54"° Jaargang.
iDscMjving ra róuwe leerlinp.
Bnrpr-AratoM te Schledant.
BE ÏAIÖIR'S van Jen FALKMOF.
Zondag 31 Maart en Maandag 1 April 1901.
Eerste Blad
H O.
Kennisgeving.
hl
BURGER-AVONDSCHOOL.
BUITENLAND,
EÜFEMIA YON ADLERSFELD-BALLESTREM.
V
V*
Deze courant verschijnt dagelijks, rnet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en V laar dingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam enVlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau t Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven iuer-
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleine adveeletetiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon Ufo. 123.
Buboe heester en wet ii oud kus
van Schiedam
Gelet op art. 18 dor wet van den 4den De
cember 1872 (Staatsblad no. 134), tot vooi-
zien'tnp! tegerribesmettelijke ziekten;
Brengen bij dez« ter kennis van do inge/e
tenen, dat ton huize von den Iippp N F.
ELZEVIER DOM, gemeente geneesheer. Lingo
Haven No, 98 alhier, op de gewone spieekuren
driemaandelijks en wel op den eersten Dinsdag
van elk kwartaalgelegenheid zal bestaan tm
kosteloozo inenting en kerhiSnting
tegen pokkei.'
Schiedam, den 30sten Maart 1901.
Burgemeester en wethouders voornoemd,
Mr. W. H JANSEN, l
De secretaris,
G J. BISSCHOP
Zij die met September a.s. als nieuwe
leerlingen van bovengenoemde school wen-
schen te worden toegelaten, kunnen zich bjj
den Directeur daaitoe aanmelden op ffllns-
dag 16 en Woensdag U Aprl e.k.,
'savonds tu-selien 6 en 8 uur.
~De vereischtm om te kunnen worden toe
gelaten zijn
lo. Het bereikt hebben van den twaalf
jarigen leeftijd.
2o. liet kunnen overleggen van eene verkla
ring van het Hoofd dei school waaruit
blijkt, dal de leerling die school geheel
heeft doorloopen.
3o, Het vaccinelewijs.
De Directeur der school,
J. A. HINGMAN.
De jaatlïjksche Tentoonstelling der
tcekenIngcn zal plaats hebben op tiaan
dog 1 en Bliisdag 2 A jprll e. li., 's avond
1 uur.
De Directeur,
J. A. HINGMAN.
iMjcnifcn omzteht.
SCHIEDAM, 30 Maart 1901
SuId.Afriba.
Van het oorlogsterrein.
„Central News" moet erkennen, -dat hoe-
Wei iDe "Web's volgelingen weinig talrijk wa
ren toen, hi} in Transvaal kwam, rijn troep
nu dagelijks toeneemt. Een duizendtal Boe
ren, in verschillende troepjes gaande, tracht
zich. bij De Wet aan te sluiten.
Dan. voegt de correspondent aan rijn be
richt toe, dat het. zeer onwaansdiij ui ijk wordt
geacht, dat De Wet -een nieuw gevecht zal le
veren, daar volgens berichten van de Boe-ren
zelf weinig vechtlust in den Boerengeneraal
is overgebleven.
Na deze voorspelling zal het dezen oorlogs-
reporber moeilijk vallen, De Wet's eenste
overwinning in Transvaal, die niet lang op
zich zal laten wachten, aan het Ehgelsohe pu
bliek medei te deelen.
Kruitzingeris kom man do ie door iheb sa
mensmelten van twee kommando's tot dui
zend mam gestegen. Uit Steynsburg werd
van Woensdag gemeld', dat hij op heb vallen
der Oranjerivier wachtte; d® rivier zakt
slechte zeer langzaam.
Ben troep van honderd Boeren, die een
kort bezoek aan Murraysburg brachten, zei
den, dat veertig hunner door de Bngelsehen
bij W a t ei-m a nab erg afgesneden waren en hun
komman do nog niet hadden knnnen berei
ken.
In liet gevecht met De la Boy, dat den
22eu bij Hartebeesfcfontein plaats had, leted
de „Imperial Hoa-sc" zware verliezen.
