H 55"" Jaargang. Dinsdag 16 April 1901. No. 10522 Dl ÏALKM'S m SeifiLfflHOI. Kennisgeving. Kennisgeving. UIT DE PERS. EDFEMIA m ADLER3FELD-BALLESTREM. BUITEJfLAND, V* SCHIEDAMSCHE COURANT Deze courara verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco per post fl. 1.65. Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. Kurcaui Botesrsiraat 68. Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier van zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde hleine advert ent O! a opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon No. 123. De Burgemeester van Schiedam. Brengt bij de/.e ter kennis van de ingezetenen Dat liet kohier der Personeels belasting No. 7, dezer gemoonte, over hot dienstjaar 1901 door den heer directetu der directe belastingen to Rotterdam op den 13den Apnll901 execu toir verklaard, op heden aan den ontvanger der diiecte belastingen ter invordering is over gemaakt. Vooits wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij ue wet bepaalden voet te voldoenalsmede dat heden de termijn van zes weken ingaat, binnen welke de reclames tegen dezen aanslag bohooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschiet? waar het behoort, den 15den April 1901, De Burgemeester voornoemd, Mr. W. H. JANSEN, If. B. Kleinhandel in sterkeu drank. Burgemeester en Wethouders van Schiedam brengen, ingevolge ait. 5 der wet tot regeling van den kleinhandel in sterken drank en tot beteugeling van openbare dronkenschap (Staats blad no. 118 van 1885), ter openbare kennis, dat bij hen een verzoek is ingekomen van de Voreeniging »DE VRIENDSCHAP", om ver gunning tot verkoop van steiken drank in het klein voor liet sociéteitsgebouw .en tuin aan de Nieuwe iiaven no. 283a. Schiedam, den 15den April 1901. Burgemeester en wethouders voornoemd Mr. W. H. JANSEN, W. B. De secretaris, 0. .1. BISSCHOP. De nieuwe Partij. De «Standaard" bevat een ai tike!, waai in zij begint te zeggen, dat de wording van de nieuwe partij in het kamp der libeialen eigenlijk al lang was voorbereid. Wel sproot men uit één politieken stam, wel was men van '48 tot '78 samengegaan, maar aan de tweespiong gekomen koos de eene groep rechts en de andere links en van dal oogeri- blik af is, zegt het blad, de kunstmatige poging om toch één te willen iieeten en één te willen big ven, beiderzijds een ernstige politieke feut geweest. «Immers wat van dat oogenblik samenhield was niet de drijfkracht van een politiek ideaal, maar de Cótenegeest. De Liberalen moesten heer en meester in het land bljjven. Voor hen moest de Haagsche olieboom druppelen. Dat kon alleen, zoo men saambleef. En ddt heeft de Haagsche heeren totnutoe bewogen, saüm gemeene zaak te blijken maken." Roman van 38) „Alleen ontbreekt <ms Biterolfs eöf nog," wierp do dame artussdien, zonder op be zien. „Groote goedheid, daar as ze," riep de jonge man, opkijkend cm Dbïores' lichthoofd óp den groenen achtergrond bespeurend. In hetzelfde oogenblik ecthban sprong hiji op. „Ba- rones F al knor," zei de hij halfluid. Daar ze zich Kerkend zag, trad Dolores nar der, da vreemde dame stond op en Hwiam haar tegemoet. „Barones, uw tegenwoordigheid logt ma de deemoedige bede om vergeving op, wegens hot onbevoegd indringen dn uw rijk," zeide ze met innemende lieftalligheid. „Mag ik, in naam van dit 'kostbare plek ja grond, walks schets ik voor mijn -album wilde stelen, op ■"ergoving hopen „Er zal een algemeen© amnestie voor der gelijk© gebeurde, gebeurend© en 'toekomsti ge -diefstallen verleend worden," zeide Dolo res in den zalfden toon. s Waai voor fir u in