(Mo. 10509.
'm
fiêm
De Buhgemeesteh van Schiedam,
DE FALKSKR'S van flen FALKEHHDF.
54""
Jaargang
Vrijdag 29 Maart 1901.
Kennisgeving.
euiTENLAm
EtJFEMIA YÖN AÜLER 3 FE LD -E ALLESTREM,
V
V*
SCHIEDAMSCHE COURINT
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pr\js per kwartaalVoor S chied am en VI as,r dingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn,
Bureau Solerstraat 68.
Prjjs der Advertentiën": Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zji
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Taneven bier
van zjjn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde fedvepEenttën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Knterc. Telefoon lo. 133.
Brengt bij dcie ter kennis van de ingezetenen
Dat bet kohior der Pwreneela belading no. 3,
dezer gemeente, over het dienstjaai 1901, door den
heer directeur der directe belastingen te Rotter
dam op den 26sten Maait 1901 oxecutoir
verklaard, op lieden aan den ontvanger dei-
directe belastingen ter invordering is overge
maakt.
Vomts wordt bij deze herinnen!, dal een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij de
wet bepaalden voet te voldoenalsmede dat
heden de teimijn van zes weken ingaat, binnen
welke de leclainos togen dezen aanslag buhnoien
te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar hot
behoort, den 28sten Maart 1901,
De Burgmeester voornoemd,
VERSTEEG.
AEgetneea sterzlcht.
SCHIEDAM, 27 Maart 1901,
Zutd-Afrika.
Van het oorlogaterrein.
Reuter seinde gisteren uit Londen
Lord Kitchener seint uit 'Pretoria do. he
den, dat de verliezen van Rabington's kolon-
ne m het gevecht met De la Rey slechts
tweo gesneuvelden en zeven gewonden be
droegen. De Boeren lieten 22 dooden cn 30
gewonden op het slagveld achter.
Uit de buitenlandschc bladen echter zien
wij, dat Reuter niet alles wat Kitchener ka-
belde, gemeld heeft. "Wij lezen als vervolg:
„Hel is „waarschijnlijk" dat de Boeren nog
zwaardere verliezen geleden hebben.' Dp
dient echter -m de teleurstelling over de
nederlaag, die de Boeren niet geleden heb
ben, wat te verzachten. Want Kitchener
vervolgt: „De operaties van 23 dezer hebben
de Boeren t-ei uggrdreven ten Noorden van
de bij Cafirkraal (dicht bij Taalbank) bezet
te stellingen. Den 24en hebben d© bereden
troepen den vijand vervolgd. De vijandelijke
achterhoede is door een gecombineerde be
weging op de twee flanken teruggejaagd
Men heeft een konvooi bemerkt bij Leeuw-
fontein (ten Zuiden van Taalbank ©n 5 mij
len ten Noordwesten van Hartebeeutfontei 11)
waarheen oen Engelscli detachement gezon
den werd. De vijand trachtte stelling lo ne
men, maar wij wisten dit te verhinderen.
Kort daarop hebben onze troepen het kon
vooi uit het Oosten on het Westen aangeval
len. Do terugtocht dee vijands ontaardde m
een wilde vlucht en de vervolging is voort
gezet, totdat onze paarden gelieel uitgeput
waren."
All die bombast wil nu echter nieta an don
zoggen dan dat de Engelschen geheel en ai
onmachtig zijn geweest om heb Boeren Keu-
Roman van
25)
H°t -eerste portret stelde niemand anders
voor, dan de „booze vrijvrouwe" het was
een kopie van do schilderij in de galerij', tot
onder den kraag, alleen zag hot schoone ge
laat er hier nog liever uit, daar oen glimlach
om den wonderselioonen mond zweefde. Op
liet perkamentblaadje was met blauwe zijde
een goudroode haarlok gehecht en daar om
heen was in sierlijk rondschrift geschreven:
Maria Dolorosa, vrijvrouwe vou Falkner, ge
boren vrijvrouw© von Falkner, anno domiui
1618. Hot andere portretje stelde een schoo-
neu, door weer en wind gebnunden mannen
kop voor, wiens dik zwart haar, naar de
toenmalige mode, tob op den witten kanten
kraag hing. Trijmoodig blikten de -donkere
oogen, boven den trobschen mond krulde een
knevel het was een mooi gelaat en Dolo
res vond, dat het veel op Alfred Falkner ge
leek, alleen droeg deze een baard en ontbrak
hem de flatteerende Meeding dier dagen. Op
de keerzijde was met een roodzijden draad
een zwarts haarlok gehecht en daar omheen
het opschrift: Lupoid, vrijlheer von Falkner,
keizerlijk ruiter-hoofdman, anno domiui
1618.
