s
:55"te Jaargang.
Zondag 16 en Maandag 17 Maart 1902.
No. 10804.
Eerste Blad
m
De zaaiende hand.
Jaarlijksche Tentoonstelling.
o.ögj!
0.01
li BK
iteidani~
otboom;
I-a. ch;
terdauj
-ecg.
NG
BUITENLAND.
a.
'.49
.41
fiere0, f
0.03
SCHIEDAMSCHE llfliURAIIÏ
I Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
G-Ut* Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25. Franco
5. 3 i'per post fl. 4.65.
V. Masi Prijs per weck: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
1 Afzonderlijke nummers 2 cent.
j Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur
''•Bran; Ban het bureau bezorgd zjjn.
A. *3.
BureauBotcrstraat
i. -ï
l Maait.
1 Gelde,;
AnslijV
h F. i S
h Mi
J. Haif
le V'nJ
aer-W
ond a'( Eindexamen Burgeravondschool.
Zij die aan dit Examen, dat gehouden zal
worden op Woensdag 1» en Donderdag
"""",20 Maart e.k., wenscben deel te nemen,
kunnen zich daartoe schriftelijk annmelden
hstnanr bij den Directeur.
De Directeur der school,
J. A. HING MAN.
Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel
Reclames 30 cents per regel. Groote letters naar de plaats die zij
Prjjs der
meer 15 cents,
innemen,
Advertentiën big abonnement op voordeehge voorwaarden. Tarieven hier
van zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden
zoogenaamde kleinte opgenomen tot den prijs van 40 cents
per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Kuterc. telefoon Ko. 123.
Open1
Stuart'
loldent,
t
Variété,'
(BURGER-AVONDSCHOOL
Deze Tentoonstelling, tot welko alle belang
hebbenden vr^je toegang hebben, zal ge
houden worden op Maandag 24 en Dinsdag
25 Maart e. k., 's avonds 7 uur.
De Directeur der school,
J. A. HINGMAN.
AIi«EMEESf OVERZICHT.
SCHIEDAM, 15 Maart 1902.
Xuld -Afrl ba.
Van bet oorlogsterrcln.
bord. Metliucn. bord Wolseley.
In afwachting van dc ontmoeting busschen
Botha en Braco Hamilton, waarover wij
gisteren spraken, hebben V'lj z'-"'.eid van
jjet volkomen fiasco der pogL -0eu, dio de
vijf Engclsche colonnes sodea-t 28 Eebn de
len, -om do laatste Boercnconunando's, die
gebleven waren in het beroemde paralldo-
-jgram in den Vrijstaat, in te sIMtea on
Ito verpletteren. Gisteren bekende men
jket: a'lle commando's zijn er in gestaagd
;te ontsnappen aan do enorme troepeumas-
Jsa's, tegen licn uitgezonden, d'ank zij de nu
"^langzamerhand klassiek wordende taktie'k
'van wildo runderen, die losgelaten worden
i
i»p do draadversperringen, dio do btekhaizen
Jouderling verbinden. Zelfs indien iicu> waar
Ms, dat gedurende dio operatic van 10 a 12
jdagen de Engelsdben oen 50 Boeren gevan
gen igonomon hebben, zou man dit toen eon
'keer mager resultaat Ikrmnen noemen voor
>Wn jacht, die door velo duizenden, jagers ou-
{dernomen is, maar de 50 govangenen beslaan
^waarschijnlijk slechts in d'e verbeelding der
(opstellers van officieeile of officieuse tele
grammen. Hot Engedsche publiek wil toch
;wat voor zijn geld hebben, on wat zon men
zeggen, indien men berichtte, dat zooveel ja-
tersma twee waken drijfjachten gehouden te
hebben, mot ledi'ge woitasch thuis Icwamen
De „N. R. Ct." verneemt:
Uit do dezer dagen door den gezant dor
t
Rtman
V, VAN
f EDA BOY—EiD'.
van
ble.
Ssm.;
Ofschoon do 'kamers van mevrouw Her
nger lingen in hoofdzaak gemeubeld waren met
het huisraad, dat de „goede man zaliger"
aangeschaft of med'o in gebruik had' gehad,
Mo onthraik het took niet aan enkele uieu-
'ere stukken van bijzondere soort. Eon
laar schilderijen van Skarbina, Dill en Leis-
jikow, ccn paar meubelstukken op tentoon-
jfcdllmgen in Mündlien
IBS^au, dat tantes Louise wol op de hoogte
'as van d'e ibewegiing" in de kunst van di'en
jd.
