55",c Jaargang.
Eerste Blad
DE FALKHIR'S van flen FALKENHDF,
Zondag 14 en Maandag 15 April 1901.
No. 10521.
Kennisgeving.
BUITENLAND.
EUFEM YON ADLEM'ELD-BALLESTREM.
Eind dijk zat ze in het rijtuig! wed, on-
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.05.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau Boterstraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zyn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde Ttleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bjj vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon Aio. 123.
Kleinhandel In sterken drank.
Burgemeester en Wethouders van Si hied am
brengen, ingevolge ait. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in sterken drank en tot
beteugeling van openbare dionkertschap (Staats
blad no. 118 van 1885), ter openbare kenni»,
dat bij hen een verzoek is ingekomen van
P. M. SC11IK.110F, om vergunning tot veikonp
van steikon drank in liet klem voor het pand
aan de Verbrande Eiven no. 6.
Schiedam, den 13den Aprtl 1901.
Burgemeester en wethouders voo-noemd,
Mr. W. 11 JANSEN, W. B.
De secretaris,
G. J. BISSCHOP.
(genassen oveiiteht.
SCHIEDAM, 13 April 1901.
Sufil.Afrlbn.
Van het oorlogsterren.
Daar sommige bladen nog steeds zich bezig
houden mcifc hot vervolg van den sems&tio-
roniau, waarin gesproken wordt ovetr een toe
nadering van Botha, die naar Kitchener zou
gegaan zijn om hem te vertellen„Waarde
heer, Do Wet is klaarblijkelijk in zijn geest
vermogens gekrenkt, ik zal nu de vredesvoor
waarden, die ik onlangs verwierp, maar aan
nemen. 't Lijkt wel wat vreemd1, want 15
Haart verwaardigde ik mij niot eens ze te
overdenken, evenmin alg do overige Boeren
generaals of de leden der regeering"daar er
■altijd nog bladen zijn, die op dit thema
voortborduren, achten wij hdt noodjg, er nog
even op 'terug te komen.
De Eugelsclie pers hoetft nu een beetje ver
andering gebracht in de details. Zij verzekert
nu, dat Kitchener naar Botha gegaan is te
Heilbron en ze weet zelfs te vertellen, dab
dit geschied ra op tweeden Paaschdag, dus
gopasseerden Maandag. Nu schijnt het ge
heugen van dfe Engelschen niet zeer groot to
zijn, want zij' vergeten, dat Kitchener Maan
dag 8 April aan het telegraafkantoor te Pre
toria zaït te seinen over dö beizettmg van
Pietersburg door do ikolonno van Pluimcr.
Zij vergeten ook, dat de vrede met meer af
hangt van den geestestoestand van De Wet
of een anderen Boerengeneraal' dan van den
toestand van Bulier of een ander beroemd
Engelsch legeraanvoerder; maar zelfs wan
neer het er van afhing, dan zou dat een re-
Roman van
37)
„Juist daarom houd ak ze," antwoordde de
gravin zeer koelbloedig, maar toen Dolores
haar verrast, aankeek, zaïg zie, dat de dichte,
donkiere wenkbrauwen der dame samenge
trokken waren.
„Niot waai, dat is Zonderling!" ging do
gravin voort. „Maar ei* is veel zonderlings op
dö Wereld, waarvan u niets afweet! Trouw
nooit. Nooit, hoort ui"
„Ik zal hte in ged'aohiten houden," ant
woordde Dolores glimlachend.
„Of doe 'het, als u ongelukkig zijn wilt
voor uw gelieele leven," nep de gravin heftig,
„want u gelooft 'het 'toch niet, als anten u
"waarschuwt Ah, daar komt heb ijs!"
D'e gastvrouw wierp do slang van haar
nangilehi weg en hielp den binnentredendten
dienaar den inhoud van zijn blad op de tafel
arrangeerem(kristallen schelpen met afge
broken hoekjes, ordinaire lepeltjes van Bri
tannia on eon prachtige, zwaar-zilVeren
ichaa.1 im'eb voet, waarin het ijls. Zij' bediende
haar gast en nam toen zelf, maar reeds het
forste hapje spuwde zo heftig uit en trok
aan de bel boven da sofa.
„Wat is dat voor ijs?" riep ze den knecht
toe.