Dolores keek lang naar die twee 'beeltenis
sen, die zoo levendig en liefelijk geschilderd
waren, en menige vraag kwam bij haar op.
Waren die beiden man en vrouw? En voor
wio was die munt 'gemaakt? Wie was de
vooi te paikkon, dat ontsnapt is zonder ver
liezen te lijden.
Wat betreft de door 'Kitchener erkende
verliezen, zij komen ons 'to laag voor, wijl zul
len dan ook do verlieelijsten afwachten.
Heb telegram uit Vrijheid over French's
„heldendaden" edsclit nog wel eenige toe'ica-
ting. Want werkelijk hoe vreeseiijfc hot er
ook uitziet, het is zoo onnoozel eu onschuldig.
Nietwaar, welk een cijfers1200 Boeren ge
dood, gewond enz., een bijna onuitspreek
baar aantal duizenden paarden, karren, enz.
Maai-, o jammer, tegenover de 1200 Bccre 1
slaan maar 1000 geweren. Een Boer- zonder
geweer is toch bijna, even ondenkbaar rus
Chamberlain zonder orchidee. Doch baten wij
dit er eens buiten laten, en eens optellen wat
de vorige opgaven aan verliezen vermelden.
Het laatste aantal was op 6 Maart opgege
ven en bedroeg toen slechts iets minder dan
die van 26 Maart, waaruit d-e conclusie ie
trekken valt, dat van 6 tot 26 Maart Frencti
niets heeft uitgevoerd. Nu ligt het geheel
aan de wijze van inkleeding, dat het werke
loos zijn van French een triomph gelijk is.
Er is nog iets. French is te Trijheid aan
gekomen. Ook dit wil nog al iets zeggen en
wel niets meer of minder, dan dat de
„schoonmaak-kolonnes" haai" taak hebben
opgegeven. Immers vroeger meldde Kitche
ner, dab French te Amsterdam en Kot Re
lief aangekomen was met het doel om de
Boeren dn Swazi-land te dringen. Nu is Trij
heid veel zuidelijker dan de genoemde plaat
sen gelegen, het plan van Kitchener is dus
mislukt. Waarom dit mislukt is? Ziedaar een
vraag, die sleohts met gissingen te beant
woorden is; de waarschijnlijkste oplossing
lijkt ons, dat de Boeren een richting zijn uit
gegaan, die de Engelschen niet voorzien had
den. De Republikeinen zijn immers nog zoo
onbeschaafd, dab zij niet de beleefdheid in
acht nemen om daarheen te gaan, waar do
Engelschen hen hebben willen
Terder nieuws van het oorlogsterrein is
het volgende
Donderdag zijn, volgens de „Daily Ex
press", 130 man van de koloniale troepen bij
Richmond' in een hinderlaag gevallen. De
Engelschen werden geheel verrast m een
hergengte. Zij' veiloren 13 man", de andoren
gaven zich over aan de Boeren (slechts 100
in getal, en waarschijnlijk onder leiding van
Malan), die de wapens en de ammunitie der
Engelschen vernielden, en daarna, hun krijgs
gevangenen lieten loopen.
Uit De Wetsdoip komt een 'telegram, dd.
26 Maart, waarin gemeld' wordt, dat de
Boeren den vorigen avond de achterhoede
van Bruce Hamilton genoodzaakt hadden
die plaats te ontruimen. Na zich van alles
voorzien te hebben, brokken zij -er dn den na
middag van den volgenden dag weer uit,
wat den Engelschen veroorloofde na een
kleine schermutseling in den omtrek er weer
bezit van te nemen.
Ten westen van De Wetsdoip, bij. T'ua-
banchu, had Bruce Hamilton Zondag een
der vele Boeren-detacheim'enten, die die stre
ken afloopen, verrast. Tier Roeren zouden
gevangen genomen zijn.
schilder van deze kostbare miniaturen? Dit
waren alle onopgeloste vragen, want zij, die
zo hadden kunmien beantwoorden, waren
reeds lang gestorven en vergaan.