De 'Boeren, die eveneens zware verliezen
leden, trokken terug 'toen dei Engeisch© Ver
sterkingen ter plaats© .kwamen. Aan Engel-
solid zijd© werden twee officieren, en vijf
manschappen. gedood, drie officieren en der
tien manschappen werdetn gewond.
Duizend Australiërs en Nieuw-Zeel audefs
die niet langer in Zuid-Afrika, villen blijVcn
rni hun diensttijd om is, rijn gereed, uit
Kaapstad te vertrekken. O'Reilly, de burge
meester van Kaapstad, heeft, afscheid van
hen genomen met een toespraak, waarin hij
hun gedrag tot in de wolken verhief. Zij no
men ale oorlogsbuit een kanon mede, dat zij
bij de V-etriviei' veroverd hebben.
In Engeland is bericht ontvangen dat
lord Methuem ziek ligt aan koorts.
*15*
Een van Engelands moedige generaals,
met krijgsroem' beladen in het vaderland to
ruggekeerd, de held, van Nauwpoort, gene
raal' Gatacre, brengt rijn welverdiend© rust
door met paardrijden en vossenjachten. Eer
gisteren heeft hij aan een jacht te Worcester
deelgenomen en met een doodsverachting
alsof hij eenige kommando's op de hielen
zat, nam hij' sloot en lieg Doch hier kwam
de groote Gatacre ben val, zijn paard, strui
kelde en do wakkere generaal werd zandrui
ter en brak een sleutelbeen.
Wij raden de club van afgedankte gene
raals 'te Londen aan, heb volgende oude
liedje in praktijk te brengen:
„.Hij steeg te paard
En reed daarheen,
Hij! viel
En 'brak zijn sleutelbeen.
Komt, laat ons allen rijden henen,
En breken onze sleu telbeen en
Roman van
27)
„Het is dns waar, wat de faam uitgeba
zuind heeft, dab het diamanten zijn, die op
uw velden gevonden worden?" zeide Itnsz
schertsend.
„En rijst, suikerriet en tabak," knikte ze
argeloos.
„Dus toch ook diamanten," hield Rusz
vol. „Diamantvelden, dat klinkt voor ons,
die slechts zwarte diamanten, d. i. kolen in
den grond hebben, als een sprookje."
„Adsof ze bij. ons als aardappelen groei
den 1" lachte Dolores. „Men moet dikwijls
dagen lang graven, voor men iets vindt 1"
„Ei, waarlijk, zooveel weten we liier ook.'
antwoordde Rusz behagelijk lachend, want
hij wist nu, dat Dolores diamantvelden be
zat. „Het is bij dergelijke bezittingen slechts
de vraag, of de opbrengst de moeite loont."
„O ja., want we vinden ook smaragden,"
antwoordde ze zorgeloos, terwijl ze rich buk
te om een bloem te plukken, die ze bij 'te
bouquet dn haaf hand' voegde.
Toen wandelden ze verder op het scha
duwrijke, koele bosclipad, dab rich verbreed
de en door een scherpe kromming plotseling
tegenover een kasteeltje uitkwam, dat als
-een droom uit lang vervlogen tijden in oen
labyrinth van rozen en booge groene hoo
rnen lag.
„Monrepos!" riep Dolores verrast, „ik
dacht niet, dat het zoo dicht bij' den Falken-
hof lag. Waarlijk, men vergeet dn den loop
der jaren veel!"
Moorepos was zeker vroeger een jachtslot
geweest, want daaraan deden de steeneu
pikeurs rechts en links van den opgang lot
het hoog© parterre denken, waarop nog een
verdieping gebouwd was, die door een zeld
zaam gevormden kap in ontaarden barok
stijl gekroond werd. Boven den. ingang werd
een vorstelijk wapen door dikwangige engel
tjes gedragen, waar men sleohts met moeite
do overvloedige klimrozen vandaan hield,
die tot het dak opklommen en nu. ontelbare
knoppen droegen, die reeds half ontloken
waren. Voor het kasteeltje verbreidden reus
achtige linden een werkelijk kostbare scha
duw, waarin tuinmeubelen in barok-stijl tot
zitten nood'den, en op het grasveld daarvoor
blies een van nymphen omgeven zeegod uit
een schelp een steken waterstraal omhoog,
die zijn glinsterende waterdruppels op de
heerlijke rozen sproeide, die dicht om het
bassin groeiden,
Dolores herinnerde zich het rocoeo-kasteel-
tje wel, dat ze dikwijls van uit de verte ge
zien had', toen rij als kind nog op den Fal-
kenhof woonde, maar zij' kende den bezit
ter niet.