„Aardbeziën en Vanille, mevrouw
„Ezol!" Eu bij deze liefelijke benaming
vloog den in zijn eenvoud antwoordenden
dienaar een lang godragen pantoffel der da
me naar het hoofd.
Dolores voelde rich pijnlijk getroffen. Ook
zij hbd het ijs geproefd en weggezet het
«maakte als bevroren zeewater. Maar dat
Was in haai oogen nog geen, reden, den, daar
den ito meer zijn voor Botha om bijl rijn vroe
ger besluit„Strijden tot heb einda" te blij
ven, daar president Steyn, de heldhaftige en
trouwe bondgenoot van Transvaal, blijkbaar
van het zelfde gevoelen is als de „gekrenkte"
D'e Wet, én daar hij 'toch ook oen stom in
het kapittel heeft, al was heb alleen maar om
de groote zelfopoffering, waarvan hij blijk
gaf bij' het omhelzen van de zaak rijtoer stam-
genooten, terwijl rijn land niet in twist was
met Engeland. Zeker, Engeland verlangt
naar vrede en de regoering verlangt de En-
gelschen te doen gelooven, dat het einde na
bij is, om do pil der nieuwe belastingen wait
gemakkelijker door de keel te doen glijden
an aar <men vergeet, dat Chamberlain, toen
men hom vroog of hij aam Botha zou verzoe
ken begeu-voorsbellen te doen, met een
droog ,,neen" antwoordde, wat liet denkbeeld
van een nieuwe ond'erhandehng ovier den
vrede uitgaande van Engeland, schijnt uit te
sluiten, ten minste voor het oogenblik.
Het eenigo, wat er ons 'toe zou kunnen
brengen, om te gelooven, dat Botha den vre
destak, dien hij weggeworpen had, weer op
to aapen, zou rijn do nederlaag van Da la
Rey en do bezetting van Pietersburg; maar
het. eerste is niet onherstelbaar en hot twee
de is, zooals wij. aantoonden, een onvrucht
baar succes. En dan, do Boeren hebban toch
nog wel andere dingen ondervonden, zonder-
dab hun vertrouwen geschokt word' on men
moet bovendien niet uit heb oog verliezen,
dat de verliezen der Boenen groot end ©els
weer vergoed zijn door dc successen die ?iji in
do Kaapkolonie behaald hebben en doordat
vele Hollanders hun gelederen rijn bomen
versterken.
Zoo kwam gisteren bijtoa gelijktijdig met
Kitchener's telegram over 80 gevangen ge
nomen Boeren hot bericht to Londen, dat
een uit do Kaapkolonie aan de! Etageisdhen
ontsnapte Boerenofficier een komnmando ge
licht heeft van 200 Hollanders dn den om
trek van Kimberley. Het „War Office" ver
zwijgt natuurlijk dergelijke feiten om do on
zen lezers bekende redenen.
Maar zoo tusschenbeidö dringt toch een
straaltjo dor waarheid door het gordijn,
waarachter Chamberlain die tracht to bedek
ken. D'e bedreiging dat zij', die ui hot ver
volg de witte vlag hijsdhen, voor ©en krijgs
raad moeten terechtstaan, bewijst wel, dat
het opsteken van de vlag der overgave 'in
den laaitsten tijd nog al eens plaats hoeft ge
had, moer dan do censuur goed vond mede
te doden Wanneer mem dan ook de officiee
ls rapporten leest, zou men gelooven, dat de
Boeren stuiptrekkende waren, maar, wanneer
er sprake is van gekken, dan moot men die
niet zoeken onder de Transvaalsdie of Yrij-
staatsehe generaals, maar onder hen, die de
regeeringsrapporteu. als ©en Evangelie aan
namen.
De vredeegenichten vinden in aiegeerings-
kringetn, zooveel geloof, dat or deze week in
Southampton slechte 1800 man versterkin-
aam. onschuldigen dienaar te straffen, en
daarbiji begieep ze niot, hoe men hem in de
kamer kon laten komen, als men zich in
zulk een profond negligé bevond, als haar
gastvrouw. De man trui tndo allee weer op en
ging. Dolortes stond op.
„Ik geloof, dat hot 'tijd voor me is, om te
rug to gaan," zwide ze, maar de gravin trok
haar weer op de sofa.