Zuchtend sloot Dolores de munt; 'toen be
merkte ze op de gladde rugzijde ervau een
graveering twee brandende, met een lint
verbonden harten, en daaronder de wooi-
den
Das B.md, das der Hertzen zwo Yerbindet
Lüs 'tKeiner, ob aucli das Leben Schwindet.
Eeuwen waren erover heen gegaan, „der
Hertzen zwo" hadden rust gevonden was
het misschien „die alt© Geschiohte" geweest
met hen heiden 1
Dolores legde de m-unb weg en nam het
boek, maakte de gouden sloten los en sloeg
het open het was een veelgebruikt gebe
denboek, dat zag men dadelijk aan de be
vlekte bladen; zou ze daaruit .gebeden heb
ben, de schoone, booze vrijvrouw©Maar
daar stond iets geschreven op het leoge, wit
te blad vóór het titelblad. Heb was een ener
giek, steil en klein handschrift van een go-
oefende hand, cn Dolores las, toen ze er aan
gewend was, vlot heb volgende:
IVenn sich dio Bas' dem Yetter soli rermablen
Wird sich der Ealk ein dauernd Ncslleïn wnhlen.
Die letzte Falkin musz in Sckmerzen büszen,
Die Grabesruh' der Ahnc zu versuszen.
Wcnn neu sic auflebt iu der Huldgestalt',
Die einst irn Brautgewando ward genialt',
Karin dieso Falkin siegen, ob dem Bösen.
Wird moino arme Seele zich erlöscn,
Wird sio des Falben Herz zu sich bekehren,
Werd' ich der Engel Alleluja hörcn.
Dann ist ein tausendjabrig Bluhn brschiedcn
Dem Stamm der Falkner auf dor Erd' kiernieden.
Kann sich das Edelfalkenpaar Dicht finden,
So wird ihr Stamm erlöschen und verschwinden.
Uit het Noordoosten van de Kaapkolonie
komt bericht, dat er Zondag gevochten is bij
Henudngfontein, t-uaschen Sehoonberg en Co-
losberg. De Engelschen. erkennen, dat 1 of
ficier gedood cn 4 man gewond zijn en dat
een kommando van 450 Boeren op Middel
burg aanrukt.
Lord Methuen heeft „een prachtig stuk
werk" gedaan. Hij heeft „voortdurend Meine
gevechten geleverd en zijn verliezen waren
nul, hoewel de verliezen aan Boerenzijde ge
middeld drie man per dag waren".
Maar d'e edele .lord heeft meer gedaan. Hij
heeft, toen hij' gevangenen en schapen tot
zijn last had, zoo snel getrokken, dal de Boe
ren, die een plan hadden gemaakt om hem
te vangen, hem niet konden achterhalen.
Het bericht meldt niet of de schapen in ga
lop zijln meegetrokken
Als vervolg or het telegram, dat Eourie
zich wilde overgeven, kunnen wij melden,
dat de krijgsraad besloten heeft, nog maar
een beetje d'oor te blijven vechten.
De „Express" meldt, dab Milnei" zijn ont
slag wil nemen, daar Chamberlain weigert
hem de vrije hand te laten, zonder eenig
toezicht van Kitchener's kant. De overige
ministers zonden geneigd zijn, Milner'e ver
langen in te willigen.
De Petit Bleu" ontving den volgenden
brief van mevrouw Waezklowickz
„Iedereen heeft de offieice'.e Engelsclie do
cumenten gelezen, betrekkelijk de hoedanig
heid Van het voedsel, dal aan de Boeren
vrouwen en kinderen in de reconcentrado's
verschaft wordt, bepaaldelijk m de kampen
bij Johannesburg. Men schrijft mij, dat daar
't systeem van den Engelschen dokter Mac
kenzie niet geslaagd is, de kleine kinderen
zonder eenig voedsel zijn, want men kan hst
beschimmelde) maïsmeel, d'at vol insecten
zit, niet als voedsel betitelen. De sterfte on
der de kleine kinderen is dan ook angstwek
kend. Er is nog erger. De militants autoritei
ten hebben geweigerd in de kampen levens
middelen, door liet Europeesche ondersteu
ningscomité gezonden, toe te laten, eveneens
hebben zij. ons tweemalen 300 pond terug
gezonden, bestemd voor het aankoopen van
behoorlijk voedsel, onder voorwendsel dat de
vrouwen en kinderen nergens gebrek aan
hebben. Staakt voor het oogenblik uw zen
ding van kleeren: des arme viouwen zullen
ze niet meer noodig hebben: zij zullen spoe
dig sterven."