„Monrepos is privaat eigendom van den
hertog van Nordland," verklaarde doctor
Rusz. „Hij heeft het van een familielid ge
ërfd, dat met ons Koningshuis vermaag
schapt was, en dit is nu zijn lievelingsplekje.
Hor 'brengt de hertog met zijn zoon, den
erfprins, en rijn beide dochters jaarlijks een
paar zomermaanden door, net als een een
voudig burgerman, en slechts weinige uit
verkorenen, die hij als vrienden besohonwt,
vermeerderen den" ongedwongen familie
kring, waarin ieder rijn liefhebberijen heeft.
Tot d'io van den hertog behoort de rozenoul-
Dd pesbberichten uit Emgeiseh-Indië luiden
steeds ongunstiger. In de laatste week gaf
het rapport 8000 sterfgevallen voor de pro
vincie Bengalen aan.
En het is daarheen, dat overwogen wordt,
eenige transporten Bo-erengevangenen te zen
den!
¥r
De verlieelijst. van gisteren geeft: gesneu
veld 1 officier; 1 manaan. riekten gestor
ven 15 man, gewond 2 officieren en 10 man;
vermist 1 man.
Aguinaldo, do Phlllppljnsclic
Dc Wet.
Zooals wij gisteren reeds met een en'ltel
woord vermeldden, hebben de Amerikanen
op de Philippijnen oen groote overwinning
behaaldzij hebben Aguinaldo door verraad
gevangen genomen. Een Amerikaansch kolo
nel, Eunston, di'o zich in betrekking gesteld
had met een der Philippijnsch'e stafofficieren,
heeft dezen tot verraad overgehaald. De
plaats veten do waar Aguinaldo met de an
dere hoofden moest confereeren, 'hoeft hij
zich, vergezeld van een kleine troep, door
den verrader daarheen laten brengen, die
aan rijn bevelhebber meldde, dat hij een
Amerikaanscih detachement had gevangen
genomen. Aguinaldo liet de vermeende ge
vangenen voor zich! brengen, die, zoodra rij
in zijn tegenwoordigheid waren, zich op hem
en zijn officieren wierpen.
De tegenstand was uiterst gering, omdat
alles zoo snol in rijn werk ging; -een Pihilip-
pijnsch officier werd echter gedood, drie an
dere stafofficieren werden met Aguinaldo go-
vangen gemaakt. Verder maakte men bij
deze gelegenheid 20 geweren en belangrijke
papieren buit.
Na rijn gevangenneming werd Aguinaldo
en zijn volgelingen aan boord van de kanon
neerboot Vioksburg naar Manilla over
gebracht, waar Lij! gisteren aankwam. De
PMlippijn-en-aanvoerder w«rd dadelijk voor
generaal Mac Arthur gebracht, die een on
derhoud met hem had. Daarna werd Agui
naldo onder sterk geleide naar de gevangenis
in d© Andasbraat overgebracht.
Zonder 'twijfel heeft kolonel Eunston wel
een bewijs van groote stoutmoedigheid gege
ven, maar h'eb is niet minder waar, dat het
middel, waarvan hij zich bediend heeft om
Aguinaldo te pakken, Europeesohe officieren
tegen de borst zou hebben gestuit. Aan den
anderen kant van den A'tlantisehen Oceaan
schijnt men die gewetensbezwaren niet 'te
hebben en allen wordt mooi-gepraat als men
zijn doel maar bereikt- heeft. De tijding van
Aguinaldo's gevangenneming is te Washing
ton en New-York met groote vreugde ont
vangen. Mien zegt daar zelfs al, dat, nu db
opperbevelhebber gevangen genomen ie, de
veldtocht als geëindigd beschouwd kan wor
den. Aguinaldo was de ziel van den opstand,
hij was 'het hoofd, aan wien alle inboorlingen
blindelings gehoorzaamden, en het Was veel
meer zijn zaak, die men verdedigde, dan
dio d«r onafhankelijkheid. Sedert den dag
dat de Amerikanen hem d© terugkomst, op
de Philippijnen vergemakkelijkten, met hot
tuur, en hij; werkt als een eenvoudige tuin
man te midden van zijn lievelingen, die ech
ter ook de moeite loonen en van zeldzame
schoonheid rijn. Men vei wacht de hertoge
lijke familie binnen eenige dagen hier ik
hoorde, dat tot de weinige gonoodigden op
Monrepos dit jaar Richard Keppler, de be
roemde schilder, behoorde."