„Blijf nog, toe," zeade zo. „En als u het
niet m't sympathio kunt doen, d'oe heb dan
uiib barmhartigheid. „Ik ben altijd alleen'"
Dblores zag verrast op dab klonk als
een uitroep van vertwijfeling, het scheien als
of die wonderen hier in huis geen einde na
men.
„En u komt terug, uiteb Waar? En ik mag
u komen opzoeOcen?" ging de gravin voort.
„Ach, helt is verschrikkelijk, zoo jaar in, jaar
uit to ritten, en met memand' to kunnen
spreken, Want we blijlven altijd, zomer en
winter, te Amsdorf,"
„Maar uw echtgenoot bezoekt de hoofd
stad toch?" vroeg Dolores, slechts om iets te
zeggen.
„Dat gaat mij niet aan," antwoordde gra
vin Schinga koel. „Ik zie hcun bovendien
m'aar zeidon, sedert dd de slangen heb. U
zoudt het niet gelooven, als ik u vertelde,
hoeveel moeite heb mij gekost' hoeft, ze te
temmen, en zitet u, mijn arm heeft nog do
libbedkens van haar beten. Maar nu kennen
ze mo en luisteren als ik za roep
„Mijn God, wat een versolmnldeelijkei lief
hebberij!" riep Dolores.
„Dat is het niet," antwoordde de gravin.
„Er heb tme in het begin ook eerst aan die
Mamme, gladde dingen moeten gewennen.
Maar wat helpt dat? Het is zelfverdedi
ging!"
„Zelfverdediging?" herhaalde Dolores ver
wonderd. „Ik zou msenen, dat oen gtrooto
hond beter whs."
gen naar Zuid-Afrika gezonden zijn. D©
„Daily Mad" verklaart trouwens, dat do re-
geeriug in het gehteel geen bevestiging ge
kregen heeft van dei beweerde hernieuwing
der vredesonderhandelingen.
De dageMjjksche veriiezcnlijst door het War
Office opgemaakt, geeftgesneuveld 6, ge
storven door ziekten 24, gewond 54, gevan
gen genomen 52.
Ook blijkt daaruit, dat de- Boeien 8 Engel-
sdhe officieren hebben vrijgelaten.
In de liberale kringen te Londen bespreekt
men mot verontwaardiging heb feilt, dat bij
d© nieuwe Engelsche rechtbanken, door Al
fred Miilner in Transvaal ingesteld, de Engel
sche taal alleen mag worden gebruikt.
Een der ernstige grieven der Etogelsdien
tegen de Transvaslsch© regoering voor den
aanvang van den oorlog, was dat in dat land
d© eenigo officieele taal de Hollandsche was.
Men begon den oorlog voor de „gelijkheid
der rassen, de gelijkheid der talen". En nu
is de eerste maatregel, dien de hooge com
missaris neemt in het land, dat Engeland
meent veroverd te hebben, dö n'tslui ting van
de Hollandse!e> taal, de 'taal der meerder
heid.
Ni©hs doet beter het 'leugenachtig karak
ter uitkomen dar deugdzame voorwendsels,
d ie Chamberlain en consorten geven, om hun
schandelijken aanslag tegen de Republieken
te vcromteculdigm.
Wij behoeven bijna niet op te meiken, dat
men zulke dingen snaar moot doen, om de
Boeren in hun verzot te stijven.
De Australische regeering heeft besloten
aan Chamberlain te weigeren Boeren naar
Tasm'anië te deporteeren.
De heer J. H. Janson Jr. schrijft aan de
„Telegraaf" het volgende:
Op den 8en Juni 1900 hadden wij op den
rechtervleugel, die steunde op Botka's-pas in
d« Dirahensbergen, oen urenlang geweerge-
vocht togen een sterke ovennacht van Engel-
schei infanltene, artillerie en cavalerie, die
door dien pas onze hnieu trachtte door te
broken. Wij! telden ongeveer 450 man, waar
van 150 hun paarden aheeds hadden verlo-
icn, meest door koude en gebiek aan voeder.
Hot was midden in den winter en bitter
koud daar boven op de Dj akeirsbergen 6 a
7000 voet hoog.