De Engelschen, zoo schrijft onze landge-
nooto Verder, hebben zij besloten vrouwen
en kinderen te dooden, opdat het Boerenras,
een dei* sterkste en gezondste der aarde, zal
verdwijnen? En hoelang zullen de Europee
sche volkeren dergelijke misdaden duiden?
Mevr. Waszklewicz geeft meer dergelijke
feiten en haalt onder andere mej. Wessels
aan als getuige van de verwoesting van hoe
ven, terwijl in sommige gevallen zij de wouw
naakt op den grond lieten liggen met haar
pasgeboren kind, terwijl haar huis een prooi
der vlammen werd.
Indien de Engelschen het niet gelooven,
Geschreven op St, Johannesavond bij volle
bewugtzij'n. God heeft me dit ingegeven, op
dat ik niet zou wanhopen, en heeft me hel
derziend gemaakt voor een uur.
Op den ïVlkenhof, den 23eu Juni a. d.
1620.
MARIA DOLOROSA, 'tweemaal we
duwe geworden vrijvrouwe von
Falkner.
Dolores legde het boek ter zijde en keek
bleek en strak op de geel geworden letters
neerhet werd haar hang om het harte, als
zo zich haar droom herinnerde, er aan dacht,
dat ze de vrijvrouwe gezien had, hoe zo op
heb madonnabeeld gewezen en het torentje
van de lijst aangeraakt had, en haar aldus op
datgene gewezen had, dat al sedert twee en
een halve eeuw cn meer verborgen was 'geble
ven voor iedereu menschelijiken blik.
Hoe was dit raadsel op te lossen Hoe, als
ze het allen geleerden van de wereld te rar
den gaf? Zij dacht er zelf zoo lang over na,
tot ze er hoofdpijn van kreeg de droom
bleef en liet boek vóór haar, met zijn voor
spelling, bleef ook. Er schoot haar niets an
ders over, dan de geschiedenis van de vrijr
vrouwe na te vorschen, om daarin misschien
eenige aanwijzing te vinden, die wel is waar
het wonderbare van den droom niet weg kon
nemen, al gaf ze ook opheldering over het
schoone vrouwenbeeld, dat men „do booze"
noemde. Zij zou er anderen naar vragen, zon
der zich zelf te verraden, zij wilde- doordrin
gen in dit mysterie, waaraan de menscli in
den slaap overgeleverd ia en was het dam
wel een droom geweest?
dat zij onze landgenoot© ondervragen, zij zal
hun de niet to weerleggen bewijzen geven
van hetgeen geschied' is en nog geschiedt, en
van andere feiten nog, die onze pen aarzelt
over te schrijven,
Het verzoekschrift van de Kaapsche oud-
ministers Merriman en Saner, door sir Ro
bert Beid aan heb Britsche Lagerhuis voor
gelegd, begint met een opsomming van de
ipialiteiteii der verzoekers, afgevaardigden
van een georganiseerd© politieke partij, die
d'e meerderheid vertegenwoordigt van Zijne
Majceteit's blanke onderdanen in de Kaap
kolonie. Zij brengen in herinnering dat zij
de opdracht hebben om de Britsche regeering
en heb Britsche Parlement in te lichten over
den treurigen toestand in Zuid-Afrika, dat
zijl alles hebben gedaan om den oorlog te
voorkomen, en wijzen er verder op
„dab het resultaat van dezen oorlog, die
ongelukkig nog voortduurt, is geweest de
verwoesting van de landen, vroeger bekend
als de Trijstaat en de Zuid-Afnkaansohe
Republiek, van groote deden der Kaapkolo
nie en van Natal en de bijna volkomen ver
nietiging van de eigendommen en de midde