naam der kundb harte lijk dank," antwoordde d'e dame. „Maar ver oorloof mo, barones, eerst dei plichten der hoffelijkheid 'te vervullen, eer He van uw ver- Tof gebruik maak ik ben prinses Alexan dra van Nordfand', en dit als mijn broeder, de erfprins 1 Dolores boog nog eens op haar waardige, gracieuss manier, „Men zeide mij, dat' onze fco-oge baren op Monrepos eon passepartout voor tot Frillrfen- hofer park niet v'ersaniaad. zouden hebban," zeide ze. „Ik behoef wd nïdb te zteggen, dat ik de grens nooit getrokken heb." In 1897 stond men op het punt om hier aan een einde te maken, het scheen, dat de toestand gezond zou worden, maar ten slotte kwam daar nog niets van. Eindelijk raakte iiet geduld van de voor- uitstreveriden uitgeput en is notarieel als twee geregistreerd wat reeds lang twee was. Nu er eenmaal twee liberale partijen zgn kon the struggle for life niet uitblijven, want wat de eene wint, gaat van de andere af. Eerst een strjjd om het bestaan en dan een strgd om de toekomst. i'Toch mag niet verheeld, dat de Vrijzin nig-Democraten daarbg in den eersten aan loop aan het kortste eind zullen trekken. Waren ze tien jareu vroeger uitgetreden, zoo zou nog een heel stuk territoir, dat nu door de Sociaal-Democraten geannexeerd is, hun zijn toegevallen. Ze zouden het opkomend geslacht hebben geinspireerd. Bezieling zou in breede kringen van hen zijn uitgegaan. En reeds nu zouden ze als een machtige partij in het land staan. Nu daarentegen is al het profijt van hun weifelen en aarzelen voor de parlementaire socialisten geweest, die minder nog onder de arbeideis dan onder de jongere intelligentie, onder studenten, piediknnten, letterkundigen en ouderwijzers zeer aanmerkelijke vorde ringen hebben gemaakt. En niet alleen dat het Socialisme bun in den weg staat, maar het drukt hen en maakt hen onvrq. De leus, waaronder hun partjj geboren werd, is van Troelstra's motie uitgegaan. Hij staat als peter van het kindeke, dat feitelijk Kerdyk als geestelijken vader heeft te erkennen." Het blad betoogt verder dat zij, daar hun candidaat in Amsterdam III door de socia listen buiten gevecht gesteld was, van deu nood een deugd moesten maken en zich reeds aanstonds bij de socialisten moesten aanslui ten, welke dienst allicht in Juni tot weder diensten noopen zou. Dit acht de sSland." een manoeuvre, die het hun eens voor goed onmogelijk maakt van onder den druk van het socialisme uit te komen. «Het moet nu wel een wedstrijd tu-schen hen beiden worden, wie naar den smaak der kiezers het hoogste bod doet, en dan kan het niet anders, of zij leggen het at." En snijdt dit hun reeds de pees hunner iuaclit dooi, even stellig mag nu reeds ge profeteerd, dal hel samengaan melde Socialis ten hun het vinden van de zoo gewensehte klandisie bemoeilijken zal. Toch heeft elke uit breuke opkomende partij reeds hard weik, om de massa naai imar kant te trekken. De rustige burgerij houdt er van eerst het katje eens uit den boom te kjjken, en is geneigd het verhuizen uit te stellen. Maar treedt zulk een jonge partij op als bondgenoot van de Sociaal democratie, dan is de afdamming der wa teren, die haar toe moesten vloeien, r.og veel sterker, en houdt schrik de flegmatieke naturen terug. En daarbij komt tot overmaat van ramp nu nog, dat mr. Rerdijk, die tien jaren ge- „Daib is heerlijk, barones, eu ons zeer wel kom," antwoordde -de prins, „Want onze tuin is in verhouding zeer klein en voor ons eigen lijk een noli me bangere vanwege de rozen van den hertog, mijn vader." „Ze zijn eoh/ter ooilo beroemd, hoogheid, en voor de