H
55"" Jaargang.
Dinsdag 16 April 1901.
No. 10522
Dl ÏALKM'S m SeifiLfflHOI.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
UIT DE PERS.
EDFEMIA m ADLER3FELD-BALLESTREM.
BUITEJfLAND,
V*
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courara verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
aan het bureau bezorgd zijn.
Kurcaui Botesrsiraat 68.
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel
meer 15 cents. Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde hleine advert ent O! a opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Interc. Telefoon No. 123.
De Burgemeester van Schiedam.
Brengt bij de/.e ter kennis van de ingezetenen
Dat liet kohier der Personeels belasting No.
7, dezer gemoonte, over hot dienstjaar 1901
door den heer directetu der directe belastingen
to Rotterdam op den 13den Apnll901 execu
toir verklaard, op heden aan den ontvanger
der diiecte belastingen ter invordering is over
gemaakt.
Vooits wordt bij deze herinnerd, dat een
ieder verplicht is, zijnen aanslag op den bij ue
wet bepaalden voet te voldoenalsmede dat
heden de termijn van zes weken ingaat, binnen
welke de reclames tegen dezen aanslag bohooren
te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschiet? waar het
behoort, den 15den April 1901,
De Burgemeester voornoemd,
Mr. W. H. JANSEN, If. B.
Kleinhandel in sterkeu drank.
Burgemeester en Wethouders van Schiedam
brengen, ingevolge ait. 5 der wet tot regeling
van den kleinhandel in sterken drank en tot
beteugeling van openbare dronkenschap (Staats
blad no. 118 van 1885), ter openbare kennis,
dat bij hen een verzoek is ingekomen van
de Voreeniging »DE VRIENDSCHAP", om ver
gunning tot verkoop van steiken drank in het
klein voor liet sociéteitsgebouw .en tuin aan de
Nieuwe iiaven no. 283a.
Schiedam, den 15den April 1901.
Burgemeester en wethouders voornoemd
Mr. W. H. JANSEN, W. B.
De secretaris,
0. .1. BISSCHOP.
De nieuwe Partij.
De «Standaard" bevat een ai tike!, waai in
zij begint te zeggen, dat de wording van de
nieuwe partij in het kamp der libeialen
eigenlijk al lang was voorbereid. Wel sproot
men uit één politieken stam, wel was men
van '48 tot '78 samengegaan, maar aan de
tweespiong gekomen koos de eene groep
rechts en de andere links en van dal oogeri-
blik af is, zegt het blad, de kunstmatige
poging om toch één te willen iieeten en één
te willen big ven, beiderzijds een ernstige
politieke feut geweest.
«Immers wat van dat oogenblik samenhield
was niet de drijfkracht van een politiek ideaal,
maar de Cótenegeest. De Liberalen moesten
heer en meester in het land bljjven. Voor
hen moest de Haagsche olieboom druppelen.
Dat kon alleen, zoo men saambleef. En ddt
heeft de Haagsche heeren totnutoe bewogen,
saüm gemeene zaak te blijken maken."
Roman van
38)
„Alleen ontbreekt <ms Biterolfs eöf nog,"
wierp do dame artussdien, zonder op be zien.
„Groote goedheid, daar as ze," riep de
jonge man, opkijkend cm Dbïores' lichthoofd
óp den groenen achtergrond bespeurend. In
hetzelfde oogenblik ecthban sprong hiji op. „Ba-
rones F al knor," zei de hij halfluid.
Daar ze zich Kerkend zag, trad Dolores nar
der, da vreemde dame stond op en Hwiam
haar tegemoet.
„Barones, uw tegenwoordigheid logt ma de
deemoedige bede om vergeving op, wegens
hot onbevoegd indringen dn uw rijk," zeide
ze met innemende lieftalligheid. „Mag ik, in
naam van dit 'kostbare plek ja grond, walks
schets ik voor mijn -album wilde stelen, op
■"ergoving hopen
„Er zal een algemeen© amnestie voor der
gelijk© gebeurde, gebeurend© en 'toekomsti
ge -diefstallen verleend worden," zeide Dolo
res in den zalfden toon.
s Waai voor fir u in naam der kundb harte
lijk dank," antwoordde d'e dame. „Maar ver
oorloof mo, barones, eerst dei plichten der
hoffelijkheid 'te vervullen, eer He van uw ver-
Tof gebruik maak ik ben prinses Alexan
dra van Nordfand', en dit als mijn broeder,
de erfprins 1
Dolores boog nog eens op haar waardige,
gracieuss manier,
„Men zeide mij, dat' onze fco-oge baren op
Monrepos eon passepartout voor tot Frillrfen-
hofer park niet v'ersaniaad. zouden hebban,"
zeide ze. „Ik behoef wd nïdb te zteggen, dat
ik de grens nooit getrokken heb."