Ebba zag in liet portaal al een paar hee-
inhoeden en jassen hansgen. Di'o lange, wij
reebruine paletot, was dïo niet van Ku-
ows'ky Hoo pijnlijkHoo moest rnen dat
laarspolen, Kirnowsky onbevangen to be-
loeten? Ebba kon niet huichelen, op geen
ikolo manier, niet eons wanneer het be
laid noodig was. En hoe was hot nu moge-
ik, dat Helen© niet eens van 'ldeur vcr-
thoot? Niet 'eens rood weaxl?
Ze gingen naar binnen. Juist, d'adelijfk in
io eerste 'kamer al, in een rustig gesprek
et doctor Steelier, die iedereen altijd
iuin over zijn bril' aanzag en voortdurend
zijn blonde bakkebaarden krabde, stond
,ure'tj. Maar hij ja hiji kreeg een klom-. Bb-
zag het duidelijk, Toen Uelene met haar
1.37.
SAST'
onden
Ihéra.
Z.-A. Ropuibliek t© Brussel' uit Zuid-Afrika
ontvaugen rapporten, gaande tot half Fe
bruari, bleek, dat de talrijke in Ti-ansvaal te
velde staande commando's op alleszins be
vredigende wijze uitgerust, en telkens met
den vijand slaags waren. Zoo had op 15 Ja
nuari een treffen plaas, waarbij van Boeren-
zijd'e onder generaal Christiaan Botha
drie dooden en zes gewonden voorkwamen,
terwijl' de Engelscheu verloren 46 dooden,
92 gewonden, 150 gevangenen, 15,000 kil'ein-
geweorpatronen en 200 paarden. Op 3 Fe-
bruari behaalde commandant-generaal Louis
Botha een belangrijke overwinning op don
vijand. De omvang der Bóeren-verliezen aan
gesneuvelden en gewonden blijft voortdu
rend gering, vergeleken bij de aan BritsClien
kant geleden verliezen. Do geest onder de
bftrgers liet niets te wensclien over.
Doch de algcmeone aandacht is in de laat
ste uren niet zoozeer op het oorlogsterrein
gevestigd als wet op lave© and'erc feitennik
de vrijlating van lord Methuen. en het }>loc-
solinge en geheimzinnig vertrek van
lord Wolseley n aarZui d-A frik a,
'istermiddag aangekondigd.
De militaire criticus van de /Daily News"
heeft zich do vraag gesteld, waarom do Boe
ren lord Methuen hebben vrijgelaten.
Hij merkt op dat deze houding volkomen
overeenstemt mot d© handelwijze door de
Boeren onder allo omstandigheden en ovc-r-
al over liet oorlogsterrein gevolgd, hoawé1
hun troepen over een uitgestrektheid wen
groot als Middcu-Europa zijn verspreid in
vijlt tig of meer kleine commando's en de wa
re discipline niet 'kennen.
Deze opmerking brengt hem tot eenige
algemeen© beschouwingen over de laiktiek
der Boeren en hun reden voor deze, die be
langwekkend genoog zijn om ze weer .te ge
ven.
Hij; zegt dan:
„Hun taktiek is deze: zij schieten alle
Kaffers die ons gewapend, of ongewapend
als spionnen hebben kunnen helpen, zon
der vorm van proces dood; zij laten alle
blanke krijgsgevangenen, officieren en man
schappen bij de eerst© gelegenheid' los; zij
connnandeeren paarden en voorraden van
alle hoeven fn of buiten do HepuMiekcn
zij zijn spaarzaam met het aannemen van
roeraten en nomen er niet meer dan op bet
oogenblik noodig zijn, bewapend en gevoed
kunnen worden.
„Wij van onzen kant verwoesten cn schie
ten krijgsgevangenen dood. De. vijand ver
brandt van tijd tot tijd hoeven, om onder
worpelingen schrik aan te jagen, maar zij
hebben nooit een enkelen gevangene dood
geschoten. Wij stellen nooit Kaffers terecht
die do Boeren hebben kunnen hcifpeu al
thans dat wordt verzekerd1; de 'Boeren doen
dit steeds ten minste dat. zegt men ons.