Nu herinnerde Dolores zioh de uitnoodi-
ging, die Ealkner den kunstenaar in het ate
lier overbracht zijl had niet gedacht, dat
hij zoo dicht bij haar zou zijn en had het ook
om zijnentwille niet gewenscht. En behoorde
Ealkner ook tot den exolusieven kring te
Monrepos? Zij zou liever- in het Hexenloch
gevallen zijn, dan die vraag aan den man
aan haar zijde gedaan -te hebben, die met
scherpen blik haar gelaat bestudeerde, als
wilde hij daarop 'lezen, wat er in haar ziel
omging. Maar wat gaf ze er eigenlijk om
de bewoners van Moniepos en den Falkenhof
waren zoo ver van elkaar verwijderd, als Je
Zuid -en de Noordpool, vooral nu, nu z ij
meesteres van den Falkenhof was.
„Laten we verder gaan," zeide ze, zich van
het slot afwendend en doctor Rusz volgde
haar hoofdschuddend.
„Kent u Keppler persoonlijk?" woog hij
loerend.
„Ik ken en acht hem als mensch, zooals ik
hem als kunstenaar bewonder," antwoordde
Dolores warm en onbevangen, een omstan
digheid, die haar begeleider scheen te ver
wonderen, te meer, d'aar ze nu argeloos over
de werken van d'-rn schilder begon tespre-
ken, die zijhi roem over den .gehêelen aard
bodem verspreid hadden.
„H dweep voornamelijk) met rijn portret
ten," merkte Rusz op. „Zij1 hebben naast een
doel hen te helpen om de Spanjaarden er
uit 'te jagen, heeft hij geen «ogenblik den.
strijd tegen vreemde overheiersching opgege
ven. "Vortrouwende op de verzekeringen, die
hem vóór den oorlog te Washington. Waren
gegeven, overtuigd, dat de "Vereenigde Sta
ten niets anders wilden 'dan de bevrijding
der Philippijnen van. de Spaan sche tyrannic,
heeft hij rich in den strijd geworpen, toen de
Spaansch-Asnerikaansche oorlog uitbrak.
De rebellen aanhitsende, hield hij' de
Spaanse!)© troepen in het binnenland bezig,
terwijll Dewey Manilla blokkeerde en eerst
toen deze stad viel, merkte Aguinaldo welke
rol als slachtoffer men hem had laten spelen.
Hij aarzelde niet om zich nu 'tegen de Ver
eenigde Stoten te koeren, hij) voerde tegen
hen denselfden oorlog zonder genade als hij
tegen "de Spanjaarden gevoerd had, hij be-
stookte ze dag en nacht, bracht hun gedeel
telijke echecs toe, die te Washington een
groote ontroering teweeg brachten. Giootc
gevechten vermijdend, terugtrekkenA voor
do Amenkaanscke 'troepen, die boter gewa
pend en gedisciplineerd waren, verrast te hij
ieder oogenblik de Amerikaanfeebe1 posten, 111
het Westen opduikend, wanneer men hem
111 het Oosten zocht, te voorschijn komende
zelfs onder den rook van Manilla, wanneer
men hem in een ander gedeelte meende na
te zetten. De „S'tar" betitelt hem dan ook
als den „Do Wet der Philippijnen", en die
vergelijking is juist; als De Wet, was hij
niet tot overgave te brengen, als De Wet,
was hij vindingrijk en de meerdere zelfs in
nederlagenals De Wet ten slotte, was hij
bezield met een vaderlandsliefde, die hem
alle hindernissen deed overkomen, alle moei
lijkheden oplossen. Het verraad alleen liceft
vat op hem. gegeven, zooals het alleen vat
zal geven op De Wet.
