreft de door 'Kitchener erkende verliezen, zij komen ons 'to laag voor, wijl zul len dan ook do verlieelijsten afwachten. Heb telegram uit Vrijheid over French's „heldendaden" edsclit nog wel eenige toe'ica- ting. Want werkelijk hoe vreeseiijfc hot er ook uitziet, het is zoo onnoozel eu onschuldig. Nietwaar, welk een cijfers1200 Boeren ge dood, gewond enz., een bijna onuitspreek baar aantal duizenden paarden, karren, enz. Maai-, o jammer, tegenover de 1200 Bccre 1 slaan maar 1000 geweren. Een Boer- zonder geweer is toch bijna, even ondenkbaar rus Chamberlain zonder orchidee. Doch baten wij dit er eens buiten laten, en eens optellen wat de vorige opgaven aan verliezen vermelden. Het laatste aantal was op 6 Maart opgege ven en bedroeg toen slechts iets minder dan die van 26 Maart, waaruit d-e conclusie ie trekken valt, dat van 6 tot 26 Maart Frencti niets heeft uitgevoerd. Nu ligt het geheel aan de wijze van inkleeding, dat het werke loos zijn van French een triomph gelijk is. Er is nog iets. French is te Trijheid aan gekomen. Ook dit wil nog al iets zeggen en wel niets meer of minder, dan dat de „schoonmaak-kolonnes" haai" taak hebben opgegeven. Immers vroeger meldde Kitche ner, dab French te Amsterdam en Kot Re lief aangekomen was met het doel om de Boeren dn Swazi-land te dringen. Nu is Trij heid veel zuidelijker dan de genoemde plaat sen gelegen, het plan van Kitchener is dus mislukt. Waarom dit mislukt is? Ziedaar een vraag, die sleohts met gissingen te beant woorden is; de waarschijnlijkste oplossing lijkt ons, dat de Boeren een richting zijn uit gegaan, die de Engelschen niet voorzien had den. De Republikeinen zijn immers nog zoo onbeschaafd, dab zij niet de beleefdheid in acht nemen om daarheen te gaan, waar do Engelschen hen hebben willen Terder nieuws van het oorlogsterrein is het volgende Donderdag zijn, volgens de „Daily Ex press", 130 man van de koloniale troepen bij Richmond' in een hinderlaag gevallen. De Engelschen werden geheel verrast m een hergengte. Zij' veiloren 13 man", de andoren gaven zich over aan de Boeren (slechts 100 in getal, en waarschijnlijk onder leiding van Malan), die de wapens en de ammunitie der Engelschen vernielden, en daarna, hun krijgs gevangenen lieten loopen. Uit De Wetsdoip komt een 'telegram, dd. 26 Maart, waarin gemeld' wordt, dat de Boeren den vorigen avond de achterhoede van Bruce Hamilton genoodzaakt hadden die plaats te ontruimen. Na zich van alles voorzien te hebben, brokken zij -er dn den na middag van den volgenden dag weer uit, wat den Engelschen veroorloofde na een kleine schermutseling in den omtrek er weer bezit van te nemen. Ten westen van De Wetsdoip, bij. T'ua- banchu, had Bruce Hamilton Zondag een der vele Boeren-detacheim'enten, die die stre ken afloopen, verrast. Tier Roeren zouden gevangen genomen zijn. schilder van deze kostbare miniaturen? Dit waren alle onopgeloste vragen, want zij, die zo hadden kunmien beantwoorden, waren reeds lang gestorven en vergaan. Zuchtend sloot Dolores de munt; 'toen be merkte ze op de gladde rugzijde ervau een graveering twee brandende, met een lint verbonden harten, en daaronder de wooi- den Das B.md, das der Hertzen zwo Yerbindet Lüs 'tKeiner, ob aucli das Leben Schwindet. Eeuwen waren erover heen gegaan, „der Hertzen zwo" hadden rust gevonden was het misschien „die alt© Geschiohte" geweest