„Wat'bewijst nu dit allbs?Als huizen wor
den in brand .gestoken, vrouwen krijgsgevan
gen worden gemaakt, kinderen ged'ood wor
den door onvoldoende voeding in gevamge-
nenkampen en aanvoerders die in open strijd
of ziek in ouzo handen zijfn gevallen, worden
doodgeschoten of opgehangen, wanneer bij
dit alles geen weerwraak wordt genomen,
wat bewijst dat dan?
„Dat kan slechts bewijzen dat d'e Boeren
verbrouwen hebben. Wij oordedon. over dat
Vertrouwen niet. Zij* kennen hun land, wij
an Engeland weten er niets van de re
geering wel hot minst van aliil'en. Maar zij
zijn blijkbaar vol' vertrouwen dat zij, liun
onafhankelijkheid zullen behouden. Zij' kun
nen ongelijk hebben. Maar als wij 'besloten
hebben hun land als kroonkolonie ito bestu
ren, streven wij naar i'ets dat zij onmogelijk
adhten. Aïs ze vertoornd of wanhopend wa
ren, zouden zo wraak hebben genomen, zij
galooven dat het niet noodig is.
„De behandeling der Kaffers leidt tot de
zelfde moraal. De Boeren stellen hen terecht
in liet belbng van liet 'blanke ras in Zuicl-
Afrika. Wij maken van Iran diensten ge
bruik. Wij doen met als mensclien die aan
den vooravond' van do overwinning staan on
hun handelwijze is niet dio van mannen die
op het punt staan verslagen te worden. Zij
kunnen ongelijk bobben, maar zij1 kennen
het land.
„Toen de Boeren vijftien maanden gele
den de Kaapkolonie binnentrokken, zeide
men 'ons, dat hun optreden in d'e kolonie
alle sympathieën van lien vervmeemd had.
Thans is do opstand algemeen en succesvol.
Ze kunnen verkeerd gedaan hebben maar
zo kennen het land.
„Nu hebben zo lord Methuen losgelaten,
terwijl wij volharden in het dooden van
aanvoel clcrs van bcteekonis, die gewond ge
vangen genomen worden. Welnu, ze kennen
het land. Zijl hegrijpen zijn tradities.
„Maar mag men aannemen dat do voort
durende terechtstellilngon van ongewapende
gevangenen, die gewond of ziek m onze han
den zijn gevallen, de verlangde uitwerking
kan hebben op een volk dat zijn iaatsten en
meest bcteokeneiiden gevangene loslaat?
„Iïet is dwaasheid! om dat te denken!
„Wij twijfelen er niet aan of na een week
of twee, zullen een paar van die jonge leeu
wen (Jingo's) opnieuw brullen om biloed. Do
Boeren bobben nooit een officier willen te
rechtstellen, nooit één gevangen willen kou
don. Ziji kennen het land waarmede zij te
doen hebben en onze belachelijk© cosmopo-
lietcn kennen liet niet."
Do correspondent van de „Potib Bleu"
zegt omtrent 't vrijlaten van Metliuen o. a.
„Hot 'komt mij voor, dat de Londensdhe
bladen zieli vergissen, door zijn terugzen
ding naar Klerksdorp voor te stellen al's i en
daad! van onvoorwaardelijke invrijheidstel
ling. 'Mijn redeneeaing is aldusDc la Reiy
beeft evenals liet aneerendecl d'cr Bomen-
generaals geen ambulance en medische in
strumenten, dank zij de wrecdc daden der
Eugelschon, die bestaan in hot ontnemen
aan de Boeren van dio zaken, in do hoop
daardoor hun lijdon te verergeren en ben
W.
zwevenden gang, waardoor nauwelijks de
zachte plooien van haai" witte japon wcirden
'bewogen, op hem toekwam, 'kreeg hij' een
klem-. Hij kuste Hol'ene d© liand, wat men
anders in Liinstedl niet deed en wat dade
lijk aan doctor Steelier en mevrouw Busch-
mami zóó opviel, dat ze een blik van ver
standhouding wisselden, welko aan tante
Louise, die juist met mevrouw Buschmann
in gesprek was, niet ontging. Tante Louise
glimlachte daarop vertrouwelijk en beteelce-
nisvol' togen mevrouw Buschmann.