beroemdheid moet. men wait over hebben," antwoordde Doloim „Ach ja, geen roos zonder doorn," zuchtte do erfprins. Drihgeig Alexandra had onderbuBschen haar blik onderzoekend' oveir de eigenares vand-en Falkenhof laten glijden zijl hecht te veel aan deu eersten indruk, dien vreem den op haai- maaktein on1 aan den blik, Waar mede dezen haar- aanzagen. Da donkere en tocli! heildere oogen mob den rednen, ernöti- gen blik, waarin het schelms kon flikkeren, namen haa- dadelijk voor de dichteres en vertolkster der Satanella in, en, als altijd ge- volg gevend' aan oen ingeving, zeide zij„Ik moet u altijd weer aanzien, barones! Zoo jong nog en reeds zoo beroemd Meer nog zoo jong nog on rseids zoo vol scheppings kracht Hoeveel schoons zult u ons nog schonken, na do Satanella!" „Wie weet, hoogheid," antwoordde* Dolo res zacht. „Misschien ben ik als de plant, die slechts eenmaal bloeit, weleer bloesem liaar het leven kost. En ik verlang ook niet med als deze enkele bloesem, dit eenei werk mo overleeft en do monsdien er vieugde aan beleven." „Maar dit Wea-k ib goed ieder1 is liet daarover eensriep do erfprins, „Ik weet dat er nog te vedi! van den schui menden- most der Sturm- und Drangperio de in is," antwoordde) Dolores hoofdschud dend. „Verheug n daarover," zeide prinses Alexandra h'arbedijk, „do tijd', waarin uw pols langzamer gaat en, de stempel vaar beza- leden nog in zjja volle kracht stond, om de nieuwe partijformatie met een veni vidi vici ter overwinning te leiden, thans om gezond heidsredenen zich op den achtergrond moet houden, en zelfs zwanger gaat van het voor nemen, om zich aan het parlementaire leven te onttrekken. Vanzelf zjjn daardoor de vroe gere radicalen, onder prof. Treub, aan het hoofd van de beweging gekomeniets waar door de beweging zelve schier geheel buiten het parlementair verband staat. De vraag zal nu maar zijn, of de jonggeborene haar grenspalen juist weet te zetten. Haat- grenspalen naar rechts, en haar grenspalen naar links. Immers, wat onbegsensd leven wil, sterft onverbiddelijk den dood der vervloeiing." Algemeen overwicht. SCHIEDAM, 15 April 1901. Zuld-Afrlka. Van het oorlogafcerrein. Da laatste mail uit Zuid-Afrika brengt ons weer sommige berichten, wier vermelding noch de officieele noch de particuliere per sonen noodig oordeelden en met reden. Het eerste en voornaamste is, dat, terwijl de pest verwoesting aanricht te Kaapstad, de kwade gele koorts woedt onder bet garnizoen te Bloemfontein en de inlichtingen die de Kaapsche bladen te dien opzichte geven, bewijzen ten volste het vermoeden, dat men had over het gestadig afnemen van hetEn- gelsche leger door dien bondgenoot der Boe ren, die man ziekte noemt, eeD die duizenden Engelschen buiten gevecht stelt, zelfs al doodt hij ze niet. Wij moeten op dit feit den nadruk leggen en er op wijzen, dat, ook al hebben de Transvalers en Vrgstaters in den laatsten tijd veel verliezen geleden (die door het toe treden der Hollanders zijn vergoed, zie ons nummer van Zaterdag), er ontzaglijke leem ten komen in liet Engelsciie leger, die de laatste veisterkingen niet kunnen aanvullen. Het ander feit, waai op wij de aandacht willen vestigen, is op le maken uiL de rubriek «Rechtszaken" in de Kaapsche bladen. Daaruit toch blijkt dat de, zveidachte" Hollanders in Na tal even tahijk zijn als in de Kaap kolonie zelf. lederen dag verooi deelen de lechtbariken te Durban of Pietermaritsbeig er tot boete of gevangenisstraf, omdat zg blijk hebben gegeven van sympathie voor de Boeren. ConclusieHet Hollandsche element van Natal is even veiontwaardigd