met hen heiden 1 Dolores legde de m-unb weg en nam het boek, maakte de gouden sloten los en sloeg het open het was een veelgebruikt gebe denboek, dat zag men dadelijk aan de be vlekte bladen; zou ze daaruit .gebeden heb ben, de schoone, booze vrijvrouw©Maar daar stond iets geschreven op het leoge, wit te blad vóór het titelblad. Heb was een ener giek, steil en klein handschrift van een go- oefende hand, cn Dolores las, toen ze er aan gewend was, vlot heb volgende: IVenn sich dio Bas' dem Yetter soli rermablen Wird sich der Ealk ein dauernd Ncslleïn wnhlen. Die letzte Falkin musz in Sckmerzen büszen, Die Grabesruh' der Ahnc zu versuszen. Wcnn neu sic auflebt iu der Huldgestalt', Die einst irn Brautgewando ward genialt', Karin dieso Falkin siegen, ob dem Bösen. Wird moino arme Seele zich erlöscn, Wird sio des Falben Herz zu sich bekehren, Werd' ich der Engel Alleluja hörcn. Dann ist ein tausendjabrig Bluhn brschiedcn Dem Stamm der Falkner auf dor Erd' kiernieden. Kann sich das Edelfalkenpaar Dicht finden, So wird ihr Stamm erlöschen und verschwinden. Uit het Noordoosten van de Kaapkolonie komt bericht, dat er Zondag gevochten is bij Henudngfontein, t-uaschen Sehoonberg en Co- losberg. De Engelschen. erkennen, dat 1 of ficier gedood cn 4 man gewond zijn en dat een kommando van 450 Boeren op Middel burg aanrukt. Lord Methuen heeft „een prachtig stuk werk" gedaan. Hij heeft „voortdurend Meine gevechten geleverd en zijn verliezen waren nul, hoewel de verliezen aan Boerenzijde ge middeld drie man per dag waren". Maar d'e edele .lord heeft meer gedaan. Hij heeft, toen hij' gevangenen en schapen tot zijn last had, zoo snel getrokken, dal de Boe ren, die een plan hadden gemaakt om hem te vangen, hem niet konden achterhalen. Het bericht meldt niet of de schapen in ga lop zijln meegetrokken Als vervolg or het telegram, dat Eourie zich wilde overgeven, kunnen wij melden, dat de krijgsraad besloten heeft, nog maar een beetje d'oor te blijven vechten. De „Express" meldt, dab Milnei" zijn ont slag wil nemen, daar Chamberlain weigert hem de vrije hand te laten, zonder eenig toezicht van Kitchener's kant. De overige ministers zonden geneigd zijn, Milner'e ver langen in te willigen. De Petit Bleu" ontving den volgenden brief van mevrouw Waezklowickz „Iedereen heeft de offieice'.e Engelsclie do cumenten gelezen, betrekkelijk de hoedanig heid Van het voedsel, dal aan de Boeren vrouwen en kinderen in de reconcentrado's verschaft wordt, bepaaldelijk m de kampen bij Johannesburg. Men schrijft mij, dat daar 't systeem van den Engelschen dokter Mac kenzie niet geslaagd is, de kleine kinderen zonder eenig voedsel zijn, want men kan hst beschimmelde) maïsmeel, d'at vol insecten zit, niet als voedsel betitelen. De sterfte on der de kleine kinderen is dan ook angstwek kend. Er is nog erger. De militants autoritei ten hebben geweigerd in de kampen levens middelen, door liet Europeesche ondersteu ningscomité gezonden, toe te laten, eveneens hebben zij. ons tweemalen 300 pond terug gezonden, bestemd voor het aankoopen van behoorlijk voedsel, onder voorwendsel dat de vrouwen en kinderen nergens gebrek aan hebben. Staakt voor het oogenblik uw zen ding van kleeren: des arme viouwen zullen ze niet meer noodig hebben: zij zullen spoe dig sterven." De Engelschen, zoo schrijft onze landge- nooto Verder, hebben zij besloten