In 1897 stond men op het punt om hier
aan een einde te maken, het scheen, dat de
toestand gezond zou worden, maar ten slotte
kwam daar nog niets van.
Eindelijk raakte iiet geduld van de voor-
uitstreveriden uitgeput en is notarieel als twee
geregistreerd wat reeds lang twee was. Nu
er eenmaal twee liberale partijen zgn kon
the struggle for life niet uitblijven, want
wat de eene wint, gaat van de andere af.
Eerst een strjjd om het bestaan en dan een
strgd om de toekomst.
i'Toch mag niet verheeld, dat de Vrijzin
nig-Democraten daarbg in den eersten aan
loop aan het kortste eind zullen trekken.
Waren ze tien jareu vroeger uitgetreden,
zoo zou nog een heel stuk territoir, dat nu
door de Sociaal-Democraten geannexeerd is,
hun zijn toegevallen. Ze zouden het opkomend
geslacht hebben geinspireerd. Bezieling zou
in breede kringen van hen zijn uitgegaan.
En reeds nu zouden ze als een machtige
partij in het land staan.
Nu daarentegen is al het profijt van hun
weifelen en aarzelen voor de parlementaire
socialisten geweest, die minder nog onder de
arbeideis dan onder de jongere intelligentie,
onder studenten, piediknnten, letterkundigen
en ouderwijzers zeer aanmerkelijke vorde
ringen hebben gemaakt.
En niet alleen dat het Socialisme bun in
den weg staat, maar het drukt hen en maakt
hen onvrq.
De leus, waaronder hun partjj geboren
werd, is van Troelstra's motie uitgegaan.
Hij staat als peter van het kindeke, dat
feitelijk Kerdyk als geestelijken vader heeft
te erkennen."
Het blad betoogt verder dat zij, daar hun
candidaat in Amsterdam III door de socia
listen buiten gevecht gesteld was, van deu
nood een deugd moesten maken en zich reeds
aanstonds bij de socialisten moesten aanslui
ten, welke dienst allicht in Juni tot weder
diensten noopen zou. Dit acht de sSland."
een manoeuvre, die het hun eens voor goed
onmogelijk maakt van onder den druk van
het socialisme uit te komen.
«Het moet nu wel een wedstrijd tu-schen
hen beiden worden, wie naar den smaak der
kiezers het hoogste bod doet, en dan kan het
niet anders, of zij leggen het at."
En snijdt dit hun reeds de pees hunner
iuaclit dooi, even stellig mag nu reeds ge
profeteerd, dal hel samengaan melde Socialis
ten hun het vinden van de zoo gewensehte
klandisie bemoeilijken zal.
Toch heeft elke uit breuke opkomende
partij reeds hard weik, om de massa naai
imar kant te trekken. De rustige burgerij
houdt er van eerst het katje eens uit den
boom te kjjken, en is geneigd het verhuizen
uit te stellen. Maar treedt zulk een jonge
partij op als bondgenoot van de Sociaal
democratie, dan is de afdamming der wa
teren, die haar toe moesten vloeien, r.og
veel sterker, en houdt schrik de flegmatieke
naturen terug.
En daarbij komt tot overmaat van ramp
nu nog, dat mr. Rerdijk, die tien jaren ge-
„Daib is heerlijk, barones, eu ons zeer wel
kom," antwoordde -de prins, „Want onze tuin
is in verhouding zeer klein en voor ons eigen
lijk een noli me bangere vanwege de rozen
van den hertog, mijn vader."
„Ze zijn eoh/ter ooilo beroemd, hoogheid, en
voor de beroemdheid moet. men wait over
hebben," antwoordde Doloim
„Ach ja, geen roos zonder doorn," zuchtte
do erfprins.