Men dronk thee en langzamerhand kwa
men er meer gasten. Iedereen had een ver
ontschuldiging voor zijn late komen. Hot
waren allen werkzame mensclienhemen,
die op laboratoria en bureaux gezeten had
den, vrouwen, die een kinderkamer of huis
houding te besturen hadden. Ebha was ver
strooid! en kon niet goed meepraten. Ze
keek aldoor Richard von Kunowsky aan.
Hij was wel geen mooie man, maair hij zag
or gedistingeerd uit. Zijn eenitgszins vaal ge
laat mot de levendigo oogen, maakto eon
gesloten indraik. Hij' sprak gewoonlijk wei
nig en afgemeten. Zijn blond haar was met
zorg opgemaakt, zijn snor geborsteld, de gc-
heele verschijning, zeer naar de mode 'ge
kleed, was haast te netjes; toeh maakte Ku
nowsky den indruk van een ernstig man.
„Zoo oogenscliijtnlijk zou men .zeggen, dat
ze bij elkaar pasten," dacht Efoba.
Juist werdf zo gecomplimenteerd d'oor don
jongen Buschmann, Tante Louise keek hoop
vol toe: de jonge Buschmann, met zijn moe
der samen eigenaar van een grooto wolspin
nerij, dat zou iets voor Ebba zijinEu me
vrouw Buschmann keek bezorgd toedie ar
me profossorsdochter was niets voor haan
zoon; het verloven werkt aanstekelijk, en
als Kunowsky woxkelijk zich verloofde met
Ilelcne, dan zou haar EidcLie zich ook ten
slotte laten vangenHet was Ebba, als
las ze deze gedachten op do gezichten der
beide dames; en iets in baar Ocwam in op
stand. Het was hier een afschuwelijke, ver-
achteiiijka huwelijiksniarkt, en Helen© en zijl
worden te koop aangeboden
„U schijnt verstrooid, lieve juffrouw,"
zeide Eiddio Buschmann, en keek haai" aan.
Hij zag er altijd uit, als iemand die nieuws
gierig is, waaraan zijn vooruitstekend'hoofd
je met den zwellenden kindermond, die
twee blanke snijtanden vrijliet, schuld bad
en de ronde opengesperde blauwe oogen.
„"Waar is Hclone?" vroeg Ebba onrustig
rondziende, wamt zo bad haar pleegzustesr
uit het oog verloren. „We moeten weg ja
wo moeten dadelij'k! weg we kunnen hier
niet blijven,"
„Wat scheelt u? Is uw papa ziek?"
„O neon, in 't geheel niet
niet," zeido Ebba.
Ze lïet Fidclie Buschmann eenvoudig staan
en wilde Helena gaan zooken. Ze wilde haai"
bij de hand namen en meetrekken. Zo wilde
haar zeggen, of ze dan niet voelde, hoe ruw,
hoe onkieseh het was, [hier te koop te wor
den aangeboden
Daar verschrok ze en bleef stil en bedrem
meld staan. Er trad nog een gast binnen en
deze was de man, aan wien Ebba, tnssclmn
overgave en afwijzing smartelijk heen en
woor geslingerd, zich ged-ongen voelde,
steeds met baar gelieele ziel !e denken.
Ook dbctor Andreas Alteneck was eige-
godd'auk
tot overgave ',e dwingen. Hij ha.i Methuen
kunnen laten sterven, daar hij gebrek bad
aan medische huilp, m. a. w. 'hom de wreedo
ontberingen kunnen doen lijden, waaivsn
do Engelsdben zelf de oorzaak zijn Maar
hij1 heeft verkozen Engeland een hooge en
schoone les van edelmoedigheid te geven
door den gewonden generaal naar het hospi
taal' te Klorksdorp te zenden, dat van alles
voorzien is om hcan 'te genezen. Maar, of ik
bedrieg mij zeer, of D'e la Rey heeft moeten
bedingen, dat Methuen zijn krijgsgevangene
'bleef, die eenvoudig op parool in vrijheid ge
steld is, d. w. z. onder voorwaarde zich weer
als werkelijk gevangene aan te molden, zoo
dra liij weer hersteld is. Volgens alle oor-
logswetten blijven 'Methuen en met hem ko
lonel Townsend, die zicli in hetzelfde geval
■bevindt, aldus gevangenen van do Boeren;
zij blijven personen, die uitgewisseld 'kun
nen worden tegen Cronjé, Kntzingor,Viljoon
of anderen, over wio Do la Rey hot met Kit
chener eens kan worden."