over den oorlog en even welgezind aan de Boei en als dat in de Kaapkolonie. Een belangwekkend feit voor nu en later. Dat ook een ander gevaar Engeland dreigt, is onzen lezers door hut Zaterdagavond mede gedeelde telegram bekend wjj bedoelen het zwarte gevaarlevert zulks weer niet het bewijs van de leugenachtigheid der Engel schen, die beweerden dat de Boeren de Kaffers zoo slecht behandelden, trouwens dat Cham berlain c, s. in den toestand geen vei andering digdheiid uw werken kenmerkt, ko-mt altijd nog vroeg genoeg te vroeg, en we> worden met schrik gewaar, Koe do dagen voorbijl vlie gen 1" „Dat is een waar woord, hoogheid, en ik dank u daarvoor," zeide Dolores ernstig, en op dit oogenblik reikte da hoog© daan© haar da hand, maar 'toen. Dolores zich voorover boog, voor d'en gebi-uikehjlkon handkus, zooals de etiquette dak verlangt, 'toen boog ook de prinses en kuste haar op het schoone, blanke voorhoofd. „Maai- nu moet Je mijn schots afmaken," riep de prinses, „het licht vai'b nu juist zoo mooi, bijna te mooi voor mijln nederig pen seel. II blijft toch hier, barones „Gaarne, hoogheid," zeide D'oloreis en voeg de er sdielmsck bij'; „Zooails uw hoogheid beveelt „Ach, dat „gaarne" klinkt veel aardiger," zeide de erfprins, 'tenwijili punised Alexandra zich) vroolijk lachend' aian den arbeid zette. „U moed. weten, barones, dab wij hier slechts menschen zijn did een vriendelTijk „gaarne" aardiger vinden, dan de stijve, hoofsche vor men. „Xk beluisterde gisteren onvrijwillig de steunpilaren van ons landhuis, freule von Drusein en den Icameafieör1 von Dressing," babbelde de prinses verder, „en ifc_hoorde tot mijn onbeschrijfelijke pret, 'hoe de eersite tot dan laatste zei: „Ge-Tuufcig dat wij er zijn, om nog ©enigermate 'de vomnpn op Monrepos hoog te houden. Kern zou het zon der ons hier toegaan Do andoren lachten, daar hek bekend' was, mot welk een waardigheid da prinses aan kat vorstelijk© hof den toon aan'gaf. „Eis anusa ach, eolche Eiinzo geben," ci teerde de prins. Toen was hot een. wijle stil aan heitHexen- locür. Zachtjes suisde de warme zomerlucht zullen biengen, is duideljjksommige En gelschen zien dat dan ook wel in, zoo heeft Hob«on een krachtig artikel in der Daily News" geschreven over Milner's beslissing, dal de nieuwe burgerlijke rechtbanken in Transvaal de macht zullen hehben om de Kaffers te doen straffen met de zweep, hetgeen aantoont hoe het resultaat van den oorlog vierkant in strijd is met de beweringen van geestelijken en zendelingen als zou de oorlog noodig zijn om de inboorlingen te beschermen tegen den sjambok van de Boeren. Al deze hiei boven genoemde feiten ver hinderen toch niet, dat de jongo-bladen (natuurlijk op Chamberlain's bevel) een optimistische toon aanslaan. Verplicht zijnde om de nieuwe comedieVredesonderhan delingen" van het repertoire af te voeren, hebben zij een reprise gegeven van het indertijd met zooveel «succes" opgevoerde: «Het naderende einde." Dat einde zal binnen twee maanden komen, daar de regeering opgehouden heeft met het huren van transport schepen. (Dat ïdaér" is komisch, tiet behoort in een klucht thuis). Waarom echter juist in twee maanden Dat is een gemakkelijk op te lossen vraag. Immers Chambeilain vraagt slechts cre- dieten aan voor het eerste trimester, dat met 1 Juli eindigt. En wanneer nu de bladen beweren, dal de oorlog in Juni uit zal zgn, wordt het volk en de vertegenwoordiging daarvan in de waan gebracht, dat de op offeringen die o.s. Donderdag gevraagd zullen worden in den vorm van leeningen en be lastingen, de laatste zullen