Drihgeig Alexandra had onderbuBschen
haar blik onderzoekend' oveir de eigenares
vand-en Falkenhof laten glijden zijl hecht
te veel aan deu eersten indruk, dien vreem
den op haai- maaktein on1 aan den blik, Waar
mede dezen haar- aanzagen. Da donkere en
tocli! heildere oogen mob den rednen, ernöti-
gen blik, waarin het schelms kon flikkeren,
namen haa- dadelijk voor de dichteres en
vertolkster der Satanella in, en, als altijd ge-
volg gevend' aan oen ingeving, zeide zij„Ik
moet u altijd weer aanzien, barones! Zoo
jong nog en reeds zoo beroemd Meer nog
zoo jong nog on rseids zoo vol scheppings
kracht Hoeveel schoons zult u ons nog
schonken, na do Satanella!"
„Wie weet, hoogheid," antwoordde* Dolo
res zacht. „Misschien ben ik als de plant, die
slechts eenmaal bloeit, weleer bloesem liaar
het leven kost. En ik verlang ook niet med
als deze enkele bloesem, dit eenei werk mo
overleeft en do monsdien er vieugde aan
beleven."
„Maar dit Wea-k ib goed ieder1 is liet
daarover eensriep do erfprins,
„Ik weet dat er nog te vedi! van den schui
menden- most der Sturm- und Drangperio
de in is," antwoordde) Dolores hoofdschud
dend.
„Verheug n daarover," zeide prinses
Alexandra h'arbedijk, „do tijd', waarin uw
pols langzamer gaat en, de stempel vaar beza-
leden nog in zjja volle kracht stond, om de
nieuwe partijformatie met een veni vidi vici
ter overwinning te leiden, thans om gezond
heidsredenen zich op den achtergrond moet
houden, en zelfs zwanger gaat van het voor
nemen, om zich aan het parlementaire leven
te onttrekken. Vanzelf zjjn daardoor de vroe
gere radicalen, onder prof. Treub, aan het
hoofd van de beweging gekomeniets waar
door de beweging zelve schier geheel buiten
het parlementair verband staat.
De vraag zal nu maar zijn, of de jonggeborene
haar grenspalen juist weet te zetten. Haat-
grenspalen naar rechts, en haar grenspalen
naar links.
Immers, wat onbegsensd leven wil, sterft
onverbiddelijk den dood der vervloeiing."
Algemeen overwicht.
SCHIEDAM, 15 April 1901.
Zuld-Afrlka.
Van het oorlogafcerrein.
Da laatste mail uit Zuid-Afrika brengt ons
weer sommige berichten, wier vermelding
noch de officieele noch de particuliere per
sonen noodig oordeelden en met reden. Het
eerste en voornaamste is, dat, terwijl de
pest verwoesting aanricht te Kaapstad, de
kwade gele koorts woedt onder bet garnizoen
te Bloemfontein en de inlichtingen die de
Kaapsche bladen te dien opzichte geven,
bewijzen ten volste het vermoeden, dat men
had over het gestadig afnemen van hetEn-
gelsche leger door dien bondgenoot der Boe
ren, die man ziekte noemt, eeD die duizenden
Engelschen buiten gevecht stelt, zelfs al doodt
hij ze niet. Wij moeten op dit feit den nadruk
leggen en er op wijzen, dat, ook al hebben
de Transvalers en Vrgstaters in den laatsten
tijd veel verliezen geleden (die door het toe
treden der Hollanders zijn vergoed, zie ons
nummer van Zaterdag), er ontzaglijke leem
ten komen in liet Engelsciie leger, die de
laatste veisterkingen niet kunnen aanvullen.
Het ander feit, waai op wij de aandacht
willen vestigen, is op le maken uiL de rubriek
«Rechtszaken" in de Kaapsche bladen. Daaruit
toch blijkt dat de, zveidachte" Hollanders
in Na tal even tahijk zijn als in de Kaap
kolonie zelf. lederen dag verooi deelen de
lechtbariken te Durban of Pietermaritsbeig
er tot boete of gevangenisstraf, omdat zg
blijk hebben gegeven van sympathie voor de
Boeren. ConclusieHet Hollandsche element
van Natal is even veiontwaardigd over den
oorlog en even welgezind aan de Boei en als
dat in de Kaapkolonie. Een belangwekkend
feit voor nu en later.