De Engelscheu telden zeker meer dan
10,000 man. Van 'sanoigens zes uur tob on
geveer 4 uur 's namiddags, beletten wij Jen
Engelschen den pas door te trekken. Wij
kregen geen vensterking en te 4 uur gelukte
het de cavalerie ons om te trekken, waardoor
wij plotseling het vuur van 'hun hand-
imaxims ran achteren kregen. Hot. gevolg
daarvan was, "dat m enkele oogenblokken
e'eruge onzer paarden werden gedood en wij
„Todh nie'," lachte de gravin. „Ziet u,
een hond zou hij doodon, als hij| op hem af
gericht was, zoneter twijfel dooden. Maar de
slangen durft hij niot aanraken, en mijdt
zelfs de kamer waar ze zijn."
„Wie?" vroeig Dolores verwonderd.
„Wel, mijn anan 1"
Het was een oogenbhk zeer stil dn het ver
trek, toen echter stond Dolores op en nam
werkelijk 'afscheid.
„Eu u komt nog eens terug, niet waar?"
vroeg de gravin nog aan de deur. „Heb zal
me zoo goed doen, uw schoon, retin gelaat te
zien, dat ivd zeggen, als ui een vrouw wilt
bezoeken, die slangen er op nai houdt, opdat
haar man van haar wegbilijve, die werken
an Zola leest en den gebeden.' dag Nargileli
rookt U zult nog wel ru'eer ondeugden on me
ontdekken, maar daaronder misschien ook
nog wdl een goudkorreltje! D'at moet u me
helpen zoeken, lief, mooi menschenkind,
want ik heb heb verloren en weet niet, waar
ik het. vinded zal
En toen sloeg de zonderlinge/ vrouw den
arm om den hals van haar gast en gaf baar
een leus op de wang. Toen klapte de deur
dicht. Vei waad ging Dolores do 'trap af, bo
lleden opgewacht door den graaf.
„Nu, gelukkig dalt u eindelijk komt," riep
hij. baar-tegemoet. „Nu moeten we nog goe
de buurtschap drinken met een glas cham
pagne, in alle gemoedelijkheid, want boven
is hot toch te griezelig vanwege di© beesten
Nu, ik wild© u gauw tut dalt slangenhol heb
ben, en liet den kok daarom een handvol
zont in de ijscrème gooien 'het heeft n
todh niet vlug genoeg weggejaagd
Dolores pi otestearda eerst hoffelijk, toen
energiek 'telgen de cliaaupagne, maar heit
hielp niet, zij moesit, in do d'enr (Staand, een
glas drinken. Daarbij Word haar de* oude
pony nog eens aangeboden.
aille dri© zeer getrouw aan onze1
eenigo gewonden kregen, waaronder mijn
Kaffer-aohterrij'der zeer zwaai'.
Bij ons was een klein wagentje, dat als
ambulance dienst deed. Daarbij waren de
■dokters Neethlmg en Luther, Afrikaners, en
do helper Duimont, ©én Hollander, uit
Utrecht,
zaak.
Die ambulance stond gedurende hot ge
vecht bruten de vuurlinie en toen wiji uit
vrees voor omsingeling met onze gewonden
moesten uitjagen, kon onze ambulance niet
zoo spoodvg wegkomen ©n bleef in de handen,
van den-vijand.
Onze armo gewonden hadden het zeer
zwaar in do bittere koud© en zonder eenige
hulpmiddelen. Wij verpleegden ze zoo goed
mogelijk. Mijn arme Kaffer, wicm ©en maxrm-
kogel linies van de ruggegraat wiag gedrongen,
en door den hals en mondholte onder het
rechter oog was uitgegaan, had ik twee dagen
bij mij ©n ik had niets om hum te helpen
dan jodoform-gaas, wat ik gelukkig steeds
bij mij droeg m den oorlog. Eerst den der
den dag gelukte het mij hem naar de ambu
lance te Yölksrust te brengen bij een Zwrt-
sorsclien dokter, die als helper haid weer een
Hollander, d©n heer Yan Gelder. Do andere
gewonden waren toen reeds daar onder goe
de verzorging.
Yan onze ambulance werd niets meer ver
nomen, hoewel vrij op den lOeu Juni weer
oen hard gevecht hadden en verschil lende
dooden en gewonden.