De Amerikanen hebben reden om zich te
verheugenAguinaldo gevangen genomen,
moet de tegenstand der Philippijners nood
zakelijk slapper worden. Een leger zonder
aanvoerder is niet meer dan een horde, die
verpletterd, verstrooid zal worden bij het eea-
ste samentreffen met een gedisciplineerde
troepenmacht. Telegrammen hebben reeds
gemeld, dat Aguinaldo het plan had een pro
clamatie uit te vaardigen, waarin hij de re
bellen zou aanraden om de wapenen neder
te leggen en do macht der Vereenigde Staten
te erkennen. Dit schijnt, ons onwaar toe, een
bevelhebber als Aguinaldo, hoe overwonnen
hij ook is, zal er nooit toe besluiten alle hoop
op te .geven en zijn landgenooten aan 'te ra
den zich te schikken in een onderwerping,
die hijzelf altijd geweigerd zou hebben. Wie
weet? De omstandigheden maken den man,
011 morgen zal Aguinaldo rich misschien ver
vangen zien door een zijner onderbevelheb
bers, die dn den etrij'd dezelfde energie, de
zelfde stoutmoedigheid, dezelfde volharding
zal ten toon spreiden, waarvan de verraden
Aguinaldo zooveel bewijzen gegeven heeft.
De Amerikanen zouden dan ook wijs doen,
niet al te vlug victorie te kraaien en niet nu
al to verklaren, dat de oorlog geëindigd is.
Zonder twijfel zullen de politieke vrienden
van Mac Kinley niet nalaten munt te slaan
uit Aguinaldo's gevangenneming voor kun
partijbelangen. Al wat de imperialistische re
publikeinen aan teirein verloren hebben dooi
de enorme moeilijkheden, waarmede zij op
de Philippijnen te kampen hadden, hopen zij
dank zij Aguinaldo's gevangenneming, te
herwinnen. Het is r.u zijn taak rich niet aan
dat spel 'te leenen en te weigeren gebruik te
maken van zijn invloed om rijn landgenoo
ten tot een onvoorwaardelijke overgave aan
te sporen. De Vereenigde Staten moeten aan
de Philippijnen administrtiove autonomie in
den ruhnsten zin toestaan, bij' gebrek aan do
beloofd© onafhankelijkheid. Hoe men te
Washington ook doet cn praat: de Philip-
pijusch© crisis zal niet geëindigd zijn, vooidat
men in dien zin met de rebellen onderhan
delt, die door hun weerstand alleen bewezen
hebben dat zij verdienen t© leven onder een
regec'ring van vrije mannen, zich hunner
plichten en rechten bewust.
Over zijn lob is natuurlijk nog geen beslis
sing genomen en waarschijnlijk zal het de
regeering be Washington wel eenig hoofd
breken kosten, wat met 'hem aan te vangen.
Want ©enigszins staat zij bij' Aguinaldo in de
schuld, zooals wij hierboven aantoonden, daar
men niet vergeten kan, dat hij het was, di©
krachtig meehielp, de Spanjaarden van de
Philippijnen te verjagen, toen hij' de belofte
der.Ver. St. ontvangen had, dat aan de Pki-
iippijuen do grootste mogelijke vrijheid en
onafhankelijkheid zou worden toegestaan.
Het was do verbreking dezer belofte, die den.
patnot Aguinaldo van bondgenoot tot insur
gent maakte.
Vandaar de verdeeldheid in stemming in
de Ver. Staten, wanneer er sprake was vau
den kranigen tegenstand der Philippijnen to
gen de Amerikaansclie overweldigers.
Blijkens telegrammen uit de Vereenigde
Staten heerscht daar groot vcisoliil van mee
ning over hetgeen men met Aguinaldo rnoet.
doen, nu deze eindelijk gevangen genomen
is. Do adviezen der bladen wisselen af tus-
sehen doodschieten, velbannen en levens
lange opsluiting. Officieren der Ver. Sfc,
waaronder admiraal Dewey, voorspellen, -dat.
nu een spoedig einde aan den Philippijn-
scheu opstand zal komen.
frappante gelijkenis, zooveel geestelijk ge
halte als het origineel zelf, en ik weet, dat
hij het liefst diegenen schildert, bij wie iiij
dit gehalte vindt Daarbij idealiseert hij zoo
fijn. zooals alleen een kunstenaar als hij het
kan."