Dat ook een ander gevaar Engeland dreigt,
is onzen lezers door hut Zaterdagavond mede
gedeelde telegram bekend wjj bedoelen het
zwarte gevaarlevert zulks weer niet het
bewijs van de leugenachtigheid der Engel
schen, die beweerden dat de Boeren de Kaffers
zoo slecht behandelden, trouwens dat Cham
berlain c, s. in den toestand geen vei andering
digdheiid uw werken kenmerkt, ko-mt altijd
nog vroeg genoeg te vroeg, en we> worden
met schrik gewaar, Koe do dagen voorbijl vlie
gen 1"
„Dat is een waar woord, hoogheid, en ik
dank u daarvoor," zeide Dolores ernstig, en
op dit oogenblik reikte da hoog© daan© haar
da hand, maar 'toen. Dolores zich voorover
boog, voor d'en gebi-uikehjlkon handkus,
zooals de etiquette dak verlangt, 'toen boog
ook de prinses en kuste haar op het schoone,
blanke voorhoofd.
„Maai- nu moet Je mijn schots afmaken,"
riep de prinses, „het licht vai'b nu juist zoo
mooi, bijna te mooi voor mijln nederig pen
seel. II blijft toch hier, barones
„Gaarne, hoogheid," zeide D'oloreis en voeg
de er sdielmsck bij'; „Zooails uw hoogheid
beveelt
„Ach, dat „gaarne" klinkt veel aardiger,"
zeide de erfprins, 'tenwijili punised Alexandra
zich) vroolijk lachend' aian den arbeid zette.
„U moed. weten, barones, dab wij hier slechts
menschen zijn did een vriendelTijk „gaarne"
aardiger vinden, dan de stijve, hoofsche vor
men.
„Xk beluisterde gisteren onvrijwillig de
steunpilaren van ons landhuis, freule von
Drusein en den Icameafieör1 von Dressing,"
babbelde de prinses verder, „en ifc_hoorde
tot mijn onbeschrijfelijke pret, 'hoe de eersite
tot dan laatste zei: „Ge-Tuufcig dat wij er
zijn, om nog ©enigermate 'de vomnpn op
Monrepos hoog te houden. Kern zou het zon
der ons hier toegaan
Do andoren lachten, daar hek bekend' was,
mot welk een waardigheid da prinses aan kat
vorstelijk© hof den toon aan'gaf.
„Eis anusa ach, eolche Eiinzo geben," ci
teerde de prins.
Toen was hot een. wijle stil aan heitHexen-
locür. Zachtjes suisde de warme zomerlucht
zullen biengen, is duideljjksommige En
gelschen zien dat dan ook wel in, zoo heeft
Hob«on een krachtig artikel in der Daily News"
geschreven over Milner's beslissing, dal de
nieuwe burgerlijke rechtbanken in Transvaal
de macht zullen hehben om de Kaffers te doen
straffen met de zweep, hetgeen aantoont hoe
het resultaat van den oorlog vierkant in strijd
is met de beweringen van geestelijken en
zendelingen als zou de oorlog noodig zijn
om de inboorlingen te beschermen tegen den
sjambok van de Boeren.
Al deze hiei boven genoemde feiten ver
hinderen toch niet, dat de jongo-bladen
(natuurlijk op Chamberlain's bevel) een
optimistische toon aanslaan. Verplicht zijnde
om de nieuwe comedieVredesonderhan
delingen" van het repertoire af te voeren,
hebben zij een reprise gegeven van het
indertijd met zooveel «succes" opgevoerde:
«Het naderende einde." Dat einde zal binnen
twee maanden komen, daar de regeering
opgehouden heeft met het huren van transport
schepen. (Dat ïdaér" is komisch, tiet behoort
in een klucht thuis). Waarom echter juist
in twee maanden Dat is een gemakkelijk
op te lossen vraag.
Immers Chambeilain vraagt slechts cre-
dieten aan voor het eerste trimester, dat met
1 Juli eindigt. En wanneer nu de bladen
beweren, dal de oorlog in Juni uit zal zgn,
wordt het volk en de vertegenwoordiging
daarvan in de waan gebracht, dat de op
offeringen die o.s. Donderdag gevraagd zullen
worden in den vorm van leeningen en be
lastingen, de laatste zullen zijn. Totdat deze
goedgekeurd zijn, zullen onze lezers zich dus
moeten voorbereiden op «officieele" over
winningen, daarna hebben wij weer kans op
officieele nedei lagen, maar eerst moeten de
belastingen er zijn.