vrouwen en kinderen te dooden, opdat het Boerenras, een dei* sterkste en gezondste der aarde, zal verdwijnen? En hoelang zullen de Europee sche volkeren dergelijke misdaden duiden? Mevr. Waszklewicz geeft meer dergelijke feiten en haalt onder andere mej. Wessels aan als getuige van de verwoesting van hoe ven, terwijl in sommige gevallen zij de wouw naakt op den grond lieten liggen met haar pasgeboren kind, terwijl haar huis een prooi der vlammen werd. Indien de Engelschen het niet gelooven, Geschreven op St, Johannesavond bij volle bewugtzij'n. God heeft me dit ingegeven, op dat ik niet zou wanhopen, en heeft me hel derziend gemaakt voor een uur. Op den ïVlkenhof, den 23eu Juni a. d. 1620. MARIA DOLOROSA, 'tweemaal we duwe geworden vrijvrouwe von Falkner. Dolores legde het boek ter zijde en keek bleek en strak op de geel geworden letters neerhet werd haar hang om het harte, als zo zich haar droom herinnerde, er aan dacht, dat ze de vrijvrouwe gezien had, hoe zo op heb madonnabeeld gewezen en het torentje van de lijst aangeraakt had, en haar aldus op datgene gewezen had, dat al sedert twee en een halve eeuw cn meer verborgen was 'geble ven voor iedereu menschelijiken blik. Hoe was dit raadsel op te lossen Hoe, als ze het allen geleerden van de wereld te rar den gaf? Zij dacht er zelf zoo lang over na, tot ze er hoofdpijn van kreeg de droom bleef en liet boek vóór haar, met zijn voor spelling, bleef ook. Er schoot haar niets an ders over, dan de geschiedenis van de vrijr vrouwe na te vorschen, om daarin misschien eenige aanwijzing te vinden, die wel is waar het wonderbare van den droom niet weg kon nemen, al gaf ze ook opheldering over het schoone vrouwenbeeld, dat men „do booze" noemde. Zij zou er anderen naar vragen, zon der zich zelf te verraden, zij wilde- doordrin gen in dit mysterie, waaraan de menscli in den slaap overgeleverd ia en was het dam wel een droom geweest? dat zij onze landgenoot© ondervragen, zij zal hun de niet to weerleggen bewijzen geven van hetgeen geschied' is en nog geschiedt, en van andere feiten nog, die onze pen aarzelt over te schrijven, Het verzoekschrift van de Kaapsche oud- ministers Merriman en Saner, door sir Ro bert Beid aan heb Britsche Lagerhuis voor gelegd, begint met een opsomming van de ipialiteiteii der verzoekers, afgevaardigden van een georganiseerd© politieke partij, die d'e meerderheid vertegenwoordigt van Zijne Majceteit's blanke onderdanen in de Kaap kolonie. Zij brengen in herinnering dat zij de opdracht hebben om de Britsche regeering en heb Britsche Parlement in te lichten over den treurigen toestand in Zuid-Afrika, dat zijl alles hebben gedaan om den oorlog te voorkomen, en wijzen er verder op „dab het resultaat van dezen oorlog, die ongelukkig nog voortduurt, is geweest de verwoesting van de landen, vroeger bekend als de Trijstaat en de Zuid-Afnkaansohe Republiek, van groote deden der Kaapkolo nie en van Natal en de bijna volkomen ver nietiging van de eigendommen en de midde len van bestaan van de landbouwers in deze landen „dat op het oogenblik de krijgswet, feite lijk een opheffing der grondwet, is afgekon digd over bijna de geheele Kaapkolonie, waar het m-eerend-cd der 'bevolking, Engelschen zoowel als Hollanders, loyaal is gebleven on der zware beproevingen „dat de krijgswet groote schade heeft ver oorzaakt aan de landbouwende