Eerst twee maanden later, in. Augustus,
ontmoette ik dr Luther te Machadodorp, en
deze vertelde mij, dat op den' 8cn Juni de
Engelschen hem en dr. Nedthling en den
heer Dirmont geweigerd hadden met de am
bulance zich weer bij ons W Voegen, hoewel
wij toen slechts een half uur te paard van
hen wanen met onze gewonden. D'e> Engel
schen hadden hem met de ambulance bij rich
gehouden later naar Durban en van daar
over zee naar Lorenpo Marjuez gezonden,
vanwator zij eindelijk te Mwhadodojp waren
aangekomen.
Dr. Luther en de heer Duanont zesden mij,
d'at in de gevechten van den 8en, den lOen
en den 14en Juni zijl nog bij de) Engelschen
waren en dat de Engelsche dokters hun had
den ^gezegd, dat zij in die geveohteu 3364
man hadden verlenen aan dooden en gewon
den Zij verwonderden zich mijl te zien, aan
gezien gedurende hun verblijf te Lorenjo
Marquez hot bericht daar wae ontvangen, dat
ik zwaar gewond in handen des vijauds was
gevallen.
Ook in dit geval hebben do Engelschen
steeds beweerd, dat ziji on3 onze ambulance
hebben teruggezonden. DIT is zoo, maar zij
hebben dit langs een zeer langen omweg ge
daan, ten koste van onze armo gewonden,
die daardoor bit tea- hebben geleden, en ó:e
biji den terugkeer dier ambulance mede go-
raimeni tijld dood en begraven hadden kun-
nen zijto.
^enuengde JfifededecHngen.
De Oph i r is gisteren met den herf og en
de hertogin van York te Colombo aangeko
men.
De Engelsch© vloot schijnt al even harde
klappen te krijgen als het legerde torpedo-
floütille is na een oefening van drie weken im
d© haven teruggekomen. Niet minder dan 16
torpedo's zijn buiten dienst gesteld.
der die tonen van haar entréc-concert weer de
poort tut. Zij deed, alsof rij met mg, dat de
graaf, do champagneEesch m den arm, in de
deur stond te wuiven en do gravin boven
aan het raam mot de levend© slangen-arm
banden verschenen was zijl was blij, uit
deze woeste atmosfeer van werkelijken en ze-
delij keu ondergaan») to kom an.
Bij' de smederij het ze den koetaetr stil
houden, stapte uit en stuurde het rijtuig
naar' huis. loon betrad ze, den hoed aan den
arm, het koel©, groene woud', welks reine
lucht haar boden zoo goed deed, maar daar
bij moest ze altijd weer aan de vr-ouw den
ken, dw ze zooeven verlaten had en een vlij
mende smait ging blaar door de borst:
moest de smart overal wonen waar een mern-
schenharh ldcpte, moest heb leven rijn won
de in iedere ziel slaan Waarom konden er
goon uitverkorenen voor het geluk en den
vrede zijn? Ja, zo kend© wel mensdhen in
wier hart reine vreugde woonde, maaa- eer-
ze die vreugde deoiabhtag waren geworden,
had hun hart censtfc moeten breken en ver
bloeden bii deze gedachte werd zo treurig,
want voor weinige weken nog was ze zoo ge
lukkig 'geweest met haar kunst, en nu? Nu
bekroop haar oen vreemdd smart en die
maakte het schitterende zonlicht duister en
dood de bloemen verwelken en verdorren, en
d© bezitting, waaraar zo van uit de verte met
verlangen gedacht had, en waarmede zo ge
dweept had, die was haar vergald, nadat hij,
aan wien z'j ze zoo gaarne had willen af
staan, ze haar verachtelijk voor de voeten ge
worpen had. AI haar Prots kwam in opstand
als zo daaraan dacht, ©n toornig schudde ze
do smart v, n zich af, da© in haar hart op
steeg, althans zo meendci ze van zich te kun
nen werpen en wielt niet, d'at ze reeds Wortel
geschoten had en niet meer uit te roeien wias.
Want Wat, had een ander het gedaan, slechts
toom bij haar opgewekt zou hebben, dat
Do „Dai'ly Mail" meent te weten, dat een
belasting van 5 ririüing per 100 pond op uit
hot buitenland in Engeland ingevoerd© sui
ker zal worden gelegd.