Graait vroeg in het Lagerhuis, onder wel
ke voorwaarden Methuen was losgelaten.
Brodrick antwoordde, dat liij daarover geen
bericht liad ontvangen, behalVo hetgeen
reeds was openbaar gemaakt.
De lerscliei afgevaardgd'e Ilealy vroeg, om
do Engel'scho wreedheid tegenover de Boe-
ren-cdelmoedigheid nog beter te doen uitko
men, of in den loep van den oorlog de hoo
ve van De la Rey niet in brand gestoken
was. Brodrick antwoordde natuurlijk dat
hij or niets van wist, maar kier kunnen wij
den minister op een leugen betrappen, daar
het verbranden van die hoeve eenige maan
den geleden bekend is in het Bl'auwboek
over „het werk van do fakkel der bescha
ving".
Wat het andore feit betreft, het vertrek
van lord! Wolseley naar Afrika., daarover
wordt uit Londen het volgende gemeld
Niemand hecht eeni.g geloof aan de beweer
de motieven van „particulier belang", dio
aangevoerd zijn om die reis ite verklaren.
Lord Wolseley is zeventig jaar, en op dien
leeftijd maakt men geen reis naar Zuid-Afri-
ka om zoo geringe redenen, dat men ze niet
openbaar maakt. Dc ex-opjicrbevellkobber
van het Britsclie leger begeeft zich dus naar
Afrika.met een geheime zending. Nu is de
vraagvan wien Op het eerste gezicht zou
men zeggen, dat hij! "niet door de xegoering
gezonden kan worden, omdat liij juist het
opperbevel neerlegde, om te pnotestecren te
gen de slechte militaire administratie dor
tegenwoordige regcering. Hij nam. daarom
zijn ontslag togen het einde van 1900 niet
dan na heftige d'obatten in het Iloogerlhuis
met den 'toemmaligen minister van oorlog,
lord Landsdowne.
Wat in Londen vermoed' wordt, is dab
lord Wolseley, die zeer aan het hof gezien
is, do geheime agent 'kan zijn van honing
Eduard, die, naarmate d'e kroning nadert,
steeds meer cn meer naar vrede verlangt.
Men gelooft dan ook, dat, evenals Eduard
VII officieus door middol van Rosebcry ge
sproken heeft over vredelievende denkbeel
den, hij' nu >in 't 'geheim Wolseley zendt om
hem ©en trouw verslag te geven van den
toestand', en te onderzoeken, of de oorlog
spoedig nib kan zijn.
Een audoire Verklaring is deze: De regce
ring zou Woiisaley zenden om Kitchener te
steunen, maai" ziji zou dat nog niet wikten
erkennen, uit vrees, dat zuilks hét publiek
zou doen donken aan een ernstige» toestand
in Zuid-Afrika. Vandaar de phraseParti
culiere reis wegens particuliere motieven.
Hot spreekt van zelf, dat wij die vermoe
dens weergeven voor hotigee» zij waard zijn.
Een aantal Amerikaansche democratische
congresleden hebben een petitie geteekend,
waarbij aan 'Ilay, don vertegenwoordig-
den chairman van een democratische cau
cus (vergadering van kiesgerechtigden),
wordt verzocht dc caucus tegen den 19en bijl
een to i'oepon, om haar houding ton aanzien
van don Boeren-oortog vast ta stallen.
Particuliere telegrammen uit Kaapstad
stellen den toestand van Ccciil Rhodes hope--
lioos voor: 'hij moet op stenen liggen.
CSetncngde Bfededecllngen»
Engeland.
Koningin Alexandra gaat 27 dezer via
Calais-Hamburg naar Denemarken, om daar
het Paasehfeest te vieren.
België.
De liberale linkerzijde van Senaat en Kamer
zullen van de leiders der socialistische arbei
derspartij waai borgen verlangen ten aanzien
van het volgende
dat de socialisten een proportioneele ver
tegenwoordiging in de grondwet opnemen
dat het vrouwenstemreeïu ook in de consti-
tueerende vergadering door de socialisten zal
worden verwoipen; dat de arbeiders er naar
streven zullen de kiesrechtbeweging binnen
de pet ken der wet te houden.
Spanje.
Te Madrid loopt het gerucht, dat de voor
zitters der Kamers de Regentes zuilen aanbe
velen, Sagasta de vorming van een homogeen
liberaal ministerie op te dragen.