bevolking en voor een groot deel handel en nijverheid in de Kolonie met lamheid heeft geslagen „dat de stoffelijke verliezen echter bij lan ge na niet de ergste zijn; maar dat tusschen de Hollandscho en Engelsche rassen een bit terheid is ontstaan, die in haar gevolgen wei nig minder betreurenswaard is dan een fei telijke burgeroorlog; „dab de tweedracht dezer rassen te ernsti ger is tegenover de sterke toeneming der <re- O O O O kleurde bevolking, onder wie velen nauwe lijks aan den toestand van barbaarsehheid zijn ontwassen en dat een blijvende verwij dering tusschen de blanke rassen dit pro bleem zeer veel moeilijker maakt „dat al deze verliezen en rampen over de Kaapkolonie zijn gekomen door een oorlog, waarin ze geen recht van meepraten heeft gehad en dien zij niet bij machte is geëin digd to verklaren, en dat hét daarom zeer wenschelijk is dat aller meeningen zullen worden gehoord bij' de regeling, dio op het beëindigen der vijandelijkheden moet vol- „dat de aankondiging van de inlijving van de beide Republieken niet groote vrees was vernomen door de bevolking van Holland- sche afkomst in 'geheel Zuid-Afrika- en dat andere maatregelen, naar haar bescheiden meeniug, zekerder geleid zouden hebben tot een blijvende bevrediging van Zuid-Afnka en voor de belangen van Engeland van grooter voordeel zouden zijn geweest; „dab zij, vermeenende dat dit punt onver anderd is vastgesteld, daarop niet nader wil- Haar twijfel nam toe, als de mist op een herfstmorgen, zij dacht na, tob de klok op het portaal het middernachtelijk uur sloeg en haar aanmaande naar bed te gaan. Zij l-egde het boek en de munt weer in de nis en sloot deze met Het schilderij, toon vleide ze zich neer in hetzelfde bed waarin de „booze vrijvrouwe" genist had, zooals juf frouw Kohier zei de; ze legde zich ter ruste, een sla.peloozen nacht vreezend. Weldra ech ter bekroop haai" het gevoel van dén nade renden slaap, cn hoe het kwam wist ze niet, maar ze moest de woord-en uit het gebeden boek fluisteren, als een zélf gezongen wiege liedje Die letzte Falkin wird in Schnicrzcn buszen, Die Grabesrnh' der Ahne zu versuszen, Wcnn neu sie auflebt in der Huldgestalt, Die einst irn Brautgowande ward gemalt „Ben ik de laatste vrijvrouwe?" mompelde ze slaapdronken. „Ben ik Het woord bestierf haar op de lippen zij was ingeslapen „Ik heb maar een oogenblikje geslapen," teide ze, verward zich' oprichtend en lot haar verbazing zag ze, dat 't helle zonnelicht, door de reten der blinden, op den grond scheen. Ze overtuigde zich' even, dat ze niet alles gedroomd had, door de nis te openen daar lagen het boek en de munt, zooals zij ze gis teravond daarin gelegd had. Maar dio diepe, droomlooze slaap had haar niet gesterkt. Zij had hoofdpijn en voel de zich! gejaagd, zij, wier ij'zersterk lichaam nog aan alle buitensporigheden weerstand had geboden, die verscheidene avonden ach- len ingaan, maai' dat zij eerbiedig veizoeken gehoord to zullen worden over de regeling, dio na de inlijving der Republieken getroffen zal worden „dat zij tob hun groote spijt hebben ge hoord, dab het voornemen bij Zr. Mg. rege-e- ring bestaat, om de vroegere Republieken te maken tot een kroonkolonie; „dat zij eerbiedig doen opmerken, dat deze vorm' van i-egec-rimg, volgende op repu- blikeinsclie instellingen, de Inwoners zal af- stooten 'en naar hun ervaring zal ledden