len van bestaan van de landbouwers in deze
landen
„dat op het oogenblik de krijgswet, feite
lijk een opheffing der grondwet, is afgekon
digd over bijna de geheele Kaapkolonie, waar
het m-eerend-cd der 'bevolking, Engelschen
zoowel als Hollanders, loyaal is gebleven on
der zware beproevingen
„dat de krijgswet groote schade heeft ver
oorzaakt aan de landbouwende bevolking en
voor een groot deel handel en nijverheid in
de Kolonie met lamheid heeft geslagen
„dat de stoffelijke verliezen echter bij lan
ge na niet de ergste zijn; maar dat tusschen
de Hollandscho en Engelsche rassen een bit
terheid is ontstaan, die in haar gevolgen wei
nig minder betreurenswaard is dan een fei
telijke burgeroorlog;
„dab de tweedracht dezer rassen te ernsti
ger is tegenover de sterke toeneming der <re-
O O O O
kleurde bevolking, onder wie velen nauwe
lijks aan den toestand van barbaarsehheid
zijn ontwassen en dat een blijvende verwij
dering tusschen de blanke rassen dit pro
bleem zeer veel moeilijker maakt
„dat al deze verliezen en rampen over de
Kaapkolonie zijn gekomen door een oorlog,
waarin ze geen recht van meepraten heeft
gehad en dien zij niet bij machte is geëin
digd to verklaren, en dat hét daarom zeer
wenschelijk is dat aller meeningen zullen
worden gehoord bij' de regeling, dio op het
beëindigen der vijandelijkheden moet vol-
„dat de aankondiging van de inlijving van
de beide Republieken niet groote vrees was
vernomen door de bevolking van Holland-
sche afkomst in 'geheel Zuid-Afrika- en dat
andere maatregelen, naar haar bescheiden
meeniug, zekerder geleid zouden hebben tot
een blijvende bevrediging van Zuid-Afnka
en voor de belangen van Engeland van
grooter voordeel zouden zijn geweest;
„dab zij, vermeenende dat dit punt onver
anderd is vastgesteld, daarop niet nader wil-
Haar twijfel nam toe, als de mist op een
herfstmorgen, zij dacht na, tob de klok op
het portaal het middernachtelijk uur sloeg
en haar aanmaande naar bed te gaan.
Zij l-egde het boek en de munt weer in de
nis en sloot deze met Het schilderij, toon
vleide ze zich neer in hetzelfde bed waarin
de „booze vrijvrouwe" genist had, zooals juf
frouw Kohier zei de; ze legde zich ter ruste,
een sla.peloozen nacht vreezend. Weldra ech
ter bekroop haai" het gevoel van dén nade
renden slaap, cn hoe het kwam wist ze niet,
maar ze moest de woord-en uit het gebeden
boek fluisteren, als een zélf gezongen wiege
liedje
Die letzte Falkin wird in Schnicrzcn buszen,
Die Grabesrnh' der Ahne zu versuszen,
Wcnn neu sie auflebt in der Huldgestalt,
Die einst irn Brautgowande ward gemalt
„Ben ik de laatste vrijvrouwe?" mompelde
ze slaapdronken. „Ben ik
Het woord bestierf haar op de lippen
zij was ingeslapen
„Ik heb maar een oogenblikje geslapen,"
teide ze, verward zich' oprichtend en lot
haar verbazing zag ze, dat 't helle zonnelicht,
door de reten der blinden, op den grond
scheen.
Ze overtuigde zich' even, dat ze niet alles
gedroomd had, door de nis te openen daar
lagen het boek en de munt, zooals zij ze gis
teravond daarin gelegd had.