„Iedereen kan er trotscli op zijn, door
hem gosohilderd te worden," stemde Dolores
toe, „en ik ben het ook inderdaad."
„Ah, heeft Keppler uw portret gemaakt?"
„Ja, als Sa.tauella," antwoordde Dolores.
„Heb was een caprice van hem, de combina
tie van rood en goud zoo te schilderen, dat
ze harmonisoh werkte, en ik geloof dat hij
het probleem opgelost heeft. Kent u die ope
ra, doctor Rusz? Zoo niet, dan zou ik u het
costuum moeten beschrijven, om u de taak
van den schilder duidelijk te maken."
„Ja, ik was in de hoofdstad, om deze sen
satie wekkende opera te liooren," zeide doc
tor Baisz langzaam. „Maar ik zou u 111 het
dagelijksch leven niet herkend hebben."
„Niet?" vroeg Dolores verheugd. „Dat
is goed. Dc wilde op het tooneel slechts de
kunstenares zijn, anders niet."
„Het was een bctooverende aanblik," ging
Rusz voort, „ik kan m'e den ijver van Kepp
ler begrijpen, den praelitigen kleurenrijkdom
die u omgaf, op het doek te willen brengen.
De kunstenaar moet, naar men zegt, bijna
alle opvoeringen bij'gewoond hebben. Dat is
een hulde, die opvalt," voegde hij er m'ebeen
scherpen blik op Dolores' gelaat aan toe, ,,en
die ook wel wat te denken geeft."
Dolores wierp heb schoon© hoofd in den
neb en haai- lippen krulden zich verachtelijk.
„Do wereld is altijd geneigd, iets toeden
ken," zeide zo luchtig. „Keppler kwam om
de taak, dio hij zich gesteld had, te bestn-
I11 het. Lagerhuis is hot rapport der bij
zondere commissie1 tot onderzoek van het be
drag der civiele lijet van koning Edua.rd
overgelegd; heb bedrag is op 470,000 pd. sb.
gesteld, inbegrepen 50,000 pd. St. voor de
Koningin.
Lord Salisbury zal zijn Paasclrvaca.iltie te
Beaulacn door gaan "brengen, de hertog van
Devonshire begeeft zioh naar Mont© Carlo.
Do commissie van rapporteurs (centrale
sectie) voor de Belgische begrooting van oor
log beeft de begrooting verworpen met 3
stemmen tegen 3 en 1 onthouding. Tegen de
deeren. Dat overigens zulk' een „hulde", zoo
als 11 het noemt, niet altijd de persoon, maar
ook de zSak kan gelden, kunt n uit de om
standigheid opmaken, dat Alfred Falkner
ook bijna bij geen opvoeriug der Satanella
ontbrak j"
Dootor Rusz zag verrast op daarvan
had hij' niets geweten.
„Wie weet," zeide hij zacht en beteekenis-
vol.
Dolores beet rich op de lippen nit ergernis,
dat ze zich had laten verleiden, meer t© zeg
gen, dan ze gewild had zij had zich toch
voorgenomen, te doen alsof ze Falkner's ee-
genwoordigheid in de opera in het geheel
met opgemerkt had.
„Men kan de zaak zeer goed van den per
soon scheiden. Daarvan heeft mijn neef het
bewijs geleverd," zeide ze, zonder te letten
op de opmerking van den dootor. „Het weak
kan boeien, de persoon die het voorstelt an
tipathiek zijn, en toch kan een woord of
toon, waai over ze beschikt, een snaar in ons
doen trillen. Dit interessante probleem vau
het mensehelijke zenuwleven aanschouwde ik
dikwijls, want Ealkner wendde steeds den
rug naar het tooneel, wanneer ik zong. Dit
was dus do antipathie tegen mijn persoon,
terwijl mijn stem, zonder dat hij! mij zag,
weldadig op zijn zenuwen werkte. Ik heb
vroeger leeds van dergelijke gevallen ge
hoord."
Of ze haar begeleider op een dwaalspoor
bracht, door de vrije bespreking zondereenig
beleedigd gevoel van een, naai het scheen
voor haar interessant en tocli onverschillig
thema? Wie weet.
{Wjrdt verviljd.)