tot ernstige wrijving in de -toekomst; „dat zij daarom eerbiedig vragen gehoord te zullen worden over de te volgen staatkun de en hun gelegenheid zal worden gegeven aan heb Huis ie doen kennen de vele nood lottige gevolgen die, huns inziens, zullen voortkomen uit de instelling van een kroon kolonie; „dat zij verder eerbiedig verzoeken andere maatregelen te mogen' aanbevelen, die nveer hoop geven op een vredelievende regeling en op andere wijze ten goede zullen komen aan de welvaart en den vooruitgang van Zr. Ms. bezittingen in Zuid-Aifrika." Het stuk is, zooals men weet, geteekend door de hoeren Merriman en Saner. j~\ s /-v i r\s fiet/uengde ffledcdcclinecD- Koning Eduard moet te Cannes een villa hebben laten aankoopen voor persoonlijk ge bruik; reed's de volgende maand zou de1 Ko ning naar de Riviera, reizen. Zaterdag ver laat bij Londen voor Windsor. Tolgens een beaicht uit Brussel aan de „Times" zou de Paus aan koning Leopold verzocht hebben, zijn invloed op do Fransche regeering aan te wenden om een verzachting der nieuwe wet op de vereenigingen te ver krijgen. Tolgens de „Morning Post" is de icgee- ring t© Petersburg voornem'ens' uit Port-Ai- tlror alle vreemde banken te verwijderen, ook Engelsche en Japansdie, onder voor wendsel, dat Port-Arthuv een oorlogsha ven is. Te Berlijn houdt men heb bericht, uai- graaf Waldc-rece zich bereid hoeft verklaard als scheidsrechter tusschen Rusland en En geland op te treden in zake het geschil over het zijlijntje van den Mandschourijschen spoorweg voor onwaar*. Men meldt uit Washington dat het ver drag betreffende Mandschourije niet in Chi na, maar te Petersburg geteékend zal wor den; een afschrift van het ontwerp-tractaat is aan den gezant Jang-joe gezonden. Een aaimillings-overeenkomst zal dan no? te Pe- O O king geteékend worden. De New-Yorksclie „Sun" bevat een onder houd met Japanschen generaal Yaitsumi, die meent dat een conflict tusschen Rusland en Japan onvermijdelijk schijnt. tereen Wagner's opera's met volle kracht ge zongen had, zonder dat haar zenuwgestel daaronder leed. „Ik was gelukkiger, toon ik nog geen mees teres van den Falfcenliof was," dacht ze smar telijk. „Toen kende air geen teleurstelling en de kunst verhief m© hoven de Heine misères van het leven, de afgunst- kon me niet herei ken, want ik effende zijn weg niet. Had ik mijn vleugel ten minste maar hier!" Toen Engels na het ontbijt verscheen om de dagelijksche werkzaamheden te bespreken, keek hij vorschend naar het bleeke gelaat van zijn meesteres. „Wat scheelt u, juffrouw Dolores?" vroeg hij! bezorgd. „Ik weet het zelf niet," antwoordde ze kort en nam het werklijst-je op. Toen keek zo hem plotseling aan. „Gelooft u aan droomen, waarde Engels?" „De hemel beware me," antwoordde hij. „Droomen komen uit de maag voort. As ik 's avonds te laat mijn boterham heb gege ten, dan droom ik altijd de gekste dingen. Zelfs de dieren droomen, want hoe komt het andere, dat Knieper in den slaap blaft en kwispelt on Ida miauwt?" Nu mot-at Dolores lachen; de ven-klaring voor haar droom was in ieder geval plastisch genoeg. „Ja, ja, dat zal wel zoo zijn," zeide ze be rustend. Terwijl ze verstrooid naar de berichten van Engels luisterde ,werd er bescheiden aan de deur geklopt, en verscheen juffrouw Koh ier op den drempel. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1901 | | pagina 1