Maar dio diepe, droomlooze slaap had
haar niet gesterkt. Zij had hoofdpijn en voel
de zich! gejaagd, zij, wier ij'zersterk lichaam
nog aan alle buitensporigheden weerstand
had geboden, die verscheidene avonden ach-
len ingaan, maai' dat zij eerbiedig veizoeken
gehoord to zullen worden over de regeling,
dio na de inlijving der Republieken getroffen
zal worden
„dat zij tob hun groote spijt hebben ge
hoord, dab het voornemen bij Zr. Mg. rege-e-
ring bestaat, om de vroegere Republieken te
maken tot een kroonkolonie;
„dat zij eerbiedig doen opmerken, dat
deze vorm' van i-egec-rimg, volgende op repu-
blikeinsclie instellingen, de Inwoners zal af-
stooten 'en naar hun ervaring zal ledden tot
ernstige wrijving in de -toekomst;
„dat zij daarom eerbiedig vragen gehoord
te zullen worden over de te volgen staatkun
de en hun gelegenheid zal worden gegeven
aan heb Huis ie doen kennen de vele nood
lottige gevolgen die, huns inziens, zullen
voortkomen uit de instelling van een kroon
kolonie;
„dat zij verder eerbiedig verzoeken andere
maatregelen te mogen' aanbevelen, die nveer
hoop geven op een vredelievende regeling en
op andere wijze ten goede zullen komen aan
de welvaart en den vooruitgang van Zr. Ms.
bezittingen in Zuid-Aifrika."
Het stuk is, zooals men weet, geteekend
door de hoeren Merriman en Saner.
j~\ s /-v i r\s
fiet/uengde ffledcdcclinecD-
Koning Eduard moet te Cannes een villa
hebben laten aankoopen voor persoonlijk ge
bruik; reed's de volgende maand zou de1 Ko
ning naar de Riviera, reizen. Zaterdag ver
laat bij Londen voor Windsor.
Tolgens een beaicht uit Brussel aan de
„Times" zou de Paus aan koning Leopold
verzocht hebben, zijn invloed op do Fransche
regeering aan te wenden om een verzachting
der nieuwe wet op de vereenigingen te ver
krijgen.
Tolgens de „Morning Post" is de icgee-
ring t© Petersburg voornem'ens' uit Port-Ai-
tlror alle vreemde banken te verwijderen,
ook Engelsche en Japansdie, onder voor
wendsel, dat Port-Arthuv een oorlogsha
ven is.
Te Berlijn houdt men heb bericht, uai-
graaf Waldc-rece zich bereid hoeft verklaard
als scheidsrechter tusschen Rusland en En
geland op te treden in zake het geschil over
het zijlijntje van den Mandschourijschen
spoorweg voor onwaar*.
Men meldt uit Washington dat het ver
drag betreffende Mandschourije niet in Chi
na, maar te Petersburg geteékend zal wor
den; een afschrift van het ontwerp-tractaat
is aan den gezant Jang-joe gezonden. Een
aaimillings-overeenkomst zal dan no? te Pe-
O O
king geteékend worden.
De New-Yorksclie „Sun" bevat een onder
houd met Japanschen generaal Yaitsumi, die
meent dat een conflict tusschen Rusland en
Japan onvermijdelijk schijnt.
tereen Wagner's opera's met volle kracht ge
zongen had, zonder dat haar zenuwgestel
daaronder leed.
„Ik was gelukkiger, toon ik nog geen mees
teres van den Falfcenliof was," dacht ze smar
telijk. „Toen kende air geen teleurstelling en
de kunst verhief m© hoven de Heine misères
van het leven, de afgunst- kon me niet herei
ken, want ik effende zijn weg niet. Had ik
mijn vleugel ten minste maar hier!"
Toen Engels na het ontbijt verscheen om
de dagelijksche werkzaamheden te bespreken,
keek hij vorschend naar het bleeke gelaat
van zijn meesteres.
„Wat scheelt u, juffrouw Dolores?" vroeg
hij! bezorgd.
„Ik weet het zelf niet," antwoordde ze
kort en nam het werklijst-je op. Toen keek
zo hem plotseling aan.
„Gelooft u aan droomen, waarde Engels?"
„De hemel beware me," antwoordde hij.
„Droomen komen uit de maag voort. As
ik 's avonds te laat mijn boterham heb gege
ten, dan droom ik altijd de gekste dingen.
Zelfs de dieren droomen, want hoe komt het
andere, dat Knieper in den slaap blaft en
kwispelt on Ida miauwt?"
Nu mot-at Dolores lachen; de ven-klaring
voor haar droom was in ieder geval plastisch
genoeg.
„Ja, ja, dat zal wel zoo zijn," zeide ze be
rustend.
Terwijl ze verstrooid naar de berichten
van Engels luisterde ,werd er bescheiden aan
de deur geklopt, en verscheen juffrouw Koh
ier op den drempel.
(Wordt vervolgd.)