In dat geval zou Sagasta de portefeuille
van buitenlandsche zaken aanbieden aan
Armijo, die van oorlog en marine aan Weyler,
van binnenlandsche zaken aan Ganalejas, van
financiën aan Moret, en van justitie aan
Montero Rios. Het voorzitterschap van den
Senaat zou aan Lopez Dominguez, dat van
de Kamer aan Maura aangeboden worden.
Er is echter nog niets beslist en men voor
ziet een moeiljjke crisis.
naar en leider van een groo'.e industrieels
zaak, de belangrijkste in de stcd. Het weid
gezegd, dat deze zaa'k in haar grondvesten
had gewankeld, toen do jonge Ahcnsck zo
na den deod van zijn vader als jonge man
van vier-en-twintig jaar, moest overnemen.
Maar in nog -geei tien jaren liad liij ze er
bovenop gehaald en vergroot cn zoo uitge
breid, dat men hem lieden ccn rijk man
noemde. Jaren van den meest ingespannen
arbeid hadden aan zijn gelaat ecu meer ka-
raktci-volle uitdrukking gegeven, dan men
andere bij mannon van zijn leeftijd aantrof.
De gowoonte, het hoofd Lc zijn van vierhon
derd arbeiders, misschien het bewustzijn, on
gewone kennis van zaken met succes toege
past te licbben, gaven aan zijn optreden ccn
trolsche zekerheid.
Bbbagzag, als altijd wanneer ze hem aan
trof, verlegen tegen hem op, als onder den
imlru'k van zijn versoliijning. Geen niannon-
gelaal scheen haar waardig vergeleken te
worden bij dit. Zijn groote, grijze oogen fon
kelden onder d'e volle wenkbrauwen. Zijn
voorhoofd had een edelen vorm. Eenigszins
gekruld haar bedekte zijn hoofd. Pa snor be
schaduwde vastgesloten, trotsche dippen.
Zijn gestalte was lang en breed.
Een mandacht ze weer vol 'nnerlijk
jubelen, een werkelijke, echlo man!
En zij kleurde, toen ze zich de gedachten
herinnerde dio ze gistermorgen gekoestead!
had, bij tante Louise's toespelingen. Hoe
had ze ook slechts maai" één oogenblik! kun
nen denken, dat liij' op die manier naar haar
hand zou dingen dat hij! werkelijk werld
van haar zou maken
Een smartelijke hopelooshoid doortrilde
Italië.
In de Kamer antwoordde Gioletti op de
beschuldigingen die tegen de handelwijze
haar ziel en deed haar oogen vochtig wor
den.
Hij 'kwam naderbij. Zo hoord'o hem zog
gen, dat hij in Hamburg geweest was, en
daarom wat later kwam. Tante Louiso dio
altijd vereerd was, als hij kwam, dankte
hem in overdreven bewoordingen, dat kijj
nog gekomen was. Hij begroette iedereen
van do rij af, juist zooals men toevallig
stond' of zat.
Zoo kwam liij ook bij Ebba. Haar vingers
lagen ijskoud in zijn 'baud. Hij zeide iets, zo
lioord'e het echter niet. Zo zag hem slechts
stom aan, smeekend bijna schuldbewust. En
hij bleef naast haar staan, zonder een ge
sprok mot haar aan te knoopen. Hij sprak
met iemand aan zijn andoren kant. Maar
Ebba had met een gojaagd hart do overtui
ging, dat hij tocli om haar daar bleef staan.
Tante Louise riep dat men toch moest
gaan zitten en luisteren, want de heer
Buschmann zou zingen. "Ficldi© Buschmann
ging iedere weck tweemaal naar Hamburg,
om les te nemen hij' zong met een goed
geschoolde bariton, door zijn moeder op de
piano begeleid, b'ijna lederen Woensdag hier
een paar liederen. Men moest echter niet
dien kant uitzien, want de moeder bewoog
haai" gevuld bovenlijf vol bewonderend! ge
not op de maat heen en veer, en de zoon
trok do bovenLip op een bijna belachelijke
manier op, wat zijn loonvorming en uit
spraak misschien zeer ten goede kwam,
maar hem, met zijn snijtanden, een angstige
gelijkenis met 'n snuffelende Scangoeiroe gaf.
(Wordt vervolgd.)