"Welke zullen die belastingen zijn Niet
tegenstaande het koortsachtige ongeduld,
waarmede het pubhek wacht op opheldering,
blijft de regeering zwijgen en zal zij lmai
plannen niet vóór Dondeidag openbaren.
Algemeen echter gelooft men, dat een detl
van het deficit (slechts milliard) gedekt
zal worden door een leeniog, waarvan de
lasten dan natuurlijk op de volgende genei atie
zullen komen, en die hetcrediet van Engeland
zal verzwakken, wat trouwens de enorme
schuld al doet (de fondsen zgn reeds van 113
gedaald tot 95). De andere helft zal, zooals
wij teeds mededeelden, gevonden worden
door inkomende rechten te heffen, voorna
melijk op suiker. Het is dan ook verbazend,
zooveel suiker als er op dit oogenblik naar
Engeland gaat.
Of die geruchten waarheid bevatten of
niet, de ontroering die men in alle kringen
gevoelt bij het naderen van het financieels
programma is zeer leerzaam. Men weet, dat
het land den prys, dien deze oorlog kost,
wel wat hoog begint te vinden en men moet
zich dan ook niet verwonderen een geheele
omkeering te zullen zien in de meening van
Engeland's bevolking, wanneer de belasting
schuldigen zullen merken, dat de oorlog
voortduurt en dat het refrein van Kipling's
ui d-e boomen en-do waterval ruischste snel
vloog 'het penseel d«r vorstelijke kunstena
res o-ver 'heit op haar schoot liggende paneel,
droomerig zag Dolores op helt. donkere wa
ter neer, waarop enkele" zonnestralen, die
door heit loover braken, toovui-ach.tig fonkel
den, en prins E'mil zag weer naar liet reine,
heerlijke profiel van het sdioone 'gelaat
naast hem.
Eindelijk verbrak ote prinses 'heb zwijgen.
„Aeüi, wat is Kat hier toch. heerlijk," zeide
ze, op een afstand 'haar weak bekijkend, „en
wat een stumpers zijta. we toch bij' de natuur
vergeleken
„Dat zegt Kepplor ook," knikte Dolores.
„O, maar 'hij is een ingewijde in de kunst,
maar wat ben ak?"
„Aangeraakt door 'den straal van liet
eeuwige lidht," zeide Dolores -droomerig,
„Ach, prinses, wie zoo de -kleurenharinome
gevoelt als u, is zelf een meester
„Alleen moet men er geen vorstin biji zijn,
anders gelooft mem and het," meende de erf
prins.
„De mensehen hebben zooveel vooroordee-
Tcn," riep Dolores, „maar de meeste tegen
diegenen, die hun zaken met een laoontje,
van heb vijftakkige af, tot den koningskroon
toe, (bunnen merken."
„En toch staat de lauwertak zoo mooi bij
de kronen 1" zuchtte de prinses.
Weer werd er voortgegaan met werken, en
alles, alles was stil daar klonken plotse
ling van onder uit hot dorp de avondklok
ken door -de reine lucht, en Dolor-ee stond
op, om aan den rand van liöt donkere wai
ter vergeet-mij-nidtjes t© plukken, die daar
bij menigte groeiden.
„Nu ontbreekt er niets dan een lied," zei
de de prins zacht, op smeekenden toon.
«Ach jai, een lied," herhaalde d-e prinses.
Toen zette Dolores zich op een. met. mos
liedje nog waarheid bevat«betalen, betalen,
betalen maar steeds."
Dat de Boeren het nog een goede zes
maanden volhouden en zij zuilen duizenden
Engelschen, die thans der oorlogspolitiek nog
toegedaan zgn, hooren roepen, terwijl zij de
hand op de zak houden«Genoeg, geaoeg."
Yan het oorlogst errein zeivo komt al zeer
weinig nieuws. Het voornaamste is het vol
gende:
In een gevecht bij' Saltpan, bij Brandfort,
zijn, naar gemeld.' wordt, tweo Boe-ren ge
dood, één gewond on zes gevangen genomen.
De verlresUjsten t-ooucn aian, dat or te
Sp-ringB, bijl Johannesburg, don 9en Apial
gevochten as. Do Engelschen schijnen bier
nie-t in het voordeel geweest te zijln, want 6
soldaten on 1 officier werden gedood -en 1
soldaat wetrd gewond.