zijn. Totdat deze goedgekeurd zijn, zullen onze lezers zich dus moeten voorbereiden op «officieele" over winningen, daarna hebben wij weer kans op officieele nedei lagen, maar eerst moeten de belastingen er zijn. "Welke zullen die belastingen zijn Niet tegenstaande het koortsachtige ongeduld, waarmede het pubhek wacht op opheldering, blijft de regeering zwijgen en zal zij lmai plannen niet vóór Dondeidag openbaren. Algemeen echter gelooft men, dat een detl van het deficit (slechts milliard) gedekt zal worden door een leeniog, waarvan de lasten dan natuurlijk op de volgende genei atie zullen komen, en die hetcrediet van Engeland zal verzwakken, wat trouwens de enorme schuld al doet (de fondsen zgn reeds van 113 gedaald tot 95). De andere helft zal, zooals wij teeds mededeelden, gevonden worden door inkomende rechten te heffen, voorna melijk op suiker. Het is dan ook verbazend, zooveel suiker als er op dit oogenblik naar Engeland gaat. Of die geruchten waarheid bevatten of niet, de ontroering die men in alle kringen gevoelt bij het naderen van het financieels programma is zeer leerzaam. Men weet, dat het land den prys, dien deze oorlog kost, wel wat hoog begint te vinden en men moet zich dan ook niet verwonderen een geheele omkeering te zullen zien in de meening van Engeland's bevolking, wanneer de belasting schuldigen zullen merken, dat de oorlog voortduurt en dat het refrein van Kipling's ui d-e boomen en-do waterval ruischste snel vloog 'het penseel d«r vorstelijke kunstena res o-ver 'heit op haar schoot liggende paneel, droomerig zag Dolores op helt. donkere wa ter neer, waarop enkele" zonnestralen, die door heit loover braken, toovui-ach.tig fonkel den, en prins E'mil zag weer naar liet reine, heerlijke profiel van het sdioone 'gelaat naast hem. Eindelijk verbrak ote prinses 'heb zwijgen. „Aeüi, wat is Kat hier toch. heerlijk," zeide ze, op een afstand 'haar weak bekijkend, „en wat een stumpers zijta. we toch bij' de natuur vergeleken „Dat zegt Kepplor ook," knikte Dolores. „O, maar 'hij is een ingewijde in de kunst, maar wat ben ak?" „Aangeraakt door 'den straal van liet eeuwige lidht," zeide Dolores -droomerig, „Ach, prinses, wie zoo de -kleurenharinome gevoelt als u, is zelf een meester „Alleen moet men er geen vorstin biji zijn, anders gelooft mem and het," meende de erf prins. „De mensehen hebben zooveel vooroordee- Tcn," riep Dolores, „maar de meeste tegen diegenen, die hun zaken met een laoontje, van heb vijftakkige af, tot den koningskroon toe, (bunnen merken." „En toch staat de lauwertak zoo mooi bij de kronen 1" zuchtte de prinses. Weer werd er voortgegaan met werken, en alles, alles was stil daar klonken plotse ling van onder uit hot dorp de avondklok ken door -de reine lucht, en Dolor-ee stond op, om aan den rand van liöt donkere wai ter vergeet-mij-nidtjes t© plukken, die daar bij menigte groeiden. „Nu ontbreekt er niets dan een lied," zei de de prins zacht, op smeekenden toon. «Ach jai, een lied," herhaalde d-e prinses. Toen zette Dolores zich op een. met. mos liedje nog waarheid bevat«betalen, betalen, betalen maar steeds." Dat de Boeren het nog een goede zes maanden volhouden en zij zuilen duizenden Engelschen, die thans der oorlogspolitiek nog toegedaan zgn, hooren roepen, terwijl zij de hand op de zak houden«Genoeg, geaoeg." Yan het oorlogst errein zeivo komt al zeer weinig nieuws. Het voornaamste is het vol gende: In een gevecht bij' Saltpan, bij Brandfort, zijn, naar gemeld.' wordt, tweo Boe-ren ge dood, één gewond on zes gevangen genomen. De verlresUjsten t-ooucn