Waldeök-Rousseau blijft m beteauohap
toenemen. Zlijn reis naar Amitibos, waar hij
gistermorgen is aangekomen, heeft hem geen
kwaad) gedaan. Znjto. drie doktoren hebben
hom. op zijn reis vergezeld. Waarschijnlijk
zal de premier vijf maanden te Antibes blij
ven.
Do Spaansche premier hoeft bij' een inter
view verklaard dait hel gouvernement rijn
programma vastgesteld' heeft. In do allereer
ste plaate zal het onderwijfe hervormd wor
den.
Da resultaten der volkstelling in 42 pro
vinciën van Italië zijn bekend. Volgens deze
te'lbng is d© bovolkmg m de laatste 10 jaren
met 06 per duizend toegenomen en wordt do
geheel© bevolking ge-schat, op 32 tot 331
mjïkoeoi.
Het „Vaderland" schrijft:
Op het Weener congies tegen het alcoho
lism© gaat heit rumoerig toe, soms als ware
't een drorikemans-bijoeinkomst. Dinsdag
dreigde een der hoogste autoriteiten op xnili-
camgeneeskundig gebied d© bestuurstafel te
verlaten wegens een beleediging door een
der sprekers aan d© geneeskundigen toege
voegd door do bewering dat. zij' 't alcoholis
me niet bestreden maar veeleer m de hand
werkten. Hijl moest deswege zijn excuses
aanbieden. Woensdag ging 't nog erger. Door
een paar vegetariërs werd betoogd dat do -re-
geomigen aan hotel-, restauratie- en koffie-
huishouders moesten vei-bieden sterk gekrui
de en dorstverwekkende spijzen 'tö leveren
en een pleidooi geleverd 'tegen hot bezigen
van alcohol in medicijnen. Zij verlangden
een absoluut alcoholvrije therapie. Toen
daarop een ander spreker, hofraad Gruber,
hoewel tegenstander van alcohol, tegen fana
tisme en overdrijving waarsdhuwd©, en prof.
Forel opkwam tegen, d© schijtobaav uneening
dor hecren vegetariërs en hetegeneeskundi-
gen, alsof de medische wetenschap alleen door
de doonhoid der menigte zich staande houdt
en te velde trok tegen dait „beschimpen va n
hun eigen moeder" door sommige geneeskee-
sloeg, nu het Alfred was, wonde, waar
voor geen kruid gewassen wae.
Ongezien door de op het terras van Mon-
repos zultenden rij onderscheidde duide
lijk det gcstalteu van Falfcneren van Kepp-
ler en hooado 'n helderen kinderlach' snel
de zo vlug voorbijEerst 'toen ze 'haar eigen
gebied weer betrad, herademde ze hier
had ze het recht te wandelen daar be
schouwde zo het aan iedea-en voorbijganger
toegestane privilegie- contrabande, onder
den ban van die groote, dohkerei oogen, die
steeds met zoo'n harde uitdrukking op haar
rastten.
Zij nam den weg naar het Hexenloch,
welks romantische omgeving h'aar zoo aan
trok Hier kon men zoo go©d' droom en en
d-enken, aan den kleinen, rufeokeuden water
val, welks zilvonhelder waiter an de kloof er
zoo donkei uitzag of, als de zon door de
prachtige bloedbeuken aan den overkant
schoen, als bloed.
Door de koele lanen schreed! Dolores lang
zaam voort en ging toon naar het stille,
schaduwrijke plekje, doch toen ze den hoek
omging, etond ze plotseling tegenover een
daano m een licht zomergewaad, die op een
boomstronk zat en een aquiarelsdiets van het
Hexenloch maakte. Naast haar, met den rug
tegen den boomstam leunend, zaït een jonge
man en las voor
Hohe, uberscblanke Buclion
Wolbon sick zum Schattendach
Woil sio Licht und Sonne sucben
1st ihr Waehstum gar so fact
Und sio streuu als wcichen Teppich
Diirres Laub gebrbunt und dicht
Doch den Fels uimvuohert Eppich
Immer grun und immer licht
klonk het uit Scheffel's Aventeure, als ge
knapt voor het plekje hier.
{Wjrdt virvilijd