Maandag is een trein bij! Smaldeel gede
railleerd. Twee wagens met paarde'n werden
verbrijzeld. Ben soldaat werd! gedood en vijf
wenden gekwetst.
Uit Nijilsbroom wordt gemeld, dat alto in
woners van -deze plaats naar Pretoria zijn ge
zonden. Verscheidene Boeren gaven zach aan
hot station over. Bij zouden heb al eerder ge
daan hebben, meldt Reuter, als hun leiders
niet zoo waaikzaam 'geweest Waren.
Uit -Cradock wordt aan da „Times" ge-
m'eld, 'd'at de Boeren, wd-en mien had toegei-
sta-an zich' e-enigem tijd gafedten bij' Roo-
deboofb te verzamelen en bijl wie Kmitzinger
zich onlangs had aangesloten, op de nadering
van kolonel Grenfeü zijn weggetrokken. Se
dert hebben zij" do Stad Oonway geplunderd
en Vrijdagmorgen vuurden zijl op een brem
bij' Vaschiuvder, maar verdwenen bijl de nade
ring van oen gepantöenden trein m Noord-elij'-
ke richting1. De passmgiorstroin werd dien
tengevolge tot hot aanbreken van den dag te
Graidock opg'ehoud-en.
Hdt draadberiebb aan de „TUm'ea" over het
ontzet van Rustenburg, waoa-van een uittrek
sel Zaterdagavond ond'ea- 'de telegrammen
werd opgenomen, Juidt an zdjh geheel als
volgt
Sedert den 17<m Januari, toon generaal'
Cunningham urtti-ofc om za'cJi t.'ei BufMspont
met generaal Clements te veneenigen, ia
Rustenburg mot oen garnizoen van 1500
man, onder majoor B. Dora.n, feitelijk) inge
sloten gehouden door een BoerenimacJib die
het dorp oil Olifantsnek bezet Oiield. Do Boe
ren vergenoegden zich melt hot Hooven van
vee, dat door d» bezetting, bij'oengetbrachit
was, em met het 'afsnijden van de* verkeers
middelen j zij zijn er in geslaagd, -do teiogra-
fisdhe gemeenschap te beletten van het begin
van Februari tot aan heb bijldsbip van het
ontzet, in Mzart. Waren de verde-cGgin'gsmid-
deien zwakker geweest-, dan Was do post waar
schijnlijk aangevallen, maar hoewol! do kleano
insluiting nu tob hot verleden© behoort en
slechts een oribcteekene-nd voorval' is van don
begroeiden Steen, dicht bij den oever, on
zong, haar vergoet-mij-niobjes met een gras
halm tezaam bindend, 'terwijll de klokken
lui'dden.
Glashelder, vol en tocüi Zacht klonk de
hoerlijkei slem. d-oor do stille lucht en stierf
weg -mot den 'laatsten iklokketoon, van ginds
uit het d-orp.
De erfprins had zijn gol'aab met de han
den bedekt, terwijl -do prinses het penseel
liet lusten en tot -de zangeres opzag. En toen
heb lied uit was, stond ze zachtjes op en trad
op Dolores toe.
„Wilt u mij dït ruikertje geven ter herin
nering aan dezen avond V' vroeg ze en legde
haar rechter band op Dolores' gouden hoofd'.
„En het lied ook voegde ze erbij. „Want-
dat kwam uit hot hart, niet waar?"
„Ja," zeide Dolores eenvoudig. „Het kwam
mij gisteravond in 'de gedachten, toen ik hier
a-U'eon zat ik zal het opschrijven. „Maai
de kleine, blauwe' bloemblaadjes vallen af,
hoogh'oild, als u ze draagt."
„Dat doet <aT]een Mannetrbreu, nooit het
vergeot-mij-meitje," riep do -erfprins.
„Werkelijk?" vroeg Dolores vroolijk. „Nu
ja, als uw hoogheid hot zielf zegt, dan zal
hot wel' waar zijn."
„Manaertrcu ist Spreu im Winde,
Standhaft ist Yergissmeinnicht
Mannertreue welkt geschwinde
Und zcrfallt, wenn man sie bricht.
Nur Yergissmeinnicht, das liebe,
Bluht lm Herzen cwig neu
Doek wie Wasser in dom Siebe
Wie der Wind ist Mannertreu
decTam'eordei de prins.
(Wordt vervolgd.)