aian, dat or te Sp-ringB, bijl Johannesburg, don 9en Apial gevochten as. Do Engelschen schijnen bier nie-t in het voordeel geweest te zijln, want 6 soldaten on 1 officier werden gedood -en 1 soldaat wetrd gewond. Maandag is een trein bij! Smaldeel gede railleerd. Twee wagens met paarde'n werden verbrijzeld. Ben soldaat werd! gedood en vijf wenden gekwetst. Uit Nijilsbroom wordt gemeld, dat alto in woners van -deze plaats naar Pretoria zijn ge zonden. Verscheidene Boeren gaven zach aan hot station over. Bij zouden heb al eerder ge daan hebben, meldt Reuter, als hun leiders niet zoo waaikzaam 'geweest Waren. Uit -Cradock wordt aan da „Times" ge- m'eld, 'd'at de Boeren, wd-en mien had toegei- sta-an zich' e-enigem tijd gafedten bij' Roo- deboofb te verzamelen en bijl wie Kmitzinger zich onlangs had aangesloten, op de nadering van kolonel Grenfeü zijn weggetrokken. Se dert hebben zij" do Stad Oonway geplunderd en Vrijdagmorgen vuurden zijl op een brem bij' Vaschiuvder, maar verdwenen bijl de nade ring van oen gepantöenden trein m Noord-elij'- ke richting1. De passmgiorstroin werd dien tengevolge tot hot aanbreken van den dag te Graidock opg'ehoud-en. Hdt draadberiebb aan de „TUm'ea" over het ontzet van Rustenburg, waoa-van een uittrek sel Zaterdagavond ond'ea- 'de telegrammen werd opgenomen, Juidt an zdjh geheel als volgt Sedert den 17<m Januari, toon generaal' Cunningham urtti-ofc om za'cJi t.'ei BufMspont met generaal Clements te veneenigen, ia Rustenburg mot oen garnizoen van 1500 man, onder majoor B. Dora.n, feitelijk) inge sloten gehouden door een BoerenimacJib die het dorp oil Olifantsnek bezet Oiield. Do Boe ren vergenoegden zich melt hot Hooven van vee, dat door d» bezetting, bij'oengetbrachit was, em met het 'afsnijden van de* verkeers middelen j zij zijn er in geslaagd, -do teiogra- fisdhe gemeenschap te beletten van het begin van Februari tot aan heb bijldsbip van het ontzet, in Mzart. Waren de verde-cGgin'gsmid- deien zwakker geweest-, dan Was do post waar schijnlijk aangevallen, maar hoewol! do kleano insluiting nu tob hot verleden© behoort en slechts een oribcteekene-nd voorval' is van don begroeiden Steen, dicht bij den oever, on zong, haar vergoet-mij-niobjes met een gras halm tezaam bindend, 'terwijll de klokken lui'dden. Glashelder, vol en tocüi Zacht klonk de hoerlijkei slem. d-oor do stille lucht en stierf weg -mot den 'laatsten iklokketoon, van ginds uit het d-orp. De erfprins had zijn gol'aab met de han den bedekt, terwijl -do prinses het penseel liet lusten en tot -de zangeres opzag. En toen heb lied uit was, stond ze zachtjes op en trad op Dolores toe. „Wilt u mij dït ruikertje geven ter herin nering aan dezen avond V' vroeg ze en legde haar rechter band op Dolores' gouden hoofd'. „En het lied ook voegde ze erbij. „Want- dat kwam uit hot hart, niet waar?" „Ja," zeide Dolores eenvoudig. „Het kwam mij gisteravond in 'de gedachten, toen ik hier a-U'eon zat ik zal het opschrijven. „Maai de kleine, blauwe' bloemblaadjes vallen af, hoogh'oild, als u ze draagt." „Dat doet <aT]een Mannetrbreu, nooit het vergeot-mij-meitje," riep do -erfprins. „Werkelijk?" vroeg Dolores vroolijk. „Nu ja, als uw hoogheid hot zielf zegt, dan zal hot wel' waar zijn." „Manaertrcu ist Spreu im Winde, Standhaft ist Yergissmeinnicht Mannertreue welkt geschwinde Und zcrfallt, wenn man sie bricht. Nur Yergissmeinnicht, das liebe, Bluht lm Herzen cwig neu Doek wie Wasser in dom Siebe Wie der Wind ist Mannertreu decTam'eordei de prins. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1901 | | pagina 1